Πανω στον θυμό λέγονται αλήθειες;

[no nickname]

καλησπέρα σας. καταρχας ζητω συγγωμη αν υπάρχει παρομοιο θεμα ή αν δεν το εβαλα στη σωστη ενοτητα. αφορμή για το ποστ μου ήταν μια προσφατη εντονη λογομαχια που είχα με εναν άνθρωπο η οποία περιειχε αρκετο θυμο και νευρα προς το πρόσωπό μου. πανω σε αυτην την ενταση ειπωθηκαν πράματα για μενα που οσο καιρο ήμασταν μαζί δεν τα ειχα ξανακούσει ούτε εστω με μορφή παραπόνου. αυτα που ειπε εκεινο το ατομο ειχαν να κανουν με την προσωπικοτητα μου και τον χαρακτηρ αμου εν γενει και τα οποια ειναι η αλήθεια τα πήρα αρκετα σοβααρά οχι γιατι μπορει να ειχε δικιο αλλά κυριως γιατί ειμια της αποψης οτι πανω στο θυμο λέγονται οι μεγαλύτερες αλήθειες ή για να το θεσω καλύτερα λεγονται οχι ακριβως οι αληθειες αλλά αυτα που πραγματικά πιστευει καποιος για εμας ασχετα αν ανταποκρινονται στην πραγματικότητα ή οχι. εσεις συμμεριζεστε αυτην την αποψη; πόσο σοβαρα μπορει να πάρει καποιος οσα λέγονται εν βρασμώ;

γνωμη μου εινια οτι καλλως ή κακώς εκει βγαινουν τα πραγματικά αισθηματα και οι σκεψεις του ενος για τον αλλον. οταν ολα κυλουν ηρεμα και φυσιολογικα συνηθως δεν εστιαζεις στα αρνητικα και κρατας χαμηλους τονους ουτε λες πράγματα που μπορει να πληγωσουν τον αλλον. οταν ομως μια σχεση(φιλικη, οικογενειακη, αισθηματικη κλπ) φτανει σε ενταση τοσε ισως ερχονται στην φορα η πραγματικη μας αποψη για εναν ανθρωπο.

[deleted-member30-03]

απ'τη μια μπορουμε να πουμε πως οταν εισαι θυμωμενος δε σκεφτεσαι λογικα, αλλα απ'την αλλη σκεφτομενος παραλογα και χανωντας τον ελεγχο, ναι μπορει να πεις την αληθεια σου. αυτο που λεει ο καθενας ειναι η αληθεια του, απλα πανω στο θυμο ο τροπος ειναι ασχημος, κι ετσι η αληθεια του μπορει να ειναι και υπερβολικη για να πληγωσει τον αλλον.

[marian_m]

Συχνά πάνω στο θυμό λέγονται υπερβολές και όχι αλήθειες. Και πολλές φορές είναι αλήθεια, όπως λέει ο Κενό, ότι μπορεί να υπερβάλλουμε για να πληγώσουμε τον άλλο. Γι' αυτό και τις περισσότερες φορές μετανιώνουμε μετά για όσα είπαμε.
Γενικά, όταν είμαστε έντονα φορτισμένοι, από θυμό, θλίψη ή και χαρά, δεν είμαστε και πολύ αντικειμενικοί. Όμως, είναι αλήθεια ότι τότε μπορεί να μας ξεφύγουν πράγματα, που αλλιώς δεν θα λέγαμε ενώ τα σκεφτόμαστε.
Καλό είναι όμως, να μη στεκόμαστε μόνο σ' αυτά που ακούμε από κάποιον όταν είναι πολύ θυμωμένος, αλλά και σ' αυτά που λέει όταν βρίσκεται σε πιο ψύχραιμη κατάσταση.
Τον εαυτό μας τον εμπιστευόμαστε όταν είμαστε πολύ θυμωμένοι? Σκεφτόμαστε καθαρά όταν βρισκόμαστε σε τέτοια κατάσταση?

[julias]

καλησπέρα σας. καταρχας ζητω συγγωμη αν υπάρχει παρομοιο θεμα ή αν δεν το εβαλα στη σωστη ενοτητα. αφορμή για το ποστ μου ήταν μια προσφατη εντονη λογομαχια που είχα με εναν άνθρωπο η οποία περιειχε αρκετο θυμο και νευρα προς το πρόσωπό μου. πανω σε αυτην την ενταση ειπωθηκαν πράματα για μενα που οσο καιρο ήμασταν μαζί δεν τα ειχα ξανακούσει ούτε εστω με μορφή παραπόνου. αυτα που ειπε εκεινο το ατομο ειχαν να κανουν με την προσωπικοτητα μου και τον χαρακτηρ αμου εν γενει και τα οποια ειναι η αλήθεια τα πήρα αρκετα σοβααρά οχι γιατι μπορει να ειχε δικιο αλλά κυριως γιατί ειμια της αποψης οτι πανω στο θυμο λέγονται οι μεγαλύτερες αλήθειες ή για να το θεσω καλύτερα λεγονται οχι ακριβως οι αληθειες αλλά αυτα που πραγματικά πιστευει καποιος για εμας ασχετα αν ανταποκρινονται στην πραγματικότητα ή οχι. εσεις συμμεριζεστε αυτην την αποψη; πόσο σοβαρα μπορει να πάρει καποιος οσα λέγονται εν βρασμώ;

γνωμη μου εινια οτι καλλως ή κακώς εκει βγαινουν τα πραγματικά αισθηματα και οι σκεψεις του ενος για τον αλλον. οταν ολα κυλουν ηρεμα και φυσιολογικα συνηθως δεν εστιαζεις στα αρνητικα και κρατας χαμηλους τονους ουτε λες πράγματα που μπορει να πληγωσουν τον αλλον. οταν ομως μια σχεση(φιλικη, οικογενειακη, αισθηματικη κλπ) φτανει σε ενταση τοσε ισως ερχονται στην φορα η πραγματικη μας αποψη για εναν ανθρωπο.

Και εγω προσφατα ειχα εντονες λογομαχιες με καποιον ανθρωπο, απο τον οποιο ακουσα πολυ ασχημα πραγματα για μενα. Πειραχτηκα πολυ, αν και ξερω οτι ηταν πολυ θυμωμενος και δεν ελεγχει πολυ ευκολα τα νευρα του, ομως ξερεις κατι, πληγωθηκα πολυ! Και σε τελικη αναλυση δεν νομιζω οτι εκανα και τιποτα το ιδιαιτερο για να ακουσω ό,τι άκουσα. Πιστευω οτι ο συγκεκριμενος ανθρωπος ηθελε να με πληγωσει και το καταφερε. Πιστευω οτι και τα λογια του θυμου αξιζουν την προσοχη μας, ειδικα οταν ειναι πολυ αιχμηρα!

[julias]

Και εγω προσφατα ειχα εντονες λογομαχιες με καποιον ανθρωπο, απο τον οποιο ακουσα πολυ ασχημα πραγματα για μενα. Πειραχτηκα πολυ, αν και ξερω οτι ηταν πολυ θυμωμενος και δεν ελεγχει πολυ ευκολα τα νευρα του, ομως ξερεις κατι, πληγωθηκα πολυ! Και σε τελικη αναλυση δεν νομιζω οτι εκανα και τιποτα το ιδιαιτερο για να ακουσω ό,τι άκουσα. Πιστευω οτι ο συγκεκριμενος ανθρωπος ηθελε να με πληγωσει και το καταφερε. Πιστευω οτι και τα λογια του θυμου αξιζουν την προσοχη μας, ειδικα οταν ειναι πολυ αιχμηρα!

και ακομα και υπερβολες να λεγονται, αυτο δεν σημαινει οτι εισαι υποχρεωμενος να τις ακους. Σε τελικη αναλυση ας προσεχει ο καθενας και τί λεει, αν τον ενδιαφερει αυτος που εχει διπλα του

[marian_m]

Σε τελικη αναλυση ας προσεχει ο καθενας και τί λεει, αν τον ενδιαφερει αυτος που εχει διπλα του

Εγώ πάλι θα έλεγα ότι αν προσέχαμε πάντα τι λέμε, τότε αυτός που έχουμε δίπλα μας δεν θα μας γνώριζε ποτέ πραγματικά. Κατά τη γνώμη μου, μέσα από έναν καυγά πολλές φορές γνωρίζουμε καλύτερα τον άλλον, τις αδυναμίες του, τις ανασφάλειες του, τα παράπονά του, τους φόβους του. Αλλά και τις δικές μας αδυναμίες και ελαττώματα. Κάποιοι καυγάδες είναι επικοδομητικοί και απαραίτητοι σε μια ουσιαστική και βαθιά σχέση. Και όσο καλύτερα γνωρίζουμε τον άλλον τόσο μαθαίνουμε να αποφεύγουμε τους άσκοπους καυγάδες.

[julias]

Εγώ πάλι θα έλεγα ότι αν προσέχαμε πάντα τι λέμε, τότε αυτός που έχουμε δίπλα μας δεν θα μας γνώριζε ποτέ πραγματικά. Κατά τη γνώμη μου, μέσα από έναν καυγά πολλές φορές γνωρίζουμε καλύτερα τον άλλον, τις αδυναμίες του, τις ανασφάλειες του, τα παράπονά του, τους φόβους του. Αλλά και τις δικές μας αδυναμίες και ελαττώματα. Κάποιοι καυγάδες είναι επικοδομητικοί και απαραίτητοι σε μια ουσιαστική και βαθιά σχέση. Και όσο καλύτερα γνωρίζουμε τον άλλον τόσο μαθαίνουμε να αποφεύγουμε τους άσκοπους καυγάδες.

Ναι, εχεις πολυ δικιο, αλλα εγω δεν αντεχω πια τους μεγαλους καβγαδες. Προτιμω να ειμαι με καποιον που ξερω οτι ξερει να ελεγχει τα νευρα του, και προσεχει και τα λογια του. Και εξαρταται παντα και απο τον καβγα. Δεν μπορει ο αλλος να σου απευθυνει το λογο με τα χειροτερα λογια και εσυ να ψαχνεις να βρεις κατι καλο σε αυτο!

[julias]

Ισως γιατι στην τελευταια σχεση που ειχα, πληγωθηκα πολυ απο τα πολυ βαρια λογια, που ακομα αναρωτιέμαι τί σκοπο ειχαν εκτος απο το να με πληγωσουν βαθυτατα.
Και ποιες αληθειες και ποια ελαττωματα λες? Οταν ο αλλος θελει να σε κανει σκουπιδι, τι να πεις και τι να μην πεις? Να δεχτεις μετα τη συγγνωμη? Να αγκαλιασεις ξανα αυτον τον ανθρωπο? Μα, θα υπαρχει παντα πιθανοτητα, σε δυσκολη στιγμη, να τα ξανακουσεις ολα αυτα..

[marian_m]

Ισως γιατι στην τελευταια σχεση που ειχα, πληγωθηκα πολυ απο τα πολυ βαρια λογια, που ακομα αναρωτιέμαι τί σκοπο ειχαν εκτος απο το να με πληγωσουν βαθυτατα.
Και ποιες αληθειες και ποια ελαττωματα λες? Οταν ο αλλος θελει να σε κανει σκουπιδι, τι να πεις και τι να μην πεις? Να δεχτεις μετα τη συγγνωμη? Να αγκαλιασεις ξανα αυτον τον ανθρωπο? Μα, θα υπαρχει παντα πιθανοτητα, σε δυσκολη στιγμη, να τα ξανακουσεις ολα αυτα..

Προφανώς δε μιλάω για κάτι τέτοιο. Κάποιες φορές οι καυγάδες δείχνουν απλώς ότι μια σχέση δεν τραβάει.

[julias]

Προφανώς δε μιλάω για κάτι τέτοιο. Κάποιες φορές οι καυγάδες δείχνουν απλώς ότι μια σχέση δεν τραβάει.

Φυσικα εχεις παλι δικιο. Οταν ο αλλος σε προσβαλλει με τον χειροτερο τροπο, ειναι σαν να σου ανοιγει την πορτα και να σου λεει, περαστε, τελιωσαμε.

[julias]

Προφανώς δε μιλάω για κάτι τέτοιο. Κάποιες φορές οι καυγάδες δείχνουν απλώς ότι μια σχέση δεν τραβάει.

Δεν μπορω ουτε καν να φανταστω οτι καποιος ανθρωπος που εχει αισθηματα για μας, θα μπορουσε ποτε να θελει να μας πληγωσει με τον χειροτερο τροπο, εκτος αν μιλαμε πια για πληρη ανωριμοτητα, οποτε και παλι η πορτα ανοιγει και φευγουμε

[no nickname]

προσωπικά δεν πληγώθηκα από τα λόγια του συγκεκριμένου ατόμου γιατί εξεφρασε την άποψή του και αν πιστευει οτι εχει δικιο καλώς το έχει. απλώς νιωθεις οτι τοσο καιρο εσύ αισθανοσουν καποια πραγματα, περνουσατε ωραια μαζί και ξαφνικά πάνω στον καυγά σου λεει πράματα που δεν στα ειχε πει ποτέ και μενεις μ@@@κας.
οσον αφορα τον φιλο julias δεν αξιζει να στεναχωριεσαι. ισα ισα που πλεον καταλαβες τι πραγματικα νιωθει εκεινο το προσωπο για σενα.

[void]

Νο νικνειμ εγώ πιστεύω ότι λέγονται κατά βάση αλήθειες πάνω στο θυμό.
Μπορεί όχι αντικειμενικές αλήθειες αλλά αν μη τι άλλο προσωπικές αλήθειες. Αυτός που έχουμε απένατί μας απελευθερώνεται και μας λέει ο,τι νιώθει με όποιο κόστος αυτό συνεπάγεται.
Απλά τι γίνεται: ακριβώς λόγω του θυμού το ύφος είναι πολύ διαφορετικό, μπορεί να πέφτει και κανά μπινελίκι οπότε η κριτική που λαμβάνεις γίνεται πολύ πιο αιχμηρή και ίσως πιο πληγωτική.
Και εννοείται ότι όταν έχεις θυμώσει με κάποιον υπερβάλλεις στην αντίδραση σου...είτε για να τον πληγώσεις είτε γιατί δεν μπορείς να συγκρατηθείς.
Τώρα όσον αφορά αυτά που ένιθες και ίσως νιώθεις να αναιρούνται, κακώς για μένα..
Δεν ξέρω βέβαια για τι σχέση πρόκειται αλλά το να πεις κάποια πράγματα στο θυμό σου δε σημαίνει ότι παύεις να νιώθεις ούτε ότι ήρθε το τέλος της; σχέσης. Μπορεί να πας ένα βήμα παραπέρα μετά από αυτό.

[kalopisti]

δυστυχως πολλοι ανθρωποι εχουν το κακο συνηθειο να μην λενε τη στιγμη που πρεπει αυτο που τους ενοχλει κ να το πετανε σε ασχετη φαση επειδη προφανως δεν αντεχουν να το κρατανε αλλο μεσα τους.. προσωπικα απεχθανομαι αυτους τους ανθρωπους κ δεν μπορω να καταλαβω για ποιο λογο το κανουν αυτο...

στη θεση σου δεν θα επαναλαμβανα την ιδια συμπεριφορα κ θα του ελεγα στα ισα οτι στεναχωρηθηκα με τα λογια του κ οτι θα προτιμουσα ο,τι παραπονο εχει να μου το λεει απ'αυθειας τη στιγμη που προκυπτει κ οχι σε ασχετη φαση

[ania]

Κατ'αρχήν, συμφωνώ με το "ΚΕΝΟ".

Επίσης, έχω να πω πως θα δείξει τι απ'όλα και ποια εννοούσε αν τα επαναλάβει στο μέλλον ή αν σε αποχαιρετίσει για πάντα τώρα...γιατί ως γνωστόν όπου φτύνεις δε γλύφεις, εκτός αν ήσουν εκτός εαυτού, ανώριμος ανήλικος ή παράφρων. Δε βρίσκω άλλη αιτία να έχεις θέματα με τον άλλο και να του τα ανακοινώνεις σε μια στιγμή καυγά, πολλές φορές για άσχετο λόγο.