δεν εμπιστεύομαι πλέον κανέναν
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 3 123 LastLast
Results 1 to 15 of 37
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2012
    Posts
    15

    δεν εμπιστεύομαι πλέον κανέναν

    Είναι η πρώτη φορά που γράφω γι΄ αυτό... Εϊναι πολλά και δεν ξέρω πως να το πω εν συντομία και χωρίς να εκθέσω. Στα παιδικά μου χρόνια από 13 χρονών εμπιστεύθηκα κάποιον πολύ μεγαλύτερο, όχι συγγενή, που μου μιλούσε για πνευματικά θέματα και για την αληθινή αγάπη. Δεν έλεγε λάθος πράγματα. Ξαφνικά αυτή η διδασκαλία επεκτάθηκε σε διδασκαλία περί του πως τα αγγίγματα σε μια σχέση αγάπης οδηγούν στην σεξουαλική διέγερση. Επειτα, πως πρεπει να προφυλαγόμαστε... Ξαφνικά μου παρουσιάστηκε και γυμνός για να μην ντρεπόμαστε όταν μιλάμε. Τον εμπιστεύθηκα γιατί ήμουν παιδί και άβγαλτη και εντυπωσιαζόμουν από τον τρόπο του και την τρυφερότητα που δεν ένιωσα στην οικογένεια μου. Τις περισσότερες φορές στην αρχή αντιδρούσα αλλά πάντα με κατάφερνε... ώσπου λόγω υπερβολικής διέγερσης και αδυναμίας σαρκικής υπέκυψα κι εγώ... και έτσι ήταν η πρώτη μου φορά. Επειτα όμως τα υπόλοιπα χρόνια έγινε αρρωστημένη κατάσταση. Αρχιζα και καταλάβαινα, αντιδρούσα, όμως υπήρχε πολύ ψυχική καταπίεση. Μου κλαιγόταν για κάποια δικά του προβλήματα... Τον λυπόμουν πολλές φορές και τον άφηνα να κάνει ότι θέλει. Ομως τώρα νιώθω ότι εκμεταλευόταν τις καταστάσεις για να ικανοποιηθεί σεξουαλικά. Τον αγάπησα, όμως αρρωστημένα γιατί ήξερα ότι μέλλον μαζί του δεν υπάρχει. Τώρα υποφέρω γιατί εκείνος προχώρησε στη ζωή του, ξεπέρασε τα δικά του προβλήματα, όμως εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω. Δεν μπορώ να προχωρήσω στη ζωή μου, δεν μπορώ να τον βγάλω απ΄ το μυαλό μου και νιώθω ότι καταστράφηκα. Με κακοποίησε ψυχολογικά ένας κατά 30 χρόνια μεγαλύτερος μου, όταν εγώ ήμουν παιδί. Μου μετέδωσε τόσο πόνο και τώρα με διδάσκει απόσταση για εξιλέωση. Νιώθω πως ήμουν μια στη ζέστη μια στο κρύο. Τώρα απομονώθηκα τόσο απ τη ζωή που δεν εμπιστεύομαι κανέναν πλέον όταν μιλάει για αγάπη. Κανένας δεν αγαπάει αληθινά τον άλλον. Νιώθω ότι όλοι αγαπούν μόνο τον εαυτό τους και δεν τους νοιάζει τι νιώθει ο άλλος. Νιώθω ότι καταστράφηκε η ζωή μου εξαιτίας αυτού του ανθρώπου σε σημείο που όλα δεν έχουν νόημα πια. Σκέφτομαι την φυγή και άλλες φορές τον θάνατο. Πως μπορώ να ξεφύγω απ αυτό το ψυχολογικό αδιέξοδο της βασανιστικής μνήμης ώστε να προχωρήσω και να αρχίσω να εμπιστεύομαι πάλι τους ανθρώπους;

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2011
    Location
    Βουλγαρια
    Posts
    3,008
    Και για ποιο λογο τα σκεφτεσαι ετσι? Γιατι εμενα τα αισθηματα σου μου θυμιζουν περισσοτερο ζηλια και εγκαταλειψη.

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2011
    Posts
    391
    γεια σου αερακι! ποσο χρονων εισαι?

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2012
    Posts
    15
    Είμαι 31 χρόνων και αυτό που με δυσκολεύει είναι ότι το παρελθόν με στοιχειώνει σε κάθε προσπάθεια να κάνω οποιαδήποτε σχέση με τους ανθρωπους. Ξέρω ότι ήταν όλα λάθος αρχή στη ζωή μου και τώρα πληρώνω αυτά τα λάθη.

