Eιμαι πιο down απο ποτε...... :(

[Lacrymosa]

Γεια.
Ειχα πιστεψει οτι ειμαι καλα κ θα μου ειναι το φορουμ αχρειαστο, αλλα τελικα αποδειχθηκε οτι για ακομα μια φορα ειμαι λαθος.
Ηλπιζα οτι θα φτιαξει η ζωη μου, οτι βρηκα επιτελους τη χρυση τομη κ ημουν ευτυχισμενη.
Αλλα μαλλον it was too good to be true.
Ειμαι σε καταθλιψη εδω κ 3 βδομαδες. Αυτοτιμωρουμαι κ αυτοκαταστρεφομαι σταδιακα.
Ειχα τα παντα κ τα χασα. Ειχα ολες τις προοπτικες να καταφερω πραγματα κ τις κατεστρεψα. Γιατι ειμαι ανικανη γι αυτο. Αφου ετσι επελεξα ας υποστω τωρα κ τις συνεπειες. Μακαρι να μπορουσα να πεθανω μια κ εξω.
Ειμαι μονη μου, κ κυριολεκτικα κ "θεωρητικα".
Ειχα μια υπεροχη σχολη, με αντικειμενο που λατρευα, κ απο μαλακια δικη μου την εχασα. Τωρα ειμαι μετεωρη. Το μονο που μου απομενει ειναι να δωσω του χρονου Πανελληνιες, πραγμα αδυνατο.
Ειχα μια υπεροχη σχεση, ενα παιδι που με λατρευε κ ηταν ο φυλακας αγγελος μου. Απο δικη μου μαλακια την κατεστρεψα.
Ειχα υπεροχη παρεα, φιλες κ παιδια απο τη σχολη, κ τους παρατησα κ δεν σηκωνα τα τηλεφωνα.
Ειχα μια υπεροχη οικογενεια, που με στηριζε οικονομικα κ ηθικα σε ο,τι κ αν εκανα. Κ εγω τι εκανα για ολα αυτα?
Ενα τεραστιο Χ σε ολα.
Κ το παρον με βρισκει να ζω μονη μου, απομονωμενη, σε ενα χωριο της χαλκιδικης, στη μεση του πουθενα, αποκομμενη απο φιλους κ εχοντας χασει τα παντα.
Οι γονεις μου οταν τους ανακοινωσα οτι θα φυγω να μεινω μονη μου στο εξοχικο, μου ειπαν το εξης "Σου παρεχουμε τα παντα κ θες να φυγεις. Απαξ κ φυγεις το σπιτι εχει κλεισει για σενα, βγαλτα περα μονη σου".
Να κανω overdoses με χαπια κ να πινω τα βραδυα για να ξεχναω, εγω που σιχαινομουν το αλκοολ να το βλεπω.
Να δουλεω σε ενα καφε οπου το αφεντικο μου κανει λαθροχειρια (δεν τολμω να πω την κανονικη λεξη, καταλαβατε) κ να το υπομενω, για να συντηρησω μονη μου ενα σπιτι χωρις θερμανση.
Να ακουω φωνες ενω περπατω κ να παιζουν τραγουδια στο κεφαλι μου σαν να εχω ενσωματωμενο i-pod κ τα φαρμακα να μην με πιανουν.
Να ειμαι χωρις φιλους, γονεις, ανθρωπους, τιποτα, απο κει που ειχα τα παντα.
Καθε βραδυ κλαιω κ ευχομαι να πεθανω να ησυχασω.
Ο,τι κ αν εχω κανει στη ζωη μου ειναι αποτυχια.
Ε ας τελειωνει λοιπον.
Δεν αντεχω αλλο να αντεχω.
Βαρεθηκα.

[axl100]

Κουραγιο φιλεναδα, υπαρχει πολλης δρομος ακομα μπροστα σου, αφου τα καταφερες μια φορα θα μπορεσεις και παλι. Μην πιεζεσαι, χαλαρωσε και ολα θα φτιαξουν σιγα σιγα οταν τα βαλεις στο προγραμμα

[streidi]

Πάρε τηλέφωνο τους δικούς σου, εξήγησε την κατάσταση και ζήτα βοήθεια. Και αναρωτιέσαι μετά τι έφταιξε και τα λοιπά. Με το να σκοτώσεις τον εαυτό σου θα κάνεις χειρότερο κακό απ'ό,τι πιστεύεις...

