ο αποχαιρετισμος του αλλου εγω...

[Mοναξιά]

Originally posted by krinoΚατα τα αλλα να εισαι σιγουρος οτι δεν ανηκω σε πλειοψηφιες, για αυτο να εισαι βεβαιως.

Αυτό είναι και το πιο παρήγορο. Ανάλογα με την ηλικία σου την οποία δεν γνωρίζω, μπορεί να αποτελέσει καλό σημάδι για μελλοντικές θετικές εξελίξεις. Το ότι δεν φοβήθηκες το θάνατο έχει την εξήγησή του. Δεν πιστεύεις σε τίποτα μετά από το θάνατο, οπότε δεν φοβάσαι την απειλή της χριστιανικής κόλασης που χρησιμοποιούν οι μεγαλύτεροι τρομοκράτες της ανθρωπότητας. Είναι κι αυτό μια απελευθερωτική στάση απέναντο στο θάνατο, αλλά θα μπορούσε να λειτουργήσει και ανάποδα : Ξέρω ότι μετά είναι το απόλυτο Τίποτα και το απόλυτο σκοτάδι, άρα τρέμω από φόβο ότι τελειώνει η ζωή μου. Αλλά προτιμώ να κάνω αισιόδοξες σκέψεις για το μετά. Επειδή δεν είμαστε βέβαιοι τι υπάρχει μετά, δεν είναι λογικό και έξυπνο να απορρίπτουμε. Μια αγνωστικιστική στάση είναι γνώρισμα ιδιοφυιούς ανθρώπου. Μια κάθετα αθειστική στάση εκτός του ότι παράλογη (γιατί με τον ίδιο τρόπο που δεν αποδεικνύεται η ύπαρξη του θεού, με τον ίδιο τρόπο δεν αποδεικνύεται και η ανυπαρξία του), δεν συμβάλλει σ\'αυτό που αποκαλούμε συνείδηση και ηθική. Η ηθική βέβαια δεν πρέπει να\'ναι ηθικολογία των φανατικών χριστιανών. Η επιστήμη σ\'αυτές ακριβώς τις θέσεις βασίστηκε για να κάνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα εις βάρος της ηθικής, στην υποτιθέμενη ανυπαρξία ψυχής και πνεύματος. Χειρίζεται τον κόσμο σαν πρόβατα, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι θρησκείες. Ξυπνήστε, σας κοροιδεύουν και οι μεν και οι δε.

[krino]

Originally posted by Mοναξιά


Αυτό είναι και το πιο παρήγορο. Ανάλογα με την ηλικία σου την οποία δεν γνωρίζω,



φρεσκοτατος,
40 χρ. και κατι ημερων.



μπορεί να αποτελέσει καλό σημάδι για μελλοντικές θετικές εξελίξεις. Το ότι δεν φοβήθηκες το θάνατο έχει την εξήγησή του. Δεν πιστεύεις σε τίποτα μετά από το θάνατο, οπότε δεν φοβάσαι την απειλή της χριστιανικής κόλασης που χρησιμοποιούν οι μεγαλύτεροι τρομοκράτες της ανθρωπότητας.




σωστα.




Είναι κι αυτό μια απελευθερωτική στάση απέναντο στο θάνατο, αλλά προτιμώ να κάνω αισιόδοξες σκέψεις για το μετά. Επειδή δεν είμαστε βέβαιοι τι υπάρχει μετά, δεν είναι λογικό και έξυπνο να απορρίπτουμε.




το οτι δεν ξερω δεν σημαινει οτι δεν πρεπει να εχω αποψη.





Μια αγνωστικιστική στάση είναι γνώρισμα ιδιοφυιούς ανθρώπου.




δεν ειμαι αγνωστικιστης, προτιμω να ερμηνευω οτι βλεπω και οτι δεν βλεπω να κανω τις εικασιες μου.
Προτιμω τον ανθρωπο που κανει εικασιες απο αυτον που λεει δεν ξερω τι ειναι αρα δεν ασχολουμε.




