Τι έχω?

[alfapark2001]

Παντα υπαρχει κιαλλο και ας μην το ξερεις ολα ειναι φτιαγμενα σωστα ωστε να υπαρχει παντα περισοτερη δυναμη και περισοτερο κουραγιο. Ο λογος που πεφτεις χαμηλα παντα ειναι για να μαθεις να σηκωνεσαι!!

[Wondering]

καί όταν μόνο πέφτεις? τότε δεν έχεις άλλο κουράγιο.

[Alterego]

...Τοτε εκει ακριβως χρειαζεται κατι αλλο...κατι περισσοτερο απο τον εαυτο σου.Καποιον που θα σε ακουσει,θα σε καταλαβει κι ας μην σου βρει λυσεις...θα δωσει ομως μεγαλο κουραγιο.
Ειναι υπερτατη αξια για μενα προσωπικα να μπορει ο αλλος να σε νιωθει,να σε ζει....μοιραζεται το καημο σου...περνεις κουραγιο.......Οσο κουραγιο δινει και η μουσικη.....

[Wondering]

Αυτό σκεφτόμουν και εγω, αν υπήρχε κάποιος αλλα, όλοι φευγουν, δεν μένει κανείς στα δύσκολα, κάποιος με πραγματικό ενδιαφέρον. Σκέφτομαι σοβαρα να πάω σε κάποιον ψυχολόγο. όλο πέφτω, συνεχώς, δεν έχω άλλα κουράγια..κουράστηκα.

[Alterego]

...σε καταλαμβαινω....μπορεις να μου μιλησεις εμενα..

[alfapark2001]

Να πας σε ψυχολογο ειναι η πιο καλη λυση και η πιο ενδεδιγμενη θα σου πει τι ακριβως εχεις εμεις ολοι εμπειρικα μιλαμε (τουλαχιστον εγω) ισως καποιος αλλος ειναι καλυτερος γνωστης. Το θεμα ειναι να δεις τι πραγματικα αισθανεσαι και να δεις οτι το προβλημα θα εχει ξεκινησει απο καπου αλλου που ουτε εσυ θα φανταζεσαι καποια πιεση που θα σου ασκειται θα εχεις συνηθησει να ζεις με αυτη και δεν θα πηγαινει το υαλο σου ποια ειναι αυτη. για ολα τα δικα μου συμπτωματα ευθυνομαι εγω και μονο εγω που αφηνω τον καθε ενα να με κανει χαλι και να παταει πανω μου και οτι χρειαστει να τρεχω να τον εξυπηρετω λες και ειμαι το 11880. Το θεμα ειναι να μαθεις να λεσ ΟΧΙ εκει που αν πεις ΝΑΙ θα κανεις κακο στον εαυτο σου.

[Kassi]

Originally posted by Wondering
τι ακριβώς συμαβαίνει στην ψυχοθεραπεία? δίνει φάρμακα ο γιατρός? χωρίς φάρμακα δεν γίνεται?