[Lacrymosa]

Eχω περασει τοσα πολλα, απο 16 χρονων ταλαιπωρουμαι, γλιτωσα μια φορα το θανατο, ειπα οτι ειμαι δυνατη κ πιστεψα στον εαυτο μου κ υποσχεθηκα οτι ποτε δεν θα το βαλω κατω, κι ομως στην πραξη δεν ειναι το ιδιο ευκολο, οταν καθημερινα εχεις να αντιμετωπισεις χιλιαδες πραγματα, οταν ολα σε απογοητευουν κ σε προδιδουν, οταν εχεις φτασει σε τετοια αποτελματωση κ απογνωση, οταν δεν σου εχει μεινει ουτε καν ο ιδιος σου ο εαυτος, τοτε η λυση ειναι ο θανατος, φοβαμαι οτι κ γι αυτο ακομα ειμαι ανικανη

[axl100]

παρε τα χαπια σου και κατσε στο φορουμ, θα βρεθει καποιος να μην σε αφησει μονη σου, θα δεις πως αυριο θα εισαι καλυτερα

[Lacrymosa]

τα χαπια μου τα παιρνω, στο φορουμ κ να θελω να κατσω δεν μπορω γιατι δεν εχω δικο μου ιντερνετ, απο που κ ως που αυριο θα ειμαι καλυτερα? τα ιδια σκατα θα ειναι

[streidi]

Μην τα βλέπεις όλα άσπρο-μαύρο, δεν είναι ή είμαι δυνατός και τα βγάζω πέρα, ή είμαι ανίκανος! Όλοι είμαστε δυνατοί μερικές φορές και άλλες αδύναμοι. Μην αποκλείεις κομμάτια του εαυτού σου γιατί έτσι αποκλείεις και πράγματα που έχεις ανάγκη για να αναπτυχθείς και να προχωρήσεις. Βγάλε το ποτέ και το πάντα και το όλα από το λεξιλόγιό σου και αποδέξου ότι δεν είσαι τέλεια, ούτε και θα γίνεις ποτέ. (Αυτό το ποτέ είναι σίγουρο )
Και ναι, πρέπει συνεχώς να το παλεύουμε, έτσι είναι τα πράγματα. Αλλά αυτή είναι και η ομορφιά.
Ο εαυτός σου είναι εκεί, αρκεί να μην τον αποκλείεις από τη ζωή σου συνεχώς...
Και δεν είναι κακό να ζητήσεις βοήθεια, ούτε σημάδι ανικανότητας. Κακό είναι να αφήνεσαι και να καταστρέφεσαι, κακό για σένα...
Υπάρχουν λύσεις, απλά συχνά φοβόμαστε να τις κοιτάξουμε κατάματα... Και αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι, αρκεί να μην μένουμε κολλημμένοι εκεί.

[axl100]

πγαινε κατσε τοτε με καποιον για να μην νιωθεις μονη, δεν εχει κανα ξενυχταδικο τπτ

[Lacrymosa]

streidi χτυπησες φλεβα με συγκινησες ρε συ αυτα πανω κατω μου ειπε κ η ψυχολογος σχετικα με το θεμα της επιδιωξης της τελειοτητας κ της εναγωνιωδους εξασφαλισης του ελεγχου, κ οτι οσο τον κυνηγαω εχει την ταση να απομακρυνεται, κ σαν να επιβεβαιωνονται κατα καποιον τροπο αυτα που φοβαμαι για μενα, αλλα πλεον εχω εξαντληθει τοσο πολυ που δεν εχω υπολοιπο αντοχης, νομιζα θα εκανα κατι καλυτερο κ μου γυρισε μπουμερανγκ, παντα ετσι γινεται, κ δεν καταλαβαινω που εχω φταιξει γαμωτο, μαλλον σε ολα, αφου ο,τι εχω κανει εχει την καταληξη της αποτυχιας κ της ματαιοτητας

[Lacrymosa]

πγαινε κατσε τοτε με καποιον για να μην νιωθεις μονη, δεν εχει κανα ξενυχταδικο τπτ

καλα θα ηταν να χε, αλλα που να βρεθει το ξενυχταδικο στα κατσαβραχα, ουτε καν καφετεριες δεν εχει, ενα ιντερνετ καφε που παν παππουδες, αλλα κ να ειχε ξενυχταδικο ειμαι μονη μου εδω, φιλους δεν εχω εδω, που με ποιον θα πηγαινα, ειναι περιπλεγμενη κατασταση, ειμαι κατα καποιον τροπο "παγιδευμενη" εδω αφου δεν εχω που αλλου να παω κ ετσι οπως τα σκατωσα καλα να παθω

