παραμυθακια... και μπομπιρες

[Adzik]

αποφασισα που και που να σασ αφηνω κι ενα παραμυθακι...κανω συλλογη....τα λατρευω τα παραμμυθια...για δειτε αυτο..
...παραμυθακια αλλα και ατακεσ ...3 και 4χρονων ζουζουνιων...









«ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ»

«ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ…»:Τα 33 ροζ ρουμπίνια.


«Τα 33 ροζ ρουμπίνια» είναι ένα από τα πολύκλωνα παραμύθια του Ευγένιου Τριβιζά. Είναι ένα βιβλίο που δε διαβάζεται κανονικά, όπως τα υπόλοιπα, από την αρχή ως το τέλος. Ούτε έχει μία μόνο ιστορία με ένα τέλος. Ο αναγνώστης αποφασίζει σε κάθε σελίδα ποια θα είναι η συνέχεια! Τι λέτε, ξεκινάμε να διαμορφώσουμε το παραμύθι παρέα;


«Μια μέρα ένας φτωχός, αλλά όχι πολύ ατρόμητος ιππότης, που τον λέγανε Ροδόλφο Ρουλεμάν, ανέβηκε στον Χουζουρίξ, το πιστό αλλά νυσταλέο του άλογο, και ξεκίνησε να πάει να βρει την τύχη του.

Ταξίδευε τρεις μέρες και τρεις νύχτες, ώσπου ένα πρωί έφτασε σε ένα αλαβάστρινο κάστρο που γύρω του φτερούγιζαν χιλιάδες καναρίνια.

Εκεί ψηλά, πολύ ψηλά, στον ψηλότερο εξώστη του αλαβάστρινου κάστρου, μια πεντάμορφη πριγκίπισσα τάιζε με σπυριά ροδιού τα καναρίνια.

Πιο όμορφη και καλοσυνάτη πριγκίπισσα δεν είχε δει ο ιππότης στη ζωή του…»


ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΙΠΠΟΤΗΣ;

1.Να μπει στο κάστρο και να τη ζητήσει σε γάμο;
2.Να συνεχίσει το δρόμο του;

(μέρος δεύτερο)


\"Μια μέρα ένας φτωχός, αλλά όχι πολύ ατρόμητος ιππότης, που τον λέγανε Ροδόλφο Ρουλεμάν, ανέβηκε στον Χουζουρίξ, το πιστό αλλά νυσταλέο του άλογο, και ξεκίνησε να πάει να βρει την τύχη του. Ταξίδευε τρεις μέρες και τρεις νύχτες, ώσπου ένα πρωί έφτασε σε ένα αλαβάστρινο κάστρο που γύρω του φτερούγιζαν χιλιάδες καναρίνια.Εκεί ψηλά, πολύ ψηλά, στον ψηλότερο εξώστη του αλαβάστρινου κάστρου, μια πεντάμορφη πριγκίπισσα τάιζε με σπυριά ροδιού τα καναρίνια.Πιο όμορφη και καλοσυνάτη πριγκίπισσα δεν είχε δει ο ιππότης στη ζωή του\"

ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΙΠΠΟΤΗΣ;

1.Να μπει στο κάστρο και να τη ζητήσει σε γάμο;

2.Να συνεχίσει το δρόμο του;

Να αποφασίσω εγώ για τη συνέχεια της ιστορίας; Και να διαλέξω τι άλλο; Το πρωτότυπο ο ιππότης να μπει στο κάστρο και να τη ζητήσει σε γάμο!

\"Ο ιππότης ξεπέζεψε, έδεσε το άλογό του σε μια ροδιά και χτύπησε με θάρρος την πύλη του κάστρου. Του άνοιξε ένας ασπρογένης θαλαμηπόλος που φορούσε στολή από θαλασσί βελούδο και παπούτσια με χρυσές αγκράφες.

-Ποιος είστε και τι επιθυμείτε, παρακαλώ;, τον ρώτησε.

-Είμαι ο ιππότης Ροδόλφος Ρουλεμάν, από τη Δυτική Ρουλεμάνδη, γιος του ξεπεσμένου άρχοντα Ριχάρδου Ρουλεμάν και της ενάρετης Ροζαμούνδης, και επιθυμώ να ζητήσω σε γάμο την πριγκίπισσα.

-Πάρτε αυτόν εδώ τον αριθμό προτεραιότητας και ακολουθήστε με στην αίθουσα αναμονής, είπε ο θαλαμηπόλος και του έδωσε ένα χαρτάκι.

