"Παγωμενα" τα συναισθηματα.

[jimmaster]

Καλησπερα στο φορουμ για μια ακομα φορα.

Ηθελα να ρωτησω για οποιον γνωριζει. Οταν νιωθεις παγωμενος σε συναισθηματα και το εχεις αυτο απο καποια στιγμη στη ζωη σου και μετα (για μενα γυρω στην πρωιμη εφηβεια) και ανα τακτα χρονικα διαστηματα να εμφανιζεται πως ονομαζεται? Για παραδειγμα οταν πεθανε η γιαγια μου δεν ειχα στενοχωρηθει και πολυ. Αλλα ξερω σιγουρα πως επασχα ακομα και τοτε απο κατι ψυχολογικο. Οταν αυτο το "κατι" απο το οποιο επασχα καταλαγιασε τοτε ενιωσα το πραγματικο πενθος. Το ιδιο και με αλλους θανατους κοντινων μου προσωπων.

Αλλο παραδειγμα ειναι αυτες τις μερες που ειχα υπεραγχωθει για τα προβληματα μου μετα απο εντονη γυμναστικη που ειναι γνωστο οτι σε χαλαρωνει τοτε καταφερα να νιωσω λυπημενος και ξεσπασα σε τοσο δυνατο κλαμα που ειχα λυγμους και μου κοβοταν η ανασα. Πως λεγεται αυτο το πραγμα? Αρχιζω και νιωθω ενοχες...Στην κηδεια της γιαγιας μου απορουσανε γιατι δεν κλαιω. Ή μηπως ειναι αυτο που εχουμε εμεις οι αντρες να μην φανερωνουμε τα συναισθηματα μας? ΟΚ το ξερω πως ειμαστε πιο "σκληροι" στο απ'εξω...αλλα απο μεσα μου εγω θελω να μπορω να ξεσπαω... Να κλαιω να χτυπιεμαι να ξεθυμαινω. Ξερω ομως σιγουρα οτι εγω το παω ενα βημα πιο περα. Κατι τρεχει με το γαμοκεφαλο μου γαμωτο. Καμια ιδεα? Θεραπευεται αυτο?

[jimmaster]

Κανεις δεν εχει καποια ιδεα?

[RainAndWind]

Ίσως αποτελεί και ψυχολογική άμυνα όμως Jim αυτή η παγωμάρα που περιέγραψες. Δε θα την περιέγραφα ακριβώς έτσι για σένα, γιατί με τα άγχη που σε διακατέχουν γενικά, η παγωμάρα έως και σε ωφελεί θα έλεγα. Δηλαδή, ίσως ο πολύ σοφός ανθρώπινος εγκέφαλος να μπλοκάρει τα παραπάνω που πας να του φορτώσεις, ώστε να μπορεί να συνεχίσει τη δουλίτσα του απρόσκοπτα. Σκέψου δηλαδή να έκλαιγες και να έσπαγες κάθε τρεις και μία. Δε λέει φιλάρα. Οπότε σπας και καταρρέεις όταν το συναίσθημα φτάσει σε ένα όριο που είναι ΚΑΛΟ για σένα να υπάρχει αποφόρτιση του συναισθήματος αυτού. Και γι αυτό σε ανακουφίζει το ξέσπασμα και μετά και συ και όλοι νιώθουμε καλύτερα. Γιατί πετάξαμε ένα φορτίο και ο εγκέφαλός μας μπορεί να συνεχίσει να ρυθμίζει τις δουλίτσες του δίχως εμάς να του πρήζουμε τ'αρχίδια.

[BloodyKate]

Κανεις δεν εχει καποια ιδεα?

κι εγω το χω αυτο.. δεν ειναι τιποτα
μην νιωθεις ενοχες

[jimmaster]

Ισως το εχουμε οι πολυ ευσυνειδητοι ανθρωποι. Απ την καψα μας να ειμαστε "σωστοι" τελικα πετυχαινουμε το αντιθετο αφου οταν πιεζεις τον εαυτο σου χανεται ο αυθορμητισμος. Καθολα νορμαλ ειμαστε απλα λειτουργουμε με χρονοκαθυστερηση γιατι απ την πολλη πιεση χανουμε την μπαλα για λιγο. Οταν την βρισκουμε ολα γινονται νορμαλ. Ισως προερχεται αυτο (σε μενα) επειδη μεγαλωσα σε περιβαλλον χωρις χαλαροτητα σε διαφορα θεματα.

[RainAndWind]

Να γίνεις λιγότερο ευσυνείδητος και περισσότερο ευτυχισμένος.