Βοήθεια...

[μαρκελα]

Καλά Μαρκελάκι πραγματικά είναι σαν να το έχω γράψει εγώ... απίστευτο!

Της το χαρίζω μ' όλη μου την ειλικρινή αγάπη, αλλά το χαρίζω και σε σας, που σας αγαπώ εξ ίσου!!!!!

[Christina82]

Σε ευχαριστούμε!!!

[Κύκνος]

Κύκνε καλησπέρα και πάλι, απ'ότι βλέπω τα παιδιά του φόρουμ σου προτείνουν ως λύση να δεις κάποιον ειδικό και μάλλον το λένε γιατί σε συμπονούν και νιώθουν το κανάλι που τραβάς αλλά και επειδή κάποιοι από εμάς έχουμε δει σημαντική βοήθεια από κάποιον ψυχολόγο ή κάποιο φάρμακο που μας προτείνανε ψυχίατροι. Και εγώ για τους ψυχίατρους να σου πω την αλήθεια δεν έχω την καλύτερη γνώμη, μου φαίνεται ότι πειραματίζονται με φάρμακα μέχρι να βρουν ποιο σου ταιριάζει καλύτερα. Ωστόσο με δύο ψυχολόγους που έκανα γνωσιακή είδα σημαντική βελτίωση χωρίς να νιώθω πειραματόζωο.

Ελπίζω να μη σε κουράζω με το να σου λέω και εγώ ότι καλό θα ήταν να μιλήσεις σε κάποιον που μπορεί πραγματικά να σε βοηθήσει.
Να σαι καλά!

Αυτό που ένιωθα τις προάλλες που απαντούσα Τάσο, δεν ήταν μόνο κούραση (ψυχική εννοώ) αλλά και μια "τρέλα", φρίκη, δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι προσπαθώ να πω...ένιωθα φρίκη και φόβο στην πιθανότητα να δω έναν τέτοιο που θα ήταν επικίνδυνος για μένα με την έννοια του να με κάνει ακόμα χειρότερα ψυχολογικά γιατί δεν έχω το περιθώριο να γίνω ακόμα χειρότερα και φοβάμαι...πραγματικά δεν έχει πιο κάτω από εδώ...http://www.youtube.com/watch?v=9uTiPbwQSUQ
"Δεν γίνεται πιο κάτω από δω"...πραγματικά...κι ας λένε ότι πάντα υπάρχει πιο κάτω...για μένα πια δεν υπάρχει...έχω πιάσει πάτο στην κυριολεξία...
Τώρα όμως, μετά από λίγες μέρες απομάκρυνσης σκέφτομαι μήπως μου δώσω μια τελευταία ευκαιρία...δεν έχω πάψει να φοβάμαι είναι η αλήθεια αλλά λέω μήπως προσπαθήσω να κάνω ένα τελευταίο κουράγιο, μήπως και κάποτε γίνω καλά, μήπως και κάποτε μπορέσω να χαρώ τη ζωή ή έστω να την αντέχω...γιατί τώρα δεν την αντέχω πια και δε τη θέλω...

[Κύκνος]

Κύκνε μου θα σου επαναλάβω γι' άλλη μια φορά ότι τα περισσότερα απ' όσα λες, το ξέρεις κι εσύ ότι δεν ισχύουν!
κανείς δεν μπορεί π.χ. να μας πάρει την ελπίδα! Η ελπίδα είναι η μόνη κατάσταση που γεννιέται μέσα απ' τις στάχτες μας!
Το μεγαλύτερο λάθος που εξακολουθείς να κάνεις είναι ότι παραμένεις, κολλημένη σ' ένα παρελθόν που σε φυλακίζει και σε πονάει!
Βγες έξω απ' το σπίτι.., π.χ. ασχολήσου με τον εθελοντισμό, για να δεις ότι υπάρχουν και τα χειρότερα και δεν είσαι η μόνη, που υποφέρει!

Μαρκέλα όμως εγώ δυστυχώς είμαι κύκνος, δεν είμαι φοίνικας που αναγεννάται από τις στάχτες του...
Πάντως, έχεις δίκιο για το παρελθόν...μόνο που δεν έχω επιλέξει εγώ τη φυλακή μου...μου την επέβαλλαν και δεν ξέρω πως να βγω απ΄αυτήν...όσο για το εθελοντισμό, εγώ καλά καλά τον ίδιο μου τον εαυτό δεν μπορώ να βοηθήσω, πώς θα βοηθήσω κάποιο άλλο πλάσμα;

[Κύκνος]

Και εγώ με τη σειρά μου πιστεύω πως η απάντηση στο πρόβλημα σου είναι να αλλάξεις παραστάσεις και να δώσεις χώρο στη ζωή σου για νέες εμπειρίες.Δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι αλλά η ζωή μας είναι μικρή για να την μαυρίζουμε και να την ποδοπατάμε. Είχα παλιά έναν γνωστό που έκανε απόπειρα με χάπια , πριν από λίγο καιρό τον είδα να χορεύει σε έναν γάμο και καταχάρηκα. Άλλαξε εντελώς. Μίλησαμε . Άλλος άνθρωπος. Η ζωή σίγουρα έχει δυσκολίες. Από τότε που ερχόμαστε στον κόσμο δίνουμε διαρκείς μάχες και ας μην τις θυμόμαστε όλες.Κάποιοι έχουν μάθει να παλεύουν από μωρά παιδιά. Μεγαλώνοντας γίνονται δυνατοί σαν βράχοι. Πλέον δεν τους αγγίζει τίποτα: κανένας ψυχολόγος ή γιατρός, καμία ηθική, κανένας φορουμίστας. Τους γράφουν όλους και προχωρούν χαράζοντας το δικό τους μονοπάτι, όπως εκείνοι γουστάρουν.Στην τελική αυτό που εισπράτουν είναι ικανοποίηση και ευτυχία.Μήπως αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Να συναναστρέφεσαι ανθρώπους που σε ανεβάζουν ψυχολογικά, τους άλλους απόρριψέ τους, διάλεξε έναν καλό ψυχολόγο, ψάξε, δεν σε ικανοποιεί ο ένας , πήγαινε σε άλλον, πήγαινε σε τρίτο, κάποια στιγμή θα βρείς αυτόν που θες, μη τα θες όλα εύκολα. Κανείς δεν θα σου υποδείξει λύσεις, απλά θα σε βοηθήσει να βρεις μόνη σου τις δικές σου λύσεις. Και τότε θα νιώσεις πραγματικά δυνατή και πραγματικά άξια.

34 είμαι cina…εσύ; Κι επειδή έθιξες την ηλικία μου έχω σκεφτεί παλιότερα ότι ο μέσος όρος ζωής μας είναι τα 70 χρόνια κι ότι για μένα θα είναι μαρτύριο να συνεχίσω να ζω ως τότε αν δεν αλλάξει κάτι γιατί ήδη υποφέρω πολλά χρόνια και δεν αντέχω να υποφέρω άλλα τόσα...γι’ αυτό το λόγο, από απόπειρες άλλο τίποτα με διάφορους τρόπους αλλά όλες αποτυχημένες...τόσο άχρηστη είμαι που ούτε αυτό δεν κατάφερα να κάνω για να γλιτώσω, καταλαβαίνεις;;;
Τώρα όσον αφορά τους ψυχολόγους και τους ψυχιάτρους επειδή όπως έγραψα και στον Τάσο σκέφτομαι να μου δώσω μια ακόμα ευκαιρία, αν κάποιος γνωρίζει κάποιον ψυχίατρο σε πρώτη βάση που να μην είναι άχρηστος, να ξέρει να ελέγχει τον εαυτό του και το τι ξεστομίζει κι όχι ν’ ανοίγει το στόμα του και να μην ξέρει τι λέει κάνοντας τον ασθενή ακόμα χειρότερα όπως έκανε κάποια σ’ εμένα και με έκανε να φύγω κλαίγοντας σαν μωρό από το ιατρείο της και να περάσω μια νύχτα κόλαση, από τις χειρότερες που έχω περάσει στη ζωή μου (και φυσικά να την παρατήσω δια παντώς, ούτε να τη δω ξανά στα μάτια μου δε θέλω), ας μου στείλει προσωπικό μήνυμα...να πω όμως ότι θέλω να είναι γυναίκα...και στη Θεσσαλονίκη...γιατί εγώ δεν έχω την ψυχική αντοχή να γίνομαι πειραματόζωο cina, οπότε δεν μπορώ να κάνω αυτό που λες «ψάξε, δεν σε ικανοποιεί ο ένας , πήγαινε σε άλλον, πήγαινε σε τρίτο» και δεν είναι το θέμα ότι τα θέλω όλα εύκολα, το θέμα / πρόβλημα είναι ότι η ψυχολογία μου δεν αντέχει ούτε μια ακόμα απογοήτευση πάνω στο συγκεκριμένο θέμα και πίστεψε με, έχω υποστεί πάνω από μια κι έχω φτάσει στα όρια της ψυχικής μου αντοχής στο συγκεκριμένο θέμα...είναι απαραίτητο να νιώθω ασφάλεια εκεί που θα πάω...οπότε αν μου προτείνετε κάποια, σκεφτείτε το δυο φορές σας παρακαλώ πολύ...
Ευχαριστώ...

[Κύκνος]

Κύκνε, η εμπειρία φυσικά και δεν ειναι αναστρέψιμη.Αλλα το "στοίχειωμα" είναι, πίστεψέ με.
Τα περισσότερα απο τα μέλη που σου έχουν γράψει, λένε πραγματα που βασίζονται σε δικά τους βιώματα, όπως καταλαβαίνω...
Για να μην επαναλάβω, συμφωνώ με όλα όσα σου έγραψαν Μαρκελα και Χριστίνα, και στα γενικά και στα ειδικά.
Αν καποια μηνυματα σου φάνηκαν σκληρά, ή ακόμα και επιθετικά, σε καταλαβαίνω.Γιατί και εμενα παλιοτερα έτσι μου φαίνονταν τετοια λόγια.
ΑΛΛΑ, πόσο ηλιθια ημουν που θυμωνα και δεν άκουγα, ποσο ηλιθια ημουνα στον δικό μου ******** κόσμο να αναμασάω τα ιδια και τα ίδια.
ΚΑΙ πόσο χαιρομαι τώρα που υπηρχαν καποτε δυο τρεις άνθρωποι και με κλώτσησαν, όχι για να με πονεσουν αλλά για πάω λίγο παρακάτω.
Και τελος, ποιος ειναι αυτος/ή ή αυτοι οι ********ι που ειναι υπεύθυνοι για τη δικη μου διάθεση/ψυχολογία/μιζερια/ευτυχια/δυστυχία;;;
Δικο μου το παιχνιδι, δικοι μου και οι κανόνες.

φιλικά, μια παθουσα.

Σουελ, είμαι πολύ αγχωμένη και σε υπερένταση αυτή τη στιγμή (ίσως φταίνε κι οι πολλοί καφέδες, lol ) γιατί σήμερα κυρίως μόνο με καφέ την έβγαλα ως τώρα αλλά μου άρεσαν πολύ αυτά τα λόγια σου που τόνισα...αργότερα θα τα σκεφτώ ξανά και θα επανέλθω...αλλά όχι, εγώ δεν χαίρομαι καθόλου για όσους με κλώτσησαν γιατί με πόνεσαν και με πονάνε πολύ...μόλις μου φύγει η τόση υπερένταση θα επανέλθω στο post σου γιατί νιώθω ότι έχει να μου πει πράγματα που αυτή τη στιγμή λόγω υπερβολικής φόρτισης αδυνατώ να "πιάσω"...

[Κύκνος]

Και θέλω επίσης να πω ότι λίγο αργότερα θα επανέλθω για να σκεφτώ τα post της Μαρκέλας και του χαμογελάκη γιατί αυτή τη στιγμή αδυνατώ να σκεφτώ άλλο...τουλάχιστον να σκεφτώ καθαρά κι η Μαρκέλα έχει γράψει και μεγάλο κείμενο που σηκώνει σκέψη (δεν το λέω για αρνητικό Μαρκέλα, ελπίζω να το καταλαβαίνεις)...για την ώρα σας χαιρετώ και σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας...

[Tasos75]

Αυτό που ένιωθα τις προάλλες που απαντούσα Τάσο, δεν ήταν μόνο κούραση (ψυχική εννοώ) αλλά και μια "τρέλα", φρίκη, δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι προσπαθώ να πω...ένιωθα φρίκη και φόβο στην πιθανότητα να δω έναν τέτοιο που θα ήταν επικίνδυνος για μένα με την έννοια του να με κάνει ακόμα χειρότερα ψυχολογικά γιατί δεν έχω το περιθώριο να γίνω ακόμα χειρότερα και φοβάμαι...πραγματικά δεν έχει πιο κάτω από εδώ...http://www.youtube.com/watch?v=9uTiPbwQSUQ
"Δεν γίνεται πιο κάτω από δω"...πραγματικά...κι ας λένε ότι πάντα υπάρχει πιο κάτω...για μένα πια δεν υπάρχει...έχω πιάσει πάτο στην κυριολεξία...
Τώρα όμως, μετά από λίγες μέρες απομάκρυνσης σκέφτομαι μήπως μου δώσω μια τελευταία ευκαιρία...δεν έχω πάψει να φοβάμαι είναι η αλήθεια αλλά λέω μήπως προσπαθήσω να κάνω ένα τελευταίο κουράγιο, μήπως και κάποτε γίνω καλά, μήπως και κάποτε μπορέσω να χαρώ τη ζωή ή έστω να την αντέχω...γιατί τώρα δεν την αντέχω πια και δε τη θέλω...

Από τον τρόπο που γράφεις φαίνεται ότι είσαι πολύ πιο ήρεμη σε σχέση με μερικές ημέρες πριν.
Καλό θα ήταν όπως λες και εσύ παραπάνω να δώσεις μια ευκαιρία στον εαυτό σου και να απευθυνθείς σε κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει.

Μπορεί να νιώθεις άσχημα αλλά η κρίση σου θα σε βοηθήσει να καταλάβεις αν ο άλλος μπορεί να σε βοηθήσει ή αν σε οδηγεί από λάθος μονοπάτια σε μεγαλύτερη απόγνωση.

Κάποιος από εδώ μέσα θα μπορούσε να σου προτείνει έναν ειδικό εμπιστοσύνης και καλό στη δουλειά του. Φαίνεται ότι όλοι μας είχαμε απογοητεύσεις από επαγγελματίες του
χώρου αλλά μετά από ψάξιμο καταλήξαμε σε αυτόν που μας κέρδισε με τις ικανότητές του και το χαρακτήρα του.

Εύχομαι να σου πάνε (και θα σου πάνε) όλα καλά!

[ioannis2]

Δώσε ελπίδα σε σενα Κύκνε, υπάρχει πολλή περιθωριο για σενα και ειμαι σιγουρος γι αυτο. Δες χειροπιαστα πως θα μπορουσες να αλλάξεις καποια πραγματα στη ζωη σου και κανε το πράξη. Το να βυθίζεσαι στις σκέψεις δεν αλλάζει τιποτα. Καταλαβαινω ότι περασες απογοητευσεις και δύσκολα, όμως στο εξής δείξε δυνατος χαρακτήρας. Σου αξιζει να νοιωθεις πολύ καλύτερα και έχεις τις δυναμεις μεσα σου να το πετύχεις.

[χαμογελακη]

Μαρκέλα όμως εγώ δυστυχώς είμαι κύκνος, δεν είμαι φοίνικας που αναγεννάται από τις στάχτες του...
Πάντως, έχεις δίκιο για το παρελθόν...μόνο που δεν έχω επιλέξει εγώ τη φυλακή μου...μου την επέβαλλαν και δεν ξέρω πως να βγω απ΄αυτήν...

Κυκνε εχεις ΥΠΕΡΟΧΟ nickname! Και για να το επελεξες σημαινει πως αυτο νιωθεις και αυτο υποστηριζεις...Νιωθεις "κυκνος" μεσα σου.Μπορει ο κυκνος να μην αναγενναται οπως ο φοινικας,αλλα ο κυκνος ειναι ενα αρχοντικο-πανεμορφο-αξιολατρευτο-γοητευτικο ζωντανο...Εγω καταλαβαινω πως εχεις δυναμη μεσα σου κυκνε.ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΝΙΓΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΡΥΒΕΙΣ!
εχεις πολυ δυναμη και για να γραψεις την προσωπικη σου ιστορια εδω,σημαινει πως θες να ξεφυγεις απο αυτο το προβλημα που σε βασανιζει!
ΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!!!θα εκπαλγεις....

[χαμογελακη]

όσο για το εθελοντισμό, εγώ καλά καλά τον ίδιο μου τον εαυτό δεν μπορώ να βοηθήσω, πώς θα βοηθήσω κάποιο άλλο πλάσμα;

εδω θελω να σημειωσω ενα λαθακι ...
Και εγω,λογω της μαυρης ψυχολογιας μου και οπως σου ειπα εχω περασει απο πολυ καταθλιψη-στεναχωρια-αυτοτραυματισμους,εψαχνα να βρω ποιο ειναι το νοημα του να ζω!
Εμαθα μια μερα πως κανουν εθελοντισμο και οσοι θελουν μπορουν να γραφτουν...Δεν μπορεις να φανταστεις ποοοοοοοσο γελασα.Ακουγα φιλους μου που ελεγαν θα πανε και εγω ελεγα μεσα μου "ΧΑΜΟΓΕΛΑΚΙ ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ?ΕΣΥ ΞΥΠΝΑΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑΣ ΕΣΕΝΑ?"
Και ομως η ζωη μου εδειξε ποσο λαθος ημουν.Ξεκινησα εθελοντισμο και απο μονη μου βοηθαω εθελοντικα οποιον με χρειαζεται.Το ευχαριστω που μου λενε σβηνει λιγο το μαυρο χρωμα μεσα μου.Επισης θα φροντιζουμε και το περιβαλλον.Ξερεις αγαπητε μου κυκνε,στην ζωη αυτα τα μικρα πραγματα μας γεμιζουν,μας βοηθουν να βγαλουμε την δυναμη ψυχης που κρυβουμε μεσα μας,να χαμογελαμε,γιατι οταν φροντιζεις κατι τοτε παιρνεις αγαπη και πεισμα πως ολα ξεπερνουνται!!Βλεπεις καλυτερα την ζωη απο το να καθεσαι απο τισ πρωτες εμφανισεις του ηλιου μεχρι την ωρα που συμβει να καθεσαι ΕΣΥ + ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ ))))))))))))))))

[Κύκνος]

κι εγώ θα συμφωνήσω και με την Σουελ και με σένα Χριστίνα και θέλω να παραθέσω στον Κύκνο ένα κειμενάκι που το λατρεύω:

Με τίποτα λοιπόν σου ξαναλέω μην κάθεσαι μόνη σου και βγες απ' το σπίτι.
Βγάλε τον πόνο με συζήτηση ή ακόμα και μόνη με φωνές και κλάμα.
Μ' άλλα λόγια μην κρατάς τίποτα μέσα σου, γιατί ό,τι νιώθεις σ' αυτήν
την φάση είναι απόλυτα φυσιολογικό. Αγκάλιασέ το.
Σίγουρα δεν θάχει διάρκεια ενώ θάχει κάτι να σε διδάξει!
Τώρα ήρθε η ώρα του "περνάω και μόνη μου καλά" π.χ. φίλοι, χόμπυ κ.λπ.
Περιποιήσου και φρόντισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ΕΣΕΝΑ!!!!!!
Τώρα είναι η ώρα των φίλων! Κάνε όσα πιο πολλά μπορείς με
τους δικούς σου ανθρώπους ή αν δεν υπάρχουν και μόνη σου.
Τις ώρες της αυτοκριτικής αναγνώρισε που έκανες το καλύτερο που μπορούσες,
και τα λάθη που έγιναν θάναι οι εμπειρίες σου!
Παρ' όλ' αυτά μην αμφισβητείς την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή σου.
Πιστέψε πως ότι συνέβη πάει πέρασε και τώρα είσαι έτοιμη να ανοίξεις
ξανά τα φτερά σου για το καλύτερο!(στο εύχομαι ολόψυχα!!!!!!!!!)
Ποτέ δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον! Μπορεί να είναι απρόβλεπτα υπέροχο!!
Μην τα βλέπεις λοιπόν όλα μαύρα. Σίγουρα είναι δύσκολο όλ' αυτό...
Να θυμάσαι όμως πάντα το υπέροχο ρητό που λέει : υπάρχουν άνθρωποι στην ζωή μας,
που έρχονται για κάποιο λόγο ή για κάποια εποχή ή για μια ζωή.
Αυτοί που έρχονται για κάποιο λόγο χάνονται γρήγορα, έτσι ξαφνικά όπως ήρθαν,
γιατί ο σκοπός τους ήταν να μας κάνουν να προχωρήσουμε.
Αυτοί που έρχονται για μια εποχή, μένουν για λίγο κοντά μας και μας βοηθούν
να εξελιχθούμε και να ωριμάσουμε….για να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε
και ν' αγκαλιάσουμε αυτόν τον έναν άνθρωπο που θα έρθει για μια ζωή
μόνο που μέχρι νάρθη, χρειάζεται να φροντίζουμε και ν' αγαπάμε εμάς!
Κατά έναν περίεργο τρόπο όλα γύρω μας συμβαίνουν για κάποιον λόγο.. Δεν νομίζεις?
Μην χάνεις μα με τίποτα το κουράγιό σου και να συνεχίζεις να ελπίζεις ακόμα
και για το ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΟ! (Θάμαστε δίπλα σου για όσο το χρειαστείς!)

υ.γ. ευλογώ τους εχθρούς μου, γιατί με βοήθησαν να γίνω καλύτερος άνθρωπος!!

Και τώρα ήρθε η ώρα να σχολιάσω κι αυτό σου το κείμενο Μαρκέλα όπως είχα πει ότι θα κάνω...
"υπάρχουν άνθρωποι στην ζωή μας,
που έρχονται για κάποιο λόγο ή για κάποια εποχή ή για μια ζωή.
Αυτοί που έρχονται για κάποιο λόγο χάνονται γρήγορα, έτσι ξαφνικά όπως ήρθαν,
γιατί ο σκοπός τους ήταν να μας κάνουν να προχωρήσουμε.
Αυτοί που έρχονται για μια εποχή, μένουν για λίγο κοντά μας και μας βοηθούν
να εξελιχθούμε και να ωριμάσουμε….για να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε
και ν' αγκαλιάσουμε αυτόν τον έναν άνθρωπο που θα έρθει για μια ζωή
μόνο που μέχρι νάρθη, χρειάζεται να φροντίζουμε και ν' αγαπάμε εμάς!"
Θέλω να πω ότι όταν χάνεται κάποιος από τη ζωή μου, εμένα αυτό με πονάει φριχτά και δεν μπορώ να το ξεπεράσω...κι ότι αυτή τη στιγμή αντιδρώ με βουβό κλάμα...επειδή αναφέρεις στην αρχή να αντιδράσω ακόμα και μόνη με φωνή και κλάμα...αντιδρώ λοιπόν αλλά δεν νιώθω καλύτερα, αντιθέτως πονάω...
Και μακάρι να ίσχυε το "θα είμαστε δίπλα σου για όσο το χρειαστείς..."

[Κύκνος]

Από τον τρόπο που γράφεις φαίνεται ότι είσαι πολύ πιο ήρεμη σε σχέση με μερικές ημέρες πριν.
Καλό θα ήταν όπως λες και εσύ παραπάνω να δώσεις μια ευκαιρία στον εαυτό σου και να απευθυνθείς σε κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει.

Μπορεί να νιώθεις άσχημα αλλά η κρίση σου θα σε βοηθήσει να καταλάβεις αν ο άλλος μπορεί να σε βοηθήσει ή αν σε οδηγεί από λάθος μονοπάτια σε μεγαλύτερη απόγνωση.

Κάποιος από εδώ μέσα θα μπορούσε να σου προτείνει έναν ειδικό εμπιστοσύνης και καλό στη δουλειά του. Φαίνεται ότι όλοι μας είχαμε απογοητεύσεις από επαγγελματίες του
χώρου αλλά μετά από ψάξιμο καταλήξαμε σε αυτόν που μας κέρδισε με τις ικανότητές του και το χαρακτήρα του.

Εύχομαι να σου πάνε (και θα σου πάνε) όλα καλά!

Το έκανα αυτό...τώρα το αν θα με βοηθήσει ή όχι, δεν το ξέρω, θα δείξει...αλλά δεν εμπιστεύομαι ιδιαίτερα την κρίση μου αυτή την περίοδο...σ' ευχαριστώ για την ευχή και μακάρι να βγει αληθινή γιατί δεν αισθάνομαι ιδιαίτερα αισιόδοξη...

[Κύκνος]

Δώσε ελπίδα σε σενα Κύκνε, υπάρχει πολλή περιθωριο για σενα και ειμαι σιγουρος γι αυτο. Δες χειροπιαστα πως θα μπορουσες να αλλάξεις καποια πραγματα στη ζωη σου και κανε το πράξη. Το να βυθίζεσαι στις σκέψεις δεν αλλάζει τιποτα. Καταλαβαινω ότι περασες απογοητευσεις και δύσκολα, όμως στο εξής δείξε δυνατος χαρακτήρας. Σου αξιζει να νοιωθεις πολύ καλύτερα και έχεις τις δυναμεις μεσα σου να το πετύχεις.

Σ' ευχαριστώ γι' αυτά σου τα λόγια, να ΄σαι καλά Μόνο που δεν μπορώ να δείξω δυνατός χαρακτήρας γιατί πολύ απλά δεν είμαι...

[Tasos75]

Κύκνε καλημέρα, και μόνο ότι αποφάσισες να ζητήσεις βοήθεια αποτελεί μεγάλο βήμα. Μη μου πεις ΟΧΙ!
Υπομονή και η αισιοδοξία θα έλθει και αυτή!