αγχος ,φοβίες, κατάθλιψη τι από όλα αυτά?
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 8 of 8
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Location
    Ηλιούπολη
    Posts
    6

    αγχος ,φοβίες, κατάθλιψη τι από όλα αυτά?

    Καλώς σας βρήκα, είμαι νέα στο site αυτό και έχω διαβάσει πολλά αλλα όχι όλα μεχρι τώρα και κυρίως για την κατάθλιψη που σχετικά με πρόβλημα υγείας, έψαξα να βρω κάτι σχετικό που να σχετίζεται με την ασθένεια που έχω και τις συνέπειες αλλά προς το παρόν δεν βρήκα και δεν ήξερα σε ποια στήλη να γράψω γιατί νομίζω οτι με απαρτήζουν τα περισσότερα και με αφορούν.
    Ξέρω μερικά προβλήματα εδω μέσα ειναι περισσότερο χειρότερα απο τα δικά μου και μέσα απο την δύναμη που αντλούν τα άτομα αυτά, παίρνω και γω δύναμη αλλα προσωρινή και τις ώρες που ειμαι στον υπολογιστή στην δουλειά. Εδώ και ενάμιση χρόνο κ λίγο περισσότερο δυστηχώς με βρήκε η ασθένεια της επιληψίας και αυτό με στιγμάτισε πραγματικά μπορει όλα να τα πάλεβα αυτό όμως είναι πολύ δύσκολο και σε τέτοια ηλικία.
    Αφ’ ότου το έπαθα όλα γύρω μου καταστράφηκαν και όσο πάει χειροτερεύει οσο βλέπω κλείνομαι όλο και περισσότερο τα χάπια που πέρνω μου δημιουργούν υπνηλίες, κούραση σωματική, καθόλου όρεξη σαν να έχω σηκώσει βάρη, δυπλωπίες και οι κρίσεις που δεν ξέρω ποτε θα συμβούν και πολλά άλλα που με κλείνουν μέσα και φοβάμαι το έξω.
    Πολλές φορές φοβάμαι τους ανθρώπους και την απόρριψη και την στιγμή που θα τους το πω και περισσότερο άντρες ίσως γιατι τότε που είχα μια πολύ μικρή σχέση (1 μήνα) με απέρριψε λόγω του σκηνικού που είδε και που έγινε μπροστά του.
    Μέχρι τώρα πάλεψα στην ζωή μου από όσο θυμάμαι απο τα 5 μου μακριά απο πατέρα και μητέρα και αδερφό μέχρι τα 12 και μετέπειτα σύμβηκαν πολλά γύρω απο την μητέρα μου και το ότι ήταν το ίδιο αρρωστη ψυχικά πράγμα που το κατάλαβα πολύ αργά γιατί χειροτέρεψε και αφότου την αφήσαμε διοτι πάντα την δικαιολογούσα και την αγαπούσα αλλα ταυτόχρονα την μισούσα.
    Η μητέρα μου ήταν της ψυχολογικής βίας και εκβιασμού με απόπειρες αυτοκτονίας και τέτοια σκηνικά μου προκαλούσε φόβο και άγχος πάντα γιατί πάντα είχε νεύρα, είχαν αντιστραφεί οι ρόλοι μας εγώ να μαγειρεύω, εγώ να την πηγαίνω στην δουλειά με τα πόδια, να την βοηθάω και στην δουλειά να έχω πάντα φαϊ στο σπιτι και φτιαγμένα και πολλά άλλα με αποτελεσμα που να καθομαι να διαβάζω και που μυαλό παρόλο που ο μόνος τρόπος να εκτονώνομαι ήταν και παραμένει η γυμναστική και μετά που έβγαινα ποιο μεγάλη.
    Στα 13 μου τότε εκμεταλευόταν τον αδερφό μου 3χρόνια μεγαλύτερο και μετά που έφυγε ο αδερφός μου και πήγε για δουλειά εξωτερικό και στην ουσία μεγάλωνα μόνη μαζί της με πολύ μικρά διαστήματα που ερχόταν ο αδερφός μου στην αδειά του.
    Από όταν με πήρε απο το ίδρυμα αλλά και εκεί πάντα είχα καταθλιπτικές τάσεις και φοβίες για τους γύρω μου οτι είμουν ένα τιποτα αλλά αυτό ερχόταν και παρερχόταν πάντα εκανα κάτι για να το ξεχνάω αλλά τώρα σαυτή την ηλικία ειναι δύσκολο να το παλέψω μόνη. Το μόνο που με λυτρωσε ψυχολογικά εν μέρη ήταν να φύγω απο το σπίτι που το ήθελα απο τα 21 να το κάνω αλλά δεν μπορούσα και δεν δούλευα ο αδερφός μου μας συντηρούσε στην ουσία. Έτσι στα 26 κατάφερα να φύγω μετά απο εναν μεγάλο τσακωμό και ενώ ειχε φύγει ο αδερφός μου απο την δουλειά του μετά απο χρόνια και μετέπειτα απο το σπίτι λόγω της μάνας μου αφού δεν άντεξε μετά απο εναν χρόνο μαζί της και της καταπιεσής προς σαυτόν με αποτέλεσμα να την πληρώνω εγώ και ολα τα νεύρα της και τους τσακωμούς της να τους βιώνω ,είπα οτι αν μείνω θα τρελαθώ είχα πλέον δουλειά και αποφάσισα να φύγω.
    Όμως όλες αυτές οι στεναχώριες και όλα αυτά που έζησα και μετά απο έναν χωρισμό σχέσης που χα με βρήκε η αρρώστια έτσι ξαφνικά έτσι και πάλι βρέθηκα στον πάτο εκεί που νόμιζα ότι ξέφυγα οτι μπορούσα λίγο να ζήσω όπως ήθελα.
    Τελικά όμως τίποτα δεν ξεπέρασα ακόμα με βασανίζουν όλα αυτά που έζησα ο θάνατος του πατέρα μου εκει που βρέθηκα μετά, όλα αυτά που έζησα και ζώ και πραγματικά με στιγματίζουν πολλές φορές σκέφτηκα να τερματίσω όμως πιστεύω πολυ στον θεό και το μετέπειτα και έτσι λέω δεν αξίζει να το κάνω όμως τριγυρνάει στο μυαλό μου συνέχεια. Σήμερα ακόμα ζώ σαν να με πίονι νιώθω οτι δεν έχει ουσια τίποτα και εγώ δεν είμαι τίποτα μείωνω συνέχεια τον εαυτό μου στην δουλειά στους γύρω μου όμως θέλω να ξεφύγω ξέρω οτι θέλω βοήθεια όμως τα οικονομικά μου δεν με βγάζουν γιατί ζώ και συντηρούμε μόνη νίωθω να με σεναν λαβύρινθο και θάθελα άτομα με τήν ίδια ασθένεια να μιλήσω μαζί τους αλλα δεν ξέρω που να απευθυνθώ ισως μεσα απο κει πάρω κάποια συμβουλή και δύναμη.
    Σας ευχαριστώ που με ακούσατε και που διαβάσατε ελπιζω να μην εγινα κουραστική, εστώ και αν έκανα μια πολύ σύντομη περίληψη γιατι ειναι δύσκολο να πείς ολα αυτά που χεις ζήσει σε λίγες γραμμές και όλα αυτά που θες να πεις. Να είστε όλοι καλά.

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Posts
    9
    depy μου ειλικρινα δεν ξέρω τι μπορώ να πω για να σου δώσω κουράγιο! δεν έχω αυτή την ασθένεια, αλλά παρόλα αυτά είμαι σε θέση να σου δώσω συγχαρητήρια για τη δύναμη που έχεις να συνεχίζεις να προσπαθείς! μην το βάλεις κάτω, ο Θεός είναι μεγάλος και θα σε βοηθήσει να το παλέψεις και να βρείς την άκρη!καλή τύχη κ κράτα γερά!

  3. #3
    Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Athens
    Posts
    62
    depy...den exw logia mesa apo osa eipes pou na xerw pws an pw tha se kanoun na niwseis kalhtera...
    Einai ola poli diskola ekei exw...kai esena kaimenh m sta efere h zoi akoma pio diskola...logiko einai pws mesa apo th poreia pou exeis kanei sth zoi sou na sou exoun minei asximes anamniseis mesa apo osa les dld...kai pano se ola afta irthe kai ekatse to problima ygeias sou...
    Adikh stathike h zoi kai se sena...kai se polous apo edw...ma elpizw na mi se parei apo katw...kai na bgaleis apo to mialo sou tis skepseis peri termatismou...exeis kanei megalo agwna ws twra oste na ta petaxeis ola afta makria...meta apo prospathia erxete h eftixia...kai esi exeis idh prospathisei para poli...kane ipomonh kai eimai sigouros pws tha xhmerwsei kai gia sena mia mera pnigmenh sto xamogelo...
    Nase kala na prosexeis...kai an theliseis pwte kapio na miliseis mi drapeis kai ella mila sto msn [email protected] ....gia afto eimaste edw...gia na exeis kapou na miliseis esi...kai o kathenas pou exei problima...

    Sorrow...

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    263
    Ντεπούλα μπραβο σου για τον αγωνα που δινεις!
    καλο κουραγιο γλυκια μου...

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    May 2006
    Posts
    310
    ντέπυ, αυτό δεν ε΄ναι που λένε \'από μικρή στα βάσανα;\'
    μου φαίνεται αυτό είναι.
    πολύ δύσκολες καταστάσεις πέρασες και μάλλον περνάς...
    εγώ ξέρεις τι κάνω;
    γράφω εδώ τι μου συμβαίνει και εκτονώνονμαι, διαβάζω τους άλλους, και στο τέλος δημιουργείται ένας διάλογος που είναι πολύ θετικός.
    έλα κι εσύ και εκφράσου όπως νομίζεις.
    βρες και κάποιον ψυχολόγο ή ψυχίατρο που να μπορεί να σε ακούει. και πάλεψέ το. θα βρει τη δυναμη μέσα σου να καλλιεργήσεις τον εαυτό σου και τον κόσμο σου. πάλεψέ το, θα τα καταφέρεις. και γράφε μας. σίγουρα πολλοί από μας θα σου στείλουν μια θετική σκέψη, μια ευχή, μια προσευχή...
    η μοναξιά θα λαγάσει. είναι σπουδαίο κι αυτό!

    καλή σου μέρα!

    τι-ποτέ
    τ

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Location
    Ηλιούπολη
    Posts
    6
    Καλημέρα και ευχαριστώ για το κουράγιο που δίνετε ο κάθε ένας σας! είναι δύσκολα εκεί έξω και δύσκολα τα πράγματα που βιώνω κάθε μέρα μου είναι δύσκολο να ζω μέσα σαυτήν την αρρώστια και το μόνο που γίνεται ειναι να με ρίχνει ψυχολογικά και να φοβάμαι το αύριο, λένε κάθε εμπόδιο για καλό αλλα πόσα εμπόδια πλέον τσάκισα μέσα μου πραγματικά. Όλα αυτά που μου χουν συμβεί με χουν λυγίσει και το μόνο που αισθάνομαι ειναι ενα βάρος μεσα μου και κλαίω για αυτό κλαίω για τις μέρες που περνάνε έτσι κλαίω για την καταστασή μου.
    Απο μικρή είμουν πολυ ευαίσθητη αλλα τώρα είμαι ακόμα περισσότερο και ευάλλωτη. Μπορεί να γελάω στους έξω αλλα μεσα μου είμαι χαμένη στον κόσμο μου ερχονται συνεχεια στιγμές που δακρύζω είτε είμαι στον δρόμο είτε σπίτι μου το πολεμάω αλλα οχι πάντα μια συκώνομαι μια πέφτω και εκεί έξω δεν βρίσκω ποια ενδιαφέρον ουτε καν για βόλτα και αν βγώ αυτό θα ναι απλά για να αλλάξει κάτι αλλα απο το μυαλό μου και την καρδιά μου δεν μπορεί να βγεί η καταστασή μου και η θλίψη που χω μέσα μου άσχετα τι δείχνω απέξω. Νομίζω ότι έχω συμπτώματα κατάθλιψης και έχω περάσει κύριως την πρώτη φορά που το έπαθα και βγήκε η διάγνωση ότι πάσχω απο την αρρώστια εκανα 5 μήνες να συνέλθω κάπως ούτε για να πάω στο ψιλικατζίδικο δεν ήθελα η μόνη μου έξοδος ήταν να πάω στην δουλειά. Όσο για ψυχολόγο πραγματικά θέλω να δώ καποιον αλλά ιδιωτικό γιατρό δεν μπορώ να δω, όσο για ψυχίατρο είναι και ο γιατρός μου στο νοσοκομείο ο οποιος με παρακολουθεί γιατί ειναι και νευρολόγος αλλα με αυτόν δεν μπορώ να χω πολύ ώρα ξέρετε τι γίνεται στα νοσοκομεία είναι και διευθυντής και ακόμα και ραντεβού που κλείνω να τον δώ μπορεί να τον ψάχνω και μια βδομάδα στο γραφείο του στο νοσοκομείο, οποτε το μονο που μου μένει ειναι να δώ καποιον που θα ναι απο το κράτος ήδη ψάχνω απο το ίντερνετ και πιστεύω να βρώ κατι.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    263
    Originally posted by depy78
    Όσο για ψυχολόγο πραγματικά θέλω να δώ καποιον αλλά ιδιωτικό γιατρό δεν μπορώ να δω, όσο για ψυχίατρο είναι και ο γιατρός μου στο νοσοκομείο ο οποιος με παρακολουθεί γιατί ειναι και νευρολόγος αλλα με αυτόν δεν μπορώ να χω πολύ ώρα ξέρετε τι γίνεται στα νοσοκομεία είναι και διευθυντής και ακόμα και ραντεβού που κλείνω να τον δώ μπορεί να τον ψάχνω και μια βδομάδα στο γραφείο του στο νοσοκομείο, οποτε το μονο που μου μένει ειναι να δώ καποιον που θα ναι απο το κράτος ήδη ψάχνω απο το ίντερνετ και πιστεύω να βρώ κατι.
    Ντεπυ μου υπαρχουν και τα κεντρα ψυχικης υγειινης αλλα αν εργαζεσαι νομιζω δεν μπορεις να πας γιατι αν δεν κανω λαθος λειτουργουν μονο πρωινες ωρες(δεν ειμαι 100% σιγουρη για αυτο)

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2007
    Location
    Ηλιούπολη
    Posts
    6
    Ναι Ιωάννα και γω απο λίγο που κοίταξα βλέπω ότι μέχρι νωρίς το μεσημέρι λειτουργούν οπότε ειμαι λιγο χαμένη απο χέρι και να θελα τα οικονομικά μου δεν με βγάζουν για ιδιωτικό γιατρό θα δώ τι θα κάνω σευχαριστώ παντως για την πληροφορία σου!

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •