Για την Χρύσα...
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 28
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Location
    Αθήνα
    Posts
    687

    Για την Χρύσα...

    Μόλις πριν λιγο εμαθα οτι η ξαδελφη μου η Χρυσα, 40 χρονών, πέθανε ...με δυο παιδια....τοσο νεα, απο καρκίνο... Δεν μπορώ να το χωνέψω. Πνίγομαι...Περισσοτερο σκεφτηκα να γραψω εδω για να ανασανω...με αγαπουσε πολυ, με νοιαζοταν...μιλούσε σε όλους για μένα...και εγώ την αγαπούσα...Γαιτι να φευγουν αυτοι που αγαπαμε?? και πού πάνε??? πουθενά....δεν υπαρχει τιποτα εκει πανω..μονο σκοταδι...Ηταν τοσο καλη. Παντα διπλα μου, στις χαρες ,στις λυπες....σαν αδελφη και παραπανω...εφυγε ξαφνικα, οπως κι αλλοι που αγαπησα στη ζωη μου εφυγαν ξαφνικα. Δεν προλαβα να παω στο νοσοκομειο.. Θα πηγαινα..Επρεπε να παω..Δεν φανταστηκα οτι θα ηταν τοσο γρηγορο. Επρεπε να της πω οτι θα στηριζω εγω τα παιδια της, θα τα βοηθησω...γιατι τα καταλαβαινω...εχασα τον μπαμπα μου στα 6 μου...σαν τωρα, τραγικη συμπτωση...4 μαιου.. πεθανε ο μπαμπας μου...
    Χρυσα μου αντιο, σ'αγαπω..θα θυμαμαι παντα το χαμογελο σου, την καλη σου κουβεντα για ολους, την ζεστη αγκαλια σου..Εκει που θα εισαι στο σκοταδι,,κοιτα και λιγο στη γη σε μας. προσεχε μας,,,συγγνωμη που δεν σε χαιρετησα Χρυσα...συγγνώμη...
    Ηθελα..αλλλα δεν προλαβα...δεν φανταστηκα..

    Συγγνωμη και για το ακαταληπτο του λογου μου...απλα δεν μπορω....

  2. #2
    Συλληπητηρια φιλε μου. Ζωη σε λόγου σας. Έχασα πριν χρονια τη θεια μου απο καρκινο λιγο παραπανω απο 40. Θεριζει δυστυχως.
    1. Πες πες πες στο τέλος κάτι θα μείνει
    2. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    May 2011
    Posts
    3,277
    Εγώ τον πατέρα μου απο καρκίνο σε ηλικία 38 χρονών! Τραγικο! Τα συλληπητηρια μου! :'(

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Location
    Αθήνα
    Posts
    687
    Χριστινακι μου δεν είναι τόσο ο θανατος που με τρομαζει, γιατι τον εχω ζησει και ξερω οτι ειναι το τελος του ταξιδιου. Είναι αυτή η ματαιοτητα της ζωης, οτι καθομαστε και αναλωνομαστε σε ανούσιες ιστορίες, γιατί η κορη μου πήρε 17 στο τριμηνο αντί για 20, γιατι με αφησε ο φίλος μου..κτλ...και απομωνονόμαστε από τη ζωή, οταν πρεπει να την πιασουμε από τα μαλλιά, να την ζησουμε, να βρισκομαστε μα ανθρώπους που μας αγαπανε γιατι ο χρόνος είναι τοσο λιγος..
    Όλοι τελικά βρισκουν το δρομο τους,,ομως η Χρύσα ποτέ δεν θα δει το γάμο των κοριτσιων της, ο πατερας μου ποτε δεν με χαρηκε, δεν με αγκάλιασε..δεν προλαβε..και ποσο μου έλειψε αυτό..αλλά κυρίως ελειψε σε αυτόν..
    Αισθανομαι ένα κενο...σαν να εφυγε κάτι από μεσα μου..
    Ευχαριστώ Χριστινάκι..
    Last edited by julias; 01-05-2012 at 00:10.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2012
    Posts
    933
    Quote Originally Posted by julias View Post
    Μόλις πριν λιγο εμαθα οτι η ξαδελφη μου η Χρυσα, 40 χρονών, πέθανε ...με δυο παιδια....τοσο νεα, απο καρκίνο... Δεν μπορώ να το χωνέψω. Πνίγομαι...Περισσοτερο σκεφτηκα να γραψω εδω για να ανασανω...με αγαπουσε πολυ, με νοιαζοταν...μιλούσε σε όλους για μένα...και εγώ την αγαπούσα...Γαιτι να φευγουν αυτοι που αγαπαμε?? και πού πάνε??? πουθενά....δεν υπαρχει τιποτα εκει πανω..μονο σκοταδι...Ηταν τοσο καλη. Παντα διπλα μου, στις χαρες ,στις λυπες....σαν αδελφη και παραπανω...εφυγε ξαφνικα, οπως κι αλλοι που αγαπησα στη ζωη μου εφυγαν ξαφνικα. Δεν προλαβα να παω στο νοσοκομειο.. Θα πηγαινα..Επρεπε να παω..Δεν φανταστηκα οτι θα ηταν τοσο γρηγορο. Επρεπε να της πω οτι θα στηριζω εγω τα παιδια της, θα τα βοηθησω...γιατι τα καταλαβαινω...εχασα τον μπαμπα μου στα 6 μου...σαν τωρα, τραγικη συμπτωση...4 μαιου.. πεθανε ο μπαμπας μου...
    Χρυσα μου αντιο, σ'αγαπω..θα θυμαμαι παντα το χαμογελο σου, την καλη σου κουβεντα για ολους, την ζεστη αγκαλια σου..Εκει που θα εισαι στο σκοταδι,,κοιτα και λιγο στη γη σε μας. προσεχε μας,,,συγγνωμη που δεν σε χαιρετησα Χρυσα...συγγνώμη...
    Ηθελα..αλλλα δεν προλαβα...δεν φανταστηκα..

    Συγγνωμη και για το ακαταληπτο του λογου μου...απλα δεν μπορω....
    συλληπητηρια.καμια φορα ασχολουμαστε με πραγματα οντως ανουσια μπροστα σε αυτα που οντως ειναι προβληματα.και εχω ζησει κι εγω απωλεια του πιο αγαπημενου μου προσωπου .να την θυμαστε και θα ζει μεσα σας..

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Location
    Αθήνα
    Posts
    687
    Quote Originally Posted by kaity View Post
    συλληπητηρια.καμια φορα ασχολουμαστε με πραγματα οντως ανουσια μπροστα σε αυτα που οντως ειναι προβληματα.και εχω ζησει κι εγω απωλεια του πιο αγαπημενου μου προσωπου .να την θυμαστε και θα ζει μεσα σας..
    Αυτή την στιγμη νιωθω μια παγωμαρα, δεν μπορω να δεχτω οτι τωρα βρισκεται στο απολυτο σκοταδι. Ισως φταει που πλησιαζει η επετειος του θανατου του πατερα μου..που παντα ποναει..

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2012
    Posts
    933
    σε καταλαβαινω απολυτα..ειναι το πιο κρυο πραγμα.σκεψου ομως οτι η ψυχη της δεν ειναι εκει. ειναι μαζι σας..δε μπορει να ειναι εκει αποκλειεται .αυτο σκεφτομουν κι εγω.γιατι ηταν τοσο καλη και αγνη..

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Location
    Αθήνα
    Posts
    687
    Quote Originally Posted by kaity View Post
    σε καταλαβαινω απολυτα..ειναι το πιο κρυο πραγμα.σκεψου ομως οτι η ψυχη της δεν ειναι εκει. ειναι μαζι σας..δε μπορει να ειναι εκει αποκλειεται .αυτο σκεφτομουν κι εγω.γιατι ηταν τοσο καλη και αγνη..
    Αυτη τη στιγμη δεν ξερω τι να σκεφτω, δεν με απαλυνει οτι η ψυχη της ειναι μαζι μας, εγω εκεινη ηθελα μαζι μου, τον πατερα μου ηθελα μαζι μου..η ψυχη ας ειναι οπου θελει, ο ανθρωπος ομως λειπει και αυτο πρεπει να δεχτω..

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2012
    Posts
    933
    το ξερω οτι τους ηθελες...ο καιρος βοηθα αλλα παλι ειναι δυσκολο να το δεχτεις να το συνειδητοποιησεις..

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Location
    Αθήνα
    Posts
    687
    [QUOTE=kaity;345093]το ξερω οτι τους ηθελες...ο καιρος βοηθα αλλα παλι ειναι δυσκολο να το δεχτεις να το συνειδητοποιησεις..[/QUOTE

    Οσους αγαπαμε τους θελουμε διπλα μας, εγω τουλαχιστον ετσι νιωθω και δεν με παρηγορει καθολου η σκεψη της ψυχης που ειναι μαζι μας. Εγω τοσα χρονια δεν ενιωσα καμια ψυχη του πατερα μου διπλα μου. Εγω αυτον ηθελα κοντα μου, οχι την ψυχη του.Απλα καποια στιγμη το παιρνουμε αποφαση και συνεχιζουμε τη ζωη μας, γιατι αυτο θα ηθελαν και οι αγαπημενοι μας για εμας...

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2012
    Posts
    933
    αυτο θα ηθελαν να συνεχισουμε τη ζωη μας και να εχουμε δυναμη .

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Location
    Αθήνα
    Posts
    687
    Quote Originally Posted by kaity View Post
    αυτο θα ηθελαν να συνεχισουμε τη ζωη μας και να εχουμε δυναμη .
    Μα η ζωη συνεχιζεται ακομα και να μην το θελουμε. Και τα παιδια της Χρυσας θα μεγαλωσουν, και εμεις μεγαλωσαμε, και ο αντρας της Χρυσας θα ηρεμησει και η μητερα μου ηρεμησε...απλα δενεσαι με τους ανθρωπους και μετα υποφερεις στην απωλεια τους και αναγκαζεσαι να συνεχισεις χωρις αυτους γιατι δεν γινεται αλλιως..η γη γυριζει εστω και με απωλειες..

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Location
    Αθήνα
    Posts
    687
    Δεν υπαρχει τιποτα μετα το θανατο, απολυτως, ολα ειναι παρηγορια στον αρρωστο. Ειμαστε ενας κοκκος στην αμμο, μια αχτιδα φωτος στο μαυρο του συμπαντος, και το βασικοτερο πρεπει να μαθουμε να συνεχιζουμε γιατι ποτε δεν ξερουμε ποτε θα ξεκινησει το αλλο ταξιδι. Εγω ακομα και τωρα, δυσκολευομαι πολυ με τις απωλειες, μαλλον ειναι θεμα χρονου....φανταζομαι..

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Location
    εδω... εκει... παραπερα...
    Posts
    2,059
    Συλληπητηρια κι απο εμενα Τζουλια!
    Η απωλεια ενος δικου μας προσωπου παντοτε ποναει αλλα το ζητουμενο ειναι να ξεπεραστει οσο το δυνατον γρηγοροτερα! Ευχομαι να το επιτυχεις σε οσο το δυνατον μικροτερο διαστημα λοιπον!
    Η ανησυχία μοιάζει με την κουνιστή πολυθρόνα. Σε κρατάει απασχολημένο χωρίς να σε πηγαίνει πουθενά.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2011
    Location
    Αθήνα
    Posts
    687
    Quote Originally Posted by ALIA View Post
    Συλληπητηρια κι απο εμενα Τζουλια!
    Η απωλεια ενος δικου μας προσωπου παντοτε ποναει αλλα το ζητουμενο ειναι να ξεπεραστει οσο το δυνατον γρηγοροτερα! Ευχομαι να το επιτυχεις σε οσο το δυνατον μικροτερο διαστημα λοιπον!
    Ευχαριστω κοριτσι μου, ψαχνω τροπους να μην σκεφτομαι καθολου..με ποναει πολυ..

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •