Results 16 to 30 of 99
Thread: Βοήθεια...
-
31-03-2012, 12:33 #16
- Join Date
- May 2007
- Location
- στη φωλιά μου...
- Posts
- 13,147
Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...
- 31-03-2012, 12:36 #17
- Join Date
- May 2007
- Location
- στη φωλιά μου...
- Posts
- 13,147
Δυστυχώς δεν το βλέπω να σταματάει για το Σαββατοκύριακο τουλάχιστον Kaity κι έχω αγχωθεί τώρα για το πως θα καταφέρω να κάνω τα πράγματα που πρέπει να κάνω ώστε να γίνω άνθρωπος και να πάω στη δουλειά τη Δευτέρα...μπάνιο για παράδειγμα...αν συνεχίσει αυτός ο πόνος ούτε αυτό δε θα μπορέσω να κάνω...
Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...
31-03-2012, 12:44 #18
- Join Date
- Jan 2012
- Posts
- 933
ε ειδες οτι εκανες κατι που σε εμποδιζει τωρα να κανεις πραγματα που θες?τωρα θα κανεις υπομονη δεν ξερω αν χρειαστεις παυσιπονα.γιατι δειπας σε καποιον γιατρο?
31-03-2012, 12:45 #19
- Join Date
- Dec 2011
- Posts
- 4,566
καταλαβαίνω τώρα ότι μιλάει ο πόνος περισσότερο, όμως ναι, μπορεί κάποιοι ειδικοί να μην είναι κατάλληλοι, όμως δεν συμβαίνει
το ίδιο μ' όλους και νομίζω ότι θα συμφωνείς κι εσύ μ' αυτό.
Τα τραύματα που προξένησες έχουν βάθος ή είναι επιφανειακά; Το λέω επειδή ρωτάς για τα όργανα, που βρίσκονται κάτω από το δέρμα;
Αν έχουν βάθος.., μήπως θάπρεπε να πας σε κάποιο κέντρο υγείας να στα δούνε;Άσε τη ζωή που κάνεις... και ψάξε για τη ζωή που χάνεις
31-03-2012, 13:08 #20
- Join Date
- May 2007
- Location
- στη φωλιά μου...
- Posts
- 13,147
Ναι αλλά τώρα είναι αργά...το έκανα ήδη...
Όσον αφορά το γιατί δεν πάω σε γιατρό 1ον γιατί είναι Σάββατο...Σάββατα μόνο νοσοκομεία λειτουργούν κι εγώ σε νοσοκομείο δεν πάω ποτέ ξανά στη ζωή μου και 2ον γιατί ντρέπομαι να πω αυτό που έκανα στο γιατρό...παυσίπονα...καλή φάση, δεν το είχα σκεφτεί καν, θα ψάξω να βρω ότι πιο δυνατό έχω...ευχαριστώ...
Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...
31-03-2012, 13:13 #21
- Join Date
- May 2007
- Location
- στη φωλιά μου...
- Posts
- 13,147
Βασικά με έχει πιάσει παράπονο τώρα και νομίζω ότι μιλάει ένας συνδυασμός ψυχικού και σωματικού πόνου, είναι αυτό δυνατόν;
Όσον αφορά τους ειδικούς, τώρα νιώθω τόσο μεγάλη απογοήτευση που δεν μπορώ να το δω καθόλου θετικά το όλο θέμα, νιώθω μια τρομερή απέχθεια αυτή τη στιγμή έως και αηδία γι' αυτό το κομμάτι...τα τραύματα θα τα έλεγα κυρίως επιφανειακά αλλά παρόλα αυτά από τότε που τα έκανα πονάω στην αριστερή πλευρά της κοιλιάς σε κάθε άγγιγμα και κίνηση...και δεν ξέρω τι βρίσκεται στο σημείο που πονάω αλλά πονάει πολύ...Είναι σαν να με σφίγγουν...σαν να με πιέζουν εκεί...
Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...
31-03-2012, 13:29 #22
- Join Date
- Nov 2006
- Location
- Planet Love
- Posts
- 25,331
κυκνε
αν αυτο ειναι ενα "αστειο", ειναι πραγματικα πολυ κακοκουγουστο.
αν ειναι αληθεια, πρεπει να πας σε εναν γιατρο αμεσως αντι να ρωτας τι εχουμε στ αριστερα.
και να ξερεις οτι οσο δημοσιευεις εδω τετοιες συμπεριφορες, ειναι πιθανο να στον στειλουν στο σπιτι, γιατι υπαρχει καποια ευθυνη στο να καθονται να σε χαζευουν..
καλημερα και περαστικα αν οντως υποφερεις.
31-03-2012, 13:35 #23
- Join Date
- Dec 2011
- Posts
- 4,566
Σίγουρα και μια τέτοια ενέργεια ξεκινάει από ψυχικό πόνο. Είναι εκδήλωση σύγκρουσης Κύκνε μου των πραγματικών σου "θέλω"
με την σκληρή καθημερινότητα που βιώνεις. Δεν είσαι προφανώς η ίδια ευχαριστημένη με τον τρόπο ζωής σου. Χρειάζεται να κάνεις
πράγματα από δω και πέρα να το αλλάξεις όλ' αυτό όσο μπορείς σιγά-σιγά με το να ικανοποιείς εσένα κι όχι μόνο τους άλλους.
Αναρωτήσου γιατί έκανες κακό στον εαυτό σου. Τί σε οδήγησε σ' αυτό; Προσπάθησε έτσι να εκμαιεύσεις μόνη σου ειλικρινείς απαντήσεις
φτάνοντας στην αιτία του προβλήματος. Μόνο τότε θα μπορέσεις ν' ανακουφιστείς!Άσε τη ζωή που κάνεις... και ψάξε για τη ζωή που χάνεις
31-03-2012, 13:41 #24
- Join Date
- May 2007
- Location
- στη φωλιά μου...
- Posts
- 13,147
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι αν ήταν αστείο, θα ήταν πραγματικά πολύ κακόγουστο, δεν είναι όμως κι εγώ ότι και να λένε κι ότι και να πιστεύετε όποιοι το πιστεύετε ποτέ δε θα έλεγα ψέματα ειδικά για κάτι τόσο σοβαρό και δεν πρόκειται να επεκταθώ σ' αυτό και μην αρχίσετε πάλι τα ίδια!!! Όποιος δεν πιστεύει απλά ας με αφήσει ήσυχη!
Και σταματήστε να με απειλείτε κι εμένα και άλλα μέλη με τέτοια φριχτά πράγματα όπως ότι θα μας στείλετε με το ζόρι γιατρό ή άλλα χειρότερα πράγματα στο σπίτι γιατί το μόνο που καταφέρνετε είναι να μας τρομάζετε και να μας κάνετε να υποφέρουμε περισσότερο και στο τέλος θα φοβόμαστε να γράψουμε και να ζητήσουμε βοήθεια, καταλαβαίνετε;;;
Καλημέρα κι ευχαριστώ για τα περαστικά...απλά σταματήστε αυτές τις απειλές!!!Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...
31-03-2012, 13:51 #25
- Join Date
- Mar 2011
- Location
- στο σκοτεινό τόπο...
- Posts
- 684
Κύκνε, πήγαινε σε γιατρό, σε καποιο κεντρο υγειας, όπως σου πρότειναν και άλλοι παραπάνω.
Ξέρεις, το πιο πιθανό ειναι να νιώσεις και ψυχολογικά καλύτερα αφου θα λαβεις καποιου ειδους "φροντίδα".
Το "γιατι" επιβάλλεται να το αναζητησουμε και να το διαχειριστουμε κατάλληλα, αλλά προς το παρον, φρόντισε αμεσα την υγεια σου.Άμεσα εννοώ ΤΩΡΑ[SIZE="2"]"In a real dark night of the soul, it is always three o'clock in the morning, day after day"
[/SIZE]
[I]F. Scott Fitzgerald[/I]
31-03-2012, 13:59 #26
- Join Date
- May 2007
- Location
- στη φωλιά μου...
- Posts
- 13,147
Το έκανα για τους εξής λόγους: 1) γιατί νιώθω απελπισία...θα προσπαθήσω να τα γράψω όσο καλύτερα μπορώ γιατί ζαλίζομαι...νιώθω απελπισία...νιώθω ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για μένα κάποτε να σταματήσω να υποφέρω και να γίνω καλά και δεν αντέχω άλλο πόνο, δεν αντέχω!!!! 2) γιατί νιώθω τρομερά ανάξιος άνθρωπος, ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι δεν με αγαπάει κανείς, ότι είμαι ένα σκουπίδι που δεν του αξίζει να ζει, αυτά νιώθω...αυτά πιστεύω για μένα τώρα πια... 3) γιατί νιώθω προδομένη κι εξαπατημένη και 4) γιατί υπάρχει μια πρόσφατη φριχτή εμπειρία από την οποία δεν μπορώ να συνέλθω και που εγώ η ίδια βέβαια επέλεξα αλλά τελικά έκανα τρομερό λάθος...το έκανα πιστεύοντας ότι θα ήταν για το καλό μου αλλά τελικά το αποτέλεσμα ήταν το ακριβώς αντίθετο...και το μετάνιωσα φριχτά, αν το ήξερα, ποτέ δεν θα είχα συμφωνήσει σ΄αυτό, ποτέ! Με κατέστρεψαν εκεί μέσα, με κατέστρεψαν!
Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...
31-03-2012, 14:03 #27
- Join Date
- May 2007
- Location
- στη φωλιά μου...
- Posts
- 13,147
Σουελ, φοβάμαι...δεν πάω...δεν πάω πουθενά, το είχα κάνει κι ήταν τρομερό λάθος, δεν πάω! Ποτέ ξανά! Ποτέ! Μόνο στον προσωπικό μου γιατρό θα πηγαίνω...σε νοσοκομείο και οτιδήποτε σχετικό δεν ξαναπάω ποτέ κι ειδικά τώρα που δεν κινδυνεύει η ζωή μου κι απλά πονάω, δεν πάω με τίποτα, προτιμώ να πονάω...άσε που ακόμα και να μη φοβόμουν και να ήθελα, δεν μπορώ να υποστώ τη σωματική ταλαιπωρία της μεταφοράς μου σε ένα τέτοιο μέρος...όχι, όχι, όχι...μόλις μπορέσω να φάω θα πάρω κάποιο παυσίπονο και θα κάτσω εδώ να περιμένω να περάσει, σας παρακαλώ, σταματήστε να μιλάτε για γιατρούς και νοσοκομεία, με τρομάζει αυτό...
Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...
31-03-2012, 14:26 #28
- Join Date
- Mar 2011
- Location
- στο σκοτεινό τόπο...
- Posts
- 684
Κύκνε, με βάση τον τίτλο και το πρώτο σου μήνυμα, κατάλαβα ότι νιώθεις πανικό και ζητάς βοήθεια.Όταν καποιος εχει αυτοτραυματιστεί, θεωρώ λογικό να προτεινω επίσκεψη σε γιατρό και μετά τα άλλα, που ειναι εξισου σημαντικα, αλλά δεν προέχουν.
Αφου η ιδια γνωριζεις τι σε οδηγησε σε αυτην την πράξη, γιατι δεν κανεις μια προσπαθεια να συζητήσουμε αυτά πιο συστηματικά και συγκεκριμενα;
Αν ουτε αυτο θέλεις/μπορείς, μίλα με καποιον άνθρωπο στο σπίτι σου, γονεις/αδελφια.
Εύχομαι περαστικά.[SIZE="2"]"In a real dark night of the soul, it is always three o'clock in the morning, day after day"
[/SIZE]
[I]F. Scott Fitzgerald[/I]
31-03-2012, 14:49 #29
- Join Date
- May 2007
- Location
- στη φωλιά μου...
- Posts
- 13,147
Θέλω...θέλω να το συζητήσω ναι, θέλω...ευχαριστώ για τα περαστικά...λοιπόν...θα πω όσα μου επιτρέπεται και θεωρώ σωστό να πω...
Για το 1) δεν ξέρω τι ακριβώς να εξηγήσω, απλά αισθάνομαι ότι δεν θα γίνω ποτέ μου καλά, ότι θα υποφέρω για πάντα απ' αυτό το πράγμα, ότι δεν υπάρχει λύση και θεραπεία και συνεπώς δεν ξέρω τι να κάνω για να σταματήσει...για το 2) νιώθω έτσι γιατί έχω βιώσει αρκετές φορές απόρριψη στη ζωή μου κι αυτό με κάνει να νιώθω ότι εγώ δεν έχω θέση σ' αυτό τον κόσμο με τους κανονικούς ανθρώπους...ίσως να την αξίζω την απόρριψη, ίσως και όχι, ίσως όντως να είμαι ανάξιος άνθρωπος και σκουπίδι αλλά είτε την αξίζω είτε όχι, πονάει το ίδιο...για το 3) θα πω απλά ότι αναφέρομαι σε μια εξαπάτηση, σε ένα ψέμα που οδήγησε στο να πάθω κακό...είναι κάτι πολύ προσωπικό και δε θα ήθελα να αναφερθώ περαιτέρω...όμως με πλήγωσε πολύ...τέλος, στο 4) αναφέρομαι σε εισαγωγή σε νοσοκομείο που οι μέρες που άντεξα να μείνω εκεί ήταν η κόλαση προσωποποιημένη κι αν το ήξερα αυτό ποτέ μα ποτέ δεν θα είχα υπογράψει το έντυπο της εισαγωγής μου, ποτέ!!! Αυτά που πέρασα εκεί μέσα με έχουν κάνει να είμαι χειρότερα ψυχολογικά από όταν μπήκα ενώ μπήκα ακριβώς για το αντίθετο, για το καλό μου, με αποτέλεσμα ακόμα και πόσο καιρό μετά να μην μπορώ να το ξεπεράσω...μακάρι να μην είχα υπογράψει ποτέ μου, αυτό το έντυπο, μακάρι! Δε μου κοβόταν το χέρι καλύτερα όταν υπέγραφα;;;Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...
31-03-2012, 15:01 #30
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,778
...κύκνε ούτε εγώ σε πιστεύω, (βλέπεις όταν λες τα ίδια και τα ίδια επί καιρό είναι σα το λύκο που έπεσε στο ποτάμι), αλλά αν 1% λες αλήθεια, χρειάζεσαι γιατρό και δεν εννοώ για τις πληγές, (αν υπάρχουν).
Από κει και πέρα ίσως θα έπρεπε να σκεφτεί σοβαρά το ενδεόμενο ο Νίκος να επικοινωνήσει με τους δικούς σου.
Siranalen os σιρόπι (πρεγκαμπαλίνη)
25-07-2025, 22:39 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή