Η ΚΟΛΑΣΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ..

[Karmen_30]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ! ΕΝΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΚΟΛΑΣΗ ΠΟΥ ΖΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ (ΕΚΤΟΣ ΑΛΛΩΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΙΧΑ) ΜΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΝ Η ΦΟΒΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΕΜΠΕΛΑ,ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΠΙΑΝΟΜΑΙ ΜΕ ΚΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΔΕ ΞΕΡΩ ΟΥΤΕ ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ,ΟΥΤΕ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ.
ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ,ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ ΝΕΥΡΟΛΟΓΟ,ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ.ΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΑΡΧΙΚΑ ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΑΝ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΥ,ΑΥΤΗ.ΙΣΩΣ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟΜΑΘΗΜΕΝΟ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΝ ΟΣΟ ΕΠΡΕΠΕ.
Ο ΝΕΥΡΟΛΟΓΟΣ ΜΕ ΓΕΜΙΖΕ ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΑ-ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΕΧΩ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΓΧΩΔΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ.ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΑ ΕΠΑΙΡΝΑ ΕΠΙΜΕΛΩΣ,ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ,ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ. ΜΕΤΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΑ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ,ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΩ ΑΙΩΝΙΩΣ.
ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΠΑΛΙ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΧΩΡΟ,ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΤΙ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΤΟΥΣΑ ΞΑΝΑΠΗΓΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ.ΤΟΤΕ ΕΙΧΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΒΟΥΛΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΥΠΝΙΑΣ.ΜΟΥ ΔΙΕΓΝΩΣΕ Η ΜΙΑ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ "ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ" ΜΕ ΥΠΟΜΑΝΙΕΣ ΟΜΩΣ.ΜΕ ΓΕΜΙΣΕ ΦΑΡΜΑΚΑ,ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ.
ΖΗΤΩ ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΨΥΧΙΑΤΡΟ.ΑΥΤΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΘΥΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΦΑΡΜΑΚΑ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ,ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑΖΕ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ,ΑΝ ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
ΕΝΙΩΣΑ ΛΙΓΟ "ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ" ΑΦΟΥ ΕΙΧΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΦΑΡΜΑΚΟ ΥΠΗΡΧΕ ΠΙΑ ΣΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΚΤΛ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΩ ΟΤΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΡΝΑ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΠΗΓΑΙΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΗΔΕΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ.
ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΥΩ ΜΑΛΛΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΩ.ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΘΙΣΕΙ ΣΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝΙΩΘΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΗΤΑΝ 1,5 ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗ,ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1 ΧΡΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΑ ΤΑ ΕΒΓΑΖΑ ΠΙΑ ΠΕΡΑ ΜΕ ΤΟ ΜΙΣΘΟ.
ΚΑΙ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΨΑΧΝΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ 2 ΧΡΟΝΙΑ(ΕΙΜΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΗ ΠΙΑ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΒΟΗΘΗΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΠΛΕΟΝ) ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΛΟΓΩ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΩ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ,ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΜΠΛΕΚΑ.
ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΒΡΗΚΑ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΣΑ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΙΔΑΝΙΚΗ,ΕΙΧΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΒΙΒΛΙΑ,ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ.
ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ,ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΑ "ΨΕΜΑΤΑ" ΣΤΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΤΙ ΕΓΩ ΕΙΧΑ.
ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ.Ο ΦΟΒΟΣ ΟΜΩΣ ΥΠΗΡΧΕ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΑΛΙ,ΜΗ ΤΥΧΟΝ ΤΟ ΣΚΑΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΞΑΝΑ.
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ,Η ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΑΝΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ (ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΟΥ ΣΧΕΣΕΙΣ) ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΧΑΜΗΛΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ.ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΙΜΩΣ "ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΙ ΠΑΤΗΜΕΝΟ ΣΤΟ ΓΚΑΖΙ" ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΡΑΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΖΟΡΙΣΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ.
ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ,ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΙΧΕ.ΑΛΛΑ ΤΙ? ΑΡΚΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΑΥΤΗ? ΟΧΙ..ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΝΑ "ΞΕΓΕΛΑΩ" ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ,ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΔΙΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΧ ΝΑ ΔΩ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΕΠΙΜΗΚΥΝΩ ΤΗ ΔΙΟΡΙΑ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΥΓΩ.
ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ,ΑΛΛΑ ΖΟΡΙΣΤΗΚΑ ΤΟΣΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΤΣΕ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΕΨΕ ΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΠΡΟΔΙΔΕ..ΖΑΛΑΔΕΣ,ΤΑΣΕΙΣ ΛΙΠΟΘΥΜΙΑΣ,ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ..ΚΑΤΑ� �ΑΒΑΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΕΜΕΝΑ,ΟΤΙ ΖΟΡΙΖΟΜΟΥΝ,ΚΑΤΙ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕ.
ΠΗΓΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ,ΟΜΩΣ ΕΔΩ ΗΤΑΝ ΠΑΛΙ Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ(ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΤΟΜΕΑ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΣΕΛΑΒΑΝ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΛΛΟ ΑΤΟΜΟ) ΚΑΙ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΓΩ. ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΞΑΝΑ 2ο 12ΩΡΟ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ,ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ.ΕΝΙΩΣΑ ΝΑ ΠΝΙΓΟΜΑΙ,ΕΒΛΕΠΑ ΤΗ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΥΓΩ! ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ,ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΜΟ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΝ,ΕΦΥΓΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑ.


ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ? ΝΤΡΟΠΗ,ΑΥΤΟΛΥΠΗΣΗ,ΑΥΤΟΚΑΤΗ ΓΟΡΙΑ, ΕΝΟΧΕΣ, ΘΥΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΠΑΛΙ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ.ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ? ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕ ΞΕΡΩ ΠΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΒΟΗΘΕΙΑ.ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΧΩ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΟΛΑ ΑΠΟ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΥΣ! ΤΙ ΜΟΥ ΜΕΝΕΙ? ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΝΩ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ. ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΗ ΤΑΣΗ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ!!
ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΩ ΑΡΑΓΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΟΛΑΣΗ? ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΕΙ ΝΑΙ ΛΕΕΙ,ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ.
ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ? ΤΙ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ?

ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΑ ΜΠΩ,ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΘΩ!

ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ..

[sball]

Άλλοι τζογάρουν την χώρα στο χρηματιστήριο και άλλοι συνάνθρωποι μας όπως η κοπέλα πιο πάνω αντιμετωπίζουν έντονα συναισθηματικά προβλήματα! Τι σου είναι η ζωή. Καζίνο και πέτρα μαζί.

Κοίτα να κάνεις φίλους, καινούργιους. Όταν αρχίζεις να δένεις με κάποια ομάδα θα αυξηθούν οι πιθανότητες σου να επιβιώσεις. 'Αν δεν τα καταφέρεις να μπείς σε κάποια ομάδα δες την πιθανότητα να φύγεις για άλλη χώρα. Μια έρευνα μας έχει δείξει πως η μετακόμιση σε νέα περιοχή ελκύει καινούργιους φίλους, ερωτική συντροφιά και επαγγελματικές ευκαιρίες.
Ειδάλως κάνε υπομονή και μελέτα τις προσωπικές σου φάσεις.. και άλλωστε
κοπέλα είσαι, όλο κ κάποιο γαιδουράκι θα ξεσηκωθεί για πάρτυ σου εκτός κι αν είσαι λεσβία

[marian_m]

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ,Η ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΑΝΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ (ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΟΥ ΣΧΕΣΕΙΣ) ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΧΑΜΗΛΑ ΟΡΙΑ ΑΝΟΧΗΣ.ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΙΜΩΣ "ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΙ ΠΑΤΗΜΕΝΟ ΣΤΟ ΓΚΑΖΙ" ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΡΑΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΖΟΡΙΣΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ.
ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ,ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΙΧΕ.ΑΛΛΑ ΤΙ? ΑΡΚΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΑΥΤΗ? ΟΧΙ..ΜΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΠΑΩ ΚΑΙ ΝΑ "ΞΕΓΕΛΑΩ" ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ,ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΔΙΟΡΙΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΧ ΝΑ ΔΩ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΕΠΙΜΗΚΥΝΩ ΤΗ ΔΙΟΡΙΑ ΑΥΤΗ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΥΓΩ.
ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΤΗ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ,ΑΛΛΑ ΖΟΡΙΣΤΗΚΑ ΤΟΣΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΟΥ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΚΑΤΣΕ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΕΨΕ ΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΠΡΟΔΙΔΕ.. ΖΑΛΑΔΕΣ,ΤΑΣΕΙΣ ΛΙΠΟΘΥΜΙΑΣ,ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ.. ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΛΑ ΜΕ ΕΜΕΝΑ,ΟΤΙ ΖΟΡΙΖΟΜΟΥΝ,ΚΑΤΙ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕ.
ΠΗΓΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ,ΟΜΩΣ ΕΔΩ ΗΤΑΝ ΠΑΛΙ Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ(ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΤΟΜΕΑ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΣΕΛΑΒΑΝ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΔΟΥΝ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΛΛΟ ΑΤΟΜΟ) ΚΑΙ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΓΩ. ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΞΑΝΑ 2ο 12ΩΡΟ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ,ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ. ΕΝΙΩΣΑ ΝΑ ΠΝΙΓΟΜΑΙ,ΕΒΛΕΠΑ ΤΗ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΥΓΩ! ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ,ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΑΜΟ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΝ,ΕΦΥΓΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑ.


ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ? ΝΤΡΟΠΗ, ΑΥΤΟΛΥΠΗΣΗ, ΑΥΤΟΚΑΤΗΓΟΡΙΑ, ΕΝΟΧΕΣ, ΘΥΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΠΑΛΙ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ.ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ? ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕ ΞΕΡΩ ΠΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΒΟΗΘΕΙΑ.ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΕΧΩ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΟΛΑ ΑΠΟ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΥΣ! ΤΙ ΜΟΥ ΜΕΝΕΙ? ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΝΩ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΑΙΩ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ. ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΗ ΤΑΣΗ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ!!
ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΩ ΑΡΑΓΕ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΟΛΑΣΗ? ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΕΙ ΝΑΙ ΛΕΕΙ,ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ.
ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ? ΤΙ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ?

ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΑ ΜΠΩ,ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΘΩ!

ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ..

Αν θεωρείς ότι είναι πιο εύκολο να αυτοκτονήσεις, από το να μείνεις σε μία δουλειά, τι να σου πω?
Προφανώς, έχεις μάθει να τα παρατάς πολύ εύκολα και ταυτόχρονα έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις, γιατί μάλλον κάποιοι άλλοι πληρώνουν για σένα. Διαφορετικά, δεν θα είχες αυτή την πολυτέλεια.
Μάλλον λοιπόν είσαι κακομαθημένη.

[Karmen_30]

Ευχαριστω πολυ για την απαντηση! Εχεις δικιο! Σου ευχομαι μονο να μην ερθεις ποτε στη θεση μου! Και να μην αντιμετωπισεις ταυτοχρονα και τοσο κυνισμο! Αν εσυ προτιμας να πληρωνουν οι αλλοι για σενα,οπως λες εσυ για μενα,και να εχεις ψυχολογικα θεματα,στο ευχομαι λοιπον να το ζησεις! Αφου ειμαι και αξιοζηλευτη για αυτο!

[Karmen_30]

Να σχολιασω? Δε ξερω αν αξιζει το κοπο! Φανταζομαι η δικη σου ζωη ειναι πολυ καλη και σου χαλασε το τοπιο,η δικη μου ιστορια.Ευχαριστω παντως! Οχι λεσβια δεν ειμαι!

[Blue9791]

όλο κ κάποιο γαιδουράκι θα ξεσηκωθεί για πάρτυ σου εκτός κι αν είσαι λεσβία

Στην περίπτωση αυτή θα ξεσηκωθεί κάποια γαϊδουρίτσα

[Blue9791]

Κάρμεν συνέχεια το έσκαγα απο δουλειές.
Με αφορμή μια πολύ πιεστική περίοδο σε μια δουλειά που αγαπουσα πολύ και πλάκωσαν οι πανικοι (οι οποιοι προϋπηρχαν).
Επόμενη δουλειά (ίδιας φύσης), τα ίδια.
Επόμενη, κρίση πανικού πρίν ακόμα πάω για συνέντευξη.
Τώρα δουλεύω απο τον Φεβρουάριο σε μια κακή δουλεια απο όλες τις απόψεις. Έπαθα και πανικους και απ'ολα.
Δεν μπορεσα ομως να φυγω γιατι αντιμετωπιζω καταρχην τεράστιο βιοποριστικό πρόβλημα και βεβαια το πολύ σημαντικό στην περίπτωσή μου ήταν οτι δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να φανώ αδύναμη ή ανίκανη ή αναποτελεσματική (όπως θελεις πεστο) στην συντροφό μου.
Πιέστηκα, ζορίστηκα, έπηξα κανονικά αλλά το ξεπέρασα. Βέβαια με τρομάζει η προοπτική μια νεας δουλειάς αλλά οτιδήποτε θα ήταν καλύτερο απο αυτο που ζω τώρα.
Ξέρω οτι θα βγάλω τις μαυρες μου για κανενα μηνα και μετα θα ισιωσω. Μπορει και να μην συμβεί τίποτα.
Τεμπέλα είμαι και το ξέρω. Οχι ομως σε θέματα εργασίας για εναν σημαντικό λόγο. Θέλω να εχω λεφτά πάνω μου για να μπορω να κανω πράγματα.
Οχι τα τρελα λεφτα αλλά να εχω μια αξιοπρεπεια.
Η πίεση με ενοχλεί. Αλλά και που δεν πιεζομαστε;
Ηρέμησε λοιπον, δεν εισαι η μονη καταρχην και κατα δευτερον περνάει και συνηθίζεις αλλά πρέπει να ζοριστείς πολύ.

[Blue9791]

Αν θεωρείς ότι είναι πιο εύκολο να αυτοκτονήσεις, από το να μείνεις σε μία δουλειά, τι να σου πω?
Προφανώς, έχεις μάθει να τα παρατάς πολύ εύκολα και ταυτόχρονα έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις, γιατί μάλλον κάποιοι άλλοι πληρώνουν για σένα. Διαφορετικά, δεν θα είχες αυτή την πολυτέλεια.
Μάλλον λοιπόν είσαι κακομαθημένη.

Δεν νομιζω οτι ειδικα σε αυτο το φορουμ με ανθρωπους με χιλιαδες ουσιαστικα και ανουσια προβληματα, τα συμπερασματα τυπου "εισαι κακομαθημενη" είναι σκόπιμα.
Η κοπέλα τουλάχιστον το παλευει. Και αν δεν ηθελε βοηθεια και αν την βολευε να καθεται και να τρωει απο τα τα ετοιμα δεν θα ηταν εδω.

[Karmen_30]

Σ'ευχαριστω για την απαντηση σου Blue9791! Σε καταλαβαινω απολυτα και σε θαυμαζω που μπορεις και το παλευεις! Και εγω εμεινα σε 2-3 δουλειες που ηταν χαλια απο ολες τις αποψεις,και απο μισθο και απο συνθηκες,και τουαλετες καθαριζα!
Αλλα δεν εφευγα γιατι οπως λες και εσυ,ειχα αναγκη να εχω δικα μου λεφτα. Σε καποιες αλλες ομως οπως τωρα,τρεχω σαν λαγος.Οικονομικο προβλημα αντιμετωπιζω ναι,οπως και ολος ο υπολοιπος κοσμος που ειτε δουλευει ειτε οχι,δε τα βγαζει περα.Απλα το μονο που εχω ειναι ενα σπιτι και ενα πιατο φαγητο απο τους γονεις μου που ειναι αρρωστοι και σε πολυ μεγαλη ηλικια,και μεσα σε ολα αυτα προσεχω και αυτους.
Πολλες φορες σκεφτηκα οτι ισως ειμαι κακομαθημενη,ομως εχω και περασει αρκετα δυσκολα γεγονοτα που μονο κακομαθημενη δε με λες!
Φοβισμενη,δειλη ναι,αλλα αυτο οχι! Μαλλον τους γυρω μου κακοεμαθα,τον εαυτο μου ποτε!
Εχω αναγκη τη δουλεια,οχι μονο για τα χρηματα,αλλα για να σταθω στα ποδια μου,να πιστεψω οτι μπορω και εγω να τα καταφερω. Και την αυτοκτονια δεν τη βλεπω λυση,ασχετα αν με κυριευουν σκεψεις συχνα.Απλα οταν θολωνει το μυαλο και νιωθεις οτι εισαι σε αδιεξοδο,(και δεν ειναι το μοναδικο προβλημα η δουλεια) το βλεπεις αυτο σαν λυση ανακουφιστικη,σα λυτρωση.
Δε εγραψα εδω για να προκαλεσω οργη σε κανεναν,ουτε κυνισμο αλλα ουτε και να φανω η καημενη που υποφερει.Ξερω οτι εκει εξω υπαρχουν πολλοι που περνανε πιο δυσκολα.
Ανθρωπους ηθελα που ισως εχουν περασει παρομοια,και πως το αντιμετωπιζουν ηθελα να μαθω.

Σ'ευχαριστω και παλι.

[marian_m]

Ευχαριστω πολυ για την απαντηση! Εχεις δικιο! Σου ευχομαι μονο να μην ερθεις ποτε στη θεση μου! Και να μην αντιμετωπισεις ταυτοχρονα και τοσο κυνισμο! Αν εσυ προτιμας να πληρωνουν οι αλλοι για σενα,οπως λες εσυ για μενα,και να εχεις ψυχολογικα θεματα,στο ευχομαι λοιπον να το ζησεις! Αφου ειμαι και αξιοζηλευτη για αυτο!

Ίσως και να έχω έρθει στη θέση σου ή έστω, σε κάποια παρόμοια θέση σε κάποια φάση της ζωής μου. Δεν ήταν πάντα όλα ρόδινα και για μένα. Είμαι από τα άτομα που τα βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία και πιστεύω σε αυτήν, πιστεύω όμως πάνω απ' όλα ότι για να λειτουργήσει κάτι, πρέπει να το θέλουμε πραγματικά.
Όταν λοιπόν κάποιος για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημά του, πιθανόν να μην είναι έτοιμος να το λύσει. Σε κάτι τον εξυπηρετεί ακόμη. Ή έτσι νομίζει.
Αυτή είναι η γνώμη μου και αυτός είναι ο τρόπος μου να το λέω.

[Karmen_30]

Σε αυτο που λες τωρα,θα συμφωνησω απολυτα.Απλα βιαστηκες να βγαλεις πολυ ευκολα συμπερασμα για μενα και για τη ζωη μου. Οτι καπου με εξυπηρετει,το πιστευω και εγω,απλα δεν εχω βρει που και γιατι! Αλλα και να το εβρισκα,δε ξερω αν αυτο αρκει απο μονο του να εξαφανισει το προβλημα.Και επισης,αν οντως συμβαινει αυτο και με εξυπηρετει σε κατι,τοτε γιατι σε καποιες αλλες δουλειες στο παρελθον παρεμενα για καιρο,χωρις προβλημα? Αν ηξερα οτι ειμαι τεμπελα και οτι πραγματι με βολευει επιφανειακα εστω αυτη η κατασταση,τοτε γιατι να χαλιεμαι και να στεναχωριεμαι που δε μπορω να το ξεπερασω? Θα ελεγα τι ωραια,δεν εχω αναγκη τη δουλεια,δε με νοιαζει!

[Blue9791]

Ενα πιθανό σενάριο (για μενα το πιστευω δλδ) είναι να μην θελεις να "μεγαλώσεις". Οι ευθύνες είναι πολλές, έχεις και εσυ απο οτι λες ήδη αρκετά στο κεφάλι σου και ισως αυτός να είναι ενας τρόπος να πεις "δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα γιατι θελω κάποιον να με προσεχει και φροντίζει για μενα".
Ενδεχομενως να συμβαίνει αυτό σε ανθρωπους που αναγκάστηκαν να μεγαλωσουν προωρα και καποια στιγμη το μυαλο τους αποφασισε οτι θελει να ζησει την εφηβεια που στερηθηκε.
Δεν ξερω. Εικασιες κανω.

[marian_m]

Σε αυτο που λες τωρα,θα συμφωνησω απολυτα.Απλα βιαστηκες να βγαλεις πολυ ευκολα συμπερασμα για μενα και για τη ζωη μου. Οτι καπου με εξυπηρετει,το πιστευω και εγω,απλα δεν εχω βρει που και γιατι! Αλλα και να το εβρισκα,δε ξερω αν αυτο αρκει απο μονο του να εξαφανισει το προβλημα.Και επισης,αν οντως συμβαινει αυτο και με εξυπηρετει σε κατι,τοτε γιατι σε καποιες αλλες δουλειες στο παρελθον παρεμενα για καιρο,χωρις προβλημα? Αν ηξερα οτι ειμαι τεμπελα και οτι πραγματι με βολευει επιφανειακα εστω αυτη η κατασταση,τοτε γιατι να χαλιεμαι και να στεναχωριεμαι που δε μπορω να το ξεπερασω? Θα ελεγα τι ωραια,δεν εχω αναγκη τη δουλεια,δε με νοιαζει!

Μπορεί να είναι σημαντικό το να βρεις πού σε εξυπηρετεί κάτι τέτοιο. Είναι έτσι κι αλλιώς ένα κομμάτι του παζλ. Σίγουρα δεν αρκεί. Και σίγουρα τα προβλήματα δεν εξαφανίζονται ως δια μαγείας. Η γνώση του τι μας μπλόκαρε μας βοηθάει και μας φέρνει πιο κοντά στη λύση, για να αλλάξουμε όμως στάση και συμπεριφορά, πρέπει να αρχίσουμε να ενεργούμε αλλιώς.
Αν όπως λες, σε κάποιες δουλειές παρέμενες χωρίς πρόβλημα, κάποιο συμπέρασμα ίσως μπορείς να βγάλεις από αυτό. Τι σου προσέφεραν περισσότερο αυτές οι δουλειές ή πώς ήταν γενικότερα εκείνο το διάστημα η ζωή σου.
Πολλές φορές πάλι, επικεντρωνόμαστε σε έναν τομέα και θεωρούμε ότι αυτός είναι που μας δημιουργεί προβλήματα, ενώ το πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Και αυτό το "αλλού" δεν θέλουμε να το δούμε, δεν τολμάμε καν να το αγγίξουμε.
Τεμπέλα, δεν σε αποκάλεσα, γιατί δεν πιστεύω ότι στην ουσία υπάρχει κάποιος που είναι τεμπέλης. Πιστεύω ότι κάποιος "τεμπελιάζει" όταν δεν έχει κίνητρα να κάνει κάτι ή όταν φοβάται ότι δεν θα τα καταφέρει όσο καλά θα ήθελε.
Ούτε βιάστηκα να βγάλω συμπεράσματα για σένα και τη ζωή σου. Στο κάτω κάτω δεν με αφορά και δεν έχει κανένα αντίκτυπο στη δική μου ζωή.
Πιστεύω όμως, ότι ο μόνος τρόπος για να βοηθάς κάποιον δεν είναι να του συμπαραστέκεσαι και να του λες αυτό που θέλει ν' ακούσει. Ειδικά όταν αυτό δεν σου κοστίζει και πολλά.
Καμιά φορά, βοηθάει περισσότερο να τον κάνεις να θυμώσει.

[Karmen_30]

Δε θυμωσα ομως..Περισσοτερες ενοχες ενιωσα Αυτη ειναι η διαφορα..Αναρωτιεμαι μηπως φταιω εγω γιατι οταν μου διεγνωσαν διπολικη διαταραχη,μηπως ειχα πραγματι και εγω δεν ηθελα να το παραδεχτω και να βλεπω τα αποτελεσμα τωρα που ισως χειροτερεψα.Ξερει κανεις αν τετοιες συμπεριφορες σχετιζονται με διπολικη διαταραχη?

[Karmen_30]

Πιο πολυ "μεσα" δε θα μπορουσες να πεσεις Blue9791.Περιεγραψες το 1/2 της ζωης μου. Αυτο μου το εχουν πει και ψυχολογοι.Ομως τι να κανω? Δε το θελω..δε το κανω επιτηδες! Ασυνειδητα γινεται.Αλλα και παλι,στις αλλες δουλειες γιατι καθομουν? Αν αυτο ισχυει σαν κανονας στη ζωη μου,πουθενα και ποτε δε θα στεριωνα.Δε ξερω..
Απο την αλλη τι? Να περιμενω ποτε θα με φροντισει και εμενα καποιος για να παρω κουραγιο και σε αλλους τομεις της ζωης μου? Δε ξερω αν αυτο συμβει ποτε,ουτε εχω μαθει και εγω να φροντιζω εμενα.