άγχος/συνεχείς σκέψεις

[μαρκελα]

....όσο για το παραπάνω που ανέφερες μαρκελα, έχει λογική, έτσι ώστε να μην τρελαίνεσαι με τις πολλες σκεψεις, όμως ακόμη κι αν καταπιάνεσαι με μια καθε φορα δεν σημαινει πως θα μπορεσεις να βρεις λυση, τη στιγμη που ό,τι σκεφτεσαι και αποφασιζεις την επομενη στιγμη αναιρειται παλι απο τις σκεψεις σου..
Φαινομαι νομιζω πολυ αρνητικη και απαισιοδοξη, απλως δεν εχω συνηθισει κι εγω το μυαλο μου να δουλευει μονο του και τοσο πολυ..

Μην μπερδεύεις τις σκέψεις με τα θέματα. Από τις σκέψεις μας αυτόματα προκύπτουν τα συναισθήματά μας.
Αν π.χ. σκεφτώ η φίλη μου είναι σκεπτική σήμερα, άρα της είμαι βαρετή αυτόματα θα νιώσω θλίψη. Όμως αν σκεφτώ ότι προφανώς κάτι την απασχολεί, που δεν έχει σχέση μ' εμένα αυτόματα νιώθω συμπόνοια και μπορώ να την στηρίξω.
Στα θέματα συμφωνώ ότι πάντα οι λύσεις δεν είναι εύκολες ή δεν μπορούμε για διάφορους λόγους να δούμε όλες τις εναλλακτικές.
Πάντως, θέμα ή πρόβλημα χωρίς λύση δεν υπάρχει.
Η τάση αναίρεσης δείχνει εσωτερική σύγκρουση, που έχει να κάνει με τις ανασφάλειές μας.

[μαρκελα]

...όσο για το παραπάνω που ανέφερες μαρκελα, έχει λογική, έτσι ώστε να μην τρελαίνεσαι με τις πολλες σκεψεις, όμως ακόμη κι αν καταπιάνεσαι με μια καθε φορα δεν σημαινει πως θα μπορεσεις να βρεις λυση, τη στιγμη που ό,τι σκεφτεσαι και αποφασιζεις την επομενη στιγμη αναιρειται παλι απο τις σκεψεις σου..
Φαινομαι νομιζω πολυ αρνητικη και απαισιοδοξη, απλως δεν εχω συνηθισει κι εγω το μυαλο μου να δουλευει μονο του και τοσο πολυ..

sauchie μου,
..προσωπικά δεν βλέπω νάχει νόημα τελικά, αλλά μάλλον να μας ακινητοποιεί, να μας αναλώνει χρόνο κι ενέργεια
το ν' αναιρούμε την ίδια στιγμή, ό,τι αποφασίσαμε κατόπιν λογικής σκέψης.
Συνήθως όταν πρόκειται να πάρω αποφάσεις για κάτι σημαντικό παραμερίζω το συναίσθημα, το παγώνω ή το περιορίζω
και λειτουργώ περισσότερο με την λογική, δηλ. αντικειμενικά ή παρατηρώντας σαν τρίτος και με βάση τα ΥΠΕΡ-ΚΑΤΑ.
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνονται και κάποια λάθη στην πορεία.
Ωστόσο προτιμώ αν δεν γίνεται διαφορετικά ίσως να κάνω και το λάθος, παρά να μένω αναποφάσιστη ή συνεχώς
ν' ακυρώνομαι κυρίως από το φόβο της αποτυχίας ή της απόρριψης.
Κι απ' τα λάθη μας μαθαίνουμε, γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς είναι κι αυτά ένα μέσον εκπαίδευσης που μας προσφέρει εμπειρίες.
Το θέμα είναι να γνωρίσουμε πως μπορούμε να τα διαχειριστούμε ώστε να μας είναι λιγότερο επώδυνα.
Κι εδώ πάλι μπαίνει η τεχνική της σκέψης, που πολύ απλά αλλάζει το συναίσθημα π.χ. "γιατί να συμβεί σε μένα αυτό?"
κι ο υγιής αντίλογος είναι "σιγά τώρα ούτε ή πρώτη είμαι ούτε η τελευταία.. κι υπάρχουν και χειρότερα"
Αυτό που λες "..ό,τι σκέφτεσαι κι αποφασίζεις την επόμενη στιγμή αναιρείται πάλι από τις σκέψεις σου.." είναι για την ψυχολογία μέρος από τα λεγόμενα διεργασιακά λάθη της αρνητικής σκέψης.
Και βλέπεις ότι κλείνοντας το ποστ σου, το λες και μόνη σου ότι γίνεσαι αρνητική..

[sauchie]

sauchie μου,
..προσωπικά δεν βλέπω νάχει νόημα τελικά, αλλά μάλλον να μας ακινητοποιεί, να μας αναλώνει χρόνο κι ενέργεια
το ν' αναιρούμε την ίδια στιγμή, ό,τι αποφασίσαμε κατόπιν λογικής σκέψης.
Συνήθως όταν πρόκειται να πάρω αποφάσεις για κάτι σημαντικό παραμερίζω το συναίσθημα, το παγώνω ή το περιορίζω
και λειτουργώ περισσότερο με την λογική, δηλ. αντικειμενικά ή παρατηρώντας σαν τρίτος και με βάση τα ΥΠΕΡ-ΚΑΤΑ.
Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνονται και κάποια λάθη στην πορεία.
Ωστόσο προτιμώ αν δεν γίνεται διαφορετικά ίσως να κάνω και το λάθος, παρά να μένω αναποφάσιστη ή συνεχώς
ν' ακυρώνομαι κυρίως από το φόβο της αποτυχίας ή της απόρριψης.
Κι απ' τα λάθη μας μαθαίνουμε, γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς είναι κι αυτά ένα μέσον εκπαίδευσης που μας προσφέρει εμπειρίες.
Το θέμα είναι να γνωρίσουμε πως μπορούμε να τα διαχειριστούμε ώστε να μας είναι λιγότερο επώδυνα.
Κι εδώ πάλι μπαίνει η τεχνική της σκέψης, που πολύ απλά αλλάζει το συναίσθημα π.χ. "γιατί να συμβεί σε μένα αυτό?"
κι ο υγιής αντίλογος είναι "σιγά τώρα ούτε ή πρώτη είμαι ούτε η τελευταία.. κι υπάρχουν και χειρότερα"
Αυτό που λες "..ό,τι σκέφτεσαι κι αποφασίζεις την επόμενη στιγμή αναιρείται πάλι από τις σκέψεις σου.." είναι για την ψυχολογία μέρος από τα λεγόμενα διεργασιακά λάθη της αρνητικής σκέψης.
Και βλέπεις ότι κλείνοντας το ποστ σου, το λες και μόνη σου ότι γίνεσαι αρνητική..

Πραγματικά μας αναλώνει χρόνο και πιστεύω ότι όταν με το καλό περνάει, ο καθένας γυρνάει πίσω και λέει: μα καλά, τόσο καιρό με αυτό καταπιανόμουν? αυτό μου απορροφούσε όλη την ενέργεια? Στη δική μου την περίπτωση, και συζητώντας το και λίγο με την ψυχολόγο που ξεκίνησα να βλέπω, συνειδητοποιώ ότι πολλές φορές εγώ δεν αφήνω τον εαυτό μου χαλαρό και κυρίως λογικό για να πάρει τις αποφάσεις που πρεπει, ίσως επειδή όπως ανέφερες φοβάμαι τις συνέπειες...
Ηθελα να σε ρωτήσω, μπορώ να σου στείλω προσωπικό μήνυμα?

[μαρκελα]

Πραγματικά μας αναλώνει χρόνο και πιστεύω ότι όταν με το καλό περνάει, ο καθένας γυρνάει πίσω και λέει: μα καλά, τόσο καιρό με αυτό καταπιανόμουν? αυτό μου απορροφούσε όλη την ενέργεια? Στη δική μου την περίπτωση, και συζητώντας το και λίγο με την ψυχολόγο που ξεκίνησα να βλέπω, συνειδητοποιώ ότι πολλές φορές εγώ δεν αφήνω τον εαυτό μου χαλαρό και κυρίως λογικό για να πάρει τις αποφάσεις που πρεπει, ίσως επειδή όπως ανέφερες φοβάμαι τις συνέπειες...
Ηθελα να σε ρωτήσω, μπορώ να σου στείλω προσωπικό μήνυμα?

..ναι μπορείς βέβαια μπορείς να μου στείλεις προσωπικό μήνυμα!

[sauchie]

Σου εστειλα μαρκελα, απλως επειδη δεν ξερω πως ακριβως δουλευει, παιζει να σου εστειλα 2 φορες το ιδιο πραγμα...

[mariak19]

το ιδιο περναω και εγω πολυ καιρο τωρα αλλα εμενα εχει προχωρησει η κατασταση ...στηνμ αρχη ο φιλος μου μου προκαλουσε αγχος...φοβομουν να μιλησω στο κινητο μαζι του ενιωθα οτι..δν θελω να μαι εκει που ειμαι...οταν πηγαιναμε καπου μαζι...μετα σκεφτομουν ειναι ασχημος σπαστικος...το ενα το αλλο..μετα δν τον θελω....μετα τον εβλεπα και τρομαζα...δν εχει σταματημο η κατασταση μου...

[sallonikios]

idia akrivos periptosh eimouna kai egw kopela mou....o tropos gia na litrothis apo olo afto einai otan exeis parapoles skepsis kai se tiranane tha tis dexese den tha prospathis na min tis kanis kai ekeini tin ora pou tha pathenis afto to prama <paniko>tha epikentronese kapou me afosiosh kai siga siga tha eksalifete olos aftos o kategismos skepseon

[mariak19]

idia akrivos periptosh eimouna kai egw kopela mou....o tropos gia na litrothis apo olo afto einai otan exeis parapoles skepsis kai se tiranane tha tis dexese den tha prospathis na min tis kanis kai ekeini tin ora pou tha pathenis afto to prama <paniko>tha epikentronese kapou me afosiosh kai siga siga tha eksalifete olos aftos o kategismos skepseon

ΤΟ ΠΑΘΑΙΝΕΣ ΓΕΝΙΚΑ?Η ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΣΟΥ?

[μαρκελα]

idia akrivos periptosh eimouna kai egw kopela mou....o tropos gia na litrothis apo olo afto einai otan exeis parapoles skepsis kai se tiranane tha tis dexese den tha prospathis na min tis kanis kai ekeini tin ora pou tha pathenis afto to prama <paniko>tha epikentronese kapou me afosiosh kai siga siga tha eksalifete olos aftos o kategismos skepseon

Σαλονικιέ μου, σ' ευχαριστούμε που από δω και πέρα θα γράφεις μόνο στην ελληνική,
ο πανικός, που αναφέρεις δεν είναι τίποτ' άλλο παρά υπερβολικό άγχος. Στα ψυχολογικά μας προβλήματα θα μπορούσαμε
να δώσουμε λύσεις ίσως πιο ουσιαστικές εάν τα εξετάζαμε και κάτω από το πρίσμα του αρχέγονου νόμου αιτία-αποτέλεσμα.
Αν κι ο πανικός είναι άγχος λοιπόν, για να πάμε λίγο στην αιτία του προβλήματος το άγχος τί είναι τελικά;
Το άγχος, συνήθως είναι ο φόβος για το άγνωστο, μια απειλή κι ένας κίνδυνος απροσδιόριστος.
Ο φόβος αυτός όμως που νιώθουμε είναι σε κάθε περίπτωση ρεαλιστικός;
Υφίσταται δηλ. στην παρούσα κατάσταση; Ή είναι σενάριο μιας αρνητικής μας σκέψης;

[mariak19]

αυτο ειναι αγνωστο!!εχω ξερω πως δυο σχεσεισ εκανα και στισ 2 το ιδιο επαθα

[sallonikios]

μαρκελα πχ εαν διάβασες ενα θέμα που έκανα για τους ομοφυλόφιλους που μου ειπαι ενας φιλος οτι αφτοι οι άνθρωποι ειναι και άρρωστοι και αφτο εμένα με ανχοσε ......μετα οταν πιγα στο σπίτι άρχισε το ανχος και οι φοβίες μου ελα που ωμός εγώ εντόπισα οτι αυτό που με έκανε έτσι ηταν η συζήτηση με των φίλο μου ..... σε αφτο που θελω να καταλήξω ειναι οτι καπια πράγματα που μας πιραζουν και μας ανχονουν απο εκεί αρχιζη το κακο και μετα γίνετε ενας φαύλος κύκλος φοβιών ....paidia na me sinxoresete gia ta polla orthografika mou

[μαρκελα]

μαρκελα πχ εαν διάβασες ενα θέμα που έκανα για τους ομοφυλόφιλους που μου ειπαι ενας φιλος οτι αφτοι οι άνθρωποι ειναι και άρρωστοι και αφτο εμένα με ανχοσε ......μετα οταν πιγα στο σπίτι άρχισε το ανχος και οι φοβίες μου ελα που ωμός εγώ εντόπισα οτι αυτό που με έκανε έτσι ηταν η συζήτηση με των φίλο μου ..... σε αφτο που θελω να καταλήξω ειναι οτι καπια πράγματα που μας πιραζουν και μας ανχονουν απο εκεί αρχιζη το κακο και μετα γίνετε ενας φαύλος κύκλος φοβιών ....paidia na me sinxoresete gia ta polla orthografika mou

δεν πειράζει για τα ορθογραφικά.. είδες ότι τελικά λέμε το ίδιο πράγμα.
Το συναίσθημα του άγχους είναι παράγωγο της φοβικής σκέψης π.χ. γίνεται η συζήτηση με τον φίλο σου, για το ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι κι άρρωστοι κι η φοβική σκέψη της αρρώστιας παρήγαγε άγχος=κίνδυνο.
Η ρίζα του κακού ή η αιτία του στην προκειμένη περίπτωση είναι η σκέψη, το λες κι εσύ "..τα πράγματα που μας πειράζουν..από εκεί αρχίζει το κακό" αυτά είναι λοιπόν οι σκέψεις.
Αυτό που βοηθάει είναι να ελεγχούμε κατά πόσο οι σκέψεις, που παράγουμε είναι ρεαλιστικές, δηλ. ισχύουν για μας στην παρούσα φάση. Δεν έχει νομίζω νόημα ν' αγωνιούμε για κάτι που δεν ισχύει για μας τώρα! Σε τί εξυπηρετεί;
Και ναι αν ο λόγος είναι οι ψυχολογικές συγκρούσεις και για την ομοφυλοφιλία, προσωπικά πιστεύω, ότι η αντιμετώπιση μπορεί να επέλθει μέσω ψυχοθεραπείας, αρκεί να το άτομο να μην αντλεί ικανοποίηση, να θέλει την αλλαγή, που σημαίνει ότι αντιλαμβάνεται το πρόβλημά του.

[sallonikios]

για να λες μαρκελα μου οτι οι ομοφυλοφιλία διορθώνετε με ψυχοθεραπεια ......αρά εν μερη μου λες οτι η ομοφυλοφιλία ειναι και πρόβλημα ......

[μαρκελα]

για να λες μαρκελα μου οτι οι ομοφυλοφιλία διορθώνετε με ψυχοθεραπεια ......αρά εν μερη μου λες οτι η ομοφυλοφιλία ειναι και πρόβλημα ......

.. επαναλαμβάνω, αν οφείλεται σε ψυχολογικές συγκρούσεις κι σ' όσα ακόμα ανέφερα..

[μαρκελα]

sauchie, αν δεις το μνμ άδειασε το inbox