Μια κάθετα αθειστική στάση εκτός του ότι παράλογη (γιατί με τον ίδιο τρόπο που δεν αποδεικνύεται η ύπαρξη του θεού, με τον ίδιο τρόπο δεν αποδεικνύεται και η ανυπαρξία του), δεν συμβάλλει σ\'αυτό που αποκαλούμε συνείδηση και ηθική.




Δεν εχω ηθικη, τουλαχιστον με την κλασικη εννοια.
Αν λαβεις υποψη σου οτι σημερα οι περισσοτεροι ανθρωποι ειναι ηθικοι, εγω προτιμω τους ανηθικους.

Το να εισαι αθειστης, ειναι μια σταση που εχει καποιες ερμηνειες.
Εγω δεν λεω ακριβως οτι δεν υπαρχει, αλλα αν υπαρχει καταρχην ειναι δικο του θεμα κατα; δευτερον αν τυχει και βρεθουμε καταφατσα θα εχει μεγαλο προβλημα.
Κατασκευασε ενα τερατουργημα (το ανθρωπο) ο οποιος καταστρεφει με συστημα οτι βρει μπροστα του.....
Αν μη τι αλλο, δεν το κοβω για εξυπνο τυπα....
Ισως μια εγγραφη του στο παρον σαιτ θα τον βοηθησει να λυσει τα προβληματα του, που εχει απο τοτε που εφτιαξε τον ανθρωπο.....






Η ηθική βέβαια δεν πρέπει να\'ναι ηθικολογία των φανατικών χριστιανών. Η επιστήμη σ\'αυτές ακριβώς τις θέσεις βασίστηκε για να κάνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα εις βάρος της ηθικής, στην υποτιθέμενη ανυπαρξία ψυχής και πνεύματος. Χειρίζεται τον κόσμο σαν πρόβατα, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι θρησκείες. Ξυπνήστε, σας κοροιδεύουν και οι μεν και οι δε.




δεν αντιλεγω.
Δεν ειμαι ουτε με τους μεν ουτε με τους δε.
Απλα το παπαδαριο ειναι πιο φολκλορ....

[Mοναξιά]

Είναι κι αυτό μια απελευθερωτική στάση απέναντι στο θάνατο, αλλά θα μπορούσε να λειτουργήσει και ανάποδα : Ξέρω ότι μετά είναι το απόλυτο Τίποτα και το απόλυτο σκοτάδι, άρα τρέμω από φόβο ότι τελειώνει η ζωή μου. Αλλά εγώ προτιμώ να κάνω αισιόδοξες σκέψεις για το μετά.

[Mοναξιά]

Εννοώ ότι κάποιος που γνωρίζει μετά βεβαιότητας ότι μετά είναι το απόλυτο Τίποτα και το απόλυτο σκοτάδι, τότε μπορεί να τρέμει σε σύγκριση με κάποιον που έχει πειστεί ότι μετά υπάρχει κάτι. Ο πρώτος στο 90% όταν θα έρθει η ώρα του θα τρέμει λίγο πριν το τέλος του, όταν χάσει την έννοια της απόστασης και της ψυχρής στάσης απέναντι στο θάνατο, ειδικά όταν οι προθανάτιες συνθήκες έχουν συνείδηση (πχ δεν είναι θάνατος από σοκ ή από ατύχημα ή από Αλτσχάιμερ)

[krino]

κοιτα ο φοβος, ειναι κατ εμε ενα απολυτως περιττο συναισθημα.
Ετσι και αλλιως αμα ειναι να πεθανεις και αυτο ειναι αναστρεψιμο, ε οκ τι αλλο μπορεις να κανεις παρα να απολαυσεις τα τελευταια δευτερολεπτα που παραμενεις ζωντανος???

Η ζωη πρεπει να ειναι μια απολαυση απο το πρωτο δευτερολεπτο που ζεις μεχρι το τελευταιο....
Αν και ασχετο ο αγαπημενος μου πινακας (τον οποιο εχω και στο σαλονι μου) ειναι το garden of delights του Bosch.

