βαρεθηκα να τρωω συνεχως!

[mariafound82]

Καλως τον/την.Ειναι δυνατον να μου δινεις μονο τις μισες πληροφοριες?Ποτε δεν θα βαριεσαι?:D:D:D

[keep_walking]

Θα ρωτησω εναν φιλο μου γιατρο που μου τα ελεγε μιας και το ειχε φερει η κουβεντα.

http://en.wikipedia.org/wiki/Rimonabant

Παντως νομιζω ειναι αυτο...ξερεις καλα αγγλικα ή να ψαξω σε ελληνικα site?

[keep_walking]

Rimonabant βαλε αυτη τη λεξη στο google και κανε αναζητηση στα Ελληνικα...θα γεμισεις αρθρα.

[maria...]

επερνα τα reductil ειναι τα μονα φαρμακα που χανεις κιλα αλλα εμενα με πειραξαν γιατι μετα τον χωρισμο μο ειχα μια ελαφρια κατα8λιψη χωρις ομως να το καταλαβω και μαλλλλον εμ πειραξαν δεν ξερω.σε 3 μηνες εκασα 13 κιλα περιπου.αν δεν εχεις καταθλιψη η βουλιμια κλπ μπορεις να τα απρεις αν στα γραψει ενδοκρινολογος αλλα πρωτα κανεις καμια 30αρα εξετασεις.

[maria...]

κιπακο ανοιξε αγαπη μου το μσν σου ιχχιχιχ

[keep_walking]

Maria παω για καφεδακι με εχουν παρει τηλεφωνο κατι φιλοι...τα λεμε αυριο:)

[mariafound82]

Το εψαξα αλλα δεν ειμαι ειδικος.Παντως φοβαμαι την μακροχρονια χρηση φαρμακων,δεν παιρνω σχεδον καθολου.Εκανα ομοιοπαθητικη για ενα διαστημα ,λεω να ξαναρχισω.Ειχα παει σε παθολογο,ειχα κανει τεστ δυσανεξιας κ μου εδωσε χαπια μαζι με συνδυασμο διαιτας.[SON-FORMULA,PILOSELA ]Κ κατι σταγονες που δεν θυμαμαι το ονομα τους.Τα πηρα μονο μια βδομαδα αυστηρα κ μετα συνεχισε με εβδομαδιαιες εναλασσομενες διαιτες.Πηγαινα πολυ καλα μεχρι που τα εκανα σαλατα.Δεν ξαναπηγα γιατι τον ντρεπομαι.Κοντευω να γερασω κ δεν μπορω να κανω μια διαιτα.Φυσικα ξανακυλησα.Θα αρχισω να γερναω σε 50 χρονια:D:D:D

[maria...]

ok nik :)

[mariakiou]

Από οτι έχω ακούσει τα Ladose είναι καλά για τη βουλημία (και την κατάθλιψη) σε μεγάλη δοσολογία. Δεν χρειάζονται συνταγή αλλά φαντάζομαι καλό είναι να τα γράψει κάποιος γιατρός.

[mariafound82]

Ευχαριστω για την συμβουλη σου.Θα παω στον γιατρο μου κ θα το ψαξω

[ψυχώ]

Originally posted by Empneustns
Το πρωτο που πρεπει να κανεις κατα τη γνωμη μου ειναι να βαλεις ενα στοχο,να σταματησεις να βρισκεις διεξοδο στο φαγητο.Να προσπαθησεις να βρεις καποια αλλη ασχολια τις ασχημες αυτες ωρες.Εχει τοπικ που λεει για γυμναστικη και πως βοηθαει να ξεπεραστει το αγχος,διαβασε το και αυτο.Αν μπορεις να εχεις λιγοστα φαγωσιμα στο ψυγειο ωστε να μην βρισκεις ισως να βοηθησει και αυτο.Το κυριοτερο ομως ειναι να δουλεψεις λιγο με τον εαυτο σου,να αποδεχτεις πως το σωμα σου δεν ειναι στην καλυτερη κατασταση που θα μπορουσε να ειναι,και να ξεκινησεις σιγα σιγα να το διορθωνεις.Δυσκολο ειναι,το ξερω,πολλες γυναικες ζοριζονται να το καταφερουν αλλα υπαρχουν και πολλες που το καταφεραν .....

