βοηθεια !! too much stress will kill us !

[Δέσποινα]

Έχω βρει τι με αγχώνει, ναι. πέρα από την πολύ περίεργη κατάσταση και σχέση με τον πατέρα μου, έχω ζήτημα με τον εαυτό μου και το κατά πόσο γίνομαι αποδεκτή από τους άλλους. Δεν μπορώ να δεχθώ την απορριψη σε οποιονδήποτε τομέα, ειδικά τον ερωτικό. Δεν μπορώ ούτε να φανταστώ ότι θα απορριφθώ από κάποιον ερωτικά. Επίσης, δεν είμαι καθόλου κοινωνική, δεν μ' αρέσει να έχω πολύ κοντινές φιλίες ή σχέσεις γενικότερα, φοβάμαι ότι οι άλλοι είναι πάντα έτοιμοι να σε πληγώσουν από κει που δεν το περιμένεις και εκεί που όλα πάνε καλά. Όπως κάνει πάντα ο πατέρας μου. Όλα καλά κι όλα ωραία και μετά σου ρχεται μια κατραπακιά από το πουθενά και λες "οκ, οι άνθρωποι είναι για τα μπάζα". Γιατί αν δεν βρίσκεις καταφύγιο στην ίδια σου την οικογένεια, πού θα βρεις; Στον κάθε τυχάρπαστο γκόμενο που θα σου πει θέλω να σε βοηθήσω μόνο και μόνο για να σε ρίξει; Στον καθένα ή στην κάθεμία που επειδή σε παίρνει τηλέφωνο να πάτε για καφέ, πρέπει να θεωρείται ΦΙΛΟΣ? όλοι είναι έτοιμοι να βγάλουν τα μαχαίρια, το έχω ζήσει άπειρες φορές και έχω πληγωθεί ανεπανόρθωτα. Και το χειρότερο απ' όλα είναι ότι κι εγώ δεν είμαι καλύτερη. Από κει που τρέφω συναισθήματα για κάποιον ερωτικά ή φιλικά, ξαφνικά, από το πουθενά, μπορώ να πω ή να κάνω κάτι που θα τον αφήσει τον άλλον σύξυλο, να αναρωτιέται τι φρίκες τρώω. Υιοθετώ έναν μοναχικό τρόπο ζωής, όχι με την έννοια του ότι κάθομαι σπίτι όλη μέρα. ίσα, ίσα. Τελευταία είμαι συνέχεια έξω. Η μοναχικότητά μου έχει να κάνει με το ότι δεν ανοίγομαι, δεν λέω τις σκέψεις μου ή αυτά που αισθάνομαι. Έτσι προστατεύομαι ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Το άγχος μου λοιπόν έχει να κάνει με τους ανθρώπους γενικά και ειδικά και απ' όσο έχω καταλάβει, συζητώντας με τους ψυχολόγους, όλο αυτο έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την πίεση που δέχομαι από τον πατέρα μου και τη σχέση μου μαζί του.

[Blue9791]

Αυτο θα κανω..!!! εσυ ποσο καιρο κανεις ψυχοθεραπεια?

Εγω έκανα το λάθος να κάνω αποτυχημένες ψυχοθεραπείες απο μη ψυχοθεραπευτές (μετά έμαθα τη διαφορά). Στην ουσία ήταν υποστηρικτική θεραπεία ψυχιάτρων που σημαίνει αυξομείωση φαρμάκων. Γι'αυτο και παιδεύομαι 14 χρόνια. Τώρα είμαι σε αναζήτηση ψυχοθεραπευτή.

[το αγχος προσωποποιημενο!]

Έχω βρει τι με αγχώνει, ναι. πέρα από την πολύ περίεργη κατάσταση και σχέση με τον πατέρα μου, έχω ζήτημα με τον εαυτό μου και το κατά πόσο γίνομαι αποδεκτή από τους άλλους. Δεν μπορώ να δεχθώ την απορριψη σε οποιονδήποτε τομέα, ειδικά τον ερωτικό. Δεν μπορώ ούτε να φανταστώ ότι θα απορριφθώ από κάποιον ερωτικά. Επίσης, δεν είμαι καθόλου κοινωνική, δεν μ' αρέσει να έχω πολύ κοντινές φιλίες ή σχέσεις γενικότερα, φοβάμαι ότι οι άλλοι είναι πάντα έτοιμοι να σε πληγώσουν από κει που δεν το περιμένεις και εκεί που όλα πάνε καλά. Όπως κάνει πάντα ο πατέρας μου. Όλα καλά κι όλα ωραία και μετά σου ρχεται μια κατραπακιά από το πουθενά και λες "οκ, οι άνθρωποι είναι για τα μπάζα". Γιατί αν δεν βρίσκεις καταφύγιο στην ίδια σου την οικογένεια, πού θα βρεις; Στον κάθε τυχάρπαστο γκόμενο που θα σου πει θέλω να σε βοηθήσω μόνο και μόνο για να σε ρίξει; Στον καθένα ή στην κάθεμία που επειδή σε παίρνει τηλέφωνο να πάτε για καφέ, πρέπει να θεωρείται ΦΙΛΟΣ? όλοι είναι έτοιμοι να βγάλουν τα μαχαίρια, το έχω ζήσει άπειρες φορές και έχω πληγωθεί ανεπανόρθωτα. Και το χειρότερο απ' όλα είναι ότι κι εγώ δεν είμαι καλύτερη. Από κει που τρέφω συναισθήματα για κάποιον ερωτικά ή φιλικά, ξαφνικά, από το πουθενά, μπορώ να πω ή να κάνω κάτι που θα τον αφήσει τον άλλον σύξυλο, να αναρωτιέται τι φρίκες τρώω. Υιοθετώ έναν μοναχικό τρόπο ζωής, όχι με την έννοια του ότι κάθομαι σπίτι όλη μέρα. ίσα, ίσα. Τελευταία είμαι συνέχεια έξω. Η μοναχικότητά μου έχει να κάνει με το ότι δεν ανοίγομαι, δεν λέω τις σκέψεις μου ή αυτά που αισθάνομαι. Έτσι προστατεύομαι ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Το άγχος μου λοιπόν έχει να κάνει με τους ανθρώπους γενικά και ειδικά και απ' όσο έχω καταλάβει, συζητώντας με τους ψυχολόγους, όλο αυτο έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την πίεση που δέχομαι από τον πατέρα μου και τη σχέση μου μαζί του.

Λοιπον,Δεσποινα,εγω γενικοτερα πιστευω πως κανενας ανθρωπος δεν αντεχει την απορριψη! Αλλοι το δειχνουν,αλλοι το βγαζουν με αλλο τροπο και αλλοι παλι κανουν σαν να μην τους καιγεται καρφακι !Μπορω να σε καταλαβω πολυ σε αυτο το θεμα γιατι το ιδιο ειμαι και εγω...σκεφτομαι αρκετα αν θα με αποδεχτουν οι αλλοι με αποτελεσμα αυτο να με αγχωνει ! Δεν εχω και αυτοπεποιθηση αρκετα οποτε αστα να πανε...αλλα ωρες-ωρες καθομαι και σκεφτομαι οτι οσο καθομαι και σκεφτομαι πως θα πλησιασω καποιον,αν θα με συμπαθησει ο ταδε ή η ταδε χανω πολυτιμο χρονο για να κανω αυτα τα βηματα,να τους πλησιασω και τ σχετικα...τελευταια το εχω αλλαξει αυτο !!ευτυχως ! Οσο αφορα για τους ανθρωπους,δεν εχω παρομοια εμπειρια ουτε εχω πληγωθει ασχημα για να μπορω να το αντιληφθω αυτο ! Σιγουρα υπαρχουν ανθρωποι που κοιταζουν σε υπερβολικο βαθμο το συμφερον τους και δεν νοιαζοντε για τα ατομα που εχουν διπλα τους,αλλα αυτο δεν μπορουμε να τους το αλλαξουμε ! Ειμαι της αποψης,οτι και εμεις ειμαστε υπευθυνοι και εχουμε την δυνατοτητα να επιλεγουμε τα ατομα που θελουμε να εχουμε διπλα μας και για το τι μπορουμε να τους δωσουμε...για την μοναχικοτητα,ειναι στοιχειο του χαρακτηρα σου και φυσικα δεν ειναι απαραιτητα κακο!!! Νομιζεις ειναι ωραιο να βλεπουμε ανθρωπους που αρχιζουν και λενε τις σκεψεις τους στον καθενα και να μοιραζοντε τα παντα με τον -την οποιονδηποτε??Αν εσυ θεωρεις οτι αυτο σου κανει καλο ή σε προστατευει,τοτε ναι ειναι καλο ! αλλα αν θεωρεις οτι βαζει εμποδια στην ζωη σου,τοτε αν εχεις θεληση μπορεις να το περιορισεις -αλλαζοντας ισως την σταση σου απεναντι στους ανθρωπους-Φυσικα θα μου πεις αυτο με τον πατερα σου και το κτλβαινω...ειναι δυσκολο να εμπιστευτεις ατομα,οταν καλα καλα δεν μπορεις να συμφιλιωθεις με τους <<δικους>> σου ανθρωπους !! αλλα ολα στην πορεια πιστευω θα ερθουν !!Μην αφηνεις κανεναν να σου τρωει απο την ζωη σου ή να σε πιεζει!!!

[το αγχος προσωποποιημενο!]

Εγω έκανα το λάθος να κάνω αποτυχημένες ψυχοθεραπείες απο μη ψυχοθεραπευτές (μετά έμαθα τη διαφορά). Στην ουσία ήταν υποστηρικτική θεραπεία ψυχιάτρων που σημαίνει αυξομείωση φαρμάκων. Γι'αυτο και παιδεύομαι 14 χρόνια. Τώρα είμαι σε αναζήτηση ψυχοθεραπευτή.

αυτο με τον ψυχοθεραπευτη παιζει μεγαλο ρολο ξερω...και γω αργησα αλλα νομιζω βρηκα τον καταλληλο....!!! Ελπιζω να τον βρεις γρηγορα !!!!