Σαν κομπαρσος σε θιασο..

[Kassi]

Adzik κι εσένα σε βλέπω πολύ συνειδητοποιημένη!!Ναι,ρε,ε ,όχι.Ποτέ δεν ήμουν νια νια!!Κι η πυγμή χρειάζεται για να ξεφεύγεις λίγο.Η γκρίνια είναι αναγκαία αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει,λένε!Άυξάνω την δόση και είμαι στις μαύρες μου αλλά θα περάσει.Η μόνη ελπίδα που μου έχει μείνει είναι να βρω τον ξανθό,πρασινομάτη Άγγλο.Λολ!!!Έψαξα μαλάκα για να δεις κάψα αν υπάρχει λέσχη Βρετανών να πάω να γραφτώ!!Κι οι αθεόφοβοι δεν έχουν τίποτα.Κόλλημα κι εγώ με τους Άγγλους!!Δεν ήταν να γουστάρω κανά Πακιστανό που έχουμε και ποικιλία εδώ;;;;;

[Alterego]

...Αγαπητη μου φιλη Adzik..Οταν εννοεις αντικαταθλιπτικα,εννοεις χαπια και τετοια;Δεν ξερω γιατι με φοβιζει η δεν εγκρινω κατι τετοιο.Ισως εχω μεινει αρκετα πισω που εμαθα πως τα χαπια τα παιρνεις για καποιες ασθενειες.Η καταθλιψη ειναι μια ασθενεια που πρεπει να χορηγηθεις χαπια;
Δεν ξερω..παντα μου ηξερα πως για ολα οσα αφορουν το εσωτερικο του μυαλου σου,για ολα υπαρχει λυση.Για οτι σου συμβει για οτι μπορει να βρεθει στον δρομο σου.Για ολα υπαρχει θεραπεια...η καταλληλη.Ομως το γελιο,η ζωντανια,η αγαπη,ο ερωτας,το καθαρο μυαλο και αλλα τοσα ειναι τετοια φαρμακα...για μενα τουλαχιστο.Απλα εσυ δεν τα παιρνεις,αρνησε με καποιον τροπο,ισως να μην βρισκεις την δυναμη που χρειαζεσαι...
Ομως επειδη μεσα απο τα λογια μου καταλαμβαινετε πανω κατω τι ανθρωπος ειμαι....δεν ειμαι ακριβως τοσο μιζερος οσο μπορει να τονιζω...ισως να ειναι τωρα μια μεγαλη φαση στην ζωη μου που κρατιεμαι πισω,ομως μεσα μου βαθεια ξερω πως δεν ειμαι ακριβως ετσι.Δινω απλοχερα το χαμογελο μου,εχω αποψη σχεδον για ολα,ακομα και σε αυτα που μπορει να μην γνωριζω(το θεωρω κουσουρι μου αυτο)...Υπηρξα λατρης αρκετων πραγματων που δεν κανω τωρα,ομως ειναι αυτο μου νιωθω μεσα μου και με κρατα πισω,σχεοδν σε ολα.Αρκετοι ανθρω ποι ζητουν εμμεσα την βοηθεια μου......αγαπω την ζωη,την εχω ερωτευτει,ειμαι ερωτευμενος καθε μερα με οτι περνα και φευγει αλλα με εντυπωσιαζει..Μου αρεσει να διαβαζω,να ακουω μουσικη συνεχως,μου αρεσουν οι βολτες,οι συζητησεις..........τι να πω....δεν ξερω αλλα τελευταια στερεψαν τα λογια μου,ισως γιατι αρχισα να λεω συνεχως τα ιδια και τα ιδια.......
Ας αφησουμε ομως την κλαψα κι ας μιλησουμε για κατι αλλο......ισως γινουμε καλυτερα αποψε..............!!!

[Kassi]

Μελετάται όπως συνεχίζω να τονίζω ο ρόλος των νευροδιαβιβαστών!Η σεροτονίνη,μία ουσία η οποία έχει άμεση σχέση με την ψυχική ευφορία παράγεται σε μικρότερη ποσότητα στα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη.Βασικά η απορία μου είναι ότι τα αντικαταθλιπτικά ονομάζονται αλλιώς και εκλεκτικοί ανστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης.Δηλ.εμποδίζουν την επαναπρόσληψη της σεροτονίνης.Οπότε τι σκατά με τα μειωμένα επίπεδά της;Αυτό δεν καταλαβαίνω.Επειδή βέβαια η ουσία είναι χημική και όχι φυσική έχει τις παρενέργειές της.Φυσικά για να γίνεις και εσύ πιο χαρούμενος πρέπει να αντιληφθείς τι σε στενοχωρεί,τι σε εμποδίζει.Δεν αρκεί μόνο η συμβολή των φαρμάκων.Στην δική μου περίπτωση είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.Με την δόση που παίρνω παρ\'ότι μικρή νυστάζω.Αν δεν την πάρω θα πέσω στην κατάθλιψη,όχι πως τώρα δεν είμαι αλλά θα χειροτερέψω.Αλλά δεν είναι αρκετή για να με απαλλάξει εντελώς από την κατάθλιψη και τα ιδεοψυχαναγκαστικά.Τρέχα γύρευε!!!

[Kassi]

Α,και να προσθέσω ότι αυτά περί παρενεργειών σπάνια θα τα ακούσεις από ψυχίατρο ή ψυχολόγο.Σιγά μην σου πουν για παρενέργειες.Αυτά μάλλον τα συζητάνε μεταξύ τους οι ειδήμονες,μη χέσω!Να χτυπιέμαι στον ψυχίατρο ότι νυστάζω κι αυτός να μην με πιστεύει!Το αναφρανίλ των 25mg δεν δημιουργεί υπνηλία.Μα νυστάζω,μα το λένε οι οδηγίες.Μόνο για τις μεγάλες δόσεις ισχύει.Εγώ βέβαια στο χαρτί δεν είδα κάποια διαφοροποίηση για μεγάλες ή μικρές δόσεις.Έλεγε συνήθεις παρενέργειες το και το και το...Τα συζητούσα με έναν που σπούδαζε ψυχολογία χωρίς να ξέρει ότι έχω κάποιο πρόβλημα και άρχισε να μου τα ξερνάει.Μέχρι και ότι σε κάνουν πιο παραβατικό.Λέω γι\'αυτό δεν πλήρωνα το εισιτήριο του τρένου ή του λεωφορείου ποτέ;Χαχα!Κάτι μου έλεγε και για την REM αλλά δεν θυμάμαι ούτε τι είναι ούτε τι μου είπε.Πάντως τα αντικαταθλιπτικά άχουν άμεση επίδραση σε αυτήν.Τώρα απ\'την άλλη θέλω να πιστεύω στους ψυχίατρους ότι λένε μια αλήθεια και να πιστέψω ότι απλά είναι ιδιοσυγκρασιακό θέμα και γι\'αυτό νυστάζω.Γιατί μου έλεγε ότι εδώ άλλοι παίρνουν τρελές δόσεις πάνω από 100mg και είναι μια χαρά και στη δουλειά τους και σ\'όλα!Εγώ βγήκα η εξαίρεση πάλι πούστη μου;

[adonistsav]

ΚΑΣΣΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ. Η ΚΥΡΙΟΤΕΡΗ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΝΑΥΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ Η ΥΠΝΗΛΙΑ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΧΑΜΗΛΕΣ ΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΑ MG ΩΣΤΕ Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ . ΤΑ MG ΔΕΝ ΕΙΑΝΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΕ ΟΛΑ. ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ 25 MG ΑΠΟ ΤΟ ANAFRANIL ΠΧ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΒΑΡΙΑ ΑΠΟ 150 MG TOY DUMYROX ΠΧ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΝ ΣΕΡΟΤΟΝΙΝΗ ΟΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ. ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥΣ. Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΒΕΝΖΙΔΙΑΖΕΠΙΝΕΣ ΧΑΝΑΧ ΛΕΞΟΤΑΝΙΛ ΚΛΠ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΣΥΝΤΑΓΗ ΜΕ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ, ΣΤΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΣΥΝΤΑΓΗ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΝΔΟΙΑΣΜΟΥΣ ΣΟΥ

[Kassi]

Αντώνη μού επιβεβαίωσες λίγο τις σκέψεις μου,γιατί δεν ήθελα να πιστεύω ότι από φυσικού μου νυστάζω τόσο πολύ!!!!Δεν ήξερα για την αντιστοιχία Αναφρανίλ Dumyrox.Δεν έχω πια ενδοιασμούς γιατί έχω δει τα σκούρα και οι όποιοι ενδοιασμοί έφυγαν!......

[Adzik]

Originally posted by Alterego

Για ολα υπαρχει θεραπεια...η καταλληλη.Ομως το γελιο,η ζωντανια,η αγαπη,ο ερωτας,το καθαρο μυαλο και αλλα τοσα ειναι τετοια φαρμακα...για μενα τουλαχιστο.Απλα εσυ δεν τα παιρνεις,αρνησε με καποιον τροπο,ισως να μην βρισκεις την δυναμη που χρειαζεσαι...

..σου εχω μια απαντηση καλε μου.... ισα ισα που αυτον τον καιρο και απο τοτε που αρχισα θεραπεια η ζωη μου οχι μονο εφτιαξε και ισσοροπησε αλλα... γνωρισα καποιον αυτοσ ο καποιοσ ειναι συντροφοσ μου... ειναι ο αγαπημενοσ μου ,βασικα συζουμε και ημαστε πολυ ευτυχισμενοι μαζι... μου γνωρισε τουσ φιλουσ του οι οποιοι με κανανε δικη τουσ φιλη... γελαμε μαζι... η σχολη μου παει καλα δοξα το θεο τελειωνω τωρα.....σχεδια καλα και σταθερα εχω για το μελλον.. παραμενω αρκετα δημιουργικη..... αρα τα θεραπευτικα θετικα ερεθυσματα τα εχω, τα λαμβανω..... απο ψυχολογικησ αποψησ ναι αυτα ολα ειναι η θεραπεια μου...

αλλα το παθολογικο κομματι των ορμονων ...δεν ελεγχεται..... οσο καλα και αν μπορω να ειμαι..... χωρισ τα φαρμακα ειμαι υπερευαισθητη... με αδυναμια να νιωσω ολη αυτη την ευτυχια που μου δινεται... με αισθηση εντονησ μοναξιασ... κενου.... κουρασησ..... κ.ο.κ και για ολα αυτα μεχρι ενα σημειο φταιει η χαμηλη μου σεροτονινη...... ...και γι αυτο και τα χαπακια με βοηθανε μεχρι (μακαρι)... ο φυσιολογικοσ ρυθμοσ αυξησησ τησ σεροτονινησ μου να ξαναφτιαξει.

φιαλακια πολλα...

[Adzik]

Originally posted by kassi_21


Βασικά η απορία μου είναι ότι τα αντικαταθλιπτικά ονομάζονται αλλιώς και εκλεκτικοί ανστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης.Δηλ.εμποδίζουν την επαναπρόσληψη της σεροτονίνης.Οπότε τι σκατά με τα μειωμένα επίπεδά της;Αυτό δεν καταλαβαίνω.Επειδή βέβαια η ουσία είναι χημική και όχι φυσική έχει τις παρενέργειές της.Φυσικά για να γίνεις και εσύ πιο χαρούμενος πρέπει να αντιληφθείς τι σε στενοχωρεί,τι σε εμποδίζει.Δεν αρκεί μόνο η συμβολή των φαρμάκων.

λοιπον καλη μου κασσι θα σου εξηγισω αμεσωσ....

η σεροτονινη ειναι μια ουσια στον εγκεφαλο οπωσ ξερεισ η οποια ελεγχει την διαθεση και λεγετε και αλλιωσ \"η ορμονη της ευτυχιασ\"...... μεσα στον εγκεφαλο οπωσ ολα .... κανει τον κυκλο τησ.... ο εγκεφαλοσ την διμιουργει με διαφορεσ ουσιεσ που εχει... εκεινη κανει τον κυκλο τησ.... υπαρχει ....................και καποια στιγμη ..διαλυεται και γινεται ,διασπαται και παλι σε διαφορεσ ουσιεσ... και αποροφαται παλι απο τον οργανισμο....

..το προβλημα μασ ειναι πωσ εμεισ οι καταθλιπτικοι επειδη εχουμε πειραγμενο για διαφορουσ λογουσ τον αυτοματο μηχανισμο ο οποιοσ δημιουργει την απαρετητη ποσοτητα τησ σεροτονινησ στον εγκεφαλο μασ....... εχουμε μικροτερη ποσοτητα τησ ... να κανει τον κυκλο τησ ... με αποτελεσμα να εχουμε ολα τα καταθλιπτικα συμπτωματα.

τωρα... ο στοχοσ ειναι η αυξηση του επιπεδου δηλ. τησ ποσοτητασ τησ σεροτονινησ... που κανει τον κυκλο τησ και υπαρχει...

ενασ τροποσ γι αυτο ειναι να βρεθει κατι το οποιο να εμποδισει την τοσο γρηγορη αποροφιση τησ σεροτονινησ.. ωστε να παραμενει για περισσοτερο καιρο χωρισ να εχει ολοκληρωσει τον κυκλο τησ και να αυξηθει ετσι η ποσσοτητα τησ μια και ο οργανισμοσ θα εχει προλαβει να διμιουργισει και αλλη μεχρι να διαλυθει .....

αυτη την δουλεια ακριβωσ κανουν οι SSRI ...οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης ....αναστελουν δηλαδη την επαναπροσληψη το να αποροφηθει δηλαδη η σεροτονινη... τοσο γρηγορα...

οσο για το \"εκλεκτικοι\"..λεγονται ετσι γιατι επιλεγουν μονο την σεροτονινη αφου υπαρχουν και αλλεσ ουσιεσ και αλλα φαρμακα που το κανουν σε αλλεσ ουσιεσ...

αυτα.. οσο πιο απλα μπορω να τα εξηγισω ελπιζω να βοηθησα...

παρε το βιβλιο \"καταθλιψη\" mayo clinic \"...δεν θυμαμαι εκδοση δυστυχοσ εχει γυρω στα 15 eyro ...εχει εικονεσ οι οποιεσ δειχνουν ακριβωσ αυτον τον κυκλο..πολυ ενδιαφερον...

φιλακια ....

[Adzik]

\"\"Το αναφρανίλ των 25mg δεν δημιουργεί υπνηλία.Μα νυστάζω\"\"

εγω παιρνω 25 και 25 mg dumirox και νυσταζω κι εγω...:P

[Alterego]

...Μπλεχτηκαν μεσα ουσιες και καπου τα εχω χασει γιατι δεν πολυκατεχω απο αυτα..Να σας πω και την αληθεια,δεν ηξερα ως τωρα οτι η καταθλιψη συνοδευεται απο τετοιες ιατρικες εννοιες.
Εγω παντοτε ηξερα πως συγκεκριμενα η καταθλιψη αφορα αποκλειστικα στον τροπο ζωης,στο παρελθον κλπ.Αληθεια πως καταλαμβαινεις αν εχεις ελλειψη της σεροτονινης;...με εξετασεις;
Τι να πω....

[Alterego]

....Σημερα ο καιρος ειναι οπως ακριβως και οι σκεψεις μου και τα αισθηματα μου.Ξυπνησα καπως αλλιωτικα σημερα,ξυπνησα με μια μικρη μελαγχολια,ενα μικρο αισθημα φυγης.Οσο για τον προορισμο αγνωστο.Κανει κρυο εξω,βρεχει και επιτελους μια χειμωνιατικη ημερα.Στηνεται εξω ενα σκηνικο που εχω πεθυμησει αρκετα,κι ας μου προκαλει μελαγχολια.Μου αρεσει η μελαγχολια μερικες φορες...ειναι τοσο οικια πια σε μενα που την εχω αγαπησει.Ρωταω συνεχως τον εαυτο μου σημερα τι θελει να κανουμε σημερα.Δεν βρισκω κατι,αν και θα θελα να κανω οτιδηποτα,απλα να μην βρισκομαι μεσα στο σπιτι.Οταν βρεχει,θελω να βγω εξω,να νιωσω την βροχη στο πετσι μου,να με καθαρισει,να με χαιδεψει..Παντα τετοιες ωρες θελω να γραφω,να γραφω οτιδηποτε,φτανει να ικανοποιω αυτη την αναγκη μου.Γιατι να μην γινεται να συνυπαρχουμε ολοι μας οπως θελουμε;Να ζω και να υπαρχω οπως επιθυμω..Γιατι δεν βλεπουμε τον εαυτο μας και ασχολουμαστε τοσο πολυ για τους αλλους;Γιατι να υπαρχει τοσος φθονος,τοση αδικια;...οι αλλαγες του καιρου..
οι αλλαγες στις αναγκες μας..Καποτε μας αρκουσε ενα πιατο φαι,τωρα θελουμε τρια.Καποτε μας αρκουσε ενα παντελονι,τωρα θελουμε κι αλλα...κι αλλα....Σαν ζωα παλευουμε..να φαμε ο ενας τον αλλον...
Κουραστηκα να ειμαι σπιτι.......πρεπει να βγω...καλη σας ημερα!

[Adzik]

Originally posted by Alterego
Αληθεια πως καταλαμβαινεις αν εχεις ελλειψη της σεροτονινης;...με εξετασεις;
Τι να πω....

..μακαρι να ηταν ετσι καλε μου.... δυστυχοσ ο μονοσ νομιζω τροπως να το καταλαβεις ειναι να εκδιλωσεισ καταθλιψη... να εισαι δυστιχισμενοσ και αδιος.. και ολα τα σιναφη... και οταν παρεισ φαρμακευτικη αγωγη και αντιδρασεισ θετικα.... τοτε θα συμαινει πως ηταν και χημικο το θεμα....

...βεβαια καλο ειναι να γινονται και εξετασεισ ορμονικεσ.. διαφορεσ μια και οι ενδοκρινολογικεσ ασταθειεσ προκαλουν ασταθεια διαθεσησ....

[Adzik]

Originally posted by Alterego
....Σημερα ο καιρος


..ειναι ο αγαπημενοσ μου καιροσ..... μεσα στα συννεφα κι εγω...

Ξυπνησα καπως αλλιωτικα σημερα,ξυπνησα με μια μικρη μελαγχολια,ενα μικρο αισθημα φυγης.

...αυτο το μικρο αισυθημα φυγης σχεδον μια μοονιμη κατασταση μου.......παντα θα θελω να φευγω .. να εχω ησυχεια φυρω μου.... υσυχεια και φυση....

τετοιεσ μερεσ εχω την εντυπωση πωσ η φυση ειναι πιο κοντα μασ....

Οσο για τον προορισμο αγνωστο.

..αυτο ειναι τρο μαχτικο η οχι???

Κανει κρυο εξω,βρεχει και επιτελους μια χειμωνιατικη ημερα.Στηνεται εξω ενα σκηνικο που εχω πεθυμησει αρκετα,κι ας μου προκαλει μελαγχολια.Μου αρεσει η μελαγχολια μερικες φορες...ειναι τοσο οικια πια σε μενα που την εχω αγαπησει.

...το καλητερο μου....

Ρωταω συνεχως τον εαυτο μου σημερα τι θελει να κανουμε σημερα.Δεν βρισκω κατι,αν και θα θελα να κανω οτιδηποτα,απλα να μην βρισκομαι μεσα στο σπιτι.Οταν βρεχει,θελω να βγω εξω,να νιωσω την βροχη στο πετσι μου,να με καθαρισει,να με χαιδεψει..Παντα τετοιες ωρες θελω να γραφω,να γραφω οτιδηποτε,φτανει να ικανοποιω αυτη την αναγκη μου.Γιατι να μην γινεται να συνυπαρχουμε ολοι μας οπως θελουμε;Να ζω και να υπαρχω οπως επιθυμω..Γιατι δεν βλεπουμε τον εαυτο μας και ασχολουμαστε τοσο πολυ για τους αλλους;Γιατι να υπαρχει τοσος φθονος,τοση αδικια;...οι αλλαγες του καιρου..
οι αλλαγες στις αναγκες μας..Καποτε μας αρκουσε ενα πιατο φαι,τωρα θελουμε τρια.Καποτε μας αρκουσε ενα παντελονι,τωρα θελουμε κι αλλα...κι αλλα....Σαν ζωα παλευουμε..να φαμε ο ενας τον αλλον...

ημαστε επιθυμηντικες μηχανεσ.. γι αυτο .. το ειπε και ο Σωκρατησ..... αχ καλε μου η φιλοσοφια θα σου δωσει πολλεσ απαντησεισ........ εμπιστευσου με....

...οσο για το γραψιμο.. γραψε.... γραψε,,,,οσο μπορεισ....

...εγω ειχα εξεταστικη και σημερα...... τα 7 παρακαλω ξυπνητηρια (χεχε) που εχουμε... τα κλεισαμε και με πηρε ο υπνοσ αργησα στο πρωτο μαθημα και δεν με αφησανε να γραψω ... τουταχιστον εγραψα καλα στο δευτερο...


Κουραστηκα να ειμαι σπιτι.......πρεπει να βγω...καλη σας ημερα!

....βρεϊ ...κατσε να τελειωσει η εξετσατικη και θα παμε βολτα μαζι...:P

..στισ παραλειεσ θα σε παω να αναπνευσεισ οξυγονο ... να περπατησεισ διπλα σε θαλασσεσ....

φιλια.....

[weird]

alterego με πολυ ενδιαφέρον διάβασα τα όσα έγραψες και προσωπικά δε θα σε συμβούλευα καθόλου να προσανατολιστεις στις ουσιες όπως το ανεφερες, τουλάχιστον όχι πριν να επισκευτεις κάποιον ειδικό που να διαγνώσει τι έχεις και στην περιπτωση που είναι κατάθλιψη, ανάλογα με την ένταση αλλα και με το προσωπικό σου υπόβαθρο, να σε οδηγησει σε ψυχοθεραπεία και ενδεχομένως εφόσον σου είναι απαράιτητο σε φαρμακευτική αγωγή...Εχω περάσει κι εγώ έντονη κατάθλιψη, έψαχνα να βρω που πήγε το φως της μερας και δεν μου είναι πια ορατό, που πήγε ο ευατός μου που απλα ένιωθα την απουσία του, που πήγαν τα συσαισθήματά μου, βιωνα μόνο το σκληρό κομμάτι του ευατού μου(για να επιβιώσω, όπως καταλαβα αργότερα), ο αυθορμητισμός μου...ήθελα να αποτιναξω τη μαυριλα απο πάνω μου, αυτο το φρικτό βάρος, χειροτερο κι απο το θάνατο, που άλλαζε το χρώμα των εννοιων, των πραγμάτων...ευτυχώς όταν άρχισα ψυχοθεραπέια σιγα σιγα η ισορροπία μου επανήλθε χωρις να προσφύγω μαλιστα σε θεραπευτική αγωγη.
Μην χανεις το επικεντρο σου, εχεις ομορφους προβληματισμους..

[weird]

όσο για τη μοναξια που περιγράφεις... να ξέρεις πως την εχω βιωσει κι εγω πολλες φορες και πως σιγουρα δεν είμαστε μόνοι μέσα στην κατάσταση αυτη...σου παραθετω, όπως και σε όλους σας μερικές σκεψεις μου...
υπάρχουν φορες που αναρωτιεμαι γιατί δεν μπορώνα χορεψω κι εγώ στον ρυθμό της ανθρωπότητας? Γιατι ναι, την ανθρωποτητα την νιωθω να στέκεται στην άλλη όχθη του ποταμού κι εγω απέναντι να την κοιτάω..Υπάρχει ένα ακαθόριστο \"κάτι\" που ξυπνά την αίσθηση του \"μη ανηκειν\", απ όλες τις αισθήσεις μου είναι η πιο οικεία. Μια αποξένωση. Και λέω τότε, τι καλά θα ήταν να είχα το ταλέντο της πιο αναλαφρης όψης των πραγμάτων, έτσι για να ταιριάξω λίγο και με τους γύρω μου που δε μπορουν να συμμεριστούν το διαρκές βουτηγμά μου σε ατέρμονες αναζητησεις, το βάθος που συχνα αναζητώ, τη μελαγχολία που βρίσκω επώδυνη μα και λυτρωτική συνάμα.. γιατι τη βρισκω τόσο αληθινά δεμένη με την ύπαρξη.
πρόσφατα γνώρισα έναν άνθρωπο ξεχωριστό. Στο παρελθον έχω έρθει κοντά με ανθρώπους, ποτε δεν ήμουν της \"παρέας\" πιο πολύ επιζητουσα τη φιλια, λίγους και καλούς. ¨εχω νιωσει να αγγίζουν δυο ψυχες η μια την άλλη. Μα τώρα ήταν κάτι διαφορετικό. Μια σπάνια μορφή κατανόησης και επικοινωνίας..Οι πυρήνες μας ενιωσα έιχανε μέσα τους απο λίγη έστω απο την ίδια ουσία...Αυτή η επαφή με ταρακουνησε για τα καλά και με ξύπνησε. Γιατι ο ευατός μου τόσα χρόνια δεν είχε πουθενα να βγάλει τα κομμάτια του κι ετσι τα ξεχασε κι αυτος ο ίδιος. Μπορεσα να δω τα πράγματα πολύ πιο καθαρά.
Και τρόμαξα με αυτα που έιδα. Τόσο καιρό είχα υπνωτιστεί απο έναν ρυθμό που δεν ήταν ο δικός μου. Είχα συμβιβαστει χωρις καν να το καταλάβω....Οι αληθινες μου αξίες έδωσαν τη θέση τους στα κέρινα ομοιόματά τους! Οι αληθινές μου αναγκες μου έμεναν κρυφές και πολλές άλλες πλαστες φύτρωναν στη θέση τους. Ειχα χάσει το δρόμο μου που τόσο αυθόρμητα πορευτηκα στο πρώτο, παρθενικό εκεινο \"νιώσιμο\" του ευατού μου των παιδικών χρόνων κι εμοιαζα με προβατο που ακολουθούσε το κοπάδι άβουλα...
Επέλεξα έναν συντροφο που αντι να μου θυμιζει αυτο που ειμαι( Στον Μπουσκάλια το είχα διαβάσει: όποιος ΄σε αγαπά μπορει να σε φερει σε επαφή με αυτο που πραγματικά εισαι) με έκανε να το ξεχνάω όλο και πιο πολύ. Επιζητούσα να βγαινω καθε μέρα, μη τυχον και μείνω μόνη με τον ευατό μου- ποιον ευατό μου? να πίνω, να περναω καλά με τις παρεες μου. Μια επιφανειακοτητα που ένιωθα να την έχω τρομερη αναγκη τότε.Σαν ένα μεγάλο υπνωτισμό το βλέπω τώρα. Τα γραπτά μου, η ζωγραφιές μου, όλα είχαν αποκοιμηθεί.
Έψαχνα για επικοινωνια και επαφή αλλα το μετετρεπα στο : με ποιον θα βγω αποψε?
Χαρηκα πολύ που ήρθε στη ζωη μου η στιγμή να δω καθαρά οτι πρεπει να εχω κουραγιο γιατι ο δρομος που μου ταιριαζει είναι δύσκολος και θέλει τολμη αλλα πλεον βλέπω ποιος ειναι και θα τον ακολουθησω. Ευτυχως αυτο το \"χασιμο στους άλλους\"κράτησε μόνο τρια χρόνια για μενα..Ελπιζω να κάνω μια νέα αρχή.
μετα απο αυτη την ευτυχή επικοινωνία και το μόιρασμα που με \"ξαναγέννησε\" η μοναξιά μου δε μοιαζει πια τόσο τρομαχτική. Πιο κοντά στη συνειδητιποίηση τη βρίσκω. Την επιλέγω εγώ κι οχι αυτή εμένα.Ειναι το τίμημα που πρεπει να πληρώνω για να μη συμβιμαστώ, έτσι το βλέπω τώρα.
Βεβαια πέρα απο όλα αυτά υπάρχει και ένα βαθυτερο αίσθημα μοναξιας που σε εμενα εχω εντοπισει οτι προερχεται απο τραυματα τα οποια αφήνω ακομα τον εαυτό μου να τα περνά μόνος χτίζοντας ενα μικρόκοσμο αποκομμένο, αυτο όμως ειναι ενα αλλο θεμα
Σας φιλώ.