Μήπως Χρειάζομαι Βοήθεια

[zanazan]

Καλησπέρα,
Ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων αν δημιούργησα το συγκεκριμένο θέμα σε λάθος topic.

Όπως αναφέρει και ο αρχικός τίτλος, την τελευταία περίοδο (κάνα χρόνο) διανύω μια πολύ περίεργη φάση. Υπάρχουν μέρες με τρομερό άγχος και αναβλητικότητα για τις υποχρεώσεις μου. Μέρες με τρομερά νεύρα που μπορεί να σπάσω όλο το σπίτι και να πω πράγματα που δύσκολα λέγονται σε κάποιον (αμέσως μετά ηρεμώ τόσο πολύ που πραγματικά γίνομε άλλος άνθρωπος). Μέρες που δεν μπορώ να κοιμηθώ και αν κοιμηθώ κοιμάμαι πολύ ελαφρά.

Αρχίζω και πιστεύω πως είμαι δύο άνθρωποι σε ένα σώμα. Δεν ξέρω αν έχω κατάθλιψη αλλά γενικά αν βγω έξω και έχω καλή παρέα θα περάσω καλά και θέλω να βγαίνω να διασκεδάζω κτλ...

Για πρώτη φορά κάπνισα πριν κανένα μήνα (συνειδητά είχα πάρει απόφαση να μην καπνίζω), και γενικά πιστεύω ότι άρχιζα να γίνομαι επιρρεπής σε διάφορα πράγματα. Μπορεί να οδηγώ και να τρέχω σαν τρελός και να μην νοιάζομαι για τις συνέπειες. Αυτό γίνετε τον τελευταίο χρόνο. Απλώς αρχίζω και τρομάζω γιατί δεν ήμουν έτσι και νομίζω πως γίνομε επικίνδυνος για τον εαυτό. Όπως προανέφερα την μια μέρα θα είμαι φυσιολογικός την άλλη δεν θα με αναγνωρίζω. Το ίδιο έχουν παρατηρήσει και οι γύρω μου.

Μήπως κάποιος ειδικός θα μπορούσε να με βοηθήσει? Απλώς το νιώθω ακόμα σαν taboo να επισκεφτώ κάποιον και πραγματικά δυσκολεύομαι...

ΑΝ μπορεί κάποιος να βοηθήσει...

[VickyK]

Καλησπέρα, κατα τη γνώμη μου αφού διαπιστώνεις κι εσύ ο ίδιος κ οι γύρω σου, ότι κάποιο θέμα υπάρχει κ όπως αναφέρεις φοβάσαι μη γίνεις επικίνδυνος ή έχεις γίνει οδηγώντας σα τρελός, θεωρείς ταμπού να επισκεφτείς κάποιον ειδικό να σε βοηθήσει? Και μπορείς να παραμείνεις έτσι? έχοντας αυτά τα συναισθήματα? Πρέπει να ψάξεις από που ξεκίνησαν, έγινε κατι συγκεκριμένο που σε άλλαξε? Είναι πολλά... Πιστεύω πως καλύτερα θα είναι να πας σε κάποιον ψυχολόγο, γιατί ότι κ να σου πούμε εμείς εδώ, δεν είμαστε ειδικοί... Κι εγώ φοβόμουν στην αρχή να πάω σε ψυχολόγο, ντρεπόμουν κ δεν έλεγα σε κανένα ότι πάω. Τελικά διαπίστωσα ότι έκανα βλακεία που δεν είχα ξεκινησει νωρίτερα από τους χαζούς φόβους μου! Άποψή μου...

[zanazan]

Βασικά το θεωρώ ταμπού (σύνδρομο κλειστής οπισθοδρομικής ελληνικής κοινωνίας). Όχι δεν έγινε κάτι συγκεκριμένο έχει πολύ βάθος το πράγμα... υπάρχουν πολύ σημαντικά παιδικά τραύματα απλά τώρα που δεν υπολογίζω κανέναν και δεν φοβάμαι τίποτα (εκτός από τον εαυτό μου*) ξέσπασε...

Απλώς δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο χαοτικό και απρόβλεπτο...

[VickyK]

Σίγουρα από κάπου ξεκινάνε όλα, αυτό ψάχνεις με τη βοήθεια ειδικού κ καταλήγεις κάπου... Ξέρεις τι πιστεύω, ότι είναι χειρότερο να φοβάσαι ή να είσαι θυμωμένος με τον εαυτό σου γιατί δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί, γι αυτό σου λεω ότι κοίτα να μιλήσεις με κάποιον ειδικό που θα τα βγάλει στην επιφάνεια όλα αυτά! Έτσι ξαφνικά έρχονται αυτά..!

[zanazan]

H αλήθεια είναι πως αυτό που βγει στην επιφάνεια με τρομάζει... έχω ψάξει λίγο πολύ κάποια πράγματα και μάλλον πάω για ψυχίατρο ούτε καν για ψυχολόγο...

[VickyK]

Νομίζω πως τ οτι σε τρομάζει κάτι τετοιο σημαίνει πως αντιλαμβάνεσαι τη πραγματικότητα κ θες να το αλλάξεις, θα βρεις τη δυναμη κ θα το παλεψεις!

[path]

Τ καπνισμα επιφερει μεγαλες αλλαγες στην ψυχολογια . Γιατι δεν επιστρεφεις στην αρχικη σου θεση και να το αφησεις εξω απ τη ζωη σου .

[zanazan]

Τ καπνισμα επιφερει μεγαλες αλλαγες στην ψυχολογια . Γιατι δεν επιστρεφεις στην αρχικη σου θεση και να το αφησεις εξω απ τη ζωη σου .

To κάπνισμα στην περίπτωση μου είναι το λιγότερο, απλά παλιά δεν κάπνιζα για τις επιπτώσεις, τώρα απλά δεν με ενδιαφέρουν...