[Mοναξιά]

Originally posted by krino
κοιτα ο φοβος, ειναι κατ εμε ενα απολυτως περιττο συναισθημα.
Ετσι και αλλιως αμα ειναι να πεθανεις και αυτο ειναι αναστρεψιμο, ε οκ τι αλλο μπορεις να κανεις παρα να απολαυσεις τα τελευταια δευτερολεπτα που παραμενεις ζωντανος???

Η ζωη πρεπει να ειναι μια απολαυση απο το πρωτο δευτερολεπτο που ζεις μεχρι το τελευταιο....
Αν και ασχετο ο αγαπημενος μου πινακας (τον οποιο εχω και στο σαλονι μου) ειναι το garden of delights του Bosch.

Χαχα ελάτε τώρα, μην με κάνετε να γελάω. Τι είδους απόλαυση μπορεί να\'χουν τα τελευταία λεπτά στο κρεββάτι με φριχτούς πόνους από καρκίνο ή η νιρβάνα από τη μορφίνη ; \'Η το ψυχοράγημα από AIDS ;
Αδύνατο να μην νοιώσεις φόβο εκείνη την ώρα, μην λέμε ψέμματα στον εαυτό μας, εκτός αν πεθαίνεις και είσαι ολομόναχος στον κόσμο. Θα τρέμεις και για αυτούς που θα αφήνεις πίσω και για το ότι η γλυκιά αυτή ζωή που περιγράφεις έφτασε στο τέλος της και για άλλα πολλά. Συμφωνώ με την στάση ζωής για απόλαυση της ζωής και ο πίνακας αυτός κι εμένα μ\'αρέσει πολύ παραδόξως.

[interappted]

Originally posted by krino

Originally posted by interappted
η γνωση εδω ειναι για ολα??? ο νους που πηγε?

η γνωση διωχνει το φοβο,
και ο φοβος την ελπιδα.

krino σωστοςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς ςςςςςςςςς!!!!
εξου κ το δεν φοβαμαι τιποτα ,δεν ελπιζω τιποτα
κατι που εχω ξαναπει οτι ειναι ο,τι πιο σωστο εχω διαβασει
κι αν αποβαλεις φοβο κι ελπιδα τοτε εισαι ελευθερος
γιατι για μενα αν πεθαινει τελευταια τοτε κι ο φοβος πεθαινει τελευταιος
γιατι οσο ελπιζει κανεις τοσο φοβαται αυτα που ελπιζει
κι οσο φοβαται κανεις τοσο ελπιζει να μη φοβαται να ελπιζει

μαζευτε με τι λεω???
αλλα σωστα ειναι για την δικη μου θεωρια

[Mοναξιά]

Nα αποβάλλετε τον φόβο το καταλαβαίνω, αλλά την ελπίδα ; Παιδιά ψυχραιμία, μην κάνετε μόδα επικύνδυνα τσιτάτα. Αυτό το έχει πει ο Καζαντζάκης επηηρεασμένος από το Νίτσε, κύρηκα του μηδενισμού. \'Αμα χαθεί η ελπίδα καήκαμε. Αυτή είναι μια ασφαλής θέση για να μην ρισκάρουμε. Λεοτουργεί με το εξής σκεπτικό, αν δεν ελπίζω τίποτα, δεν πληγώνομαι και ποτέ και όλα είναι καλά. Πρέπει να διαβάσετε τη ζωή του Νίτσε και θα καταλάβετε ότι όλο αυτό το κήρυγμα \"δεν ελπίζω\" από πίσω έχει κρυμμένο ένα απίστευτο φόβο απόριψης και πληγής. Εμένα το κήρυγμά μου είναι \'\'ελπίζω τα πάντα, γι\'αυτό και δεν φοβάμαι τίποτα\'\'.

[krino]

Originally posted by Mοναξιά
Χαχα ελάτε τώρα, μην με κάνετε να γελάω. Τι είδους απόλαυση μπορεί να\'χουν τα τελευταία λεπτά στο κρεββάτι με φριχτούς πόνους από καρκίνο ή η νιρβάνα από τη μορφίνη ; \'Η το ψυχοράγημα από AIDS ;
Αδύνατο να μην νοιώσεις φόβο εκείνη την ώρα, μην λέμε ψέμματα στον εαυτό μας, εκτός αν πεθαίνεις και είσαι ολομόναχος στον κόσμο. Θα τρέμεις και για αυτούς που θα αφήνεις πίσω και για το ότι η γλυκιά αυτή ζωή που περιγράφεις έφτασε στο τέλος της και για άλλα πολλά. Συμφωνώ με την στάση ζωής για απόλαυση της ζωής και ο πίνακας αυτός κι εμένα μ\'αρέσει πολύ παραδόξως.

Βαζεις ενα ακραιο παραδειγμα για να αντιπαρελθεις....
Πριν αυτο ομως θα σου υπενθυμισω οτι δεν πεθαινουμε ολοι απο aids ουτε απο καρκινο.
Αντιθετα πολλες φορες θα δεις ανθρωπους να τους κατατρωει ο φοβος για την οποιαδηποτε σκεψη.
Και μιας και βρισκεσε ενα συγκεκριμενο φορουμ, τετοιο κοσμο εδω θα βρεις αρκετους.

Αν θες να σταθω στο ακραιο παραδειγμα σου, θα σου πω οτι σε μια τετοια στιγμη ισως αποφασισω να μην ζω. Η αλλη μου λυση ειναι να συνεχισω την ζωη μου με το πονο μου, κατι που αλλωστε ειναι και αυτο ενα κομματι της ζωης.

Οσο για την ζωη.... εισαι σιγουρος οτι ειναι γλυκια???

[krino]

Originally posted by Mοναξιά
Nα αποβάλλετε τον φόβο το καταλαβαίνω, αλλά την ελπίδα ; Παιδιά ψυχραιμία, μην κάνετε μόδα επικύνδυνα τσιτάτα. Αυτό το έχει πει ο Καζαντζάκης επηηρεασμένος από το Νίτσε, κύρηκα του μηδενισμού. \'Αμα χαθεί η ελπίδα καήκαμε. Αυτή είναι μια ασφαλής θέση για να μην ρισκάρουμε. Λεοτουργεί με το εξής σκεπτικό, αν δεν ελπίζω τίποτα, δεν πληγώνομαι και ποτέ και όλα είναι καλά. Πρέπει να διαβάσετε τη ζωή του Νίτσε και θα καταλάβετε ότι όλο αυτό το κήρυγμα \"δεν ελπίζω\" από πίσω έχει κρυμμένο ένα απίστευτο φόβο απόριψης και πληγής. Εμένα το κήρυγμά μου είναι \'\'ελπίζω τα πάντα, γι\'αυτό και δεν φοβάμαι τίποτα\'\'.

Αγαπητε μου, η ελπιδα μου ειμαι εγω ο ιδιος, οι πραξεις μου και οχι τα θελω μου, η κατα περιπτωση οι ανεκληπρωτες προσδοκιες που δεν τολμω να κανω πραξη.

Καινουρια θεωρια ο Νιτσε??? τωρα τον εμαθες εσυ δηλαδη???
Δηλαδη μπορεις να μου πεις σε τι ακριβως σε βοηθαει η ελπιδα???
Εμενα παντως μου λεει πιο πολλα, ο συγεκριμενος σχεδιασμος της ζωης μου, η κριτικη των κινησεων μου και με στρατηγικους ορους σχεδιασμος της ζωης μου....

Δηλαδη αν ελεγα οτι εγω ελπιζω οτι θα γινω πχ πλουσιος παιζει και να γινω??? καινα μην χανω την ελπιδα μου για αυτο??? αυτο μου λες πανω κατω???


Βεβαιως και δεν πληγωνομαι ποτε, θα ηταν προτιμοτερο δηλαδη να ημουν πνιγμενος στα ταβορ??? δεν σε καταλαβαινω, εκτος πια η εννοια του πληγωνομαι ειναι της μοδος....

Τελος οταν ελπιζεις τα παντα, θα ερθει η ωρα που θα δεις οτι εχεις εκπληρωσει το 1%. Εχεις την ικανοτητα να διαχειριστεις μια τετοια κριση στη ζωη σου???
Εγω παντως οχι.


interappted
μην φοβασαι εισαι σε καλο δρομο.
Αρκει να συνεχισεις ακαθεκτη και πιο δυναμικη στην προσπαθεια, να επιβαλλεις τα θελω σου.

[Mοναξιά]

Originally posted by krinoΑν θες να σταθω στο ακραιο παραδειγμα σου, θα σου πω οτι σε μια τετοια στιγμη ισως αποφασισω να μην ζω. Η αλλη μου λυση ειναι να συνεχισω την ζωη μου με το πονο μου, κατι που αλλωστε ειναι και αυτο ενα κομματι της ζωης.

Οσο για την ζωη.... εισαι σιγουρος οτι ειναι γλυκια???

Να μιλάμε μαθηματικά, άρα και φιλοσοφικά ορθολογικά όπως προείπα. Το ερώτημά μου δεν ήταν αν θα επιλέγατε την αυτοκτονία ή την ευθανασία σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά πώς θα αντιδρούσατε στον επερχόμενο θάνατο συναισθηματικά. Δεν είναι ακραίο το παράδειγμά μου. Στις περισσότερες περιπτώσεις στατιστικά ο θάνατος δεν είναι ανώδυνος όπως τον φαντάζονται οι άνθρωποι, κι επειδή η συνείδηση λειτουργεί προ του θανάτου, όλοι τρομάζουν, απλά κάνουν τα παλικάρια και δεν το ομολογούν. Ζείτε, ας υποθέσουμε λοιπόν ότι η ζωή σας είναι γλυκιά ή έστω μια μέτρια ανθρώπινη ζωή χωρίς τραγωδίες και αφόρητους πόνους. Ποιός ο λόγος να μην νοιώσετε τρόμο όταν βλέπετε ότι τελειώνει και ότι την διαδέχεται ένα ατέλειωτο σκοτάδι ; Δεν θα σας άρεσε να συνεχιστεί το φως και το γλέντι και να μην πάτε κάτω από το χώμα άψυχος και παγωμένος ; Δεν θα περάσει απ\'το μυαλό σας η σκέψη ότι τέλος τα τραγούδια, τέλος οι χαρές της ζωής, τέλος οι ομορφιές και πάμε ντουγρού στο απύθμενο σκοτάδι ; Παρακαλώ διαβάστε κάτω από τις γραμμές μου. Δεν γράφω για να επιβεβαιωθώ, το κάνω για να βοηθήσω θλιμένους ανθρώπους που διαβάζουν και νοιώθουν όπως ένοιωθα εγώ κάποτε και έλεγα δεν φοβάμαι το θάνατο, η ζωή είναι χάλια, ας πεθάνω λοιπόν. Κάποια στοιχειώδης πνευματικότητα - δεν λέω να το ρίξουν στην θρησκεία ή να τρέχουν στα κατηχητικά - είναι παρηγορητική απέναντι στον επερχόμενο θάνατο.

Τη ζωή αν ρωτάτε εμένα την έχω βιώσει ως τώρα γλυκόπικρα όπως όλοι οι άνθρωποι λίγο έως πολύ. Δεν είναι ούτε γλυκιά ούτε πικρή, ούτε μαύρη ούτε άσπρη. Αν με ρωτάγατε αν θα επέλεγα αυτοκτονία ή ευθανασία δεν θα το έκανα ποτέ, μάλλον γιατί ακόμα θεωρώ γλυκιά τη ζωή.

[krino]

Originally posted by Mοναξιά

Originally posted by krinoΑν θες να σταθω στο ακραιο παραδειγμα σου, θα σου πω οτι σε μια τετοια στιγμη ισως αποφασισω να μην ζω. Η αλλη μου λυση ειναι να συνεχισω την ζωη μου με το πονο μου, κατι που αλλωστε ειναι και αυτο ενα κομματι της ζωης.

Οσο για την ζωη.... εισαι σιγουρος οτι ειναι γλυκια???

Να μιλάμε μαθηματικά, άρα και φιλοσοφικά ορθολογικά όπως προείπα. Το ερώτημά μου δεν ήταν αν θα επιλέγατε την αυτοκτονία ή την ευθανασία σε τέτοιες περιπτώσεις, αλλά πώς θα αντιδρούσατε στον επερχόμενο θάνατο συναισθηματικά. Δεν είναι ακραίο το παράδειγμά μου. Στις περισσότερες περιπτώσεις στατιστικά ο θάνατος δεν είναι ανώδυνος όπως τον φαντάζονται οι άνθρωποι, κι επειδή η συνείδηση λειτουργεί προ του θανάτου, όλοι τρομάζουν, απλά κάνουν τα παλικάρια και δεν το ομολογούν. Ζείτε, ας υποθέσουμε λοιπόν ότι η ζωή σας είναι γλυκιά ή έστω μια μέτρια ανθρώπινη ζωή χωρίς τραγωδίες και αφόρητους πόνους. Ποιός ο λόγος να μην νοιώσετε τρόμο όταν βλέπετε ότι τελειώνει και ότι την διαδέχεται ένα ατέλειωτο σκοτάδι ; Δεν θα σας άρεσε να συνεχιστεί το φως και το γλέντι και να μην πάτε κάτω από το χώμα άψυχος και παγωμένος ; Δεν θα περάσει απ\'το μυαλό σας η σκέψη ότι τέλος τα τραγούδια, τέλος οι χαρές της ζωής, τέλος οι ομορφιές και πάμε ντουγρού στο απύθμενο σκοτάδι ; Παρακαλώ διαβάστε κάτω από τις γραμμές μου. Δεν γράφω για να επιβεβαιωθώ, το κάνω για να βοηθήσω θλιμένους ανθρώπους που διαβάζουν και νοιώθουν όπως ένοιωθα εγώ κάποτε και έλεγα δεν φοβάμαι το θάνατο, η ζωή είναι χάλια, ας πεθάνω λοιπόν. Κάποια στοιχειώδης πνευματικότητα - δεν λέω να το ρίξουν στην θρησκεία ή να τρέχουν στα κατηχητικά - είναι παρηγορητική απέναντι στον επερχόμενο θάνατο.

Τη ζωή αν ρωτάτε εμένα την έχω βιώσει ως τώρα γλυκόπικρα όπως όλοι οι άνθρωποι λίγο έως πολύ. Δεν είναι ούτε γλυκιά ούτε πικρή, ούτε μαύρη ούτε άσπρη. Αν με ρωτάγατε αν θα επέλεγα αυτοκτονία ή ευθανασία δεν θα το έκανα ποτέ, μάλλον γιατί ακόμα θεωρώ γλυκιά τη ζωή.

για να μην σε ταλαιπωρω σου απαντω,
ΟΧΙ.

[Mοναξιά]

[i]Originally posted by krino
για να μην σε ταλαιπωρω σου απαντω,
ΟΧΙ.

Tότε δυο τινά μπορεί να συμβαίνουν, ή δεν αγαπάτε αρκετά τη ζωή ώστε να μην σας πειράζει αν την χάσετε, ή έχετε βαθειά φιλοσοφική μεταφυσική αντίληψη για τα πράγματα και δεν θέλετε να το παραδεχτείτε. \'Ανθρωπος που να μην φοβηθεί όταν καταλάβει ότι ο θάνατος είναι δυο μέτρα απόσταση δεν έχει γεννηθεί ακόμα. Με εξαίρεση αυτούς που είναι έτοιμοι να χάσουν την ζωή τους για κάποιο ιδανικό (για την πατρίδα πχ πάνω σ\'ένα απελευθερωτικό πόλεμο). \'Οπως βλέπετε λειτουργώ και ως ψυχαναλυτής δωρεάν περιμένοντας κάποια ψυχή να μου λύσει τα άλλα αινίγματα...

[interappted]

krino...δεν φοβαμαι τιποτα δεν ελπιζω τιποτα
ειμαι ελεθυερη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Μοναξια καποιοι την εχουμε δει ετσι οχι γιατι το ειπε ο Καζαντζακης η γιατι το ειπε ο Νιτσε
προσωπικα κι ο Αρναουτογου που δεν τον εχω σε φουλ εκτιμηση κ να το λεγε θα το υιοθετουσα
για μενα πχ ο φοβος κ η ελπιδα σε μενα στο μεσα μου πως να το εξηγησω ειναι το ιδιο πραγμα
γιατι αν ελπιζω κατι θα φοβαμαι μην μεινει μονο ελπιδα κ δεν γινει ποτε πραγματικοτητα

κ ναι δεν μου χει φερθει κ τοσο καλα η ζωη...για να ελπιζω η να φοβαμαι μη την χασω
μια παιθανε ο αντρας μου κι εχω ενα μωρο την αλλη ο πατερας μου παει να με σκοτωσει κι ειναι στην ψυχιατρικη του κορυδαλου

κ σε ρωταω αν ημουν καποια που τα εβλεπε ολα ροζ κι ελπιζε φανταζεσαι τι θα παθαινα????
αν δεν ελπιζει κανεις σε κατι αυτοματα προστατυεται απο την απογοητευση του σε περιπτωση που δεν γινει
κ για μενα δεν γινεται να ελπιζει κανεις χωρις να φοβαται!!
εκτος αν φοραει παρωπιδες

[Kassi]

Originally posted by Mοναξιά

Originally posted by krinoΚατα τα αλλα να εισαι σιγουρος οτι δεν ανηκω σε πλειοψηφιες, για αυτο να εισαι βεβαιως.

Αυτό είναι και το πιο παρήγορο. Ανάλογα με την ηλικία σου την οποία δεν γνωρίζω,- Εγώ θα έλεγα πάντως για την δικιά σου ότι είναι 25 στα 26....Εμφανισιακά ψηλός μελαχρινός με καστανά μάτια.......Αγαπημένη σου συνήθεια να καπνίζεις...Αγαπημένη σου ατάκα για το άτομό μου \"Εσύ Μαρία μας δουλεύεις όλους\"Μπορεί να είχες και δίκιο βρε.... μπορεί να αποτελέσει καλό σημάδι για μελλοντικές θετικές εξελίξεις. Το ότι δεν φοβήθηκες το θάνατο έχει την εξήγησή του. Δεν πιστεύεις σε τίποτα μετά από το θάνατο, οπότε δεν φοβάσαι την απειλή της χριστιανικής κόλασης που χρησιμοποιούν οι μεγαλύτεροι τρομοκράτες της ανθρωπότητας. Είναι κι αυτό μια απελευθερωτική στάση απέναντο στο θάνατο, αλλά θα μπορούσε να λειτουργήσει και ανάποδα : Ξέρω ότι μετά είναι το απόλυτο Τίποτα και το απόλυτο σκοτάδι, άρα τρέμω από φόβο ότι τελειώνει η ζωή μου. Αλλά προτιμώ να κάνω αισιόδοξες σκέψεις για το μετά. Επειδή δεν είμαστε βέβαιοι τι υπάρχει μετά, δεν είναι λογικό και έξυπνο να απορρίπτουμε. Μια αγνωστικιστική στάση είναι γνώρισμα ιδιοφυιούς ανθρώπου. Μια κάθετα αθειστική στάση εκτός του ότι παράλογη (γιατί με τον ίδιο τρόπο που δεν αποδεικνύεται η ύπαρξη του θεού, με τον ίδιο τρόπο δεν αποδεικνύεται και η ανυπαρξία του), δεν συμβάλλει σ\'αυτό που αποκαλούμε συνείδηση και ηθική. Η ηθική βέβαια δεν πρέπει να\'ναι ηθικολογία των φανατικών χριστιανών. Η επιστήμη σ\'αυτές ακριβώς τις θέσεις βασίστηκε για να κάνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα εις βάρος της ηθικής, στην υποτιθέμενη ανυπαρξία ψυχής και πνεύματος. Χειρίζεται τον κόσμο σαν πρόβατα, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν οι θρησκείες. Ξυπνήστε, σας κοροιδεύουν και οι μεν και οι δε.