Διαζευγμενη με παιδι...

[axl100]

ισως να εχεις και δικιο και εγω οταν ερχεται ο γιος μου παιρνω μεγαλη δυναμη, αλλα μετα ξαναπεφτω οταν φυγει

[carry]

...
"Οι γονείς σου θα αποφασίσουν για το αν το παιδί μας θα χει κοντά του τον πατέρα του;;;" ρώτησα... "ΝΑΙ"!!! ήταν η απάντηση που με άφησε άφωνη...
...

Τουλάχιστον ήταν ειλικρινής. (...χαχαχα! -ειρωνικό το γελάκι)
Από ένα τέτοιο ανασφαλές και ανώριμο άτομο που χρειάζεται το "ΟΚ" των γονιών του γιά να κατουρίσει δέν έχεις να πάρεις τίποτε. Χρειάζεται να πείς ένα μικρό ευχαριστώ στην τύχη που απαλλάχτηκες, διαφορετικά θα ήσουν αναγκασμένη να ζείς και με τα κτητικά πεθερικά σου μαζί. "Λίγοι και καλοί" είναι καλύτερα.



##

...
Οι άντρες βλέπουν μια χωρισμένη με παιδί για να περάσουν καλά και μόνο!! Οι περισσότεροι τουλάχιστον. Και αυτό όχι με πρόθεση να μειώσουν τη γυναίκα αλλά επειδή αυτό πιστεύουν ότι έχει ανάγκη μια χωρισμένη που έχει παιδί. Το σεξ!! Φυσικά, δεν είναι και από τις πιο εύκολες αποφάσεις να κάνεις σχέση πιο σοβαρή όταν υπάρχει και παιδί.. οκ το καταλαβαίνω! Αλλά δυστυχώς, δε μπορώ να κάνω σχέση για το σεξ και μόνο.. Τώρα αν θα βρεθεί στο δρόμο μου κάποιος από τους ελάχιστους που δε θα τα βλέπει έτσι τα πράγματα, τί να πω; Λέτε να γίνω ξαφνικά τόσο τυχερή;;;
...

Σίγουρα χρειάζεται και τύχη, όμως μπορείς να αυξήσεις τις πιθανότητες μόνο αν τολμήσεις να βγείς εκεί έξω και να ψάξεις.
Και το σέξ, μην το υποβαθμίζεις, είναι πολύ σημαντική διεργασία και γιά τους δύο συμμετέχοντες. Συνεχίζουμε να το έχουμε ανάγκη και αφού κάνουμε παιδί. Σου φαίνονται όλ'αυτά δύσκολα, και οι ενοχές γιά το παιδί που μένει γιά λίγο στη γιαγιά μεγάλες, αλλά όλοι έχουμε υποχρέωση απέναντι στον εαυτό μας να ζεί καλά και με ηρεμία και πληρότητα στην ψυχή. Μπορείς να τα καταφέρεις όλα παράλληλα δίχως να παραμελήσεις κανέναν.
Καλή Δύναμη

[carry]

...
αλλα μετα ξαναπεφτω οταν φυγει

Μα γιατί?, η αγάπη παραμένει ακόμη και όταν λείπει το παιδί.

Δέν φταίει ούτε η αγάπη, ούτε το παιδί. Μάλλον που δέν φροντίζεις αρκετά να γεμίσεις την υπόλοιπη ζωή?

[λιλιουμ]

Μα γιατί?, η αγάπη παραμένει ακόμη και όταν λείπει το παιδί.

Δέν φταίει ούτε η αγάπη, ούτε το παιδί. Μάλλον που δέν φροντίζεις αρκετά να γεμίσεις την υπόλοιπη ζωή?

carry μπας κι εχεις πεσει απ' το φεγγαρι? Να υπηρχαν πιο πολλοι αντρες σαν εσενα ειμαι σιγουρη οτι ο κοσμος μας θα ηταν καλυτερος.....

[carry]

carry μπας κι εχεις πεσει απ' το φεγγαρι? Να υπηρχαν πιο πολλοι αντρες σαν εσενα ειμαι σιγουρη οτι ο κοσμος μας θα ηταν καλυτερος.....

Από εδώ έπεσα ...χαχαχα!

Θένκς, αλλά το πλήρωσα σε χρόνια και παίδεμα. Δέν ήρθε μόνο του.

[aikaterini]

γεια σου, θα ηθελα να αναφερω τη μαμα μου σαν παραδειγμα, που βασικα μεγαλωσε 2 παιδια μοναχη της μεσα στη φτωχεια. δεν ειχαμε να φαμε και ο πατερας μας εκτος οτι ειναι ναρκομανης και μονο οι παρεες του τον νοιαζουν και τιποτε αλλο, το σπιτι για αυτον ηταν ξενοδοχειο, να ερθει να φαει να κοιμηθει να φερει τους φιλους του και να κλεβουν τις οικονομιες της μαμα μου.. και αλλα πολλα που ειδαν τα ματια μου ως παιδι και αλλα τοσα που εμαθα στα υπολοιπα χρονια.
Ειμαι περηφανη για τη μαμα μου που εκανε τα παντα να μας μεγαλωσει, χωρισε με τον πατερα μου μετα απο 12 χρονια γαμου και αυτο γιατι προσπαθουσε να εχει μια ενωμενη οικογενεια... αλλα καλυτερα τα καταφερε μονη της. ο πατερας μου ποτε δε δουλεψε και η μαμα μου τον υποστηριζε και προσπαθουσε να τον βοηθησει να κοψει τα ναρκωτικα που τον στελνανε συνεχεια σε ψυχιατρεια και φυλακες.. αλλα τιποτα..
οταν ημουν μικρη καταλαθως καταπια ενα μικρο χαπι που βρηκα και το περασα μαλλον για καραμελα.. η μαμα μου τον χωρισε μετα απο αυτο αφου με πηγε σε νοσοκομειο γιατι υπηρχαν παρενεργειες απο αυτο το χαπι..
ειχε τραβηξει πολλα, εκρυβε τις στεναχωριες της απο μας τα παιδια της.. και δεν εκανε σχεση για πολλα χρονια μεχρι που μεγαλωσαμε και φυγαμε να παμε να δουλεψουμε..
τωρα εχει σχεση με καποιον και περναει καλα..
θυμαμαι που δεν ειχαμε να φαμε και πηγαινε η μαμα μου και μαζευε τις πεταμενες πατατες απο τη λαικη τοτε και τις εκοβε να εχουμε να φαμε εστω ενα πιατο πατατες..
εγω και η αδελφη μου τις τρωγαμε ολες και η μαμα μου ειχε αρρωστησει που δεν ετρωγε τιποτα..
ευτυχως μια μερα ηρθε μια γειτονισσα και ταισε τη μαμα μου σουπα και ξαναπηρε δυναμεις.. θα την χαναμε..

θελω να πω.. θα ηταν ωραια να ειχαμε μεγαλωσει με μπαμπα και μαμα, αλλα η μαμα μου ηταν και μαμα και μπαμπας... δεν μας παρατησε, εκανε τα παντα και ειχε τον εαυτο της σε 2η μοιρα. απο την προνοια ειχαν ερθει να μας παρουν γιατι η μαμα μου ηταν μικρη τοτε 17 ετων και ειχε 2 μωρα και ψυχοπαθη συζυγο. ομως δε μας παρατησε.
εκανε τα παντα, μπορει να ειμαστε φτωχοι, να μεγαλωσαμε με λιγα αλλα νιωθω περηφανη για τη μαμα που εχω, μου εμαθε πολλα για τη ζωη..
πιστευω πως η κορη σου θα νιωθει το ιδιο μια μερα..