Κρίσεις πανικού - καθημερινότητα - δουλειά

[novia35]

Kαλημερα σε ολους.
6 ωρες υπνου με το ρολοϊ. Λες και καταπια ξυπνητηρι.
Μετα τα γνωστα, σφιξιματα, εντονο αγχος κλπ.
Οσο περναει η ωρα στρωνει σχετικα.
Αυτο ελεγα και με τον tieinaitoutopali στο νημα του.
Οτι δεν καταλαβαινω πως λειτουργει αυτο το "πρωι χαλια, βραδυ καλα".
Σε εναν ψυχιατρο που το ειχα πει παλια μου ειχε δωσει την επιστημονικοτατη εξηγηση με ρομαντικο υφος "η αγκαλια της νυχτας...".
Μαϊστα.
Και να φανταστεις οτι ναι μεν δεν ειμαι πρωινος τυπος αλλα μια απο τις ωραιοτερες στιγμες της μερας μου οταν ειμαι στα καλα μου ειναι να ανοιγω τα πατζουρια για να μπει το φως μεσα.
Ασε το εντερο μου που εχει φρικαρει , ασε η ορεξη μου που ειναι ανυπαρκτη αλλα αυτη τη φορα δεν επεσα στο λαθος του "αφου δεν πειναω δεν τρωω" γιατι ειναι καταστροφικο.
Τρωω εστω και λιγο συχνα για να παραγεται σεροτονινη. Εστω και λιγη για να πορευομαστε αφου τωρα δεν παιρνουμε αυτα τα κωλοχαπια που τη δινουν ετοιμη.
15 χρονια το ζω αυτο το πραγμα και ακομα οταν συμβαινει δεν μπορω να το χωνεψω...
Τοσο πολυ με ενοχλει.
Θα μου πεις καλα την παθαινεις 1-2 φορες το χρονο και παραπονιεσαι;
Ε, παραπονιεμαι και θυμωνω κιολας.
Αλλες φορες λεω αστο, μη δινεις σημασια, θα περασει. Οπως η γριπη. Κανει τον κυκλο του και περναει.
Και αυτη ειναι και η σωστη αντιμετωπιση.
Αλλα οποιος εχει εμπειρια πανω στις διαταραχες αγχους θα καταλαβει οτι δεν ειναι παντα ευκολο.
Και θα θυμωσω, και θα νευριασω και θα παραπονεθω και θα βριζω τη μοιρα μου και ολα αυτα που δεν βοηθουν σε τιποτα ισα ισα κανουν την κατασταση χειροτερη.
Χθες τι απογευμα μετα τη δουλεια (στην οποια απο το 1-10 ημουν καλα 7) πηγα σε ενα μαγαζι που το εχουν φιλοι, κατσαμε, γελασαμε, περασαμε καλα, δεν ημουν 10 αλλα ημουν 7 παλι.
Μολις μου ειπε η λατρεια οτι θα ερθει μαζι μου σπιτι εγινα 10!
Μετα τελος παντων κατι προεκυψε δεν μπορεσε να ερθει αλλα δεν επεσα πολυ, ενα 8 σταθερο ημουν.
Την πηγα και σπιτι και γυρισα και στο δικο μου μονη μου παρ'ολο που αισθανομαι ανασφαλεια οταν οδηγω σε τετοιες περιοδους και ημουν γενικα καλα.
Ημουν και με πολυ λιγο υπνο και με το που ξαπλωσα ξεραθηκα αλλα αυτο το ωραιο ξεραμα, το γλυκο. Στις 2.
8 το πρωι, χαλια μαυρα.
Και παρα το οτι παιρνω το μισο ζαναξ το πρωι και μισο το απογευμα, με νυσταζει αλλα δεν με χαλαρωνει.
Αυτο το παθαινω παντα τα πρωινα οταν δεν ειμαι καλα.
Το ζαναξ και θα με νυσταξει και δεν θα μπορω να κοιμηθω γιατι το αγχος παραμενει.
Επισης ας μου εξηγησει καποιος πως γινεται να νυσταζω και να εχω αγχος ταυτοχρονα!
Το παραλογο το ιδιο.
Το απογευματινο ζαναξ με ισιωνει.
Αλλα δεν ειναι το ζαναξ θεωρω.
Ειναι που οσο περναει η μερα ειμαι εκ των πραγματων καλυτερα.
Τελος παντων ας σκασω γιατι κουρασα ακομα και μενα.

Υ.Γ. Ο γιατρος μου ειπε μια ιστορια για μια οικογενεια στην κατοχη (απο μια ταινια ειναι) που βεβαια δεν εχουν να φανε και τρωνε καθε μερα πληγουρι.
Το πιτσιρικι ονειρευεται ψητο. Η φτωχεια ομως προσταζιε πληγουρι. Τελειωνει η κατοχη και ερχεται η ωρα του ψητου.
Οταν δοκιμαζει το πιτσιρικι το ψητο συνειδητοποιει οτι παλι πληγουρι θελει...
Αυτο ως παραδειγμα για το πως μας τρομαζουν οι αλλαγες στη ζωη μας, ποσο συνηθιζουμε στη μιζερια μας και ποσο γιγαντωνεται στο μυαλο μας η αξια αυτου που δεν εχουμε.

Τι να πω;;;; Πραγματικα ειναι απολαυση να σε διαβαζω. Βεβαια ολα αυτα μου υπενθυμιζουν ποσο πιο χαλια αισθανομαι εγω αυτη την περιοδο και δεν τη λες και περιοδο, οταν εχεις κλεισει χρονο. Εγω ειμαι μηνες ετσι κι οχι μονο αυτο αλλα ειμαι σε πληρη παραιτηση και εχουν ανασταλει τελειως οι καθημερινες μου δραστηριοτητες. Το 5/10 ειναι καλα. Εμενα δε μπαινει αν σε κλιμακα πλεον. Το 6ωρο σταθερα δεν ειναι κακο αν σκεφτεις πως εγω εχω κοιμηθει 4 μολις ωρες κι εχω ξυπνησει με μια αισθηση οτι απο στιγμη σε στιγμ παθαινω εγκεφαλικο. Χθες μαλιστα το βραδυ περαγε το αριστερο μου ματι για ωρες, νευροφυτικο. Το ειχα ξαναπαθει προ 5ετιας μονο που εκεινη τη φορα ηταν επι καθημερινης βασεως σχεδον συνεχεια. Πως μου εφυγε εκεινο το πραγμα ουτε και ξερω. Μακαρι να ειχε ρυθμιστει κι εμενα το ρολοι μου στο 6ωρο εγω η που θα κοιμαμαι 3ωρες και το κακο ειναι πως αν ξυπνησω μετα δεν ξανακλεινω ματι μεχρι την επομενη μερα το βραδυ η πεφτω για υπνο και ξεχναω να ξυπνησω. Τελειως απορυθμισμενη δηλαδη. Οποτε μην ανησυχεις μια χαρα εισαι.

[novia35]

χωρις ποτε ν' αντιμετωπισω καποιο πανικο. Απλα καποιος επρεπε παντα με πηγαινε ωστε να μη χειαστει να εκτεθω σε "κινδυνο", που κινδυνος μπορει να ηταν το να παρω μονη μου το λεωφορειο και να κατεβω στην Αθηνα για ψωνια. Χαρη σ' αυτο το προστατευμενο περιβαλλον ειχα για πολλα χρονια ανακουφιστει απο τις κρισεις πανικου. Τελευταια ομως εγιναν απανωτες ανατροπες στη ζωη μου που μου ανοιξαν διαφορα παραθυρακια στο μυαλο μου και η κατασταση ειναι πολυ ασχημη τη δεδομενη στιγμη. Ειναι σα να εχω κανει καθολικο πισωγυρισμα, ξυπνησαν μνημες προ 20ετιας.

[Blue9791]

χωρις ποτε ν' αντιμετωπισω καποιο πανικο. Απλα καποιος επρεπε παντα με πηγαινε ωστε να μη χειαστει να εκτεθω σε "κινδυνο", που κινδυνος μπορει να ηταν το να παρω μονη μου το λεωφορειο και να κατεβω στην Αθηνα για ψωνια. Χαρη σ' αυτο το προστατευμενο περιβαλλον ειχα για πολλα χρονια ανακουφιστει απο τις κρισεις πανικου. Τελευταια ομως εγιναν απανωτες ανατροπες στη ζωη μου που μου ανοιξαν διαφορα παραθυρακια στο μυαλο μου και η κατασταση ειναι πολυ ασχημη τη δεδομενη στιγμη. Ειναι σα να εχω κανει καθολικο πισωγυρισμα, ξυπνησαν μνημες προ 20ετιας.

Ακουλουθεις καποια θεραπεια;
Φαρμακευτικη ή ψυχοθεραπευτικη;
Γιατι το διαστημα "κοντα ενας χρονος" θεωρω οτι ειναι πολυ μεγαλο.
Δλδ οσο κι αν θελω να κοψω τα φαρμακα, αν περνουσε ο χρονος χωρις βελτιωση ειλικρινα θα τα ξαναπαιρνα.
Δεν μπορω να ζω ετσι!
Και σε κανεναν δεν αξιζει να ζει ετσι.

[Blue9791]

Αγαπημενο ψυχολογιο,
5 ωρες υπνου σημερα.
Ξεραθηκα μεν χθες αλλα το ξυπνημα ηταν φρικη σκετη.
Χθες πηγα για τεννις τελικα αφου ειπα οτι δεν θα διακοψω τις δραστηριοτητες μου μηπως και βοηθηθω.
Δεν ηταν τοσο σωτηριο οσο παεριμενα. Το μυαλο μου ηταν απασχολημενο με τα δικα του παρ'οτι το σωμα μου ηταν σε κινηση.
Μετα πηγα στη λατρεια με παρεα να δουμε ταινια.
Οσο περνουσε η ωρα εκει ημουν σχετικα καλα.
Κατα τη μια το βραδυ 10/10 η διαθεση.
Αλλος ανθρωπος.
Σημερα ηταν η μερα που επαιρνα το εβδομαδιαιο εφεξορ.
Φυσικα δεν το πηρα.
Εν αναμονη... ξερεις, αυτη η αναμονη που μπορει να σου φαει τη ψυχη.
Δουλευω σημερα το απογευμα και ευχομαι και προσευχομαι να ειμαι καλα.
Το αστειο ειναι οτι εχω ενα κουτι εφεξορ κλειστο και δεν το εχω πεταξει.
Ποτε δεν ξερεις αν θα ξαναχρειαστει...
Ασε που ειναι και ακριβο και λυπαμαι να το πεταξω.
Αν και οταν αποφασισω να το ξεφορτωθω θα το δωσω στο φαρμακειο αλληλεγγυης αλλα προς το παρον το θελω εκει να το βλεπω.
Ελπιζω να εχει δικιο ο γιατρος και να ηρεμησω τωρα χωρις το κωλοφαρμακο.
Ασε που εχω γινει ευσυγκινητη...
Χαζευα στο youtube διαφορα και πετυχα κατι προτασεις γαμου και τετοια που υπο αλλες συνθηκες δεν θα εδινα σημασια και ετρεχαν τα ματια μου ασυγκρατητα.
Εχω αναγκη να κλαψω βεβαια.
Ακομα και αυτο το δακρυσμα με ενακουφιζει πολυ.
Ενα καλο κλαμμα νομιζω θα μου εκανε πολυ καλο.

[Blue9791]

σε καταλαβαινω απολυτα!!!σου ευχομαι να το πετυχεις και συντομα αλλα να παιρνεις και κανενα που και που δεν τρεχει μια!!

Να'σαι καλα!!
Το ιδιο λεει και ο γιατρος μου..."ε, κι αν δεν την παλευεις καθολου, παρε ενα και δεν χαθηκε ο κοσμος".
Ξεκινησες θεραπεια;

[kosto30]

ναι seropram τωρα 3 μερες εχω ξεκινησει το ολοκληρο και αναμενω αλλα ξεκινησα και ψυχοθεραπεια.Πιστευω σε καμια 15 μερες να εχω στρωσει αρκετα γιατι ψιλοταλαιπωρουμε με τις παρενεργειες κυριως με τον διακεκομενο υπνο!

[Blue9791]

ναι seropram τωρα 3 μερες εχω ξεκινησει το ολοκληρο και αναμενω αλλα ξεκινησα και ψυχοθεραπεια.Πιστευω σε καμια 15 μερες να εχω στρωσει αρκετα γιατι ψιλοταλαιπωρουμε με τις παρενεργειες κυριως με τον υπνο!

Καλη αρχη ευχομαι και με τις 2 θεραπειες σου!
Σε καμια εβδομαδα ουτε που θα θυμασαι τις περενεργειες... μη σου πω θα ξεχασεις για ποιο λογο παιρνεις φαρμακα!
Ολα θα τα ξεχασεις, ακομα και εμας εδω :)
Το ξερω γιατι το εχω κανει.
Σημασια εχει να ισιωσεις και να εχεις μια φυσιολογικη ζωη!
Οποιο και να ειναι το τιμημα.
Και κυριως να μην ξεχασεις οτι αν δεν βρεις την πληγη για να την επουλωσεις εσυ, δεν θα μεινει για πολυ κρυμμενη κατω απο το σεροπραμ.
Βαλε εσενα πρωτο στη λιστα των υποχρεωσεων σου, ζησε για σενα, οκ μη γινεις τελειως παρτακιας και κωλοπαιδο, αλλα αν ποτε το διλλημα ειναι εγω ή ο αλλος, η απαντηση να ειναι εγω.
Αγριο μπορει να ακουγεται αλλα εμεις οι αγχωτικοι στην ουσια τι εχουμε παθει;
Εχουμε μαθει ή μας εχουν μαθει να υποχωρουμε και να κρυβουμε τις δικες μας αναγκες και επιθυμιες κυριως γιατι δεν μας παει καρδια να πληγωσουμε κανεναν.
Θα δεις ομως οτι παρα το οτι εσυ δεν εχεις διαθεση να πληγωσεις κανεναν και απλα θες την ησυχια σου, θα υπαρξουν ανθρωποι που δεν θα σκεφτουν καθολου το πως νιωθεις εσυ, τι αναγκες εχεις και πως την παλευεις γενικως.
Ε, εκει ακριβως λες "ειμαι για την παρτη μου".
Ηρεμησε αλλα μην ξεχνας!

[ti einai touto pali]

Αυτο με το "δυσκολο" πρωινο ειναι ενα ζητημα γαμοτο. Εχω μια μεγαλη υποψια, σχεδον σιγουρια ωρες ωρες, οτι το πυροδοτω εγω. Δηλαδη μονιμα χρονια τωρα η πρωτη μου σκεψη μολις ξυπνησω ειναι να σκεφτω αν ειμαι καλα ποσο καλα ειμαι, αν με ποναει το ενα η το αλλο... Εχω την εντυπωση οτι και καλα να ειμαι μονο με την σκεψη που κανω βγαινουν διαφορα ψυχοσωματικα κατευθειαν στην επιφανεια και μετα που συμβαινει αυτο η ψυχολογια μου παει με την σειρα της κατευθειαν στον πατο...
Ενας ψυχιατρος μου ειχε πει να κοιταξω να μην τα σκεφτομαι το πρωι ή τουλαχιστον να μην τους δινω σημασια. Ομως δεν μπορεσε να μου δωσει απαντηση στο πως γινεται αυτο. Μια λυση που την εχω ψιλοκαταφερει ειναι να αρχιζω το πρωι μολις παει να "μου μαυρισει" να λεω μεγαλοφωνα στον εαυτο μου "μωρε δε γαμιεται αι σιχτιρ απο δω εγω ειμαι μια χαρα..."
Το κολπο φαινεται να πιανει αρκετες φορες αλλα ειναι φορες που η "μαυριλα" με προλαβαινει και σπαζομαι πραγματικα. Παντως οσο το σκεφτομαι νομιζω οτι το "κλειδι" ειναι εκει δηλαδη πως να περαστει στο μυαλο οτι η πρωτη σκεψη το πρωι να ειναι το "δε γαμιουνται ολοι και ολα εγω να ειμαι καλα" και οχι αυτο που κανω συνηθως να σκεφτομαι "ειμαι καλα...δεν ειμαι καλα...ωχ παλι ζαλιζομαι ...να και το εντερο κτλ κτλ κτλ)
Η πρωινη διαθεση ειναι το κομβικο σημειο και τελικα θελει ψαξιμο και υπομονη και επιμονη και χρονο...

[ti einai touto pali]

Αγριο μπορει να ακουγεται αλλα εμεις οι αγχωτικοι στην ουσια τι εχουμε παθει;
Εχουμε μαθει ή μας εχουν μαθει να υποχωρουμε και να κρυβουμε τις δικες μας αναγκες και επιθυμιες κυριως γιατι δεν μας παει καρδια να πληγωσουμε κανεναν.
Θα δεις ομως οτι παρα το οτι εσυ δεν εχεις διαθεση να πληγωσεις κανεναν και απλα θες την ησυχια σου, θα υπαρξουν ανθρωποι που δεν θα σκεφτουν καθολου το πως νιωθεις εσυ, τι αναγκες εχεις και πως την παλευεις γενικως.
Ε, εκει ακριβως λες "ειμαι για την παρτη μου".
Ηρεμησε αλλα μην ξεχνας!

Αρε Μπλου μεσα στο μυαλο μου εισαι ωρες ωρες...

[Blue9791]

Αυτο με το "δυσκολο" πρωινο ειναι ενα ζητημα γαμοτο. Εχω μια μεγαλη υποψια, σχεδον σιγουρια ωρες ωρες, οτι το πυροδοτω εγω. Δηλαδη μονιμα χρονια τωρα η πρωτη μου σκεψη μολις ξυπνησω ειναι να σκεφτω αν ειμαι καλα ποσο καλα ειμαι, αν με ποναει το ενα η το αλλο... Εχω την εντυπωση οτι και καλα να ειμαι μονο με την σκεψη που κανω βγαινουν διαφορα ψυχοσωματικα κατευθειαν στην επιφανεια και μετα που συμβαινει αυτο η ψυχολογια μου παει με την σειρα της κατευθειαν στον πατο...
Ενας ψυχιατρος μου ειχε πει να κοιταξω να μην τα σκεφτομαι το πρωι ή τουλαχιστον να μην τους δινω σημασια. Ομως δεν μπορεσε να μου δωσει απαντηση στο πως γινεται αυτο. Μια λυση που την εχω ψιλοκαταφερει ειναι να αρχιζω το πρωι μολις παει να "μου μαυρισει" να λεω μεγαλοφωνα στον εαυτο μου "μωρε δε γαμιεται αι σιχτιρ απο δω εγω ειμαι μια χαρα..."
Το κολπο φαινεται να πιανει αρκετες φορες αλλα ειναι φορες που η "μαυριλα" με προλαβαινει και σπαζομαι πραγματικα. Παντως οσο το σκεφτομαι νομιζω οτι το "κλειδι" ειναι εκει δηλαδη πως να περαστει στο μυαλο οτι η πρωτη σκεψη το πρωι να ειναι το "δε γαμιουνται ολοι και ολα εγω να ειμαι καλα" και οχι αυτο που κανω συνηθως να σκεφτομαι "ειμαι καλα...δεν ειμαι καλα...ωχ παλι ζαλιζομαι ...να και το εντερο κτλ κτλ κτλ)
Η πρωινη διαθεση ειναι το κομβικο σημειο και τελικα θελει ψαξιμο και υπομονη και επιμονη και χρονο...

Δεν θα μπορουσα να ειμαι πιο συμφωνη!
Ειδικα με το οτι η μαυριλα σε προλαβαινει πριν ακομα ξυπνησεις και μεσα απο τον ληθαργο ακομα σκαναρεις το σωμα σου να δεις αν ολα ειναι καλα (και φυσικα δεν ειναι γιατι το περιμενεις οτι δεν ειναι).
Καθε πρωι τις τελευταιες μαυρες μερες που περναω συμβαινει ακριβως αυτο!
Ακομα και νυσταγμενη να ειμαι και να εχω αυτο το "ασε με νυσταζω! καλα ειμαι!" το μυαλο μου παιζει τοσο βρωμικο παιχνιδι που με το που το λεω, ξυπναω και αρχιζουν τα οργανα.
Εν τω μεταξυ το γαστρεντερικο φιλε μου ειναι πολυ ατιμο συστημα.
Δεν ειχα δωσει ιδιαιτερη προσοχη στο παρελθον στο ποσο πολυ σακατευεται οταν δεν ειμααστε καλα.
Ισως γιατι τα υπολοιπα συμπτωματα ηταν πιο εντονα.
Αλλα τωρα τα εχω δει ολα!
Το στομαχι κλεινει και θελει να τα βγαλει ολα και το εντερο ανοιγει και θελει κι αυτο να τα βγαλει ολα (σορυ για το μπλιαχ)!
Αν δεις πως τρωω θα με λυπηθεις.
Ασε που οταν βραδιαζει και ειμαι καλα και πειναω (την υπολοιπη μερα τρωω για θεραπευτικους λογους) τρωω αργα και ταπεινα για να μην με πιασει τιποτα απο το αποτομο.
Οκ δε με χαλαει που πρεπει να εχω χασει στανταρ ενα τρικιλο αυτη την εβδομαδα αλλα καλυτερα χοντρη και με καλη διαθεση παρα αδυνατη με διαταραχη αγχους!
Ειλικρινα δλδ!
Ειναι οπως τα λες. Κομβικο σημειο!
Το ξερεις το τραγουδι του Σαββοπουλου που λεει "το χειμωνα ετουτο αμα τον πηδησαμε γι'αλλα 10 χρονια αϊντε καθαρισαμε".
Τη βδομαδα τουτη αμα τη πηδησαμε... δε συνεχιζω για να μη το γκαντεμιασω.
Νεοι ανθρωποι ρε παιδι μου! Και διαβαζω αλλα νηματα που βλεπεις κατι ηλικιες 14-15-17 και τρελαινομαι!
Και να σου πω και κατι; Καλυτερα απο τη μια που βγαινουν αυτα τα προβληματα στα παιδια νωρις για να τα αντιμετωπισουν και νωρις.
Θα μου πεις εμενα που μου εσκασαν στα 19 τα αντιμετωπισα;
Οχι γιατι επεσα σε κακους γιατρους και γενικα το περιβαλλον μου ηταν κακο.
Ασε που εχουν αλλαξει ολα απο τοτε.
Ακομα και οι θεραπειες ειναι πιο αποτελεσματικες.
Εμεις αδελφια... εμεις να ειμαστε καλα γιατι δε θα μας ξανακανει η μανα μας.
Αντε και οταν βγω απο αυτον τον λαβυρινθο με τα χαπια θα βγαλω εξω ολο το φορουμ να σας κερασω.

[kosto30]

Blue ετσι ακριβως ειναι ολο κοιτουσα τους αλλους, ναι σε ολα, και τα αφου μπορω γιατι να μη βοηθησω,.Δεν ειναι ετσι γιατι εμεις δυστυχως δεν ξερουμε τα ορια μας και ξαφνικα τρως μια σφαλιαρα και γυρνανε ολα τουμπα εκει θελει ψυχραιμια οσο μπορουμε βεβαια γιατι καποια πραγματα σε τρομαζουν αφου ειναι αορατα!!!

[Blue9791]

Blue ετσι ακριβως ειναι ολο κοιτουσα τους αλλους, ναι σε ολα, και τα αφου μπορω γιατι να μη βοηθησω,.Δεν ειναι ετσι γιατι εμεις δυστυχως δεν ξερουμε τα ορια μας και ξαφνικα τρως μια σφαλιαρα και γυρνανε ολα τουμπα εκει θελει ψυχραιμια οσο μπορουμε βεβαια γιατι καποια πραγματα σε τρομαζουν αφου ειναι αορατα!!!

Κοιταξε δεν ειναι κακο ισα ισα ειναι ευλογια να μπορεις να βοηθησεις καποιον.
Το θεμα ειναι που και ποτε μπαινουν ορια.
Πχ εγω δεν χαλουσα ποτε χατηρι στη μανα μου γιατι ειχε κι εκεινη την καταθλιψαρα της και φοβομουν να την κακοκαρδισω.
Ελα ομως που εκεινη θες μεσα στην θολωμενη κριση της; θες λογω θλιψης; δεν καταλαβαινε οτι μου κανει κακο.
'Η ακομα και να το καταλαβαινε δεν εκανε κατι γι'αυτο.
Κι αν καμια φορα της ελεγα καποιο παραπονο απ'εξω απ'εξω επαιζε το χαρτι της ενοχης "δεν ειμαι καλη μανα".
Και μπορει να ειναι φρικτο εκ μερους μου που το συζητω αυτο για καποιον που δε ζει πια και ισως να ειναι και ενας απο τους λογους που δεν εχω ορθοποδησει ακομα το οτι δεν ξερω ακομα τι αισθανομαι για τη μανα μου.
Αν εχω θυμο, θλιψη, πενθος κλπ. Ιδεα δεν εχω.
Αυτη μου η σταση ομως, το οτι καταπια οσα καταπια, με ρημαξε.
Θα μου πεις μανα σου ηταν! Ναι αλλα κι εγω ημουν ενα παιδι που απο τα 12 ως τα 24 περασα εφιαλτικα χρονια με μια μανα αγοραφοβικη που δεν εκανε τιποτα για να βοηθησει τον εαυτο της και που ειχε στην κυριολεξια δεκα χρονια να βγει απο το σπιτι!
Ειχε 20 χρονια να δει εναν γατρο και τελικα οταν βγηκε απο το σπιτι για να νοσηλευθει δεν ξαναγυρισε κιολας!
Εαν εκεινη εβλεπε αλλιως τα πραγματα και αποφασιζε να βοηθησει τον εαυτο της πρωτα δεν θα ηταν ολα αλλιως;
Θα ηταν.
Αλλα εκεινη παραιτηθηκε. Και δεν καταλαβε οτι η παραιτηση της αυτη εκανε κακο στους υπολοιπους για να μην αναφερθω στο κακο που εκανε σε εκεινη.
Γι'αυτο σου λεω.
Ορια παντου.
Θα εισαι εσυ καλα πρωτα για να βοηθησεις τους αλλους.
Και εν πασει περιπτωσει υπαρχουν ανθρωποι που βαζουν 40 καρπουζια κατω απο μια μασχαλη και την παλευουν αλλα υπαρχουν και αλλοι που δεν την παλευουν.
Αλλα αυτο να το καταλαβεις καλα.
Πρωτα εσυ και μετα οι αλλοι.
Για το καλο το δικο σου και των αλλων.

[Blue9791]

Αρε Μπλου μεσα στο μυαλο μου εισαι ωρες ωρες...

Ειναι το πανι την ιδια μπομπινα (ή οπως διαολο το λενε αυτο)...γι'αυτο.

[ti einai touto pali]

Και ενα αλλο που παρατηρησα τελευταια που για την περιπτωση μου μαλλον εχει μεγαλη θεραπευτικη σημασια. Πριν απο 15 μερες περιπου εβαλα ενα στοχο καθε απογευμα γυρω στις 7 να κανω μια μεγαλη βολτα. Το ειδα σαν ενα "δωρο" προς τον εαυτο μου και παραλληλα σαν ενα πειραμα ωστε να δω αν αυτη ν καθημερινη βολτα μπορει να με βοηθησει σωματικα και ψυχολογικα. Πριν απο 5 μερες χρειαστηκε να κανω μια μικροεπεμβαση σε μια κυστη που δημιουργηθηκε στην ...ευαισθητη αντρικη περιοχη οποτε αναγκαστικα σταματησα τις βολτες.
Τωρα που τα βαζω κατω το δεκαημερο του καθημερινου περιπατου ειχε αρχισει να με βοηθαει πραγματικα. Τυχαινει να ειμαι σε χωριο (δυστυχως η ευτυχως) οποτε φροντισα οι διαδρομες που θα ακολουθουσα να μην εχουν συναντησεις με αλλους ...περπατακηδες. "Μονος μου με τον εαυτο μου και με τον σκυλο μου. Πλακα πλακα, τωρα το συνηδητοποιω καλυτερα, ειχα αρχισει να καλυτερευω.... Αυτη η απομακρυνση εστω και για μια μιαμιση ωρα απο ολα και ολους που με χαλανε ειχε θετικα αποτελεσματα.
1. Μπορεις να σκεφτεις πιο ηρεμα και χαλαρα διαφορα πραγματα που σε βασανιζουν και να τα τοποθετησεις στην σωστη βαση.
2. Αποκτας αυτοπεποιθηση και δυναμη καθως ανακαλυπτεις οτι ολα αυτα που σε σπαζουν ειναι γελοια και πιο γελιοι αυτοι που στα δημιουργουν
3. Σιγα σιγα αποκτας μεγαλυτερη αντοχη παιρνεις βαθιες καλες ανασες , καθεσε καπου για πεντε λεπτα και καταλαβαινεις οτι αξιζουν γιατι ηρεμει ο εαυτος σου.
4. Νιωθεις μια ικανοποιηση και μια δυναμη οταν γυρνας πισω ...στον κοσμο και πολλα αρχιζουν να σου φαινονται μικρα και ασημαντα (γιατι τελικα τετοια ειναι)
5. Αυτη η κατασταση εχει θετικο αντικτυπο και στην επομενη μερα για καποιο λογο ξυπνας πιο δυνατος και πιο ευχαριστημενος.
Ακριβως επειδη χρειαστηκε να σταματησω τις βολτες μου παρατηρω οτι η μαυριλα τα νευρα οι πανικοι οι πονοι οι...δεν ξερω κι εγω τι αλλο επανερχονται.
Τελικα αυτο με τον καθημερινο περιπατο φαινεται οτι μου ταιριαζει και απο σημερα ξαναμπαινει στο προγραμμα. Αποδικνυεται και επιστημονικα το ειχα κουβεντιασει και με την ψυχολογο μου και πανω κατω μου ειχε εννοησει οτι αυτου του ειδους την "απομονωση" μαλλον την ψαχνει ο εαυτος μου ωστε να μπορεσει να ξαναβρει τις παλιες του δυναμεις και την παλια του διαθεση.
Συν τοις αλλοις εδω και μερικα χρονια ειχα χασει την σειρα με το φαγητο ετρωγα λαθος ωρες ξυπναω το βραδυ και τρωω λογω νευρικοτητας και αγχους με αποτελεσμα το γαστρεντερικο να δουλευει λαθος ωρες και να βαζω και κιλα. Το δεκαημερο που εκανα τις βολτες μου αυτο ειχε αρχισει σιγα σιγα να αλλαζει απο μονο του. Τωρα που εχω σταματησει βλεπω οτι η κατασταση αυτη επανηρθε.

[Blue9791]

Και ενα αλλο που παρατηρησα τελευταια που για την περιπτωση μου μαλλον εχει μεγαλη θεραπευτικη σημασια. Πριν απο 15 μερες περιπου εβαλα ενα στοχο καθε απογευμα γυρω στις 7 να κανω μια μεγαλη βολτα. Το ειδα σαν ενα "δωρο" προς τον εαυτο μου και παραλληλα σαν ενα πειραμα ωστε να δω αν αυτη ν καθημερινη βολτα μπορει να με βοηθησει σωματικα και ψυχολογικα. Πριν απο 5 μερες χρειαστηκε να κανω μια μικροεπεμβαση σε μια κυστη που δημιουργηθηκε στην ...ευαισθητη αντρικη περιοχη οποτε αναγκαστικα σταματησα τις βολτες.
Τωρα που τα βαζω κατω το δεκαημερο του καθημερινου περιπατου ειχε αρχισει να με βοηθαει πραγματικα. Τυχαινει να ειμαι σε χωριο (δυστυχως η ευτυχως) οποτε φροντισα οι διαδρομες που θα ακολουθουσα να μην εχουν συναντησεις με αλλους ...περπατακηδες. "Μονος μου με τον εαυτο μου και με τον σκυλο μου. Πλακα πλακα, τωρα το συνηδητοποιω καλυτερα, ειχα αρχισει να καλυτερευω.... Αυτη η απομακρυνση εστω και για μια μιαμιση ωρα απο ολα και ολους που με χαλανε ειχε θετικα αποτελεσματα.
1. Μπορεις να σκεφτεις πιο ηρεμα και χαλαρα διαφορα πραγματα που σε βασανιζουν και να τα τοποθετησεις στην σωστη βαση.
2. Αποκτας αυτοπεποιθηση και δυναμη καθως ανακαλυπτεις οτι ολα αυτα που σε σπαζουν ειναι γελοια και πιο γελιοι αυτοι που στα δημιουργουν
3. Σιγα σιγα αποκτας μεγαλυτερη αντοχη παιρνεις βαθιες καλες ανασες , καθεσε καπου για πεντε λεπτα και καταλαβαινεις οτι αξιζουν γιατι ηρεμει ο εαυτος σου.
4. Νιωθεις μια ικανοποιηση και μια δυναμη οταν γυρνας πισω ...στον κοσμο και πολλα αρχιζουν να σου φαινονται μικρα και ασημαντα (γιατι τελικα τετοια ειναι)
5. Αυτη η κατασταση εχει θετικο αντικτυπο και στην επομενη μερα για καποιο λογο ξυπνας πιο δυνατος και πιο ευχαριστημενος.
Ακριβως επειδη χρειαστηκε να σταματησω τις βολτες μου παρατηρω οτι η μαυριλα τα νευρα οι πανικοι οι πονοι οι...δεν ξερω κι εγω τι αλλο επανερχονται.
Τελικα αυτο με τον καθημερινο περιπατο φαινεται οτι μου ταιριαζει και απο σημερα ξαναμπαινει στο προγραμμα. Αποδικνυεται και επιστημονικα το ειχα κουβεντιασει και με την ψυχολογο μου και πανω κατω μου ειχε εννοησει οτι αυτου του ειδους την "απομονωση" μαλλον την ψαχνει ο εαυτος μου ωστε να μπορεσει να ξαναβρει τις παλιες του δυναμεις και την παλια του διαθεση.
Συν τοις αλλοις εδω και μερικα χρονια ειχα χασει την σειρα με το φαγητο ετρωγα λαθος ωρες ξυπναω το βραδυ και τρωω λογω νευρικοτητας και αγχους με αποτελεσμα το γαστρεντερικο να δουλευει λαθος ωρες και να βαζω και κιλα. Το δεκαημερο που εκανα τις βολτες μου αυτο ειχε αρχισει σιγα σιγα να αλλαζει απο μονο του. Τωρα που εχω σταματησει βλεπω οτι η κατασταση αυτη επανηρθε.

Εχεις δικιο... βοηθαει.
Ακομα και οι γιατροι λενε οτι 30 λεπτα περπατημα την ημερα ακομα και σπαστα, οχι σερι, βοηθουν πολυ στο να αποβληθει καποιο μερος του αγχους.
Βεβαια χθες που πηγα για τεννις η αληθεια ειναι οτι το μυαλο μου εμεινε κολλημενο αλλα το σωμα μου μετα ειχε μια αισθηση ανακουφισης.
Καλα δε συζηταω πως ημουν οταν επαιζα και ημουν και καλα, πετουσα στην κυριολεξια (πριν καμια δεκαρια μερες δλδ, οχι πολυ πριν, ετσι για να δεις πως αλλαζουν τα πραγματα απο τη μια στιγμη στην αλλη).
Και τη διατροφη να την κυνηγας!
Να τρως οσο μπορεις πιο ισορροπημενα και αν μπορεις τις ιδιες ωρες καθε μερα και τουλαχιστον 5 γευματα την ημερα.
Υδατανθρακες, πρωτεϊνες και πρασινα.
Αν μπορεις σε καθε γευμα σου να συνδυαζεις αυτα τα 3 τα οποια βοηθουν στην παραγωγη σεροτονινης, τοτε θα εχεις και καλυτερο υπνο.
Οσο περισσοτερη σεροτονινη παραγουμε κατα τη διαρκεια της ημερας, τοσο καλυτερος ο υπνος μας.
Δεν ειναι τυχαιο οτι ενα 70% του περιγυρου μου (αλλος πολυ αλλος λιγοτερο) εχουν προβληματα αγχους και προβληματα γαστρεντερικα.
Και αυτο οφειλεται ΚΑΙ στην κωλοπεριοδο που διανυουμε αλλα ΚΑΙ στην κακη διατροφη.
Προσπαθησα να κοιμηθω λιγο το μεσημερι αλλα δεν τα καταφερα.
Σε λιγο θα παω για δουλεια. Ουφ...
Οταν εχω να κανω κατι το αποφευμα (οτι και να ειναι αυτο) δεν μπορω να χαλαρωσω και να κλεισει λιγο το ματι μου.
Οταν εχω ελευθερο απογευμα κοιμαμαι καμια ωρα μεν αλλα μετα ειμαι χαλια.
Ενω οταν βγω εξω, οτι και να κανω, επιστρεφοντας στο σπιτι εχω αυτη την αισθηση της νικης που μου φτιαχνει τη διαθεση.
Ακους; Ακουω να λες... που σαπιζα το μεσημερια καπακι μετα το φαγητο και πριν τις 7 δεν ξυπνουσα...
Καταντια φιλε μου...