Δεν υπαρχει αυτο που ζω,ελεος!!!

[Eva1995]

Μετα απο πολυ καιρο αποφασισα να γραψω ξανα.τα πραγματα πανε απο το κακο στο χειροτερο...Για οσους δεν θυμουνται ειμαι κοριτσι 17 χρ.Και ναι ζω μαρτυριο.Ιδψ διαταραχη,μια παλια συναισθηματικη εξαρτηση απο αλλο ατομο,τασεις αυτοκτονιας και καταθλιπτικα συμπτωματα.Την ιδψ την ειχα απο μικρη,με διαφορες φοβιες....και ηρθε η μεγαλυτερη πριν ενα χρονο.Φοβος ομοφυλοφιλιας.(Hocd επιστημονικά) και ειναι κλασσικο συμπτωμα της ιδεοψυχαναγκαστικης διαταραχης και το πιο χειροτερο απ'ολα. ψυχαναγκαστικες φαντασιωσεις,νοητικα πειραματα,groinal responses(fake ομοφυλοφιλικοι ερεθισμοι) κτλπ. Πριν απο αυτο ειχα αλλες φοβιες και περασαν. Ολο αυτο ξεκινησε οταν πριν απο 2 χρονια εξαρτηθηκα συναισθηματικα απο μια παλια μου φιλη (το ξερω συμβαινει να εξαρτιομαστε απο αλλα ατομα) και αφου ενιωσα ετσι εξαρτημενη φοβηθηκα πολυ.Δεν ειχα τοτε τις απαραιτητες γνωσεις για την συναισθηματικη εξαρτηση και νομιζα οτι ημουν ομοφυλοφιλη χωρις επιχειρηματα που να στεκουν.Και τοτε αρχισε ο εφιαλτης απο τον οποιο ακομα να ξυπνησω.Αυτος ο φοβος και η ανησυχια και η ξαφνικη ΕΜΜΟΝΙΚΗ αμφιβολια για την ταυτοτητα μου.Δεν σας λεω πολλα,αλλα ειναι οτι χειροτερο θα μπορουσε να μου συμβει.Ενας χρονος με εμμονες,δυσκολιες στον υπνο,καταθλιψη κτλπ.Γιατι δεν ηθελα να ειμαι αμφι/ομο. Προσπαθησα να πω στον εαυτο μου οτι αφου αισθανομαι σεξουαλικη ελξη μονο προς το αντιθετο φυλο οτι δεν τρεχει τιποτα,και πως ενας που ειναι ομοφυλοφιλος/αμφιφυλοφιλος δεν φοβαται ποτε οτι θα γινει αλλα το ξερει, αλλα δυστυχως δεν μπορουσα να καθησυχαστω.Μετα αρχισα να νομιζω οτι ειμαι latent,αλλος εφιαλτης! Εβλεπα μετα στον υπνο μου οτι εκανα φασεις με ατομα του ιδιου φυλου(απο το αγχος λογικα) και μου αρεσε και μετα ξυπνουσα τρομαγμενη προσπαθωντας να τα αγνοησω κι αυτα λεγοντας οτι απλα αγχωνομουν.. αρχισα λοιπον πριν απο λιγες μερες να διαβασω για την συναισθηματικη εξαρτηση στην φιλία με ατομα ιδιου φυλου.Με το που ειδα οτι μπορει να συνδεεται με ομοφυλοφιλικες τασεις εχασα τη γη κατω απο τα ποδια μου.Δεν το περιμενα...αλλα...Ναι,ετσι διαβασα....Ειναι αληθεια/? ποιος ξερει...Πανω που λιγο ειχα ησυχασει τωρα αρχιζω να τρελενομαι ξανα.ξερω μονο οτι αυτη τη συναισθηματικη εξαρτηση την εζησα.ως και η "φιλη"μου νομιζε οτι δεν ημουν νορμαλ χωρις να της πω τιποτα.Παρολο που προσπαθησα να πω στον εαυτο μου οτι η ιδια ειπε μ***ες και οτι ειναι "τρελη¨" σκεφτομαι τωρα μηπως ειχε δικιο.Οντως παραφερομουν,ηταν λες και οντως ημουν (πλατωνικα)ερωτευμενη.αλλα πως ειναι δυνατον,στο παρελθον ενιωθα τόσο στρέιτ όσο ποτέ.Γιατι τωρα?? γιατι να φοβάμαι? Ετσι και συμβενει κατι τετοιο μου καταστρεφεται ολη η ζωη! εχω αποτραβηχτει απο τους ελαχιστους φιλους που ειχα,απο τα αγορια,απο τα μαθηματα,απο τη ζωη! απο ολα! δεν μπορω να ευχαριστηθω τιποτα πλεον.Σκεφτομαι ακομα και να αυτοκτονησω και μαλιστα καθε μερα.Μακαρι να κοιμομουν και να μην ξυπναγα ποτε! Γιατι να ζω με αυτο το φοβο? γιατι να επιβεβαιωνεται απο ολα αυτα που διαβαζω? Εχω πεσει σε μεγαλη καταθλιψη και το χειροτερο,δεν μπορει κανενας να με βοηθησει να απαλαγω απο το αγχος αυτο.(απ'οτι ξερω χρειαζεται γνωσιακη συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεια) και εδω που ζω,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κανεις με τετοια ειδικοτητα και νιωθω τοσο αβοηθητη! δεν ξερω πλεον που να απευθυνθω και παραλληλα καταστρεφεται η ζωη και τα ονειρα μου!!.ωρες ωρες ευχομαι απλα να κοιμηθω και να μην ξαναξυπνησω,θελω να πεθανω βοηθεια!

[edim]

σε καταλαβαινω, σε νοιωθω... Ειμαι ιδεοψυχαναγκαστικη και φοβαμαι ολη την ωρα οτι εχω κανει κατι στο κοντινο ή μακρινο παρελθον το οποιο δεν θα το θυμαμαι τωρα και το οποιο θα απεβη μοιραιο για την ζωη μου (π.χ: οτι απατησα το αγορι μου και θα κολλησω καποιον σοβαρο ιο απο τον οποιο θα πεθανω και θα πεθανει και εκεινος). Δεν εχω σοβαρα επιχειρηματα να το αποδειξω αυτο αλλα αν ειχα, δεν θα ημουν και ιδεοψυχαναγκαστικη. Φοβαμαι την καθε μερα που ξυπναω για το ποια θα ειναι η επομενη νεα σκεψη που θα με ταλαιπωρησει, θα με κανει να κλειστω σπιτι, να θελω να αυτοκτονησω, να μην θελω μια ζωη και διαβιωση τετιοιυ ειδους. Θεωρω οτι το να εισαι σχιζοφρενης ή αν εχεις φουλ καταθλιψη ειναι σαφως καλυτερο απο το να εισαι ιδεοψυχαναγκαστικος διοτι στην πρωτη περιπτωση δεν αντιλαμβανεσαι τι κανεις και τι λες (συνεπως δεν ταλαιπωρεισαι τοσο) ενω στην δευτερη περιπτωση υπαρχει θεραπεια σιγουρη, δηλαδη υπαρχει ειδικευση πανω στο θεμα. Οσον αφορα την ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη, ολα ειναι ρευστα. Εχω αλλαξει τοσους ψυχιατρους και εχω μπει και σε κλινικη αλλα τιποτα. Ισορροπει για λιγο στην αρχη και μετα ξανα τα ιδια! Θελω ειλικρινα πολυ να γινω καλα! Αλλα πως?:(

[betelgeuse]

Ευα , ξερεις πολυ καλα οτι ολα αυτα που σκεφτεσαι δεν εχουν καμμια σχεση με την πραγματικοτητα ή τον χαρακτηρα σου.
Συνεχισε λοιπον να επαναλαμβανεις στον εαυτο σου οτι αυτο ειναι απλα η αντιδραση σου στο αγχος μεχρι να το πιστεψεις.
Αν μεσα στην ημερα εχεις στιγμες που εισαι καλυτερα και πιο ηρεμη , κατεγραψε τι συμβαινει οταν γινεται αυτο . Αν πχ υπαρχει καποιο ατομο που μαζι του να περνας καλα ή καποια δραστηριοτητα που σε ηρεμει αφιερωσε περισσοτερο χρονο εκει.

Καταλαβαινω οτι εκει που μενεις ειναι δυσκολο ως αδυνατον να βρεις ειδικο , και δεν ξερω τι να σου προτεινω περα απο υπομονη και διαβασμα μπας και φυγεις απο το νησι.
Ισως αν διαβαζες βιβλια με γνωσιακες τεχνικες να βοηθουσε . Ψαξε να βρεις στο ιντερνετ και να κατεβασεις μερικα. Μπορει να σε βοηθησουν.

Δεν ξερω αν θα σε παρηγορησει καθολου , αλλα για εμενα η χειροτερη περιοδος ηταν απο τα 16 μεχρι τα 24 και μετα αρχισα να ηρεμω, . Με τον καιρο μαθαινεις να διαχειριζεσαι καλυτερα τις ιδεοληψιες και τους ψυχαναγκασμους και μαθαινεις να αντιδρας καλυτερα.


Α και μην κλεινεσαι μεσα στο σπιτι. Να βγαινεις οσο πιο πολυ μπορεις και αν μπορεις να γυμναζεσαι.

[betelgeuse]

σε καταλαβαινω, σε νοιωθω... Ειμαι ιδεοψυχαναγκαστικη και φοβαμαι ολη την ωρα οτι εχω κανει κατι στο κοντινο ή μακρινο παρελθον το οποιο δεν θα το θυμαμαι τωρα και το οποιο θα απεβη μοιραιο για την ζωη μου (π.χ: οτι απατησα το αγορι μου και θα κολλησω καποιον σοβαρο ιο απο τον οποιο θα πεθανω και θα πεθανει και εκεινος). Δεν εχω σοβαρα επιχειρηματα να το αποδειξω αυτο αλλα αν ειχα, δεν θα ημουν και ιδεοψυχαναγκαστικη. Φοβαμαι την καθε μερα που ξυπναω για το ποια θα ειναι η επομενη νεα σκεψη που θα με ταλαιπωρησει, θα με κανει να κλειστω σπιτι, να θελω να αυτοκτονησω, να μην θελω μια ζωη και διαβιωση τετιοιυ ειδους. Θεωρω οτι το να εισαι σχιζοφρενης ή αν εχεις φουλ καταθλιψη ειναι σαφως καλυτερο απο το να εισαι ιδεοψυχαναγκαστικος διοτι στην πρωτη περιπτωση δεν αντιλαμβανεσαι τι κανεις και τι λες (συνεπως δεν ταλαιπωρεισαι τοσο) ενω στην δευτερη περιπτωση υπαρχει θεραπεια σιγουρη, δηλαδη υπαρχει ειδικευση πανω στο θεμα. Οσον αφορα την ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη, ολα ειναι ρευστα. Εχω αλλαξει τοσους ψυχιατρους και εχω μπει και σε κλινικη αλλα τιποτα. Ισορροπει για λιγο στην αρχη και μετα ξανα τα ιδια! Θελω ειλικρινα πολυ να γινω καλα! Αλλα πως?:(

Edim πηγες στην καινουργια ψυχιατρο?
Αν πηγες πως βλεπεις τα πραγματα , καλυτερα ή οχι?
Nομιζω πως στο εχω ξαναπει ισως μια λυση για εσενα να ηταν παραλληλα με τα φαρμακα , να κανεις και ψυχοθεραπεια ή και ψυχαναλυση.

[Eva1995]

Ευα , ξερεις πολυ καλα οτι ολα αυτα που σκεφτεσαι δεν εχουν καμμια σχεση με την πραγματικοτητα ή τον χαρακτηρα σου.
Συνεχισε λοιπον να επαναλαμβανεις στον εαυτο σου οτι αυτο ειναι απλα η αντιδραση σου στο αγχος μεχρι να το πιστεψεις.
Αν μεσα στην ημερα εχεις στιγμες που εισαι καλυτερα και πιο ηρεμη , κατεγραψε τι συμβαινει οταν γινεται αυτο . Αν πχ υπαρχει καποιο ατομο που μαζι του να περνας καλα ή καποια δραστηριοτητα που σε ηρεμει αφιερωσε περισσοτερο χρονο εκει.

Καταλαβαινω οτι εκει που μενεις ειναι δυσκολο ως αδυνατον να βρεις ειδικο , και δεν ξερω τι να σου προτεινω περα απο υπομονη και διαβασμα μπας και φυγεις απο το νησι.
Ισως αν διαβαζες βιβλια με γνωσιακες τεχνικες να βοηθουσε . Ψαξε να βρεις στο ιντερνετ και να κατεβασεις μερικα. Μπορει να σε βοηθησουν.

Δεν ξερω αν θα σε παρηγορησει καθολου , αλλα για εμενα η χειροτερη περιοδος ηταν απο τα 16 μεχρι τα 24 και μετα αρχισα να ηρεμω, . Με τον καιρο μαθαινεις να διαχειριζεσαι καλυτερα τις ιδεοληψιες και τους ψυχαναγκασμους και μαθαινεις να αντιδρας καλυτερα.


Α και μην κλεινεσαι μεσα στο σπιτι. Να βγαινεις οσο πιο πολυ μπορεις και αν μπορεις να γυμναζεσαι.

ευχαριστω,το θεμα ειναι οτι μαλλον εχω καταθλιψη και γι αυτο δεν εχω ορεξη για δραστηριοτητες...επισης σε ειδικο πηγαινω(παιδοψυχιατρο)αλλα μαλλον δεν ειναι ειδικευμενος στην ιδψ και δεν με καταλαβαινει καθολου,το μονο που μου ειπε ειναι να μου δωσει φαρμακα...τι να πω! οσο για το διαβασμα εκει κ αν ειναι που δεν μπορω να συγκεντρωθω,τωρα για τα βιβλια μακαρι να βρω...

[edim]

Edim πηγες στην καινουργια ψυχιατρο?
Αν πηγες πως βλεπεις τα πραγματα , καλυτερα ή οχι?
Nομιζω πως στο εχω ξαναπει ισως μια λυση για εσενα να ηταν παραλληλα με τα φαρμακα , να κανεις και ψυχοθεραπεια ή και ψυχαναλυση.

αυριο ή μεθαυριο θα παω στην καινουρια ψυχιατρο..Ανυπομονω...Δεν αντεχω ρε παιδια και οσοι εχουν ιδεοψυχαναγκασμους, θα με καταλαβουν! Δεν μπορω να ζω αλλο πια με την παραλογη "λογικη" μου..

[Eva1995]

αυριο ή μεθαυριο θα παω στην καινουρια ψυχιατρο..Ανυπομονω...Δεν αντεχω ρε παιδια και οσοι εχουν ιδεοψυχαναγκασμους, θα με καταλαβουν! Δεν μπορω να ζω αλλο πια με την παραλογη "λογικη" μου..

ειναι γνωσιακης-συμπεριφοριστικης ψυχοθεραπειας?

[edim]

παιδια δεν ξερω αν ακολουθει γνωσιακο μοντελο απλα ξερω σιγουρα οτι ειχε κανει καλα την μαμα μου απο σοβαρη καταθλιψη! παιδια εχω απογοητευτει... ειναι αυτο που εχω ξαναπει ...ειμαι 24 και νιωθω 50....αφηστε που το τελευταιο διμηνο μετα την αρχη της νεας φαρμακευτικης αγωγης εχω παρει 22 κιλα..απο 77 ειμαι 99...με υψος 1.70! :(

[Eva1995]

κι εμενα μου ειπε να μου δωσει φαρμακα και φοβηθηκα λιγο στην αρχη αλλα λεω να την κανω τη δοκιμη.βαζουν τοσα πολλα κιλα????

[STORM LORD]

Ανάλογα με το φάρμακο...
Δεν είναι όλα τα ίδια...