Ανάλογα την περίπτωση.Μπορεί από απλά αγχολυτικά μέχρι και βαριά αντιψυχωσικά.Χωρίς φάρμακα πολλοί το πάλεψαν(..+εγώ)αλλά δεν τα έβγαλαν πέρα!!Μία φίλη μόνο γνωρίζω που έκανε ψυχοθεραπεία λέει πως ηρέμησε και δεν κατέβασε ούτε ένα αντικαταθλιπτικό για δείγμα.Μου έλεγε πήγαινα να τρελαθώ.Τώρα είναι εντάξει αλλά και πάλι την καταθλιψούλα της εγώ την βλέπω να την έχει...Εγώ δεν μπορώ να πιστέψω δυστυχώς ότι υπάρχει προκοπή χωρίς φάρμακα.Παλιότερα χτυπιόμουν και έκλαιγα γιατί δεν ήθελα να παίρνω μια ζωή αυτά τα \"μαστουρίλ\" αλλά τώρα μετά από αυτόβουλη διακοπή και ελάττωση της δόσης-ανάλογα την χρονική περίοδο για την οποία μιλάμε-είδα τον Χριστό φαντάρο και είπα πως απλά τον προτιμώ να στέκεται στον τοίχο σαν αγιογραφία!Κοίτα σε καμία δεν αντιμετώπισα τις κρίσεις πανικού που πριν 4 χρόνια πάθαινα αλλά έπεσα σε κατάθλιψη-ενώ τώρα δεν είμαι(?!)-και δεν ήθελα να βγαίνω από το σπίτι.Οπότε επειδή έχω και πολλές υποχρεώσεις αυτή την χρονιά και δεν είναι καιρός για πειραματισμούς τα παίρνω και τα αγαπώ.Πλέον έχω καταντήσει να τα βλέπω σαν δεύτερό μου εγώ!!!Τα αγαπώ,τα αγαπώ!!Μπορώ να σου βγάλω και ποιηματάκι...Όταν πρωτοξεκινησα τα χάπια ήμουν σε φάση που αισθανόμουν ότι ο κόσμος δεν κινείται,δεν μπορούσα να κοιμηθώ και να ηρεμήσω,όλα ήταν μαύρα κι ας είχε έξω λιακάδα,έκλαιγα με τις ώρες και δεν ησύχαζα και κυρίως γιατί η πίεση μου έφτασε 20 με 11 και κόντεψαν να με χάσουν.Ήταν για εμένα το τελευταίο μου χαρτί.Η μία φίλη στην οποία το είπα μου είπε να μην τα πάρω γιατί δημιουργούν υπνηλία αλλά εγώ απλά την αγνόησα γιατί δεν ήξερε πώς ένιωθα και ήθελα να απαλλαχτώ.Τότε ο κόσμος δεν είχε νόημα....Η μάνα μου την πρώτη μέρα μου έδωσε το χάπι μόνο που δεν έκλαιγε αλλά δεν είχε άλλη επιλογή!Με αυτά όλα θέλω να σου δείξω ότι τα χάπια κανείς δεν τα θέλει.Θα ήθελε να είναι χαρούμενος από μόνος του.Δεν θα ήθελε να αντιμετωπίζει τις άθλιες παρενέργειες των χαπιών μαζί με την ασθένειά του..Είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.Από εδώ η ασθένειά μου και από εκεί τα χάπια μου αλλά φίλε οι γιατροί εδώ λένε πως μερικές ψυχικές ασθένειες εκτός από εξορκισμό χρειάζονται και την επισκευή των νευροδιαβιβαστών....Good luck!!!!Απέφυγε το πολύ χαπάκωμα,αν μπορείς και με το λίγο...
Υ.Γ.Εμένα τα χαπάκια με έχουν κάνει πιο απαθή.Emotional flattening όπως μου το είπαν οι Άγγλοι.

Πάω για ποιηματάκι για τα χαπάκια μου!!!
\"Μαστουρίλ\"
Μικρά μου αναφρανίλ
τριγωνικά ή οβάλ
πόσο κάθε μέρα
νιώθω μαστουρίλ!!!

Λίγο πριν τον ύπνο
ή after το πρωί
πρέπει να σας πιω
κι ας σοροβολιαστώ!(απ\'την νύστα προσθέτει ο ποιητής)

Σε άσπρο και οραντζί
σε δέκα ή εκατό εμ τζι
μικρά μου αναφρανίλ
νιώθω μαστουρίλ!!!

[Kassi]

Originally posted by Wondering
Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας, έχω κάνει εξετάσεις για θυρεοειδη, παίρνω μάλιστα και thyrohormone, πριν απο τα φαρμακα η κατάσταση ηταν χειρότερη. Απλα περίμενα να βοηθήσουν τα φάρμακα περισσότερο κάτι που δεν συνέβει...
Πρόβλημα στην ποιότητα ζωης μου, μου δημιουργεί απο την άποψη οτι... δεν πολυβγαίνω γιατι φοβάμαι μην πάθω κατι τέτοιο ξανά (τη μία φορα σχεδόν λιποθύμησα μπροστα σε αρκετό κόσμο μετα απο εντονη συναισθηματική φόρτιση) και δεν θα ήθελα να επαναλειφθεί.
Νala αυτο οπου περιγράφεις μοιάζει αρκετά με αυτο που παθαίνω..αλλα δυστυχώς δεν κρατησε μια ώρα αλλα πάνω απο 5... δεν θυμάμαι ακριβως.

Κρίση πανικού με φωνάζουν κι όλοι οι γιατροί με αλλάζουν!!!Όταν το στρες επιμένει επισκεφτείτε τον γιατρό σας,λένε νομίζω κάτι σποτ και κάτι ξέρουν.Αν τα χάπια για τον θυρεοειδή δεν έδωσαν λύση κάπου αλλού βρίσκεται το πρόβλημα.Να αναφέρεις στον ψυχίατρο ότι παίρνεις χάπια για θυρεοειδή σε περίπτωση που σου συνταγογραφίσει φάρμακα!!Καλή απαλλαγή από το άγχος.Φιλιά!

[Wondering]

Kassi_21 καλά κάνεις και διακωμωδείς την κατάσταση, είναι ο μόνος τρόπος επιβίωσης, πετυχημένο το ποιηματάκι, πιστεύεις οτι η φαρμακευτιή αγωγη μεταβάλλει τον χαρακτήρα?

[Kassi]

Θα πω απλά πως αλλάζει την διάθεση για να είμαι μέσα 100%.Χωρίς διακωμώδιση δεν βγαίνει φίλε!!

[τι-ποτέ]

πέρα όμως από τη διακωμόδηση, τα πράγματα είναι απλούστερα.
είμαστε σώμα και ύλη, άρα όπως και απέξω, έτσι και από μέσα μας γίνονται κάποιες χημικές ενώσεις. μερικοί οργανισμοί έχουν σε συγκεκριμένα σημεία κάποιες αδυναμίες να παράγουν κάποια ουσία που αυτή τη στιγμή είναι χρήσιμη. έτσι κι εγώ και πολλοί άλλοι, π.χ., παίρνουμε θυρορμόνη και όλα οκ, γιατί αλλιώς...
το έχω κάνει το πείραμα εξαιτίας ενός ηλίθιου ομοιοπαθητικού, έπαιρνα θυρορμόνη μιά μέρα στις δύο, γιατί έλεγε πως ούτως ή άλλως ήταν άχρηστη. όμως δεν ήταν. την χρειαζόμουν, γιατί ο θυροειδής μου γέμιζε ψυχρούς όζους στην προσπάθεια να δίνει ό,τι χρειαζόταν στον οργανισμό. αποτέλεσμα, εφόσον δεν έφτανε μόνος του να κάνει τη δουλειά του, και δεν τον βοηθούσα εγώ: 2 χειρουργεία.
και προσοχή, δεν είμαι εναντίον της ομοιοπαθητικής -έχω και τώρα ομοιοπαθητικό γιατρό-, απλώς εναντίον των ηλιθίων είμαι.
έτσι και τα φάρμακα για διάφορες καταστάσεις, ψυχικές ασθένειες ή αδιαθεσίες.
βοηθάνε τον εγκέφαλο να λειτουργήσει πιο άνετα. πού είναι το κακό;
απλώς, ναι, πρέπει να βοηθάμε τον εγκέφαλο γιατί αλλιώς γίνεται της μουρλής, αλλά και για τον ίδιο λόγο, να είμαστε πολύ προσεκτικοί στο τι του δίνουμε...
το ταμπού \'ψυχοφάρμακο=τρελός, άρα μακριά, είναι μια βλακεία και μισή.
καλημέρα!

[Wondering]

τι-ποτέ, έχεις μελετήσει το θέμα με το θυρεοειδή? πιστεύω ότι είναι ενα μεγάλο πρόβλημα, καθώς είναι το κέντρο ελέγχου του σώματος μας, αφου μπορεί να προκαλέσει ορμονικές ανακατατάξεις, προκαλέι και ανάλογη ανησυχία έτσι δεν είναι? πιστευω οτι αρκετα απο τα σκαμπανευάσματα που νοιώθω είναι εξαιτίας αυτης της πάθησης... κυρίως τα καταθληπτικά. Τ4 παίρνεις?

[perpatontas..]

Πώς είσαι φίλη Wondering?

[Wondering]

μοναξιες....perpatontas...μοναξιες ... θλιψη... και μη ελεγχομενς αντιδρασεις,σε ευχαριστω που ρωτησες, εσυ τι κανεις?

[perpatontas..]

Καλά είμαι εγώ.. σιγά σιγά βρίσκω ισορροπίες.. μέχρι να χαλάσουν πάλι αλλά δεν βαριέσαι
Προσπαθώ να σκέφτομαι τα καλά
Φιλιά