Συζήτηση για τον Αλφισμό

[Αναζητηση]

ΑΛΦΙΣΜΟΣ ή αλμπινισμός ή λευκοπάθεια ονομάζεται η συγγενής απουσία, ολική ή μερική, του φυσιολογικού χρωματισμού του σώματος λόγω διαταραχής στη σύνθεση της μελανίνης ● ΟΙ ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ έχουν λεπτό δέρμα που παρουσιάζει μεγάλη ευπάθεια, καθώς και σοβαρά προβλήματα όρασης ● ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ του αλφισμού δεν παίζει ρόλο ούτε φυλή ούτε περιβάλλον. Εντούτοις, ενώ ο παγκόσμιος μέσος όρος εμφάνισης του είναι 1:20.000, σε κάποιους τόπους τα ποσοστά αυξάνονται ενώ σε άλλους μειώνονται ● ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ, η συχνότητα του αλφισμού είναι 1:5.000. Στη Δανία, αντιθέτως, είναι 1:60.000. Η Τανζανία, με πληθυσμό 38 εκατομμυρίων, έχει 170.000 αλμπίνο.
--__--__--__

Κανείς δεν ξέρει πώς ακριβώς άρχισε το κακό. Ποιος μάγος-γιατρός σκέφτηκε πρώτος να ζητήσει από τον πλούσιο πελάτη του ένα πόδι ή ένα χέρι αλμπίνου, ώστε να του φτιάξει το δικό του «μαγικό φίλτρο». Στον βωμό αυτής της δοξασίας, όμως, περισσότεροι από 40 αλμπίνοι, ανάμεσά τους μικρά παιδιά, έχουν σφαγιαστεί στην Τανζανία.

OΚέβιν είναι επτά χρόνων, ένα απόλυτα φυσιολογικό παιδί, αν εξαιρέσει κανείς το λευκό δέρμα και τα διάφανα μάτια του. Δεν ζει όμως πια μαζί με την οικογένειά του στο σπίτι τους στο Μουάνζα, στις όχθες της λίμνης Βικτόρια, δεν πηγαίνει στο σχολείο της περιοχής όπως τα άλλα παιδιά. Έχει σταλεί οικότροφος σε ένα ειδικό σχολείο περίπου τριάντα χιλιόμετρα μακριά: ένα καταφύγιο, που φιλοξενεί ήδη καμιά εκατοστή μικρούς αλμπίνους. «Μια μέρα πήγαινε στο σχολείο», εξηγεί ο πατέρας του Ματέλα Μαρουά, «όταν τρεις άνδρες άρχισαν να φωνάζουν: “Λεφτά! Λεφτά!”. Προσπάθησαν να τον απαγάγουν. Μόλις που πρόφθασα». Ένα παιδί λευκό, γεννημένο από γονιούς μαύρους, είναι φαινόμενο αλλόκοτο: στην Αφρική, την ήπειρο με τη μεγαλύτερη συχνότητα αλφισμού στον κόσμο, οι αλμπίνοι εθεωρείτο ανέκαθεν ότι διέθεταν υπερφυσικές δυνάμεις. Ανάλογα με τις δεισιδαιμονίες, έφερναν άλλοτε τύχη άλλοτε κακοτυχία. Τα τελευταία δύο χρόνια, ωστόσο, φέρνουν κυρίως «λεφτά!».

Οι μάγοι- γιατροί
«Εδώ, η μόνη ελπίδα πλουτισμού έγκειται στο εμπόριο ψαριών ή στην αναζήτηση διαμαντιών», λέει στην απεσταλμένη τής «Liberation» ο Αλφρέντ Καπόλε, πρόεδρος του Τανζανικού Συλλόγου Αλμπίνων της Μουάνζα, μιας περιοχής φτωχής, με ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά αλφαβητισμού της Τανζανίας. «Οι επιχειρηματίες πάνε να δουν έναν γιατρό-μάγο, ο οποίος τους ζητεί να φέρουν μέλη αλμπινών ώστε να τους φτιάξει φίλτρο. Αρκεί να προσλάβουν εκτελεστές, που θα τους προσκομίσουν ένα χέρι, ένα πόδι ή μαλλιά έναντι χιλιάδων δολαρίων». Ο ίδιος ο Καπόλε ομολογεί πως ζει σε μόνιμο τρόμο: «Είναι σαν να είσαι ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου, περι τριγυρισμένος από ετοιμοθάνατους, ξέροντας πως θα είσαι ο επόμενος». Με τα πολλά, και ανησυχώντας κυρίως για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν όλα αυτά σε μια χώρα η οποία εξαρτάται κατά 40% από την εξωτερική βοήθεια, η κυβέρνηση της Τανζανίας αποφάσισε να πάρει μέτρα. Το 2008, μία αλμπίνα βουλευτής, η Σαϊμάα Κουεγκίρ, επιφορτίστηκε από τον Τανζανό πρόεδρο με την αποστολή μιας εκστρατείας ευαισθητοποίησης, καθώς και με την προεδρία μιας επιτροπής έρευνας. Όμως οι μάγοι-γιατροί έχουν πολλά χρήματα και μεγάλη δύναμη.

Τους είναι εύκολο να δωροδοκήσουν τους αστυνομικούς και επίσης οι καταγγελίες θέλουν αυτό το φρικιαστικό εμπόριο να έχει απλώσει τα πλοκάμια του μέχρι και τα ανώτατα οικονομικά και πολιτικά κλιμάκια του τόπου. Συχνά μάλιστα, «οι ίδιοι οι γείτονες και οι συγγενείς δίνουν την πληροφορία για κάποιον αλμπίνο, έναντι αμοιβής». Όπως εκτιμά ένας δικηγόρος της Μουάνζα, «πρακτικά όλοι οι πολιτικοί συμβουλεύονται μάγους πριν από μια προεκλογική εκστρατεία, κάποιοι από αυτούς σίγουρα είναι μπλεγμένοι». Στην Τανζανία, στο Μπουρούντι, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, οι αλμπίνοι ζούσαν ανέκαθεν δακτυλοδεικτούμενοι, στο περιθώριο. «Δεν μας θεωρούν ανθρώπινα πλάσματα», λέει η Αντζελίνα Τσούμα, ταμίας του Συλλόγου των Αλμπίνων. «Και επιπλέον, τώρα, θέλουν να μας σκοτώσουν σαν ζώα».
Eνημέρωση και νοοτροπία του τύπο... "Ελα στο θείο να δεις το θηρίο", ένα πράγμα!

[Αναζητηση]

Στις σύγχρονες κοινωνίες ο πολίτης από τη νεαρή του ηλικία, έχει την αγωνια να έχει την τέλεισ εικόνα στην εξωτερική του εμφάνιση. Βέβαια στις εκάστοτε εποχες η εικόνα αυτή αλλάζει, έτσι στις εποχές του '30 -60 σε Ευρώπη και Αμερική για τους άνδρες υπήρχε το πρότυπο του μελαχρινού λάτιν στον άνδρα. Αρα, αλίμονο σου αν ήσουν κάπως ξανθός, λεπτός ή έφερες προς τον βόρειο λεπτοκαμωμένο τύπο ανδρός, όπωςς είναι οι μεσαίοι αλφικοί.
Σήμερα δεν υπάρχει πρόβλημα ως προς αυτό το... καλούπ, τότ όμως; Οπως και στιις περιπτώσσεις των κινητικά αναπήρων, όπου η αναπηρία τους φαίνεται -είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμου, δηλαδή με την πρώτη ματιά, ο άνδρας και η γυναίκα βρίσκονται εκτεθημένοι στο βλέμμα της κοινωνίας και του άλλου. Η βασίλισσα Κλεοπάτρα της Αιγύπτου, έμεινε στην ιστορία για τη σπάνια ομορφιά της, παρά τη μεγάλη της μύτη. Ο δε Τέλη Σαββάλας (γνωστός "Κότζακ"), παρέκαμψε τη φαλάκρα που του άφησε μια καρκινοπάθεια καθιεριώνοντας το... γουλί κεφάλι των διασήμων! Ας αναφέρουμε και τον πασίγνωστο λεπτεπίλεπτο "Επαναστάτη Χωρίς Αιτία" του παγκόσμου κινηματογράφου, Τζέημς Ντιν (έφηβος νεαρός που κλαίει, επαναστατεί σε γονείς, φίλους, πίνοντας... γάλα) Από την άλλη η Λουσίλ Μπολ, η οποία καιθέρωσε τον τύπο της κοντής, αεικίνητης γυναίκας - νοικοκύρας, με το σπινθηροβόλο πνεύμα.
Και να είχαν σκεφτεί όλοι οι παρσπάνω αναφερόμενοι διάσημοι να κάνουν κάποια διορυωτική επέμβαση ή προσθετική πλαστική μύτης και μαλλιών, το απέφυγαν ή δεν τους έκατσε. Οπότε, η καινοτομία του καθενός από αυτών, έσπασε ταμπού και έφερε την καινοτομία στην πλειοψηφία του κονωνικού λάιφ στάιλ.
Να ευχηθούμε Καλή Συνέχεια;!

[Αναζητηση]

Eνδιαφερει. όπως και να 'χει, ακόμα και για το πώς φερόμαστε ως ψηφοφόροι, είτε στην καθημερινότητά μας...

Αν θεωρήσουμε όλη την ψυχοπαθολογία σαν ένα συνεχές, οι διαταραχές προσωπικότητας είναι στην μέση ενώ στο ένα άκρο βρίσκονται οι νευρώσεις και στο άλλο οι ψυχώσεις. Βέβαια τα όρια και τα άκρα μεταξύ τους είναι σχετικά γι΄αυτό και τις περισσότερες φορές μιλάμε για συνοσηρότητα. Επομένως οι Διαταραχές προσωπικότητας μπορούν πότε να γλιστρούν προς το ένα άκρο των νευρώσεων και όλου του άξονα 1 κατά το DSM-IV οπότε θα δούμε συχνά οριακή διαταραχή με κατάθλιψη, δραματική διαταραχή με κρίσεις πανικού, αποφεκτική με κοινωνική φοβία και άλλους πιθανούς συνδυασμούς. Όμως μερικές φορές γλιστρούν και προς το άλλο άκρο οπότε θα συναντήσουμε και οριακή διαταραχή με ψυχωσικό επεισόδιο.


Οι διαταραχές προσωπικότητας είναι εγωσυντονικές, δηλαδή αυτό σημαίνει ότι το ίδιο το άτομο αποδίδει το πρόβλημα στους άλλους και όχι στον εαυτό του. Επίσης χαρακτηρίζονται από ακαμψία και δυσπροσαρμοστικότητα. Τα άτομα με Διαταρχή Προσωπικότητας έχουν επαφή με την πραγματικότητα, ο βασικός τομέας που συναντούν προβλήματα είναι οι διαπροσωπικές σχέσεις.
Παρανοειδής διαταραχή προσωπικότητας
Το βασικό χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής είναι η έντονη δυσπιστία και καχυποψία προς τους άλλους ανθρώπους, οπότε τα κίνητρα των πράξεων τους ερμηνεύονται ως κακόβουλα. Δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στους άλλους, και παρεξηγείται εύκολα. Συναντάει μεγάλη δυσκολία στις σχέσεις στις οποίες διακρίνει τους ρόλους εξουσ ιαστής- εξουσιαζόμενος. Φοβάται μην εξουσιαστεί γι αυτό και αντιμετωπίζει τις σχέσεις με φυγή, επιθετικότητα και γενικά αμυντική στάση. Η θεραπευτική διαδικασία είναι δύσκολη και μακρόχρονη αφού το βασικό συστατικό της επιτυχίας της είναι η θεραπευτική σχέση.
Σχιζοειδής διαταραχή προσωπικότητας
Το βασικό χαρακτηριστικό της Σχιζοειδούς Διαταραχής της Προσωπικότητας είναι η αποστασιοποίηση του ατόμου από τις κοινωνικές σχέσεις και το πολύ περιορισμένο εύρος στην έκφραση συναισθημάτων.Άτομα με αυτή τη διαταραχή δείχνουν μικρή ή καθόλου επιθυμία για στενές σχέσεις ή για κοινωνικές συναναστροφές, είναι μοναχικά, δεν έχουν φίλους και φαίνονται ψυχρά και απόμακρα. Έχουν χιούμορ και δυσκολεύονται να εκφράσουν θυμό. Στην πραγματικότητα επιθυμούν τις κοινωνικές σχέσεις αλλά έχουν τραυματιστεί τόσο από τις πρώτες τους σχέσεις με τους γονείς που δυσκολεύονται πλέον να συσχετιστούν. Οι ρόλοι εξουσιαστής- εξουσιαζόμενος είναι ενεργοί και σε αυτή την διαταραχή, αποφεύγοντας την σχέση θεωρούν ότι αποφεύγουν να μπουν στον ρόλο του εξουσιαζόμενου, αφού έτσι έχουν μάθει να βιώνουν τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Σχιζότυπη διαταραχή πρoσωπικότητας
Τα βασικά χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής είναι μια έντονη δυσκολία και ανεπάρκεια στις διαπροσωπικές σχέσεις και διάφορες ιδιορρυθμίες, εκκεντρικότητες και παραξενιές της σκέψης, της αντίληψης, της ομιλίας, της εμφάνισης και της συμπεριφοράς, που δεν είναι όμως αρκετά σοβαρές ώστε να φτιάξουν τα κριτήρια της Σχιζοφρένειας. Ως προς τις κοινωνικές σχέσεις μοιάζουν με τους σχιζοειδής, αποφεύγουν την βλεμματική επαφή και είναι ιδιαίτερα εκκεντρικoί. Τα άτομα αυτά έχουν υποστεί σοβαρή κακοποίηση ή παραμέληση είτε σωματική είτε συναισθηματική με αποτέλεσμα σαν παιδιά να αποσυρθούν στον εαυτό τους.
Aντικοινωνική Διαταραχή προσωπικότητας
Το βασικό χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής είναι ένα μακρό ιστορικό (από την εφηβεία συνήθως) περιφρόνησης και παραβίασης των δικαιωμάτων των άλλων, που εκδηλώνεται με ανεύθυνη και χωρίς ενοχές συμπεριφορά, αδιαφορία για τον νόμο και παράνομη συμπεριφορά, αδυναμία για σταθερή εργασία, εκμετάλλευση και χειραγώγηση των άλλων για προσωπικό όφελος, εξαπάτηση των άλλων και αδυναμία για σταθερές σχέσεις. Χαρακτηριστική μορφή είναι ο Hannibal Lecter στην Σιωπή των Αμνών. Τα άτομα αυτά έχουν υποστεί κακοποίηση σωματική ή ψυχική από σημαντικούς άλλους.
Oριακή διαταραχή προσωπικότητας
Τα βασικά χαρακτηριστικά της διαταραχής αυτής είναι μια μεγάλη αστάθεια που εκφράζεται σε διάφορες διαστάσεις της ζωής του ατόμου και η έντονη παρορμητικότητα. Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η αντίδραση των ατόμων με Μεταιχμιακή Διαταραχή της Προσωπικότητας σε πραγματική ή φανταστική εγκατάλειψη, πλημμυρίζονται από φόβο ή και πανικό και ακόμα από θυμό και οργή. Στις προσπάθειες να αποφύγουν την εγκατάλειψη μπορεί να κάνουν παρορμητικά απόπειρες αυτοκτονίας ή αυτοακρωτηριαστικές πράξεις (π.χ. να κοπούν, να καούν). Οι διαπροσωπικές σχέσεις είναι έντονες και ασταθείς. Τα άτομα αυτά μπορεί να εξιδανικεύσουν και να «κολλήσουν» κυριολεκτικά πάνω σε άτομα που μπορούν να τους δώσουν φροντίδα ή σε ερωτικούς συντρόφους και πολύ γρήγορα, όμως, να αλλάξουν από την εξιδανίκευση στην υποτίμηση, ο διαχωρισμός καλού και κακού είναι έντονος. Υπάρχει σοβαρή διαταραχή της ταυτότητας, η συμπεριφορά τους είναι παρορμητική, απρόβλεπτη και έντονα αυτοκαταστροφική. Επανειλημμένες απόπειρες αυτοκτονίας ή αυτοακρωτηριαστική συμπεριφορά είναι πολύ συχνές (υπολογίζεται ότι 8% ως 10% των ατόμων αυτών πεθαίνουν αυτοκτονώντας, ιδιαίτερα αν έχουν συνοδό κατάθλιψη ή χρήση ουσιών) και συνήθως εμφανίζονται ως αντίδραση στην εγκατάλειψη, στην απόρριψη ή στην πιθανότητα να επωμισθούν ευθύνες. Ακόμα, τα άτομα αυτά παραπονιούνται για χρόνια αισθήματα κενού και βαθιάς μοναξιάς.
Δραματική διαταραχή προσωπικότητας
Άτομα με Δραματική Διαταραχή της Προσωπικότητας δεν νιώθουν άνετα αν δεν αποτελούν το επίκεντρο της προσοχής. Συχνά, τα άτομα αυτά εμφανίζονται σεξουαλικά προκλητικά και σαγηνευτικά, όχι μόνο προς κάποιο άτομο για το οποίο μπορεί να έχουν κάποιο ερωτικό ή ρομαντικό ενδιαφέρον, αλλά και προς άλλα άτομα στον κοινωνικό ή επαγγελματικό τους χώρο πολλές φορές και σε άτομα του ίδιου φύλου. Η συναισθηματική έκφραση των ατόμων αυτών είναι υπερβολική, θεατρική, επιπόλαιη και με ταχείες εναλλαγές Τα άτομα αυτά δίνουν μεγάλη προσοχή στην εξωτερική τους εμφάνιση. Εύκολα υποβάλλονται και εύκολα επηρεάζονται. Χαρακτηριστική είναι και η ευκολία με την οποία προσκολλώνται σε άτομα με δύναμη και εξουσία. Συχνά θεωρούν και παρουσιάζουν τις σχέσεις τους σαν πολύ πιο στενές απ’ ότι πραγματικά είναι.
Ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας
Το βασικό χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής είναι μια έντονη αίσθηση σπουδαιότητας και μεγαλείου του ατόμου, έντονη ανάγκη για θαυμασμό και έλλειψη «εμπάθειας». Τα άτομα αυτά έχουν έντονη ανάγκη για θαυμασμό και έπαινο και η εύθραυστη αυτοεκτίμηση τους μπορεί πολύ εύκολα να πληγωθεί, όταν δεν καταφέρνουν να τους πάρουν. Επιζητούν συνεχώς κομπλιμέντα, συχνά με ιδιαίτερα σαγηνευτικό και γοητευτικό τρόπο. Η αίσθηση του ότι είναι πολύ σπουδαία και σημαντικά άτομα τα κάνει να συμπεριφέρονται σαν να έχουν παντού ιδιαίτερα («σπέσιαλ») δικαιώματα (π.χ. να μη χρειάζεται να περιμένουν στην ουρά) και επίσης σε συνδυασμό με την έλλειψη ευαισθησίας για τις ανάγκες των άλλων στο να εκμεταλλεύονται τους άλλους κυρίως διαπροσωπικά (για να πετύχουν στόχους ή να τονώσουν την αυτοεκτίμηση τους). Πολλές φορές όμως μπορεί να έχουν χαμηλό προφίλ και να μην φαίνονται αλαζονικοί γι αυτό και πολλοί θεωρητικοί αναφέρουν υπότυπους ένας από αυτούς είναι ‘ο ναρκισσιστής της ντουλάπας’ όπως λέει και ο Young J.
Αποφευκτική διαταραχή προσωπικότητας
Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν έντονη κοινωνική συστολή θα τα λέγαμε αρκετά ντροπαλά και ευαισθησία στην κριτική των άλλων. Έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων που τους στερεί την επαγγελματική άνοδο, και τις κοινωνικές σχέσεις. Έχουν ανάγκη από αποδοχή και συχνά μοιάζουν με τους κοινωνικοφοβικούς.
Εξαρτητική Διαταραχή προσωπικότητας
Το βασικό χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτής είναι η έντονη και υπερβολική ανάγκη του ατόμου να το φροντίζουν άλλοι, που οδηγεί σε υποτακτική και εξαρτημένη συμπεριφορά, καθώς και σε φόβο αποχωρισμού από τους άλλους.
Το άτομο με τη διαταραχή αυτή βασίζεται πάντα σε κάποιον άλλο ή κάποιους άλλους για τις βασικές ή τις καθημερινές αποφάσεις της ζωής του, φοβάται πολύ μη μείνει μόνο του και νιώθει ανήμπορο όταν είναι μόνο του, γιατί φοβάται ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Όμως πολλές φορές τα άτομα αυτά έχουν και ένα δυνατό προφίλ που μπορεί να φροντίζουν τους άλλους προκειμένου να μην τους χάσουν.
Ψυχαναγκαστική διαταραχή προσωπικότητας
Έχουν ανάγκη να έχουν τον έλεγχο, φαίνονται άτομα άκαμπτά και συντηρητικά. Συχνά οι άλλοι τους χαρακτηρίζουν τσιγκούνηδες. Είναι δύσκολοι στο να ανταποδώσουν κοπλιμέντα και θετικά συναισθήματα. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε την διαφορά από την Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή με καταναγκασμούς ή μη που αφορά τον άξονα 1.
Οι διαταραχές προσωπικότητας παρουσιάζουν δυσλειτουργία κυρίως στο σχεσιακό κομμάτι γι αυτό και το γνωσιακό αναλυτικό μοντέλο έχει φανεί αρκετά αποτελεσματικό αφού βασικός του άξονας είναι η θεραπευτική σχέση.

Οι διαταραχές προσωπικότητας ξεκινούναπό κάποιους τρόπους αντιμετώπισης που υιοθετήσαμε στην παιδική μας ηλικία προκειμένου να προσαρμοστούμε στο οικογενειακό περιβάλλον και κάποιους σρόλους που μάθαμε να παίζουμε, που όμως στην ενήλικη ζωή μας είναι πλέον δυσλειτουργικοί στις διαπροσωπικές μας σχεσεις

Οσο για τη συζήτησή μας για τον Αλφισμό, δε μπορεί.... δε μπορει, κάπου θα συναντηθούμε :-)

[μαρκελα]

Αναζήτηση, πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά! Όμως αναφέρεις μόνο για 2 περιπτώσεις στην αρχή, τα αίτια των διαταραχών, δεν είν' απαραίτητο ν' αναφερθούν και για τις υπόλοιπες;

[Αναζητηση]

Αναφέρομαι στις δυο ΒΑΣΙΚΕΣ κατηγορίες, Μαρκέλα. Γιατί, όπως παρατηρείται από επιστημονικές και κλινικές μελέτες, οι υπόλοιπες (μεσαίες) περιπτώσεις ασθενών παρουσιάζουν κοινά / όμοια συμπτώματα τα οποία όμως είναι σαφώς πιο ήπια σε χρόνο και διάρκεια ή σύμπτωμα.

[μαρκελα]

Αναφέρομαι στις δυο ΒΑΣΙΚΕΣ κατηγορίες, Μαρκέλα. Γιατί, όπως παρατηρείται από επιστημονικές και κλινικές μελέτες, οι υπόλοιπες (μεσαίες) περιπτώσεις ασθενών παρουσιάζουν κοινά / όμοια συμπτώματα τα οποία όμως είναι σαφώς πιο ήπια σε χρόνο και διάρκεια ή σύμπτωμα.

Θάταν όμως πολύ ενδιαφέρον να γνωρίζουμε και τα αίτια στα οποία οφείλονται οι συγκεκριμένες διαταραχές, ανεξάρτητα δηλ. αν οι μορφές είναι πιο
ήπιες σε διάρκεια και συμπτώματα. Εξ' άλλου αν γνωρίζεις το αίτιο κι ιδίως αν πρόκειται για ήπια διαταραχή, μπορείς ίσως και μόνος/η να τ' αντιμετωπίσεις.

[Αναζητηση]

Μια βασική κατηγορία ψυχικών διαταραχών είναι οι Ψυχώσεις. Δύο είναι τα βασικά χαρακτηριστικά των ψυχώσεων, η ανικανότητα διαχωρισμού ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό και η απώλεια λειτουργικότητας σε διάφορα επίπεδα. Aνάλογα με τα συμπτώματα υπάρχουν τα παρακάτω είδη ψυχώσεων:
•Σχιζοφρένεια
•Σχιζοφρενικόμορφη Διαταραχή
•Σχιζοσυναισθηματική Διαταραχή
•Παραληρητική Διαταραχή
•Βραχεία Ψυχωσική Διαταραχή
•Επιμενόμενη Διαταραχή
•Ψυχωσική Διαταραχή οφειλόμενη σε σωματική νόσο
•Ψυχωσική Διαταραχή οφειλόμενη στο αλκοόλ ή άλλη ουσία

Σχιζοφρένεια

Χαρακτηρίζεται από έντονη αλλοίωση της εσωτερικής και εξωτερικής πραγματικότητας, στην οποία το άτομο απαντά με τρόπους που βλάπτουν τη ζωή του.(Μάνος, 1997). Παρουσιάζονται διαταραχές-συμπτώματα στην αντίληψη, στη σκέψη, στο συναίσθημα, στην ομιλία και στην ψυχοκινητικότητα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι Σχιζοφρένειας:
•Παρανοϊκή : όπου κυριαρχούν παραληρητικές ιδέες(σκέψεις που είναι εξωπραγματικές και ανέφικτες π.χ. οι εξωγήινοι πρόκειται να καταστρέψουν τον κόσμο και έχουν ορίσει εμένα ως κατάσκοπο τους) και ακουστικές ψευδαισθήσεις(ακούω πράγματα που δεν υπάρχουν, που δεν τα ακούει κανείς άλλος).
•Κατατονική: όπου βασικό σύμπτωμα είναι ο αρνητισμός και η ακινησία ή η ιδιορρυθμία κινήσεων.
•Αποδιοργανωμένη: όπου επικρατεί έντονη αποδιοργάνωση λόγου και συμπεριφοράς και το συναίσθημα χαρακτηρίζεται ως επίπεδο ή απρόσφορο.
•Αδιαφοροποίητη: υπάρχουν παραληρητικές ιδέες, ψευδαισθήσεις και αποδιοργάνωση χωρίς όμως να προεξάρχουν κάποια από αυτά.
•Υπολειμματική: κυριαρχούν τα αρνητικά συμπτώματα και κάποια θετικά ενδέχεται να εμφανίζονται όχι όμως σε έντονη μορφή.



Η βασική συμπτωματολογία της σχιζοφρένεια χωρίζεται σε δύο βασικές κατηγορίες. Τα θετικά συμπτώματα και τα αρνητικά.


Θετικά Συμπτώματα:


Τα θετικά συμπτώματα ονομάζονται έτσι γιατί «προστίθενται» στις καθημερινές εμπειρίες ενώ κανονικά δεν θα έπρεπε να έχουν καμία θέση σε αυτές. Ο όρος «θετικά» δεν έχει την έννοια του «καλά». Διακρίνουμε τα εξής:
1.Παραληρητικές ιδέες. Πρόκειται για ιδέες – σκέψεις που δεν ανταποκρίνονται στην κοινά αποδεκτή πραγματικότητα. Μπορεί να είναι ακραίες και υπερβολικές όπως για παράδειγμα ότι εξωγήινοι έχουν σκοπό να καταλάβουν την γη και ότι αυτός πρέπει να τους πολεμήσει, ή πιο ρεαλιστικές και καθημερινές ότι κάποιος γείτονας δεν τον χωνεύει και συνεχώς σκέφτεται πως θα του κάνει κακό.
2.Ψευδαισθήσεις. Όπως έχει ήδη ειπωθεί στο κεφάλαιο της Εξέτασης των Ψυχικών Λειτουργιών (αντίληψη), πρόκειται για φαινόμενο της αντίληψης όπου κάποιος βλέπει, ακούει, μυρίζει ή αισθάνεται πράγματα που δεν υπάρχουν.
3.Αποδιοργανωμένος λόγος. Είναι ο λόγος χωρίς λογική συνέπεια, ειρμό και ροή.
4.Διαταραγμένη συμπεριφορά. Πρόκειται για συμπεριφορές ακραίες, που δεν συναντά κανείς συχνά και είναι χωρίς λογική. Εμφανίζεται στον τρόπο κίνησης, στάσης σώματος και γενικότερα εμφάνισης.





Αρνητικά Συμπτώματα:
Τα αρνητικά συμπτώματα ονομάζονται έτσι γιατί μειώνουν την ικανότητα να κάνει κανείς πράγματα της καθημερινής ζωής. Χάνεται το ενδιαφέρον ή το κίνητρο για ζωή. Τα πάντα απαιτούν μεγάλη προσπάθεια για να γίνουν. Η οργάνωση και η τάξη της ζωή γίνεται πολύ δύσκολη καθώς και η επικοινωνία και η έκφραση συναισθημάτων. (ΕΠΙΨΥ, 2004). Έχουμε τα εξής παρακάτω:
1.Συναισθηματική άμβλυνση. Πρόκειται για την δυσκολία να αισθανθεί κάποιος τα διάφορα συναισθήματα, να τα διαχωρίσει και να τα εκφράσει.
2.Φτωχό περιεχόμενο σκέψης και λόγου. Περιορισμένο λόγος και σκέψη. Σαν να υπάρχει ένα κενό.
3.Έλλειψη κάθε επιθυμίας. Καμία αναζήτηση, κανένα θέλω. Τίποτα δεν βιώνεται ως επιθυμία και φυσικά καμία διεκδίκηση.



Αιτιολογικοί παράγοντες Σχιζοφρένειας:


•Γενετικοί: Πιθανός συνδυασμός βλαβών σε 4-5 διαφορετικά γονίδια.
•Νευροχημικοί: Παρουσιάζεται μια διαταραχή στην χημική ισορροπία ανάμεσα στους νευροδιαβιβαστές ντοπαμίνη, σεροτονίνη
•Νευροαναπτυξιακοί: Βλάβες κατά την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος
•Περιβαλλοντικοί: Εξωγενείς παράγοντες που δρουν στα αρχικά στάδια π.χ.επιπλοκές τοκετού, ενδομήτριες λοιμώξεις κ.α.

Αξίζει να σημειωθεί πως το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον αν και πλέον δεν ενοχοποιείται ως αιτιολογικός παράγοντας εμφάνισης της σχιζοφρένειας, παίζει βασικό ρόλο στην εξέλιξη και την πορεία της ψύχωσης. Τα υψηλά επίπεδα έντασης μέσα στην οικογένεια ή η συναισθηματική υπερεμπλοκή μελών της οικογένειας μπορούν να πυροδοτήσουν μια υποτροπή.


Ενδεικτικά αναφέρεται πως η πιθανότητα εμφάνισης σχιζοφρένειας σε συγγενείς είναι:


•Μονοωογενής δίδυμος 45% (έχει 100% όμοιο γενετικό υλικό)
•Συγγενής πρώτου βαθμού – γονείς, αδέλφια, παιδιά – 10% (έχει 50% όμοιο γενετικό υλικό)
•Συγγενής δευτέρου βαθμού – θείοι, ανίψια-3% (έχει 25% όμοιο γενετικό υλικό)



Παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την εξέλιξη της σχιζοφρένειας:


•Απομόνωση πριν την εκδήλωση της διαταραχής
•Ύπουλη έναρξη
•Έναρξη σε νεαρή ηλικία
•Το ανδρικό φύλο
•Απουσία εκλυτικών γεγονότων
•Απουσία συναισθηματικών στοιχείων
•Μεγάλη διάρκεια οξείας φάσης
•Μεγάλη ελάττωση της λειτουργικότητας
•Πολλά υπολειμματικά στοιχεία
•Συνύπαρξη νευρολογικών παθήσεων
•Ύπαρξη οικογενειακού ιστορικού
•Απουσία συγχυτικής εικόνας
•Χρήση ουσιών





Θεραπευτικές παρεμβάσεις που χρησιμοποιούνται στη Σχιζοφρένεια:

•Αντιψυχωσική φαρμακευτική αγωγή
•Σχέση εμπιστοσύνης με τη θεραπευτική ομάδα
•Ολοκληρωμένη συνεχιζόμενη φροντίδα
•Ψυχοεκπαίδευση
•Παρέμβαση στην οικογένεια
•Παρεμβάσεις στο περιβάλλον
•Υποστηρικτική θεραπεία
•Ομαδική θεραπεία
•Εκμάθηση κοινωνικών δεξιοτήτων
•Γνωστική θεραπεία
•Επαγγελματική εκπαίδευση
•Εργασιακή αποκατάσταση
•Διασφάλιση κατοικίας
•Ψυχαγωγία

Γενικότερα για τις ψυχώσεις, ως προς την αποτελεσματικότητα της θεραπείας αλλά και της πρόληψης της διαταραχής, έχει πολύ μεγάλη σημασία η αναγνώριση των πρώτων ενδείξεων, δηλαδή των πρόδρομων συμπτωμάτων. Η ψύχωση ξεκινά με διαφορετικό τρόπο στον κάθε άνθρωπο, τις περισσότερες όμως φορές εμφανίζεται με ένα συνδυασμό ήπιων συμπτωμάτων:


•Προτιμά να μένει στο δωμάτιο από το να συναναστρέφεται με άλλους ανθρώπους.
•Ξεχνά πράγματα – όπως, ένα ραντεβού ή που άφησε τα κλειδιά.
•Ακούει και βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Οι ήχοι μοιάζουν πιο έντονοι, τα αντικείμενα φαίνεται να αλλάζουν μυστηριωδών σχήμα, χρώμα ή μέγεθος.
•Βλέπει τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του αλλιώτικο.
•Γίνεται καχύποπτος. Νομίζει ότι οι άλλοι μιλάνε γι’ αυτόν.
•Έχει περίεργες ιδέες όπως π.χ. ότι μπορεί να διαβάσει τις σκέψεις των άλλων, ή ότι οι άλλοι ξέρουν τι σκέφτεται, ή θεωρεί ότι συνωμοτούν εναντίον του, ή αρχίζει να ασχολείται υπερβολικά με διάφορα υπερφυσικά φαινόμενα.
•Ορισμένες φορές του είναι δύσκολο να συγκεντρωθεί, η προσοχή του αποσπάται εύκολα.
•Ορισμένες φορές νιώθει μίζερος, στεναχωρημένος ή μελαγχολικός χωρίς ιδιαίτερο λόγο.
•Ορισμένες φορές και το παραμικρό που έχει να κάνει του φαίνεται βουνό, δεν έχει ιδιαίτερο κίνητρο, διάθεση ή ενέργεια για να κάνει πράγματα.
•Ορισμένες φορές είναι ευέξαπτος, εκνευρίζεται εύκολα με τους άλλους.
•Τα προβλήματα στον ύπνο είναι συχνά, κυρίως το βράδυ, ενώ συχνά νιώθει υπνηλία κατά την διάρκεια της ημέρας.
•Του είναι δύσκολο να ακολουθεί κανόνες ή να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του. Γι’ αυτό το λόγο δεν θέλει να ξαναπάει στο σχολείο ή στην δουλειά του.
•Σταδιακά χάνει όλο και περισσότερο τα ενδιαφέροντα του. Άλλωστε για ποιο λόγο θα πρέπει να πλένεται συχνά ή να ντύνεται σωστά.





Σχιζοφρενικόμορφη Διαταραχή


Παρατηρείται ίδια εικόνα με την διαταραχή της σχιζοφρένειας, χωρίς όμως απαραίτητα να υπάρχει κοινωνική και λειτουργική έκπτωση.

Δεν διαρκεί πάνω από 6 μήνες

Μετά τους 6 μήνες μιλούμε για σχιζοφρένεια

Τα δύο τρίτα των ασθενών μετέπειτα παίρνουν διάγνωση σχιζοφρένεια, το ένα τρίτο θεραπεύεται.





Σχιζοσυναισθηματική Διαταραχή



Εμφανίζεται σε κάποιες περιόδους συνύπαρξη συμπτωμάτων σχιζοφρένειας και κατάθλιψης, ενώ σε άλλες εποχές εμφανίζονται μόνο σχιζοφρενικά συμπτώματα και σε άλλες μεγάλες περιόδους μόνο συμπτώματα κατάθλιψης.

Πιο συχνή σε γυναίκες.

Ασαφής διάγνωση.




Παραληρητική Διαταραχή


Εμφανίζονται παραληρητικές ιδέες χωρίς ψευδαισθήσεις.

Παραληρητικές ιδέες καθημερινότητας και όχι παράξενες.

Κυρίως ιδέες δίωξης, μεγαλείου, ζηλοτυπίας, σωματικές, ερωτομανίας.

Συνήθως εμφανίζεται σε μέση ή ώριμη ηλικία.



Βραχεία Ψυχωσική Διαταραχή


Παρουσιάζεται ψυχωσικό επεισόδιο με συμπτώματα σχιζοφρένειας που εκδηλώνεται απότομα και δεν διαρκεί πάνω από μήνα.

Σπάνια διαταραχή, κυρίως σε εφήβους ή πολύ νεαρά άτομα.




Επινεμόμενη Ψυχωσική
Διαταραχή



Πρόκειται για μια σπάνια κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο (συνήθως συγγενής) που ζει πολύ κοντά σε κάποιον που έχει σχιζοφρένεια ή άλλη ψύχωση εμφανίζει παρόμοιες παραληρητικές ιδέες.

[Αναζητηση]

- ΝΕΥΡΩΣΗ
Ο ψυχικός πόνος ταλαιπωρεί και βασανίζει και αυτό το ξέρουν καλά όσοι υποφέρουν από κρίσεις πανικού, φοβίες, έμμονες ιδέες και άλλες παρεκκλίσεις της προσωπικότητας. Όταν ο άνθρωπος δυσλειτουργεί αναφαίνεται πάντα η νεύρωση με την αγωνία της, τα συναισθήματα ενοχής, τις καταστάσεις κατάπτωσης που τη συνοδεύουν και πολλά άλλα συμπτώματα.
Ο ψυχαναλυτής ξέρει πως η ψυχική υγεία ή το πρόβλημα οφείλονται στις περιστάσεις που έζησε το πρόσωπο και ότι η νεύρωση είναι μια ασθένεια όπως οι άλλες. Αν αυτός που έχει αρρωστήσει από ίωση δεν είναι υπεύθυνος για αυτή, γιατί θα πρέπει να αποδοθούν ευθύνες σ αυτόν που υποφέρει από μία νεύρωση; Μπορεί να είναι κανείς υπεύθυνος για το νευρικό του σύστημα, τους γονείς του, την παιδική του ηλικία, την κοινωνία, την εφηβεία του, την αρρώστια του;
Στη νεύρωση δεν υπάρχει μια παθολογική περιοχή συγκεκριμένη που προσφέρεται στον ψυχαναλυτή, αλλά ένα άτομο που ασθενεί στο σύνολο της ύπαρξης του.
Η νεύρωση είναι ασθένεια που διαρκεί μια ολόκληρη ζωή, ενώ οι περιστάσεις που τη δημιούργησαν έχουν εκλείψει. Οι απωθήσεις και τα συμπλέγματα από την παιδική ηλικία μένουν μόνιμα στο ασυνείδητο και τρέφονται αδιάκοπα με νέα περιστατικά. Η ζωή του νευρωτικού προχωρεί, μα οι απωθήσεις και τα συμπλέγματα του παραμένουν αναλλοίωτα μέσα του, αόρατα, με τα συμπτώματα τους να εξακολουθούν να ξετυλίγονται.
Η νεύρωση είναι μια αποτυχημένη προσπάθεια προσαρμογής στη ζωή και στην καθημερινότητα, ενώ κάθε συμπεριφορά νευρωτική ανταποκρίνεται σε κάποια ψυχική ανάγκη. Με τη νευρωτική συμπεριφορά το πρόσωπο προστατεύεται από την αγωνία συνειδητή ή ασυνείδητη.
Θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει: Αν η νεύρωση είναι μια ανάγκη, γιατί προσπαθούμε να την θεραπέψουμε;
Γιατί καταστρέφει, νοθεύει, παρεκτρέπει, κάνει το υποκείμενο να υποφέρει. Βυθίζει τον άνθρωπο σε μια αγχωτική μοναξιά και τον χωρίζει από τον εαυτό του και τους άλλους. Είναι σαν να ρωτά κανείς γιατί να εξαλείψουμε τον πυρετό σε μια αρρώστια αφού είναι αναγκαίος για τον οργανισμό; Δεν είναι ο πυρετός που θεραπεύουμε, αλλά ότι προκαλεί τον πυρετό. Έτσι και εμείς πρέπει να εξαλείψουμε ότι προκάλεσε τη νεύρωση, πρέπει να εξαλείψουμε την ασυνείδητη αγωνία. Πρέπει να ανακαλύψουμε αυτή την αγωνία που έχει βυθισμένες τις ρίζες της στα βάθη της προσωπικότητας.
Πρέπει ο νευρωτικός να πάψει να έχει ανάγκη από την νεύρωση του. Αυτή, όπως και ο πυρετός, όταν γίνει άχρηστη παύει από μόνη της.
Σήμερα υπάρχει πολλές φορές μια παρεξήγηση σχετικά με την νεύρωση. Πολλοί πιστεύουν ότι δεν είναι σπουδαίο πράγμα και ότι η θέληση μπορεί να τη καταπολεμήσει. Αλλά πως θα μπορούσε να θεραπέψει κανείς με τη βοήθεια της λογικής και της θέλησης, κάτι το ασυνείδητο;

[Αναζητηση]

Ελαφρά συμπτώματα ψύχωσεηων και κυρίως νευρώσεων, μπορεί να παρουσιάσει ο καθένας από εμάς στη διάρκεια της ζωή του. Δεν είναιι τυχαίο το ότι έθεσα εδώ αυτό το φλέγον θέμα, μια που, τόσο τα άτομα που ζούν σε συνθήκες μακροχρόνιας αρρώστιας -αλλά και σε σοβαρές συνθήκες αναπηρίας των ίδιων ή κάποιου μέλους της οικογένειάς τους, υπάρχει σαφώς μια σοβαρή προδιάθεση των ανθρώπων αυτών να αντιμετωπίσουν για μικρό χρονικό διάστημα του βίου τους ορισμένες κρίσεις. Εδώ τα πράγματα καλύτερεύουν με μερικές επισκέψεις σε ψυχολόγο ή και σε κέντρα ψυχικής υγείας.

Κι ας μην ξεχνάμε ότι, ύστερα από μια μεγάλη και ισχυρή κρίση στη ζωή μας, μπορούμε να βγούμε πιο δυνατοί και πιο σοφοί σε γνώσεις και εμπειρία!

[Αναζητηση]

Διαπιστώνω με μεγάλη μου χαρά ότι, η συζήτησή μας για τον Αλφισμό / Αλβινισμό (=λευκός),, έφτασε τις χίλιες επισκέψεις!
Γνωρίζω πολύ καλά ότι το θέμα είναι δύσκολο, άγνωστο στους πολλούς και δεν το κρύβω ότι και για μενα γίνεται ουκ ολίγες φορές... δύστροπο.
Ας είναι, εξάλλου από τα δύσκολα και τις δυσκολίες μαθαίνουμε και βρίσκουμε τα καλά στοιχεία του εαυτού και της ζωής μας. Πάντα με την κατάλληλη επερξεγασία μέσα μας και με όσους και όσα μας περιβάλλουν.
Αφορμή και έμπνευση για να ανοίξω αυτήν τη στήλη, ήταν και είναι η ξεχωριστή φιλία μου με έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει την τύχη να είναι μεσαίος αλφικός. Τον γνώριζα εξ όψεως από μικρό αγόρι και τώρα που βρεθήκαμε κι έμαθα το όνομά του και την αξιόλογη καλλιτεχνική πορεία του στη ζωή -σκέφτηκα να κάνω γνωστό το θέμα του Αλφισμού. Εξάλλου, δοική του είναι η σκέψη να γίνει μιά προσπάθεια ώστε να να ανταμώσουν και να ανταλλάξουν απόψεις και εμπειρίες μεταξύ τους όσοι πάσχουν από Αλφισμό.
Εγώ απλώς ακολουθώ και στηρίζω, με τις όποιες γνώσεις και δυνάμεις μου το όραμα και την "αγωνία" του καλού μου φίλου!

Πάμε απ' την αρχή, όπως λέει το καλό τραγούδι του Αλέξανδρου Χατζή....

[Αναζητηση]

ΛΕΥΚΗ
Γεια σε ολους.Θα ηθελα να μαθω αν ξερει καποιος κατι για την λευκη.

Εχω ενα κοριτσακι 3,5 ετων.Πριν 1,5 χρονο προσεξα ενα σημαδι ασπρο στην πλατη της.Τωρα εχει μεγαλωσει αρκετα και εχει και αλλο ενα στην πλατη παλι.Εγω που εχω το αγχος νομιζω πως εχει αλλαξει χρωμα το δερμα της κατω απο τα ματια.Εχω παει σε νοσοκομειο,σε 2 δερματολογους μα μια απαντηση δεν πηρα.Απο τι προκαλειται?Αυτοανοσο ξερω.Εχω και εγω αυτοανοσο κληρυνση .Ασχετα μεταξυ τους,ειπαν οι γιατροί/


Γεια σε ολους.Θα ηθελα να μαθω αν ξερει καποιος κατι για την λευκη.

Εχω ενα κοριτσακι 3,5 ετων.Πριν 1,5 χρονο προσεξα ενα σημαδι ασπρο στην πλατη της.Τωρα εχει μεγαλωσει αρκετα και εχει και αλλο ενα στην πλατη παλι.Εγω που εχω το αγχος νομιζω πως εχει αλλαξει χρωμα το δερμα της κατω απο τα ματια.Εχω παει σε νοσοκομειο,σε 2 δερματολογους μα μια απαντηση δεν πηρα.Απο τι προκαλειται?Αυτοανοσο ξερω.Εχω και εγω αυτοανοσο κληρυνση .Ασχετα μεταξυ τους,ειπαν οι γιατροι.
Δεν ξέρω κι εγώ πολύ περισσότερα από αυτά που λίγο πολύ περιγράφεις. Οτι δηλαδή είναι Αυτονάνοσο νόσημα που είτει υπάρχει μόνο του είτε συνυπάρχει (το πιό σύνηθες) με άλλες αυτοάνοσες νόσους όπως: θυρεοειδίτις του Hasimoto, γυρωειδής αλωπεκία, ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης, ρευματοειδής αρθρίτις, νόσος του Adisson κλπ.
Κι όπως ξέρεις κι από μόνης, μιας κι όπως λες πάσχεις από ΣΚΠ, ΄για τα αυτοάνοσα νοσήματα δεν γνωρίζουν κι οι γιατροί την αιτία αλλά δεν έχουν και την ίδια εξέλιξη κι αντιμετώπιση σε κάθε πάσχοντα.

Σε παραπέμπω σε δύο σελίδες, που με μιά ματιά που έριξα είδα πως γράφουν τα ίδια περίπου με αυτά που άκουσα κι εγώ κατά καιρούς στα ιατρικά συνέδρια από γιατρούς.

http://www.medlook.net/article.asp?item_id=1627
http://www.noikokyra.gr/modules.php?...rticle&sid=710.

Στη διαθεσή σου και πάλι αν δεν κατατοπιστείς.... αν μπορώ φυσικά να κάνω κάτι γι' αυτό.
Από όσο ξέρω, δεν θεραπεύεται.
Είναι αυτό που κοιτούσα μικρή και νόμιζα ότι είχαν καεί οι άνθρωποι.
Είχε μία συνάδελφός μου στα χέρια της, θυμάμαι.

Έχει σχέση με τη μελανίνη του δέρματος.
Σε κάποια σημεία το δέρμα παύει να παράγει μελανίνη, και δεν παίρνει χρώμα το δέρμα.
Στους ανθρώπους που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα λευκης, πχ, όταν τους δει ο ήλιος, θα σκουρίνουν, δηλαδή ο οργανισμός τους θα παράγει περισσότερη μελανίνη στα σημεία που βλέπει ο ήλιος, για να προστατεύσει το δέρμα. Αυτό κάνει η μελανίνη.

Σαν πληροφορία, λέγεται ότι κι ο Μάικλ Τζάκσον έπασχε από λευκη, και για να μην φαίνεται άσχημα το δέρμα του, γιατί στους μαύρους φαίνεται πιο έντονα η έλλειψη μελανίνης και πιο άσχημα, αποφάσισε να "ασπρίσει" τελείως με τη βοήθεια της επιστήμης.

Όσο γι'αυτό που λες ότι τα μάτια της σου φαίνονται ότι έχουν αλλάξει χρώμα, εγώ ξέρω ότι εκεί όπου υπάρχει έλλειψη μελανίνης κάνει μπαμ. Οπότε, αν σου φαίνεται, απλά, είναι η ιδέα σου.
Αν φαίνεται όπως στα σημάδια στην πλάτη, τόσο έντονα δηλαδή, τότε μάλλον θα παρουσιάσει λευκη και στο δέρμα γύρω από τα μάτια.

Δεν είμαι γιατρός, ότι ξέρω από τη συνάδελφό μου λέω ότι ξέρω.
Δεν ξέρω κι εγώ πολύ περισσότερα από αυτά που λίγο πολύ περιγράφεις. Οτι δηλαδή είναι Αυτονάνοσο νόσημα που είτει υπάρχει μόνο του είτε συνυπάρχει (το πιό σύνηθες) με άλλες αυτοάνοσες νόσους όπως: θυρεοειδίτις του Hasimoto, γυρωειδής αλωπεκία, ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης διαβήτης, ρευματοειδής αρθρίτις, νόσος του Adisson κλπ.
Κι όπως ξέρεις κι από μόνης, μιας κι όπως λες πάσχεις από ΣΚΠ, ΄για τα αυτοάνοσα νοσήματα δεν γνωρίζουν κι οι γιατροί την αιτία αλλά δεν έχουν και την ίδια εξέλιξη κι αντιμετώπιση σε κάθε πάσχοντα.
Gademia γεια σου!
Το όνομα σου είναι γκαντεμιά,καλά κατάλαβα,γιατί μωρέ?
Αρχικά,μη δείχνεις στο παιδάκι σου ότι στενοχωριέσαι για το προβληματάκι που εμφάνισε,μόνο τον ήλιο να προσέχει.
Κι εγώ ΣΚΠ έχω και όλοι οι γιατροί ρωτούν αν κάποιος κοντινός συγγενής έχει αυτοάνοσο και φτάνω στην αδερφή μου που έχει 3, εκ των οποίων το ένα είναι λεύκη και τα άλλα 2 από τη λίστα του Parmani. Η λεύκη ήταν το 2ο που της προέκυψε, γύρω στα 10,και οι γονείς τρελάθηκαν...(σήμερα η αδερφή μου είναι ολόκλήρη γυναίκα που διάγει έναν κανονικότατο βίο). Πέρα από δερματολόγους εδώ πήγαμε και ΗΠΑ. Τα πρώτα χρόνια κάπως μεγάλωσε η λεύκη. Μετά την ψιλοξεχάσαμε και εξαφανίστηκε (έμεινε σε ένα μικρό σημείο )! Συγκεκριμένα, σε αυτα τα νοσήματα, παίζει ρόλο η ψυχολογία. Όταν είναι καλή, όλα επανέρχονται.
Πάντως, μην στεναχωρίεσαι ότι φταις εσύ για το πρόβλημά της. Οι γονείς μας, κοντά στα 60 πια, καπνίζουν ανυπόφορα πολύ, τρώνε ό,τι να’ναι αλλά είναι τέρατα υγείας (γεροί να είναι οι άνθρωποι...). Ωστόσο εμείς βγήκαμε με λίγα «προβληματάκια»...
ΥΓ: παρ’ότι πιστεύω στη μοναδικότητα του καθενός (και αντίστοιχα της πάθησης του) σου είπα αυτή τη μικρή ιστορία για να μην αγχώνεσαι. Φρόντισε να είναι χαρούμενο το παιδάκι σου και να μη νιώθει «διαφορετικό».

Γεια σε ολους.Θα ηθελα να μαθω αν ξερει καποιος κατι για την λευκη.

Εχω ενα κοριτσακι 3,5 ετων.Πριν 1,5 χρονο προσεξα ενα σημαδι ασπρο στην πλατη της.Τωρα εχει μεγαλωσει αρκετα και εχει και αλλο ενα στην πλατη παλι.Εγω που εχω το αγχος νομιζω πως εχει αλλαξει χρωμα το δερμα της κατω απο τα ματια.Εχω παει σε νοσοκομειο,σε 2 δερματολογους μα μια απαντηση δεν πηρα.Απο τι προκαλειται?Αυτοανοσο ξερω.Εχω και εγω αυτοανοσο κληρυνση .Ασχετα μεταξυ τους,ειπαν οι γιατροι.
Είχα και εγώ λεύκη και κατάφερα να την πολεμήσω με μία φυτική κρέμα και με μια προσεκτική διατροφή, χωρίς πολλά λιπαρά.


Πηγή: Αναπηρία τώρα

[Αναζητηση]

Κρύψου μικρό μου…
Βγες έξω, πες κάτι και κρύψου πάλι.
Άφησε σημάδια για να δηλώσεις την παρουσία σου και κρύψου. Ναι, κρύψου καλά. Κλείσε τα μάτια ώστε να μη σε δουν. Μεγάλωσε τα βλέφαρα και κάλυψε αυτό που βλέπεις για να μη σε καταλάβουν.
Βάλε λουλούδια, γλυκά, ψεύτικα θέλω, εικονικές αγάπες και κρύψου. Γίνε χελώνα και φτιάξε χαλύβδινο καβούκι και κρύψου.
Ναι, κρύψου, κάτω από πέτρες βαριές και ναυάγια της ζωής σου.
Είναι καλό να φοβάσαι κι ακόμα πιο καλό να μην μαθαίνει κανείς τίποτα για σένα. Θάψε τις ατέλειες σου, βάλε στόχους μέσα από χαρακώματα και χτύπα τους άλλους, αλλά κρύψου.
Μην τους αφήνεις να μάθουν πολλά για σένα. Κάνε τους να σε θέλουν, δείξε ότι τους θέλεις αλλά μην φανερώνεσαι πλήρως.
Πάντα να είσαι σ’ ετοιμότητα να φύγεις αθόρυβα μέσα στο σκοτάδι, όπως ήρθες…
Βγες αργά το βράδυ και παρακολούθησε το θήραμα σου αλλά κρύψου καλά. Παίξε με πολλά, μα μην τ’ αφήνεις να δουν τη φωλιά σου, τ’ ορμητήριο σου, το μέρος που σε προστατεύει.
Κι αν διαπιστώσεις πως δεν τα βγάζεις πέρα και γίνεσαι θύμα, γύρνα στη σκοτεινή τρύπα σου και μέτρα τις πληγές, στήνοντας ψεύτικους πολέμους στο μυαλό σου, ηρωικές μάχες που σου άφησαν σημάδια, αλλά προς θεού κρύψου!
Στάσου ακίνητο να παρατηρείς τον κόσμο μέσα από την ασφάλεια που σου προσφέρει η μυστικότητα σου.
Κράτα πάντα το μεγαλύτερο κομμάτι σου για σένα και ριξ’ το στη θράκα της ψυχής σου, με την ψευδαίσθηση της ξένης ζεστής σάρκας, που αρωματικά γεμίζει την αχόρταγη όρεξη που έχεις.
Σκότωσε, βίασε, κανιβάλισε με χαρά το είναι σου, ηδονικά, όπως κάνεις πάντα...
Αγκάλιασε το εγώ σου και βρες κοινούς εχθρούς για να τους παλέψετε.
Δεν φταις εσύ γι’ αυτό που είσαι ή έγινες, ποτέ δεν φταις, ποτέ δεν έφταιγες...
Είσαι πάντα ένα μικρό αδικημένο πλάσμα…
Άσε τα χρόνια να περνούν. Στο σκοτάδι δεν φαίνονται οι ρυτίδες ούτε οι παραξενιές στη μοναξιά. Ποιος θα σε αντικρύσει άλλωστε όταν χάνεσαι από όλους…
Μην αφήνεις να σε πνίξουν τα συναισθήματα κι αν το κάνεις, πάγωσε και κρύψου!
Δώσε ψεύτικα ονόματα, βάλε άλλους να μιλούν για σένα. Η ζωή είναι σκληρή, πάντα το ήξερες αυτό. Δεν σε χάιδεψαν πολύ από μικρό, μα και το χάδι δεν άφησε γλύκα στο πνεύμα σου, αυλάκια στο μυαλό σου.
Σκάψε τάφρους βαθιά μέσα στο χώμα σου και σκεπάσου. Κάνε πως δεν ακούς, πως δεν αισθάνεσαι.
Πόσο άγριο είναι να αισθάνεσαι… ν’ αγαπάς άλλους εκτός από τον εαυτό σου… δεν μπορείς να τους κουμαντάρεις… χάνεις τον έλεγχο…
Κρύψου, άγριο μικρό μου, κρύψου, μα σαν έρθει η ώρα να τελειώσει το παιχνίδι, θα έχεις μείνει μόνο μ’ αυτόν που θα σε βγάλει για πάντα από το λαγούμι, ακόμα κι αν έχεις χάσει τη ζωή σου σ’ ένα χαζό παιχνίδι…

Η λογοτεχνία και η φιλοσοφία, φανερώνουν και ξεκλειδώνουν όσα κρύβουν οι ψυχές όταν πληγωθούμε

[Αναζητηση]

Ινδοί… αλμπίνοι στο βιβλίο Γκίνες

"Η δεκαμελής οικογένεια ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα με μια κρεβατοκάμαρα, στο Δελχί, και όπως λέει, πολλοί Ινδοί δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι τα μέλη της γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα, λόγω της ανοιχτόχρωμης επιδερμίδας τους."
Μια θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες διεκδικεί οικογένεια Ινδών, η οποία......
φέρεται να είναι η μεγαλύτερη οικογένεια αλμπίνων στον κόσμο, αφού και τα δέκα μέλη της πάσχουν από τη σπάνια αυτή πάθηση.

Ο 50χρονος Ροζετάουρι Πουλάν και η 45χρονη σύζυγός του Μάνι, αλμπίνοι και οι δυο, απέκτησαν μαζί πέντε παιδιά, ενώ η μεγαλύτερη κόρη τους, η Ρενού, παντρεύτηκε τον επίσης αλμπίνο Ροσέφ και έκαναν τον 2χρονο σήμερα Νταραμράτζ, ο οποίος κληρονόμησε την πάθηση από τους γονείς του.

Η δεκαμελής οικογένεια ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα με μια κρεβατοκάμαρα, στο Δελχί, και όπως λέει, πολλοί Ινδοί δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι τα μέλη της γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα, λόγω της ανοιχτόχρωμης επιδερμίδας τους και των σχεδόν λευκών μαλλιών τους.

«Εμείς το μόνο που γνωρίζουμε για την πάθησή μας είναι ότι δεν έχουμε καλή όραση και δεν μπορούμε να μείνουμε πολλή ώρα κάτω από τον ήλιο, όμως ζούμε όσο καλύτερα μπορούμε. Ο κόσμος στο Δελχί είναι σχετικά πιο ανοιχτόμυαλος, όμως αρκετοί είναι εκείνοι που μας περνάνε για ξένους» εξηγούν. Παρά το γεγονός ότι έρχονται συχνά αντιμέτωποι με διάφορες προκαταλήψεις, η Μάνι βλέπει τον αλμπινισμό ως δώρο θεού.

Ο αλμπινισμός επηρεάζει περίπου έναν στους 17.000 ανθρώπους. Ο οργανισμός των πασχόντων δεν παράγει αρκετή μελανίνη, ουσία που χαρίζει το χρώμα στο δέρμα και τα μαλλιά, και προστατεύει το σώμα από την ηλιακή ακτινοβολία.

Μέχρι οι υπεύθυνοι του βιβλίου Γκίνες να έρθουν σε επικοινωνία με τους Πουλάν για να επιβεβαιώσουν το ρεκόρ τους, αυτό το κρατά 6μελής οικογένεια από τον Καναδά.
espressonews.gr

[RainAndWind]

Δεν ξέρω αν παρακολουθήσατε το θέμα για την αλμπίνο bull whale, τη φάλαινα ονομαζόμενη Iceberg. To "παγόβουνο" λοιπόν δεν αντιμετωπίζει θέμα ούτε με την οικογένειά του ούτε με το περιβάλλον του. Οπότε μήπως η προκατάληψη έχει περισσότερο σχέση με το ανθρώπινο είδος? Δεν το έχω ψάξει, ίσως να το κάνω.
Τώρα, κοίτα, το "δώρο θεού", μία τέτοια αντιμετώπιση μίας ιδιομορφίας είναι ξεκάθαρα ένας αμυντικός μηχανισμός απόσβεσης αισθημάτων μειονεξίας. Δεν είναι θείο δώρο και τέτοιες μεταφυσικές βλακείες, είναι απλά ένα κλικ διαφορετικότητας σε μία βιολογική αλυσίδα, που όμως είναι ΜΕΡΟΣ της αλυσίδας. Κανένας, εκτός από τους φασίστες νεοναζί δεν ισχυριζεται ότι η αλυσίδα του ανθρώπινου είδους πρέπει να αποτελείται από τέλεια ανθρώπινα δείγματα (άσε που άμα μελετήσεις ποια άτομα περιλαμβάνει η φάρα των νεοναζί, καταλαβαίνεις ότι απλά πιστεύουν πως αποτελούν ανώτερο ανθρώπινο είδος, ενώ είναι το βλακωδέστερο) Τέσπα, μετά την παρένθεση, κλείνω λέγοντας πως ο αλμπινισμός τρέχει μαζί με σοβαρά προβλήματα υγείας, ενώ παρουσιάζεται τις περισσότερες φορές ως curio, κάτι που το χόλιγουντ σινεμά έχει επίσης βοηθήσει με τα κλισέ του. Αλήθεια, υπάρχει καμία σοβαρή ταινία που να παρουσιάζει τον αλμπινισμό ως έχει, ως μία διαφορετικότητα, που ούτε να εκθειάζεται ως δώρο υψίστου και χαζομάρες ούτε ως λόγος προκατάληψης και ανωτεροτήτων ή κατωτεροτήτων βλακωδών?

[RainAndWind]

Όσο για τη λεύκη, γνωρίζω και γι αυτήν, καμία σχέση νομίζω με τον αλμπινισμό, εκτός αν θεωρηθεί ένας "τοπικός" και περιορισμένος αλμπινισμός, δηλαδή έλλειψη χρωστικής που περιορίζεται σε μία περιοχή του σώματος, οπότε και δε δημιουργεί πιστεύω τα σοβαρότερα θέματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα στην ομάδα με αλμπινισμό.