Τα νεύρα μου ΡΕΕΕΕΕ!

[Mercyless Fate]

Εκνευρίζομαι με το παραμικρό,τσακώνομαι συνέχως με την παραμικρή αφορμή με τον οποιονδήποτε,δεν έχω καθόλου υπομονή μου την δίνουν όλοι και όλα.Δεν αντέχω άλλο αυτό το κομπαρσιλίκι,με έχει τρελάνει.Έχω φτάσει στο αμήν με την κατάσταση μου,και μάλιστα πριν λίγο καιρό έκανα μεγάλη προσπάθεια να την αλλάξω επι ματαίω όμως,καθώς έπεφτα συνέχεια πάνω σε 'τοίχους' και αδιέξοδα.Μόνος,προδομένος απο 'φίλους',στερημένος απο κάθε μορφή αγάπης,έρωτα,φλερτ έχω φτάσει στο σημείο όπου νιώθω να πλησιάζω μέρα με την μέρα προς τα προπύλαια της σχιζοφρένειας.Πολλές φορές σκέφτομαι μέσα μου 'στο διάολο όλοι,συνεχίζουμε ως είμαστε και σε όποιον αρέσει' αλλά είναι πολλά τα χρόνια πλέον,και δεν-πάει-άλλο.Σκέφτομαι να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο,αλλά το είχα κάνει στο παρελθόν και η κατάσταση δεν βελτιώθηκε,μάλιστα κόντεψα να του φέρω το γραφείο στο κεφάλι.

Πάραυτα ήμουν και άτυχος.Ξεκίνησα πριν έναν χρόνο περίπου μια τιτάνια προσπάθεια (για μένα ήτανε) να μπορέσω να βγώ απο τον βούρκο αρχής γενομένης με το να προσπαθήσω να σπάσω την μοναξιά μου και να προσεγγίσω κάποιες κοπέλες που με ελκύανε,χωρίς μεσάζοντες (σαν το λάδι και τις πατάτες ένα πράμα) χωρίς άκρες χωρίς πληροφορίες χωρίς τίποτα,απλώς με βάση έναν μικρό ή μεγάλο βαθμό γνωριμίας και οικοιότητας που είχα μαζί τους.Είχα την ατυχία όμως οι περίπου 7 κοπέλες που με ενδιέφεραν να είναι ΟΛΕΣ δεσμευμένες ή ενδεχομένως μερικές να βρήκαν αφορμή να με απορρίψουν.Όπως καταλαβαίνετε,για έναν άντρα που έβλεπε γυναίκα ελκυστική και φοβότανε να πει έστω καλημέρα,το να βγεί ξαφνικά στην γύρα και να γυρίσει σακατεμένος χρειάζεται μεγάλο σθένος και ψυχική δύναμη για να το ξεπεράσει.Ο τρόπος μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις που με απέρριψαν,ήτανε ο πλέον ταπεινωτικός.Μία συγκεκριμένη κοπέλα (ο Θεός να την κάνει) μου έδωσε φρούδες ελπίδες μόνο και μόνο για να με κρεμάσει ένα βράδυ έξω απο το σπίτι της λέγοντας μου ότι είχε πάει για έκτακτο μάθημα αγγλικών στις 12 το βράδυ!Δηλαδή με πέρναγε και για μαλάκα,κάτι το οποίο ήτανε ακόμα πιο οδυνηρό απο την απόρριψη.Και έμεινα σαν τον κονιόρδο παγωτό έξω απο μια κωλόπορτα και εκεί μου ήρθε να βάλω τα κλάμματα αλλά ευτυχώς ξέσπασα στην κωλόπορτα της πολυκατοικίας.

Σε άλλες περιπτώσεις,οι θύτες γυνές είχανε την πολυτέλεια να με silentkillaroune δηλαδή να με απορρίψουν με την γνωστή μέθοδο χουντίνι που εξαφανίζονται εν μία νυκτί.Άλλη μια κοπέλα μου έλεγε επι μήνες με την συμπεριφορά της και τις ματιές της 'άντε τι περιμένεις?' αλλά τελικά αποδείχτηκε ότι χρειαζόμουν οφθαλμίατρο και ίσως εκεί που υπήρχε τοίχος εγώ να έβλεπα nutella.Παράλληλα με τις απορρίψεις αυτές,έβλεπα τον κολλητό μου να κάνει ζωάρα,και ναι μέσα μου ζήλευα,πέθαινα απο την ζήλια μου,δεν μπορούσα να το δεχτώ ότι ένας άνθρωπος που μεγαλώσαμε μαζί και μια ζωή ήτανε στην σκιά μου να του πηγαίνουνε όλα πρίμα και εγώ να είμαι με το καλαμπόκι ανα χείρας.Πάραυτα λόγω της πολύ γερής και δυνατής μας φιλίας,δεν του το είπα ποτέ,και γρήγορα έπνιξα αυτά τα συναισθήματα.Αλλά πολλές φορές που τον έπαιρνε τηλέφωνο η κοπελιά του,το μυαλό μου έβλεπε στο βλέμμα του μια ειρωνία,σαν να με κορόιδευε για αυτά που εγώ δεν μπορώ να αποκτήσω με αποτέλεσμα κάποιες φορές να του μιλάω απότομα χωρίς λόγο ή να ψάχνω αφορμές για να τον κάνω ασήκωτο.Αλλά ευτυχώς αυτή την φάση την ξεπέρασα και όλα καλώς.

Δεν ξέρω ειλικρινά πόσο ακόμα θα αντέξω αυτή την κατάσταση.Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι ίσως να ήτανε καλύτερο να τρελαθώ,να μην νιώθω ρε παιδί μου να 'φύγω' να πάω σε έναν άλλο κόσμο όπου θα είμαι ευτυχισμένος μέσα στο μυαλό μου.Δεν ζητάω βοήθεια,απλώς ήθελα να τα βγάλω απο μέσα μου και να τα δούν και άλλοι που ίσως να περνάνε κάτι παρόμοιο.Αυτά είχα να πω και τίποτε άλλο.Ψυχή βαθειά.

[Adzik]

βρες και κανε πραγματα που σε ηρεμουν... πρωτα απ ολα...χρειαζεσαι να ισσοροπισεισ λιγακι..να χαλαρωσεισ

[deleted-member30-03]

αν και στο ελλαδισταν πλεον ειναι δυσκολο να αλλαξεις τροπο σκεψης/συμπεριφορας/ζωουλα γενικοτερα γιατι δε βοηθαει και η ασχημη οικονομικη περιοδος τωρα, για να ξεφυγεις απ'το κομπαρσιλικι θα πρεπει να σταματησεις να νομιζεις οτι εισαι πρωταγωνιστης. μαθε αφου καταλαβεις γιατι, να αδιαφορεις σε οτι σε πικραινει και να προχωρας γρηγορα παρακατω. γινε λιγο πιο σκληρος κι αναισθητος, ελεγχε τα συναισθηματα και τις σκεψεις σου, καμια δεν θελει καποιον που λυπαται και τρεχει απο πισω της σαν σκυλακι. ειναι ο κολλητος σου πχ που τον ζηλευεις ? ξερεις οτι τον ζηλευεις επειδη εισαι single, αρα αδιαφορισε και κανε οτι δεν ζηλεψες ποτε, κοιταζωντας τον εαυτο σου μονο. ειναι η γκομενα που ψωνιστηκε και σου ειπε οτι εχει αγγλικα ? αδιαφορισε και ξεγραψε την οσο ομορφη κι αν ειναι. με το φτυσιμο εξαλλου κολλανε. κι αν δε κολλησουν, σημαινει δε νοιαζονταν πραγματικα. ετσι και το χρονο σου δε χαλας προσπαθωντας, και γλυτωνεις απ'οσους δεν ενδιαφερονται για σενα. και η αληθεια ειναι οτι δε ταιριαζουμε ολοι με ολους για να ενδιαφερθουμε.

[RainAndWind]

Αυτό το "μια ζωή ήταν στη σκιά μου" ρε φίλε. Δε με άρεσε. Πώς εξηγείς τη χρήση του?

[void]

Αυτό το "μια ζωή ήταν στη σκιά μου" ρε φίλε. Δε με άρεσε. Πώς εξηγείς τη χρήση του?

και εμένα αυτό μου έκανε εντύπωση..
μου έδωσε την αίσθηση ότι "οκ, τώρα που σταμάτησε να είναι υπό τη σκιά μου και να να μην έχει ανάγκη την επιβεβαίωσή μου, τώρα τον ζηλεύω"
Από που ξεκίνησαν ρε συ όλα αυτά τα συναισθήματα?
Πάντα π.χ. φοβόσουν να πλησιάσεις τις γυναίκες?

[Mercyless Fate]

και εμένα αυτό μου έκανε εντύπωση..
μου έδωσε την αίσθηση ότι "οκ, τώρα που σταμάτησε να είναι υπό τη σκιά μου και να να μην έχει ανάγκη την επιβεβαίωσή μου, τώρα τον ζηλεύω"
Από που ξεκίνησαν ρε συ όλα αυτά τα συναισθήματα?
Πάντα π.χ. φοβόσουν να πλησιάσεις τις γυναίκες?

Καταρχήν να πω ότι δε πρόκειται να κάνω απολογία απο δω μέσα σε κανέναν.Αυτό πάει για το μήνυμα πιο πάνω.

Στο μήνυμα που παρέθεσα τώρα.Δεν ξύπνησα μια μέρα και άρχισα να ζηλεύω τον φίλο μου.Και για την ακρίβεια δεν ζήλευα ακριβώς,απλώς ένιωθα ότι χρησιμοποιούσε τις επιτυχίες του επειδή όπως είχα μάθει μέσα απο πηγαδάκια παλαιότερα,είχε φοβερό κόμπλεξ κατωτερότητας απέναντι μου γιατί μεγαλώνοντας μαζί για αρκετά χρόνια είχα καταλάβει ότι η 'περίοπτη' θέση που είχα στις κοινές μας παρέες τον είχε κάνει να νιώθει χάλια έναντι μου.Π.χ. Ήτανε μια ζωή άμπαλος,και όποτε παίζαμε ήθελε να μου σπάσει τα πόδια.Με έθαβε συνεχώς,μέχρι και με είχε σαμποτάρει μια φορά λέγοντας ψέμματα για μένα σε κάποιον άλλο.

Αλλά εγώ το είχα πάρει μανιάτικο να τον ξεκολλήσω απο αυτη την νοοτροπία.Έτσι λοιπόν,κάπου στα 15 όταν και γω άρχισα να κάνω τις πρώτες μου επαφές με το γυναικείο φύλο προσπάθησα να τον βγάλω έξω απο το σπίτι του που ήτανε όλη μέρα κλεισμένος και να τον γνωρίσω στην παρέα της σιχαμερής πρώην γκόμενας μου.Και εκεί,δένει που λες η μαγιονέζα με μια κοπέλα και την αφεντιά του και ο παλιόφιλος?Να ταν κι 'αλλος!Σε λεπτομέριες δε θα μπω,απλώς ενδεικτικά θα αναφέρω ότι το θράσος του έφτασε απο το να με στήσει για την γκόμενα μέχρι και το να βάζουν απο κοινού λόγια στην δικιά μου για να τα σπάσουμε.Οπερ και εγένετω.

Στην μετέπειτα πορεία,ο καλός μου φίλος προφανώς ξέχασε το πόσο πολύ τον είχα βοηθήσει στο παρελθόν (μεχρι και δουλεια του βρήκα) και κατάφερε να τα μπλέξει άλλες 2-3 φορές με άλλες κορασίδες τις οποίες φυσικά εγώ δεν είδα ποτέ (ήξερα όμως ότι υπήρχαν) και δεν έμαθα καν το όνομα τους.Για να κανει κάνα κονέ ούτε λόγος να γίνεται.Βλέποντας όλα αυτά,κατάλαβα ότι ο αλτρουισμός είναι για τους μαλάκες και τα κορόιδα.Θα μου πείς γιατί δεν του δινες πουλο.Εμ έλα που εδώ και κάποια χρόνια περνάω την χειρότερη φάση της ζωής μου,και δεν έχω και κανέναν άλλον.Για την ακρίβεια είχα άλλον έναν,με τον οποίο συνέβει ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο.Τον βοήθησα να τα βρεί με την κοπέλα του και εννοείται ότι μην τον είδατε.Αυτόν τον έστειλα με συνοπτικές διαδικασίες γιατί θα έβαφα τα χέρια μου αίμα μετά.

Όταν λοιπόν έχεις γνωρίσει τόσο ανελέητη προδοσία απο τους ίδιους σου τους φίλους,η έννοια εμπιστοσύνη πάει στο διάολο.Εξου και αυτή η υπερπαθητική στάση απέναντι στις γυναίκες.Δε φοβάμαι πλέον μην πληγωθώ,φοβάμαι την αντίδραση μου.

[predator]

Ωραια φιλια εχετε μεταξυ σας

[maria-iraklio kritis]

Όταν ηρεμήσεις πιστεύω ότι θα τα δεις τα πράγματα αλλιώς! κάνε πράγματα που θα ξεχνιέσαι, συνέχισε κάτι που άφησες στη μέση ίσως ή ξεκίνα κάτι καινούργιο τη μοίρα μας εμείς την φτιάχνουμε, πλέον έχεις πείρα στις γυναίκες οπότε προσπάθησε να μη πέφτεις στις κακές παγίδες! Βγάλε το λίγο από το μυαλό σου κ θα σου έρθει το καλό από εκεί που δε το περιμένεις!! Αυτό που λες με το φίλο σου πολλοί τον έχουμε ζήσει αλλά λίγοι το παραδεχόμαστε! Άποψη μου, όλοι έχουμε αυτή τη ζηλίτσα μόλις δούμε μια κολλητή κολλητό με σοβαρή σχέση , σκέφετσαι κ λες μα εγώ τι δε κάνω σωστά τι παραπάνω έχει από εμένα κ διάφορα τέτοια κ μη πει κανείς όχι το μυαλό μας είναι περίεργο μπορεί να μην επιμείνει σε αυτό αλλά θα το σκεφτεί άλλα μυαλά θα το προσπεράσουν κ άλλα θα επιμείνουν! Εν τέλει σου λέω ξέχνα το...όταν κάτι το ξεχάσουμε τότε μας έρχεται κ το καλωσορίζουμε!