METAIXMIAKH MANA K MONH

[interappted]

θελω ομως να τα βγαλω απο μεσα μου νιωθω τοσο εγωιστρια με το να γινω καλα να ψαξω την αρρωστεια μου να την μελετησω
θελω χρονο μονη μου πολυ, ξαναρχισα κ τη δουλεια μετα απο 1 μηνα αποχης τον μικρο τον βλεπω ελαχιστα κι οταν σκεφτομαι τις ωρες που ειναι στον παιδικο οτι ποναει κι αυτο με την ορφανια του οτι μια βλεπει(οταν με βλεπει)να προσπαθει να ορθοστατησει..με πιανουν τοσες ενοχες για το παιδακι μου..
το χω αφησει μονο να αντιμετωπισει το θανατο του πατερα του!

[Pappas10]

Originally posted by interapptedμηπως η καλυτερη αντιδραση στη ζωη ειναι το γελιο??

Μεγάλη και σωστή κουβέντα...

Όσο για τον μικρό, για άλλη μία φορά απενοχοποιήσου. Από τα λίγα που έχω καταλάβει είναι έξυπνος (πήρε από την μάνα του προφανώς... άμα ήσουν ντουβάρι δεν θα είχες πάθει τίποτα). Τα έξυπνα παιδιά έχουν απίστευτο emotional intelligence. Δεν χρειάζεται να τους εξηγήσεις πολλά... καταλαβαίνουν.

Την απώλεια του πατέρα του ούτως ή άλλως μόνος του θα την αντιμετωπίσει. Τόσο τώρα όσο και αργότερα. Και θα στο πω για άλλη μία φορά. Η μεγαλύτερη ικανοποίηση για τον μικρό θα είναι να δει εσένα καλά. Εσύ υπάρχεις κι εσύ τον ενδιαφέρεις. Όσο καλύτερα είσαι εσύ, τόσο καλύτερα θα είναι και το παιδί.

Όσο για τον χρόνο που λες ότι είναι περιορισμένος, να είσαι σίγουρη ότι και αυτό το καταλαβαίνει. Άλλωστε σου δίνει άλλο ένα κίνητρο... τον λίγο χρόνο που θα είσαστε μαζί να λειτουργείς πιο δημιουργικά μαζί του.

Θα στο πω για άλλη μία φορά. Εσύ θα κερδίσεις...

Με εκτίμιση και πάντα φιλική διάθεση,

Παππάς10 ή κατά κόσμον Μιχάλης.

[interappted]

Κατα κοσμον Μιχαλη για αλλη μια φορα βρεθηκες να μου κανεις μικρα εγκεφαλικα θετικα ηλεκτροσοκ!
χθες δεν τον ειδα καθολου το μικρο..
ειχα συνεδρεια κ μετα εκανα βολτα στο Θερμαικο κ χαρηκα που δεν επεσα μεσα οταν ηρθα κοιμοταν!

λες να πιανει που εστω κ στα 5 λεπτα που τον βλεπω λεω ενα\"σε αγαπω πολυ\"?
λες να κανω καλο που του ζηταω να καταλαβει οτι ο χρονος μου ειναι περιοπρισμενος κ χρειαζομαι χρονο να βαλω την οικογενεια μας σε ταξη μετα το θανατο του πατερα του κι οτι εχουν παθει τα νευρα μου?
κανω καλα? η ειναι μικρος για τετοιες κουβεντες?

ακομα κ τα 5 λεπτα μη κ μη ημουνα
καταλαβαινω οτι κανει παραλογα πραγματα για να μου κερδισει την προσοχη εγω θυμαμαι τον εαυτο μου μικρη κ απλα αδιαφορω μονο κ μονο για να μην του γινει τροπος συμπεριφορας οι ακρεαιες αντιδρασεις
ισως στο μυαλο του να νομιζει οτι αδιαφορω γενικοτερα??

να σου πω κ κατι αλλο?ασχετο αυτη η φραση στο τελος
με εκτιμιση κτλ μου κανει κατι σαν αποχαιρετηστηρια καθε φορα

[Pappas10]

Καλή μου Ίντερ,

Κατ\' αρχάς να δηλώσω ότι ΔΕΝ είμαι ψυχολόγος ούτε ψυχίατρος. Από ένα σημείο και μετά δηλαδή δεν ξέρω. Ίσως για κάποια πράγματα να ήταν καλύτερο να συμβουλευτείς έναν ειδικό.

Originally posted by interappted
Κατα κοσμον Μιχαλη για αλλη μια φορα βρεθηκες να μου κανεις μικρα εγκεφαλικα θετικα ηλεκτροσοκ!
χθες δεν τον ειδα καθολου το μικρο..
ειχα συνεδρεια κ μετα εκανα βολτα στο Θερμαικο κ χαρηκα που δεν επεσα μεσα οταν ηρθα κοιμοταν!

Το ότι μπορεί και κοιμάται χωρίς εσένα νομίζω δείχνει κάτι. Ότι κάπου έχει μία ηρεμία μέσα του. Και νομίζω ότι είναι καλό που κάνεις βόλτες στον Θερμαϊκό... το κύμμα και η θάλασσα πάντα βοηθάνε.

Originally posted by interapptedλες να πιανει που εστω κ στα 5 λεπτα που τον βλεπω λεω ενα\"σε αγαπω πολυ\"?
λες να κανω καλο που του ζηταω να καταλαβει οτι ο χρονος μου ειναι περιοπρισμενος κ χρειαζομαι χρονο να βαλω την οικογενεια μας σε ταξη μετα το θανατο του πατερα του κι οτι εχουν παθει τα νευρα μου?
κανω καλα? η ειναι μικρος για τετοιες κουβεντες?

Δεν ξέρω αν πρέπει ή δεν πρέπει να κάνεις τέτοιες κουβέντες ειλικρινά. Γι\' αυτό καλύτερα να ρωτήσεις έναν ειδικό. Πάντως το \"σ\' αγαπώ\" στο παιδί σου πάντα κάνει καλό. Ιδίως όταν τον βλέπεις λίγο.

Originally posted by interapptedακομα κ τα 5 λεπτα μη κ μη ημουνα
καταλαβαινω οτι κανει παραλογα πραγματα για να μου κερδισει την προσοχη εγω θυμαμαι τον εαυτο μου μικρη κ απλα αδιαφορω μονο κ μονο για να μην του γινει τροπος συμπεριφορας οι ακρεαιες αντιδρασεις
ισως στο μυαλο του να νομιζει οτι αδιαφορω γενικοτερα??

Και πάλι δεν είμαι ειδικός. Από την προσωπική μου εμπειρία θυμάμαι την μητέρα μου να αδιαφορεί όταν έκανα βλακείες για να της τραβήξω την προσοχή. Δεν αισθανόμουν ότι αδιαφορεί γενικώς όμως γιατί έκανε άλλα πράγματα για εμένα. Αν τον παίρνεις στο πάρκο ή παίζεις λίγο μαζί του ή του λες \"σ\' αγαπώ\" ακόμα και για 5 λεπτά... νομίζω ότι καταλαβαίνει.

Originally posted by interapptedνα σου πω κ κατι αλλο?ασχετο αυτη η φραση στο τελος
με εκτιμιση κτλ μου κανει κατι σαν αποχαιρετηστηρια καθε φορα

Να το αλλάξω σε Με εκτίμηση και πάντα φιλική διάθεση εις το επανιδείν???? :ρ :ρ :ρ

Μία τελευταία παρατήρηση αφού ξανατονίσω ότι ΔΕΝ είμαι ειδικός. Να είσαι σίγουρη ότι ο μικρός καταλαβαίνει πολύ περισσότερα απ\' όσα νομίζεις... ίσως και απ\' όσα είναι σε θέση να σου δείξει ο ίδιος. Νομίζω ότι ο εαυτός σου είναι πολύ σημαντικός ΚΥΡΙΩΣ για τον μικρό. Μην τον φέρνεις λοιπόν σε αντιπαράθεση με τον μικρό. Πρέπει να σκέφτεσαι ότι όταν εσύ νικήσεις, θα είναι εφαλτήριο για τον μικρό να ξεπεράσει τις όποιες φοβίες ή ανασφάλειες μπορεί να του προκαλεί τώρα η κατάσταση.

Θα στο πω για άλλη μία φορά. Εσύ θα νικήσεις... φαίνεται γαμώ την τρέλα μου.

Μιχάλης κατά διαδίκτυο Παππάς10

[interappted]

ναι Μιχαλη ειμαι δυνατη οπαναθεμα με !ειδικος δεν εισαι αλλα εχεις εμπειρια απο μανα με προβληματα κ δεν τα διαβασες σε βιβλια
ερωτηση:εμπειρια ζωης η βιβλια τελικα?
μου αρεσε πολυ η αλλαγη της υπογραφης!!!!

παλι θα σε ευχαρηστησω..
πως σε ειχα πει καποτε?
ενθαρρυνση της καθε μανουλας με ψυχολογικα!

[Pappas10]

Originally posted by interappted
ναι Μιχαλη ειμαι δυνατη οπαναθεμα με !ειδικος δεν εισαι αλλα εχεις εμπειρια απο μανα με προβληματα κ δεν τα διαβασες σε βιβλια
ερωτηση:εμπειρια ζωης η βιβλια τελικα?

Η εμπειρία είναι μία προσωποποιημένη περίπτωση Ίντερ. Στην περίπτωση της ψυχολογίας, εκείνος που έχει διαβάσει βιβλία έχε επί της ουσίας μάθει τις εμπειρίες πολλών ανθρώπων. Άρα είναι σε θέση να ξέρει τις καλύτερες λύσεις και τις πιο λειτουργικές. Είναι ερευνητική επιστήμη η ψυχολογία.

Και υπάρχει και μία βασική διαφορά. Εγώ από την εμπειρία μου μπορώ ίσως να καταλάβω... ο Ψυχολόγος ή ο Ψυχίατρος όμως με τις γνώσεις του μπορεί και να θεραπεύσει.

Μιχάλης.

[interappted]

ναι ρε δεν ειπα οτι θα σε αντικαταστησω με τον ψυχιατρο μου η με τον παιδοψυχιατρο...

η υπογραφη σου οσο παει κ μικραινει...

Ιωαννα!

[Pappas10]

Originally posted by interappted
ναι ρε δεν ειπα οτι θα σε αντικαταστησω με τον ψυχιατρο μου η με τον παιδοψυχιατρο...

η υπογραφη σου οσο παει κ μικραινει...

Ιωαννα!

Το ξέρω ότι δεν θα με αντικαταστήσεις... δεν το έγραψα μόνο για εσένα το κείμενο. ;)

Με εκτίμιση και φιλική διάθεση, θα τα ξαναπούμε σύντομα, Παππάς10 ή κατά φυσικόν κόσμον Μιχάλης

[Pappas10]

Ακούς εκεί μικραίνει η υπογραφή μου... τσ τσ τσ τσ τσ... :ρ

[interappted]

παντως ενα χ εκτιμιταιο κουραγιο μας δινεις!

μακαρι κι ογιος μου μεγαλωνοντας να τα δει τα πραγματα ακριβως οπως κι εσυ
να ειναι υπερηφανος για την μανα του κ να μου συγχωρεσει την περιοδο που δεν μπορεσα να ανταπεξελθω σε αυτα που χρειαζοταν..

[interappted]

οσο δυσκολο κ να ειναι...οι σχεσεις μου με το γιο μου με μια λεξη ειναι σκατα
κι ομως σημερα ξυπνησα με τη διαθεση να τις φτιαξω
σκεφτηκα γιατι δεν με θελει ουτε να με δει...ποναει αυτο!
αλλα κατι στο καλο θα σκαρφιστω ειτε με τη χ λογικη μου ειτε βασιζομενη στο συνδιασμο του μητρικου ενστικτου
τι στο καλο εβλεπα εχθες ενα ντοκιμαντερ με τσιταχ στο σκαι εδω αυτα εχουν μητρικο ενστικτο εγω δεν θα χω?????
αμα πια!

[gramle]

οταν ξυπναει το πρωι τι γλυκος που ειναι.... ολο γλυκες του ειμαι. Οταν ομως βραδιαζει στο τελος της ημερας που τα νευρα μου ειναι τεντα παραφερομαι μερικες φορες και ξεσπαω πανω του..... Γαμο τι μου, πως να κοντρολαρω τα ρημαδονευρα μου?

[Tass]

Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζω και εγώ και πολύ περισσότερο τώρα με την εγκυμοσύνη. Ενώ την λατρεύω την κόρη μου και όταν είμαι μακριά της συνεχώς την έχω στο μυαλό μου, όταν γυρνάω το απόγευμα από την δουλειά τα νεύρα μου είναι κρόσια και δεν αντέχω και πολλά πολλά, οπότε προσπαθώ να κάνω υπομονή αλλά μοιραία κάποια στιγμή όλο και θα μου ξεφύγει κάποια έντονη κουβέντα, με αποτέλεσμα μετά να μπαίνω στον φαύλο κύκλο των ενοχών. Τι κουραστικό πράγμα και τι ψυχοφθόρο.

[gramle]

και καθε φορα λεω \"δεν θα το ξανακανω, τι φταιει το παιδακι? να παιξει θελει, να αστειευτει\" αλλά παλι το ιδιο κανω. Του φωναζω και του αγριευω εκει που πραγματικα δεν χρειαζεται. Μου φωναζει κι αυτος, (με μιμειται) το εχω κανει νευρικο το παιδι.

[Tass]

Εμένα η δικιά μου όταν της φωνάζω σοβαρεύει απότομα, κάθεται όσο πιό μακριά μου γίνεται και όταν αφού ηρεμήσω της λέω \"έλα κοντά\" μου και έρχεται μου λέει με περίσσιο παράπονο \"Μαμά, γιατί δεν με αγαπάς; Ολο μου φωνάζεις, δεν είναι σωστό...\" και φυσικά με κάνει σούπα....