Ζήλεια και η παράνοια της...

[Giannis27]

Καλησπέρα σε όλους, καινούργιο μέλος. Τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζω κάποια θέματα που με έχουν πιέσει πολύ ψυχολογικά και κυρίως έχουν να κάνουν με την ζήλεια και το πως μπορεί από το πουθενά να σε οδηγήσει στην παράνοια.
Είμαι με μία γυναίκα αρκετό καιρό και έχουμε περάσει πολλά πράγματα μαζί. Ξεκινήσαμε ερωτευμένοι, αγαπηθήκαμε, αγαπιόμαστε απλά οι τελευταίοι μήνες λόγω οικονομικών προβλημάτων μας έβαλαν σε μία απόσταση 4-5 μηνών και αυτό μας αποξένωσε λίγο.

Η συγκεκριμένη γυναίκα είναι αρκετά κοινωνική σαν χαρακτήρας, έχει πολλές εμπειρίες από άνδρες και σε σεξουαλικά θέματα, έχει πολύ καλό λέγειν και γενικά αν και εξωτερικά αντικειμενικά δεν είναι πολύ ωραία, σε τραβάει πολύ σαν άτομο. Τα τελευταία 2 χρόνια την ένοιωθα κολλημένη επάνω μου αρκετά, είχε παρατήσει την "κοινωνική" ζωή και αυτό ενω ταυτόχρονα μου έδινε αυτοεκτίμηση ότι και καλά θέλει μόνο εμένα, από την άλλη με πίεζε αρκετά και με κούραζε. Τον τελευταίο μήνα όμως επέστρεψε στην παλιά καλή κοινωνική της ζωή, κάτι πολύ θεμιτό και καλό, αλλά άρχισα να παρατηρώ διάφορα. Ξαφνικά άρχισα να ζηλεύω έντονα διάφορα πρόσωπα που γνώριζε, άρχισα να ψάχνομαι τι είναι αυτοί, γιατί τους μιλάει κτλ. (ενώ παλαιότερα δεν είχα κανένα θέμα) και άρχισα να έχω έντονη ανασφάλεια για στο σεξουαλικό/ερωτικό κομμάτι. Πίστευα ότι με έχει απατήσει ενώ ισχυριζόταν και ορκιζόταν ότι δεν το έχει κάνει (και εδώ που τα λέμε δεν είχα καμία τρελή ένδειξη, μόνο υποψίες) και έφτασα μέχρι το παρανοικό σημείο να ψάχνω το κινητό και τον υπολογιστή της για να βρω αν έχει μιλήσει με κάποιον συγκεκριμένο, τι έχει πει κτλ.
Πιανόμουν από λέξεις ή φράσεις και πάνω σε αυτές έφτιαχνα δικά μου σενάρια για το τι μπορεί να έχει κάνει, πόσο με έχει προδώσει κτλ. Παράνοια σας λέω.
Μέχρι που πρόσφατα έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτομαι ότι μπορεί να με απατήσει και με τον καλύτερο μου φίλο μόνο και μόνο επειδή κάναμε αστειάκια σε μία κουβέντα για το σεξ και εκεί κατάλαβα ότι έχω ξεφύγει πολύ σοβαρά και ότι πραγματικά χρειάζομαι καλές συμβουλές και μία βοήθεια.

Για να μην σας κουράσω άλλο, να προσθέσω μόνο ότι στο κομμάτι το σεξουαλικό με έχουν δυστυχώς επηρρεάσει διάφορες ταινίες πορνό που είχα δει παλαιότερα, όπως κάθε άντρας, και μου κολλούσε στο μυαλό ότι αυτά που γίνονται εκεί μπορεί να γίνουν και στην πραγματικότητα. Ξέρω ότι φαίνεται αστείο, αλλά πιστεύω ότι έχει συμβάλλει στην τωρινή κατάσταση. Ποια είναι η συμβουλή σας? Πως μπορώ να ηρεμήσω, να βασιστώ σε πραγματικές καταστάσεις και όχι σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας και να ξαναβρω τον εαυτό μου? Νοιώθω ότι έχω χάσει κάθε ενδιαφέρον για το οτιδήποτε και το μόνο που σκέφτομαι όλη μέρα είναι πως θα ψάξω να δω με ποιον μίλησε, πότε μίλησε, γιατί δεν μυο δίνει σημασία και μιλάει με άλλον κτλ.

[axl100]

Δεν εισαι παρανοικος φιλε μου, δεν ειναι η ζηλια που σε αναστατωνει - η ζηλια ειναι μονο συμπτωμα και αντιδραση στην αδυναμια σου να ελεγξεις την απομακρυνση και την αποξενωση. Δεν μπορεις να την κρατησεις με το ζορι. Καλυτερα να κατσετε να αναλυσετε το θεμα απο κοινου, να βρειτε αυτα που σας χαλανε και να παρετε τις αποφασεις σας για το μελλον...

[Frini]

Συμφωνώ με τον axl.
Το αίσθημα της ζήλειας σου παρουσιάστηκε μετά την ολιγόμηνη απομάκρυνσή σας. Απο τη στιγμή που είστε ξανά μαζί στα γεμάτα και παρόντες στη σχέση με όλο το είναι σας , δώσε όλη την ενέργεια σου σ' αυτήν και μην την σπαταλάς σε ένα ψυχοφθόρο και εξουθενωτικό συναίσθημα. Αν δεν το διώξεις από μέσα σου θα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις και θα πληγώνει και εσένα και την κοπέλα σου, στο τέλος θα σας διαλύσει.
Και επειδή μιλάω από την πλευρά της κοπέλας σου, το ζω ,είναι απίστευτο άδειασμα να μην σε εμπιστεύεται ο άνθρωπος που αγαπάς. Μην το αφήσεις να σε κυριεύσει και να σας καταστρέψει, προσπάθησε να το αντικαταστήσεις με την λογική. Συζήτησε μαζί της, δώσε της την προσοχή σου, νιώσε την αγάπη της, έχει αλλάξει κάτι πραγματικά στον τρόπο που συμπεριφέρεται?
Αν όχι μην βασανίζεσαι..

[axl100]

Συμφωνώ με τον axl.
Το αίσθημα της ζήλειας σου παρουσιάστηκε μετά την ολιγόμηνη απομάκρυνσή σας. Απο τη στιγμή που είστε ξανά μαζί στα γεμάτα και παρόντες στη σχέση με όλο το είναι σας , δώσε όλη την ενέργεια σου σ' αυτήν και μην την σπαταλάς σε ένα ψυχοφθόρο και εξουθενωτικό συναίσθημα. Αν δεν το διώξεις από μέσα σου θα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις και θα πληγώνει και εσένα και την κοπέλα σου, στο τέλος θα σας διαλύσει.
Και επειδή μιλάω από την πλευρά της κοπέλας σου, το ζω ,είναι απίστευτο άδειασμα να μην σε εμπιστεύεται ο άνθρωπος που αγαπάς. Μην το αφήσεις να σε κυριεύσει και να σας καταστρέψει, προσπάθησε να το αντικαταστήσεις με την λογική. Συζήτησε μαζί της, δώσε της την προσοχή σου, νιώσε την αγάπη της, έχει αλλάξει κάτι πραγματικά στον τρόπο που συμπεριφέρεται?
Αν όχι μην βασανίζεσαι..

εγω ομως δεν συμφωνω μαζι σου, δεν αγαπαμε με την λογικη. Η απομακρυνση σημαινει ελειψη εμπιστοσυνης και αποκρυψη αισθηματων...

[Frini]

εγω ομως δεν συμφωνω μαζι σου, δεν αγαπαμε με την λογικη. Η απομακρυνση σημαινει ελειψη εμπιστοσυνης και αποκρυψη αισθηματων...

Η απομάκρυνση δημιουργήθηκε για άλλους λόγους και με συμμετοχή και των δύο τους απ' ότι καταλαβα.Είναι φυσικό να δημιουργήσει κάποιες καταστάσεις , φόβους και ανασφάλειες στη μία ή και στις δύο πλευρέ,ς οι οποίες πρέπει να συζητηθούν ήρεμα και να επιλυθούν αν αυτό επιθυμουν και τους ενδιαφέρει η συνέχιση της σχέσης τους.
Ξέρω ότι δεν αγαπάμε με τη λογικη και το ξέρω πολυ καλα..Το αίσθημα όμως από μόνο του μπορεί να μας βάλει σε επικίνδυνα μονοπάτια απο τα οποία δύσκολα μπορούμε να βγούμε.
Η υπερβολική ζήλεια μπορεί να σκοτώσει και την πιο όμορφη σχέση.Στην περίπτωση ,αυτή δεν αξίζει να βάλουμε λίγη λογική για να ψάξουμε γιατί μας συμβαίνει αυτό και πως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε?Θα αφήσουμε το συναίσθημα να κάνει όλη τη δουλειά μόνο του?

[aikaterini]

βασικα πιστευω οτι χρειαζεστε επικοινωνια μεταξυ σας.. αλλα δεν ειμαστε ολοι ιδιοι χαρακτηρες, να το θυμασαι αυτο.. γιατι μου θυμισες εμενα σε καποια φαση που ζηλευα τρελα..
αλλα δεν μπορεις να φερεις στα μετρα σου τον χαρακτηρα ενος ανθρωπου, δεν μπορεις να αλλαξεις τον αλλο.. αν προσπαθησεις να κανεις κατι τετοιο, να της λες να μη μιλαει με τον εναν, να μην κανει εκεινο.. κλπ.. της ζητας να μην κανει πραγματα που αγαπαει.. που ειναι ο εαυτος της.. ετσι ομως δεν τη γνωρισες? κοινωνικη?
το οτι ειναι κοινωνικη δε σημαινει οτι θα σε απατησει.. αμα την πνιγεις ομως με τη ζηλεια σου, η θα το κανει απο αντιδραση η θα ερθει το τελος της σχεσης..
εκεινη επισης δεν εχει το δικαιωμα να σου ζητησει να αλλαξεις... γιατι αυτος ειναι ο εαυτος σου.
σου λεω και εγω ειμαι ζηλειαρα.. και ο αντρας μου ειναι πολυ κοινωνικος.. γινεται το επικεντρο, κανει γρηγορα φιλιες..
εγω παλι οχι.. γιατι ειμαι κλειστος χαρακτηρας, ντροπαλη και χαμηλων τονων..
αυτα τα χαρακτηριστικα δεν αλλαζουν.. και προσπαθησα αλλα καταλαβα οτι δεν ημουν εγω.. υποκρινομουν και ο αληθινος μου εαυτος ηρθε παλι στην επιφανεια.
απλα χαλαρωσε λιγο.. η φιλοσοφια ειναι.. μια φορα θα ζησουμε σε αυτον τον κοσμο... αμα ο αντρας μου με απατησει θα ειναι γιατι εγω τον εσπρωξα.. (με τις πραξεις μου. τη ζηλεια μου κλπ)..

[Giannis27]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας, πραγματικά η οπτική γωνία ενός τρίτου και τελείως άγνωστου με το θέμα βοηθάει αρκετά. Το πρόβλημα δεν είναι ότι έγινε κοινωνική ούτε θέλω να την αλλάξω και να της κόψω το να κάνει επαφές και να είναι ο χαρακτήρας της.
Το πρόβλημα είναι που δίνει βάρος πλέον και πως περνάει την μέρα της. Οκ καταλαβαίνω ότι αποξενωθήκαμε λίγο, ότι θέλει προσπάθεια για να έρθουμε πάλι κοντά, αλλά αν προσπαθεί μόνο ο ένας τότε δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Την μία την βλέπω πρόθυμη να γίνουμε πάλι καλά, την άλλη την βλέπω λίγο ζαμαν φου, να ασχολείται με τα δικά της, να μου βάζει πάλι ιδέες και να μου δίνει ερεθίσματα ότι κάτι μπορεί και να συμβαίνει και γενικά μία καθημερινότητα που μοιάζει με θέατρο παραλόγου.

Κατάλαβα ότι έχω 2 επιλογές πλέον. Ή εμπιστεύομαι τα λεγόμενα της και προχωράμε κανονικά χωρίς παρανοικές ζήλειες και σπασμωδικές κινήσεις και ότι βρέξει ας κατεβάσει είτε επιμένω σε αυτά που κάνω μέχρι να ανακαλύψω πλήρως αν λέει αλήθεια ή με δουλεύει κανονικότατα. Η πιο σοφή επιλογή φυσικά είναι η πρώτη και θα προσπαθήσω να την εφαρμόσω. Το θέμα είναι ότι δεν είμαι σίγουρος αν θα τα καταφέρω...

[Θεοφανία]

...φίλε μου βρήκες τον άνθρωπο σου, (εμένα:Ρ)
Έχω καταστρέψει σχέση ακριβώς με τον τρόπο το δικό σου και για να την ξαναφέρω σε υγιές επίπεδο έφαγα απίστευτο χρόνο και ταλαιπωρία.
Καταλαβαίνω πως όλα πηγάζουν από την ανασφάλεια σου και το φόβο σου μήπως χαθεί αυτό που έχετε, όμως, αυτή η συμπεριφορά σε οδηγεί ακριβώς σε αυτό.
Κάποια στιγμή θα την κουράσεις τόσο πολύ που θα εξατμιστεί το συναισθημά της, καθώς τίποτα δεν είναι δεδομένο, (σε εκπλήτω το ξέρω, αλλά δεν έχετε κάνει συμβόλαιο πως θα νιώθει για πάντα το ίδιο).
Διοχετευσε το φόβο σου σε προσπάθειες να περνάτε καλά και να κάνεις ποιοτικότερη τη σχέση σας, από το να τη καταστρέφεις μεθοδικά με την παράνοια σου..:)

[ΗΛΙΑΝΝΑ]

Γιαννη δε σε φοβάμαι αφου καταλαβαίνεις την κενότητα της καταστασης σου εισαι μέλος της σωστης σκέψης.Απαλλάξου σύντομα απο αυτη τη συμπεριφορα επιλέγοντας άλλες σκέψεις της κατανόησης κ εμπιστοσύνης .πραγματικά πιστευω οτι κ μονο που το εχεις συνειδητοποιήσει θα καταφέρεις κ την αποκκόληση .

[Giannis27]

Ηλιάννα την καταλαβαίνω την κενότητα της κατάστασης, απλά είναι που το ένστικτο μου μου λέει ώρες ώρες ότι κάτι όντως δεν πάει καλά. Έχω κάποιες ενδείξεις, έχω υποψίες και αντί να προσπαθήσω να κλείσω το κενό που έχουμε μεταξύ μας, ψάχνω ολοένα να κάνω τις ενδείξεις αποδείξεις. Κοιτάω μηνύματα, πιάνομαι από λέξεις και βγάζω σενάρια.
Το ζήτημα είναι να τα κόψω αυτά, να βασιστώ στα λεγόμενα της και να προχωρήσουμε. Κι ότι έχει γίνει να προσπαθήσω να το διορθώσω δείχνοντας της ότι είναι καλύτερα να είμαστε καλά μαζί παρά να απομακρυσμένοι και ψυχροί.

[ΗΛΙΑΝΝΑ]

Γιάννη μου όταν ήμασταν πιτσιρίκια κ γράφαμε κατι καταπληκτικα στιχάκια σε λευκώματα ενα απο αυτά ήταν κ αυτό..αν αγαπας κατι αφησέ το ελεύθερο αν γυρίσει πισω σ'εσένα ηταν δικό σου αν δεν γυρίσει δεν ήταν ποτέεννοώ πως μ'αυτη την τακτική δεν θα κερδίσεις ούτε θα προστατέψεις κάτι ..αφυπνίσου κ δες πως μπορεις να αναπτύξεις χίλιαδυο αλλα ομορφα μεσα στο μυαλουδάκι σου..βρες την καλή ροή

[Φωτεινη!]

γιαννη μου,
συμφωνω κι εγω οτι σου σκανε προσωπικες ανασφαλειες..
Οπως λες για εκεινη οτι αλλαξε το προγραμμα της και εβαλε τις αναγκες της μπροστα,ετσι πρεπει να κανεις κι εσυ!!!
Να δεις και λιγο ψυχρα,γτ οχι,την κατασταση.Γουσταρεις να εισαι ο "γκρινιας,σπασαρχιδης" της υποθεσης?σιγουρα οχι!
Δες ποιος γινεσαι ζηλευοντας...