βιβλία που με άγγιξαν...

[maria...]

aytew tiw merew diabazv \"o an8ropos skia \"telio!

[dreamer]

http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/121130

Νομίζω ότι είναι το πιο \"δυνατό\" βιβλίο που έχω διαβάσει. Πραγματική ιστορία, συγκλονιστικές περιγραφές.

[imagine]

Στη σκια της πεταλουδας- Ισίδωρος Ζουργός. Αυτό διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε πάρα πολύ. Ιστορικό μυθιστόρημα για τη βόρεια Ελλάδα, τα τελευταία 100-και-βάλε χρόνια, αλλά ταυτόχρονα μυθιστόρημα για τον καθημερινο αγ\'ωνα του κάθε ανθρώπου και \"τη συνάντηση με την προσωπική του αποτυχία και πτώση\" (όπως γράφει σε σημείωμά του ο συγγραφέας).
Μάρεσε παρα πολυ ο τρόπος γραφής, έκφρασης και ύφους.... το συνιστώ ανεπιφύλακτα! (Μόνο που είναι πολύ μεγάλο σε όγκο).
btw τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα ήταν απο τα λίγα βιβλία που μ άρεσαν εξίσου και στη΄διασκευή για τη μεγάλη οθόνη. ;)

[Sofia]

Η τέχνη της Αγάπης - Έριχ Φρομ

[Antouan89]

Όπως είπε ο/η anitak
Απο τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ είναι \"ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδευμένος\" του σκοτ πεκ..
Προσωπικά αυτό το βιβλίο που το συστήνω με έκανε να νιώσω πολύ καλύτερα και γενικά μου άνοιξε έστω ένα μικρό παράθυρο να κοιτάξω διαφορετικά την ζωή. (το αν θα το καταφέρω είναι δικό μου θέμα )
Όπως γράφει απο πίσω :

<<Η αντιμετώπιση και η λύση ψυχολογικών μας προβλημάτων είναι μια επώδυνη διαδικασία, που οι περισσότεροι από μας προσπαθούμε να την αποφύγουμε. Η αποφυγή όμως αυτή καταλήγει σε μεγαλύτερη οδύνη και σε ανικανότητα για πνευματική και διανοητική ανάπτυξη. Βασιζόμενος στην τεράστια επαγγελματική πείρα του, ο ψυχίατρος Δρ Σκοτ Πεκ μας υποδείχνει το δρόμο που θα μπορούσαμε να ακολουθήσουμε για να αντιμετωπίζουμε και να λύνουμε τα προβλήματά μας με τη λιγότερη επώδυνη διαδικασία, και συγχρόνως να φτάσουμε σε ένα ανώτερο επίπεδο αυτογνωσίας. Ο Δρ ΠΕΚ ασχολείται ιδιαίτερα με τη φύση της αγάπης στις ανθρώπινες σχέσεις: πως να αναγνωρίζουμε την πραγματική αρμονία, πως να διακρίνουμε την εξάρτηση από την αγάπη, πως να αποκτήσουμε ατομικότητα, πως να ευαισθητοποιηθούμε ως γονείς. Το βιβλίο του \"Ο δρόμος ο λιγότερος ταξιδεμένος\" είναι, για μια σειρά χρόνια, το πρώτο μπεστ-σέλερ του είδους του στις Η.Π.Α., και στις άλλες αγγλόφωνες χώρες. Με αξιοθαύμαστο τρόπο ενσωματώνει παραδοσιακές ψυχολογικές και πνευματικές καταστάσεις.Το αποτέλεσμα μας δίνει ένα βιβλίο που μπορεί να μας μάθει πως να αγκαλιάζουμε την πραγματικότητα και να αποκτήσουμε την απαραίτητη γαλήνη και πληρότητα στη ζωή μας.>>

Υπάρχουν 3 βιβλία
1) ο δρόμος ο λιγότερος ταξιδευμένος
2)ο δρόμος ο λιγότερος ταξιδευμένος συνεχίζεται
3)πέρα απο τον δρόμο τον λιγότερο ταξιδευμένο

Έχω διαβάσει το 1 και μόλις αγόρασα το 2..

[melene]

1.o mikroς πριγκιπας
2.ο ξενος-καμυ απλα υπεροχο!

[angieL]

the secret-Rhonda Byrne
http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/295295

[Adzik]

Originally posted by dead_can_dance
κατω απο το ηφαιστειο-Μαλκομ Λοουρυ

και ο μικρος πριγκηπας :)

σαφωωωωσ ο μικροσ πριγκιπασ...

[amarylis]

the secret..........

[Adzik]

και 3 βιβλια του χορχε Mπουκαι ( Jorge Bucay)

με αυτη την σειρα...

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Περιγραφή:

(Δεν μπορώ\" του είπα. \"Δεν μπορώ!\"
\"Σίγουρα;\" με ρώτησε αυτός.
\"Ναι. Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να σταθώ μπροστά της και να της πω τι νιώθω... Ξέρω, όμως, ότι δεν μπορώ.\"
Ο Χοντρός κάθισε σαν τον Βούδα πάνω σ\' εκείνες τις φριχτές μπλε πολυθρόνες του γραφείου του. Χαμογέλασε, με κοίταξε στα μάτια και, χαμηλώνοντας τη φωνή όπως έκανε κάθε φορά που ήθελε να τον ακούσουν προσεκτικά, μου είπε:
\"Να σου πω μια ιστορία...\"
Και χωρίς να περιμένει να συμφωνήσω, ο Χόρχε άρχισε να αφηγείται.



Ο Ντεμιάν είναι ένας ανήσυχος νεαρός φοιτητής που προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του. Οι αναζητήσεις του τον κατευθύνουν στον \"Χοντρό\", έναν πολύ ιδιόρρυθμο ψυχαναλυτή που τον βοηθά να αντιμετωπίσει τη ζωή και να βρει απαντήσεις στα ερωτήματά του με έναν τρόπο πολύ πρωτότυπο: σε κάθε συνάντηση, του διηγείται από μία ιστορία, κλασική ή μοντέρνα, \"ανατολίτικη\" ή \"δυτικότροπη\", που πηγάζει από τη λαϊκή προφορική παράδοση ή απευθείας από τη φαντασία του \"Χοντρού\". Οι ιστορίες αρχίζουν να λειτουργούν ως παραβολές, και ο Ντεμιάν κατασιγάζει τις αγωνίες και τις ανασφάλειές του, ωριμάζοντας μάλλον, παρά βρίσκοντας \"έτοιμες λύσεις\" και \"συνταγές ευτυχίας\"... Οι σχέσεις μεταξύ θεραπευτή και θεραπευομένου δεν είναι -ούτε αυτές- συμβατικές και αναμενόμενες. Καβγάδες, διαφωνίες, συμπάθεια, αντιπάθεια, μίσος και αγάπη αφήνονται ελεύθερα να εκφραστούν, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο δύο μοναδικούς λογοτεχνικούς ήρωες με σάρκα και οστά, προσφιλείς και οικείους στον αναγνώστη. Καμία σχέση εδώ με το στερεότυπο του ψυχαναλυτικού ντιβανιού και του οριζοντιωμένου πάσχοντος. Ο διάλογος και η ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων, διανθισμένος με εξαιρετικές αφηγήσεις ιστοριών, τοποθετούν το \"Να σου πω μια ιστορία\" στην κατηγορία των λογοτεχνικών βιβλίων, ασχέτως εάν, παγκοσμίως, τοποθετείται κάτω από την ετικέττα: \"Βιβλία αυτογνωσίας και αυτοβοήθειας\".)



βασικα ειναι ενασ ψυχοθεραπευτησ που λεει σουπερ ιστοριεσ-παραμυθια.....ωσ απαντιση στα προβληματα του ασθενη του.. τα αγαπησα καιτα τρεια...εχει παρα πολυ απλη γλωσσα...

και τα αλλα δυο..

ΒΑΣΙΣΟΥ ΠΑΝΩ ΜΟΥ (οπου Ο ηρωασ ειναι πλεον 40 ετων και οχι...γυρω σρα 20 οπωσ στο πρωτο βιβλιο)

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ (ακριβωσ αυτο...)



να και το καινουριο του....αυτεσ τισ μερεσ θα το παρω..και θα σασ πω!
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΞΑΡΤΗΣΗΣ
(Περιγραφή:

\"Ασφαλώς, αν είχαμε την τύχη να μας \"πέσουν\" γονείς υποστηρικτικοί, τότε έχουμε το πλεονέκτημα ότι από μικροί πήραμε ωφέλιμα μηνύματα:
\"Μπορείς να είσαι αυτός που είσαι.\"
\"Μπορείς να σκέφτεσαι αυτό που σκέφτεσαι.\"
\"Μπορείς να αισθάνεσαι αυτό που αισθάνεσαι.\"
\"Μπορείς να παίρνεις τα δικά σου ρίσκα.\"
\"Θα πρέπει μόνος σου να ψάξεις να βρεις αυτό που χρειάζεσαι, γιατί αυτό σημαίνει μεγαλώνω, είμαι ώριμος και αυτοεξαρτώμενος.\"
Αυτά τα προνομιούχα παιδάκια πηδούν μόνα τους από το τραμπολίνο και βουτάνε στη ζωή από ένα σημείο ευνοϊκό.
Βέβαια, δεν έχει όλος ο κόσμος τέτοια τύχη.
Όσοι, λοιπόν, δεν ήταν τόσο τυχεροί, θα χρειαστούν κάποιον να τους βοηθήσει, έστω κι ένα βιβλίο σαν αυτό.\" )

[Sofia]

O Ηλιθιος του Ντοστογιεφσκι.

[Ακροβατης]

μικρος πριγκιπας,αλχημιστης,η βερονικα αποφασιζει να πεθανει.,το αρωμα,τα μαυρα φεγγαρια του ερωτα,το μυστικο.

[anoiksi]

καταρχας να πω μπραβο για το θεμα, χαρηκα που το ειδα....

Σοφη, το τελευταιο σου ποστ το περιμενα, γιατι ειδα απο την αρχη οτι σου αρεσουν οι κλασσικοι...Αυτο διαβαζω τωρα αλλα ειναι ατελειωτο, τουλαχιστον εγω το βλεπω ετσι...ομως εχει πολλα να δωσει και ωρες ωρες δεν μπορεις να σταματησεις να το διαβαζεις...:)

Θελω να κανω ερωτηση στο φορουμ, οπως εκανα και στο θεμα μου, για τον Οσκαρ Ουαιλντ...(το μονο που εχω διαβασει ειναι το πορτρετο του Ντοριαν Γκρει) και θα ηθελα να μαθω ποιο του εργο θεωρειτε εσεις ως καλο εως πολυ καλο αν οχι το καλυτερο...:)

Ευχαριστω για τις απαντησεις...

Οταν ημουν μικρη το αγαπημενο μου βιβλιο ηταν το τζειν ευρ, που εχει ξαναναφερθει...νομιζω ηταν το πρωτο βιβλιο που εκλαψα αν δεν κανω λαθος...και το ειδα και σε εργο
Ο μικρος πριγκιπας ειναι κλασσικο και σε οποια ηλικια και αν το διαβασεις εχει να δωσει πραγματα...(τουλαχιστον ετσι πιστευω)

Να εχετε ενα καλο υπολοιπο...

[Sofia]

Ανοιξη,

συμφωνω πώς εχει πολλα να δωσει το συγκεκριμενο βιβλιο. Ο Ντοστογιεφσκι ειναι απο τους αγαπημενους μου ετσι κ αλλιως. Αν θελεις, διαβασε και το \"Υπογειο\" καθως και το \"Εγκλημα & Τιμωρια\" που τα θεωρω εξαιρετικα.

Η Τζειν Ευρ ήταν απο τα πρωτα βιβλια που ειχα διαβασει (μαζι με το Χωρις Οικογενεια:) Με ταξιδεψες πολυ παλια...:)! Οσο για τον Μικρο Πριγκηπα με συγκινει σε οποια ηλικια.

Σε οτι αφορα τον Οσκαρ Ουάιλντ εχω διαβασει λιγα πραγματα, αλλα απο οσο θυμαμαι μου αρεσε περισσοτερο το \"De Profundis\".

[Alobar]

\'Το μπαρ κάτω από τη θάλασσα\' είναι το τελευταίο που διάβασα, του Στέφανο Μπένι, και μου άρεσε πολύ. Επίσης ένα αγαπημένο το \'Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ\' ένα γλάρο να πετάει\' του Λουίς Σεπούλβεδα. Όταν ανακάλυψα τον Σεπούλβεδα, μου έκανε εντύπωση και \'στάθηκα\'. Θα τον έχετε ίσως ακουστά για την εμπειρία του στον Αμαζόνιο κοντά σε μια φυλή ινδιάνων.

\'Ο Luis Sepulveda (Λουίς Σεπούλβεδα) γεννήθηκε το 1949 στο Ovalle, στο βορρά της Χιλής. Συμμετείχε σε φοιτητικές και συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στο στρατοκρατικό καθεστώς της χώρας του, κατηγορήθηκε για προδοσία και καταδικάστηκε σε φυλάκιση είκοσι οκτώ ετών. Μετά από δυόμισι χρόνια εγκλεισμού του στη φυλακή, και με παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας, αποφυλακίστηκε, αλλά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τον τόπο του. Έγραψε ποιήματα, θεατρικά έργα, διηγήματα, δημιούργησε θεατρικές ομάδες στο Περού, το Εκουαδόρ και την Κολομβία και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Έζησε έξι μήνες στον Αμαζόνιο με τους ινδιάνους Σουάρ και αποκόμισε εμπειρίες που άλλαξαν την αντίληψή του για τον κόσμο και του πρόσφεραν το υλικό για το πρώτο του μυθιστόρημα: «Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης» (opera, 1993). Στρατεύτηκε στο διεθνές τάγμα «Σιμόν Μπολίβαρ» και συμμετείχε στον απελευθερωτικό αγώνα της Νικαράγουας. Το 1980 εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη και συνδέθηκε με την οικολογική οργάνωση Greenpeace. Ταξίδεψε σ\' όλον τον κόσμο. Του απονεμήθηκαν τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά βραβεία. Στα ελληνικά κυκλοφορούν: «Ο κόσμος του τέλους του κόσμου» (opera, 1994), «Όνομα ταυρομάχου» (opera, 1995), «Patagonia express» (opera, 1996), «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει» (opera, 1997), «Το ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer» (opera, 1997), «Hot Line» (opera 1998), «Αν δεν έχεις πού να κλάψεις» (opera 1998), «Χρονικά του Περιθωρίου»\'.

http://www.youtube.com/watch?v=i63_ah7GIts&feature=related

:) :) :)