Έχασα τη γατούλα μου... - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 26 of 26
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Location
    στη φωλιά μου...
    Posts
    12,263
    Quote Originally Posted by ΗΛΙΑΝΝΑ View Post
    κυκνάκι γιαυτό δε θέλω ζωάκι δένεσαι κ μετά όταν τα χάσεις στεναχωριέσαι ,καλά εκανες κ ο μοιράστηκες μαζί μας ,θα το ξεπεράσεις κ σου εύχομαι σύντομα.
    Δεν μετάνιωσα που την είχα γιατί μου χάρισε πολλή ευτυχία όλα αυτά τα χρόνια αλλά τώρα πονάω πολύ...σήμερα το πρωί άρχισα να νιώθω ότι δεν θέλω να βγω ούτε στο μπαλκόνι και το αποφεύγω γιατί θυμάμαι που την είδα πεσμένη στο πλακόστρωτο και δεν μπορώ...και συνέχεια κλαίω...δεν ξέρω τι να κάνω...
    Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...

  2. #17
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Location
    στη φωλιά μου...
    Posts
    12,263
    Και νιώθω ότι δεν έχω διάθεση να κάνω τίποτα, σαν να έχω παραλύσει, δεν ξέρω αν είναι από τον πόνο αλλά ενώ υπάρχουν πράγματα που ίσως να μπορούσαν να με κάνουν να ξεχαστώ και να νιώσω λίγο καλύτερα δεν μπορώ να τα κάνω...
    Ξέρει κανείς τί είναι αυτό και πώς μπορώ να το αντιμετωπίσω; Ακούγεται τόσο απλό, απλά σηκώνεσαι από την καρέκλα και τα κάνεις αλλά εγώ ούτε αυτό δεν μπορώ να κάνω...
    Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...

  3. #18
    Κύκνε, σε καταλαβαίνω. Να ζεις με με την ανάμνηση ότι την αγαπούσες και της πρόσφερες τα πάντα για να τη βοηθήσεις. Άμα χανουμε καποιο αγαπημενο ζωο ίσως ειναι ο καλύτερος τρόπος για να απαλείνουμε τον πόνο.
    Το περιστατικό αυτο μου θύμισε κάτι από παιδική ηλικία. Μια πολύ αγαπητή κι ακόμα αξέχαστη γάτα που είχαμε. Στνήθιζε να χάνεται για αρκετες ώρες σε βόλτες αλλά πάντα επέστρεφε στην αυλη, στο δικο της χωρο. Μια μέρα την είδαμε από μακρια κυριολεκτικά να σέρνεται μέχρι που μπήκε στην αυλή. Ήταν εμφανες ότι εφαγε δηλητήριο. Ηταν εμφανης η προσπάθεια της να κατορθωσει να φτασει στους δικους της ανθρωπους όπου θα έβρισκε βοήθεια. Προσπαθήσαμε να τη βοηθήσουμε ώστε να διαλυθει το δηλητηριο και τη βαλαμε σε ένα χωρο όπου θα ήταν πιο ανετα. Μετα από μερικές ώρες δεν άντεξε. Δεν την αγαπούσαν όλοι, η παρουσία της στους δικους τους χωρους τους ενοχλούσε, καποιος από αυτους τη δηλητηρίασε. Ο πόνος σου μου θυμισε αυτο που ζησαμε τότε.
    γιάννης

  4. #19
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Location
    στη φωλιά μου...
    Posts
    12,263
    Quote Originally Posted by ioannis2 View Post
    Κύκνε, σε καταλαβαίνω. Να ζεις με με την ανάμνηση ότι την αγαπούσες και της πρόσφερες τα πάντα για να τη βοηθήσεις. Άμα χανουμε καποιο αγαπημενο ζωο ίσως ειναι ο καλύτερος τρόπος για να απαλείνουμε τον πόνο.
    Το περιστατικό αυτο μου θύμισε κάτι από παιδική ηλικία. Μια πολύ αγαπητή κι ακόμα αξέχαστη γάτα που είχαμε. Στνήθιζε να χάνεται για αρκετες ώρες σε βόλτες αλλά πάντα επέστρεφε στην αυλη, στο δικο της χωρο. Μια μέρα την είδαμε από μακρια κυριολεκτικά να σέρνεται μέχρι που μπήκε στην αυλή. Ήταν εμφανες ότι εφαγε δηλητήριο. Ηταν εμφανης η προσπάθεια της να κατορθωσει να φτασει στους δικους της ανθρωπους όπου θα έβρισκε βοήθεια. Προσπαθήσαμε να τη βοηθήσουμε ώστε να διαλυθει το δηλητηριο και τη βαλαμε σε ένα χωρο όπου θα ήταν πιο ανετα. Μετα από μερικές ώρες δεν άντεξε. Δεν την αγαπούσαν όλοι, η παρουσία της στους δικους τους χωρους τους ενοχλούσε, καποιος από αυτους τη δηλητηρίασε. Ο πόνος σου μου θυμισε αυτο που ζησαμε τότε.
    "Να ζεις με με την ανάμνηση ότι την αγαπούσες και της πρόσφερες τα πάντα για να τη βοηθήσεις." Γιάννη, αυτό ίσως να βοηθήσει μακροπρόθεσμα αλλά σήμερα δυστυχώς δεν με βοηθάει γιατί είναι πρόσφατος ο χαμός της, με καταλαβαίνεις; Πάντως και μόνο που μπορώ να το συζητάω είναι κάτι γιατί δεν αντέχω να το περνάω μόνη και να πνίγομαι στις σκέψεις...πολύ συγκινητικό αυτό με τη γατούλα σου...που προσπάθησε να έρθει σ' εσάς για βοήθεια...ψυχή μου...κι η δικιά μου το προηγούμενο βράδυ ήρθε και ξάπλωσε για λίγο μαζί μου...το κορίτσι μου...αυτή η στιγμή με παρηγορεί λίγο γιατί ένιωσε ευτυχία που ήταν κοντά μου και δεν έφυγε παραπονεμένη και γιατί κι εγώ ένιωσα ευτυχία...είναι μια γλυκιά τελευταία ανάμνηση...

    Όσο για τους ανθρώπους που λες "δεν την αγαπούσαν όλοι" δεν δικαιολογείται μια τέτοια πράξη...δεν υπήρχε λόγος να της κάνουν κακό, αν τους ενοχλούσε θα μπορούσαν απλά να τη διώξουν...όποιος φτάνει σε τέτοιο σημείο είναι αχαρακτήριστος για μένα...
    Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Location
    στη φωλιά μου...
    Posts
    12,263
    Θέλω να μιλήσω κι άλλο αν και πέρασαν μέρες κι αν θέλει κάποιος ας απαντήσει, αλλιώς δεν πειράζει τουλάχιστον θα ξεσπάσω...

    Από τη μέρα που πέθανε κατά διαστήματα νομίζω πως ακούω το νιαούρισμα της αλλά χθες ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι το άκουσα...ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια, ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια αλλά με τρελαίνει, με στεναχωρεί γιατί ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια και γιατί ακούω κάτι που δεν υπάρχει! Και σήμερα το πρωί πριν σηκωθώ είχα την εικόνα της στα μάτια μου όπως την είδα τελευταία φορά πεσμένη κάτω...ο γιατρός μου είπε να θυμάμαι τις ωραίες στιγμές αλλά δεν μπορώ να το κάνω, έχω την εικόνα που είπα στα μάτια μου...δεν αντέχω άλλο...
    Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...

  6. #21
    Banned
    Join Date
    May 2012
    Location
    Στο αγνωστο με βαρκα την ελπιδα
    Posts
    4,694
    Quote Originally Posted by Κύκνος View Post
    Θέλω να μιλήσω κι άλλο αν και πέρασαν μέρες κι αν θέλει κάποιος ας απαντήσει, αλλιώς δεν πειράζει τουλάχιστον θα ξεσπάσω...

    Από τη μέρα που πέθανε κατά διαστήματα νομίζω πως ακούω το νιαούρισμα της αλλά χθες ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι το άκουσα...ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια, ότι δεν μπορεί να είναι αλήθεια αλλά με τρελαίνει, με στεναχωρεί γιατί ξέρω ότι δεν είναι αλήθεια και γιατί ακούω κάτι που δεν υπάρχει! Και σήμερα το πρωί πριν σηκωθώ είχα την εικόνα της στα μάτια μου όπως την είδα τελευταία φορά πεσμένη κάτω...ο γιατρός μου είπε να θυμάμαι τις ωραίες στιγμές αλλά δεν μπορώ να το κάνω, έχω την εικόνα που είπα στα μάτια μου...δεν αντέχω άλλο...

    νιααααααααααααααααααου!!

  7. #22
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Location
    στη φωλιά μου...
    Posts
    12,263
    Quote Originally Posted by mnimonio View Post
    νιααααααααααααααααααου!!
    Πολύ αστείο...
    Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...

  8. #23
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Location
    στη φωλιά μου...
    Posts
    12,263
    Quote Originally Posted by Ξωτικό View Post
    κυκνε, πως εισαι με το θεμα της γατουλιτσας σου; το ξεπερασες εστω και λιγακι; γιατι δεν βαζεις στα μπαλκονια σου αυτο το πλαστικο πλεγμα που βαζουν στα καγκελα για τα παιδακια κλπ; το λεω επειδη ειδα πως εχεις κι αλλες γατες στο σπιτι...ποτε δεν ξερεις τι θα κανουν την επομενη στιγμη ...
    Λιγάκι ναι αλλά και πάλι πονάει... Κι όταν λέω λιγάκι εννοώ ότι δεν κλαίω συνέχεια όπως τις πρώτες μέρες κι ότι κατάφερα επιτέλους να κορνιζώσω μια φωτογραφία της (τις πρώτες μέρες δεν άντεχα ούτε να τις κοιτάξω κι ακόμα δεν έχω μπορέσει να δω αυτές που έχω στον υπολογιστή ώστε να εκτυπώσουμε μερικές που θέλει η μαμά μου...δεν νιώθω αρκετά δυνατή, νομίζω ότι θ' αρχίσω να κλαίω πάλι...)
    Όσο γι' αυτό που λες με το πλαστικό πλέγμα είναι καλή ιδέα, σ' ευχαριστώ!
    Επίσης, έχω αφήσει τα πράγματα της ακριβώς όπως ήταν στο δωμάτιο μου, δεν έχω πειράξει τίποτα και μου λείπει τόσο πολύ...είναι στιγμές που την αναζητάω σαν να περιμένω ότι θα την βρω κάπου, δεν ξέρω, ούτε εγώ δεν το καταλαβαίνω αυτό το συναίσθημα...
    Στέκεσαι εδώ, δυο μέτρα μακριά μου όμως για μένα αυτά τα δυο μέτρα είναι ένα αδύνατο ταξίδι...

  9. #24
    Junior Member
    Join Date
    May 2008
    Posts
    25
    Quote Originally Posted by Deleted-member-18-05-2015 View Post
    νιααααααααααααααααααου!!
    Μα καλα τοσο ηλιθιος εισαι ???? τι να πω...σαν δεν ντρεπεσαι...

  10. #25
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Location
    αθηνα
    Posts
    16,721
    δυστυχως τα κατοικιδια εχουν μικροτερο προσδοκιμο οριο ζωης , αλλα και παλι ποναμε οταν τα χασουμε .........εχω χασει 4 γατες .....

  11. #26
    Λυπάμαι πολύ Κύκνε, για την απώλειά σου.

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Similar Threads

  1. εχασα την ελπιδα
    By ΔΗΜΗΤΡΗΣ17817 in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 9
    Last Post: 28-08-2012, 01:51
  2. εχασα τον αντρα μου,τη ζωη μου ολη.
    By ΝΑΤΑΛΙ in forum Απώλεια, Πένθος
    Replies: 4
    Last Post: 27-04-2011, 21:09
  3. έχασα την αγάπη μου
    By joh in forum Απώλεια, Πένθος
    Replies: 19
    Last Post: 10-03-2011, 04:03
  4. Εχασα τον αδερφο μου
    By UtErO in forum Απώλεια, Πένθος
    Replies: 8
    Last Post: 26-11-2010, 13:58
  5. ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ
    By La_ViTa in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 14
    Last Post: 23-09-2008, 15:55

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •