η σχεση με τον ψυχιατρο

[Korina12]

Κορίνα να σε ρωτήσω κάτι; Για ποιον λόγο ξεκίνησες αρχικά να πηγαινεις σε ψυχίατρο και ποσο
καιρό πηγαίνεις συνολικά;

Εχω πολυ αγχος,κρισεις πανικου και ολα αυτα τα ωραια συναισθηματα της απελπισιας,του φοβου κλπ..2 χρονια παω τωρα σ'αυτον.Αλλα παλιοτερα εχω κανει παλι ψυχοθεραπεια και με ψυχολογους κ με ψυχιατρους.

[Korina12]

Lucy ειδα τωρα ενα παλιοτερο σου post που γραφεις κι εσυ προβληματισμους σου για τον ψυχιατρο και την εμπιστοσυνη σ'αυτον.Χαιρομαι που τωρα βλεπω οτι εισαι πιο ησυχη σ'αυτο το θεμα.Και μενα κατα διαστηματα με πιανουν αυτες οι σκεψεις.Οταν ειμαι στις μαυρες μου μαλλον.Εσυ μεταιχμιακη διαταραχη εχεις ε?Κι εμενα μου εχουν πει οτι εχω καποια στοιχεια αλλα οχι τοσο ξεκαθαρα ωστε να παρω επισημα την ταμπελα..:P

[~Lucy~]

Κορινα ναι ειχα τρελη προβληματαρα μεχρι να τον εμπιστευτω, κυριως την περιοδο που βιωνα τη μεγαλη συγχυση του ποια ειμαι-δεν ξερω τι μου γινεται-δεν ξερω τι να πιστεψω για τον οποιονδηποτε και πραγματικα δεν το ευχομαι ουτε στον χειροτερο εχθρο μου αυτο που περασα...δεν ηξερα αν συμπαθω τ'αντερα μου! οχι τον ψυχιατρο μου.. κανενα κριτηριο.. αλλαζα γνωμη στο δευτερολεπτο.. ευτυχως λιγο η αγωγη λιγο η ψυχοθεραπεια ειμαι καλυτερα τωρα :) και κατεληξα οτι τον συμπαθω κ τον εμπιστευτηκα κι ελπιζω να μην ξαναλλαξω γνωμη ΠΟΤΕ ! γιατι δε θα την αντεξω ξανα ολη αυτη τη συγχυση. παντως μην ανησυχεις για τις μαυρες σκεψεις, σε ολους συμβαινουν, ειτε ειναι μεταιχμιακοι ειτε οχι..δεν ειναι και λιγο να εμπιστευεσαι να παντα σε εναν ανθρωπο που ουσιαστικα δεν ειναι ουτε οικογενεια ουτε φιλος σου..! αλλα απο τη στιγμη που τον ξερεις 2 χρονια προσπαθησε κι εσυ οσο μπορεις να διωχνεις αυτες τις σκεψεις και να λες στον εαυτο σου οτι ολα ειναι μεσα στον μυαλο σου! :)

[Gypsy Cello]

όντως Κορίνα η εξάρτηση από τον ψυχίατρο μπορεί να είναι καταστρεπτική...και όχι μόνο από οικονομικής άποψης...
σου έχει γίνει συναισθηματικό "δεκανίκι" αλλά ο σκόπος της ψυχοθεραπείας είναι ακριβώς ο αντίθετος. Να μπορέσεις δλδ
να σταθεις μόνη σου στα πόδια σου κάποια στιγμή χωρίς την βοήθεια του και σ' αυτό πρέπει ν' αποσκοπεί και ο ίδιος.


Ή να διαλέξεις εσύ από μόνη σου κάποια στιγμή όταν πιστεύεις ότι είσαι αρκετά καλά ώστε να διακόψεις από μόνη σου τις συνεδρίες
και να δοκιμάσεις να δεις πως είναι και χωρίς την βοήθεια του ψυχιάτρου. Αυτό τον καιρό πως είσαι; Πιστεύεις πως θα μπορουσες να τα καταφέρεις
και μόνη;

[Korina12]

Το ξερω οτι αυτος ειναι ο σκοπος της ψυχοθεραπειας.Αλλα φοβαμαι οτι δεν ειμαι σε θεση τωρα και δεν ξερω και αν θα ειμαι ποτε.Μου ειπε αν θελω να το κανουμε πιο αραια,μια φορα στις 15μερες,και φρικαρα!
Δυσκολευομαι να δεθω με ανθρωπους γενικα.Αλλα ετσι και δεθω..:P

[Gypsy Cello]

Το ξερω οτι αυτος ειναι ο σκοπος της ψυχοθεραπειας.Αλλα φοβαμαι οτι δεν ειμαι σε θεση τωρα και δεν ξερω και αν θα ειμαι ποτε.Μου ειπε αν θελω να το κανουμε πιο αραια,μια φορα στις 15μερες,και φρικαρα!
Δυσκολευομαι να δεθω με ανθρωπους γενικα.Αλλα ετσι και δεθω..:P

το ότι σου το πρότεινε από μόνος του σημαίνει ότι είναι υπεύθυνος επιστήμονας και δεν σε βλέπει σαν
χρυσό χρηματοκιβώτιο...είναι πολυ θετικό αυτό.

Αλλά μου κάνει εντύπωση γιατί σου είναι τόσο δύσκολο ν' αποσυνδεθείς από τον γιατρό.
Τα άγχη και οι κρίσεις πανικού πως σου ξεκίνησαν άρχικα; ειχε συμβεί κάτι στην ζωή σου;

[Korina12]

το ότι σου το πρότεινε από μόνος του σημαίνει ότι είναι υπεύθυνος επιστήμονας και δεν σε βλέπει σαν
χρυσό χρηματοκιβώτιο...είναι πολυ θετικό αυτό.

Αλλά μου κάνει εντύπωση γιατί σου είναι τόσο δύσκολο ν' αποσυνδεθείς από τον γιατρό.
Τα άγχη και οι κρίσεις πανικού πως σου ξεκίνησαν άρχικα; ειχε συμβεί κάτι στην ζωή σου;

Απο μικρη με αγχος για τα παντα,καποια στιγμη ηρθαν και οι πανικοι.Οχι απο κατι συγκεκριμενο.Μαλλον πολλα μαζεμενα που καποια στιγμη μου βγηκαν.Τωρα παντως σε γενικες γραμμες ειμαι καλυτερα.Στην ουσια δεν παθαινω πια κανονικες κρισεις πανικου.Απλα εχω ενα γενικοτερο αγχος και μια ανασφαλεια.Πχ. σημερα πηγα για μπανιο.Πηγα μια χαρα,στη θαλασσα επισης ολα καλα και στην επιστροφη στο δρομο μου ηρθε μια ζαλαδα.Εκεινη τη στιγμη τρομαξα και η πρωτη σκεψη που εκανα ηταν "οκ,αν δεν περασει και με πιασει κ κανενας πανικος θα παρω τηλ τον γιατρο μου".Δεν χρειαστηκε βεβαια γιατι συνηλθα γρηγορα.Αλλες φορες παλιοτερα που ακομα ειχα τις κρισεις τον επαιρνα σε τετοιες στιγμες και με ηρεμουσε.Αφου του ελεγα οτι τον εχω σαν lexotanil.:P Δεν αισθανομαι ετσι με κανεναν αλλο.Αυτη την ασφαλεια.Αυτο στο κομματι των πανικων και των φοβιων.Και σε φασεις που με πιανουν οι μαυρες μου και νιωθω οτι παραιτουμαι απο τη ζωη και δεν μπορω να βλεπω και να ακουω κανεναν,και τοτε επισης ειναι ο μονος που θελω.Εξαρτηση...Αλλα οταν εψαχνα για γιατρο ηξερα οτι αυτο εψαχνα.Ηθελα οπωσδηποτε να πιαστω απο καποιον. :(

[deleted-member141015]

Κορίνα μου, είναι θετικό να αισθάνεσαι ασφάλεια με τον ψυχοθεραπευτή σου, και είναι λογικό να μη θέλεις να χάσεις αυτή την αίσθηση. Όμως στη ζωή δεν μαθαίνουμε και δεν αναπτυσσόμαστε μόνο μέσα από την αποδοχή και τη φροντίδα, αλλά και από την απόρριψη, την απώλεια, τη ματαίωση, τη δυσκολία. Χωρίς όλα αυτά να σημαίνουν την καταστροφή ή το τέλος του κόσμου.... :) Συνήθως είναι μια ευκαιρία να αποκτήσουμε νέες δεξιότητες και να γίνουμε τελικά ακόμα πιο χαρούμενοι. Ξέρω ότι μπορεί αυτό να σου ακούγεται τρομακτικό ή και παράδοξο, αλλά βλέπεις πως και έτσι, στην κατάσταση που είσαι τώρα, νιώθεις μεν ανακούφιση, αλλά ταυτόχρονα θυμό κι απογοήτευση, μαζί τελικά με μια στασιμότητα.

Θα έλεγα κάποια στιγμή να δοκιμάσεις αυτό που σου πρότεινε ο ψυχίατρος, τις συναντήσεις ανά 15θήμερο. Αν τώρα δεν νιώθεις έτοιμη, δεν υπάρχει λόγος να πιεστείς υπερβολικά, ούτε όμως και να σου ρίχνει περισσότερο την αυτοπεποίθηση η ανάγκη που ακόμα έχεις για στήριξη. Σε τι σε έχει βοηθήσει μέχρι σήμερα η ψυχοθεραπεία? Κάνε έναν απολογισμό και δες αν σε έχει βοηθήσει να μειώσεις τα τυχόν συμπτώματα, να βελτιώσεις την καθημερινότητά σου, να αλλάξεις κάποιους τρόπους σκέψης, να νιώθεις γενικά καλύτερα. Και μετά, θέσε κάποιους νέους στόχους, όπως π.χ. να μπορείς να εμπιστεύεσαι τους άλλους, να μην επηρεάζεσαι δυσανάλογα από όσα συμβαίνουν μέσα σου και γύρω σου, να κάνεις κάποιες συγκεκριμένες αλλαγές. Ώστε τελικά να είσαι όντως ανεξάρτητη και να μη σου φαίνεται βουνό ο αποχωρισμός από τον ψυχοθεραπευτή. Αυτό είναι μια δουλειά που θα κάνετε μαζί. Εμπιστέψου την κρίση του και εμπιστέψου τον εαυτό σου πως μπορεί να είναι καλύτερα όντας αυτόνομος.

[Korina12]

Μαρινα μου σ'ευχαριστω για το μηνυμα σου.Ακριβως οπως τα γραφεις,με εχει βοηθησει στα συμπτωματα,στο να ειμαι πιο ηρεμη και λειτουργικη στην καθημερινοτητα μου.Και τωρα προσπαθουμε για το αλλο κομματι..τις σχεσεις μου με τους ανθρωπους και αυτο που λες κι εσυ να μην επηρεαζομαι υπερβολικα απο οτι συμβαινει.
Παντως εχω φαει πολυ απορριψη απο μικρη.Ακομη και απο τους γονεις οι οποιοι παντα με υποτιμουσαν και δεν εδειχναν να πιστευουν σε μενα.Γι'αυτο δυσκολευομαι με τους ανθρωπους.Η αυτοπεποιθηση μου ειναι στα πατωματα..Εχω μονιμως την αισθηση οτι ειμαι κατωτερη απο τους αλλους.Μακαρι να μην με ενοιαζε τοσο το τι σκεφτονται οι αλλοι για μενα,να μην συγκρινα συνεχως τον εαυτο μου με τους αλλους.Δεν ξερω αν μπορει να αλλαξει αυτο.Αν και εχουν αλλαξει πραγματα σε μενα που μεχρι πριν καποιο διαστημα δεν πιστευα οτι μπορουν να αλλαξουν.Οποτε ας ελπιζω..:)

[Gypsy Cello]

Korina μου μήπως σου έχει διαγνώσει και κατάθλιψη ο γιατρός;
Γιατί σύμφωνα με αυτά που περιγράφεις εκεί με παραπέμπεις. Και τα έχω βιώσει και γω γι' αυτό
σου το λέω. Εγω έχω διεγνωσμένη κατάθλιψη και παίρνω φάρμακα από τον Απρίλιο του 2011.

[Korina12]

Ναι σιγουρα εχω περασει καταθλιψη.Τωρα ομως εχουν φυγει τα εντονα κλινικα συμπτωματα που ειχα πρωτα,οπως προβληματα με τον υπνο,με τη διατροφη (δεν μπορουσα να φαω καθολου),δεν εβγαινα,εκλαιγα κλπ.Οποτε μου λεει οτι τωρα δεν ειναι καταθλιψη αυτο που εχω και οτι αυτο το κενο που νιωθω και οι δυσκολιες μου γενικα με τους ανθρωπους ισως ειναι απο καποια διαταραχη προσωπικοτητας.Δεν ξερω..Η επιστημη δυσκολευεται να βγαλει ακρη με την περιπτωση μου! :P
Gypsy Cello εσυ τωρα πως εισαι?Εχεις ακομη καταθλιψη η περασε με τα φαρμακα?

[deleted-member141015]

Μαρινα μου σ'ευχαριστω για το μηνυμα σου.Ακριβως οπως τα γραφεις,με εχει βοηθησει στα συμπτωματα,στο να ειμαι πιο ηρεμη και λειτουργικη στην καθημερινοτητα μου.Και τωρα προσπαθουμε για το αλλο κομματι..τις σχεσεις μου με τους ανθρωπους και αυτο που λες κι εσυ να μην επηρεαζομαι υπερβολικα απο οτι συμβαινει.
Παντως εχω φαει πολυ απορριψη απο μικρη.Ακομη και απο τους γονεις οι οποιοι παντα με υποτιμουσαν και δεν εδειχναν να πιστευουν σε μενα.Γι'αυτο δυσκολευομαι με τους ανθρωπους.Η αυτοπεποιθηση μου ειναι στα πατωματα..Εχω μονιμως την αισθηση οτι ειμαι κατωτερη απο τους αλλους.Μακαρι να μην με ενοιαζε τοσο το τι σκεφτονται οι αλλοι για μενα,να μην συγκρινα συνεχως τον εαυτο μου με τους αλλους.Δεν ξερω αν μπορει να αλλαξει αυτο.Αν και εχουν αλλαξει πραγματα σε μενα που μεχρι πριν καποιο διαστημα δεν πιστευα οτι μπορουν να αλλαξουν.Οποτε ας ελπιζω..:)

Και βέβαια να ελπίζεις, και βέβαια μπορεί να αλλάξουν κι άλλα πολλά πράγματα. Εξάλλου όπως λες, κάποτε δεν πίστευες ότι θα αλλάξουν όσα έχουν ήδη συμβεί :)

Νομίζω ότι ο γιατρός σου έχει δίκιο, μπορεί η κατάθλιψη να έχει ξεπεραστεί, αλλά μένουν ακόμα οι δυσκολίες στις σχέσεις και το αίσθημα κενού. Λογικό είναι. Απλά χρειάζεται λίγο καλή θέληση, εμπιστοσύνη, επιμονή και... εξάσκηση. Κάτι που είναι καινούργιο ή μακρινό για εμάς, φαντάζει και πολύ δύσκολο στα πρώτα βήματα, στην πορεία όμως τα πράγματα βελτιώνονται.

[Korina12]

Ρε συ Μαρινακι ειλικρινα με εκανες να νιωσω καλυτερα. :) Και σκεφτομαι γιατι να μην μου λενε τετοια πραγματα και οι δικοι μου αντι να με κατηγορουν συνεχεια οτι μια ζωη πρεπει να πληρωνω καποιον για να μου λεει πως να ζησω και πως οτι θετικο και ελπιδοφορο μου λεει ο γιατρος μου το λεει μονο επειδη τον πληρωνω και θελει να μου χαιδευει τα αυτια για να συνεχισω να πηγαινω.Οταν σου λενε τετοια πως να μην εχεις μετα χαμηλη αυτοπεποιθηση και τυψεις?

[Gypsy Cello]

Ναι σιγουρα εχω περασει καταθλιψη.Τωρα ομως εχουν φυγει τα εντονα κλινικα συμπτωματα που ειχα πρωτα,οπως προβληματα με τον υπνο,με τη διατροφη (δεν μπορουσα να φαω καθολου),δεν εβγαινα,εκλαιγα κλπ.Οποτε μου λεει οτι τωρα δεν ειναι καταθλιψη αυτο που εχω και οτι αυτο το κενο που νιωθω και οι δυσκολιες μου γενικα με τους ανθρωπους ισως ειναι απο καποια διαταραχη προσωπικοτητας.Δεν ξερω..Η επιστημη δυσκολευεται να βγαλει ακρη με την περιπτωση μου! :P
Gypsy Cello εσυ τωρα πως εισαι?Εχεις ακομη καταθλιψη η περασε με τα φαρμακα?

είμαι πολύ καλύτερα απ' ότι ήμουν, αλλά κάποια καταθλιπτικά συμπτώματα επιμένουν. Θα κάνω και ψυχοθεραπεία όμως.

[Gypsy Cello]

Ρε συ Μαρινακι ειλικρινα με εκανες να νιωσω καλυτερα. :) Και σκεφτομαι γιατι να μην μου λενε τετοια πραγματα και οι δικοι μου αντι να με κατηγορουν συνεχεια οτι μια ζωη πρεπει να πληρωνω καποιον για να μου λεει πως να ζησω και πως οτι θετικο και ελπιδοφορο μου λεει ο γιατρος μου το λεει μονο επειδη τον πληρωνω και θελει να μου χαιδευει τα αυτια για να συνεχισω να πηγαινω.Οταν σου λενε τετοια πως να μην εχεις μετα χαμηλη αυτοπεποιθηση και τυψεις?

α! δλδ ο γιατρός δεν θέλει το καλό σου αλλά τα κάνει όλα για να σου τρώει τα λεφτά...πολύ ωραία! αυτοι σε βοηθούν περισσότερο με την συμπεριφορά τους; όταν διαβάζω τέτοια πράγματα εξοργίζομαι :mad: