Άλλη μία ιστορία

[VickyK]

Το κλάμα, η ψυχοθεραπεία και ακόμη κι η ίδια η κρίση είναι τρόποι εκτόνωσης και χαρίζουν μια αίσθηση ανακούφισης αφού τελειώσουν... Δυστυχώς σε μένα δε φαίνεται να δουλεύουν ανακουφιστικά και μέχρι στιγμής βοήθεια έχω βρει μοναχά στα φάρμακα, τα οποία κι εγώ φοβόμουν και εξακολουθώ να φοβάμαι λόγω των παρενεργειών που επιφέρουν, αλλά είναι μονόδρομος, τουλάχιστον σ' αυτήν τη φάση! Ξαναξεκινάω από σήμερα ψυχοθεραπεία κι ελπίζω να δω κάποια αλλαγή...

Καλημέρα Χρήστο, χαίρομαι που ξεκινάς πάλι ψυχοθεραπεία, καταλαβαίνω με αυτό ότι δεν έχεις παραδοθεί κ το πολεμάς! Ελπίζω να πάνε όλα καλά. Εγώ εκτός από τις παρενέργειες των φαρμάκων, φοβόμουν μην εξαρτηθώ από αυτά. Βέβαια μετά είχα μια άλλη φοβία... ότι μπορεί να είμαι κρεμασμένη από τη ψυχολόγο μου κ της έλεγα συνέχεια ότι φοβάμαι μην "εξαρτηθώ" από εσένα, δε μπορώ να τα βγάλω μόνη μου πέρα κ τρέχω κάθε τρείς κ λίγο, ακόμα κ για ψύλου πήδημα... Κ μου απάντησε ότι θα καταλάβω μόνη μου πότε θα έτοιμη να αντιμετωπίζω πράγματα χωρίς να με πιάνει πανικός κ τρέχω σε εκείνη συνέχεια (όπως κ έγινε)! Εύχομαι κ πιστεύω να σου πάνε όλα καλά!

[VickyK]

Καλημερα Χρήστο, καλή εβδομάδα. Πως πήγε η ψυχανάλυση?