[streidi]

streidi χτυπησες φλεβα με συγκινησες ρε συ αυτα πανω κατω μου ειπε κ η ψυχολογος σχετικα με το θεμα της επιδιωξης της τελειοτητας κ της εναγωνιωδους εξασφαλισης του ελεγχου, κ οτι οσο τον κυνηγαω εχει την ταση να απομακρυνεται, κ σαν να επιβεβαιωνονται κατα καποιον τροπο αυτα που φοβαμαι για μενα, αλλα πλεον εχω εξαντληθει τοσο πολυ που δεν εχω υπολοιπο αντοχης, νομιζα θα εκανα κατι καλυτερο κ μου γυρισε μπουμερανγκ, παντα ετσι γινεται, κ δεν καταλαβαινω που εχω φταιξει γαμωτο, μαλλον σε ολα, αφου ο,τι εχω κανει εχει την καταληξη της αποτυχιας κ της ματαιοτητας

Οκ, άρα ξέρεις από πού ν'αρχίσεις. :Ρ
Υπόλοιπο αντοχής, έχεις.
Φταίξιμο, έχεις.
Ελπίδα, έχεις.
Όλα, τίποτα, πάντα, ποτέ, μας τελείωσε...

[Lacrymosa]

Ναι στρειδι καλα τα λες δεν πρεπει να απολυτοποιω η να δαιμονοποιω, πρεπει να βρω μια πιο ενδιαμεση οπτικη, αλλα ειναι πολυ δυσκολο εως αδυνατο να ξαναχτισεις κατι που εχει κατεδαφιστει κ εχει γινει συντριμμια..

[streidi]

Κομμάτι-κομμάτι θα χτίσεις, δεν έχεις άλλη επιλογή. Και βέβαια είναι δύσκολο, αλλά καλύτερα χτίσιμο σιγά-σιγά και σταθερά. Και έτσι εκτιμάς και τα λίγα που έχεις και βρίσκεις ομορφιά στα απλά πράγματα. Τι καλό έχεις αν πιάσεις πάτο; Ότι υπάρχει μονάχα άνοδος (Θα το ξαναπώ: δεν είναι ντροπή να ζητήσεις βοήθεια.)

[Gothly]

lacrymosa,γιατι εφυγες απο το πατρικο σου?
συμφωνώ κι εγώ οτι αν ζητησεις βοηθεια θα σε έβγαζαν ίσως απο το αδιεξοδο αυτο.

[betelgeuse]

Ειχα μια υπεροχη σχολη, με αντικειμενο που λατρευα, κ απο μαλακια δικη μου την εχασα. Τωρα ειμαι μετεωρη. Το μονο που μου απομενει ειναι να δωσω του χρονου Πανελληνιες, πραγμα αδυνατο.
Ειχα μια υπεροχη σχεση, ενα παιδι που με λατρευε κ ηταν ο φυλακας αγγελος μου. Απο δικη μου μαλακια την κατεστρεψα.
Ειχα υπεροχη παρεα, φιλες κ παιδια απο τη σχολη, κ τους παρατησα κ δεν σηκωνα τα τηλεφωνα.
Ειχα μια υπεροχη οικογενεια, που με στηριζε οικονομικα κ ηθικα σε ο,τι κ αν εκανα. Κ εγω τι εκανα για ολα αυτα?
Ενα τεραστιο Χ σε ολα.
Κ το παρον με βρισκει να ζω μονη μου, απομονωμενη, σε ενα χωριο της χαλκιδικης, στη μεση του πουθενα, αποκομμενη απο φιλους κ εχοντας χασει τα παντα.
Οι γονεις μου οταν τους ανακοινωσα οτι θα φυγω να μεινω μονη μου στο εξοχικο, μου ειπαν το εξης "Σου παρεχουμε τα παντα κ θες να φυγεις. Απαξ κ φυγεις το σπιτι εχει κλεισει για σενα, βγαλτα περα μονη σου".

Λοιπον ακριβως σε αυτη την φαση ημουν και εγω πριν 4 χρονια,και εγω δεν ειχα καν σπιτι να μεινω-ευτυχως με φιλοξενουσε μια φιλη- οι γονεις υποχωρησαν μετα απο 6 μηνες και αφου ειδαν οτι δεν μου αλλαζουν αποψη.Κατα τα αλλα οταν εφυγε η καταθλιψη διορθωθηκαν ολα τα προβληματα απο μονα τους.
Αυτο που πρεπει να προσεξεις ειναι να μην αρχισεις παλι την χρηση ουσιων και αν γινεται να τα ξαναβρεις με τους γονεις σου.