Τι μπορεί να κάνει το μυαλό στο σώμα.
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 18
  1. #1
    Member
    Join Date
    Feb 2012
    Posts
    49

    Lightbulb Τι μπορεί να κάνει το μυαλό στο σώμα.

    Καλησπέρα σε όλους κι από μένα. Είναι η πρώτη φορά που γράφω στο φόρουμ, αν και σας διαβάζω εδώ και αρκετό καιρό.
    Είμαι μια κοπέλα 30 χρονών και υπερβολικά αγχώδης από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Φυσικά τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου δεν το είχα συνειδητοποιήσει, όμως φτάνοντας στο απροχώρητο και κάνοντας ένα φλας-μπάκ κατάλαβα πάρα πολλά και σημαντικά τα οποία θα σας παραθέσω.
    Πριν 3 χρόνια περίπου άρχισα να έχω περίεργα συμπτώματα στο στομάχι μου, καούρες, φούσκωμα και όξινα υγρά τα οποία ανέβαιναν στον λαιμό μου (γαστροοισοφαγική παλινδρόμιση.) Τότε ήταν που ξεκίνησα να ανησυχώ έντονα για την υγεία μου, μιας και τα συμπτώματα ήταν πολύ έντονα και συχνά σύγχεα την δυσφορία που μου προκαλούσαν μέχρι και με καρδιακή προσβολή. Έκανα τότε γαστροσκόπιση να δω τι συμβαίνει, και το μόνο που μου είπαν ήταν πως είχα μια ήπιας μορφής γαστρίτιδα και τίποτε άλλο. Το άφησα και με άφησε με τον καιρό..
    Λίγο καιρό μετά, ξεκίνησαν κάτι πόνοι στο έντερο.. τη μια δυσκοιλιότητα, την άλλη διάρροιες, εξάντληση κτλπ.. Άρχισα πάλι να ανησυχώ. Καρκίνος στο έντερο λέω. Πάω λοιπόν και κάνω Κολονοσκόπιση. Τίποτα κι από κει. Δύο αιμορροίδες μου βρήκαν και σπαστική κολίτιδα από ενδεχόμενο άγχος.. Επειδή όμως ο πόνος μου ήταν πάντα εντονότερος κοντά στην περίοδο μου, πετάχτηκα και στον γυναικολόγο ο οποίος μου βρήκε από υπερηχογράφημα μια πολυκυστική ωοθήκη, εντελώς ξαφνικά αφού μέχρι τότε δεν είχα τίποτα τέτοιο. Κι αυτός μου είπε με την σειρά του πως το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών που παρουσιάζουν πολυκυστικές, έχουν παράλληλα και κάποια αγχώδη διαταραχή ή κατάθλιψη. Ηρέμησε μου λέει το μυαλό σου για να ηρεμήσει και το σώμα σου. Φευγώ κι από εκεί έχοντας ήδη αρχίσει να προβληματίζομαι με τον εαυτό μου.
    Πριν λίγους μήνες η κατάσταση άρχισε να γίνεται χειρότερη.. και ειδικά όταν άρχισε να μπαίνει ο χειμώνας, ξεκίνησε μια απίστευτη εξάντληση και διάφορων τύπων ανησυχίες όπως ότι φοβάμαι να μείνω οπουδήποτε μόνη, φοβάμαι να κοιμηθώ, φοβάμαι να πάω κάπου, και άλλα τέτοια. Ξάπλωνα να με πάρει ο ύπνος, και ξαφνικά πεταγόμουν νομίζοντας πως παθαίνω ανακοπή.. κάτι σαν φτερουγίσματα στην καρδιά. Ξυπνούσα και ένιωθα πως θα τρελάθω από την ένταση και το τρέμουλο. Έτρεξα πάλι σε γιατρούς, έκανα γενικές αίματος, triplex καρδιάς, ουρολογικές, ορμονολογικές.. πάλι τίποτα παθολογικό.
    Ωσπου μια μέρα με πιάνει μια φοβερή ημικρανία ενώ ήμουν σε ένα πάρτυ και με τρέχουν στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί μου βάρεσαν ηρεμιστική ένεση για να ηρεμήσω. Απο εκείνη τη στιγμή και έπειτα κι ενώ μου είχε περάσει όλος αυτός ο έντονος πόνος, συνέχισα καθημερινά να νιώθω σουβλιές σε όλο μου το κεφάλι, τον αυχένα μου, μουδιάσματα στο πρόσωπο. Είπα πως δεν υπάρχει περίπτωση να το αφήσω να συνεχιστεί, κι έτσι ένα ωραίο απόγευμα βρέθηκα στο Αιγινήτειο, όπου και περιέγραψα τι μου συμβαίνει. Εκεί ήρθε το απόλυτο σοκ. Είσαγωγή μου λένε..
    Μα..λέω εγώ.. Τι; Έχω κάτι σοβαρό; Είχα χεστεί πάνω μου. αλλά να κάνω τι; Εντάξει λέω εισαγωγή. Μένω λοιπόν μέσα 3 νύχτες. Μου κάνουν Μαγνητική Αυχένα, Μαγνητική Εγκεφάλου, Ηλεκτροεγκεφαλόγραφημα και κάποιες άλλες εξετάσεις οι οποίες βγαίνουν όλες καθαρές, με το μόνο συμπέρασμα πως οι πονοκέφαλοι προκαλούνται από ένα νεύρο που πιέζεται στον αυχένα μου λόγω της δεδομένης μου έντασης, και αποφαίνονται.. "Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή".
    Μου λένε πως όλα προέρχονται από την ανησυχία μου και την ένταση που έχω συσσωρευμένη μέσα μου και πως θα πρέπει να χαλαρώσω. Moυ έδωσαν να πάρω το αγχολυτικό bespar και το αντικαταθλιπτικό cymbalta το οποίο απ'ότι είπαν λειτουργεί και προστατευτικά για νευροπαθητικούς πόνους/ημικρανίες. Καθυστέρησα βασικά να τα πάρω γιατί φοβόμουν κλασσικά τις παρενέργειες που έγραφαν οι οδηγίες. Έλεγα. "κι αμά μου στρίψει και φουντάρω απο πουθενά;" Είχα φοβερή άρνηση. Ε,φανταστείτε πως είπα σε μιά καλή μου φίλη να μείνει στο σπίτι μου για τις πρώτες 10 μέρες ώστε να νιώθω περισσότερη ασφάλεια.
    Τώρα πιά έχω αρχίσει να ηρεμώ, ένα μήνα μετά, κι έχω αρχίσει επίσης να βλέπω τα πράγματα πολύ διαφορετικά. Βλέπετε ήμουν πάντα ένα άτομο που καταπίεζε τις επιθυμίες του φροντίζοντας πάντα να είναι ευχαριστημένοι οι άλλοι. Δεν καθόμουν να ακούσω εμένα την ίδια. Δεν έπαιρνα ποτέ τον χρόνο μου να ηρεμήσω και να χαλαρώσω. Τώρα είπα. Δεν θα πιέζομαι για τίποτα. Δεν θέλω να πάω κάπου; Δεν θα πάω. Είναι ο άλλος μαλάκας και δεν καταλαβαίνει; Θα τον αγνοήσω. Δεν μου ταιριάζει μια κατάσταση,κάποια πρόσωπα; Αποχωρώ.
    Ελπίζω να συνεχίσω να σκέφτομαι έτσι γιατί συνειδητοποιώ πως το σημαντικότερο όλων είναι πραγματικά ο καθένας μας να εντοπίσει ΤΙ ΤΟΝ ΧΑΛΑΕΙ και να το πετάξει. Όλοι ξέρουμε αν τα βάλουμε πραγματικά κάτω και αναρωτηθούμε. Και κάποιες φορές αν υπάρχει πραγματικά η θέληση, ο εαυτός μας μπορεί να λειτουργήσει πολύ καλύτερα κι από κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας.

    Tα σέβη μου.

  2. #2
    Sonik Καλησπέρα και σε όλη την παρέα επίσης. Δίαβασα την ιστορία σου και ήταν σαν να την έγραψα εγώ με κάποιες διαφορές στα γεγονότα. Ιδιο μοτίβο. Ετσι ξεκίνησε και ο δικός μου γολγοθάς Ηταν πριν 5 χρόνια σχεδόν που πέρασα τα ίδια και συνεχίζονται ακόμη με κάποια διαλέιματα. Δεναφήνω τον εαυτό μου να χαρεί τίποτα. Στην γωνία παραμονεύει η αρρώστια και ο θάνατος! 5 χρόνια παίρνω αντικαταθλιπτικά. Θέλω να σου πω πολύ σωστό αυτό που είπες για την παραμέρηση του εαυτού μου για τους άλλους. Ξέρεις τι μου είπε μια ψυχίατρος? Κατάντησες τον εαυτό σου "κάδο σκουπιδιών όπου ρίχνουν όλοι τα απορρίματα τους". Μια ζωή χαμένη και τώρα στα 44 αναρωτιέμαι τι έκανα για μένα. Απολύτως τίποτα. Ευχομαι να συνεχίσεις την θετική σκέψη και να κάνεις το καλύτερο για τον εαυτό σου.....

  3. #3
    Member
    Join Date
    Feb 2012
    Posts
    49
    Βίβιαν σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.. Κι εγώ τα ίδια με εσένα αναρωτιέμαι πλέον. Και τι καταλάβαμε;; Αποκτήσαμε τόσες νευρώσεις και πόνους που δύσκολα μπορεί κάποιος να συλλάβει αν δεν το 'χει περάσει. Εξακολουθώ να σκέφτομαι θετικά, αν και η κατάσταση με τον αυχένα μου επιμένει. Απόψε ας πούμε μου δίνει σουβλιές και νιώθω πίεση σε διάφορα σημεία του προσώπου μου. Αλλά λέω υπομονή και ψυχραιμία... έκανα τις μαγνητικές μου, πρέπει τώρα να ηρεμήσω.
    Αυτό που πραγματικά σε τρελαίνει είναι πως ο πόνος είναι τόσο υπαρκτός και ανυπόφορος! Τι να πώ.. τουλάχιστον έχει υποχωρήσει ο πανικός και οι παράλογες σκέψεις.
    Εσύ είχες ποτέ πρόβλημα με τον αυχένα σου;
    Kαι μια ακόμη ερώτηση για όποιον γνωρίζει για το αντικαταθλιπτικό cymbalta. Θα θελα να διαβάσω γνώμες.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2011
    Location
    Βουλγαρια
    Posts
    3,004
    Γεια σου Σονικ, Η εκτεταμενη εκθεση σε στρες προκαλει υπεροξειδωση (ελευθερες ριζες). για να καταπολεμησει το σωμα τις ελευθερες ριζες παραγει περισσοτερο αντοξειδωτικο - ουρικο οξυ. Το ουρικο οξυ συγκεντρονεται λογο αυξιμενης κυκλοφοριας εκει που εχουμε καποια φλεγμονη η απλα κουραση και δημιουργει κρυσταλλα τα οποια τραυματιζουν τους ιστους και λεμε μετα πως ειμαστε πιασμενοι για αυτο πρεπει να αποβαλεις το αγχος και θα σου περασουν με τον καιρο και οι πονοι

  5. #5
    Member
    Join Date
    Feb 2012
    Posts
    49
    Γειά σου κ ΄σενα axl100! Προσπαθώ καθημερινά ρε γμτ αλήθεια.. Όμως εκεί που κάθομαι ήρεμη, μου δίνει μια σουβλιά και στεναχωριέμαι γιατί λέω τι έγινε τώρα πάλι... Είναι πολύ τρομακτικό. Νομίζω πλέον αφού έχω περάσει από διάφορους πόνους στο σώμα μου, πως η χειρότερη σωματοποίηση είναι σε αυχένα και κεφάλι.
    Εσένα ποιά είναι η ιστορία σου;

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2011
    Location
    Βουλγαρια
    Posts
    3,004
    εννοεις τα προβληματα μου? Εχω πολυ εργασιακο αγχος(οταν δουλευα δλδ), αναβλητηκοτητα και δεν ξερω τι αλλο. Αυτο που φοβαμαι και συχαινομαι πιο πολυ απ'ολα ομως ειναι το ιδιο το αγχος, δεν θελω να αγχωνομαι για κανενα λογο σε φαση που να μην ενδιαφερομαι για τπτ πια. Εχω ξεφυγει εντελως...

  7. #7
    Member
    Join Date
    Feb 2012
    Posts
    49
    χα.. κάτι μου θυμίζουν όλα αυτά.. Εγώ αυτό το διάστημα είμαι άνεργη, αλλά δεν θα μπορούσα κιόλας να φανταστώ τον εαυτό μου σε περιβάλλον εργασίας έτσι όπως τα χω καταφέρει με την πάρτη μου. Θα μου έλεγαν να κάνω το πιό απλό πράγμα και θα πάθαινα νευρικό κλονισμό. Γενικά κι εγώ έχω αποσυρθεί.. προτιμώ την ησυχία μου μέχρι να ξεμπλοκάρει το σύστημα. Δεν θέλω να πιέζομαι για τίποτα και για κανέναν. Δεν ξέρω αν το βλέπω λάθος... Οκ ναί, να πάω μια βόλτα έτσι στο χαλαρό, αλλά μόνο με ανθρώπους που νιώθω πολύ κοντά μου. Κοινωνικές συνευρέσεις με πολλούς σ'αυτή τη φάση για κανένα λόγο!!! Πιέζομαι πάρα πολύ.

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2011
    Location
    Βουλγαρια
    Posts
    3,004
    εγω βγαινω ανετα πια, οταν εχω λεφτα χαχαχα

  9. #9
    Member
    Join Date
    Feb 2012
    Posts
    49
    μουχουχου εγω δεν είμαι ακόμα σε αυτό το level! καλά για τα λεφτά δεν το συζητάμε..
    φαντάζομαι όταν μπεί η άνοιξη κι αρχίσουν να τιτιβίζουν τα πουλάκια θα βγω κι εγώ απ'το καβούκι μου. :P Είδωμεν...

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    907
    Λες και διαβαζω τα δικα μου μονο που σου ριχνω περιπου μια δεκαετια...απλα καμμια φορα κουράζομαι ψυχολογικα με ολο αυτό

  11. #11
    Member
    Join Date
    Feb 2012
    Posts
    49
    Quote Originally Posted by Fleur View Post
    Λες και διαβαζω τα δικα μου μονο που σου ριχνω περιπου μια δεκαετια...απλα καμμια φορα κουράζομαι ψυχολογικα με ολο αυτό
    Τώρα Fleur πώς είναι η κατάσταση;

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    907
    κοιτα παλευω με την νοσοφοβια εδω και δυο χρονια. Η πρωτη μου επαφή ήταν πολυ ασχημη. Τωρα ειμαι πιο ψυχραιμη, εχω αποδεχτει οτι αυτα (ή τουλαχιστον τα περισσοτερα απο αυτά) που μου συμβαινουν ειναι ψυχοσωματικα και αρχισα θεραπεια πια με λαντοζ και ψυχοθεραπευτρια...το ειχα κανει παλαιοτερα και με ειχε βοηθησει αλλα εκανα αυτο που κανουμε ολοι...μολις ενιωσα καλυτερα σταματησα...κρατα κατι που μου ειπε ενας γιατρος και εμενα τουλαχιστον με βοηθησε πολυ..."οποιος εχει καταθλιψη ή φοβια γινεται καλυτερα το βραδυ (εγω τουλαχιστον ετσι ειμαι) , ενω την υπολοιπη μερα ειναι μεσα στο αγχος ειδικα απο το πρωι που ξεκιναει, ενω ο πραγματικα αρρωστος το βραδυ χειροτερευει..

