Διαζευγμενη με παιδι...

[xorismeni_mama]

Καλησπέρα σας,

Αποφάσισα να μοιραστώ την ιστορία μου και ευελπιστώ να ξαναβρώ μέσα από τις απαντήσεις σας, τη δύναμη που χάνω μέρα με την ημέρα..

Μετά από 3 χρόνια διάστασης, βγήκε το διαζύγιό μου. Δεν ήταν δική μου απόφαση αλλά του πρώην συζύγου μου λόγω εξωσυζυγικής σχέσης που δημιούργησε όταν το μωρό μας ήταν 6 μηνών σε συνδυασμό με παρότρυνση των γονέων του να εγκαταλείψει τόσο εμένα όσο και το παιδί μας. Σακατεύοντας την αξιοπρέπειά μου ως γυναίκα, του ζήτησα μία μέρα μετά από την αποκάλυψη της απιστίας του να κάνουμε άλλη μια προσπάθεια για μας, για το παιδί μας που δε φταίει σε τίποτα... Μάταια όμως! Ένιωθε τεράστια πίεση από τους γονείς του που δεν ενέκριναν ποτέ ούτε το γάμο μας αλλά ούτε τη γέννηση του παιδιού μας.. Νιώθοντας τύψεις που δεν τους άκουσε τότε... τώρα δε θα τους χάλαγε ξανά χατήρι! "Οι γονείς μου ξέρουν το καλό μου" είπε... "Οι γονείς σου θα αποφασίσουν για το αν το παιδί μας θα χει κοντά του τον πατέρα του;;;" ρώτησα... "ΝΑΙ"!!! ήταν η απάντηση που με άφησε άφωνη... απλά κοιτούσα και δεν πίστευα στα μάτια μου και στα αυτιά μου! Δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με τους γονείς του. Ούτε καν κατά τα παιδικά του χρόνια... Πάντα τον πίεζαν σε όλα και αυτός πάντα υπάκουε ενώ μέσα του πνιγόταν. Του είχαν διαλύσει 2 σχέσεις πριν από εμένα. Η πρώτη φορά που είπε "όχι", που δεν τους υπάκουσε, ήταν όταν προσπάθησαν να τον χωρίσουν και από εμένα στην αρχή της σχέσης μας και χωρίς να με γνωρίζουν.. Προσπάθησα να φύγω πολλές φορές από αυτή τη σχέση λόγω των γονέων του αλλά με παρακαλούσε, μου έλεγε ότι δεν έχει κανέναν άλλον στον κόσμο κλπ. Δεν παρέμενα επειδή τον λυπόμουν αλλά επειδή τον αγαπούσα! Ο μοναδικός λόγος που θέλησα να φύγω κάποιες φορές ήταν ο φόβος ότι κάποια στιγμή οι γονείς του θα τον πείσουν! Με έπεισε όμως ότι ξέρει τί θέλει και ότι είναι σίγουρος για μας! Τον πίστεψα, τον λάτρεψα, του δόθηκα ολοκληρωτικά και τον στήριξα με κάθε τρόπο.. τόσο εγώ όσο και η οικογένειά μου! Μετά από 4 χρόνια σχέσης και ενώ δεν είχε καμιά επαφή με τους γονείς του, μένω έγκυος! Είχαμε ήδη παντρευτεί. Η χαρά μας απερίγραπτη! Ζούσαμε πολύ ευτυχισμένοι!! Στα μισά της εγκυμοσύνης μου επέστρεψαν οι γονείς του "μετανιωμένοι". Τους αποδέχθηκα με αγάπη και με κάθε διάθεση να ξεχάσω το παρελθόν. Ενώ έδειχναν πολύ καλοί μπροστά μου όμως, πίσω μου έσκαβαν το λάκκο μου. Ο Κ. μέρα με μέρα και