ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΦΥΓΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ??

[zouzou]

Δεν ξέρω πια πώς να το αντιμετωπίσω,νιώθω οτι είμαι σε αδιέξοδο και θα ήθελα τη γνώμη σας.
Τα τελευταία 5 χρόνια αντιμετωπίζω πρόβλημα με τους γονείς μου και οι δυο δείχνουν τρομερή αδιαφορία σε μένα και στην μικρότερη αδερφή μου,δηλαδή :ο πατέρας μου είναι τεμπέλης πάντα ήταν αλλα τα τελευταία χρόνια εχει ξεφύγει η κατάσταση του,σε διάστημα 5 ετών έχει δουλέψει 5-6 μήνες,σε όποια δουλειά πάει φεύγει μετά απο λίγες μέρες προφασιζόμενος διάφορα,με αποτέλεσμα εγώ και η μητέρα μου να έπομιζόμαστε όλο το βάρος,βλέποντας η μητέρα μου τον πατέρα μου να αδιαφορεί για μας, άρχισε να μας παραμελεί,δεν μαγειρεύει,δεν φροντίζει πλέον το σπίτι μας και αυτό που βγάζει είναι οτι δεν της καιγεται καρφάκι.το αποτέλεσμα:εγώ δουλεύω σαν τρελή και με όλο μου το μισθό πληρώνω ενοκιο,λογαριασμους super market και γενικα οτι χρειαζεται το σπιτι,αλλα κουραστηκα, δεν μπορώ να κάνω όνειρα πχ μιλάω με φίλες μου και λένε θα βάλω ένα γραμμάτιο να πάρω αυτοκίνητο να δημιουργήσω κάτι,ενα δάνειο για σπίτι ή εστω να νιωσω και εγω άνθρωπος οτι θα έρθει η μέρα της πληρωμής καιδεν θα βάζω κατω μολύβι και χαρτί,δεν είπα να μην βοηθάω αλλά όχι έτσι,είμαι 24 και από τα 19 μου περνάω αυτο το γολγοθα,
εκτος απο αυτο έχουν πέσει πάνω μου όλες οι δουλειές του σπιτιού.με λίγα λόγια νιώθω πατέρας,μάνα αλλά και δούλα οτι με θέλουν μόνο για αυτά που τους προσφέρω,όσοι συγγενείς μας ξέρουν τους λένε οτι δεν είναι καθόλου σωστό αυτό που κάνουν,είναι υγιεις,λογικοί όσο μπορούν.
Σε αυτον που ριχνω ολη την ευθυνη ειναι ο πατέρας μου,εκείνος φταίει για όλα,πολλές φορές σκεφτήκε η μητέρα μου να χωρισουν αλλα τον λυπόταν.
από αυτό το μήνα πήρα τις αποφάσεις μου,τους είπα οτι δεν πρόκειται να ξαναπληρώσω όλα τα έξοδα αλλα θα δώσω ενα ποσο για τα έξοδα μου.σκέφτομαι σιγα σιγα να μαζευω χρηματα για να νοικιασω δικο μου σπιτι,απο τοτε που τους το ειπα ειναι αποτομοι μαζι μου και σκληροι.
μπορειτε να μου πειτε τι θα κανατε στη θέση μου?
το έχω συζητήσει πολλλές φορες και ολο μου λενε οτι θα αλλαξουν αλλα η κατασταση εχει παγιωθει και δυσκολα θα αλλακουν το νιωθω...

[kostis]

Καλημέρα zouzou ...

το να φύγεις δεν είναι λύση δυστυχώς γιατί μένει ξεκρέμαστη η αδελφούλα σου ... αν μπορείς πες μας και τι ηλικία έχει ... αν έχεις να προτείνεις κάποια λύση και για εκείνη τότε δεν το συζητάμε πρέπει να φύγεις γιατί αυτή οι κατάσταση σε κρατάει πίσω. Οι γονείς σου καλώς ή κακώς έκαναν τις επιλογές τους αλλά πρέπει να προχωρήσεις εσύ.

[zouzou]

Το ξέρω kosti οτι την αφηνω ξεκρεμαστη αυτη ηταν ο λογος που δεν εφυγα εως σημερα,η αδερφη μου ειναι 15 ,φυσικα οτι χρειαστει απο μενα θα το εχει.καποιες φορες λεω αν ημουν ορφανη δεν θα ειχα τοσα προβληματα..ξερω ειναι αμαρτια και μονο που το σκεφτομαι...

[Remedy]

απ οτι μας ειπες, η κατασταση εχει χειροτερεψει εδω και 5 χρονια.
απο οταν ενηλικιωθηκες δηλαδη και πιθανοτατα απ οταν αρχισες να δουλευεις.
κατι μου λεει οτι οι γονεις σου γνωριζαν οτι θα σηκωσεις το βαρος που σου πασαραν...και ειχαν δικιο...
εγω προτεινω να φυγεις αμεσα! ετσι οπως το περιγραφεις , εσυ συντηρεις το σπιτι σας, επομενως θα τα καταφερεις και μ ενα δικο σου μικρο σπιτακι. αν εχεις και μια καλη συγκατοικο να μοιραζεστε τα εξοδα, ακομα καλυτερα..

πιστευω οτι με αυτον τον τροπο θα αναγκαστουν να κινητοποιηθουν και οι γονεις σου. νομιζω οτι επαναπαυονται στην φιλοτιμια σου...
εκτος αυτου, δεν ξερω κανεναν υγειη τεμπελη που να προτιμησε να πεθανει απ την πεινα για να μη δουλεψει. θα αναγκαστουν να το κανουν.

την αδερφη σου μπορεις να συνεχισεις να την στηριζεις, χωρις να το ξερουν ομως...εσυ φευγοντας θα πρεπει να τους θεσεις προ των ευθυνων τους απεναντι στο ανηλικο παιδι τους ξεκαθαριζοντας οτι ειναι δικη τους ευθυνη το μεγαλωμα της.
ατυπα βεβαιως μπορεις μεχρι και να την ταιζεις στο σπιτι σου αν οι γονεις σου συνεχισουν το ιδιο βιολι...

[dead_can_dance]

συμφωνω απολυτα με τον remedy...δρασε..και γρηγορα

[Remedy]

γυναικα ειμαι καλε :)

[dead_can_dance]

ουπς! συμφωνω απολυτα με ΤΗΝ remedy.. :))

[zouzou]

σας ευχαριστω ολουε!
ειλικρινα δεν μπορω να τους καταλαβω ολοι οι γονεις πασχιζουν τα παιδια τους να εχουν ενα καλυτερο μελλον,δεν τους ζηταω τιποτα μονο να με αφησουν μονη μου να δημιουργησω.
βαρεθηκα να τους βλεπω πια στον καναπε ξαπλα,μασα ,καφεδακι,τσιγαρακι ...καταντια
δεν ειναι οτι απλα θα φυγω ειναι οτι νιωθω οτι δεν εχω κανενα να με στηριζει ολα τα παιδια εχουν τους γονεις τους και εγω....εγινα γονιος στους ιδιους....με εχασαν...

[Remedy]

εχεις δικιο σε οσα λες, σιγουρα πολλοι γονεις ειναι πιο υποστηρικτικοι απ τους δικους σου, ξερε ομως οτι υπαρχουν παρα πολλοι που πνιγουν τα παιδια τους με το ασφυκτικο ενδιαφερον τους και επισης δεν τα αφηνουν να δημιουργησουν...
ειναι πολυ δυσκολο να βρεις γονεις που κρατουν τις σωστες ισορροπιες για να μεγαλωσουν υγειως τα παιδια τους κι αυτο ειναι απλα μια λοταρια....και τπτ παραπανω...οτι μας τυχει...
σκεψου τα καλα της υποθεσης.
εισαι πλεον ενηλικη εδω και χρονια,εισαι υγειης, εχεις δουλεια και ορεξη για δημιουργια. δεν υποχρεουσαι να κανεις τη μαμα στους γονεις σου, αλλα μπορεις μια χαρα να αναλαβεις τον εαυτο σου....αυτοι ας φροντισουν να βρουν αλλον παιδαγωγο...

[zouzou]

ουτε η υπερπροστατευτικοτητα θα μου αρεσε αλλα ας μην ειμαστε των ακρων,υπαρχει και μεση λυση...

[Lenaki]

Συμφωνω απολυτα με τους προλαλησαντες!

Η φυγη σε αυτη τη φαση ειναι η καλυτερη τακτικη. Οχι μονο για να \"τριξεις\" τα δοντια στους γονεις αλλα και για να ορθοποδησεις εσυ. Να κανεις κατι για ΣΕΝΑ. Ετσι οπως πας και μαζευοντας ολη αυτη την πικρα, θα καταρρευσεις. Ας αναλαβουν τις ευθυνες που που απεκτησαν δημιουργωντας οικογενεια!
Ειμαι απολυτα συμφωνη να στηριζεις την αδερφη σου αλλα αυτο ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να το μαθουν οι γονεις σου.

Κουραγιο κοπελα μου. Κουραγιο και δυναμη!

[Black Rose]

Zouzou μου,

δεν φροντίζουν όλοι οι \"γονείς\" τα παιδιά τους. Δυστυχώς το μητρικό και το πατρικό ένστικτο μάλλον ειναι μύθος. Και οταν οι γονείς είναι ανώριμες προσωπικότητες η ζωη των παιδιών μπορεί να είνα τραγική.

Αρκετά έκανες για τους γονείς σου και την οικογένεια. Να φύγεις και να είσαι σκληρή. Να μην σε τουμπάρουν και επιστρέψεις. Μπορεί να κλάψουν , να τσιρίξουν, θνα επικαλεστούν την αμαρτία ή τα καζάνια της κολάσεως . Μείνε ψύχραιμη και σταθερή στην αποφασή σου.

Αυτοί ζούν την ζωη τους κατά τα γούστα τους (και ας είναι σε βάρος της ζωής των παιδιών τους).

Η αδελφη σου δεν ειναι πολυ μικρή άρα μπορεί να αποφασίσει που και πως θα ζήσει.

Τα παραδείγματα που έχετε απο τους γονείς σας μπορεί να την έχουν επηρεάσει αρνητικά. Γι αυτό με πολυ αγάπη να της μιλήσεις για το δικαίωμά σου να ζήσεις τη ζωή σου ανεξάρτητα απο την ζωή της οικογένειάς σου, για την αγάπη σου προς αυτή και ότι θα σταθείς δίπλα της στην προσπαθειά της να γίνει και αυτή ανεξάρτητη.

Κορίτσι μου, βρες σπίτι, ετοίμασε το νοικοκυριό σου και φύγε. Το να θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου ούτε \"αμαρτία\" είναι , ούτε σημαίνει ότι δεν αγαπάς την οικογένειά σου.

Καλή δύναμη!

[fugitive]

zouzou δυσκολη κατασταση.Δεν θελω να πω και εγω πως η πιο ευκολη λυση ειναι να φυγεις και να αναζητησεις την τυχη σου μονη σου.Αυτο ειναι μαλλον προφανες.

Αυτο που θελω να πω ειναι να κανεις μια ακομη προσπαθεια.Ειμαι σιγουρος οτι εχεις δοκιμασει πολλες φορες αλλα νομιζω οτι μια τελευταια ευκαρια θα σε απαλαξει απο το ψυχικο φορτο.Αν νομιζεις οτι τους εδωσες ηδη την τελευταια ευκαιρια και οτι οι γονεις σου ειναι χαμενη υποθεση και οτι δεν προκειται να αλλαξουν τοτε βαλ\'το στα ποδια γρηγορα.Το μονο που μπορει να γινει ειναι να βαλτοσεις και εσυ.Αν παλι νομιζεις οτι εχουν εστω και ψιγματα φιλοτιμου και αξιοπρεπειας τοτε μιλησε τους.Μην τους υποδειξεις τι πρεπει να κανουν και τι οχι.Ζητα τους την βοηθεια τους, πες τους τι μπορεις να κανεις εσυ για το σπιτι και τι οχι.Πες τους τα δικα σου ορια.Πχ ,πορω να συνεισφερω τοσο, οχι αλλο.\"Μπορω να συνεισφερω τοσα λεφτα στο σπιτι, τοσο χρονο για τις δουλειες του σπιτιου κλπ κλπ μετα δεν μπορω\".Οχι με απολογιτικο υφος (αλλωστε δεν φταις εσυ για αυτη τη κατασταση) αλλα ουτε να τους φερεις προ τετελεσμενων.Μην πεις \"αν δεν αλλαξετε εγω φευγω\"(πιστεψε με το ξερουν).Αν παρεις απαντηση \"ωχαδερφισμου\" ή \"ψαξαμε και δεν εγινε τιποτα\" προτεινε τοτε εσυ κατι εναλλακτικα ειτε για το σπιτι ειτε κατι που εχεις υπ\'οψην σου.Aν ειναι εφικτο ρωτα καπου οπου νομιζεις οτι μπορει να δουλεψει ο πατερας σου ή η μητερα σου και πηγαινε τους καποιες λυσεις εκ των προτερων.Μπορεις να ζητησεις την βοηθεια καποιου συγγενικου προσωπου σε αυτο(θειο,θεια κλπ κλπ). Θα ειναι καλο να εισαι προετοιμασμενη στην περιπτωση που προφασιστουν κατι ωστε να μην εχουν δυνατοτητα παρατασης αυτης της καταστασης.Αν θες συγκεκριμενες αλλαγες πρεπει να λαβεις συγκεκριμενα μετρα και να προτεινεις συγκεκριμενες λυσεις.Φυσικα δεν ειναι δυνατο να τους βρεις δουλεια χωρις να κουνησουν το δαχτυλακι τους....αλλα αν εξακολουθουν να μην ειναι προθυμοι και δεν αλλαξει κατι θα ξερεις την επιλογη σου.

Καλη τυχη και στις δυο σας.Mη ξεχνας την αδερφη σου.