ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ

[kostas1]

καλησπερα σε ολους,
δεν ειμαι ψυχιατρος ουτε ψυχολογος ψυχαναλητης κλπ, ουτε και εχω κανενα ψυχολογικο προβλημα, ειμαι ενας νεος αντρας που με λενε Κωστα, τυχαια μπηκα στην ιστιοσελιδα αυτη και πραγματικα συγκινηθηκα με αυτα που γραφετε στα μηνυματα σας οι μεν και οι δε, και αποφασισα να σας γραψω τις σκεψεις μου, αν θελετε διαβαστε να δειτε τουλαχιστον εγω πως αντιμετωπσα την ζωη μεχρι σημερα και ειμαι πραγματικα ενα χαρουμενο κοινωνικο και αισιοδοξο ατομο.
Πιστευω οτι ολα ξεκινανε απο το μυαλο του ανθρωπου αν μας μπει μια ιδεα στο μυαλο μας οτι δεν ειμαστε καλα παραγματικα δεν θα νοιωθουμε καλα και οσο περναει ο καιρος αυτο μας γινεται βιωμα και τροπος ζωης.
Εγω προσωπικα εφηρμοζα και εφαρμοζω στην ζωη μου ορισμενα πραγματα αυτα θα σας πω, προσπαθηστε και εσεις να τα πιστεψετε και να τα εφαρμοσετε, γιατι ακραδαντα πιστευω οτι ενα πολυ μεγαλο ποσοστο απο εσας εχετε πεισει τον εαυτο σας οτι ειστε ψυχικα αρρωστοι ενω ειστε υγιεστατοι και αυτο το αποδεικνυει ο γραπτος σας λογος.
κατ αρχας επιδιωκα να εχω πολλες παρεες με κριτηριο ΠΑΝΤΑ να ηταν πολυ ευχαριστες και να γελω συνεχεια, απεφευγα ατομα μελαγχολικα και με οτιδηποτε προσωπικο ή αλλο προβλημα, δεν με ενδιεφερε αν ηταν πραγματικοι φιλοι αφου δεν ειχα καμμια απαιτηση απ αυτους, δεν με ενδιεφερε τι λεγαν για μενα, περνουσα καλα και ευχαριστα μαζι τους? συνεχιζα, δεν περνουσα καλα άλλαζα παρεα.
Δεν δεχομουν ποτε να συζητησω και να φορτωθω προβληματα αλλων (εννοειται σοβαρα προβληματα), ποτε δεν κλεινομουν στο σπιτι μου και απεφευγα να μενω με τις ωρες στο κομπιουτερ, προτιμουσα να βγαινω εξω, παντα αντιμετωπιζα τις οχι και λιγες δυσκολιες της ζωης μου με καλαμπουρι και αυτοσαρκασμο, στην στεναχωρια επειθα τον εαυτο μου που θα παει? αυριο ξημερωνει μια καινουργια μερα και θα περασει και πραγματι περνουσε, παρ ολο που ειμαι αγχωδης προσπαθω να ιεραρχησω τις υποχρεωσεις μου και απεφευγα οτι μου δημηιουργουσε αγχος και υπερενταση ακομη και εργα στην τηλεοραση ή κινηματογραφο, πραγματι στην ζωη υπαρχουν ανθρωποι ποι υποφερουν και ειναι δυστιχισμενοι, οποτε μπορουσα οικονομικα τουλαχιστον βοηθουσα αλλα μεχρι εκει εφευγα και δεν εκτιζα σπιτι στο μυαλο μου με τα προβληματα τους, στην εργασια μου την εκανα οσο καλυτερα θεωρουσα εγω και ποτε με αποδοση 100% αλλα εδειχνα οτι δουλευα με αποδοση 150% η αντιδραση μου σε παρατηρησεις σχολια κει σε ειρωνιες ακομη τηρουσα ο μπαινακης και ο βγαινακης, σχολωντας δε κατεβαζα μια κουρτινα και αφηνα τα προβληματα στην εργασια μου, ποτε μα ποτε δεν συζητουσα θεματα της εργασιας μου με την παρεα μου η οποια επισης ποτε δεν ηταν απο τον χωρο εργασιας μου, στις σχεσεις μου ποτε δεν προγραματιζα το αυριο, ουτε και που θα κατεληγε ή αν θα μου βγει καλη ή κακη, δεν θεωρουσα καμμια κοπελλα κτημα μου και δεν δεχομουν να γινω κτημα καμμιας, περνουσα καλα? συνεχιζα, δεν περνουσα? εφευγα, παντα εκανα και κανω θετικες μονο σκεψεις με αποτελεσμα να εκπεμπω και εισπρατω μονο θετικη ενεργεια, οποιος με πλησιαζε και μουλεγε ο ή η ταδε ειπαν για εσενα-τους εκοβα αποτομα και τους απαντουσα ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ σε παρακαλω μην μου λες τιποτε, το διο αντιδρουσα και στα κουτσομπολια ή στα ασχημα νεα (αρρωστιες-θανατους κλπ),αυτο δεν το εκανα απο αδιαφορια αλλα απο αμυνα να μην στενοχωρηθω.
Παντα ειχα διαφορα χομπυ και τα αλλαζα αναλογα με την διαθεση μου, παντα πηγαινα εκδρομες και απεφευγα τα πολλα ξενυχτια με ποτα κλπ προτιμω να ξυπναω νωρις το πρωϊ για να παω ειτε εκδρομη ή μπανιο στη θαλασσα ή ακομη και βολτα με τα ποδια, αν δεν μπορουσε κανενας φιλος μου πηγαινα μονος και ανοιγα κουβεντα, ευχαριστη παντα, με αγνωστους και την συζητηση την κατηθυνα εγω και οχι ο αλλος.
Θα με ρωτησετε αφασια εισαι? οχι σας λεω ειμαι αγχωδης αλλα το καταπολεμω, θα με ρωτησετε αναισθητος εισαι? σας απαντω ΟΧΙ ειμαι πολυ ευαισθητος και απο αμυνα προσπαθω και το ριχνω στην αναισθησια οτιδηποτε παει να επηρεασει την ψυχικη μου διαθεση ΑΝΤΙΔΡΩ, καποτε ειχα φοβια με το υψος και δεν σας κρυβω ανεβαινα συνεχεια στην ταρατσα της πολυκατοικιας και κοιτουσα συνεχεια κατω, καθε μερα, το ειχα βαλει πεισμα και το ξεπερασα, ειχα φοβια με τα φιδια και συνεχεια πηγαινα στο σπιτι ενος φιλου μου που ειχε ενα φιδι μεχρι που το συνηθισα και το ξεπερασα, αλλα ΗΘΕΛΑ να το ξεπερασω.
Οτι θελετε απ αυτα που σας γραφω κρατηστε τα, οτι δεν θελετε πεταξτε τα, αλλα ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ αλλαξτε συνηθειες, αλλαξτε σπιτι, αλλαξτε τροπο ζωης,μην περιμενετε απο τους γιατρους να σας βοηθησουν με χαπια καταστολης, βοηθηστε ΕΣΕΙΣ οι ιδιοι τον εαυτο σας, αν θελετε να θεραπευθειτε, πιστεψτε με μπορειτε.
σας ευχομαι το καλυτερο για εσας.
Κωστας

[τι-ποτέ]

και σε σένα κώστα ευχόμαστε τα καλύτερα...
περιγράφεις με ειλικρίνεια όλες σου τις προσπάθειες. φαίνεσαι ευαίσθητο άτομο΄...

[Dalia]

Μπράβο σου που τα αντιμετωπίζεις όλα με αυτό τον τρόπο.Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να κάνω το ίδιο.Αλλά εγώ επηρεάζομαι από το παραμικρό που θα συμβεί.Μπορεί και από τα πιο ασήμαντα πράγματα να πέσει η ψυχολογία μου.Προσπαθώ μερικές φορές να κρατήσω κι εγώ αυτή την άμυνα που λες κι εσύ απέναντι σε ανθρώπους και καταστάσεις για να μην στεναχωρεθώ αλλά συνήθως δεν τα καταφέρνω και τελικά επηρεάζομαι.

[kostas1]

παιδια και εσεις μπορειτε εγω δεν ειμαι ο ανθρωπος φαινομενο, ενας απλος ανθρωπος ειμαι αλλα με θεληση ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ !!!!!!!!!!!

[αννυ]

α,ρε κωστα.ωραια τα λες και εγω καπως ετσι ημουν πριν αλλα δεν ειναι τοσο ευκολα οσο τα λες.καποιοι απο τα ατομα εδω μεσα ειναι πραγματικα αρρωστοι.δεν μπορεις να πεις σε εναν διαβητικο...μην εισαι διαβητικος.ειναι το ιδιο πραγμα.παρολα αυτα ολοι μπορουμε να το παλεψουμε ειτε με φαρμακα ειτε χωρις και αν γινουμε καλα..
οτι και να ειναι,δεν μπορει θα περασει..

[Dalia]

Είναι καλά όλα αυτά αν είσαι στην αρχή του προβλήματος και θέλεις να αλλάξεις τρόπο ζωής για να το προλάβεις να μην εξελιχθεί σε κάτι χειρότερο.Αν όμως σε έχει ρίξει εντελώς π.χ. η κατάθλιψη,όπως εμένα,και για πολύ καιρό,τότε όλα αυτά ακούγονται πάρα πολύ δύσκολα.

[liberchild]

Aπο αυτά που διάβασα για σένα φίλε Κώστα σχημάτισα την εντύπωση οτι είσαι κ σύ ένας ευαίσθητος άνθρωπος.Οι συμβουλές σου και ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τη ζωή είναι πολύτιμα για όλους κ όχι μόνο για τους υπερευαίσθητους.Αλλά κάποιες περιπτώσεις χρειάζονται απαραίτητα ψυχολογική η ψυχιατρική βοήθεια.Ακριβώς για να φτάσουν στο σημείο που βρίσκεσαι εσύ.

[interappted]

πολυ ωραια μας τα λες κ μακαρι να αντιμετωπιζαμε ολοι ετσι τα δυσκολα μας.Δεν θελω να συμπεριλλαβω ολα τα μελη αλλα σε καποιυος απο εμας ενω η λογικη παραμενει ακεραια(αν και τα χαπια μας μπλοκαρουν τον τροπο σκεψης )αλλα το προβλημα ειναι οτι το συναισθημα μπολοκαρει τη λογικη,δεν την αφηνει να \"περασει\"η αλλιως να στο πω η φωνη της λογικης ψυθιριζει κ το συναισθημα ουρλιαζει..το δυσκολο ειναι να δυναμωσουμε τη φωνη της λογικης..

[lol]

Originally posted by kostas1
κατ αρχας επιδιωκα να εχω πολλες παρεες με κριτηριο ΠΑΝΤΑ να ηταν πολυ ευχαριστες και να γελω συνεχεια, απεφευγα ατομα μελαγχολικα και με οτιδηποτε προσωπικο ή αλλο προβλημα, δεν με ενδιεφερε αν ηταν πραγματικοι φιλοι αφου δεν ειχα καμμια απαιτηση απ αυτους, δεν με ενδιεφερε τι λεγαν για μενα, περνουσα καλα και ευχαριστα μαζι τους? συνεχιζα, δεν περνουσα καλα άλλαζα παρεα.
Δεν δεχομουν ποτε να συζητησω και να φορτωθω προβληματα αλλων (εννοειται σοβαρα προβληματα),

οποιος με πλησιαζε και μουλεγε ο ή η ταδε ειπαν για εσενα-τους εκοβα αποτομα και τους απαντουσα ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ σε παρακαλω μην μου λες τιποτε, το διο αντιδρουσα και στα κουτσομπολια ή στα ασχημα νεα (αρρωστιες-θανατους κλπ),αυτο δεν το εκανα απο αδιαφορια αλλα απο αμυνα να μην στενοχωρηθω.

Αυτό το λέω συγκάλυψη, όχι λύση του προβλήματος.


Συμφωνώ απόλυτα με τη/τον interappted. Το νοητικό μέρος ΔΕ συνάδει με το συναισθηματικό. Δεν μπορούμε έτσι απλά να ξεπεράσουμε την κατάθλιψη και επιπλέον αν εσύ ο ίδιος είχες ένα καταθλιπτικό επεισόδιο αμφιβάλλω αν οι τρόποι σου λειτουργούσαν. Υποθέτω μάλλον ότι οι \"τεχνικές\" σου είναι περισσότερο τρόπος πρόληψης παρά αντιμετώπισης της κατάθλιψης.

[interappted]

ακριβως lol καλα πολυ καλα μας τα ειπε αλλα εξω απο το χωρο τραγουδαει κ μονο που απεφευγε να κανει παρεα με ατομα που ειχαν αναγκη ...κ αν αυτος καποιοα στιγμη ειχε ενα προβλημα θα του αρεσε να μην ηθελε κανενας να τον αποφυγει για να μη \"φορτωθει τα σοβαρα προβληματα του??\"ασ κανει παρεα με το ζωικο βασιλειο αλλα ξεχασα εχουν κ αυτα τα προβληματα τους ξερεις βολτα για τσισα κτλ

[kanenas]

Originally posted by interappted
το προβλημα ειναι οτι το συναισθημα μπολοκαρει τη λογικη,δεν την αφηνει να \"περασει\"η αλλιως να στο πω η φωνη της λογικης ψυθιριζει κ το συναισθημα ουρλιαζει..

ΔΕΝ ειναι το συναισθημα, φιλη μου. Ουτε λογικη ειναι (οπως ορθα αναφερεις), μα ουτε και για συναισθηματα προκειται. Φανταζομαι αναφερεσαι σε φοβιες, τυψεις, ενοχες, εμμονες κλπ. Ολα αυτα δεν ειναι συναισθηματα, μα τροποι αξιολογησης της πραγματικοτητας.

ΥΓ Απορο πος δεν το χετε σιζιτισι με τον (πεδαρα) ψιχιατρο σου.

[interappted]

αυτα τα πραγματα τα νιωθω αρα τα χαρακτηριζω εγω συναισθηματα οσο κι αν εχεις δικιο σε εμενα παει καπως ετσι:δεν σκεφτομαι-αντιλαμβανομαι Το νιωθω..Αυτο ακριβως προσπαθω να δωσω στον ψυχιατρο μουη να καταλαβει...αλλα θα σου πω τι μου ειπε σχετικα..Ειπε πως οι normal εχουν εκλειψει κ υπαρχουν 3 κατηγοριες πια οι νευρωτικοι(ολος ο ντουνιας)οι μεταιχμιακοι(καλη η κακια ωρα σαν και εμενα)και οι ψυχωτικοι.Μου ειπε οτι οι μεταιχμιακοι δεν κυμαινονται αναμεσα στστους ψυχωτικους και νευρωτικους αλλα εχουν ολα τα ΄συμπτωματα \"των νευρωτικων σε υπερβολικο βαθμο κοινως τρων κολληματα.για το γιατρο μου ολα αυτα ειναι συμπωματα Τι να εννοει ο ποιητης???Ο προηγουμενος που μου ειπε οτι ειναι αντιληψεις της πραγματικοτητας πολλες φορες μαλιστα λαθος εκτιμισεις συμφωνισα μεν δεν με καλυψε δε αφου το ρημα που χρησιμοποιω ειναι το νιωθω..λεω νιωθω τυψεις οχι εχω τυψεις.μακαρι να καταλαβες....

[alexandros3]

kostas1 έχω ένα φίλο που είναι σαν αυτό που περιγράφεις...
Είναι εντελώς μόνος του...

[kanenas]

Originally posted by interappted
αυτα τα πραγματα τα νιωθω αρα τα χαρακτηριζω εγω συναισθηματα οσο κι αν εχεις δικιο σε εμενα παει καπως ετσι:δεν σκεφτομαι-αντιλαμβανομαι Το νιωθω..Ο προηγουμενος που μου ειπε οτι ειναι αντιληψεις της πραγματικοτητας πολλες φορες μαλιστα λαθος εκτιμισεις συμφωνισα μεν δεν με καλυψε δε αφου το ρημα που χρησιμοποιω ειναι το νιωθω..λεω νιωθω τυψεις οχι εχω τυψεις.μακαρι να καταλαβες....

Καλη μου, επειδη χρησιμοποιεις το ρημα \"νιωθω\", δεν σημαινει οτι προκειται για συναισθημα. κ το κριο το νιοθις (υποθετο)!

πρβλ. (τα ιππογραμιζμενα δικα μου, τα πλαγια στιχια απο το σιγγραφεα)

\"Of major consequence to our health is the use of guilt. Guilt is not an emotion you were born with. It was taught to you by your caretakers, primarily parents. Guilt is not even a separate emotion. Guilt is feeling bad about yourself. Guilt is anger turned inwards. The ultimate degree of guilt is depression. Guilt with having normal emotions is what I consider the cause of most emotional problems. It is basic to depression. The emotions are normal. If we are guilty or afraid to have them, we are trapped from the beginning. There is no way not to have emotions. How many people have a chance to feel bad about themselves (be depressed), by nothing more than reacting to a situation with a perfectly normal emotion, which all of their life they have considered it was necessary to repress?\"


http://www.longlifecatalogs.com/Category.asp?Category=49

[perpatontas..]

Originally posted by kostas1
καλησπερα σε ολους,
δεν ειμαι ψυχιατρος ουτε ψυχολογος ψυχαναλητης κλπ, ουτε και εχω κανενα ψυχολογικο προβλημα, ειμαι ενας νεος αντρας που με λενε Κωστα, τυχαια μπηκα στην ιστιοσελιδα αυτη και πραγματικα συγκινηθηκα με αυτα που γραφετε στα μηνυματα σας οι μεν και οι δε, και αποφασισα να σας γραψω τις σκεψεις μου, αν θελετε διαβαστε να δειτε τουλαχιστον εγω πως αντιμετωπσα την ζωη μεχρι σημερα και ειμαι πραγματικα ενα χαρουμενο κοινωνικο και αισιοδοξο ατομο.
Πιστευω οτι ολα ξεκινανε απο το μυαλο του ανθρωπου αν μας μπει μια ιδεα στο μυαλο μας οτι δεν ειμαστε καλα παραγματικα δεν θα νοιωθουμε καλα και οσο περναει ο καιρος αυτο μας γινεται βιωμα και τροπος ζωης.
Εγω προσωπικα εφηρμοζα και εφαρμοζω στην ζωη μου ορισμενα πραγματα αυτα θα σας πω, προσπαθηστε και εσεις να τα πιστεψετε και να τα εφαρμοσετε, γιατι ακραδαντα πιστευω οτι ενα πολυ μεγαλο ποσοστο απο εσας εχετε πεισει τον εαυτο σας οτι ειστε ψυχικα αρρωστοι ενω ειστε υγιεστατοι και αυτο το αποδεικνυει ο γραπτος σας λογος.
κατ αρχας επιδιωκα να εχω πολλες παρεες με κριτηριο ΠΑΝΤΑ να ηταν πολυ ευχαριστες και να γελω συνεχεια, απεφευγα ατομα μελαγχολικα και με οτιδηποτε προσωπικο ή αλλο προβλημα, δεν με ενδιεφερε αν ηταν πραγματικοι φιλοι αφου δεν ειχα καμμια απαιτηση απ αυτους, δεν με ενδιεφερε τι λεγαν για μενα, περνουσα καλα και ευχαριστα μαζι τους? συνεχιζα, δεν περνουσα καλα άλλαζα παρεα.
Δεν δεχομουν ποτε να συζητησω και να φορτωθω προβληματα αλλων (εννοειται σοβαρα προβληματα), ποτε δεν κλεινομουν στο σπιτι μου και απεφευγα να μενω με τις ωρες στο κομπιουτερ, προτιμουσα να βγαινω εξω, παντα αντιμετωπιζα τις οχι και λιγες δυσκολιες της ζωης μου με καλαμπουρι και αυτοσαρκασμο, στην στεναχωρια επειθα τον εαυτο μου που θα παει? αυριο ξημερωνει μια καινουργια μερα και θα περασει και πραγματι περνουσε, παρ ολο που ειμαι αγχωδης προσπαθω να ιεραρχησω τις υποχρεωσεις μου και απεφευγα οτι μου δημηιουργουσε αγχος και υπερενταση ακομη και εργα στην τηλεοραση ή κινηματογραφο, πραγματι στην ζωη υπαρχουν ανθρωποι ποι υποφερουν και ειναι δυστιχισμενοι, οποτε μπορουσα οικονομικα τουλαχιστον βοηθουσα αλλα μεχρι εκει εφευγα και δεν εκτιζα σπιτι στο μυαλο μου με τα προβληματα τους, στην εργασια μου την εκανα οσο καλυτερα θεωρουσα εγω και ποτε με αποδοση 100% αλλα εδειχνα οτι δουλευα με αποδοση 150% η αντιδραση μου σε παρατηρησεις σχολια κει σε ειρωνιες ακομη τηρουσα ο μπαινακης και ο βγαινακης, σχολωντας δε κατεβαζα μια κουρτινα και αφηνα τα προβληματα στην εργασια μου, ποτε μα ποτε δεν συζητουσα θεματα της εργασιας μου με την παρεα μου η οποια επισης ποτε δεν ηταν απο τον χωρο εργασιας μου, στις σχεσεις μου ποτε δεν προγραματιζα το αυριο, ουτε και που θα κατεληγε ή αν θα μου βγει καλη ή κακη, δεν θεωρουσα καμμια κοπελλα κτημα μου και δεν δεχομουν να γινω κτημα καμμιας, περνουσα καλα? συνεχιζα, δεν περνουσα? εφευγα, παντα εκανα και κανω θετικες μονο σκεψεις με αποτελεσμα να εκπεμπω και εισπρατω μονο θετικη ενεργεια, οποιος με πλησιαζε και μουλεγε ο ή η ταδε ειπαν για εσενα-τους εκοβα αποτομα και τους απαντουσα ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ σε παρακαλω μην μου λες τιποτε, το διο αντιδρουσα και στα κουτσομπολια ή στα ασχημα νεα (αρρωστιες-θανατους κλπ),αυτο δεν το εκανα απο αδιαφορια αλλα απο αμυνα να μην στενοχωρηθω.
Παντα ειχα διαφορα χομπυ και τα αλλαζα αναλογα με την διαθεση μου, παντα πηγαινα εκδρομες και απεφευγα τα πολλα ξενυχτια με ποτα κλπ προτιμω να ξυπναω νωρις το πρωϊ για να παω ειτε εκδρομη ή μπανιο στη θαλασσα ή ακομη και βολτα με τα ποδια, αν δεν μπορουσε κανενας φιλος μου πηγαινα μονος και ανοιγα κουβεντα, ευχαριστη παντα, με αγνωστους και την συζητηση την κατηθυνα εγω και οχι ο αλλος.
Θα με ρωτησετε αφασια εισαι? οχι σας λεω ειμαι αγχωδης αλλα το καταπολεμω, θα με ρωτησετε αναισθητος εισαι? σας απαντω ΟΧΙ ειμαι πολυ ευαισθητος και απο αμυνα προσπαθω και το ριχνω στην αναισθησια οτιδηποτε παει να επηρεασει την ψυχικη μου διαθεση ΑΝΤΙΔΡΩ, καποτε ειχα φοβια με το υψος και δεν σας κρυβω ανεβαινα συνεχεια στην ταρατσα της πολυκατοικιας και κοιτουσα συνεχεια κατω, καθε μερα, το ειχα βαλει πεισμα και το ξεπερασα, ειχα φοβια με τα φιδια και συνεχεια πηγαινα στο σπιτι ενος φιλου μου που ειχε ενα φιδι μεχρι που το συνηθισα και το ξεπερασα, αλλα ΗΘΕΛΑ να το ξεπερασω.
Οτι θελετε απ αυτα που σας γραφω κρατηστε τα, οτι δεν θελετε πεταξτε τα, αλλα ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΕ αλλαξτε συνηθειες, αλλαξτε σπιτι, αλλαξτε τροπο ζωης,μην περιμενετε απο τους γιατρους να σας βοηθησουν με χαπια καταστολης, βοηθηστε ΕΣΕΙΣ οι ιδιοι τον εαυτο σας, αν θελετε να θεραπευθειτε, πιστεψτε με μπορειτε.
σας ευχομαι το καλυτερο για εσας.
Κωστας

Φίλε Κώστα...κάποιες καταστάσεις που περιγράφεις αποτελούν ενεργητική αντίδραση απέναντι σε κάτι άσχημο πχ, φόβος για τα φίδια ή υψοφοβία κάποιες άλλες απλώς παθητική πχ αποφυγή καταστάσεων που σου χαλάνε τη διάθεση.

Σίγουρα ο κάθε άνθρωπος έχει και το δικό του τρόπο να αντιδρά και να αντιμετωπίζει καταστάσεις... για παράδειγμα δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να πάνε έτσι εύκολα ενάντια στο φόβο τους. Εάν πιστέψουν ότι μπορούν, τότε ναι θα πάνε. Εκεί είναι όμως και όλο το κλειδί που σίγουρα δεν υπάγεται στη λογική για να λυθεί. Όταν ένας άνθρωπος παθαίνει κρίση πανικού και σου λέει πεθαίνω, ενώ δεν έχει τίποτα το παθολογικό...και του μιλάς και του λες είμαι δίπλα σου μην φοβάσαι, αλλά δεν μπορεί να σε ακούσει, τότε τη λογική εξήγηση μπορείς να δώσεις σε αυτό; (προσοχή δεν λέω ότι είναι τρελλός ο άνθρωπος). Μπορείς να του εξηγήσεις λογικά ότι δεν θα πεθάνει και θεωρείς ότι θα το πιστέψει; Άρα δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.

Με αυτή την ανάλυση δεν θέλω, σε καμία περίπτωση, να πω ότι η κατάσταση έιναι πάρα πολύ δύσκολη για να λυθεί. Δεν είμαι ψυχίατρος- ψυχολόγος για να ξέρω πώς λύνεται, αλλά ξέρω ότι επιδέχεται θεραπεία κάποιο ψυχολογικό- ψυχιατρικό θέμα.

Εσύ επέλεξες να αντιμετωπίσεις τα \"θέματα\" σου με αυτό τον τρόπο.. δεν σημαίνει όμως ότι είναι ο σωστός για τους υπόλοιπους. Το σημείο με τα μαύρα γράμματα στο κείμενο σου για μένα είναι απαράδεκτο από την άποψη πώς στην ουσία αποφεύγεις κάθε είδους ανθρώπινη σχέση και κόβεις δίαυλους επικοινωνίας. Έχω υπάρξει σε παρέες τέτοιου τύπου και δεν άντεξα για πολύ, βαρέθηκα. Όταν η παρέα είναι για να λέει ###κιες συνέχεια για να περνάμε καλά και δεν εμβαθύνει κανένας τους στο χαρακτήρα του άλλου τότε που υφίσταται ανθρώπινη σχέση; Συμφωνώ στο να μην κάνεις δικό σου πρόβλημα τα προβλήματα των άλλων και ούτε είναι καλό συνεχώς να μιλάμε για προβλήματα, αλλά όχι και στο αντίθετο άκρο.

Για μένα δυνατός είναι εκείνος που μπορεί να αγγίξει τις ευαίσθητες του χορδές, να τις νιώσει, να πονέσει από αυτές, να μάθει και να προχωρήσει, και να χαμογελάσει ξανά.
Πιστεύω πώς εδώ μέσα τα περισσότερα άτομα είναι βαθυστόχαστα άτομα που όμως πρέπει να βρούμε έναν τρόπο χειρισμού αυτών των σκέψεων και της πραγματικότητας μας....για να περνάμε καλά μέσα στο πετσί μας.

ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ Ο ΚΆΘΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΟ.