Λιγη Βοηθεια

[wyeth13]

Καλημερα σε ολους...
Εδω και αρκετους μηνες εχω χωρισει με την κοπελα μου.Ηταν η πρωτη μου σχεση και αυτο με εχει πειραξει πολυ.Χωρισαμε ξαφνικα και ενω ολα πηγαιναν μια χαρα γιατι μαλλον στην ζωη της εχει μπηκε καποιος αλλος.Στηριζα πολλα σ αυτην την σχεση αν και μαλλον απο οτι δειχνουν τα πραγματα εγω θα επρεπε να ειμουν αυτος που θα φυγει πρωτος.Εδω και αρκετο καιρο ο υπνος μου εχει αποσυντονιστει τελειως.Στην δουλεια δεν εχω και πολυ ορεξη και γενικα σε ολες τις δραστηριοτητες που εκανα πριν.Νιωθω οτι κλεινομαι στον ευατο μου.
Επισκευτηκα για τους παραπανω λογους καποιον ειδικο.
Μου ειπε οτι ειναι συμτωματα καταθλιψης και μου συνταγογραφησε το xanax για να βελτιωθει ο υπνος μου και να παρω λιγο τα πανω μου.
Εγω δεν το δεχτηκα και νομιζα οτι θα το ξεπερασω μονος μου.
Τιποτα ομως δεν καταφερα και τα προβληματα αυτα αργα αλλα σταθερα συνεχιζονται η κοπελα αυτη ειναι συνεχεια μες το μυαλο μου.Δεν μπορω να βγαλω την ιδεα του χωρισμου απο μεσα μου.
Επισκευτηκα και εναν δευτερο γιατρο.Τα ιδια και αυτος...Μου εγραψε να παιρνω το effexor.
Tι ειναι ολα αυτα ρε γαμωτο μου???
Εγω μονο την κοπελα ηθελα να γυρισει πισω και αν αυτο δεν ειναι πια εφικτο θα ηθελα να την βγαλω απο το μυαλο μου και να συνεχισω την ζωη μου οπως πριν.
Αραγε σκεφτομαι να της το πω οτι μετα το χωρισμο εχω φτασει εδω που εφτασα?Δεν θελω να με λυπηθει ουτε και να γελασει μαζι μου αυτο θα κανει τα πραγματα χειροτερα πιστευω..
Και με αυτα που μου εγραψαν οι γιατροι τι να κανω?Να τα παρω?Μονος μου τελικα βλεπω οτι δεν τα καταφερνω.
Οποιος ξερει παρακαλω ας με βοηθησει.

[Alterego]

φιλε μου γεια σου...Την ιδεα του χωρισμου ειναι καπως δυσκολο να την ξεπερασεις τοσο ευκολα.Δυστηχως το μυαλο μας καποιες φορες δεν ελεγχεται.Υπαρχουν διαφορα πραγματα που μπορεις να κανεις,οσο κι αν ολα σου φαινονται ανελπιδα.Δουλευεις και πιστεψε με η δουλεια πολλες φορες φαινεται σωτηρια.Να προσπαθεις να εχεις το μυαλο σου παντοτε απασχολημενο με κατι..αυτο θα σε κανει να μην σκεφτεσαι τοσο συχνα οτι σε πληγωνει.Σκεψου οτι η συγκεκριμενη κοπελα γυρισε την σελιδα της,βαλε λιγο εγωισμο και συγκεντρωσου στον εαυτο σου.Θα πεφτεις πολλες φορες μα θα σηκωνεσαι και παλι.Μπορεις να γεμισεις τις ωρες σου με δικα σου πραγματα,κανε πραγματα που δε εκανες μαζι της,σκορπισε τις αναμνησεις σου στο παρων και στο μελλον σου.Φιλε μου μπορεις...
Οσο για τα φαρμακα καλα εκανες και δεν τα πηρες..καποια πραγματα μπορεις να τα ξεπερασεις απο μονος σου,φτανει να βοηθησεις λιγο και εσυ.Καλη προσπαθεια και οτι χρειαστεις εδω ειμαστε!

[NikosD.]

wyeth13,
φαίνεται ότι πράγματι αντιμετωπίζεις μια μελαγχολική καταστάση και αν αυτή συνεχίζεται για περισσότερους από 6 μήνες, είναι σκόπιμο είτε να πάρεις την αγωγή που σου συνέστησαν οι γιατροί, είτε να αρχίσεις ψυχοθεραπεία είτε ένα συνδυασμό των δύο παραπάνω.

Κουράγιο, καλή δύναμη, είμαστε στη διάθεση σου για ότι χρειαστείς.

[olga_soul]

Wyeth βρε παιδί η πρώτη σχέση με την οποία και δένεσαι όχι μόνο πιο πολύ , αλλά και αυθόρμητα συναισθηματικά είναι και η πιο δύσκολη όταν ξαφνικά βρίσκεσαι στο σημείο να αντιμετωπίσεις τη λήξη της.....

Το περίεργο λοιπόν θα ήταν να ένιωθες καλά. Όλοι έχουμε περάσει αυτό το λούκι και μάλιστα εγώ το πέρασα όταν είχα μόλις ξεκινήσει αγωγή για να αντιμετωπίσω τα ψυχολογικά μου προβλήματα (πανικούς και κατάθλιψη...) Οπότε φαντάσου πόσο πιο σκατά ένιωσα τότε!!!!!!!

Αν και είναι σχετικά δύσκολο να ξεχαστείς (εμένα μου πήρε 1 χρόνο να φανταστείς......) έβγαλα από ένα σημείο και έπειτα την κοινή λογική και είπα στον εαυτό μου ότι δεν θα αρρωστήσω πια και για έναν άντρα όσο και αν τον αγαπούσα ......τη στιγμή που κάποια καλύτερη και πιο ταιριαστή σχέση μπορεί να κάτσει μελλοντικά!

Μην την περιμένεις να σε βρει σε 2 μέρες μετά τον χωρισμό , ούτε μετά απο 8 μήνες ! Έλεος!

Σίγουρα όμως ανά πάσα στιγμή θα σου κάνει κλικ μιαν άλλη κοπέλα που θα δεθεί πιο πολύ μαζί σου

Τώρα και εγώ είμαι με άλλη σχέση και μάλιστα με βρήκε.........δεν τον βρήκα.......

Ένα μόνο έχω να σου πώ άσχετα με συμβουλές και αγωγές ...........ΒΡΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΕ ΤΟΝ ΨΥΧΙΚΑ!!!

Φιλιά.......Όλγα......

[depy78]

Συμφωνώ οτι όλοι μας εχουμε περασει πανω κατω το ιδιο λούκι αλλος περισσοτερο αλλος λιγότερο, προσωπικά εχω χωρισει απο μια σχεση 2,5 χρονια τωρα και ακομα να το ξεπερασω εντελως απο μεσα μου κ δεν νομιζω οτι κ προκειται γιατι ειναι ενα μεγαλο μερος της ζωης μου. Ειναι μια κατασταση που σε οδηγει μια πάνω μια κατω και όπως ειπαν και τα παιδια κανε διαφορα πραγματα ωστε να μην εχεις εκεινη στο νου σου, οστόσο προσωπικα δεν πηρα φαρμακα γιαυτο κ δεν νομιζω οτι πρεπει να καταφυγεις σε φαρμακα εκτος αν ειναι ακραια τα πραγματα για σενα και αυτο το κρινουν οι ειδικοι διοτι και μεις εδω δεν ειμαστε και ουτε ολοι εχουμε την ιδια ψυχικη δυναμη να ξεπερναμε καταστασεις, παντως ειναι πολυ φυσιολογικο να νιωθεις ετσι, την θες πισω και οσο δεν την εχεις τοσο αυτο θα φουντωνει μεσα σου. Ομως δεν πρεπει να μεινεις εκει καποια στιγμη πρεπει να το παλεψεις ισως και με την βοηθεια ψυχολογου και να συνεχισεις ετσι ειναι και ετσι εκανα και γω και να ξερεις οσο μενεις με την αναμνηση της μεσα σου τοσο εσυ θα εγκλωβιζεσαι και δεν θα μπορεις να κανεις κατι αλλο. Τωρα για το αν θα της το πεις προσωπικα δεν θα το κανα, γιατι μπορει να την εναντιωσεις στο γεγονος οτι την εκβιαζεις ψυχολογικα και της ριχνεις το βαρος και αυτο να χει αρνητικα αποτελεσματα

[MELI]

εγω πιστευω φιλε οτι πρεπει να τα παρεις τα φαρμακα αφου ετσι ειπαν οι γιατροι.ολοι οσοι χωρισαμε ετσι νιωσαμε μετα την πρωτη σχεση.νιωθουμε μια ανασφαλεια οταν μας αφηνει η αλλη(η ο αλλος για τις κοπελες).πρεπει να δειξεις δυνατος και να βρεις τα ψυχικα αποθεματα να προχωρησεις στην ζωη σου

[wyeth13]

ευχαριστω παιδια για το ενδιαφερον που δειχνεται...
δεν μπορω ομως να πιστεψω οτι απο την απολυτη ευτυχια εχω φτασει στην εξαθλιωση.Ετσι ειναι ο ερωτας ρε γ**ωτο μου?Μπορει να σε παει απο τον παραδεισο στην κολαση?
Ειμαι ευαισθητος και μαλλον ειδος προς εξαφανιση οπως μου λενε ολοι(φιλοι,συγγενοις,γνωστ� �ι)
με στεναχωρει οτι ολοι σε αυτην την δυσκολη στιγμη ολοι με τον τροπο τους ακομη και εσεις που μου ειστε αγνωστοι προσπαθητε να με βοηθησετε και ο μονος ανθρωπος που χρειαζομαι για στηριγμα αυτην την στιγμη ειναι μακρυα και αδιαφορει για μενα.

[harrys]

Φίλε, δυστυχώς (ή ευτυχώς) η ζωή δεν είναι μια ευθεία γραμμή..
Ολα μπορούν να αλλάξουν απο τη μια στιγμή στην άλλη..

Θα σου πώ λίγα λόγια για την προσωπική μου εμπειρία ελπίζοντας ότι θα σε βοηθήσουν..

Πρίν δύο περίπου χρόνια ήμουν κι εγώ στη θέση σου..
Κι έβλεπα το χρόνο να περνάει και να μην αλλάζει τίποτα..

Δοκίμασα τα φάρμακα και όντως μετά απο μερικούς μήνες η κατάσταση βελτιώθηκε αρκετά..

Αυτό που κατάλαβα απο την όλη ιστορία είναι ότι τα φάρμακα είναι ένα τεχνικό μέσο που σε βοηθά να νιώσεις καλύτερα ψυχολογικά σε σύντομο χρονικό διάστημα...

Απο εκεί και πέρα πρέπει να προσπαθήσεις και να \"δουλέψεις\" με τον εαυτό σου έτσι ώστε να ξεπεράσεις αυτή τη δύσκολη φάση της ζωής σου..

Anyway..
Οτι κι αν αποφασίσεις, σου εύχομαι καλό κουράγιο και υπομονή..

[Wondering]

wyeth13 κουράγιο, θα έρθουν καλύτερς μέρες... σκέψου οτι τα καλύτερα δεν ήρθαν ακόμα, κάποια άλλη κοπέλα θα βρεθεί και θα εκτιμήσει την ευαισθησία σου, πάρε το εγωιστικά το θέμα, μόνο έτσι θα προχωρήσεις, είναι ακόμα η αρχή, ο καλύτερος γιατρός είναι ο χρόνος, προσπάθησε να γεμίσεις τη μέρα σου με δραστηριότητες, και σιγά σιγά θα φτιάξουν τα πράγματα, καλή συνέχεια

[Dalia]

wyeth13 είναι λογικό να πονάς τώρα αλλά με τον καιρό θα το ξεπεράσεις.Η γνώμη μου είναι ότι μπορείς να τα καταφέρεις και χωρίς φάρμακα.Αν ασχολείσαι συνέχεια με άλλα πράγματα,όπως σου είπαν και τα υπόλοιπα παιδιά,τότε θα δεις ότι σιγά σιγά θα είσαι καλύτερα.

Δεν βρίσκω τον λόγο να πεις στην κοπέλα ότι δεν είσαι καλά λόγω του χωρισμού σας.Αφού όπως λες κι εσύ δεν θέλεις να σε λυπηθεί καλύτερα να μην της πεις τίποτα.

[wyeth13]

Εχει περασει αρκετος καιρος απο τον χωρισμο μου
και οι μοναδικες φορες που εχω αισθανθει καλα ειναι οταν καταφερνω να βγαζω αυτην τη κοπελα τελειως απο το μυαλο μου.Το κριμα ειναι οτι αυτες οι στιγμες ειναι λιγες και δεν εχουν μεγαλη διαρκεια.Δεν βρισκω απο που να αντλησω την δυναμη και να την βγαλω ολοκληροτηκα απο μεσα μου.
Ετσι ακομη και σημερα συνεχιζω να ζω καθημερινα με εφιαλτες στον υπνο μου ο οποιος εχει γινει τελειως ακανονιστος δεν ξερω ποτε κοιμαμε ποτε ξυπναω και αν τελικα κοιμηθηκα.Ειμαι σιγουρος οτι και να της το πω δεν θα καταλαβει ποτε τι συμβαινει.Πρεπει να χεις περασει απο αυτα τα διαολια που λεγονται ψυχολογικα προβληματα για να καταλαβεις τον αλλο.Ειλικρινα μονο εδω μεσα βρισκω ανθρωπους που ξερουν πως νιωθω και περιμενω να με στηριξουν.
Με πειραζει πολυ που καποιοι ανθρωποι παιζουν με τα συναισθηματα των αλλων και δεν μπορω να δεχτω οτι αφου κανουν αυτα που κανουν συνεχιζουν την ζωη τους κανονικα.Αληθεια ποιος νομος θα δικασει αραγε αυτους ανθρωπους που μας εφτασαν μεχρι εδω?

[demetrios38]

[quote]Originally posted by wyeth13
Εχει περασει αρκετος καιρος απο τον χωρισμο μου
και οι μοναδικες φορες που εχω αισθανθει καλα ειναι οταν καταφερνω να βγαζω αυτην τη κοπελα τελειως απο το μυαλο μου.Το κριμα ειναι οτι αυτες οι στιγμες ειναι λιγες και δεν εχουν μεγαλη διαρκεια.Δεν βρισκω απο που να αντλησω την δυναμη και να την βγαλω ολοκληροτηκα απο μεσα μου.




Mε έναν άλλο έρωτα.Εγγυημένο

[kanenas]

αγαπητε wyeth σεβομαι τη λυπη σου και δε θελω να παρεξηγηθω. νομιζο ομος οτι θα πρεπι να ψαξις καπος καλιτερα μεσα σου το τι σου σιμβενι. αν πραγματικα αγαπουσες αφτι τι γινεκα οσο θες να πιστεβις, εσυ ο ιδιος θα ιξερες οτι τα πραγματα ΔΕΝ πιγεναν ολα μια χαρα κε δε θα τις κραταγες κακια που εφιγε. θα επρεπε να ισε εφχαριστιμενος που σινεχιζι τι ζοη τις κανονικα. ι εβεσθισια σου δεν θα επρεπε να σε κανι να διακρινις κε τις δικες τις αναγκες κ προτερεοτιτες;

δεν διακιβεβετε λιπον ο εροτας αλα η σχεσι σου με τον εαυτο σου. η λυση, ιπαρχι μεσα σου οπος ιπε κι ο Χαρυς.

[takiselis]

αγαπητέ wyeth13 κατ αρχάς πολύ καλά έκανες και δεν πήρες τα φάρμακα, μάθαμε τώρα με το παραμικρό \"πάρε φάρμακα\" πονάει το κεφάλι ? ερωτεύτηκες? απογοητεύτηκες?προδώθηκες? κλπ πάντα κάποιος θα σου πεί πάρε αυτό το φάρμακο.
Φίλε μου δεν έχεις κατάθλιψη ΑΠΛΑ αγάπησες όπως όλοι μας, είναι θέμα χρόνου να το ξεπεράσεις, θα δείς με μία καινούργια γνωριμία πως θα αλλάξουν τα συναισθήματά σου, όχι λοιπόν στα φάρμακα ΝΑΙ στην λογοθεραπεία γράφοντας και εξωτερικεύοντας αυτά που αισθάνεσαι και το κυριότερο προσπάθησε να κάνεις μία καινούργια σχέση θα σε βοηθήσει πάρα πολύ.

[wyeth13]

Πιστευω οτι οι περισσοτεροι που γραφουν και διαβαζουν αυτο το forum το μονο που χρειαζονται ειναι λιγο παραπανω αυτοπεποιθηση και εμπιστοσυνη στον ευατο τους.
Ενας απο αυτους ειμαι και γω...Θα θελα να χα παραπανω δυναμη να αφησω το παρελθον να φυγει μακρυα στο κατω κατω το μονο που μου κανει οταν το επαναφερω ειναι να μου χαλαει την διαθεση.Δυστυχως ομως οπως και πολλοι απο εδω μεσα ανηκω στην κατηγορια των ανθρωπων που ονομαζονται ευαισθητοι.Δεν ξερω αν ειναι καλο η κακο αυτο νομιζα οτι η ευαισθησια ειναι ειναι κατι που εκτιμαται απο τριτους ανθρωπους ομως το μονο που σου κανει ειναι να σου δημιουργει προβληματα.Θα θελα να μουν απο την αλλη πλευρα...Αυτη των δυνατων να ειμαι και γω αναισθητος να προσπερναω καθε τι που συμβαινει γυρω μου χωρις να καθομαι να το επεξεργαζομαι και να μου χαλαει την διαθεση.Ομως και παλι αν καταλαβαινα οτι ο αλλος ποναει και φταιω εστω και λιγο εγω να ειστε σιγουροι οτι θα ειμουν διπλα του.Ετσι ειναι η φυση μου δεν μπορω να το αλλαξω.
Δυστυχως ενω οι μερες μου προσπαθω να κυλουν κανονικα χωρις να με επηρεαζει ο χωρισμος σε δουλεια και διαπροσωπικες σχεσεις ο υπνος μου εδω και μηνες εχει σμπαραλια.Παλευω καθε μερα να αποφυγω τα φαρμακα και λεω αυριο θα ειναι σιγουρα καλυτερα.Ομως ο καιρος περναει και η κατασταση παραμενει στασιμη ευτυχως.Φοβαμαι ομως μην αλλαξει προς το χειροτερο ομως αυτο.Φοβαμαι οτι ισως μια μερα αν συνεχισει ετσι η κατασταση δεν μπορω να ανταπεξερθω στις υποχρεωσεις μου.Φοβαμαι μην τρ***θω.
(Λεξη που μου ρχεται στο μυαλο αλλα ουτε καν εχω την δυναμη να την γραψω)