Αυτοι που γιναν καλα...

[POP]

Σε ποιά συμπτώματα αναφέρεσαι pop? Και όταν λες αρρυθμίες να φανταστώ λόγω άγχους και όχι κάτι παθολογικό? Γιατί αν είναι αυτό το έχουμε περάσει οι περισσότεροι. Η μητέρα μου για χρόνια γύριζε τους γιατρούς λόγω του φόβου της με της αρρυθμίες. Τελικά απλά το έβγαλε απ' το μυαλό της. Ήταν απ' το άγχος. Τα χάπια δε σε βοηθάνε? Στην ψυχανάλυση δεν είχες προσπαθήσει να αναλύσεις σε βάθος τους φόβους σου και να δεις τί κρύβουν? Πάντα κάτι κρύβουν οι φόβοι μας. Πες μας αν θέλεις λίγα πράγματα για σένα, αν μπορούμε να βοηθήσουμε.

Σε ευχαριστω Linda για την απαντηση.Τα συμπτωματα μου ειναι πολλα και ποικιλα.Οι αρρυθμιες απο οτι λενε οι γιατροι ειανι απο το αγχος αλλα ξερεις κλασικα δεν το πιστευω και ψαχνομαι.Το μεγαλο μου προβλημα ειναι η ανασφαλεια.Παντα φοβαμαι για το μελλον,νομιζω οτι θα μεινω μονη μου και αβοηθητη,και γενικα φοβαμαι να αντιμετωπισω δυσκολιες.Νομιζω οτι δεν θα τα καταφερω αν και στο παρελθον εχω αποδειξει το αντιθετο.Γενικα εχω πολυ χαμηλη αυτοπεποιθηση και αυτοεκτιμηση.Οσο εκανα ψυχοθεραπεια ειχα τα πανω μου και τα κατω μου αλλα τουλαχιστον ηξερα οτι ειχα καπου να πω τον πονο μου.Εμαθα αρκετα πραγματα για τον εαυτο μου,βασικα γνωρισα τον εαυτο μου γιατι πιστευα οτι ημουν μια αλλη μεχρι τοτε.Η ψυχιατρος μου ελεγε οτι ειμαι παρα πολυ δυνατη και δοτικη για τους αλλους και οι αλλοι στηριζονται πανω μου και εγω ψαχνω καποιον να με νταντεψει γιατι αρνουμαι να μεγαλωσω.Υ'οψιν ειμαι 45 και ορισμενες φορες η συμπεριφορα μου ειναι μπεμπεδιστικη.Αυτο που βλεπω σε αλλες γυναικες και σιχαινομαι!

[arktos]

Καλησπερα σε ολους...ξερετε...βρισκουμε ο ενας στον αλλον τη δικη μας ιστορια,το δικο μας φοβο και το δικο μας αγχος.Και σκεφτομουν οτι πολυ θα ηθελα να μαθω αν καποιοι σαν εμας γινανε καλα.Γιατι απο οτι βλεπω ολοι παλευουμε με τις κρισεις πανικου, τις φοβιες και ολα τα συναφη για δεκαετιες.Εγω προσωπικα απο το 1989!Βεβαια λογικο ειναι αυτοι που γινανε καλα να μην ειναι πια μεσα σε αυτο το forum.H ζωη ειναι εξω οχι εδω.Αλλα πιστευω οτι θα μας εκανε πολυ καλο,τουλαχιστον σε μενα να ακουσω κατι αισιοδοξο.Αν λοιπον ειναι καποιος που εγινε καλα..ας μας δωσει μαι ελπιδα!

επειδη σε αυτο το φορουμ ειμαι καμποσα χρονια....
εχω να σου πω πως οντως νιωθω σαφως καλυτερα!
τωρα πια ξερω τι ειναι η διπολικη διαταραχη ( απο την οποια πασχω ) κ
την αντιμετωπιζω.
το οτι παραμενει καποιος στο φορουμ δν σημαινει πως δν ειναι καλα.
ενα συναισθηματικο δεσιμο το εχω....
κ αλλωστε θελω να βοηθαω κ αλλα παιδια που πασχουν απο διπολικη...
αυτα...

[linda]

POP όλοι μας έχουμε τις ανασφάλειές μας και όλοι τα χάνουμε μπροστά στη σκέψη της αποτυχίας ( τουλάχιστον εγώ σίγουρα). Η ζωή έχει πολλά προβλήματα και εμείς δεν είμαστε υπεράνθρωποι, ούτε και έχει μεγαλώσει κανείς ποτέ τέλεια είτε από οικογένεια, είτε γενικά απο επιρροές περιβάλλοντος για να πούμε ότι είναι ο τέλεια ισορροπημένος άνθρωπος με σούπερ αυτοπεποίθηση. Δεν πιστεύω σε κάτι τέτοιο.
Λες ότι έχεις αποδείξει τις ικανότητες σου. Πίστεψε λοιπόν σ΄αυτές. Έχεις γνωρίσει με την ψυχολόγο έναν καινούργιο εαυτό που δεν ήξερες ότι υπήρχε. Πίστεψε λοιπόν σ' αυτόν. Επεξεργάσου τα χαρακτηριστικά του, και βγάλε προς τα έξω το δυναμισμό σου. Δεν πειράζει αν έχεις ανασφάλειες, όλοι έχουμε. Μπορείς να συγχωρήσεις τον εαυτό σου σε κάποια πράγματα, απλά να σκέφτεσαι και καμιά φορά σε τέτοια θέματα με τη λογική του '' και τί έγινε'' για να μην τον εξαντλείς.
Σε ότι αφορά τη μπεμπεδίστικη συμπεριφορά, οι εδραιωμένες συμπεριφορές δεν είναι εύκολο να αλλάξουν. Μπορείς όμως να προσπαθήσεις να αποβάλλεις ότι σε ενοχλεί, έτσι?

[Lacrymosa]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση

[ioannis2]

επειδη σε αυτο το φορουμ ειμαι καμποσα χρονια....
εχω να σου πω πως οντως νιωθω σαφως καλυτερα!
τωρα πια ξερω τι ειναι η διπολικη διαταραχη ( απο την οποια πασχω ) κ
την αντιμετωπιζω.
το οτι παραμενει καποιος στο φορουμ δν σημαινει πως δν ειναι καλα.
ενα συναισθηματικο δεσιμο το εχω....
κ αλλωστε θελω να βοηθαω κ αλλα παιδια που πασχουν απο διπολικη...
αυτα...

Είσαι κάμποσα χρόνια στο φόρουμ επειδή σου έχει γίνει εξάρτηση, είναι πλέον κομμάτι της ζωής σου, όπως όλες σου οι άλλες συνηθειες και πραγματα που κανεις καθημερινα, ένα απ αυτα εχει γινει το φορουμ. Είσαι από τα πιο παλια μέλη, έξι χρονια εδω. Μπορεί να σαι σαφως καλύτερα στο δικο σου πρόβλημα και ίσως εν μέρει συνεβαλε σ αυτο το φορουμ. Για μας που εχουμε ευαισθησιες για τους αλλους ιδιως οταν βιωνουν παρομοιες καταστασεις με αυτες που βιωσαμε καποτε και που θελουμε να βοηθησουμε το φορουμ ειναι απο τους πλεον καταλληλους χωρους. Εντούτοις πιστευω πως καποιος που ξεπερνα πραγματικα το προβλημα του φευγει από το χωρο. Ο χωρος προσφερεται για να καλύψει την ανθρωπινη αναγκη, όταν καποιος βιωνει ασχημες ψυχολογικες καταστασεις επιζητα την επικοινωνια με ατομα που βιωνουν παρομοια, επειδη σε κανει να νοιωθεις καλύτερα αμα εισαι μαζι με αλλους που συμπασχουν. Τουλάχιστον εδω κάνουμε αυτο που δεν έκαναν πριν χρονια σε εμας άλλοι και εξαιτιας αυτου υποφεραμε, να μην αφησουμε άλλους να περασουν από εκεί που περασαμε εμεις!

[Φιλομαθής]

Ναι εγώ είμαι καλά , αλλά κατά τη γνώμη μου το να είναι οποιοσδήποτε καλά '' τώρα '' , δεν αποτελεί εγγύηση για τίποτα στο μέλλον , θεωρώ ότι όσο υπάρχουμε θα καλούμαστε να αντιμετωπίζουμε νέα προβλήματα και δυσκολίες που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωές όλων τον ζωντανών οργανισμών. Για αυτό και πιστεύω πως για να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε στης δυσκολίες του μέλλοντος μας χρειάζεται ένα πολύτιμο εργαλείο '' η γνώση ''

[ella2]

.................

[kosto30]

Περασα πολυ ασχημα και τωρα το πιστευω ειμαι καλα...μεγα λαθος που κανουμε ολοι ειναι να θελουμε να ειμαστε οπως ακριβως ειμασταν πριν την ασχημη εμπιρεια μας.Αυτο ειναι λαθος.αυτες οι εμπιριες σε αλλαζουν και πολλες φορες προς τοκαλυτερο οπως και μενα εκτιμας πραγματα που απλα δεν εδινες σημασια και δεν χαλιεσαι για βλακειες.....οποτε εγω δηλωνω οτι ειμαι ενα απ αυτους που περασαν πολυ ασχημα και ειμαι καλα πλεον....

[anika]

Συμφωνω μαζι σου kosto30 .Εσυ τι ειχες και μετα απο ποσα χρονια εισαι τωρα καλα;Ποτε δεν πιστευω οτι θα ξαναγινω οπως πριν,μπορει τα ψυχοσωματικα συμπτωματα να εξαφανιστουν ομως οι δυσκολες στιγμες που εχουμε περασει ολοιμας απο τις φοβιες και τους πανικους μας δεν σβηνονται ποτε απο τη μνημη μας...

[ioannis2]

Ναι εγώ είμαι καλά , αλλά κατά τη γνώμη μου το να είναι οποιοσδήποτε καλά '' τώρα '' , δεν αποτελεί εγγύηση για τίποτα στο μέλλον , θεωρώ ότι όσο υπάρχουμε θα καλούμαστε να αντιμετωπίζουμε νέα προβλήματα και δυσκολίες που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωές όλων τον ζωντανών οργανισμών. Για αυτό και πιστεύω πως για να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε στης δυσκολίες του μέλλοντος μας χρειάζεται ένα πολύτιμο εργαλείο '' η γνώση ''

Προβλήματα/δυσκολιες πάντα θα υπάρχουν. Το ζήτημα ειναι πως τα αντιμετωπίζουμε. Τα διαφορα ψυχολογικα προβληματα δύσκολα σβήνουν, κι όταν ακομα φαινομενικα εισαι πολύ καλα υπάρχουν μεσα σου υποσυνείδητα, σαν να ειναι κρυμμενα, σε αδρανεια και με το πρωτο προβλημα/δυσκολια θα αναδυθουν στην επιφανεια και η αντιμετωπιση του κάθε προβληματος που θα προκύψει θα περάσει μεσα από αυτα. Το αν εισαι καλα ή όχι εξαρταται απο το κατα πόσο έχεις ξεπερασει τα ψυχολογικα σου προβληματα και όχι από τα προβληματα/δυσκολιες που παντα ανακυπτουν στη ζωη. Σ αυτους ελλοχευει ο κίνδυνος αμα βρεθουν σε ενα βουρκο να βυθιστουν μεταφορικα και να ειναι δυσκολο να βγουν απο μεσα. Η γνωση ειναι ένα κομματι, οι φοβιες, το αγχος, οι ψυχαναγκασμοι κλπ ειναι άλλο. Και γνωση να έχει ήδη αποκτηθει όπως την εννοεις αμα τα δευτερα εξακολουθουν να υφιστανται μεσα σου πολυ πιθανο πάλι στα ίδια προβληματα να πέσεις. Γι αυτο μην κανεις συγκρισεις με αυτους που εχουν μεν προβληματα στη ζωη τους δεν διακατεχονται όμως απο τετοιες καταστασεις, γιατι αυτοι συνηθως ξεπερναν ευκολα το προβλημα ή το αντιμετωπιζουν με λιγότερο πόνο ή ξερουν τον τροπο να το αποφυγουν. Το να βγεις απο ενα καλουπι δεν ειναι απλη υπόθεση.

[ioannis2]

Συμφωνω μαζι σου kosto30 .Εσυ τι ειχες και μετα απο ποσα χρονια εισαι τωρα καλα;Ποτε δεν πιστευω οτι θα ξαναγινω οπως πριν,μπορει τα ψυχοσωματικα συμπτωματα να εξαφανιστουν ομως οι δυσκολες στιγμες που εχουμε περασει ολοιμας απο τις φοβιες και τους πανικους μας δεν σβηνονται ποτε απο τη μνημη μας...

Δεν σβηνονται αμα εχουν ξεκινησει απο παιδικη ηλικια σαν καθημερινο βιωμα, οι συνεπειες τους και τα αισθηματα που προκαλεσαν κατευθυναν τη συμπεριφορα μετεπειτα και κατα συνεπεια προεκυπταν νεες ασχημες εμπειριες, και εχουν όλα αυτα βαθια ριζωσει μεσα μας. Αυτα δεν σβηνονται δυστυχως ποτε, μονο βελτιωση βρισκει κανεις. Όσοι δεν ξερουν απ αυτα το βρισκουν κατι απλο το να τα ξεπερασει κανεις, όμως δεν ειναι ετσι τα πραγματα. Εκτος αν προκειται για μεμονομενα ασχημα συμβαντα στη ζωη μας. Στην περιπτωση αυτη πιστευω οι συνεπειες ειναι λιγοτερες και το άτομο έχει αρκετες πιθανοτητες να τα ξεπερασει γιατι καταλαμβανουν μερος του εαυτου του και όχι όλο του το ειναι.

[imagine]

Γω είχα αγχώδη κατάθλιψη με κρίσεις πανικου. Κατάθλιψη δεν έχω πια εκτός από έντονα σκαμπανεβάσματα διάθεσης που έχω μάθει να κουμαντάρω κάπως. Πανικοί δεν υπάρχουν πιά ούτε άγχος- μη σου πω λιγότερο κι απ το μέσο άνθρωπο..

Το άγχος και οι πανικοί σταμάτησαν σιγά σιγά οταν έπαψα να τους δίνω σημασία και σταμάτησα να τους επιτρέπω να μεταβάλλουν την καθημερινότητα μου. Περίμενα να περάσουν- ούτε νοσοκομεία, ούτε βοηθήστε χριστιανοί, ούτε τπτ. Καθόμουν κ περίμενα... ε αν είναι να πεθάνω ας πεθάνω μ αξιοπρέπεια. Επίσης η προσπάθεια να πετύχω σημαντικούς για την αξιακή μου κλίμακα στόχους με βοήθησε πολύ να ξεκολλήσω το μυαλό μου απ τις φοβίες.
Δε "γιατρεύεσαι". Έτσι πιστεύω. Απλώς μαθαίνεις να ζεις με το πρόβλημα και το αποδυναμώνεις σιγά-σιγά ώσπου στο τέλος εξαφανίζεται.

[Φιλομαθής]

[QUOTE=ioannis2;326878]Προβλήματα/δυσκολιες πάντα θα υπάρχουν. Το ζήτημα ειναι πως τα αντιμετωπίζουμε. Τα διαφορα ψυχολογικα προβληματα δύσκολα σβήνουν, κι όταν ακομα φαινομενικα εισαι πολύ καλα υπάρχουν μεσα σου υποσυνείδητα, σαν να ειναι κρυμμενα, σε αδρανεια και με το πρωτο προβλημα/δυσκολια θα αναδυθουν στην επιφανεια και η αντιμετωπιση του κάθε προβληματος που θα προκύψει θα περάσει μεσα από αυτα. Το αν εισαι καλα ή όχι εξαρταται απο το κατα πόσο έχεις ξεπερασει τα ψυχολογικα σου προβληματα και όχι από τα προβληματα/δυσκολιες που παντα ανακυπτουν στη ζωη.
Καλημέρα ioannis2 , συμφωνώ απόλυτα στην γνώμη σου ότι για να είμαστε καλά πρέπει να έχουμε ξεπεράσει τα προβλήματα του παρελθόντος.
Λάβε όμως υπόψιν σου το εξής : στην ζωή μας καμία ημέρα δεν είναι ακριβώς ίδια με την προηγούμενη , και με οποιαδήποτε άλλη , συνεχώς τα πράγματα γύρο μας αλλάζουν , το ίδιο και τα προβλήματα , ένα πολλή χαρακτηριστικό παράδειγμα : πριν τέσσερα χρόνια εάν κάποιος ανάφερε την παρούσα οικονομική κατάσταση θα τον λέγαμε τρελό. Έτσι κάθε νέο πρόβλημα που ανακύπτει χρειάζεται κατά την γνώμη μου ''ΓΝΩΣΗ'' για να λυθεί !
Σ αυτους ελλοχευει ο κίνδυνος αμα βρεθουν σε ενα βουρκο να βυθιστουν μεταφορικα και να ειναι δυσκολο να βγουν απο μεσα. Η γνωση ειναι ένα κομματι, οι φοβιες, το αγχος, οι ψυχαναγκασμοι κλπ ειναι άλλο. Και γνωση να έχει ήδη αποκτηθει όπως την εννοεις αμα τα δευτερα εξακολουθουν να υφιστανται μεσα σου πολυ πιθανο πάλι στα ίδια προβληματα να πέσεις.
Η γνώση είναι ο πλούτος του ανθρώπου , και θα σου πω γιατί το υποστηρίζω τόσο σθεναρά : έχεις ξεχωρίσει σε δυο κομμάτια την γνώση , και της φοβίες.
Από όσο γνωρίζω τουλάχιστον είναι παγκοσμίως αποδεκτό ότι το συναίσθημα του φόβου ταυτίζεται με τον φόβο για το άγνωστο !
Η ''ΓΝΩΣΗ'' όμως μετατρέπει κάτι από άγνωστο σε γνωστό !
Η ''ΓΝΩΣΗ'' εξουδετερώνει την αβεβαιότητα !
Η ''ΓΝΩΣΗ'' μας δίνει την ευχέρεια να καταλάβουμε την προβληματικότητα σε οτιδήποτε το οποίο δυσλειτουργεί ( από έναν μηχανικό για να καταλάβει τον λόγο που ρετάρει ένα μοτέρ , έως τον ψυχίατρο να καταλάβει το πρόβλημα του αναλυόμενου και να του δώσει την κατάλληλη θεραπεία !

Γι αυτο μην κανεις συγκρισεις με αυτους που εχουν μεν προβληματα στη ζωη τους δεν διακατεχονται όμως απο τετοιες καταστασεις, γιατι αυτοι συνηθως ξεπερναν ευκολα το προβλημα ή το αντιμετωπιζουν με λιγότερο πόνο ή ξερουν τον τροπο να το αποφυγουν. Το να βγεις απο ενα καλουπι δεν ειναι απλη υπόθεση.
[/COLOR][/COLOR]Δεν θα υποστηρίξω ποτέ το αντίθετο , σε αυτό το καλούπι έκανα πολλά χρόνια !

[Φιλομαθής]

[QUOTE=Φιλομαθής;328104]

Προβλήματα/δυσκολιες πάντα θα υπάρχουν. Το ζήτημα ειναι πως τα αντιμετωπίζουμε. Τα διαφορα ψυχολογικα προβληματα δύσκολα σβήνουν, κι όταν ακομα φαινομενικα εισαι πολύ καλα υπάρχουν μεσα σου υποσυνείδητα, σαν να ειναι κρυμμενα, σε αδρανεια και με το πρωτο προβλημα/δυσκολια θα αναδυθουν στην επιφανεια και η αντιμετωπιση του κάθε προβληματος που θα προκύψει θα περάσει μεσα από αυτα. Το αν εισαι καλα ή όχι εξαρταται απο το κατα πόσο έχεις ξεπερασει τα ψυχολογικα σου προβληματα και όχι από τα προβληματα/δυσκολιες που παντα ανακυπτουν στη ζωη.
Καλημέρα ioannis2 , συμφωνώ απόλυτα στην γνώμη σου ότι για να είμαστε καλά πρέπει να έχουμε ξεπεράσει τα προβλήματα του παρελθόντος.
Λάβε όμως υπόψιν σου το εξής : στην ζωή μας καμία ημέρα δεν είναι ακριβώς ίδια με την προηγούμενη , και με οποιαδήποτε άλλη , συνεχώς τα πράγματα γύρο μας αλλάζουν , το ίδιο και τα προβλήματα , ένα πολλή χαρακτηριστικό παράδειγμα : πριν τέσσερα χρόνια εάν κάποιος ανάφερε την παρούσα οικονομική κατάσταση θα τον λέγαμε τρελό. Έτσι κάθε νέο πρόβλημα που ανακύπτει χρειάζεται κατά την γνώμη μου ''ΓΝΩΣΗ'' για να λυθεί !
Σ αυτους ελλοχευει ο κίνδυνος αμα βρεθουν σε ενα βουρκο να βυθιστουν μεταφορικα και να ειναι δυσκολο να βγουν απο μεσα. Η γνωση ειναι ένα κομματι, οι φοβιες, το αγχος, οι ψυχαναγκασμοι κλπ ειναι άλλο. Και γνωση να έχει ήδη αποκτηθει όπως την εννοεις αμα τα δευτερα εξακολουθουν να υφιστανται μεσα σου πολυ πιθανο πάλι στα ίδια προβληματα να πέσεις.
Η γνώση είναι ο πλούτος του ανθρώπου , και θα σου πω γιατί το υποστηρίζω τόσο σθεναρά : έχεις ξεχωρίσει σε δυο κομμάτια την γνώση , και της φοβίες.
Από όσο γνωρίζω τουλάχιστον είναι παγκοσμίως αποδεκτό ότι το συναίσθημα του φόβου ταυτίζεται με τον φόβο για το άγνωστο !
Η ''ΓΝΩΣΗ'' όμως μετατρέπει κάτι από άγνωστο σε γνωστό !
Η ''ΓΝΩΣΗ'' εξουδετερώνει την αβεβαιότητα !
Η ''ΓΝΩΣΗ'' μας δίνει την ευχέρεια να καταλάβουμε την προβληματικότητα σε οτιδήποτε το οποίο δυσλειτουργεί ( από έναν μηχανικό για να καταλάβει τον λόγο που ρετάρει ένα μοτέρ , έως τον ψυχίατρο να καταλάβει το πρόβλημα του αναλυόμενου και να του δώσει την κατάλληλη θεραπεία !

Γι αυτο μην κανεις συγκρισεις με αυτους που εχουν μεν προβληματα στη ζωη τους δεν διακατεχονται όμως απο τετοιες καταστασεις, γιατι αυτοι συνηθως ξεπερναν ευκολα το προβλημα ή το αντιμετωπιζουν με λιγότερο πόνο ή ξερουν τον τροπο να το αποφυγουν. Το να βγεις απο ενα καλουπι δεν ειναι απλη υπόθεση.
Δεν θα υποστηρίξω ποτέ το αντίθετο , σε αυτό το καλούπι έκανα πολλά χρόνια !