  5. #5
    ..αεράκι καταρχήν μη σκορπάς το ίδιο θέμα παντού, βγαίνουν όλα στο "σημερινά μνμτα", οπότε το βλέπουμε όλοι....:ΡΡΡ
    Πόσο καιρό διήρκησε αυτό? Από τοτε δεν ξαναέκανες πάλι σχέση?

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2011
    Location
    In this old house where every door is open
    Posts
    2,572
    Αερακι περναει και αυτο, οπως ολα περνανε. Θα επανελθεις σιγα σιγα.. Αποτοξινωση σου χρειαζεται απο αυτον τον ανθρωπο.. Χρονος.. Ευχομαι να σου πανε ολα καλα και να βρεις τον εαυτο σου

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2012
    Posts
    15
    Πόσο διήρκησε; Μα δεν ήταν σχέση που πήγαινε σοβαρά. Ηταν περιστασιακές επίμονες καταλήξεις μιας δήθεν διδασκαλίας ενός μεγάλου ανθρώπου. Δεν έκανα καμμιά κανονική σχέση κατόπιν επιλογής. Τον αγάπησα από συνήθεια. Επί 10 περίπου χρόνια με παρενοχλούσε πρώτα ψυχολογικά κι έπειτα σωματικά. Κι όλο έλεγε πως θα ήταν η τελευταια φορά. Τον λυπόμουν. Καθώς ωρίμαζα σαν άνθρωπος καταλάβαινα ότι ήταν άρρωστη κατάσταση που δεν έβγαζε πουθενά. Ευτυχώς το κατάλαβε κι αυτός και σταμάτησε να με ενοχλεί. Ομως μετά αρχίσαν τα δικά μου προβλήματα καθώς άρχιζα να σκέφτομαι να φτιάξω την δική μου ζωή. Οι μνήμες του τρόπου που μου φερόταν και με πίεζε πολλές φορές με φοβίζουν να προχωρήσω παρακάτω κι επιλέγω πια την μοναξιά και την απομόνωση γιατί δεν μπορώ να τα πω αυτά σε κάποιον και να με καταλάβει στο τι πέρασα και πως γνώρισα την σεξουαλική ικανοποίηση (η οποία πάντα ήταν υπερ του).

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2011
    Posts
    2,987
    Αερακι θα πρεπει να μιλησεις...
    Με το να το κρατας μεσα σου δεν θα αλλαξει κατι.

  9. #9
    Quote Originally Posted by aeraki View Post
    Πόσο διήρκησε; Μα δεν ήταν σχέση που πήγαινε σοβαρά. Ηταν περιστασιακές επίμονες καταλήξεις μιας δήθεν διδασκαλίας ενός μεγάλου ανθρώπου. Δεν έκανα καμμιά κανονική σχέση κατόπιν επιλογής. Τον αγάπησα από συνήθεια. Επί 10 περίπου χρόνια με παρενοχλούσε πρώτα ψυχολογικά κι έπειτα σωματικά. Κι όλο έλεγε πως θα ήταν η τελευταια φορά. Τον λυπόμουν. Καθώς ωρίμαζα σαν άνθρωπος καταλάβαινα ότι ήταν άρρωστη κατάσταση που δεν έβγαζε πουθενά. Ευτυχώς το κατάλαβε κι αυτός και σταμάτησε να με ενοχλεί. Ομως μετά αρχίσαν τα δικά μου προβλήματα καθώς άρχιζα να σκέφτομαι να φτιάξω την δική μου ζωή. Οι μνήμες του τρόπου που μου φερόταν και με πίεζε πολλές φορές με φοβίζουν να προχωρήσω παρακάτω κι επιλέγω πια την μοναξιά και την απομόνωση γιατί δεν μπορώ να τα πω αυτά σε κάποιον και να με καταλάβει στο τι πέρασα και πως γνώρισα την σεξουαλική ικανοποίηση (η οποία πάντα ήταν υπερ του).

    ...αεράκι ..κάτι δεν μου πάει σε αυτή την ιστορία και θα στο εξηγήσω.
    Δεν αμφισβητεί κανείς πως είναι καραμπινάτη ιστορία παιδειραστίας και ο άνθρωπος εκμεταλεύτηκε τα κενά αγάπης που δεν είχες από το σπίτι.
    Αυτό που με ξενίζει είναι πως βγάζεις μια πίκρα ότι αυτός συνέχισε τη ζωή του. Έχω δυο ερωτήματα γι αυτό: σύμφωνα με τις ηλικίες που μας λες, σταματήσατε όταν αυτός πέρασε τα 50 και τώρα πλέον θα έχει ξεπεράσει τα 60. Τι σόι 'συνέχεια" έδωσε στη ζωή του που σε κάνει να νιώθεις άσχημα?
    Επίσης, αν μου συνέβαινε εμένα αυτό το μόνο που θα ήθελα είναι να μη ξέρω αν ζει ή αν πέθανε και θα έκανα τα πάντα για να βρω το δίκιο μου. Εσύ δείχνεις να ενοχλείσαι σε ερωτικό επίπεδο από αυτό.
    Σόρι, αλλά κάτι δεν μου κολλάει σε όλα αυτα...

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2010
    Location
    εδω... εκει... παραπερα...
    Posts
    2,059
    Καλησπερα aeraki!
    Αν και τα περισσοτερα μελη ανταποκριθηκαν στην αλλη ενοτητα που ανοιξες το θεμα σου, θα προτιμησω να σου απαντησω απο εδω καθως η επωδυνη εμπειρια που μας περιγραφεις αποτελει μια χυδαια μορφη κακοποιησης ψυχολογικης και σωματικης απο εναν παιδεραστη ο οποιος ασελγει σε ανηλικες ψυχες.
    Το να προχωρησεις νομικα κι ας εχουν περασει τοσα χρονια, δεν ειναι πραξη εκδικησης οπως λες αλλα πραξη αποκαταστασης της δικαιοσυνης και αποτροπη της ασυδοσιας και της χυδαιοτητας με την οποια δρα ο συγκεκριμενος παιδεραστης και σε αλλα ανηλικα ατομα οπως ειδα να το αναφερεις καπου.
    Οσον αφορα τον δικο σου ψυχισμο καθως και τον τροπο με τον οποιο μας περιγραφεις οτι βιωνεις αυτην την τρομερα δυσαρεστη εμπειρια με χαρακτηριστικο το σημειο που μας λες οτι σκεφτεσαι μεχρι και τη φυγη σου μεσω της αυτοχειριας αλλα και τη γενικοτερη δυσφορια οπου αισθανεσαι στην καθημερινοτητα σου, τοτε επιβαλλεται να επισκεφθεις εναν επαγγελματια ψυχικης υγειας γιατι δε γινεται να περνας ολη αυτην την οδυνηρη κατασταση μονη σου και σιγουρα σου αξιζει ν'αναζητησεις τη λυτρωση σου μεσω μιας θεραπειας και παρακολουθησης απο εναν εξειδικευμενο επαγγελματια.
    Μην αφηνεσαι σε μια ατερμονη απελπισια! Αναζητησε και προσπαθησε τη γαληνη και την ψυχικη σου ηρεμια! Ολα μπορουν να γινουν αν το θελησεις πρωτα εσυ...
    Η ανησυχία μοιάζει με την κουνιστή πολυθρόνα. Σε κρατάει απασχολημένο χωρίς να σε πηγαίνει πουθενά.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    May 2011
    Posts
    3,281
    Quote Originally Posted by Θεοφανία View Post
    ...αεράκι ..κάτι δεν μου πάει σε αυτή την ιστορία και θα στο εξηγήσω.
    Δεν αμφισβητεί κανείς πως είναι καραμπινάτη ιστορία παιδειραστίας και ο άνθρωπος εκμεταλεύτηκε τα κενά αγάπης που δεν είχες από το σπίτι.
    Αυτό που με ξενίζει είναι πως βγάζεις μια πίκρα ότι αυτός συνέχισε τη ζωή του. Έχω δυο ερωτήματα γι αυτό: σύμφωνα με τις ηλικίες που μας λες, σταματήσατε όταν αυτός πέρασε τα 50 και τώρα πλέον θα έχει ξεπεράσει τα 60. Τι σόι 'συνέχεια" έδωσε στη ζωή του που σε κάνει να νιώθεις άσχημα?
    Επίσης, αν μου συνέβαινε εμένα αυτό το μόνο που θα ήθελα είναι να μη ξέρω αν ζει ή αν πέθανε και θα έκανα τα πάντα για να βρω το δίκιο μου. Εσύ δείχνεις να ενοχλείσαι σε ερωτικό επίπεδο από αυτό.
    Σόρι, αλλά κάτι δεν μου κολλάει σε όλα αυτα...
    Θεοφανία έχεις δίκιο να αναρωτιέσαι και φυσικά η απάντηση της ίδιας μας ενδιαφέρει παρά αυτά που θα πω. Αλλά θα ήθελα να σε κάνω να σκεφτείς κάτι γιατί έχω βιώσει κάτι ανάλογο και ίσως μπορώ να κατανοήσω πως νιώθει. Απλά έχει δεθεί με αυτόν τον άνθρωπο και είναι λογικό και επόμενο να συμβει. Δεν είναι οτι την βίασε για να νιώσει απέχθεια και μίσος. Εκείνη δέθηκε και τον αγάπησε γιατί της "έδωσε" αυτό που δεν είχε, παρά την εκμετάλευση. Καμιά φορά όσο παράλογο και αν φαίνεται μπορεί να υπάρξει μια σχέση "αγάπης" μεταξύ του θύματος και του θύτη.
    Ποτέ μην εγκαταλείπεις τα όνειρά σου χωρίς να αγωνίζεσαι γι αυτά

  12. #12
    Quote Originally Posted by Christina82 View Post
    Θεοφανία έχεις δίκιο να αναρωτιέσαι και φυσικά η απάντηση της ίδιας μας ενδιαφέρει παρά αυτά που θα πω. Αλλά θα ήθελα να σε κάνω να σκεφτείς κάτι γιατί έχω βιώσει κάτι ανάλογο και ίσως μπορώ να κατανοήσω πως νιώθει. Απλά έχει δεθεί με αυτόν τον άνθρωπο και είναι λογικό και επόμενο να συμβει. Δεν είναι οτι την βίασε για να νιώσει απέχθεια και μίσος. Εκείνη δέθηκε και τον αγάπησε γιατί της "έδωσε" αυτό που δεν είχε, παρά την εκμετάλευση. Καμιά φορά όσο παράλογο και αν φαίνεται μπορεί να υπάρξει μια σχέση "αγάπης" μεταξύ του θύματος και του θύτη.
    ...δεν αντιλέγω, απλά μου κάνει εντύπωση γιατί μπορεί να μην υπήρξε βιασμός με την αντικειμενική εννοια του όρου, αλλά υπήρξε με τν υποκειμενική οταν μιλάμε για ένα παιδί 13 χρονών που κάποιος εκμεταλεύτηκε τα κενά του. Εκεί εστιάζω και δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να την ενοχλεί αν αυτός συνέχισε τη ζωή του. Σε μια τέτοια περίπτωση, αυτός θα ήταν που έπρεπε να ενοχλείται και να προσπαθούσε να το συνεχίσει.
    Εννοείται πως ότι και να συμβαίνει η κοπέλα πρέπει να δει άμεσα ειδικό, καθώς το να είναι μόνη δέκα χρόνια μετά το τέλος της "σχέσης" είναι από μόνο του ένα πολύ μεγάλο θέμα.

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    May 2011
    Posts
    3,281
    Quote Originally Posted by Θεοφανία View Post
    ...δεν αντιλέγω, απλά μου κάνει εντύπωση γιατί μπορεί να μην υπήρξε βιασμός με την αντικειμενική εννοια του όρου, αλλά υπήρξε με τν υποκειμενική οταν μιλάμε για ένα παιδί 13 χρονών που κάποιος εκμεταλεύτηκε τα κενά του. Εκεί εστιάζω και δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να την ενοχλεί αν αυτός συνέχισε τη ζωή του. Σε μια τέτοια περίπτωση, αυτός θα ήταν που έπρεπε να ενοχλείται και να προσπαθούσε να το συνεχίσει.
    Εννοείται πως ότι και να συμβαίνει η κοπέλα πρέπει να δει άμεσα ειδικό, καθώς το να είναι μόνη δέκα χρόνια μετά το τέλος της "σχέσης" είναι από μόνο του ένα πολύ μεγάλο θέμα.
    Συμφωνώ οτί πρέπει να δει έναν ειδικό για να βοηθηθεί. Και θεωρώ πολύ φυσιολογικο να έχεις τέτοια ερωτηματικά. Ας μιλήσει όμως καλύτερα η ίδια για το θέμα και θα ήθελα και εγώ να δω πως το νιώθει..
    Ποτέ μην εγκαταλείπεις τα όνειρά σου χωρίς να αγωνίζεσαι γι αυτά

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2012
    Posts
    15
    Θα σας απαντήσω αν και αρχίζω να αισθάνομαι άβολα καθώς ανοίγομαι. Κατ αρχάς δεν υπήρξε ποτέ επιλογή σχέσης από κανέναν μας. Ξεκίνησε ωραιοποιημένη η συζήτηση περί αγάπης (σαν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση) κι εγώ άκουγα με όλη την περιέργεια και την αιδώ που μπορεί να έχει ένα παιδί στα σεξουαλικά θέματα. Γιατί τότε ένιωθα παιδί, δεν είχα ξανανιώσει ερωτικό σκίρτημα. Στην πορεία ανακάλυψα ότι το χάδι προκαλεί έστω και τεχνικά ερωτικό σκίρτημα. Εκείνος ασφαλώς θα το ήξερε πριν το ξεκινήσει...

    Δεν με ενοχλεί που συνέχισε την ζωή του και συμμαζεύτηκε. Αυτό είναι θετικό. Με ενοχλεί που ενώ εκείνος συμμαζεύτηκε, εγώ ακόμα υποφέρω μέσα μου από τις συνέπειες. Δεν εμπιστεύομαι εύκολα πλέον τους ανθρώπους και επιπλέον δεν μπορώ να ξεχάσω.

    Οτι τρέφω αισθήματα, ναι, τρέφω. Οι ερωτικές μνήμες καλώς ή κακώς είναι μαζί του, όποτε νιώθω μοναξιά και ερωτική ανάγκη θυμάμαι τις ωραίες απ αυτές. Υπήρξαν και φορές αυθόρμητου βιασμού, κοντά σε κόσμο που δεν μπορούσα να αντιδράσω γιατί θα ακουγόμουν και θα γινόμουν ρεζίλι. Ομως πάντα μου ζητούσε συγνώμη και έλεγε ότι δεν θα επαναληφθεί. Ετσι με καθησύχαζε. Μάλιστα, μου ζητούσε να αντιστέκομαι εγώ όποτε το ξανάκανε για να τον βοηθήσω να διακόψουμε. Γίνεται όμως εύκολα αυτό την ώρα που ο άλλος είναι θολωμένος ερωτικά και δυνατότερος;
    Τις περισσότερες φορές με παγίδευε συναισθηματικα μέσω φιλικών συζητήσεων κι έπειτα προχωρούσε...
    Στην πορεία αντιδρούσα, καποια περίοδο αποδέχτηκα ότι έτσι συμβαίνει στους ανθρώπους και δεν πρέπει να αντιδρούμε...
    Μου ζήτησε συγνώμη για το φέρσιμό του όλα αυτά τα χρόνια. Για μένα όμως που δεν ήταν απλά μια ερωτική περιπέτεια αλλά παιδικά βιώματα, είναι αλλιώς... Δεν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια!
    Δέθηκα χωρίς να το θέλω. Νόμιζα ότι ανά πάσα στιγμή θα τελείωνε και θα συνέχιζα να ήμουν όπως όλοι οι άλλοι που επιλέγουν τα συναισθηματικά τους. Δεν ειναι όμως έτσι. Δεν τον θέλω κοντά μου, όμως έμαθα να τον σκέφτομαι. Και αυτό πονάει περίεργα...
    Δεν ξέρω τι συμπεράσματα θα βγάλετε, όμως είναι η αλήθεια που δεν επέλεξα, απλά συνέβη.

    Κάτι που θα ήθελα να προσθέσω είναι ότι δοκίμασα την μοναξιά ως φάρμακο για να αποκατασταθώ ψυχικά, όμως δεν κάνει δουλειά. Αντίθετα κατάλαβα ότι σε βυθίζει βαθύτερα... Τώρα όμως με τόσα ψυχικά προβλήματα, καταθλίψεις, φοβίες και εμπειρίες μπορώ να κάνω νέα αρχή στη ζωή μου; Λίγο δύσκολο!.......
    Last edited by aeraki; 18-07-2012 at 14:37.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2011
    Location
    Βουλγαρια
    Posts
    3,008
    Εννοειται πως μπορεις, εξαρταται βεβαια τι εννοεις οταν λες "ζωη"

Page 1 of 3 123 LastLast

Similar Threads

  1. Replies: 225
    Last Post: 27-03-2012, 14:47
  2. Replies: 50
    Last Post: 30-08-2010, 00:43
  3. Με έχω πλέον σιχαθεί!!!
    By bouffos in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 30
    Last Post: 06-02-2009, 17:02
  4. Replies: 1
    Last Post: 19-10-2005, 10:08
  5. ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ
    By paramythi in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 3
    Last Post: 30-08-2005, 23:58

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •