προσπαθω χρονια...δεν μπορω να το ξεπερασω!!!

[soul]

Δεν ειναι οτι δεν με αγαπησε,οσο γυρναω πισω οσο ημασταν μαζι υπαρχουν πραγματα που αποδεικνυουν οτι με αγαπησε...Το προβλημα ειναι οτι αυτο το πληγμα του χωρισμου εγινε ταυτοχρονα μαζι με μια αλλη απογοητευση που ειχα αφου εχασα μια υποτιθεμενη ''κολλητη'' φιλη που ειχα για 10 χρονια.Παντα οτι και να γινοταν ελεγα πως εκεινη θα ειναι παντα διπλα μου και θα εχουμε η μια την αλλη.Ομως τελικα εκανα λαθος.Φετος περασα μετα απο πολυ κοπο στο πανεπιστημιο που ονειρευομουν απο παιδι,και οταν αρχισα να κανω το ονειρο μου πραγματικοτητα η ζωη μου τα εφερε ετσι που δεν μπορω να χαρω το ονειρο μου.Εδω και 3 μηνες τα κραταω ολα μεσα μου και αισθανομαι οτι πλεον θα εκραγω..Στους γνωστους και στους γονεις μου δεν θελω να δειχνω τιποτα γιατι δεν θελω να τους στεναχωρησω,ομως το να κλεινομαι στον εαυτο μου με κανει ακομα χειροτερα...Παντα ημουν ατομο χωρις σχεδον καθολου αυτοπεποιθηση,και αυτο εκανε τους αλλους να με εκμεταλλευονται.Ο πρωην φιλος μου ομως με πληγωσε ανεπανορθωτα,νομιζω οτι ισως εχω καταθλιψη.

[YannisCrete]

soul, φίλους/φίλες δεν έχεις στο πανεπιστήμιο? Παίζει μεγάλη σημασία να έχεις ανθρώπους να εξωτερικεύσεις τι νιώθεις, πρόσεξε το αυτό ιδιαίτερα. Προσπάθησε όσο το δυνατόν να μην τα κρατάς μέσα σου, το να τα μοιραστείς με μια φίλη/φίλο είναι ιδιαίτερα ευεργετικό. Και μην περνάς έτσι ρηχά τα μηνύματα της vflu στο θρεντ, ξανακοίταξε τα γιατι είναι πολύ σωστά και ουσιώδη αυτα που σου γράφει.

[soul]

Ok σας ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σας και οοοολη την ψυχολογικη υποστηριξη!!!!ευχομαι να ειστε ολοι παντα καλα!

[soul]

Γνωστους εδω στο πανεπιστημιο εχω και μαλιστα αρκετους,δεν μπορω ομως να τους αποκαλεσω ''φιλους'' μετα απο ο'τι επαθα...Αλλα αν και ξερω οτι ειναι δυσκολο θα προσπαθησω οσο μπορω να εφαρμοσω οσα με συμβουλευσατε ολοι.Σας ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σας και οοοολη την ψυχολογικη υποστηριξη!!!!ευχομαι να ειστε ολοι παντα καλα!

[carry]

Ωραιο πραγμα ο μεγαλος ερωτας...ολη μου η ζωη για μια στιγμη και χαλαλι του οπου και ναναι.

Όταν χάσεις μιά πενταετία γεμάτη ευκαιρίες...
Όταν χάσεις μιά πενταετία την ηρεμία σου...
Όταν την/τον βλέπεις κάθε λεπτό μπροστά σου, αλλά τελικά δέν είναι αυτή/ός...

...και, ξέρεις..., μιά πενταετία είναι πολλά τα βράδια που λές αυτό θα μπορούσα να του πώ ή αυτό θα μπορούσαμε να το ζήσουμε μαζί...

##

Εγώ πάντως είπα μέχρι εδώ και προχώρησα.

Όχι πως η άτιμη η σκέψη δέν κάνει συχνά τα δικά της,
αλλά τουλάχιστον, μετά τόσα χρόνια, περνάμε ξανά στη δράση κι ας της υπολείπεται αυτό το κάτι παραπάνω