με πολύ γρήγορους ρυθμούς άλλαζε συμπεριφορά απέναντι σε μένα, στους φίλους μας, στους γονείς μου, ακόμα και στο παιδί που περιμέναμε! Μεταλλάχθηκε!!!!! Πίστευα ότι με τη γέννηση του παιδιού θα γίνει πάλι αυτός που γνώρισα αλλά όχι! Με μείωνε, δυσανασχετούσε με το κλάμα του παιδιού, απέφευγε να μου μιλά στο σπίτι.. Μέχρι που αποκαλύφθηκε η εξωσυζυγική του σχέση. Τσακωθήκαμε, έφυγε από το σπίτι. Προσπάθησα να του μιλήσω στο τηλ. όμως το σήκωναν οι γονείς του και δε μου τον εδιναν να μιλήσουμε! Την ίδια μέρα που έφυγε, τον πήγαν σε δικηγόρο! Αφού κατάλαβα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τα ξαναβρούμε προσπάθησα να μην χάσει επαφή με το παιδί! Το πρώτο 3μηνο ερχόταν 1 φορά τη βδομάδα. Στα πρώτα γενέθλια του παιδιού μας κόψαμε οι τρεις μας την τούρτα, παίξαμε, τραγουδήσαμε.... Αυτός τραβούσε βίντεο με όλα αυτά και το έδειξε στους δικούς του! Ενώ έφυγε δακρυσμένος που αποχωριζόταν το παιδί και ενώ φεύγοντας μου είχε πει ότι θέλει να ξαναπροσπαθήσουμε, με το που έφτασε σπίτι του με πήρε τηλ. και με απειλούσε να υπογράψω συναινετικό διαζύγιο επαναλαμβάνοντας τα λόγια της μάνας του που άκουγα από μέσα!!! Από τότε έχει να δει το παιδί μας!!! Όυτε ενα τηλ. όυτε ένα μηνυμα... τίποτα! Έκανα πολλές προσπάθειες να τον πείσω να βλέπει το παιδί όμως δεν υπήρχε κανένα αποτέλεσμα! Εδώ και ένα χρόνο, δεν έκανα καμία άλλη προσπάθεια αφού πλέον έχω πεισθεί ότι δε θα βγάλει πουθενά και επειδή είναι ανάγκη να προφυλάξω την ψυχική μου υγεία ώστε να μεγαλώσω το παιδί μου! Έχω ένα κοριτσάκι 4 χρονών χαρούμενο, κοινωνικό, ευγενικό, δραστήριο, που μου δείχνει με κάθε τρόπο την αγάπη του. Ως εδώ τα χω καταφέρει πιστεύω....
Με φοβίζει όμως το μέλλον! Με κουράζει η καθημερινότητα! Δε μπορώ να βάλω σε τάξη τους στόχους μου... Δεν έχω καθόλου προσωπική ζωή και αρνούμαι να αποκτήσω! Νιώθω τύψεις να την αφήσω με τη γιαγιά για να βγω... Όσο για σχέση, μου είναι αδύνατον να εμπιστευτώ ξανά!!!
Η μόνη μου χαρά, παρηγοριά, πηγή δύναμης και ενέργειας είναι το παιδί μου! Τις ώρες που είμαι στη δουλειά έχω απίστευτο άγχος μην πάθει τίποτα παρόλο που ξέρω ότι είναι σε καλά χέρια (της μαμάς μου!). Τις ώρες που κοιμάται, μου λείπει και νιώθω τόσο μόνη... Νιώθω τύψεις για τον πατέρα που διάλεξα για το παιδί μου! Που δεν κατάφερα να τον πείσω να είναι δίπλα της... Νιώθω ότι απέτυχα στη ζωή μου και ότι τα δικά μου λάθη θα τα πληρώσει το μωρό μου!! Νιώθω ότι χάνω τη δύναμή μου...

Υ.Γ. Το παιδί μου δε με βλέπει απογοητευμένη... Είμαι πραγματικά ευτυχισμένη, κεφάτη και αισιόδοξη όσο είμαστε μαζί!! Όταν λείπω ή όταν κοιμάται όμως, ζωντανεύει η πραγματικότητα! Τότε συνειδητοποιώ όλα όσα έχουν γίνει ... και νιώθω ότι χάνω δυνάμεις... ότι είμαι πολύ κουρασμένη ψυχολογικά!

[betelgeuse]

Κοιτα στην ιστορια σου υπαρχει κατι το θετικο και αυτο ειναι το οτι απαλλαχτηκες απο ενα ανθρωπο που προφανως δεν ηταν ικανος ουτε σαν συντροφος , ουτε σαν πατερας.

"Οι γονείς μου ξέρουν το καλό μου" είπε... "Οι γονείς σου θα αποφασίσουν για το αν το παιδί μας θα χει κοντά του τον πατέρα του;;;" ρώτησα... "ΝΑΙ"!!!

Ειναι πραγματικα απιστευτο να ακους κατι τετοιο , οπως απιστευτο ειναι το γεγονος οτι ο πρωην αντρας σου ειναι τοσο αβουλος και τοσο υποχειριο.


Και τωρα στο προκειμενο. Ειναι απολυτα λογικο να αισθανεσαι πληγωμενη και ειναι απολυτα λογικο να εχεις κλειστει στον εαυτο σου. Αλλα ειναι λαθος.
Θα πρεπει να αφησεις το παρελθον πισω σου , και να κοιταξεις το τωρα. Θα πρεπει να αρχισεις παλι να κοινωνικοποιησε , μπορεις να βρεις ατομα να κανεις παρεα ,και σιγα σιγα να αφησεις τον εαυτο σου να ανοιχτει στο ενδεχομενο μιας νεας σχεσης. Σκεψου οτι το παρελθον τελειωσε και προσπαθησε να χτισεις το μελλον σου πανω στα νεα δεδομενα.

[zervg]

Το ότι πέτυχες έναν άνθρωπο που ήταν σκάρτος δεν σημαίνει ότι είναι όλοι έτσι. Το παιδί σου έχει ανάγκη από μια ισορροπημένη και υγιή μαμά. Με το να μείνεις μόνη χωρίς σχέση αυτό δεν είναι εύκολο, μάλλον κάτι τέτοιο δυσκολεύει τα πράγματα. Δεν μπορείς να ζήσεις την ζωή σου με το παιδί να είναι όλη σου η ζωή, θα το "πνίξεις" και θα του κάνεις τελικά κακό. Συνεπώς κοίτα να βγεις από το καβούκι σου και απόκτησε προσωπική ζωή, το παιδί θέλει του αφιερώνεις ποιοτικό χρόνο κυρίως και όχι ποσότητα κακής ποιότητας.

[λιλιουμ]

καλο θα ηταν να εκανες μια νεα αρχη στην προσωπικη σου ζωη, ετσι θα εισαι ενα ζωντανο παραδειγμα για το παιδι σου οτι αν γινει κατι στραβο δεν τα παραταμε, αλλα μαθαινουμε απο τα λαθη και προχωραμε και κανουμε κατι σωστο..

[γιώτα2]

τα λογια ειναι περιττα.ξεμπερδεψες απο εναν ανικανο συζυγο και πατερα.απο εναν ανωριμο ανθρωπο που δεν ξερει οχι απλα να βαλει προταιρεοτητες στη ζωη του, αλλα απο ενα ρομποτ διχως προσωπικοτητα.τι να κανεις τετοιον αντρα;πιστευεις οτι και να εμενε στον γαμο η ζωη σου θα ηταν καλη;
σε πληροφορω εκ πειρας πως μετα απο χρονια θα αναθεματιζες την ωρα και την στιγμη που δεν χωρισες.
και σιγουρα ολοι οι αντρες δεν ειναι ετσι.υπαρχουν και αντρες που φορουν παντελονια και δεν γινονται φερεφωνα κανενος.
σιγουρα στην πορεια θα βρεθει ο αντρας που σου αξιζει.το παιδι σου οπως λες ειναι χαρουμενο.αυτο πρεπει να σε γεμιζει ικανοποιηση.
να φροντισεις να προχωρησεις στη ζωη σου.

[Φωτεινη!]

γλυκια μου μονο μια αγκαλιτσα μπορω να σου δωσω...προσπαθησε να ζησεις καλα για τον αγγελο σου!να σε δει πραγματικα ευτυχισμενη,κι οχι "προσπαθω να δειχνω ευτυχισμενη".

[xorismeni_mama]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!!

Για το θέμα της νέας σχέσης όμως δεν εξαρτάται μόνο από το πότε και αν το θελήσω. Οι άντρες βλέπουν μια χωρισμένη με παιδί για να περάσουν καλά και μόνο!! Οι περισσότεροι τουλάχιστον. Και αυτό όχι με πρόθεση να μειώσουν τη γυναίκα αλλά επειδή αυτό πιστεύουν ότι έχει ανάγκη μια χωρισμένη που έχει παιδί. Το σεξ!! Φυσικά, δεν είναι και από τις πιο εύκολες αποφάσεις να κάνεις σχέση πιο σοβαρή όταν υπάρχει και παιδί.. οκ το καταλαβαίνω! Αλλά δυστυχώς, δε μπορώ να κάνω σχέση για το σεξ και μόνο.. Τώρα αν θα βρεθεί στο δρόμο μου κάποιος από τους ελάχιστους που δε θα τα βλέπει έτσι τα πράγματα, τί να πω; Λέτε να γίνω ξαφνικά τόσο τυχερή;;;

Σας ευχαριστώ και πάλι για το χρόνο σας και για τις συμβουλές σας!!! Και για την αγκαλίτσα Φωτεινή! :)

[axl100]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!!

Για το θέμα της νέας σχέσης όμως δεν εξαρτάται μόνο από το πότε και αν το θελήσω. Οι άντρες βλέπουν μια χωρισμένη με παιδί για να περάσουν καλά και μόνο!! Οι περισσότεροι τουλάχιστον. Και αυτό όχι με πρόθεση να μειώσουν τη γυναίκα αλλά επειδή αυτό πιστεύουν ότι έχει ανάγκη μια χωρισμένη που έχει παιδί. Το σεξ!! Φυσικά, δεν είναι και από τις πιο εύκολες αποφάσεις να κάνεις σχέση πιο σοβαρή όταν υπάρχει και παιδί.. οκ το καταλαβαίνω! Αλλά δυστυχώς, δε μπορώ να κάνω σχέση για το σεξ και μόνο.. Τώρα αν θα βρεθεί στο δρόμο μου κάποιος από τους ελάχιστους που δε θα τα βλέπει έτσι τα πράγματα, τί να πω; Λέτε να γίνω ξαφνικά τόσο τυχερή;;;

Σας ευχαριστώ και πάλι για το χρόνο σας και για τις συμβουλές σας!!! Και για την αγκαλίτσα Φωτεινή! :)

Γτ εσυ θελεις να περνας ασχημα με καποιον?

[thomas98]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας!!

Για το θέμα της νέας σχέσης όμως δεν εξαρτάται μόνο από το πότε και αν το θελήσω. Οι άντρες βλέπουν μια χωρισμένη με παιδί για να περάσουν καλά και μόνο!! Οι περισσότεροι τουλάχιστον. Και αυτό όχι με πρόθεση να μειώσουν τη γυναίκα αλλά επειδή αυτό πιστεύουν ότι έχει ανάγκη μια χωρισμένη που έχει παιδί. Το σεξ!! Φυσικά, δεν είναι και από τις πιο εύκολες αποφάσεις να κάνεις σχέση πιο σοβαρή όταν υπάρχει και παιδί.. οκ το καταλαβαίνω! Αλλά δυστυχώς, δε μπορώ να κάνω σχέση για το σεξ και μόνο.. Τώρα αν θα βρεθεί στο δρόμο μου κάποιος από τους ελάχιστους που δε θα τα βλέπει έτσι τα πράγματα, τί να πω; Λέτε να γίνω ξαφνικά τόσο τυχερή;;;

Σας ευχαριστώ και πάλι για το χρόνο σας και για τις συμβουλές σας!!! Και για την αγκαλίτσα Φωτεινή! :)

αν κοιτας αυτους που θελουν μονο πηδημα τοτε αυτους θα βρισκεις

[γιώτα2]

και πως σκοπευεις να περασεις την υπολοιπη ζωη σου ; μονη; μπορει να μη ξαναπαντρευτεις, μπορει και ναι.κανεις δεν μπορει να προεξοφλησει τι θα γινει.ειναι οντως πιο δυσκολο να βρεις μια γυναικα με παιδι και να αποφασισεις να κανεις δικη σου οικογενεια.αυτα ομως παυουν να ισχυουν οταν υπαρχει αγαπη.και το δικο σου παιδι αν σε αγαπαει θα γινει και δικο του.μην απογοητευεσαι και οπως σου ειπε η Φωτεινη φροντισε να εισαι πραγματικα χαρουμενη και οχι να δειχνεις για το παιδι.

[betelgeuse]

Πιστευω πως το βασικο ειναι να αποκτησεις παλι κοινωνικη ζωη , και οχι τοσο το αν θα κανεις νεα σχεση.

[axl100]

Πιστευω πως το βασικο ειναι να αποκτησεις παλι κοινωνικη ζωη , και οχι τοσο το αν θα κανεις νεα σχεση.

δλδ προσβαση σε ευκαιριες, για να ανεβασει αυτοπεποιθηση?

[xorismeni_mama]

Θωμά εγώ σε αυτήν τη φάση δεν "κοιτάω" κανέναν!! Και το συγκεκριμένο θέμα το έθιξα μόνο και μόνο για να επισημάνω τη δυσκολία που υπάρχει για να κάνεις μια σοβαρή σχέση, όταν μάλιστα έχεις ένα παιδί! Δε μου έχει τύχει ποτέ να θέλει κάποιος μόνο αυτό από εμένα.... Προφανώς γιατί δεν "κοιτούσα" τέτοιους?! ;) Και να ξεκαθαρίσω επίσης, ότι δεν κατακρίνω τέτοιου είδους σχέσεις για όσους και για όσες τις επιλέγουν! Εγώ απλά δεν καλύπτομαι με free καταστάσεις.. Επίσης, όταν λέω σχέση σοβαρή, δεν εννοώ γάμο. Εννοώ κάποιον που σε ερωτεύεται, σε αγαπά, σε θαυμάζει γι' αυτό που είσαι, θέλει και έχει ανάγκη να περνάτε χρόνο μαζί, να είναι δίπλα σου... κάποιος που δε βλέπει το παιδί σου σαν εμπόδιο αλλά σαν το πιο όμορφο κομμάτι σου!! Μόνο ένας τέτοιος άντρας θα άξιζε σε μένα και στην κόρη μου στην τελική και τίποτα λιγότερο. Αν έρθει κάποτε, καλώς! Αν όχι, το μεγαλύτερο σκοπό της ζωής μου τον εκπλήρωσα! Έφερα ένα παιδί στον κόσμο! Ο επόμενος;; Να τη μεγαλώσω με αξιοπρέπεια και να την κάνω άνθρωπο ευτυχισμένο, με προσωπικότητα, αξίες και ιδανικά! Αυτό με ενδιαφέρει πάνω απ 'όλα να καταφέρω..

[axl100]

Ναι, αλλα δεν μπορεις να μεγαλωσεις εναν ευτυχισμενο ανθρωπο οταν εισαι δυστυχισμενος :/

[xorismeni_mama]

Έχετε δίκιο betelgeuse και γιώτα2! Είναι δύσκολο να αποκτήσω ξανά κοινωνική ζωή όμως καταλαβαίνω την αναγκαιότητα του να το κάνω! Θα το προσπαθήσω και εύχομαι να το καταφέρω! Να σταθώ γερά στα πόδια μου σε όλα τα επίπεδα και να χαμογελάω ανέμελα όπως κάποτε... Ξέρετε πόσες φορές έχω πει θα τα καταφέρω με όλη την αισιοδοξία του κόσμου;;; Πόσες το' χω πει και πόσες έχω πέσει πάλι... από τα οικονομικά που ίσα ίσα τα καταφέρνω, από την σωματική και ψυχολογική κούραση του να μεγαλώνεις ένα παιδί μόνη υπό άσχημες συνθήκες (δικαστήρια κλπ...) Από την άλλη σκέφτομαι ότι έχω την κόρη μου και αυτό είναι η μεγαλύτερη ευλογία-ευτυχία του κόσμου! Όλα μπορούν να φτιάξουν αφού έχω εκείνη! Όλα είναι ανούσια μπροστά στο χαμογελό της! Και πιστέψτε με.... αυτό το χαμόγελο με κρατάει όρθια!

αxl100 δεν είμαι δυστυχισμένη! Νιώθω ευλογημένη και τυχερή που ο Θεός με αξίωσε να αποκτήσω αυτό το πλάσμα! Νιώθω επίσης ότι ό,τι έγινε με τον πατέρα της ίσως ήταν για καλό τελικά αφού όπως είπαν και παραπάνω καλύτερα πατέρας απών παρά πατέρας κακός,, αδιάφορος κλπ. . Είμαι όμως "χαμένη"! Προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου ξανά! Πέρασα πολύ πιο δύσκολα απ' όσα έχω αναφέρει και προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να επανέλθω σε κάθε επίπεδο!! Ίσως ο λόγος που δεν τα χω καταφέρει ακόμα 100% είναι ότι όταν ο κόσμος μου γκρεμιζόταν και το σπίτι μου διαλυόταν, εγώ δεν είχα την πολυτέλεια ούτε καν να κλάψω ή να μείνω μόνη μου να ξεσπάσω, να σκεφτώ, να αφεθώ! Το θυμάμαι σαν σήμερα! Η πρώτη μέρα που έφυγε, ήταν η μέρα που το μωρό μου επιτέλους μπουσούλησε και άπλωσε τα χεράκια της για αγκαλιά! Ήταν η μέρα που μου χαμογελούσε και με κοιτούσε επίμονα μέχρι να της χαμογελάσω! Ήταν η πρώτη φορά που μου δωσε φιλάκι χωρίς να της το ζητήσω! Είχε καταλάβει-νιώσει τα πάντα κι εγώ απλά έπρεπε να της επιβεβαιώσω ότι είμαι δίπλα της και δυνατή...