-Γιατί το χαρτάκι που μου δώσατε γράφει απάνω «73»;, απόρησε ο ιππότης.

-Επειδή άλλοι εβδομήντα δύο πρίγκιπες ήρθαν σήμερα για να ζητήσουν σε γάμο την πριγκίπισσα από τον πατέρα της, τον βασιλιά Μπογκονάρ τον Στρουμπουλό τον τρίτο, που δοξασμένο ας είναι το όνομά του και το όνομα της Φιφίτσας της νυφίτσας του!

-Πόσοι ιππότες είπατε;

-Εβδομήντα δύο.

-Τόσοι πολλοί;

-Εχτές είχαμε ενενήντα και προχθές εκατόν ογδόντα πέντε. Αααχ, αυτή η πριγκίπισσα! Όλους τους μαγεύει με την καλοσύνη και την ομορφιά της...\"

ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΙΠΠΟΤΗΣ:
1.Να ακολουθήσει τον θαλαμηπόλο;

2.Να φύγει και να συνεχίσει το δρόμο του;

(Ευγένιος Τριβιζάς, Τα 33 ροζ ρουμπινιοα, Εκδόσεις Καλέντης)
(η συνεχεια αργοτερα..)














Η γραμματική της φαντασίας:Η λέξη «γεια».


Επόμενο κεφάλαιο από το βιβλίο του Τζιάννι Ροντάρι(Γραμματική της φαντασίας, Εκδόσεις Μεταίχμιο)! Αυτή τη φορά διαπραγματεύεται πως από μία μόνο λέξη μπορεί να δημιουργηθεί μία ολόκληρη ιστορία(κάτι παρόμοιο με το «πέτρα στη λίμνη», προηγούμενο ποστ). Ας αφήσουμε όμως να «μιλήσει» ο συγγραφέας για το θέμα του…

«Στα νηπιαγωγεία του Ρέτζο Εμίλια γεννήθηκε, χρόνια τώρα, το παιχνίδι του τραγουδιστή ιστοριών. Τα παιδιά, με τη σειρά, ανεβαίνουν σε μια έδρα, σαν ένα είδος βάθρου, και διηγούνται στους συμμαθητές τους, που κάθονται στο πάτωμα, μια ιστορία δικής τους επινόησης. Η νηπιαγωγός την αντιγράφει και το παιδί προσέχει να μην ξεχάσει τίποτα ή να μην αλλάξει κάτι. Στη συνέχεια, το παιδί απεικονίζει την ιστορία του με μια μεγάλη ζωγραφική. […]Όταν τους μίλησα για τον τρόπο να επινοούν μια ιστορία ξεκινώντας από μια συγκεκριμένη λέξη, η νηπιαγωγός ρώτησε αν κάποιο παιδί ήθελε να επινοήσει μια ιστορία και πρότεινε τη λέξη γεια. Ένα παιδί πέντε χρονών διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία: Ένα παιδί είχε χάσει όλες τις καλές λέξεις και του είχαν μείνει μόνο οι κακές:σκ..τα, κ..κα, κουρ..δα κτλ. Έτσι, η μαμά του το πήγε σ΄ ένα γιατρό, που είχε κάτι μουστάκια να, ο οποίος του είπε:-Άνοιξε το στόμα σου, βγάλε τη γλώσσα, κοίτα πάνω, κοίτα μέσα, φούσκωσε τα μάγουλά σου. Ο γιατρός λέει ότι πρέπει να ψάξει τριγύρω μια καλή λέξη. Πρώτα βρίσκει μια λέξη τόση, που ήταν «ωχ», αλλά είναι κακή. Μετά βρίσκει μια τόσο μεγάλη, που ήταν «πρόβλημά σου», αλλά είναι κακή. Ύστερα βρίσκει μια λεξούλα ροζ, που ήταν «γεια», τη βάζει στην τσέπη, την πηγαίνει στο σπίτι και μαθαίνει να λέει ευγενικές λέξεις και γίνεται καλό».

Αυτή είναι η εκδοχή του Ροντάρι! Ζήτησα κι από τους μαθητές μου μια ιστορία με μία λεξούλα! Η λεξούλα που διάλεξα είναι το «λεμόνι», δε χρειάζεται πολύ φαντασία να καταλάβετε για ποιο λόγο, αν έχετε διαβάσει την «πέτρα στη λίμνη»



Ο μόνος πρόθυμος παραμυθάς μας ήταν ο Δημήτρης(μικρότερος από 3 ετών)! Να η σύντομη και περιεκτική ιστορία του:

«Μια φολά καιλό, στη Βόλεια Ελλάδα ήταν ένα κούτσικο λεμονάκι. Πήγε στο πάκο. Τα λέλωσε όλα, όλα, όλα, όοοολα, έπεθε κάτω και μετά κοιμήθηκε. Αυτά! Μετά δε τσέλω που πήγε»

Να και η δική μου, φλύαρη κι ανούσια, εκδοχή:
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε μια λεμονιά ένα μικρούτσικο λεμονάκι. Όλοι ο φίλοι του μεγάλωναν, μεγάλωναν, ωρίμαζαν, αλλά το καημένο το λεμονάκι μας δεν έπαιρνε δράμι ύψος ή πάχος. Ώσπου μια μέρα ήρθε ο μανάβης να τρυγήσει το δέντρο! Μάζεψε όλα τα λεμόνια, μα το μικρό μας λεμονάκι ούτε καν το πρόσεξε…Τότε άρχισε να κλαίει, να κλαίει, να κλαίει… «Δε φτάνει που έμεινα τόσο μικρούλης, τώρα θα μ΄ αφήσουν και μονάχο μου εδώ πάνω…». Ο καλός αέρας στεναχωρέθηκε βλέποντας τα μικρούτσικα ματάκια του λεμονιού δακρυσμένα, έστειλε ένα απαλό χάδι του και το μικρό λεμονάκι βρέθηκε στο πανέρι με τα υπόλοιπα λεμόνια!

Μετά από ένα μεγάααααλο και όχι τόσο εύκολο ταξίδι βρέθηκε στην πιο σκοτεινή γωνιά ενός ψυγείου. Οι υπόλοιποι φίλοι του κόπηκαν, μπήκαν σε σαλάτες, σε σούπες, σε ψητά κρεατικά και ψάρια, ήρθαν νέοι φίλοι, έφυγαν κι αυτοί και ο μικρούλης φίλος μας έμενε συνέχεια μόνος του…

Μια μέρα έφτασε στο ψυγείο η πιο ζουμερή, κόκκινη και όμορφη ντομάτα όλων των εποχών! Όλα τα λαχανικά την ερωτεύτηκαν μεμιάς! «Μμμμμ! Τι ωραία θα με συνόδευε στο μπριάμ αυτή η γλυκιά ντοματούλα», είπε το κολοκυθάκι. «όχι, νομίζω ταιριάζει καλύτερα με μένα», αντιμίλησε η μελιτζάνα. «Τζάμπα τσακώνεστε!», είπε ένα φρέσκο αγγουράκι με έπαρση. «Η ντομάτα αυτή είναι γεννημένη για να συνοδέψει εμένα!»…Ο καβγάς για τα…μάτια της ντομάτα συνεχιζόταν για ώρα! Όταν…

Μα τι συβαίνει εδώ;;; Η ντομάτα ήταν πλάι στο μικρούτσικο λεμονάκι, που έλαμπε από ευτυχία! Ένα, δύο, τρία! Βουαλά! Το μικρό λεμονάκι αγκάλιασε, φίλησε τη φίλη του τη ντομάτα και ένα νέο λαχανικό γεννήθηκε!

Ήταν η πιο ξινή ντομάτα όλων των εποχών!

Ή το πιο γλυκό λεμονάκι όλων των εποχών;

Δεν ξέρω…Μπερδεύτηκα!

Πάντως το καινούριο λαχανικό ήταν το πιο ευτυχισμένο λαχανικό του κόσμου!»…

[Adzik]

Οι μαγνήτες της τύχης:

1.Θετική σκέψη

2.Αισιοδοξία

3.Πίστη στον εαυτό μας

4.Πίστη στα όνειρά μας

5.Συγκεκριμένοι στόχοι

6.Δράση

[Adzik]

Μπομπιροατάκες!

Νηπιαγωγειο...

-Καθόμαστε στην τραπεζαρία και τα παιδιά παίρνουν το πρωινό τους. Δεν ξέρω πως τα έχουν καταφέρει, αλλά κάθονται πάντα σε ένα τραπέζι όλα τα αγόρια και σε ένα άλλο όλα τα κορίτσια. Σπάνια να συμβεί κάτι άλλο, παρόλο που το ενθαρρύνω και το προσπαθώ συνεχώς. Καθόμαστε λοιπόν στην τραπεζαρία και περιμένουμε το φαγητό. Η Κρυσταλλία πετάγεται στα καλά καθούμενα, διακόπτει το παιχνίδι της σιωπής και λέει μες στα νεύρα: -Τα αγόγια είναι αγόγια. Δε θα αγαπάνε τα κολίτσα.
Ο Αντώνης σηκώνεται και την αγκαλιάζει: –Σ΄ αγαπάω Κυσταλλίτσα.

Η Κρυσταλλία βγάζει καπνούς απ΄ τη μύτη και σηκώνει με θυμό να του αστράψει χαστούκι, μα ένα χαστούκι, όλα μανία! Πάλι καλά που το πρόλαβα, γιατί ο Αντώνης μας ο καημένος θα έβλεπε αστεράκια αν το έτρωγε! Μα τι σου είναι κι αυτά τα κορίτσια…


- Ρωτάω:-Πως τα περάσατε το Σαββατοκύριακο;

Πετάγεται η Κωσταντίνα:-Εγώ δε πέλαθα καθόλου καλά, γιατί ήμουν πάνω θτο ταβάνι! Και σκάει στα γέλια…Μετά αρχίζει να μας λέει κάτι δικά της τραγούδια, που δεν ξέρω αν είναι υπαρκτά ή αν τα σκέφτηκε μόνη της εκείνη τη στιγμή:

Απάνω θτη βελανιδιά καθόταν ένα μαμούνι κι όπωθ πήγαινε να πέθει είδε μια πάπια (;).
Απάνω θτη λάμπα καθόταν έναθ κλόουν κι όπωθ πήγαινε έτωγε μία μπανάνα και ένα νόθτιμο θταφυλάκι (;;).

- Η κυρία Αρετή φέρνει στα παιδιά το φαγητό τους. Πρώτα σερβίρει στα αγόρια.

Ζωούλα:Ααααα! Ευχαριστώ δεν άκουσα να λέτε αγόρια! Το παρακάνατε εσείς! (!!!)


-Ο Δημήτρης θέλει να μου πει παραμύθια. Αφού μου λέει τα «γουλούνια τα τλία», τα «εφτά χατσικάκια» και τη «σκουφίτσα» (τέλειος!), φεύγει από κοντά μου «Κουλάστηκα τώλα. Μόνο λίγο μπολώ τα πω. Μόλις θα φάω όλο το φαΐ μου, γίνω μεγάλοθ, τα τσέλω όλα, όλα, όλα, όλα, όοοοολα, πω κι άλλα παλαμύθια».


-Η Μαρία η Αλεπού παίζει με την Κωσταντίνα μαμά και παιδί. Σε κάποια φάση τρέχει κοντά της:-Μαμά, μαμά βοήθεια! Οι λύκους και οι γύφτους μας κυνηγάνε! (!!!).



-Ζωούλα:Σαν και μένα να ζωγραφίζεις.

Μαρούλι:Τι λες; Τρελάθηκες; Αφού εσύ είσαι Ζωή!




((απιστευτοι δεν ειναι οι μπομπιρεσ?....φοβερη σοφια και χιουμορ....
τοση αγαπη μεσα σε τοσο μικρα κορμακια στιβαγμενη...))

[Adzik]

«ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ…»:Τα 33 ροζ ρουμπίνια

(Μέρος τρίτο)


Μμμμμ…..Τι να διαλέξω; Ας ακολουθήσει το θαλαμηπόλο. Για να δούμε τι θα γίνει…

(συνέχεια) -Καλά. Τι να κάνω; Θα περιμένω και γω τη σειρά μου, είπε ο ιππότης. Οδηγήστε με στην αίθουσα αναμονής!

Μπρος ο θαλαμηπόλος και πίσω ο ιππότης ανέβηκαν 733 μαρμάρινα σκαλοπάτια, περάσανε δώδεκα διαδρόμους στρωμένους με βαρύτιμα χαλιά και φτάσανε σε μια αίθουσα με αψιδωτά παράθυρα όπου περίμεναν άλλοι 72 ιππότες. Μερικοί ιππότες έπαιζαν ζάρια, άλλοι έστριβαν τα μουστάκια τους, άλλοι ακόνιζαν τα ξίφη τους, άλλοι έσκαγαν τα μπιμπίκια στη μύτη τους, άλλοι μπάλωναν τις κάλτσες τους, ενώ πέντε-έξι έκαναν πους-απς για να είναι σε φόρμα.

ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΙΠΠΟΤΗΣ:

1.Να τους καλέσει όλους σε μονομαχία;

2.Να περιμένει με υπομονή τη σειρά του;



(Ευγένιος Τριβιζάς, Τα 33 ροζ ρουμπίνια, Εκδόσεις Καλέντης)

[Adzik]

«ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ…»:Τα 33 ροζ ρουμπίνια

(Μέρος τέταρτο)


Ο ιππότης κοιμήθηκε το λοιπόν 1 ώρα, 2 ώρες, 3 ώρες και 1 λεπτό, 3 ώρες και 2 λεπτά, 3 ώρες και 2 και ½ λεπτά………&#8 230;…………&a mp;#8230;………&#82 30;…………&am p;#8230;………&#823 0;………
Ευτυχώς, εκείνη τη στιγμή ένας άλλος ιππότης τον σκούντηξε ελαφρά.
-Έφτασε η σειρά σου, του είπε.

(συνέχεια)Ο ιππότης μπήκε στην αίθουσα του θρόνου. Εκεί, σ΄ έναν μεγαλόπρεπο θρόνο από αλάβαστρο, καθόταν ο βασιλιάς Μπογκονάρ ο Στρουμπουλός ο τρίτος, με τη Φιφίτσα τη νυφίτσα στα γόνατά του. Ο ιππότης έκανε μια βαθιά υπόκλιση.

-Ποιος είσαι, ξένε, και τι επιθυμείς;, ρώτησε.

-Είμαι Είμαι ο ιππότης Ροδόλφος Ρουλεμάν, από τη Δυτική Ρουλεμάνδη, γιος του ξεπεσμένου άρχοντα Ριχάρδου Ρουλεμάν και της ενάρετης Ροζαμούνδης, και επιθυμώ, μεγαλειότατε, να ζητήσω σε γάμο την κόρη σας.

-Ποια από τις δύο; Την Ελσινόρη ή την Ελσιβίρα;

Ο ιππότης ξεροκατάπιε.

-Δύο κορούλες έχετε;, ρώτησε.

-Εφτά έχω, αλλά οι τέσσερις έχουν ήδη παντρευτεί και ζουν ευτυχισμένες σε μακρινά βασίλεια και η μία, η Τζιτζιφούλα, το στερνοπούλι μου, δε θέλει να παντρευτεί ποτέ της.

-Ποια ήταν αυτή που τάιζε τα περιστέρια στον εξώστη πριν από λίγο;, ρώτησε ο ιππότης.

-Που θες να ξέρω, νεαρέ μου; Το κάστρο μου έχει εξήντα δύο εξώστες! Λέγε γρήγορα, γιατί δεν έχω καιρό για χάσιμο. Πρέπει να κηρύξω τον πόλεμο στο γειτονικό βασίλειο, το βασίλειο της Ντολμανδίας. Λοιπόν, ποια θέλεις να ζητήσεις σε γάμο:την Ελσινόρη ή την Ελσιβίρα;

ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΙΠΠΟΤΗΣ;

1.Την Ελσιβίρα.

2.Την Ελσινόρη.

3.Μπορείτε να μου περιγράψετε, σας παρακαλώ, τις δύο κόρες σας;

(Ευγένιος Τριβιζάς, Τα 33 ροζ ρουμπίνια, Εκδόσεις Καλέντης)

(χεχεχεχ)

[Adzik]

Μπομπιρο’ι’στορί α το νηπιο ξαναχτυπα...

Η Κωσταντίνα είναι στο κομμωτήριο και…βάφει με ένα πινελάκι τα μαλλιά της Ζωούλας (τέτοιες σχολαστικές κινήσεις, έπαθα πλάκα!). Σε κάποια φάση θυμάται ότι πριν…γίνει κομμώτρια έπαιζε «μαμά και παιδί» με τη Μαρία. Σηκώνει λίγο το κεφάλι από τη…δουλειά και φωνάζει:

-Μαμά…

-Τι θες παιδί, λέει αδιάφορα η Μαρία, που είναι αφοσιωμένη κι αυτή στη δουλειά της (έχει ξεκινήσει από ώρα να μου κάνει πουρέ!).

-Εγώ βάφω τα μαλλιά της θείας (θεία κάνανε τη Ζωούλα μας ερήμην!).

Η Μαρία στο μεταξύ ρίχνει κάτι χωρίς να το θέλει, γυρίζει μες στα νεύρα και λέει στην Κωσταντίνα:

-Εντάτσει ρε παιδί, τι πειράζει; Θες να σε πω και μπάβο?


(((απαπαπα..ουτε 30αρεσ να ητανε..λολ....και οχι 3.. :P ))

[Adzik]

«ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ…»:Τα 33 ροζ ρουμπίνια

(Μέρος πέμπτο)

Ο ιππότης μπήκε στην αίθουσα του θρόνου. Εκεί, σ΄ έναν μεγαλόπρεπο θρόνο από αλάβαστρο, καθόταν ο βασιλιάς Μπογκονάρ ο Στρουμπουλός ο τρίτος, με τη Φιφίτσα τη νυφίτσα στα γόνατά του. Ο ιππότης έκανε μια βαθιά υπόκλιση.

-Ποιος είσαι, ξένε, και τι επιθυμείς;, ρώτησε.

-Είμαι ο ιππότης Ροδόλφος Ρουλεμάν, από τη Δυτική Ρουλεμάνδη, γιος του ξεπεσμένου άρχοντα Ριχάρδου Ρουλεμάν και της ενάρετης Ροζαμούνδης, και επιθυμώ, μεγαλειότατε, να ζητήσω σε γάμο την κόρη σας.

-Ποια από τις δύο; Την Ελσινόρη ή την Ελσιβίρα;

Ο ιππότης ξεροκατάπιε.

-Δύο κορούλες έχετε;, ρώτησε.

-Εφτά έχω, αλλά οι τέσσερις έχουν ήδη παντρευτεί και ζουν ευτυχισμένες σε μακρινά βασίλεια και η μία, η Τζιτζιφούλα, το στερνοπούλι μου, δε θέλει να παντρευτεί ποτέ της.

-Ποια ήταν αυτή που τάιζε τα περιστέρια στον εξώστη πριν από λίγο;, ρώτησε ο ιππότης.

-Που θες να ξέρω, νεαρέ μου; Το κάστρο μου έχει εξήντα δύο εξώστες! Λέγε γρήγορα, γιατί δεν έχω καιρό για χάσιμο. Πρέπει να κηρύξω τον πόλεμο στο γειτονικό βασίλειο, το βασίλειο της Ντολμανδίας. Λοιπόν, ποια θέλεις να ζητήσεις σε γάμο:την Ελσινόρη ή την Ελσιβίρα;\"...

-Μπορείτε να μου περιγράψετε, σας παρακαλώ, τις δυο κόρες σας;, ρώτησε ο ιππότης.
-Βεβαίως!, απάντησε ο βασιλιάς. Η μία έχει μαλλιά πιο μαύρα από τον έβενο, δέρμα πιο άσπρο από το χιόνι και μάτια πιο γαλάζια από τον μαγιάτικο ουρανό. Η άλλη έχει μαλλιά πιο πράσινα από το σπανάκι, σχιστά μάτια σαύρας και δέρμα χελώνας.
-Γιατί η δεύτερη είναι έτσι, κάπως λίγο αποκρουστική;
-Είναι από τον προηγούμενο γάμο μου με μια μάγισσα. Έκανα βλέπεις το σφάλμα, όταν ήμουν νέος, και παντρεύτηκα τη μάγισσα Ζαρζουέλα. Τι τα θες; Νεανικές τρέλες! Ποια επιθυμείς, λοιπόν, να παντρευτείς:την Ελσινόρη ή την Ελσιβίρα;
-Χμμμμ...Ποια από τις δύο είπατε ότι είναι εκείνη που έχει μαλλιά πιο μαύρα από τον έβενο, δέρμα πιο άσπρο από το χιόνι και μάτια πιο γαλάζια από τον μαγιάτικο ουρανό;
-Αααα, αυτό δεν μπορώ να στο πω! Σε ρωτάω, λοιπόν, για τελευταία φορά, ιππότη. Ποια από τις δύο θέλεις:την Ελσινόρη ή την Ελσιβίρα;

(συνέχεια)-Άλλαξα γνώμη. Δεν θέλω να παντρευτώ! είπε ο ιππότης. Δεν θα πάρω καλύτερα πριγκίπισσα! Είμαι πολύ μικρός ακόμα. Έχω καιρό. Θα ξαναπεράσω σε καμιά δεκαριά χρόνια. Όταν θα ‘μαι λίγο πιο ώριμος!

Το πρόσωπο του βασιλιά Μπογκονάρ του Στρουμπουλού του τρίτου συννέφιασε, το μουστάκι του τσιτώθηκε και τα μάτια του άρχισαν να πετάνε αστραπές.

-Τώρα πια είναι πολύ αργά! βροντοφώναξε. Δεν μπορείς να προσβάλεις έναν άρχοντα σαν και μένα μ΄ αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο. αν δεν θέλεις να σου κόψω το κεφάλι και τ΄ αυτιά, απάντησέ μου αμέσως, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, ποια από τις δύο κόρες μου θέλεις να παντρευτείς: την Ελσινόρη ή την Ελσιβίρα;

ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΙΠΠΟΤΗΣ:

1.Την Ελσινόρη

2.Την Ελσιβίρα

3.Καμία από τις δύο!

(Ευγένιος Τριβιζάς,Τα 33 ροζ ρουμπίνια,Εκδόσεις Καλέντη)

:P

[Adzik]

«Οι υποθέσεις –έγραψε ο Νοβάλις- είναι δίχτυα:ρίχνεις το δίχτυ και κάτι, αργά ή γρήγορα, θα πιάσεις.

Ορίστε αμέσως ένα ξακουστό παράδειγμα:Τι θα συνέβαινε αν ένας άνθρωπος ξυπνούσε, έχοντας μεταμορφωθεί σε μια σιχαμερή κατσαρίδα; Στην ερώτηση απάντησε, σύμφωνα με τη γνώμη του, ο Φραντς Κάφκα στο διήγημα Μεταμόρφωση. Δεν λέω ότι αυτό το διήγημα γεννήθηκε από τη συγκεκριμένη ερώτηση, αλλά η μορφή του είναι οπωσδήποτε εκείνη της εξέλιξης μέχρι τις πιο τραγικές συνέπειες μιας εντελώς φανταστικής υπόθεσης. Στο εσωτερικό αυτής της υπόθεσης όλα γίνονται λογικά και ανθρώπινα, φορτίζονται από έννοιες ανοιχτές σε διάφορες ερμηνείες, το σύμβολο ζει τη δική του αυτόνομη ζωή και είναι πολλές οι πραγματικότητες στις οποίες προσαρμόζεται.

Αυτή των φανταστικών υποθέσεων είναι μια απλούστατη τεχνική. Η μορφή της είναι ακριβώς εκείνη της ερώτησης: Τι θα συνέβαινε αν…

Για να σχηματίσουμε την ερώτηση διαλέγουμε τυχαία ένα υποκείμενο και ένα κατηγόρημα. Η ένωσή τους θα μας προσφέρει την υπόθεση με την οποία θα δουλέψουμε.

[…]Π.χ.-Τι θα συνέβαινε αν ένας κροκόδειλος χτυπούσε την πόρτα σας, ζητώντας λίγο δεντρολίβανο;

-Τι θα συνέβαινε αν το ασανσέρ σας έπεφτε στο κέντρο της Γης ή πεταγόταν στο φεγγάρι;»

((αν....αν δεν εχετε διαβασει την \"μεταμορφωση του \"καφκα\"...διαβαστε την..ειναι συντομο και τοσο....χμ...δικο μασ...\")))):):):):):):)::)

[Adzik]

«ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ…»:Τα 33 ροζ ρουμπίνια

(Μέρος έκτο)

-Τώρα πια είναι πολύ αργά! βροντοφώναξε. Δεν μπορείς να προσβάλεις έναν άρχοντα σαν και μένα μ΄ αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο. αν δεν θέλεις να σου κόψω το κεφάλι και τ΄ αυτιά, απάντησέ μου αμέσως, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, ποια από τις δύο κόρες μου θέλεις να παντρευτείς: την Ελσινόρη ή την Ελσιβίρα; ...

-Την Ελσιβίρα!, απάντησε ο ιππότης.


-Ειδοποίησε την κόρη μου, την πριγκίπισσα Ελσιβίρα, να έρθει στην αίθουσα του θρόνου!, πρόσταξε ο βασιλιάς έναν υπασπιστή, χαϊδεύοντας τη Φιφίτσα τη νυφίτσα του.
Σε λίγο μια κρυστάλλινη πόρτα που είχε για πόμολο ένα σμαραγδένιο τριφύλλι άνοιξε και εμφανίστηκε η Ελσιβίρα. Ένας στεναγμός ανακούφισης βγήκε από τα χείλη του ιππότη. Αναγνώρισε αμέσως την πεντάμορφη πριγκίπισσα που είχε δει στον εξώστη του κάστρου να ταΐζει με σπυριά ροδιού τα καναρίνια.
-Ο ιππότης Ροδόλφος Ρουλεμάν ζητάει το χέρι σου σε γάμο, είπε ο βασιλιάς. Τι λες; Να του το δώσουμε;
-Να του το δώσουμε, αρκεί να μου φέρει κάτι που θα του ζητήσω!, είπε η πριγκίπισσα Ελσιβίρα.

(συνέχεια)-Θέλω τριάντα τρία ροζ ρουμπίνια!, είπε η πριγκίπισσα.

-Θα τα έχεις!, είπε ο ιππότης. Θα τα βρω και θα στα φέρω, τρισαγαπημένη! Περίμενέ με, δεν θα αργήσω!

Έτσι, λοιπόν, ο ιππότης Ρουλεμάν ξεκίνησε να βρει τα τριάντα τρία ροζ ρουμπίνια.Πέρασε από το Χνουδιστάν που ήταν γεμάτο με πολύχρωμα χνούδια και από το Αβγάτηγανιστάν, που στα μαγέρικά του στρουμπουλοί μάγειροι σερβίριζαν τα πιο όμορφα τηγανιτά αβγά του κόσμου και λίγο παρακάτω συνάντησε…

ΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΙΠΠΟΤΗΣ:

1.Ένα ελεφαντάκι που τρώει παπαρούνες;

2.Έναν τσαλαπετεινό που πουλάει τσατσάρες;

(Ευγένιος Τριβιζάς,Τα 33 ροζ ρουμπίνια,Εκδόσεις Καλέντη)



((θελει και πρικα καταλαβεσ...αχ...αυτεσ οι γυναικεσ...)))

[Adzik]

«ΚΟΚΚΙΝΗ ΚΛΩΣΤΗ ΔΕΜΕΝΗ…»:Τα 33 ροζ ρουμπίνια(ΤΕΛΟΣ)


-Θέλω τριάντα τρία ροζ ρουμπίνια!, είπε η πριγκίπισσα.

-Θα τα έχεις!, είπε ο ιππότης. Θα τα βρω και θα στα φέρω, τρισαγαπημένη! Περίμενέ με, δεν θα αργήσω!

Έτσι, λοιπόν, ο ιππότης Ρουλεμάν ξεκίνησε να βρει τα τριάντα τρία ροζ ρουμπίνια.Πέρασε από το Χνουδιστάν που ήταν γεμάτο με πολύχρωμα χνούδια και από το Αβγάτηγανιστάν, που στα μαγέρικά του στρουμπουλοί μάγειροι σερβίριζαν τα πιο όμορφα τηγανιτά αβγά του κόσμου και λίγο παρακάτω συνάντησε…

Ο ιππότης συνάντησε έναν τσαλαπετεινόο που πούλαγε ακριβές τσατσάρες με δοντάκια και φτηνές χωρίς δοντάκια.
-Μήπως ξέρεις που μπορώ να βρω τριάντα τρία ποζ ρουμπίνια, τον ρώτησε.
-Στον κήπο της Ροζαλίας, απάντησε ο τσαλαπετεινός.
Μια και δυο ο ιππότης πήγε στον κήπο της Ροζαλίας.
Ο κήπος της Ροζαλίας είχε τριάντα τρεις ροδακινιές. Στην κάθε ροδακινιά κάθονταν τριάντα τρία πουλάκια που τα λέγανε ρουμπιτρούβ και το κάθε ρουμπιτρούβ κρατούσε στο ράμφος του ένα ροζ ρουμπίνι.

Ο ιππότης Ρουλεμάν στάθηκε μπροστά σε μια ροδακινιά και κοίταξε τα ρουμπιτρούβ.

-Πως σας λένε, τρισχαριτωμένα μου πουλάκια;, ρώτησε ευγενικά.

-Ρουμπιτρούβ!, είπαν τα τριάντα τρία πουλάκια με μια φωνή και όπως άνοιξαν το ράμφος τους για να το πούνε, έπεσαν στο γρασίδι τα τριάντα τρία ροζ ρουμπίνια.

Ο ιππότης τα μάζεψε, γύρισε στο αλαβάστρινο κάστρο και τα πρόσφερε στην πριγκίπισσα Ελσιβίρα, που τα έκανε κολιέ και τα φοράει από τότε κάθε βράδυ γύρω από τον λυγερό λαιμό της. Οι γάμοι τους έγιναν την άλλη Κυριακή κι έζησαν από τότε ευτυχισμένοι στο κάστρο με τα καναρίνια.

ΤΕΛΟΣ

(Ευγένιος Τριβιζάς ,Τα 33 ροζ ρουμπίνια, Εκδόσεις Καλέντη)

αχαχαχαχχχ..... και στα δικα μασ....

[raphsssodos]

Άντα νηπιαγωγός είσαι;:o