  13. #13
    Member
    Join Date
    Feb 2012
    Posts
    49
    Κι εγώ τώρα δεν φοβάμαι για το τι μπορεί να έχω. Πείστηκα. Δεν έχω καν την διάθεση να τρέξω για εξετάσεις όπως έκανα. Αλλά έμεινε αυτό το **μενο άγχος και ο φόβος πως μπορεί να μην το ξεπεράσω ποτέ εντελώς.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2011
    Posts
    402
    Μια απο τα ιδια απο μικρο κοριτσακι, ειδικα το βραδυ οταν ξαπλωνω με θεματα καρδιας!!!! Νιωθω πως σβηνω και πεταγομαι!! Αλλα παντα ξυπναω ζωντανη!! Τεσπα, εγω απορω ποσο θελει ακομα για να δημιουργησουμε ενα αληθινο και σοβαρο προβλημα στον οργανισμο μας με τετοια αγχη και φοβιες που εχουμε καθημερινα...Πιστευω πως η αυθυποβολη δεν θελει και πολυ για να εμφανιστει!!!!

  15. #15
    Member
    Join Date
    Feb 2012
    Posts
    49
    Αυτά τα φτερουγίσματα τα είχα όταν άρχισα να τα παίζω πριν 2 μήνες. Εκεί ακριβώς που πήγαινε να με πάρει ο ύπνος πεταγόμουν λες και ξεψυχούσα! Έμενα όλη νύχτα ξάγρυπνη γιατί φοβόμουν... Και θυμάμαι πως τότε είχα πολύ χαμηλή πίεση και αδυναμία. Τώρα κοιμάμαι πιο ήσυχη γιατί ίσως έχω αποβάλλει μεγάλο μέρος της νοσοφοβίας μου. Τώρα ξέρω οτί εχθρός μου είναι η λέξη άγχος. Βέβαια θα πρέπει να κάνω κάτι με το τσιγάρο γιατί το έχω ξεφτυλίσει! Και απ΄ότι καταλαβαίνω το κάπνισμα εντείνει το πρόβλημα στο νευρικό σύστημα. Ειδικά όταν παίζουν σπασμοί και ανησυχία. Κουράγιο Karol, το σίγουρο είναι πως δεν είσαι μόνη. Προσπάθησε να ξαπλώσεις απόψε και να σκεφτείς ότι είσαι ασφαλής. Όπως και είσαι κάθε νύχτα αφού όπως λες ξυπνάς ζωντανή. Δεν έχει τίποτα η καρδιά σου...

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. ο ανθρωπος μπορει να κανει το μεγαλυτερο καλο και το μεγαλυτερο κακο
    By aenaon in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 63
    Last Post: 21-05-2019, 15:04
  2. δεν μπορει να φυγει απο το μυαλο μου...
    By Maria99 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 2
    Last Post: 25-02-2012, 03:20
  3. Σε μια σχεδια μια ζωη....σε ενα σωμα!!!
    By ΟΔΥΣΣΕΙΑ in forum Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία
    Replies: 41
    Last Post: 04-09-2010, 18:19
  4. καταστρεφοντας το σωμα μου..
    By Αρτεμις in forum Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία
    Replies: 6
    Last Post: 19-02-2010, 17:07
  5. Replies: 8
    Last Post: 05-10-2009, 03:45

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •