Βοηθηστε με!!!!!!

[elenakimarialenaki]

σας ευχαριστω πολυ ολους για τις συβουλες σας με βοηθουν αρκετα να ξερω πως δεν το περναω μονο εγω.....θα απομακρυνθω για αρχη γτ μου ειναι που δυσκολο να του μιλαω φιλικα! με κραταει πισω και με ποναει πιο πολυ.....

[ioannis2]

gianni....euxaristw gia thn sumbouli sou...alla ti kaneis otan den uphrxan kakies stigmes???otan oti exeis na thumhtheis einai mono kalo???tote? ti kanw? kai xwrisame gt spoudazw se allh polh kai ekane na me dei 2 bdomades to polu...gt erxomoun suxna! kai pisteuw pws den einai autos o logos alla ok....to dextika...den mporousa na kanw kati allo!

Μήπως υπάρχει άλλη....? Μήπως παρα το ότι τον αγαπουσες αυτος δεν ήταν κατα βαθος σιγουρος για σενα?, γιατι αυτα γινονται στους αντρες, βρισκουν καποια και μετα την παρατανε αμα βρουν το καλυτερο που εχουν στο μυαλο. Κάποια παρεξήση που οδηγησε σε χωρισμό? Αν ο χωρισμος ειναι όντως οριστικος ασε το χρονο να δουλεψει για σενα όπως σε συμβουλευουν τα άλλα μελη.

[elenakimarialenaki]

λες να ειναι τοσο ρηχος που να βρηκε αλλη???ισωσ δεν ξερω...σε μενα ελεγε πωσ με αγαπουσε...αλλα ποτε δεν ξερεισ...μπορει να ειναι και ολα ψεματα αλλα αυτο που με νοιαζει εμενα τωρα ειναι να μπορεσω να τον ξεχασω....και να αποβαλλω απο το μυαλο μου καποιεσ σκεψεισ....σε ευχαριστω παντωσ για την ειλικρινια σου!

[mariaanna0]

Καλη σου μερα! Πριν εναν χρονο χωρισα με ενα παιδι που ειμασταν μαζι 3 χρονια και 1.5 απο αυτα αρραβωνιασμενοι και συζουσαμε! Το κλαμα που ειχα ριξει δεν λεγεται! Σαν ζομπι ημουν!!! Εγω ημουν και μονη μου...δεν ειχα φιλους, ενδιαφεροντα, η την οικογενεια μου διπλα μου γιατι δεν μιλουσα ευκολα για τα συναισθηματα μου και εδειχνα σε ολους οτι ημουν καλα...Μεγαλο ψεμα! Ειναι γειτονας μου και καθε φορα που τον εβλεπα πονουσα..Οπου και να πηγαινα τον εβλεπα μπροστα μου..και επειδη η κοινωνια που ζω ειναι μικρη και ο ιδιος σχετικα γνωστος στο χωριο μου ολοι με ρωτουσαν γιατι χωρισαμε..Εβλεπα στα ματια τους οτι με λυποντουσαν σαν να ελεγαν "το καημενο το κοριτσι.." Τελικα κρατησαμε φιλικες επαφες..Τον ξερω αυτον τον πονο καλα! Αλλοι λενε οτι δεν υπαρχει λογος να εισαι φιλος με τον πρωην σου και εχουν δικιο! Δεν ξερω πως μπορεις να δεις φιλικα καποιον που αγαπησες πολυ... Εγω ομως θελησα να κρατησω επαφες μαζι του! Και αυτο πηγαινε κοντρα στις αδυναμιες μου και στον πονο που ζουσα! Τελικα μετα απο 2 μηνες εκανα αλλη σχεση μονο και μονο για να ξεφυγω...Και τα καταφερα! Μπορει να χωριζω και με αυτον αλλα τελικα με το να αποφευγω τον πονο, θα ζουσα με αποθημενα! Τωρα μεσα μου ολα ειναι ηρεμα. Και υυπαρχει ενας γλυκος πονος. Δεν κραταω κακια για οσα εγιναν. Μιλαμε πια κανονικα και ειμαστε σαν φιλοι αλλα πλεον δεν ποναω! Αυτον τον ανθρωπο τον αγαπησα αληθινα. Και πιστευω οτι οταν αγαπας καποιον αληθινα τοτε θες να ειναι καλα οπου και να ειναι με οποια και να ειναι! Αλλωστε κοριτσακι μου ολα γινονται για καποιον λογο! Αυτο που θα σου πω ειναι απλα να βιωσεις τον πονο σου. Να δεις τι νιωθεις και να το αντιμετωπισεις! Μη φοβασαι...Θα ερθουν στιγμες που θα πονας πολυ,θα νιωθεις ενα κενο και θα ζηλευεις τους παντες αλλα πιστεψε με θα περασει! Και μετα θα εισαι πολυ πιο δυνατη!

[ioannis2]

Καλη σου μερα! Πριν εναν χρονο χωρισα με ενα παιδι που ειμασταν μαζι 3 χρονια και 1.5 απο αυτα αρραβωνιασμενοι και συζουσαμε! Το κλαμα που ειχα ριξει δεν λεγεται! Σαν ζομπι ημουν!!! Εγω ημουν και μονη μου...δεν ειχα φιλους, ενδιαφεροντα, η την οικογενεια μου διπλα μου γιατι δεν μιλουσα ευκολα για τα συναισθηματα μου και εδειχνα σε ολους οτι ημουν καλα...Μεγαλο ψεμα! Ειναι γειτονας μου και καθε φορα που τον εβλεπα πονουσα..Οπου και να πηγαινα τον εβλεπα μπροστα μου..και επειδη η κοινωνια που ζω ειναι μικρη και ο ιδιος σχετικα γνωστος στο χωριο μου ολοι με ρωτουσαν γιατι χωρισαμε..Εβλεπα στα ματια τους οτι με λυποντουσαν σαν να ελεγαν "το καημενο το κοριτσι.." Τελικα κρατησαμε φιλικες επαφες..Τον ξερω αυτον τον πονο καλα! Αλλοι λενε οτι δεν υπαρχει λογος να εισαι φιλος με τον πρωην σου και εχουν δικιο! Δεν ξερω πως μπορεις να δεις φιλικα καποιον που αγαπησες πολυ... Εγω ομως θελησα να κρατησω επαφες μαζι του! Και αυτο πηγαινε κοντρα στις αδυναμιες μου και στον πονο που ζουσα! Τελικα μετα απο 2 μηνες εκανα αλλη σχεση μονο και μονο για να ξεφυγω...Και τα καταφερα! Μπορει να χωριζω και με αυτον αλλα τελικα με το να αποφευγω τον πονο, θα ζουσα με αποθημενα! Τωρα μεσα μου ολα ειναι ηρεμα. Και υυπαρχει ενας γλυκος πονος. Δεν κραταω κακια για οσα εγιναν. Μιλαμε πια κανονικα και ειμαστε σαν φιλοι αλλα πλεον δεν ποναω! Αυτον τον ανθρωπο τον αγαπησα αληθινα. Και πιστευω οτι οταν αγαπας καποιον αληθινα τοτε θες να ειναι καλα οπου και να ειναι με οποια και να ειναι! Αλλωστε κοριτσακι μου ολα γινονται για καποιον λογο! Αυτο που θα σου πω ειναι απλα να βιωσεις τον πονο σου. Να δεις τι νιωθεις και να το αντιμετωπισεις! Μη φοβασαι...Θα ερθουν στιγμες που θα πονας πολυ,θα νιωθεις ενα κενο και θα ζηλευεις τους παντες αλλα πιστεψε με θα περασει! Και μετα θα εισαι πολυ πιο δυνατη!

Ελενακιμαριελενακι!! Αυτη ειναι η καταλληλη απαντηση που ψάχνεις. Πάρε παράδειγμα και δυναμη.

[elenakimarialenaki]

Μαριαννα μου σ ευχαριστω πολυ για τον μυνημα σου! πραγματικα.... μου εδωσε κατι παραπανω και μια αποψη διαφορετικη για να μπορεσω να αντεπεξελθω σε αυτο που νιωθω.... Σε καμια περιπτωση δεν θελω να μην ειναι καλα....θελω να ειναι καλα οπου και αν ειναι απλα το μονο που χρειαζομαι αυτηη την στιγμη ειναι να απομακρυνθω για καποιο διαστημα να περασει ο πονος....η πικρια...και να μπορω απλα να μιλαω μαζι του χωρις να νιωθω οπως τωρα! οσο για το περιβαλλον μου προτιμω να τα συζητω εδω με καποιους "αλλους" παρα με την οικογενεια μου ή καποιουσ αλλους γτ αυτοι θα σε κρινουν και θα σχολιασουν..οπωσ ακριβωσ και στην περιπτωση σου...σε αυτουσ, προτιμω να δειχνω πως ειμαι καλα! αλλα και στους φιλουσ οσο κολλητοι κ να ειναι, οταν ειναι ευτυχησμενοι αυτοι το να ειμαι ετσι και να παραπονιεμαι νιωθω λιγο σαν να τους δηλιτηριαζω την χαρα τουσ.... σ ευχαριστω πολυ για το μηνυμα σου!

[mariaanna0]

Εγω απλα δεν σου ειπα ολα τα χαζα που λενε ολοι οι φιλοι και οι συγγενεις...ωστοσο λενε πως ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος!!! Οταν μου το ελεγαν, σκεφτομουν οτι μου λενε μαλακιες και πως ολοι εξω απο τον χορο πολλα τραγουδια λενε! Και μαλιστα το μονο που ηθελα ειναι να ζω στον κοσμο μου... Το εζησα πολυυυυυυυυυ εντονα αυτο... Ξυπνουσα, κοιμομουνα, ξυπνουσα, κοιμομουνα και αυτο εκανα συνεχεια για να μην σκεφτομαι... Δεν ετρωγα, δεν μιλουσα σε κανεναν! Πραγματικο φυτο!!!!!! Το βιωσα και πονεσα παρα πολυ... Και ετσι βρηκα λυση μονη μου! Καποια στιγμη εντελως ξαφνικα και μαγικα ο πονος αρχισε να μειωνεται αισθητα... Και καθε μερα ημουν και πιο καλα ωσπου καποια στιγμη δεν ενιωθα αυτον τον απαισιο κομπο στο στομαχι! Και ναι τελικα ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος! Αλλα μονο αυτος! Πιστεψε με και θα με θυμηθεις!

[elenakimarialenaki]

Γενικα, στην δεδομενη κατασταση δεν εχω να κανω κατι αλλο απο το να εναποθεσω τις ελπιδεσ μου στην δυναμη του χρονου....ελπιζω να αποδειχτει γιατρος και φιλος μου....δεν μπορω να φανταστω για ποσο θα συνεχισω να ειμαι ετσι!!!!