ζητείται ελπις !!!

[Frini]

Φρινη μου σχετικα με αυτο που λες απο Σεπτεμβρη σκεφτομαι να παω σε μια ομαδα αυτοβοηθειας.
νομιζω πως θα μου κανει καλο.
ποια ειναι η αποψη σας?
και η γιογκα δεν ειναι ασχημη ιδεα απλα προτιμω να κανω γνωριμιες με ατομα με παρομοια προβληματα με τα δικα μου γιατι αυτο με κανει να νιωθω πιο ασφαλης.
π.χ. αλλιως θα αντιδρασουν τα ατομα της ομαδας αυτοβοηθειας αν με πιασει πανικος κ αλλιως καποιος που ειναι "εξω απο το χορό"

Nαι πιστευω ότι θα βοηθούσε κάτι τετοιο, ότι αισθάνεσαι ότι σου ταιριαζει και σε κάνει να νιώθεις πιο ασφαλης.
Απλα ανέλαβε δραση, μην αφήνεσαι

[fragile]

Επίσης, το λέω και σε αυτό το νήμα,γιατί δεν πάμε για έναν καφέ εμείς εδω οι προβληματικοί;;;
Όσοι μένουν Αθηνα μια παρεούλα, όσοι μένουν Θεσσαλονίκη άλλη μία και όσες άλλες παρεούλες βγαίνουν και οι υπόλοιποι skype

μπλου πολυ καλη η ιδεα σου αν και με βρισκεις σε νταουνιασμενη φαση σημερα :P
ειμαι πολυ πεσμενη
Αθηνα μενω.
εσυ?
το μονο μου θεμα ειναι οτι επειδη μενω πολυ μακρυα απο το κεντρο της Αθηνα εχω προβλημα στη μετακινηση.
ας δηλωσουν και αλλα παιδια απο Αθηνα συμετοχες και θα δω και γω πως θα τα βολεψω με το θεμα της μεταφορας
αγοραφοβικοι-και οχι μονο- ολου του κοσμου ενωθειτε!!!

[John11]

εχω ξεκινησει και γραφω ενα βιβλιο...

Τι βιβλίο γράφεις;

βασικα η θλιψη μου, κανει την εμφανιση της οταν σκεφτομαι τι εχει η πλειοψηφια των ανθρωπων...δουλεια, κοινωνικη ζωη, ερωτικη ζωη.
δηλαδη ενω εχω βολευτει στον μικροκοσμο μου, νιωθω ασχημα που δεν εχω οτι εχουν οι περισσοτεροι, καθαρα και μονο επειδη νιωθω μειονεκτικα και συμπλεγματικα.

Συγκρίνεις με τους άλλους. Όλοι δυστυχώς το κάνουμε. Οι άλλοι συγκρίνουν τον εαυτό τους με εμάς, και εμείς με τη σειρά μας συγκρίνουμε με τους άλλους. Η σύγκριση είναι η μεγαλύτερη βία. Το έχεις σκεφτεί; Και το ότι συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους είναι οι άλλοι που σου το έμαθαν. Π.χ. προσπαθεί κάποιος να το παίξει σπουδαίος σε κάτι γιατί ο ίδιος νιώθει κενό μέσα του και το χρειάζεται αυτό. Έτσι λέει μέσα του ή έξω του, "έχω κάτι που δεν έχεις" ή "είμαι κάτι που δεν είσαι", και αυτό σε κάνει (και με κάνει) να αισθανόμαστε άσχημα.

Επίσης, προσπαθείς ήδη να χειριστείς την κατάσταση, εφόσον το δίλημμα που βάζεις "ή στο σπίτι ή θα διακόψω τη συνεργασία" αποτελεί δική σου προσπάθεια χειρισμού, άρα προσπάθεια να περάσει το δικό σου σε μια επαγγελματικής φύσεως σχέση, επιμένω σε αυτό, ενώ η ίδια έγραψες πως με δική σου συμφωνία είχε γίνει το ένα ραντεβού εδώ ένα εκεί.

Στο σπίτι σου ή στο σπίτι μου; Υπάρχουν συσκευές που η εγγύησή τους είναι on site. Που σημαίνει αν χαλάσει έρχονται στο σπίτι σου και την επισκευάζουν. Δεν την πας εσύ.
Και στις επαγγελματικές σχέσεις τα όρια είναι ευμετάβλητα και εξαρτώνται από τις ανάγκες του επαγγελματία και του πελάτη. Άλλος λογιστής έρχεται στο χώρο σου, σε άλλον πας, σε άλλο συνεργείο πας το μηχανάκι και σου δίνει άλλο πρόχειρο να κάνεις τη δουλειά σου, και κομώσεις κατ' οίκον, κλπ. Το τι θα γίνει το επιλέγουν και οι δύο, και αν η αρχική συμφωνία είναι κάποια, ποιός ο λόγος να μην αλλάξει εφόσον συμφωνούν και οι δύο. Ένας πελάτης σε ρωτάει "μπορείς αυτό;", κι αν δεν μπορείς πάει αλλού ή συμβιβάζεται. Το "πάω αλλού" δεν έχει έννοια χειρισμού.
Πρώτα απ' όλα οι ανάγκες μας, εφόσον δεν κάνουμε κακό σε κάποιον.

[RainAndWind]

Ωραία οπτική John. Δεν το σκέφτηκα έτσι. Και μάλλον είναι της ίδιας της fragile που πρέπει να αφουγκραστώ την εμπειρία της πιο προσεκτικά, όπως και τις σκέψεις για αυτήν την εμπειρία. Από πρώτης όψεως μου φάνηκε πως για να επιμείνει η ψυχολόγος σε αυτή την "εναλλαγή" ίσως να είχε κάποιους λόγους, όπως το να πιέσει την fragile να διατηρήσει την εγκυρότητά της, ίσως ως ενδυνάμωση προς τις ίδιες της τις αποφάσεις/ κάτι τέτοιο, αλλά δεν ξέρω, και η δική σου οπτική μου ακούγεται και αυτή λογική και μάλιστα να αγκαλιάζει πιο πολύ τα δικαιώματα αυτού που έχει τη μεγαλύτερη ανάγκη ποσοτικά. Αυτό εννοούσες μήπως?

[fragile]

τζον πολυ μου αρεσε η οπτικη σου...
στην ρειν επισης...
στην ψυχολογο μου παλι καθολου

υ.γ.δεν γραφω ακριβως βιβλιο.
εμπλουτιζω την ποιητικη μου συλλογη γιατι ανεκαθεν εγραφα ποιηματακια.
με γεμιζει πολυ αυτη η δραστηριοτητα

[John11]

Ωραία οπτική John. Δεν το σκέφτηκα έτσι. Και μάλλον είναι της ίδιας της fragile που πρέπει να αφουγκραστώ την εμπειρία της πιο προσεκτικά, όπως και τις σκέψεις για αυτήν την εμπειρία.

Είχα γράψει απάντηση και κατά λάθος έκλεισα το παράθυρο και πρέπει να τα ξαναγράψω. Θα τα γράψω περιληπτικά αυτή τη φορά. Το θέμα είναι η προκατάληψη. Συνήθως έχουμε προκατάληψη για αυτούς που είναι "αδύναμοι" ή που έχουν κάποια δυσκολία, κι ας μην το καταλαβαίνουμε. Όσο προσπαθούμε να μην έχουμε προκατάληψη, τόσο αυτή θα παραμένει. Αν όμως απλά, δούμε τις προκαταλήψεις που έχουμε (που όλοι μα όλοι έχουμε) τότε μπορεί σταδιακά να "μαραίνονται".

τζον πολυ μου αρεσε η οπτικη σου...
στην ρειν επισης...
στην ψυχολογο μου παλι καθολου

Aχ, fragile τι τραβάς κι εσύ. Αν κάποιος βρεθεί σε "άσχημη κατάσταση", οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή, δεν έχει μόνο να αντιμετωπίσει την κατάσταση, αλλά και τον τρόπο αντιμετώπισης από τους άλλους. Και αυτό είναι το 'χειροτερότερο' που μπορεί να συμβεί. Και συμβαίνει, το βλέπω σε εμένα κάθε μέρα, μα κάθε μέρα!
Να κάνω και λίγη πλάκα. Ελπίζω να μην σου είπε πως το κάνει για το καλό σου. Αν το είπε ή το πει, πες της ότι και εσύ το κάνεις για το καλό της για να γυμνάζεται!
Να σου πω κάτι, το άτομο που μου έκανε το μεγαλύτερο κακό είναι ένας ψυχολόγος -που αρκετά χρόνια πριν είχα αποφασίσει να επικέφτομαι-. Και τότε, τουλάχιστον στην αρχή και για αρκετούς μήνες, θεωρούσα ότι μου έκανε και καλό!


> υ.γ.δεν γραφω ακριβως βιβλιο.
> εμπλουτιζω την ποιητικη μου συλλογη γιατι ανεκαθεν εγραφα ποιηματακια.
> με γεμιζει πολυ αυτη η δραστηριοτητα

Ναι, συνέχισε. Κάνε ότι σου έρχεται στο μυαλό. Με όσο μεγαλύτερη ελευθερία μπορείς. Με το "ελευθερία" τι εννοώ; Μπορεί να κάνεις κάτι και να σου έρχονται στο μυαλό πράγματα που σου έχουν πει άλλοι. Δηλαδή, τι πρέπει, τι δεν πρέπει, τι είναι σωστό και τι λάθος, ξέρεις αυτά που χωρίς να το καταλαβαίνουμε τα "κουβαλάμε" (συμβουλές, κριτικές, γνώμες, κλπ). Όταν σου έρχονται αυτά να μένεις σ' αυτά και να τα αισθάνεσαι και μετά αφού ξεμπερδεύεις με ένα-ένα να συνεχίζεις να "προχωράς".

[John11]

fragile, μπορώ να ρωτήσω; Τι σε φοβίζει περισσότερο η αγοραφοβία και ο πανικός ή η μοναξιά;

[fragile]

fragile, μπορώ να ρωτήσω; Τι σε φοβίζει περισσότερο η αγοραφοβία και ο πανικός ή η μοναξιά;

Τζον με φοβιζουν σε τραγικο βαθμο και τα δυο, οποτε...ειλικρινα δεν ξερω τι να διαλεξω.
το θεμα ειναι οτι ο πανικος, στην περιπτωση μου, ευθυνεται (ως ενα βαθμο) για τη μοναξια μου.
και λεω στην περιπτωση μου, γιατι υπαρχουν κ αγοραφοβικα ατομα, τα οποια εχουν κοινωνικη ζωη.
ή η περιπτωση μου ειναι πιο βαρια ή φταινε και αλλοι παραγοντες...

εσενα τι σε φοβιζει πιο πολυ απο τα δυο?
εχεις κοινωνικη ζωη?

[John11]

εσενα τι σε φοβιζει πιο πολυ απο τα δυο?
εχεις κοινωνικη ζωη?

Κατ' αρχή να πω ότι δεν μπορώ/θέλω να εκφραστώ στο forum άνετα. Θα κρατήσω διαφορετική στάση από το πώς π.χ. θα μιλάγαμε προσωπικά μαζί. Είναι φυσικό να φοβίζουν και τα δύο.
Κακά τα ψέματα, αν κάποιος έχει οποιοδήποτε βαθμό αγοραφοβίας ή κρίσεις πανικού ή αδιόρατο φόβο, επίσης φόβους για διάφορα θέματα (ξεκινώντας από αρρώστια και καταλήγοντας στο φόβο για τις αράχνες ή τα φίδια) τότε για μένα είναι σίγουρο πως τα άτομα που έχει γύρω του (αν έχει) δεν είναι και τόσο ...κατάλληλα. Αυτό που θέλω να πω είναι πως από τον οποιοδήποτε κύκλο ανθρώπων έχουμε γύρω μας (συγγενείς ή φίλους ή σύντροφο ή επαγγελματικές σχέσεις) καθορίζεται και η κατάσταση της ζωής μας. Γι' αυτό και η ρήση "δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιός είσαι". Δεν μπορεί να υπάρχει άτομο με αγοραφοβία που να μπορεί να πει πως η κοινωνική του ζωή είναι εντάξει, θα ήταν αδύνατο. Την ερώτηση στην έκανα για να δω πώς το βλέπεις. Υπάρχουν άτομα που πιστεύουν ότι έχουν τους καλύτερους ανθρώπους γύρω τους και γι' αυτό δεν μπορούν να εξηγήσουν τα προβλήματα που "ξεφυτρώνουν" μπροστά τους.
Θα σου στείλω προσωπικό μήνυμα, τα διαβάζεις;
Προσθήκη: Με τα δεδεομένα της ζωής μου και με το ότι έχω αγοραφοβία θα έπρεπε να είμαι στην απόλυτη κόλαση (όχι ότι είμαι και πολύ μακρυά δηλαδή ). Αλλά με έχει βοηθήσει το ότι έχω σκεφτεί πάρα πολύ. Και η άποψη ότι η πολλή σκέψη δεν κάνει καλό δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνο!

[fragile]

Γιαννη πολυ σωστα τα λες!
πηρα το μηνυματακι σου!
θα λαβεις συντομα mail μου!
να εισαι καλα

[fragile]

καλημερα σας!
εχω καιρο να γραψω...οχι οτι ημουν καλα, αλλα δεν ειχε συμβει κ κατι το συγκλονιστικο.
σημερα ομως επεσα καπως ψυχολογικα με κατι που συνεβη.
ως γνωστον δεν δουλευω και ουτε μπορω στη φαση που ειμαι.
ως εκ τουτου μοναδικη πηγη εσοδων μου, ειναι τα χρηματα που μου δινουν οι γονεις μου.
σημερα λοιπον...μετα απο το χαρατσι που ηρθε στον πατερα μου απο την εφορια,αποφασισαμε να κανουμε καποιες περικοπες στις δαπανες.
απο εκει που επερνα 80 ευρω τη βδομαδα πλεον παιρνω 70.
δεν κατηγορω σε καμια περιπτωση τους γονεις μου που στην τελικη δεν ειναι υποχρεωμενοι στην ηλικια που ειμαι να μου δινουν χρηματα ομως δεν παυει να ειναι μια απωλεια δεδομενου κιολας οτι καπνιζω αρκετα...

[Frini]

Καλημέρα fragile
Όλοι μας έχουμε απώλεια εσόδων σε σημείο που πολλοί απο εμάς να μην μπορούμε ν' ανταπεξέλθουμε στα βασικά.
Και αν με ρωτήσεις ναι, με ριχνει, όχι δεν μου είναι καθόλου εύκολο να το αποδεχτώ.
Προχθές μια φίλη μου -φιλόλογος το επάγγελμα- που της έκανα τη φορολογική της δήλωση και της είπα πόσα έχει να πληρώσει από τον κατά πολύ μειωμένο μισθό της, έβαλε τα κλαμματα και ειλικρινά δεν ήξερα πως να την παρηγορήσω.
Μου έλεγε τζάμπα τα μεταπτυχιακά , η τόση όρεξη μου να προσφέρω στα παιδιά (όντως)...αισθάνομαι σαν να με τιμωρεί το κράτος που θέλησα να ζήσω ανθρώπινα και με αξιοπρέπεια.
Γαμώτο δεν ξέρω τι παρήγορο να σου πω..ας προσπαθήσουμε όλοι μαζι να μην μας πάρει από κάτω..

[fragile]

ρε παιδια νιωθω την αναγκη να μοιραστω μαζι σας και καποια αλλα μου προβληματα.
δεν μου φτανει η κωλο-αγοραφοβια και το ανεξελεγκτο αγχος που με γαμανε καθημερινα, αντιμετωπιζω σε καθημερινη βαση και την πληρη απαξιωση της μητερας μου.
δεν αναγνωριζει τον μοχθο μου.
οτι κανω της φαινεται λιγο.
εχει υπερβολικα υψηλους στοχους για μενα.
πλενω 4 ταψια και αφηνω απλητη μια κατσαρολα ε στην απλητη κατσαρολα θα εστιασει.
παω μεχρι την πλατεια να παρω τσιγαρα και να ταχυδρομησω γραμματα, δεν της αρκει.
περιμενει απο μενα να γινω τελειως καλα, να της κανω εγγονακια και πολλα πολλα ακομα.
την εχουν ξεχεσει δυο γιατροι μου για την σταση αυτη που κραταει αλλα απο το ενα αυτι μπηκαν κ απο το αλλο βγηκαν.
ο πατερας μου παλι ενω με νιωθει και με στηριζει σε πολλες στιγμες ειναι η προσωποποιηση του πεσιμισμου.
τα βλεπει ολα μαυρα ακομα κι αν δεν ειναι.
η αδερφη μου εχει και κεινη ψυχολογικα αν και τελευταια παει αρκετα καλα!
ειμαι μεσ' το σπιτι υποφερω.
βγαινω απο το σπιτι υποφερω διπλα.
ειμαι παγιδευμενη.

[Blue9791]

Θα σου πω κατι με βεβαιοτητα απολυτη. ΜΕΣΑ στο σπιτι υποφερεις διπλα.

[fragile]

μπλου δεν εχεις και αδικο αν και το αγοραφοβικο κομματι μεσα μου δεν συμφωνει μαζι σου :P

σας εχω ομως εξελιξεις (και δυσαρεστες και ευχαριστες)

ΤΟΛΜΗΣΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΠΑΝΑΚΙ ΜΟΥ!!!
στην επιστροφη βεβαια με επιασε μια κρισουλα πανικου, η μητερα μου αρχισε παλι την γκρινια οτι δεν προσπαθω αρκετα....ΑΛΛΑ ΑΠΟΛΑΥΣΑ ΘΑΛΑΣΣΑ, ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΒΟΥΤΙΤΣΕΣ!!!!
(παντως ειμαι βεβαιη οτι αν η μητερα μου αποδεχοταν το προβλημα μου κ αναγνωριζε τις προσπαθειες μου- οσο μικρες κ αν ειναι αυτες- θα ημουν πολυ καλυτερα!!!)
οχι που δεν θα γκρινιαζα παλι :P