Δεν θελω να υπάρχω να ζω , δεν έχω κανέναν λόγο τίποτε που να κρατάει στη ζωη.

[Lampros]

Ειμαι 40 χρονων αλλα όσοι με ξέρουν μου έχουν πει ότι ειμαι μικρο παιδι στην καρδια στην ψυχη.
Δεν θυμάμαι ποτε τον εαυτο μου χαρούμενο ευτυχησμενο , πάντα απο μικρο παιδι αλλα και τώρα που οι συναισθηματικές ανάγκες ειναι μεγαλύτερες δεν χαμογέλαω δεν έχω κάτι να με κάνει να θελω να ζω να υπάρχω και δεν υπάρχω σαν άνθρωπος .
Ο άνθρωπος υπαρχει πραγματικα όταν τον αγαπάνε έστω και ένας άνθρωπος .
Εγω αν και έχω γίνει θυσία για ανθρώπους που αγάπησα και αγαπω δεν έχω δει την πραγματική τους αγάπη .
Δεν ειμαι παντρεμένος , ο λόγος δεν ξέρω πιος ειναι , ίσως η μοίρα που παίζει παράξενα και απρόσμενα παιχνίδια .
Απο 19 χρονων έχασα τον πατερα μου , έπρεπε να ξεπεράσω την ηλικία μου να γίνω άντρας για να αντιμετωπίσω όχι όπως ολοι μας την κοινωνία αλλα τα όσα καλα , πραγματικα καλα είχε κάνει στην ζωη του ο πατέρας μου και μετα τον θανατο του εγω τα εισέπραξα ως επίθετικοτητα όλων των ευεργέτημενων απο τον πατερα μου .
Δυστυχώς πάλευα μόνος μου , υποστήριξη απο τον μεγαλύτερο αδελφο δεν είχα , η μητέρα μου ήταν μεταξύ σπιτιού και του τάφου του πατερα μου .
Εγω έπρεπε να κάνω τα πάντα και ταυτόχρονα να απολογουμε για κάθε τι , κάθε λάθος κάθε έναν που μας χτυπάγε στην καρδια για να μας πει ευχαριστω που ευεργέτηθηκε απο τον πατερα μου .
Μια ζωη κόλαση χωρίς προσωπική ζωη χωρίς πραγματικούς φίλους χωρίς μια αγκαλια να κλαψεις , χωρίς έναν άνθρωπο να πάρεις μια συμβουλή και οι δικοί μου εκει , με τα καρφιά στα χέρια να με σταυρωνουν κάθε στιγμη που δεν μπορούσα να διωρθωσω τα λάθη τους και την αδιαφορία τους .
Ξέρω ότι απο 26 χρονων έχω κατάθλιψη , σημερα έχω φτάσει εκει που δεν μπορω να σκεφτω να ξεκουραστω να ηρεμήσω , συνέχεια ειμαι σε εγρήγορση , νιώθω σαν μια μηχανη που δουλεύει στο φούλ αλλα δεν δουλεύει σωστα και για πολυ ακόμη.
Κάθε πρωι που ξημερώνει δεν έχω λόγο να ανοίξω τα ματια μου , δεν θελω να πάρω ανάσα , δεν θελω να δώ το φως του ήλιου , δεν θελω τίποτα , δεν νιώθω πλέον τίποτα και ένα μικρο χαμόγελο απο το πουθενα το διαδέχεται το κλάμα έντονο με λιγμους και πόνος απο την καρδια απο την ψυχη .
Πόσο ακόμη να άντεξω , παρακαλαω τον Θεό να δώσει σε εμένα μια αρρώστια και όχι σε έναν συνάνθρωπο μου με οικογένεια ευθύνες ζωη χαρα .
Έχω προσπάθησει να κάνω κακο στον εαυτο μου , δεν αντεχεται ο πόνος της καρδιάς της ψυχής , δεν αντεχεται η μοναξια , αλλα και εκει ειμαι άτυχος .
Σας ευχαριστω που με ακούσατε , σας παρακαλω μην με λυπηθητε , ότι θέλετε μπόρεσε να ρώτησετε και θα σας απαντήσω πάντα μέσα απο την καρδια μου.

[Makis15n]

Θα σου γράψω κάτι που το έχω ξαναγράψει σε παρόμοιο φόρουμ. Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια λόγω ευμάρειας είχε γίνει και ακόμη εν μέρει παραμένει κανιβαλλική, όπου νοιώσουν αδύναμο ή υποψήφιο θύμα δεν του δίναν ευκαιρία να υπάρξει χωρίς να τον δαγκώσουν, το έχω ζήσει στο πετσί μου. Έτσι ήταν μέχρι τώρα ελπίζω η κρίση να συνεφέρει τους έλληνες γιατί είχαν γἰνει άγρια θηρία.
Θα βρεις εκεί πολλή τροφή σκέψης, τώρα γιά την αρρώστια που λες μην το ζητάς γιατί έχεις ακόμη περιθώριο χρόνου.
Σου εύχομαι ειλικρινά από καρδιάς να βρεθεί στον δρόμο σου ένας σύντροφος να σε εκτιμήσει και να σε αγαπήσει.
Η πορεία της ζωής μου από μικρό παιδί ήταν δύσκολη, οι φίλοι μου αποδείχθηκαν όλοι λίγο πολύ ΦΙΔΙΑ, ήμουν πραγματικά ΦΙΛΟΣ με όλη την σημασία της λέξης, ξέρεις τί είδα, κανείς δεν εκτιμάει τίποτε απολύτως, που να γίνεις θυσία κορόιδο θα σε πουν και βλάκας θα είσαι.
Καταλαβαίνω ότι έχεις κουραστεί ψυχικά φυσικό είναι αλλά ξέρεις τί έχει πει ο λαός μας «Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΛΟ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ»
Εγώ έφτασα στο σημείο να ξεκόψω με φίλους και συγγενείς, και δήλωσα ότι όποιος με πειράξει από εδώ και εμπρός (το έχω γράψει και αλλού) θα του φάω το λαρύγγι, δεν δίνω δεύτερη ευκαιρία σε κανέναν. Εχει έρθει στιγμή που σιχάθηκα που είμαι άνθρωπος εγώ αντί γιά όλα αυτά τα καθίκια που κανονικά θέλουν να μην πω τί. Αφησέ τα μην την ψάχνεις, έχει αναλάβει ο επάνω και καλά κάνει και αφήνει να κοπανάνε τους έλληνες γιατί έγιναν ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ. Μην σε βρουν σε αδυναμία να σε φάνε ζωντανό, τώρα βέβαια από τις σφαλιάρες τους έφυγε η μαγκιά αλλά έτσι θέλανε. Αυτά.

[Makis15n]

Αν θέλεις να συναντηθούμε να μιλήσουμε, ίσως να βοηθηθούμε γιατί ψάχνω και εγώ να βρώ έναν άνθρωπο να μιλήσω και να καταλάβει τί θα του πω. Κουράγιο και δύναμη.

[Lampros]

Σε ευχαριστω , ο σύντροφος , αυτός ο άνθρωπος που θα σου πει την μαγική λέξη έχει βρεθεί , αλλα πως να το πω , για τον σύντροφο μου έκανα ότι δεν θα έκανε κανένας και απλα μου γύρισε σαν μπούμερανγκ , τι και αν θυσίαστεις , τι και αν κανεις ότι δεν θα έκανες κανένας , όταν ζήτησε βοήθεια έτρεξα , όταν όμως ζήτησα εγω βοήθεια γιατι στο τρέξιμο μου πληγωθηκα μου είπε .... Ξέρεις ότι δεν μπορω , αλλα εγω πως μπόρεσα και έτρεξα .
Δυστυχώς δεν ειμαι απο Αθήνα φίλε μου αλλα λιγο πιο μακρια και δυτικά .
Ευχαριστω που με κατάλαβες .

[Lampros]

Καλα η κοινωνία ειναι κανιβαλοι , η οικογένεια μου ή ότι έχει απομείνει απο αυτη γιατι ακολουθεί την κοινωνία .....

[betelgeuse]

Γεια σου λαμπρο καλως ηρθες στο φορουμ.
Αυτα που περιγραφεις τα εχω βιωσει και εγω,ξερω πως ειναι να εχεις καταθλιψη και να μην υπαρχει κανενας να σε καταλαβει τουναντιων να σε κατακριουν ολοι.
Δεν εισαι ο μονος σε αυτη την κατασταση.
Αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να βασιζεσαι μονο πανω σου.Να μην δινεις πλεον σημασια σε ατομα που δεν σε καταλαβαινουν και σε κανουν χειροτερα.Ποτε δεν ειναι αργα να κανεις μια στροφη στην ζωη σου και να πεις οτι απο εδω και περα κοιταω μονο την δικη μου ζωη και την ευτυχια μου.

Τι κανεις για την καταθλιψη?Πας σε καποιον ψυχολογο ή παιρνεις χαπια ή τιποτα?

[Lampros]

Δεν παίρνω τίποτα , έχω παει σε ψυχολόγο , αυτα που μου ειπε τα βλέπω και μόνος μου αλλα ειναι δύσκολο να κάνω αυτη την στροφή , ειναι και ο χαρακτήρας μου αλλα και το περιβάλλον προβληματικά ώστε να μπορέσω να ξέφυγω απο την κατάσταση στην οποία έχω απο δικα μου λάθη περιέλθει .
Απλα ζω την κάθε μέρα και τίποτε περισσότερο ελπίζοντας σε κάτι......

[Christina82]

Λάμπρο έχεις μάλλον δώσει ΜΕΓΑΛΗ σημασία στους ανθρώπους και γι αυτό πληγώνεσαι. Αν και είμαι μικρότερή σου έχω περάσει και εγώ διάφορα και το συναίσθημα το είχα αισθανθεί τραγικά πολύ έντονα. Αυτό που θα σου έλεγα είναι να μην δίνεις σημασία σε ανθρώπους που δεν νοιάζονται, να κοιτας μονο τον Λαμπρο και να βασίζεσαι μονο σε σένα. Να μην περιμένεις τίποτα από κανέναν γιατί αν περιμένεις την πάτησες. Όταν θα δίνεις κάτι να το κάνεις με όλη σου την καρδιά αλλά όχι με όλο σου το είναι! Να έχεις πάντα εσένα! Να περιποιείς τον δικό σου "κήπο" και να μην τον παραμελείς ποτέ... θα κοιτάξω να βρώ ένα βιβλίο που κάποτε είχα διαβάσει. Όταν το βρώ θα σου πω να το διαβάσεις αν βέβαια θες!

[Lampros]

Χριστίνα , έκανα πολλα λάθη , ξεκινώντας ότι ποτε δεν πρόσεξα , δεν σκέφτηκα τον εαυτο μου ,προσπαθησα να ειμαι όπως ήθελαν οι άλλοι αλλα όχι όπως εγω θα έπρεπε να ειμαι . Μου ασκούσαν ψυχολογική βία , πάντα , με έλεγχαν ψυχολογικά συνέχεια , ακόμη και τώρα , δεν μιλαω για ξένους αλλα για τους πιο κοντινούς μου ανθρώπους , εξανάγκαζα τον εαυτο μου να κάνει αυτα που θέλανε όχι αυτα που επρεπε ή ήθελα εγω , θυσιάστηκα πολλές φορές , θα μπορούσα να έχω απλα κάνει και φτιάξει την ζωη μου , αλλα οι τύψεις η καρδια μου δεν με άφηναν να κάνω κάτι για μένα , ότι έκανα απο το πιο απλα τα έκανα κρυφά , αν το βλέπανε και δεν τους έρεσε την πλήρωνα ακριβά σε την άσκηση έπανω μου ψυχολογικής βίας . Δυστυχώς η μονη μου ελπίδα για ζωη ειναι η αγκαλια ενός ανθρώπου που θα με λυτρωσει θα με θωρακίσει θα με ηρεμήσει με την αγάπη του.
Αν μπορούσα να σας περιγράψω τοσο τον φόβο που νιώθω απο την ψυχολογική πίεση που μου ασκούν θα καταλαβαίνετε πολλα . Τρέμω μπροστα τους .
Θελω απλα να εξαφανίστω να μην με ξέρει κανεις να ηρεμήσω , κουράστηκα .
Κάνω απλα υπομονή όπως έχω υποσχεθεί , έχω στηρίξει πλέον όλες μου τις ελπίδες σε ένα και μοναδικο άνθρωπο , αν με γλιτώσει με την αγκαλια του και την αγάπη του μπορω απλα να ζήσω αν όχι τοτε αργά η γρήγορα θα παραδοθω στον πόνο και στην απελπισία μου .

[axl100]

Μενεις Αθηνα Λαμπρο?

[Lampros]

Όχι ήμουν πριν αρκετά χρόνια στην Αθήνα για 4 χρόνια , τώρα ειμαι κάπου πιο μακρια .

[Lampros]

Η ιστορία μου ειναι μεγάλη και τραγική , δεν μπορω να σας τα περιγράψω όλα .
Πριν απο αρκετά χρόνια μου σημάδεψε την ζωη ένα γεγονός , ο θάνατος του πατερα μου.
Θα μπορούσε να συμβει στο κάθε έναν αυτο , αλλα δεν αναφέρομαι στην απώλεια του πατερα μου αλλα στο ότι δυο μέρες πριν το γεγονός αυτο άλλαξα δραματικα σαν άνθρωπος . Αυτο με ακολουθεί συνέχεια και δεν μπορω να το ελενξω και συνέχεια μεγαλώνει και με κυριεύει .

[Lampros]

Να πω απλα ότι με έχει τρελανει , δεν το θελω αλλο , δεν ειναι φυσιολογικο και να το πω πάλι για ΤΡΕΛΟ θα με περάσουν .

[axl100]

Αν εισουν εδω θα βγαιναμε, κριμα
Καλη επιτυχια με την κοπελα που περιμενεις...

[Lampros]

Ειμαι μακρια αρκετά , σε ευχαριστω .