METAIXMIAKH MANA K MONH

[Sofia]

το 2 ειναι η σχεση 2 ανθρωπων.....

οκ, άλλο κατάλαβα απο προηγουμενη σου απαντηση....

[Dalia]

Αλέξανδρε μακάρι να μπορούσα κι εγώ να σκέφτομαι και να νιώθω έτσι.Είναι σημαντικό να νιώθεις δυνατός και ότι δεν εξαρτάσαι από κανέναν.

[kanenas]

Originally posted by alexandros3
Αν σε κατάλαβα σωστά, το δεν χρωστάω τίποτα σε κανέναν δεν συνεπάγεται... μένω μόνος μου! Ακόμα και το δεν έχω ανάγκη κανέναν, που δεν είναι ακριβώς αυτό που αισθάνομαι όπως σου είπα, πάλι δεν σημαίνει μένω μόνος μου. Δεν δημιουργεί \"τείχη\". Το αντίθετο τα γκρεμίζει γιατί μπορείς επιτέλους να είσαι αυτός που θες να είσαι.

πολυ ωραιο αυτο για τα Τειχη

νομζο οτι ι σοφια ενοη πος πρεπι να προσεξις μιν πεσις στο αλο ακρο.

Originally posted by arktos
διαβάζω την απάντηση σου αλέξανδρε και ζηλεύω αυτο που λες οτι δε χρωστάς τίποτα και σε κανένα.αδύνατο να γίνω ένα μαζί του.κι όσο προσπάθησα, μόνο οι τύψεις μου απέμειναν.

ακομη κι αν ηταν εστι, παραμενουν γιατι εσυ τις κρατας. εσυ δεν θες ουσιαστικα να τις ξεπερασεις για να μην φανεις στον εαυτο σου κυριως αδιαφορη, σκληρη κλπ. κι ισως γιατι αν τις ξεπερασεις θα πρεπει πλεον να αναλαβεις τις ευθυνες σου (παρεβακε τι σου γραφει ι ιριδα στο θεμα για το διαζιγιο)

[Sofia]

Originally posted by kanenas
νομζο οτι ι σοφια ενοη πος πρεπι να προσεξις μιν πεσις στο αλο ακρο.

ακριβώς αυτό:))! ειναι εύκολο, να βρεθεις απο το ένα ακρο στο άλλο...

[interappted]

Originally posted by alexandros3

Originally posted by interappted
ναι αλλα τι κανεις οταν οι ψυχιατροι σου λενε οτι φταινε τα πρωτα 7 χρονια της ζωης σου?

ΑΧ αυτα τα 7 πρωτα χρονια. Ειναι η πιπιλα της μανας μου. Τα 7 πρωτα σου χρονια ηταν οπως επρεπε να ειναι. Εχεις γερες βασεις γιατι τα 7 πρωτα σου χρονια ηταν οπως επρεπε να ειναι.
Α ρε μανα.
Δεν της εχω πει οτι στα 7 αυτα πρωτα χρονια εχω εγω την πρωτη εικονα απο το πατερα μου. Εκεινος να κλαιει μπροστα μου και ολος ο χωρος διπλα απο τα σκαλια που ειχαμε καθισει να βαφεται μαυρος. μαυρα τα σκαλια. οι πολυκατοικιες, τα πεζοδρομια μαυρος κι ο ιδιος ο ουρανος. νομιζω οτι κατι ελεγε για τη μανα μου πως τον ειχε αφησει (και καλα του εκανε) και μ αυτο μαυριζε τη ψυχη του 3χρονου γιου του. τα παντα ειχαν πραγματικοτατα μαυρισει. το βλεμμα μου ειχε γινει μαυρο....η πρώτη εικόνα καταθλιψης στη ζωη μου τετοιον εγωιστη δεν εχω ξαναδει. μαζι του ομως φευγουν οι σαρκες ολοκληρες της οικογενειας μου. απελευθερωνομαι αλλα οχι μονο απο το πατερα οπυ, απο τη μανα μου, απο ολους. ενα πολυ ξεκαθαρο συναισθημα με γραπωνει αυτες τις ημερες οτι δεν χρωσταω τιποτα σε κανενα, μα σε κανενα παρα μονο στον εαυτο μου

κι ομως αυτα τα 7 χρονια ειναι οτι ειναι
ευτυχως η δυστυχως
μπορει οπως λες να ειχες μαυρο πορτρετο του πατερα σου αλλα η δυναμη σου κι η αυτοπεποιθεση σου δειχνουν οτι οντως ειχες γερες βασεις αυτα τα χρονια απο την μητερα σου προφανως το οτι καταφερες να απαγκιστρωθεις απο ολο το\"οικογενεια\"σημαινει οτι καποια ασφαλεια ενιωθες
Εγω εχω γινει 30,εχω κανει δικο μου παιδι ,εχω χασει τον αντρα μου κ παλι με την μανα μου βγαζω ζορια κ ταλαιπωριες.
κι οταν κανω αποκαλυπτικη ψυχοθεραπεια πισω η μανα μου βρισκεται....αφου οι μανες ευθυνονται για την οριακη διαταραχη.
Παρολαυτα σε ευχαριστω για οσα εγραψες γιατι δινεις ενα ευνασμα να ξυπνησουμε ολοι κ να σπασουμε τον λανθασμενα ομφαλιο λωρο
κι απο οτι ειδε το ευνασμα δεν δωθηκε μονο σε εμενα!!!λιγο καποια λογια λιγο κι ο επαναστατης που κρυβουμε ολοι μεσα μας κατι θα γινει

[kanenas]

Originally posted by alexandros3
Δεν της εχω πει οτι στα 7 αυτα πρωτα χρονια εχω εγω την πρωτη εικονα απο το πατερα μου. Εκεινος να κλαιει μπροστα μου και ολος ο χωρος διπλα απο τα σκαλια που ειχαμε καθισει να βαφεται μαυρος. μαυρα τα σκαλια. οι πολυκατοικιες, τα πεζοδρομια μαυρος κι ο ιδιος ο ουρανος. νομιζω οτι κατι ελεγε για τη μανα μου πως τον ειχε αφησει (και καλα του εκανε) και μ αυτο μαυριζε τη ψυχη του 3χρονου γιου του. τα παντα ειχαν πραγματικοτατα μαυρισει. το βλεμμα μου ειχε γινει μαυρο....η πρώτη εικόνα καταθλιψης στη ζωη μου τετοιον εγωιστη δεν εχω ξαναδει.

Αλεξανδρε, μου κανει εντυπωση πως αφηνεις τη μητερα σου εντελως απεξω. Θελω να πω, δεν νομιζεις πως με τον εναν ή τον αλλον τροπο ισως συνεβαλλε στο να εισαι τοσο τρωτος (τουλαχιστον παλιοτερα) απεναντι στον πατερα σου; Δεν θα μπορουσε να κανει κατι ωστε να προστατευτεις χωρις να διακινδυνεψει η οποια σχεση σου μαυτον; Μηπως αντιθετα, καποιες συμπεριφορες της προκαλεσαν, εμμεσα, την ευαισθησια σου αυτη;

[alexandros3]

Originally posted by kanenas

Originally posted by alexandros3
Δεν της εχω πει οτι στα 7 αυτα πρωτα χρονια εχω εγω την πρωτη εικονα απο το πατερα μου. Εκεινος να κλαιει μπροστα μου και ολος ο χωρος διπλα απο τα σκαλια που ειχαμε καθισει να βαφεται μαυρος. μαυρα τα σκαλια. οι πολυκατοικιες, τα πεζοδρομια μαυρος κι ο ιδιος ο ουρανος. νομιζω οτι κατι ελεγε για τη μανα μου πως τον ειχε αφησει (και καλα του εκανε) και μ αυτο μαυριζε τη ψυχη του 3χρονου γιου του. τα παντα ειχαν πραγματικοτατα μαυρισει. το βλεμμα μου ειχε γινει μαυρο....η πρώτη εικόνα καταθλιψης στη ζωη μου τετοιον εγωιστη δεν εχω ξαναδει.

Αλεξανδρε, μου κανει εντυπωση πως αφηνεις τη μητερα σου εντελως απεξω. Θελω να πω, δεν νομιζεις πως με τον εναν ή τον αλλον τροπο ισως συνεβαλλε στο να εισαι τοσο τρωτος (τουλαχιστον παλιοτερα) απεναντι στον πατερα σου; Δεν θα μπορουσε να κανει κατι ωστε να προστατευτεις χωρις να διακινδυνεψει η οποια σχεση σου μαυτον; Μηπως αντιθετα, καποιες συμπεριφορες της προκαλεσαν, εμμεσα, την ευαισθησια σου αυτη;

Αυτό είναι σίγουρο kanenas.
Παρεπιπτόντως γιατί τη μία φορά γράφεις ως δυσλεξικός και την άλλη γράφεις άψογα?!

[interappted]

ναι ρε kanenas λυσε μας αυτη την απορια

[interappted]

Αλεξανδρε θα θελα πολυ αν σου ειναι ευκολο να περιγραψεις το φερσιμο της μητερας σου.Γιατι οντως επαιξε σημαντικο ρολο στο πως εισαι σαν ανθρωπος πια
Θα θελα να μου πεις απο τα βιωματα σου ο,τι θεωρεις υποβοηθιτικο μιας κ θελω να μεγαλωσω το γιο μου οσο καλυτερα μπορω κ να συμβαλλω στο να γινει δυνατος χαρακτηρας

[alexandros3]

interappted,
όπως σου έχω ξαναπεί νοιάζεσε φοβερά για το παιδί σου κι αυτό φαίνεται από μίλια μακρυά. Αυτό είναι το Α και το Ω.
Από \'κει και πέρα ο καθένας έχει τον τρόπο του να μεγαλώνει τα παιδιά. Εγώ για παράδειγμα θα αλλάξω πολλά από όσα έχω δει στο μεγάλωμα μου.

Ας πούμε το παιδί μου θα το μάθω ότι ο κόσμος δεν είναι δίκαιος, θα του μάθω να είναι και λίγο κάφρος. Να μου πεις αυτά κι αν δεν τα έμαθα από τη μάνα μου, δεν τα έμαθα μόνος μου; Τα έμαθα.

Αυτό που δεν θα αλλάξω θα είναι η αίσθηση απόλυτης ασφάλειας, αγάπης και ενθάρρυνσης και κυρίως πίστης στις δυνατότητες του παιδιού μου. Η αίσθηση ότι είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο στον κόσμο για μένα. Χωρίς να το \"πνίγω\". Απλά μια διακριτική ασφάλεια και πίστη στις δυνατότητες του. Μία αίσθηση ότι το εμπιστεύομαι.

Από τη δικιά μου εμπειρία μην ανησυχείς αν μεγαλώνει χωρίς πατέρα. Απλά να είσαι βράχος. Σημείο αναφοράς. Εστία.
Τι να κάνουμε. Ο ένας σκοτώθηκε στο πόλεμο, ο άλλος είναι ναυτικός, ο άλλος είχε κάποιο ατύχημα, ο άλλος (καλή ώρα) εξαφανίστηκε. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Κοίτα το παιδί να έχει αγάπη. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Χρησιμοποίησε ενθάρρυνση ή αποθάρρυνση, ήπια.
Για παράδειγμα. Ας πούμε ο γιός σου έμαθε καμιά κακιά κουβέντα στη πλατεία. Κι έρχεται σπίτι κι αρχίζει να λέει τους πάντες \"μαλάκες\" έτσι για πλάκα, για να δει τις αντιδράσεις σου. Μία καλή προσέγγιση είναι απλά να τον αγνοήσεις. Να μην επιβραβεύσεις αυτή τη συμπεριφορά με το να του δίνεις σημασία.

Αν για παράδειγμα έρθει τώρα με καλούς βαθμούς απ\' το σχολείο, δείξε ότι χάρηκες. Δείξε ότι είναι αυτό που θες.
Και κυρίως να στέκεσαι δίπλα του και να πιστεύεις στις δυνατότητες του.

Αν μπορείς να βρεις κάποια ΚΑΛΑ πατρικά πρότυπα (όχι άντρας να\'ναι κι ότι να\'ναι) από το οικογενειακό σου περιβάλλον, ας πούμε κάποιος συγγενής σου που τον έχεις σε εκτίμηση, κανόνισε μερικές φορές να βρίσκεστε μαζί. Ή αν έχει ένα παππού καλό να περνάει κάποιες ώρες μαζί του.

Και βέβαια μην παραμελείς τη δική σου ζωή χωρίς αυτή όμως να έρχεται σε σύγκρουση με το παιδί σου.

Μου είναι δύσκολο να μιλάω για οικογένεια χωρίς πατέρα γιατί δεν μπορεί να χωρέσει το δικό μου μυαλό να εγκαταλείψω το παιδί μου. Θα πρέπει όχι απλώς να με σκοτώσουν, να με ακρωτηριάσουν. Αλλά όσο δύσκολο και να μου είναι, αυτά είχα να σου πω.

[kanenas]

Originally posted by alexandros3
Παρεπιπτόντως γιατί τη μία φορά γράφεις ως δυσλεξικός και την άλλη γράφεις άψογα?!

παντα γραφο αψογα, φιλε αλεκο.

ορθογραφημενα οταν αναφερομαι σε κατι που μπορει να θεωρηθει σημαντικο απο αλλα ατομα.

απλοπιημενα οταν γραφο αμιγ(κ)ος για party μου.


υγ ιωαννα στοχο ξανεξιγισι, μα φενετε δεν προσεχις! το μιαλο σου στον πεδαρα δοχτορ ινε!

[interappted]

Originally posted by alexandros3
interappted,
όπως σου έχω ξαναπεί νοιάζεσε φοβερά για το παιδί σου κι αυτό φαίνεται από μίλια μακρυά. Αυτό είναι το Α και το Ω.
Από \'κει και πέρα ο καθένας έχει τον τρόπο του να μεγαλώνει τα παιδιά. Εγώ για παράδειγμα θα αλλάξω πολλά από όσα έχω δει στο μεγάλωμα μου.

Ας πούμε το παιδί μου θα το μάθω ότι ο κόσμος δεν είναι δίκαιος, θα του μάθω να είναι και λίγο κάφρος. Να μου πεις αυτά κι αν δεν τα έμαθα από τη μάνα μου, δεν τα έμαθα μόνος μου; Τα έμαθα.



Αυτό που δεν θα αλλάξω θα είναι η αίσθηση απόλυτης ασφάλειας, αγάπης και ενθάρρυνσης και κυρίως πίστης στις δυνατότητες του παιδιού μου. Η αίσθηση ότι είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο στον κόσμο για μένα. Χωρίς να το \"πνίγω\". Απλά μια διακριτική ασφάλεια και πίστη στις δυνατότητες του. Μία αίσθηση ότι το εμπιστεύομαι.

Από τη δικιά μου εμπειρία μην ανησυχείς αν μεγαλώνει χωρίς πατέρα. Απλά να είσαι βράχος. Σημείο αναφοράς. Εστία.
Τι να κάνουμε. Ο ένας σκοτώθηκε στο πόλεμο, ο άλλος είναι ναυτικός, ο άλλος είχε κάποιο ατύχημα, ο άλλος (καλή ώρα) εξαφανίστηκε. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Κοίτα το παιδί να έχει αγάπη. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Χρησιμοποίησε ενθάρρυνση ή αποθάρρυνση, ήπια.
Για παράδειγμα. Ας πούμε ο γιός σου έμαθε καμιά κακιά κουβέντα στη πλατεία. Κι έρχεται σπίτι κι αρχίζει να λέει τους πάντες \"μαλάκες\" έτσι για πλάκα, για να δει τις αντιδράσεις σου. Μία καλή προσέγγιση είναι απλά να τον αγνοήσεις. Να μην επιβραβεύσεις αυτή τη συμπεριφορά με το να του δίνεις σημασία.

Αν για παράδειγμα έρθει τώρα με καλούς βαθμούς απ\' το σχολείο, δείξε ότι χάρηκες. Δείξε ότι είναι αυτό που θες.
Και κυρίως να στέκεσαι δίπλα του και να πιστεύεις στις δυνατότητες του.

Αν μπορείς να βρεις κάποια ΚΑΛΑ πατρικά πρότυπα (όχι άντρας να\'ναι κι ότι να\'ναι) από το οικογενειακό σου περιβάλλον, ας πούμε κάποιος συγγενής σου που τον έχεις σε εκτίμηση, κανόνισε μερικές φορές να βρίσκεστε μαζί. Ή αν έχει ένα παππού καλό να περνάει κάποιες ώρες μαζί του.

Και βέβαια μην παραμελείς τη δική σου ζωή χωρίς αυτή όμως να έρχεται σε σύγκρουση με το παιδί σου.

Μου είναι δύσκολο να μιλάω για οικογένεια χωρίς πατέρα γιατί δεν μπορεί να χωρέσει το δικό μου μυαλό να εγκαταλείψω το παιδί μου. Θα πρέπει όχι απλώς να με σκοτώσουν, να με ακρωτηριάσουν. Αλλά όσο δύσκολο και να μου είναι, αυτά είχα να σου πω.

Eνα μεγαλο ευχαριστω
κι ενα ΜΠΡΑΒΟ σου για τις αποψεις σου
μου δινει πολυ κουραγιο οτι μια μανα κι ενα παιδι μεγαλωσαν ετσι
σκληρος θα του μαθω κι εγω να ειναι γιατι καφρος οπως πολυ καλα ειπες ειναι ο κοσμος μας χωρις να εξαιρουνται καποιες αρετες
οσο για αυτο που ειπες οτι μονο που ειπες οτι πρεπει να σε ακρωτηριασουν για να εγκαταλειψεις το παιδι σου..τα σεβη μου

[interappted]

Originally posted by kanenas

Originally posted by alexandros3
Παρεπιπτόντως γιατί τη μία φορά γράφεις ως δυσλεξικός και την άλλη γράφεις άψογα?!

παντα γραφο αψογα, φιλε αλεκο.

ορθογραφημενα οταν αναφερομαι σε κατι που μπορει να θεωρηθει σημαντικο απο αλλα ατομα.

απλοπιημενα οταν γραφο αμιγ(κ)ος για party μου.


υγ ιωαννα στοχο ξανεξιγισι, μα φενετε δεν προσεχις! το μιαλο σου στον πεδαρα δοχτορ ινε!

τι θες να πεις Χρηστο???οτι σε εμενα ουδεποτε μιλησες σοβαρα???:P
τι να κανουμε ετυχε ο δρ μου να ειναι εμφανισιμος αλλα πανω απο ολα ΔΡ

[kanenas]

Originally posted by interappted

Originally posted by kanenas

ορθογραφημενα οταν αναφερομαι σε κατι που μπορει να θεωρηθει σημαντικο απο αλλα ατομα.

απλοπιημενα οταν γραφο αμιγος για party μου.

τι θες να πεις Χρηστο???οτι σε εμενα ουδεποτε μιλησες σοβαρα???:P

ε, εσυ ισε δικια μας- εκφραζομαι αυθορμητα!

[interappted]

Originally posted by kanenas

Originally posted by interappted

Originally posted by kanenas

ορθογραφημενα οταν αναφερομαι σε κατι που μπορει να θεωρηθει σημαντικο απο αλλα ατομα.

απλοπιημενα οταν γραφο αμιγος για party μου.

τι θες να πεις Χρηστο???οτι σε εμενα ουδεποτε μιλησες σοβαρα???:P

ε, εσυ ισε δικια μας- εκφραζομαι αυθορμητα!

καλα τοτε το εκλαμβανω ως θετικο:P