Μία παράξενη σχέση ή ένας παράξενος άνθρωπος?

[Jupiter.12]

Με το αγόρι μου είμαστε μαζί σχεδόν 4 χρόνια. Μου φέρεται καλά,μου δείχνει πως με αγαπάει αλλά έχουμε και οι δύο ένα θεματάκι με την ζήλια.Ή έχω εγώ μια θεματάρα και εκείνος απλώς ανταποδίδει.Το έχω σκεφτεί και αυτό. Κάθε μέρα περνάμε μαζί τουλάχιστον ένα 5ωρο.Έρχεται καθημερινά να με δει.Βέβαια το ίντερνετ έχει επηρεάσει κατά πολύ την ποιότητα και τον χρόνο που περνάμε μαζί αλλά ως ένα σημείο μας βολεύει κιόλας καθώς εκείνη την ώρα δεν είμαστε μόνοι μας στο σπίτι.Αυτό άντε να κρατήσει 2 ώρες,μετά είμαστε όλο χάδια και παιχνίδια.Σήμερα μου είπε -χωρίς να του κάνω σκηνή ζηλοτυπίας- οτι πρέπει να σταματήσω να ζηλεύω γιατί δεν είναι όμορφο να το κάνω και γιατί θα καταντήσει να μην μιλιέται με κανέναν φίλο/η του (γιατί φοβάται λέει οτι αν μιλήσει θα του κάνω σκηνή κτλ).Και ότι θα βρεί και φίλες του να μιλάνε σε διάφορα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης.Σημειώνω οτι όντως του έχω κάνει πολλές φορές σκηνή και όντως εγω δεν τον αφήνω να έχει φίλες μέσω ίντερνετ (το παράξενος άνθρωπος που έγραψα στον τίτλο :) ).Αυτό το κάνω γιατί με ενοχλεί και με βάζει σε υποψίες το γεγονός ότι από πολύ παλιά οι παρέες του αποτελούνταν μόνο από κορίτσια.Ενώ έχει και πολλούς φίλους, με τα κορίτσια πάντα έχει κάτι να πει,και γενικά ξέρει όλα τα κορίτσια της περιοχής.Δεν μπορώ να τον κατηγορήσω για κάτι γιατί δεν έχω αποδείξεις.Βασικά πιστεύω οτι το κάνει για λόγους επιβεβαίωσης μιας και έχει πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση.Δεν πιστεύω πως αυτός ο άνθρωπος θα με απατούσε ποτέ αλλά νιώθω πολύ άσχημα,για την ακρίβεια ταράζομαι όταν βγαίνει χωρίς εμένα ή όταν μιλάει με κοπέλες. Και είναι ακόμα πιο δύσκολο γιατί έχουμε φτάσει σε ένα σημείο οι ζωές μας να είναι τόσο συνδεδεμένες που το παραμικρό σκαμπανέβασμα με αποσυντονίζει εντελώς...Πολλές φορές αναρωτιέμαι πώς κατάντησα έτσι..

[kokkinoskoufitsa]

η ζηλια ειναι κατι που πολυ δυσκολα ξεπερνιεται. βασικα,δεν ξεπερνιεται ποτε. απλα,ισως ελεγχεται με καποιο τροπο.
Θα σου πω αυτο που λεω σε ολες και ολους τους υπερβολικα ζηλιαρηδες. Τι νομιζεις? οτι περιμενει να μιλησει στο ιντερνετ με μια φιλη,η να βγει μονος με φιλους κ να γυρισει το πρωι,για να σε απατησει? μπορει να πει οτι παει στο περιπτερο και να πηδαει τη γειτονισσα! αν θελει ο ανθρωπος να κανει τη μαλακια του,θα την κανει. Και αν θελει να κρυφτει,θα κρυφτει κ δε θα το μαθεις και ποτε. Το μονο που μπορω να σου πω ειναι να προσπαθησεις να το ελεγξεις,γιατι σε καμια σχεση δεν ειναι ερκετη μονο η αγαπη και το καλο σεξ. Αν δεν υπαρχει επικοινωνια,και ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ,το χεις χασει το παιχνιδι. Προσπαθησε να βελτιωθεις σ'αυτο το κομματι,γιατι με ζηλειες και γκρινιες 24/24,δεν κερδιζεις τιποτα.
Μονο χαμενη μπορεις να βγεις.

[Jupiter.12]

το θέμα είναι ότι δεν μπορώ..αναγνωρίζω ότι υπάρχει πρόβλημα αλλά δεν μπορώ να βρω την λύση,ή καλύτερα να την εφαρμόσω...

[kokkinoskoufitsa]

αυτο σου λεω κι εγω....ειναι πολυ δυσκολο...αλλα αν θελεις πραγματικα να καταφερεις κατι, ποτε δεν ειναι αδυνατον...

[Ashley]

sandobalaki, έχεις σκεφτεί να απευθυνθείς σε κάποιον ψυχολόγο;

[Jupiter.12]

αν σου πω οτι ειμαι φοιτητρια ψυχολογιας θα γελασεις..

[Ashley]

αν σου πω οτι ειμαι φοιτητρια ψυχολογιας θα γελασεις..

Καθόλου,πίστεψέ με. Άλλωστε μάλλον για αυτό μπορείς και αναγνωρίζεις το πρόβλημά σου. Γιατί δε δοκιμάζεις με κάποιον ειδικό;

[Jupiter.12]

δεν ξερω..με προβληματιζει παρα πολυ το οτι ενω το βλεπω και ενω ξερω τι πρεπει να κανω δεν μπορω να το κανω.ας πουμε τωρα καθομαι και του τη λεω με sms επειδη εχει βγει με φιλους του.ξερω οτι ειναι λαθος αλλα το κανω.και νιωθω πως αν δεν το κανω θα σκασω.μου τη σπαει ακομα περισσοτερο και με κανει να θελω να του βγαλω τα ματια το οτι αν αποφασιζα εγω να βγω χωρις αυτον στις 2 τα ξημερωματα(και ενω συνηθιζουμε να ειμαστε συνεχεια μαζι) σιγουρα θα ελεγε οτι γκομενιζω κτλ..θελω να του σπασω τα μουτρα αυτη τη στιγμη

[kuxumuxu]

Δύο πράγματα θα σου πω.

1. Αν θέλει κάποιος να ξενομαμήσει, θα ξενομαμήσει ακόμα κι αν τον έχεις δεμένο με λουρί.
2. Αν κάποιον τον πιέζεις τόσο πολύ, απλά θα φύγει πιο γρήγορα και τρέχοντας μακριά σου.

Πριν να πράξεις, να σκέφτεσαι και τις συνέπειες των πράξέων σου... Χαλάρωσε, ότι είναι να γίνει θα γίνει.

[Vagabond]

Θα ακουστώ... κακιά, αλλά πίστεψέ με δεν προσπαθώ να σου την πω. Το βασικό πρόβλημα κατά τη γνώμη μου δεν είναι η ζήλια, αλλά η τάση να ελέγχεις τον άλλον ή ίσως γενικότερα το περιβάλλον σου (δεν μιλάω προσωπικά για εσένα, γενικά λέω). Υπάρχουν άνθρωποι που ζηλεύουν, αλλά δεν έχουν αυτήν την τάση - εγώ πχ. Πίστευα για πολύ καιρό ότι δεν ζηλεύω, αλλά τελικά διαπίστωσα και παραδέχτηκα στον εαυτό μου ότι καθόλου υπεράνω του μικρού πράσινου τέρατος δεν είμαι. Ίσως παραζηλεύω κι όλας. Απλά ξέρω ότι αν ο άλλος βρει κάποια που τον τραβάει περισσότερο, δεν είναι στο δικό μου χέρι, και στην τελική δεν θέλω να είμαι με κάποιον επειδή τον ψυχαναγκάζω να μην φύγει. Στην τελική είναι και το μέγιστο τεστ, αν το δούμε από την ανασφαλή πλευρά... αν δεν του έχω λουρί, και παρόλα αυτά δεν μου κάνει λαδιές, θέλει πραγματικά να είναι με εμένα. Αν τον έχω κλειδαμπαρωμένο για να μην βρει την ευκαιρία, δεν μπορώ να ξέρω τι θα έκανε αν μπορούσε.

Από την άλλη, κάποτε ήμουν με κάποιον που έκανε αυτό που περιγράφεις εσυ... που ήσουν, με ποιους, ποιος ήταν αυτός κλπ. Ξέρεις πώς το έκοψε μαχαίρι? Βρήκα αφορμή σε κάποια θεωρητική συζήτηση που είχαμε, στις πολύ αρχές ακόμα, και του είπα ότι το να με ελέγχει ο άλλος από ζήλια είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να με κάνει να το βάλω στα πόδια και να μην κοιτάξω πίσω. Και ήταν αλήθεια. Εννοείται ότι το σχόλιο αυτό δεν το συνέδεσα με τον ίδιο (δεν είπα "με έπρηξες, θα φύγω" ή τίποτα τέτοιο :P), μιλάγαμε γενικά και θεωρητικά για σχέσεις και ανθρώπους κλπ. Εννοώ ότι αν συνειδητοποιήσεις ότι το να "πνίγεις" τον άλλο με έλεγχο και έλλειψη εμπιστοσύνης τον οδηγεί ακριβώς εκεί που φοβάσαι, ίσως να σε βοηθήσει να χαλαρώσεις λιγάκι το λουρί. Και με τον καιρό ίσως συνειδητοποιήσεις ότι δεν είχες λόγο να ανησυχείς έτσι κι αλλιώς.