η σχεση με τον ψυχιατρο

[interappted]

Originally posted by Existir

Originally posted by anitak
. Αν θες και τη γνωμη μου, οσα λεει η μανα σου ειναι μια διεξοδος απο αυτην την ευθυνη. στην πραγματικοτητα η ιδια ξερει οτι ΑΝ σε βοηθησει εξαντλωντας τα περιθωρια που παρεχεις για να βοηθηθεις, το προβλημα θα λυθει. για καποιο λογο δεν αποφασιζει να τα εξαντλησει. δεν πιστευω οτι δε θελει ακριβως.

Έχετε σκεφτεί οτί η ευθύνη ουσιαστικά είναι και σε απέναντι σε ένα παιδί που δεν είναι δικό της; Ίσως αποποιείται την ευθύνη γιατί η γυναίκα δεν είναι γιατρός για να ξέρει τι να κάνει. Με όλα της τα άδικα, έχει και ένα δίκιο.

ναι μωρε ο πατερας μου διπολικος εγω οριακη κ ο εγγονος ορφανος...τα χει παιξει αλλα δεν μπορει να βρει τον τροπο να με βοηθησει..δεν ειναι λυση το να πιστευει για μενα ο,τι πιστευει η πεθερα μου..δλδ οτι πρεπει να μπω μεσα απο την στιγμη που οχι απλα δεν παραιτουμε αλλα επαναστατω

[Existir]

Originally posted by interappted
ναι μωρε ο πατερας μου διπολικος εγω οριακη κ ο εγγονος ορφανος...τα χει παιξει αλλα δεν μπορει να βρει τον τροπο να με βοηθησει..δεν ειναι λυση το να πιστευει για μενα ο,τι πιστευει η πεθερα μου..δλδ οτι πρεπει να μπω μεσα απο την στιγμη που οχι απλα δεν παραιτουμε αλλα επαναστατω

Ιντερ, σου ξαναλέω, καμμία μητέρα/γιαγιά δεν μπορεί να πάρει ευθύνη για μια κατάσταση που η ίδια δεν μπορεί να ελέγξει. Αν προσθέσεις οτί η γυναίκα είναι μιας άλλη γενιάς, που δεν γνωρίζει απο αυτά τα πράγματα, τότε το πιθανότερο είναι οτί είναι τρομοκρατημένη και αντιδρά σπασμωδικά. Σε όλη αυτή την ιστορία είστε όλοι σε δύσκολη θέση. Και εσύ και αυτή. Λοιπόν, γιατί δεν αφήνετε τους γιατρούς να αποφασίσουν; Γιατί οι δύο γιατροί δεν μπορούν να συναντηθούν, να συζητήσουν και να αποφανθούν;

[keep_walking]

Αποφανσου εσυ!!!Πως νοιωθεις?Θες να μπεις σε μια κλινικη μηπως μπορεσουν και σε βοηθησουν περισσοτερο ωστε να αντεπεξελθεις στα προβληματα της ζωης ή νομιζεις οτι μπορεις να το παλεψεις μονη σου?Ζυγισε τα θετικα και τα αρνητικα της αποφασης σου...το χειροτερο αρνητικο το να εισαχθεις σε κλινικη φανταζομαι ειναι το στιγμα...αλλιως και εγω θα πηγαινα παρολο που αισθανομαι μια χαρα μονο και μονο μηπως μπορεσω και αποκομισω το κατι παραπανω.

[interappted]

keep αν ακουγες το γιατρο ΜΟΥ η εισαγωγη ειναι δικοπο μαχαιρι.ναι μεν παρακολουθησε σε καθημερινη βαση απο ψυχιατρους αλλα οι συναναστροφες που κανεις..ισως αντι να σε επιρρεασουν να παρεις τα πανω σου μπορει να σε κανουν να σε παρει η κατρακυλα.οποτε κ ο γιατρος ΜΟΥ θεωρησε οτι αν εβρισκα κι αλλους αυτοκαταστροφικους εκει μεσα...θα χορευαμε το χορο του Ζαλογγου!
στους οριακους σαν κι εμενα ειναι ακομα πιο ρισκο.Το στιγμα δε με χαλαει βρε ψυχη..μπω δε μπω το κουβαλαω!

[interappted]

Originally posted by Existir

Originally posted by interappted
ναι μωρε ο πατερας μου διπολικος εγω οριακη κ ο εγγονος ορφανος...τα χει παιξει αλλα δεν μπορει να βρει τον τροπο να με βοηθησει..δεν ειναι λυση το να πιστευει για μενα ο,τι πιστευει η πεθερα μου..δλδ οτι πρεπει να μπω μεσα απο την στιγμη που οχι απλα δεν παραιτουμε αλλα επαναστατω

Ιντερ, σου ξαναλέω, καμμία μητέρα/γιαγιά δεν μπορεί να πάρει ευθύνη για μια κατάσταση που η ίδια δεν μπορεί να ελέγξει. Αν προσθέσεις οτί η γυναίκα είναι μιας άλλη γενιάς, που δεν γνωρίζει απο αυτά τα πράγματα, τότε το πιθανότερο είναι οτί είναι τρομοκρατημένη και αντιδρά σπασμωδικά. Σε όλη αυτή την ιστορία είστε όλοι σε δύσκολη θέση. Και εσύ και αυτή. Λοιπόν, γιατί δεν αφήνετε τους γιατρούς να αποφασίσουν; Γιατί οι δύο γιατροί δεν μπορούν να συναντηθούν, να συζητήσουν και να αποφανθούν;

existir μου ο γιατρος μου με κανει ολοενα κ πιο πολυ να θελω να προσπαθησψ με αυτον με το ικα αλλωστε δεν ειχα νιωσει οτι με καταλαβαινει.περα απο τα φαρμακα δεν μιλαμε ψυχοθεραπευτικα περα απο ενα γεια σου πως τα πας κ να αμφισβητει την αγωγη μου κατι που με κανει εξαλλη..

[keep_walking]

Eμ μηπως πρεπει να το ψαξεις αν αυτο που λεει ο ψυχιατρος σου ισχυει?Λιγο τραβηγμενο μου φαινεται...και το στιγμα μην το υποτιμας ποτε...εχουν τερατωδη μνημη ο κοσμος οταν προκειται για κατι τετοια...επηρεαζει εσενα και την οικογενεια σου...βεβαια εσυ φανταζομαι δεν μενεις σε επαρχια οποτε ειναι καλυτερα τα πραγματα.

[keep_walking]

Βασικα ολους εμας θα βρεις μεσα σε χειροτερη κατασταση πιστευω:p

[keep_walking]

Θες ενα λινκ ξενογλωσσο που μιλανε ασθενεις για την φαρμακευτικη τους αγωγη? Για BPD αυτο δεν εχεις?

[LOSTRE]

κηπ,δώσε το λινκ να διαβασουμε...
Ιντερ,συνηθίζεται οι γιατροί να αμφισβητούν την αγωγή αλλών ιατρων και ειδικα ο ικατζης στον οποίον πήγαινες και μετα άλλαξες...:D

[keep_walking]

http://www.crazyboards.org/forums/index.php?showtopic=17231
http://www.crazyboards.org/forums/index.php?showtopic=13770

Αυτο για μια θεραπεια δεν ξερω αν ειναι αξιοπιστο:
http://www.crazyboards.org/forums/index.php?showtopic=14087

Αυτο για ενα φορουμ με χιλιαδες μυνηματα μονο για personality disorder τα περισσοτερα borderline personality disorder....και μην ξεχνατε ειναι απλως ενα φορουμ.
http://www.crazyboards.org/forums/index.php?s=31bafc3404c5da94ba8390c2313f7e15&s howforum=31

[interappted]

ευχαριστω keep!απο τη στιγμη που αρχισαμε ψυχιατρους κ ψυχοχαπα το στιγμα το πηραμε
δεν μενω σε επαρχια αλλα κ να εμενα στα @@@ μου τι θα ελεγε ο κοσμος αρκει να γινω καλυτερα με το δρ μου το συζητησα αρκετη ωρα 50 λεπτα για την ακριβεια δεν ειναι τραβηγμενο .ναι borderline εχω διαγνωση κ σε εμας ειναι λιγο κουλα τα πραγματα εκει που ισορροπουμε πεφτουμε δεν νομιζω οτι ισχυει το ιδιο που ειπε ο δρ μου για ολες τις ασθενειες οι οριακοι ειμαστε ασταθης συναισθηματικα οποτε ναι αν εκανα παρεα με ατομα το ιδιο αυτοκαταστροφικα απο μενα μπορει απο ενα αριστερο χερι με καψιματα μπορει να κατεληγα χαρακιρι..

[interappted]

Originally posted by LOSTRE
κηπ,δώσε το λινκ να διαβασουμε...
Ιντερ,συνηθίζεται οι γιατροί να αμφισβητούν την αγωγή αλλών ιατρων και ειδικα ο ικατζης στον οποίον πήγαινες και μετα άλλαξες...:D

εχει κι ενα καλο μπορει να ριχνει χωσιμο την ωρα που τα γραφει αλλα τα γραφει!κ που να του πω οτι τα παω καλυτερα
με το διπλασιασμο του efexor κ τα lyrica!!
:D:D

[Kassi]

Originally posted by interappted

Originally posted by gramle
οταν παθαινεις κρισεις τι ακριβως κανεις? εχεις επιγνωση του τι γινεται εκεινη την ωρα?

καμια επιγνωση...μου ρχεται το πενθος σεν ολο του το μεγαλειο(μιας κ η ασθενεια μου εχει να κανει ακριβως με αυτο να νιωθεις ολα τα συναισθηματα στο κοκκινο κ ποσο μαλλον τα συναισθηματα που προκαλει το πενθος)..κ φευγει εντελως το μυαλο δεν θυμαμαι καν τι ελεγα κ τις 2 φορες στο Παπαγεωργιου παρα μονο την λεξη εισαγωγη..εκει εγινε μια επαφη με την πραγματικοτητα που ηταν ασχημη πολυ για να την περιγραψω(το χω κανει ηδη παλιοτερα στο φορουμ)χανεται καθε λογικη..αυτο ειναι το μονο που διαβεβαιωνω..και επανερχεται πολυ αργοτερα κ νιωθω εξαντλημενη.ο Θανασακης μου δυστυχως με εχει δει σε κριση απο οτι μου ειπαν αλλα δεν τον εχω αγγιξει με κακο τροπο αυτον ποτε!απο οτι μου λενε τον εαυτο μου βλαπτω

ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ!ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ ΣΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ Κ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΠΡΟΤΕΙΜΩ ΝΑ ΧΤΥΠΙΕΜΑΙ ΕΓΩ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΚΥΝΔΙΝΕΥΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΟ ΜΕΝΑ...ΕΓΩ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑ ΣΤΟΡΓΗ..

Γιατί σε πειράζει που στην λένε ότι θα βλέψεις το γιο σου;Είναι αλήθεια πως πήγες να το κάνεις αλλά δεν το έκανες γιατί είσαι κακιά αλλά λόγω κάποιας αρρώστιας.Είναι λογικό απ\'την άλλη να φοβούνται.Αλλά στην σπάει μάλλον γιατί σε κάνουν να αισθάνεσαι κακιά.Καλά μαλάκα τι ψυχανάλυση έριξα.Το πτυχίο,το πτυχίο γιατροί!!!!

[interappted]

kassi σου το δινω εγω!σκεφτομουν οταν πεθανε στην αρχη ο αντρας μου για 2-3 μηνες να το κανω αλλα εμεινε μονο στη σκεψη.Οχι δεν πηγα να του κανω.Ημουνα τοσο χαλια στην αρχη που το εξομολογηθηκα εδω οτι για κανενα τριμηνο το σκεφτομουν κ μαλιστα κ τον τροπο που θα το εκανα.Τοτε δεν ειχα πει κουβεντα σε κανεναν (Δεν θυμαμαι αν το ξεστομησα την πρωτη φορα ασυνειδητα στο Παπαγεωργιου μιας κι ελεγα ο,τι να ναι χωρις οιρμο κ ισως κ να το ξεστ5ομησα γιατι εβγαζα τα σωψυχα μου)αλλα απο την στιγμη που εβγαλα συνειδητα απο μεσα μου εδω την σκεψη μου για μενα ειναι μια ενδειξη (κι αποφασισα να το πω κ την Τριτη στο γιατρο ΜΟΥ )οτι το χω σβησει απο τις κακες μου σκεψεις.το ομολογησα αρα συνειδητα ξερω πια μετα απο εναμιση χρονο ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!Κ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΕΚΑΝΑ ΚΑΚΟ!αφου ουτε τοτε δεν αποπειραθηκα καν.
μπορει τωρα να ποναει αλλα αυτος μεγαλονωντας μπορει κ να βρει ευτυχια να κανει οικογενεια,παιδια κ παρα το κενο του πατερα να ειναι χαρουμενος.Δεν εχω ΚΑΝΕΝΑ δικαιωμα να του στερησω την μελλοντικη ευτυχια επειδη ποναει τωρα.για μενα ναι το παλευω και επιβιωνω με το ζορι μεν επιβιωνω δε!κ μαλιστα με ενα σκοπο να δωσω τα δυνατα μου για το παιδι μου.Το Θανασακη ΜΟΥ!ηδη στον παιδικο ειναι ερωτευμενος με μια Μαρια..της παει λουλουδια που κοβει απο το μπαλκονι μας αυτη του λεει οτι ειναι ομορφος κ χαιρεται ο ξανθομπαμπουρας μου.συχνα μου λεει:μαμα αν πεθανεις εσυ,θα αναστηθει ο μπαμπας μου? αλλες φορες μου λεει:καλυτερα να πεθαινες εσυ!κι αυτο με ξυπναει,το μωρο μου νιωθει ανασφαλεια μαζι μου.θα κανω τα παντα,οτι μου λεει ο γιατρος ΜΟΥ για να νιωσει ασφαλεια μαζι μου,να λεει εχασα το μπαμπα μου αλλα η μανα μου ειναι βραχος διπλα μου!ολες οι κακες ,παραλογες σκεψεις αντικαταστηθηκαν με αυτο το σκοπο.θα δυσκολευτω αλλα θα τα καταφεω κ στην πεθερα μου κ στην μανα μου θα μιλησουν τα εργα μου!

[gramle]

Οταν περνας τις κρισεις εχεις επαφη με το περιβαλλον? Δηλαδη αν σου μιλησει ο γιος σου καταλαβαινεις οτι ειναι αυτος ή η μανα σου? Εισαι στον κοσμο σου ή μπορεις να απαντησεις σε κατι που τυχον σου πουνε?