Γεια σου!
Σίγουρα υπάρχουν άτομα με παρόμοια συμπτώματα αφού κι εγώ νοιώθω έτσι! Πριν 2 χρόνια μετά τη λήξη μιας σχέσης μου, η στεναχώρια και η συνεχής απαισιοδοξία με έκαναν να αυξάνω τις ποσότητες του φαγητού αλλά και να αρχίσω να τρώω ανθυγειηνά σνακς,γλυκά κτλ. Ξεχνιόμουν στο φαγητό και πολύ σύντομα άρχισα να μην σκέφτομαι καν αν κάνω καλά ή όχι. Ο κόπος να χάσω τα κιλά που πήρα ( γύρω στα 7) βγήκε άκαρπος και τον τελευταίο καιρό χάνω 2 κιλά παίρνω 4 και πάει λέγοντας. Έχουν αρχίσει και κάποια βουλιμικά επεισόδια. Όταν νοιώθω καλά και δεν υπάρχει κάτι που με αγχώνει απλά τρώω λίγο παραπάνω.. μετά όμως νοιώθω τρομερές τύψεις και αισθάνομαι πως ο,τι κι αν κάνω δεν θα καταφέρω να γίνω όπως παλια. Όταν στεναχωριέμαι ξαναγυρίζω στο πολύ φαί!! Δεν ξέρω τι να κάνω.. απλά κάνω υπομονή πιστεύοντας οτι αν αλλάξει η ζωή μου σε κάποιους τομείς θα βρω κι εγώ την ισορροπία μου. Το έχεις σκεφτεί ποτέ αυτό?

[ψυχώ]

Originally posted by mariafound82
Ψυχω γεια σου. Πραγματι αναγνωριζω τον εαυτο μου σε ολα τα συμπτωματα που αναφερεις.Αρχισα να παιρνω κιλα κ να τρωω χωρις ελεγχο οταν αρχισαν τα προβληματα στο γαμο μου.Εχω προσπαθησει πολλες φορες να αναλυσω την αντιδραση μου καθε φορα κ κατεληξα σε ενα μονο συμπερασμα ΦΟΒΑΜΑΙ.Ολα εινα απο φοβο. Κρυβομαι πισω απο το παχος ,το θεωρω ασπιδα που με προστατευει απο καθε τι που θα μου προκαλουσε πονο.Το τιμημα ειναι η σχεδον πληρης απομονωση.Μεχρι εδω ολα καλα.Θελω να αλλαξω την ζωη μου ,να αρχισω να ζω παλι,αλλα δεν ξερω πως.Αφου καθε φορα ειναι αδυνατον να ενεργησω λογικα κ ψυχραιμα κ η ιστορια συνεχιζεται.

Φόβος?
Η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο δεν έχει περάσει από το μυαλό μου. Πιστεύεις δηλαδή πως θα είναι όλα αναμενόμενα κ έτσι δεν είναι για σένα ξαφνικά η απόρριψη, το χάσιμο της αυτοπεποίθησης κτλ. Ζεις σε μια γυάλα που σου παρέχει ασφάλεια και σταθερότητα.
Αν τολμήσω μια ανασκόπηση στο παρελθόν θα καταλήξω στο ότι πληγώθηκα πολύ εκείνη την εποχή αφού έχασα \"απότομα\" την ασφάλεια που για πρώτη φορά μου έδωσε άντρας. Αυτό ίσως ήταν η αιτία που προτίμησα να το ρίξω στο φαγητό, να κάνω εφήμερες σχέσεις και να γκρινιάζω οτι νοιώθω μόνη!! Λες ο φόβος να κρύβεται πίσω από όλα αυτά? Ο φόβος να μην ξαναπονέσω?

[mariafound82]

Πιστευω ναι.Θα προσπαθησω να σου αναλυσω τις σκεψεις μου .Ο πρωτος λογος ηταν οτι μετα το διαζυγιο εβλεπα τις φιλες μου να απομακρυνονται απο μενα λεγοντας διαφορα[μια μου ειπε να παω σε μπαρ να βρω αντρα,αλλη με καλεσε στο σπιτι της αλλα μονο οταν θα ελειπε ο αντρας της].Ο φοβος της μοναξιας ηταν που με εσπρωξε να παχυνω,να μην βαφομαι,να μην προσεχω τον εαυτο μου κ να μην ειμαι ελκυστικη.Τωρα βλεπω ποσο λαθος εκανα.Εχασα τις φιλες μου κ μονη εμεινα.Ο δευτερος μεγαλος φοβος μου ηταν ο φοβος της απορριψης απο μια καινουργια σχεση που θα εκανα οποτε ταμπουρωθηκα πισω απο το παχος,πηρα κ ενα υφος αυτολυπησης .Αποτελεσμα να μην πλησιαζει κανεις κ εγω να ειμαι ασφαλης.Βεβαια το μεγαλο μου παραπονο ειναι γιατι δεν με πλησιαζει κανεις κ γιατι δεν εχω σχεση.Φαυλος κυκλος.Τωρα εχω διαφορα προβληματα υγειας λογω παχους [ψυχοσωματικα].Ευχαριστω γιατι μαζι σου αναλυω τον εαυτο μου κ τις πραξεις μου πολυ ψυχραιμα.

[ψυχώ]

Originally posted by mariafound82
Πιστευω ναι.Θα προσπαθησω να σου αναλυσω τις σκεψεις μου .Ο πρωτος λογος ηταν οτι μετα το διαζυγιο εβλεπα τις φιλες μου να απομακρυνονται απο μενα λεγοντας διαφορα[μια μου ειπε να παω σε μπαρ να βρω αντρα,αλλη με καλεσε στο σπιτι της αλλα μονο οταν θα ελειπε ο αντρας της].Ο φοβος της μοναξιας ηταν που με εσπρωξε να παχυνω,να μην βαφομαι,να μην προσεχω τον εαυτο μου κ να μην ειμαι ελκυστικη.Τωρα βλεπω ποσο λαθος εκανα.Εχασα τις φιλες μου κ μονη εμεινα.Ο δευτερος μεγαλος φοβος μου ηταν ο φοβος της απορριψης απο μια καινουργια σχεση που θα εκανα οποτε ταμπουρωθηκα πισω απο το παχος,πηρα κ ενα υφος αυτολυπησης .Αποτελεσμα να μην πλησιαζει κανεις κ εγω να ειμαι ασφαλης.Βεβαια το μεγαλο μου παραπονο ειναι γιατι δεν με πλησιαζει κανεις κ γιατι δεν εχω σχεση.Φαυλος κυκλος.Τωρα εχω διαφορα προβληματα υγειας λογω παχους [ψυχοσωματικα].Ευχαριστω γιατι μαζι σου αναλυω τον εαυτο μου κ τις πραξεις μου πολυ ψυχραιμα.

Αυτή η ψευδαίσθηση της ισορροπίας που σου δίνει αυτή η κατάσταση σε κρατάει πίσω και σε χώνει πιο βαθιά.
Νιώθεις ότι σε βολεύει να λες πως για το ξέσπασμα στο φαγητό και τη μοναξιά σου φταίνε οι \"κενοί\" άντρες και γενικά όλοι οι άλλοι που δεν σε καταλαβαίνουν καθόλου.. και έτσι ξαναγυρνάς στο φαϊ που δεν μπορεί να σε πληγώσει και είναι μια καλή, σίγουρη συντροφιά.
Από τη στιγμή ομως που έχεις καταλάβει τι φταίει..γιατί δεν το διορθώνεις? Τι είναι αυτό που σε φρενάρει? Η σκέψη ότι μόνη δεν μπορείς να τα καταφέρεις? Και τότε περιμένεις τον σωτήρα ή ένα κλικ που θα σε κάνει δυνατή και θα ξεπεραστούν όλα. Προσωπικά περιμένω αυτό το κλικ..Εσυ?

[mariafound82]

Γεια σου. Κατοπιν ωριμου σκεψεως εφτασα ατο συμπερασμα οτι εχω πολυ αδυνατη θεληση[ πρεπει να παχυνει λιγο]:P:P Αυτο ειναι που δεν καταλαβαινω στον εαυτο μου.Γιατι ενω ξερω τι φταιει κ τι πρεπει να κανω δεν το κανω.Μαλλον εχω βολευτει ειμαι κ τεμπελα,δεν ειμαι προθυμη να αλλαξω την ζωη μου μαλλον.Περιμενω τον σωτηρα μου να με αγαπησει τρελλα οπως ειμαι κ μετα να αδυνατισω.Σκεφτομαι αφου ειμαι το ιδιο προσωπο μονο με λιγα[πολλα]κιλα παραπανω.Αλλα περιμενω καποιον να αγαπησει τον αρρωστο εαυτο μου,τον παραμορφωμενο εαυτο μου.ΜΙΑ ΟΥΤΟΠΙΑ.Πες μου τι ειναι αυτο το κλικ που περιμενεις,αλλαγη σε τι?