METAIXMIAKH MANA K MONH

[Kassi]

Άσε ενώ εγώ το καταλαβαίνω ότι είναι βλακεία πάλι εξαρτάμαι και υποσυνείδητα ακόμα....Μπορεί να με κάνει να αλλάξω γνώμη πενήντα φορές και τελικά να συμφωνήσω μαζί της...για δικές μου επιδιώξεις..π.χΘα δουλέψεις εκεί;Και τι μέλλον θα έχεις εκεί;Και την επόμενη ή μεθεπόμενη μέρα έχω παραιτηθεί...Τι πράγμα είναι αυτό;Μιλάμε χάλια......Ασκεί τρελή επιρροή υποσυνείδητα.....

[interappted]

διαβασα ξανα σημερα κατι..το ειχε γραψει ο kanenas
ακυρωση των συναισθηματικωβ εμπειριων των παιδιων..αυτο νομιζω τα λεει ολα!

κατι που μου ειπε ο παιδοψυχιατρος του παιδιου μου\"πανω απο ολα πρεπει να εισαι σταθερη σε ο,τι λες στο γιο σου.

κ κατι που μου ειπε ο δρ μου
η μαμα σου σε γεμιζει αντιφασεις.Τωρα που εισαι 30 τις διακρινεις αλλα οταν ησουν παιδι μπερδευοταν ολος ο ψυχικος σου κοσμος!κ για να γινω πιο σαγης θα πω τι του ειπα

μανα μου: ειμαι μεγαλη γυναικα πια,κουραστηκα,ολα στο σπιτι τα κανω εγω,ψωνια εγω,δουλευω,κοιταω το γιο σου εσκασα πια(γεμισα ενοχες)
εγω: ρε συ μανα μη δουλευεις αλλο αφου δουλευω θα τα κουτσοκαταφερουμε
μανα μου: τι λες τωρα?να μην πηγαινω στη δουλεια να τρελαθω με 2 αρρωστους κ ενα μωρο?εκει ξεφευγω!
( ε,τοτε τι παραπονιεσαι?αντιφαση!κουρ αστηκα που δουλευω αλλα το προτειμω απο το να ειμαι με 2 αρρωστους κλεισμενη στο σπιτι κι ενα μωρο??????)

[interappted]

επανωτες μικρες κρισεις σημερα
κρατιεμαι να μην συμβει η μεγαλυτερη
κατι σαν σεισμο μετασεισμο
πηρα ενα χαμστερακι στον μικρο
τρελλαθηκε απο τη χαρα του για 2 ωρες
τωρα το χει κανει το ζωντανο....θα νομιζει οτι παιθανε κι πηγε στην κολαση το καημενο
το φτυνει,το ταρακουναει επειδη δεν χαιδευεται!!!!
σκεφτομαι οτι τελικα δεν μπορω να του δωσω καμια ολοκληρωμενη χαρα..
σαν να με εκδικειται που δεν εχει πατερα,σαν να σκοτωσα εγω τον αντρα μου!
τι το θελα η γυναικα το κατοικιδιο???
ολα για το παιδι μου
ΟΛΑ
οχι δεν περιμενω καμια ανταποκριση
δεν τον αγαπαω με ιδιοτελεια
ειναι το παιδι μου
ειναι κομματι μου
κ δεν μπορω να τον κανω να χαρει
κι αυτο με σκοτωνει πιο πολυ απο το οτι ειμαι μονη μητερα.
ολες οι προσπαθειες μου πιανουν πατο.
ενα ευχαριστω του που μου δινει ζωη εχει διαρκεια 1 ωρα
μετα μου τα φερνει τουμπα
λεω στον εαυτο μου οτι θα αντεξω
εχω αρχισει να τα βαζω με θεους κ με δαιμονες
εχω αρχισει να νιωθω χαρτινη κ ατσαλενια ταυτοχρονα
σαν να καιγομαι αλλα να ανπλαθομαι καθε λεπτο....
σαν να καταρεω κυριολεκτικα κ να αναγεννιεμαι δυναμικα
κατι σαν τον κακο απο τον Εξολοθρευτη που ελιωνε κ επεστρεφε δυνατος
τα νευρα μου δεν ειναι σε καλη κατασταση
κι ομως με την αγωγη μου θα επρεπε να ειμαι αρνι..
αλλα δεν φταιω εγω πια.το ξερω..ο,τι κ να κανω το κενο κ η θυμηση του πατερα του θα ειναι μπροστα μου,αναμεσα σε εμενα κ το γιο μου..δεν ξερω πια...ξερω οτι θελω ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΛΕΨΩ

[Dalia]

Και ποια είναι η ολοκληρωμένη χαρά?Υπάρχει ευτυχία που κρατάει συνέχεια?Αυτές οι μικρές χαρές είναι σημαντικές.Κι εσύ σήμερα του έδωσες μία.Τι πειράζει που κράτησε μόνο 2 ώρες?Παιδί είναι.Ενθουσιάστηκε,έπαιξε μαζί του,μετά έφυγε ο ενθουσιασμός.Δεν σημαίνει αυτό ότι ακυρώνεται η χαρά που ένιωσε επειδή κράτησε λίγο.Ούτε ότι το κάνει επίτηδες για να σ\'εκδικηθεί.

[interappted]

α ρε Dalia καμια φορα αναρωτιεμαι αν πραγματα που διαβαζω εδω μεσα κ με ενθαρρυνουν τοσο ειναι τυχαια
πραγματικα ειναι ο,τι θα χρειαζομουν για να καλμαρω οταν με περνει η κατηφορα

[Dalia]

Χαίρομαι γι\'αυτό.Και είναι αλήθεια,δηλαδή πράγματα που πιστεύουμε και όχι για να σε ηρεμίσουμε με ψεύτικα λόγια.

[interappted]

αυτη ειναι η ουσια στα πρσγματικα λογια
στο αλληλοενδιαφερον
ο μικρος κοιμαται, το κατοικιδιο επισηε ,η μανα μπυ επισης
η αγωγη ρχει πιασει πια κοινως με εχει καταηρεμισει
κουτσα σταβα η μερ ατελειωσε....
ευχαριστω

[alexandros3]

Originally posted by kassi_21
Είχε μια ιδιαίτερη προτίμηση στον αδερφό μου και δεν ζήλευα καθόλου!!!!!!

Kasi παρεμβαίνω κι ίσως κάνω και λάθος αλλά.
Επειδή είχα μια σχέση με μια κοπέλα με το ίδιο θέμα, δηλαδή μία εγκληματική όπως το βλέπω εγω΄προτίμηση στον αδελφό της έχω να σου πω αν μπορείς να τα γράψεις όλα στα παλια σου τα παπουτσια. Δεν αλλάζει αυτό μα το θεό όσο επώδυνο και να ναι. Αν μπορουσες απλά να το βαλεις σε δευτερη μοιρα...
Η κοπελα που σου λεω υπέφερε πολυ από αυτό. Μακάρι με κάποιο τρόπο να το ξεχάσεις και να δεις ότι έκαναν ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ οι γονεις σου και δη η μανα σου σ\' αυτό το θέμα και να ξεφυγεις. Στο λεω με καθε καλη διαθεση και ξερω πολυ καλα οτι δεν ειναι ευκολο. Αλλα μην χαντακωθεις γι αυτο, αν μπορεις.

[alexandros3]

Originally posted by interappted
ναι αλλα τι κανεις οταν οι ψυχιατροι σου λενε οτι φταινε τα πρωτα 7 χρονια της ζωης σου?

ΑΧ αυτα τα 7 πρωτα χρονια. Ειναι η πιπιλα της μανας μου. Τα 7 πρωτα σου χρονια ηταν οπως επρεπε να ειναι. Εχεις γερες βασεις γιατι τα 7 πρωτα σου χρονια ηταν οπως επρεπε να ειναι.
Α ρε μανα.
Δεν της εχω πει οτι στα 7 αυτα πρωτα χρονια εχω εγω την πρωτη εικονα απο το πατερα μου. Εκεινος να κλαιει μπροστα μου και ολος ο χωρος διπλα απο τα σκαλια που ειχαμε καθισει να βαφεται μαυρος. μαυρα τα σκαλια. οι πολυκατοικιες, τα πεζοδρομια μαυρος κι ο ιδιος ο ουρανος. νομιζω οτι κατι ελεγε για τη μανα μου πως τον ειχε αφησει (και καλα του εκανε) και μ αυτο μαυριζε τη ψυχη του 3χρονου γιου του. τα παντα ειχαν πραγματικοτατα μαυρισει. το βλεμμα μου ειχε γινει μαυρο....η πρώτη εικόνα καταθλιψης στη ζωη μου τετοιον εγωιστη δεν εχω ξαναδει. μαζι του ομως φευγουν οι σαρκες ολοκληρες της οικογενειας μου. απελευθερωνομαι αλλα οχι μονο απο το πατερα οπυ, απο τη μανα μου, απο ολους. ενα πολυ ξεκαθαρο συναισθημα με γραπωνει αυτες τις ημερες οτι δεν χρωσταω τιποτα σε κανενα, μα σε κανενα παρα μονο στον εαυτο μου

[arktos]

διαβάζω την απάντηση σου αλέξανδρε και ζηλεύω αυτο που λες οτι δε χρωστάς τίποτα και σε κανένα.αδύνατο να γίνω ένα μαζί του.κι όσο προσπάθησα, μόνο οι τύψεις μου απέμειναν.

[Sofia]

Αλέξανδρε, θεωρείς οτι δεν εχεις αναγκη κανεναν?σε ρωτάω επηρεασμενη απο το \"Δεν χρωστάω τίποτα σε κανενα\".....

[alexandros3]

Originally posted by Sofia
Αλέξανδρε, θεωρείς οτι δεν εχεις αναγκη κανεναν?σε ρωτάω επηρεασμενη απο το \"Δεν χρωστάω τίποτα σε κανενα\".....

Δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Αλλά το προσεγγίζει. Αυτό που αισθάνομαι κυρίως αυτό το καιρό όλο και πιο δυνατά είναι ότι ο πρώτος άνθρωπος στη ζωή μου είμαι εγώ. Δεν χαμογελώ αν δεν το θέλω, εκφράζω τα συναισθήματα μου όποια κι αν είναι, δεν χρωστάω τίποτα σε κανέναν, για μένα, σημαίνει ότι δεν έχει κανείς το δικαίωμα να μου πει τι θέλω και πως πρέπει να αισθάνομαι και κυρίως τι να κάνω ή να μην κάνω. Δεν υπάρχει ενοχή. Δεν υπάρχει έλεγχος.

[Sofia]

ωραια αυτά:) καταλαβαινω τί εννοεις....αλλο ομως το να νιωθεις πιο δυνατος κ άλλο οτι δεν εχεις αναγκη κανεναν...επικίνδυνη λεπτή γραμμή (κοκκινή ή οχι δεν ξέρω:)))

ειναι πολύ σημαντικο να νιωσω εγώ δυνατή, να μπορέσω πρώτη εγώ να μου δώσω ασφάλεια, δύναμη, αξια, αγάπη γιατί αν δεν το κανω εγώ κ όλα έρχονται απο άλλους, ουσιαστικα θα στηρίζομαι σε ψεύτικα ποδια.

όμως και το 2 ειναι απαραίτητο:) κι αυτο δεν εχει να κανει με το να σου υποδειξει κανεις τί να πεις,τί να αισθανθεις, τι να νιώσεις...

[alexandros3]

Ποιό είναι το δεύτερο;

Αν σε κατάλαβα σωστά, το δεν χρωστάω τίποτα σε κανέναν δεν συνεπάγεται... μένω μόνος μου! Ακόμα και το δεν έχω ανάγκη κανέναν, που δεν είναι ακριβώς αυτό που αισθάνομαι όπως σου είπα, πάλι δεν σημαίνει μένω μόνος μου. Δεν δημιουργεί \"τείχη\". Το αντίθετο τα γκρεμίζει γιατί μπορείς επιτέλους να είσαι αυτός που θες να είσαι.

[alexandros3]

Originally posted by arktos
διαβάζω την απάντηση σου αλέξανδρε και ζηλεύω αυτο που λες οτι δε χρωστάς τίποτα και σε κανένα.αδύνατο να γίνω ένα μαζί του.κι όσο προσπάθησα, μόνο οι τύψεις μου απέμειναν.

Πήρε πολύ καιρό για να το καταλάβω...