ΓΟΝΕΙΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 12 of 12
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2012
    Posts
    4

    ΓΟΝΕΙΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

    Καλησπέρα είμαι καινουργιος στο forum και θα ήθελα να συγχαρώ τους δημιουργούς αρχίκά.Εν συντομεία θα προσπαθήσω να σας πω μια ιστορία, την ιστορία της ζωής μου.Ειμαι 27 ετών.Μεγάλωσα σε μια οικογένεια 4 ατόμων γονεις και δύο παιδια.Από τα πρώτα παιδικά μου χρόνια που έχω καθαρες αναμνήσεις θυμάμαι τους γονείς μου να μαλώνουν και να βάζουν στην μέση εμενα και τον άδερφό μου.Ο πατέρας μου ειναι ένας άνθρωπος που δεν έκανε για γονιος.Ηταν πάντα απων από το σπίτι.γυρνουσε από την δουλεια ετρωγε και εφευγε παλι και γυρνουσε μονο για υπνο.Επινε και εκανε συνεχεια απιστιές.Στους καβγαδες χτυπουσε άσχημα την μητέρα μου(μπουνιές κλωτσιές αίματα) και πάντα μπαιναμε εγώ και ο αδερφός στη μέση για να αποφύγουμε τα χειρότερα.Επίσης χτυπουσε και τα παιδια του.Το κάκο ειναι οτι η μανα μου καθόταν και τα ανεχόταν ολα αυτα και ποτέ δεν είπαν να χωρίσουν ενω εμεις τα παιδια τουσ τουσ το ζητουσαμε.Εγω και ο αδερφος μου δεν μπορουσαμε να κοιμηθουμε γιατι περιμεναμε τον πατερα μου να γυρισει το βραδυ μηπως γινει κανενα κακο 20 χρονια αυτο....εξαιτιας ολης αυτης της καταστασης δεν καταφεραμε να κανουμε τις σπουδες που θέλαμε γιατι δεν μπορουσαμε να διαβασουμε και να φυγουμε απο το σπιτι φοβουμενοι το κακο.Εμεις ως παιδια τα τελευταια χρονια εχουμε αναλαβει τα παντα ο αδερφος μου δουλευει στην επιχειρηση του πατερα και φερνει τα λεφτα στο σπιτι εγω κανω τα ψωνια προσεχω τις γιαγιαδες η μανα μου εχει κλειστει δεκα χρονια στο σπιτι.και ο πατερας μου συνεχίζει την ζωη του ξενύχτια και γκόμενες και δεν παταει στη δουλεια.Πριν 6 μηνες σε εναν καβγά οπου παλι ο πατέρας μου χτυπούσε την μάνα μου μπροστα στα μάτια μου,στην προσπαθεια μου να τον σταματησω εμεινα αναπηρος χάνοντας το 50% της κινησης του χεριου μου.περασα και περναω πολυ δύσκολα.Ο μόνος που με στηρίζει είναι ο άδερφος μου που με λατρευει και τον λατρεύω.Ο πατέρας μου 1 μηνα μετα ξαναβρήκε γκόμενα και πριν λίγες μέρες τον επιασα εγω μαζί της.Τωρα έχει λίγες μέρες που έφυγε απο τον σπιτι τον διώξαμε άλλα αύτο ειναι προσωρινο.Η μάνα μου απο την άλλη έχει κλειστει μεσα δεκα χρονια χωρις φίλους ,ειναι δύσκολο να ενταχθει στην κοινωνια ,νιωθει οικονομική ανασφάλεια και δεν δίνει καμια σημασια στα παιδια της παραμονο πως δεν θα χασει το σπιτι και τα χρηματα της....Εγώ έχω την αναπηρία μου και όλα τα τραβαει ο αδερφός μου..Σκεφτήκαμε να φύγουμε απο το σπιτι αλλα δεν έχουμε την οικονομικη δυνατότητα ουτε τα απαραιτητα προσοντα σπουδες για να επιβιώσουμε .Πάω να τρέλαθώ δεν ξέρω τι να κάνω.Σκεφτηκαμε ακομα και να αυτοκτονήσουμε μαζί με τον αδερφό μου.Τι άνθρωποι ειναι αυτοί εγκληματιες αναπηρος έμεινα εξαιτίας τους και δεν άλλαξαν....στους έξω φαινόμαστε μια φυσιολογικη οικογένεια ποτε δεν βγήκε τιποτα προς τα έξω.

  2. #2
    ..σάκη, καταρχήν λυπάμα πολύ για την ατυχία σου να μεγαλώσες σε μια τέτοια οικογένεια....
    Αυτό που θα σου πω είναι πως το φταίξιμο όσον αφορά στους γονείς σου είνα 50-50 για να μη σου πω πως το μεγαλύτερο είναι της μητερας σου.
    Χαίρομαι πως έχετε τέτοιο δέσιμο με τον αδελφό σου παρά τα τόσα προβλήματα και ίσως αυτό είναι που θα σας σώσει.
    Κάτσε και σκέψου: υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν οι γονείς σου συμπεριφορά? Δεν άλλαξαν όσο ήσασταν μικρά και είχατε την ανάγκη μιας ήρεμης και συγκροτημένης οικογένειας, θα αλλάξουν τώρα που νομίζουν πως στέκεστε στα πόδια σας?
    Αυτοί που πρέπει να αλλάξουν είστε εσείς. Εσύ και ο αδελφός σου πρέπει να απογαλακτιστείτε, στο βαθμό βέβαια που σας επιτρέπει η οικονομική εξάρτηση από την οικογένεια.
    Αυτό που δεν κατάλαβα είναι τι έπαθε το χέρι σου.
    Μπορείς να γίνεις λίγο πιο σαφής?

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2012
    Posts
    4
    Ευχαριστώ πολύ Θεοφανία.Οσον αφορά το χέρι ,πάνω στον καβγά έσπασε ενα παραθυρο και έκοψε ολους μου τους τένοντες και φλέβες.Μετα απο ένα 4 ωρο χειρουργείο και 6 μηνες φυσικοθεραπειές καταφερα να εχω ενα ευρος κίνησης της τάξεως του 50%.Δυστύχως τα οικονομίκα μου και του αδερφού μου δεν μας επιτρέπουν να φύγουμε.Οι γόνεις μου έχουν την οικονομίκη δυνατότητα να μας βοηθήσουν να φύγουμε ,άλλα δεν το κάνουν γιάτι μας εκμεταλλεύονται και δεν μπόρουν να διαχειρίστουν τιποτα μόνοι τους.όλα τα κάνει ο αδερφος μου και γω και δεν υπερβάλω.Νιώθω ζωντανός νέκρος δεν υπάρχει χειρότερο συναίσθημα.

  4. #4
    Σάκη...λυπάμαι πολύ για την όλη κατάσταση,πόσο μάλλον για το ατύχημα με το χέρι σου...μπορώ να πω πως με έχει σοκάρει το όλο θέμα.πως τα καταφέρνεις?
    Το καλό είναι που είστε τόσο δεμένοι με τον αδερφό σου...την χρειάζεσαι την στήριξη του όσο τίποτα άλλο και αυτός την δική σου. Η αυτοκτονία δεν είναι λύση, μην το σκέφτεστε καν. Πιστεύω πως είστε και οι δυο αρκετά έξυπνοι ώστε να μην τραπείτε σε αυτή την πράξη. Πρέπει να φύγετε από εκεί μέσα...Όσο κάθεστε,σε κακό θα σας βγαίνει.Πρέπει να φύγετε. Κάπως,κάτι ότι και αν κάνετε,στην αρχή θα είναι δύσκολα αλλά θα φτιάξει το πράγμα. Η μαμά σας ήδη επέλεξε να καταστρέψει την ζωή της.μην το κάνετε και εσείς. Αρκετά περάσατε,χωρίς να φταίτε σε τίποτα. Φύγετε σάκη...

  5. #5
    Σάκη, από το μηνυμα σου βγάζω ότι παρα τα όσα έχεις περάσει είσαι δυνατός χαρακτήρας. Εχεις το παράπονο και την απογοήτευση γι αυτα που σου συνέβηκαν, όμως παρ όλα αυτά δεν έχασες ποτέ το κουράγιο, την αποφασιστικότητα και την ικανότητα σου να σαι δυνατος χαρακτηρας. Αν ήταν άλλος θα ειχε μετατραπει σε αδυναμο χαρακτηρα που κλαιειε τη μοιρα του, εσυ καμιά απολύτως σχεση με κατι τετοιο. Γιατι δε βοηθατε τη μανα σου να τον χωρίσει, έστω τωρα, ώστε να φυγει οριστικά από το σπίτι? Όπως σου λενε και οι άλλοι εδω, να φυγετε από το σπίτι και να κανετε μια νεα αρχή. Έχεις τις δυναμεις μεσα σου να αλλάξεις ζωη, ευτυχως δε σε μόλυναν σαν χαρακτηρα, το ζητημα ειναι να βρεις τον τροπο να μπεις σ αυτη τη διαδικασια.
    γιάννης

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2012
    Posts
    4
    Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας και που με ακουσατε.Η μάνα μου δυστύχώς είναι τόσο ανασφαλής που δεν μπόρει πλέον να επιβιώση μόνη της..Εχει κλειστει μέσα στο σπίτι 10χρόνια απομακρύνοντας τους πάντες .Δεν έχει διάθεση να επισκεφτει ψυχολόγο παρόλο που προσπαθήσαμε πόλλες φορές να την βοηθήσουμε.Πλεον σκεφτεται μονο το οικονομικο και δεν θα ειχε προβλημα να ξανα ζησει με τον πατερα μου (φανταστείτε για τι ανασφάλεια μιλάω).Δυστυχώς το να φύγουμε από το σπίτι δεν είναι πολύ εύκολο γιατι υπάρχουν πόλλες εκρεμότητες που αν τις παρατησουμε θα μας βγουν μετεπειτα στην ζωη μας (οικονομικες περουσιακες ασφαλιστικες),και δεν θελω να εχουμε και χρεη πανω στα αλλα προβλήματα.

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Aug 2012
    Posts
    4
    Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να υποκρίνεσαι μια ζωή προς τα έξώ πως είσαι καλά και μέσα σου να πεθαίνεις αργά αργά.Ωσπου κάποια στιγμή δεν έχεις άλλες αντοχές είσαι πραγματικά ζωντάνος νεκρός...αλλά ειναι πλέον αργά.....
    Και όχι να πεθαίνεις μόνος σου αλλα να σε σκοτώνουν αργά αργά οι άνθρωποι που υποτίθεται οτι σε αγαπάνε και ότι είσαι πάνω από την ζωή τους...
    Για να καταλάβετε τόσα χρόνια δεν εχω προσωπικη ζωη σχεσεις γιατι επρεπε να ημουν σπίτι φοβουμενος το κακό,και επειδη δεν ηθελα να κοροιδευω και να λέω ψέματα στους ανθρώπους.

  8. #8
    Σου έχω στείλει προσωπικό μήνυμα. Αν θες διάβασέ το.

  9. #9
    Σακη, η δικη σου ιστορια μου θυμιζει σε καποια σημεια τη δικη μου ιστορια.Μονο που εγω ευτυχως η δυστυχως δεν εχω αδελφια.
    Σου φαινεται οτι δεν υπαρχει διεξοδος,αλλα εγω πιστευω πως υπαρχει.Απλα πρεπει να ανεξαρτητοποιηθειτε εντελως εσυ και ο αδελφος σου.Ποσο χρονων εισαι αν επιτρεπεται?
    Θα σου φανει πολυ "ωμο και σκληρο" αλλα μηπως πρεπει να επεμβει εισαγγελεας στη περιπτωση της μητερας σου? Αλλα βεβαια πρεπει και η ιδια να θελει να σωθει,οχι να την σωσετε εσεις.
    Ειναι πολυ ασχημο αυτο που σου συνεβη,ομως παρολα αυτα αν θες πιστευω οτι μπορεις να ασχοληθεις με κατι να βγαζεις τα προς το ζην σου.
    Ο πατερας μου γεννηθηκε με προβλημα στο χερι και εχει 65% αναπηρια και παλι μπορεσε να βρει δουλεια,χωρις καν να εχει βγαλει σχολειο.Γιατι οχι και εσυ? Αλλα πιστευω οτι αν θες και να σπουδασεις μπορεις! Κατα τη γνωμη μου,ο ανθρωπος αν θελει,ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΠΟΡΕΙ!
    Και φυσικα αυτο για την αυτοκτονια,(αν και καταλαβαινω τι σημαινει απελπισια),μη το σκεφτεσαι καν! Γιατι να χαλασεις εσυ και ο αδελφος σου τις ζωες(ηδη χασατε αρκετο χρονο απο τη ζωη σας) για τα λαθη των γονιων σας?
    Αν εκεινοι δεν εχουν καταλαβει το μεγεθος της ζημιας που σας εχουν κανει και ζουν ανεμελα,εσεις θα αυτοκτονησετε? ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!
    Προσωπικη ζωη εχετε? Σχεση? Φιλους? Μηπως πρεπει να ξεκινησετε απο εκει? Να εχετε μια στηριξη συναισθηματικη? Να αποκτησετε ελπιδα στη ζωη σας ξανα! Και φυσικα η βοηθεια ψυχολογου θα βοηθουσε! Δε ξερω βεβαια αν ζειτε επαρχια ή Αθηνα,αλλα ενα κεντρο ψυχικης υγειας,η ψυχολογο σε κοντινο νοσοκομειο μπορεις να βρεις χωρις να πληρωνεις πολλα.
    Να σου πω τι βλεπω εγω στη δικη σας ιστορια? Οτι "θυσιασατε" εσεις τη ζωη σας,για να κανουν οι γονεις σας οτι κανουν.Για να συνεχισει ο πατερας σου να κανει οτι κανει και η μανα σου,να υπομενει παθητικα.
    Σηκωθειτε και φυγετε απο εκει μεσα,οσο πιο συντομα γινεται.Θα βρειτε ενα τροπο,αρκει να αποκτησετε ξανα ελπιδα και ορεξη να ζησετε!!
    Αρκετο χρονο απο τη ζωη σας,σπαταλησατε αδικα.
    Μην αφησετε λεπτο παραπανω! Θα αναγκαστει ισως και η μητερα σου να ζητησει βοηθεια,η γενικα να βρουν ενα τροπο η να παραμεινουν ως εχει(κατι που πρεπει να παψει να σας αφορα πια η ζωη τους) ή θα αναγκαστουν να χωρισουν.
    Οσο υπαρχετε εσεις εκει μεσα,ως διαιτητες,το "παιχνιδι" θα παιζεται ακομη!
    Και μονο να τους πειτε οτι θα φυγετε απο εκει,θα παθουν σοκ! Μην πιστεψετε,οτι δε μπορειτε! Μπορειτε!! Θα δυσκολευτειτε,αλλα μπορειτε!!

  10. #10
    Quote Originally Posted by sakis salonikios View Post
    Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας και που με ακουσατε.Η μάνα μου δυστύχώς είναι τόσο ανασφαλής που δεν μπόρει πλέον να επιβιώση μόνη της..Εχει κλειστει μέσα στο σπίτι 10χρόνια απομακρύνοντας τους πάντες .Δεν έχει διάθεση να επισκεφτει ψυχολόγο παρόλο που προσπαθήσαμε πόλλες φορές να την βοηθήσουμε.Πλεον σκεφτεται μονο το οικονομικο και δεν θα ειχε προβλημα να ξανα ζησει με τον πατερα μου (φανταστείτε για τι ανασφάλεια μιλάω).Δυστυχώς το να φύγουμε από το σπίτι δεν είναι πολύ εύκολο γιατι υπάρχουν πόλλες εκρεμότητες που αν τις παρατησουμε θα μας βγουν μετεπειτα στην ζωη μας (οικονομικες περουσιακες ασφαλιστικες),και δεν θελω να εχουμε και χρεη πανω στα αλλα προβλήματα.

    ΘΑ ΑΚΟΥΣΤΩ ΛΙΓΟ ΣΚΛΗΡΗ ΣΑΚΗ,ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΔΩ ΜΟΝΟ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΤΑ ΒΛΕΠΩ! ΟΧΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΑ ΘΕΩΡΩ ΣΟΒΑΡΑ ΘΕΜΑΤΑ,ΑΛΛΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗ,ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΔΕ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΩΣ ΕΜΠΟΔΙΑ ΑΛΛΑ ΩΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ.ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΟΥ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΝΑ ΤΟΥ ΧΑΡΙΣΟΥΝ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΚΟΛΑΣΗ ΠΟΥ ΖΕΙ.ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ!
    ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΜΑ ΣΑΣ;;; ΘΑ ΑΚΟΥΣΤΩ ΠΑΛΙ ΣΚΛΗΡΗ.ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΕ,ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΖΩΗ ΩΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ.ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΘΕΣ,ΔΕΣ ΤΟ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ! ΑΝ ΔΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΠΡΩΤΑ ΕΣΕΙς ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΣΑΣ,ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΤΕ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΑΣ?
    ΠΡΩΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗ(ΔΕΝ ΕΙΝΑ ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΖΩΗΣ) ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΒΟΗΘΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ,ΕΙΤΕ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΕΙΤΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΒΑΖΑΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΣΑΣ.ΔΕ ΖΗΣΑΤΕ ΠΟΤΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ ΖΩΕΣ.ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΖΕΙΤΕ.ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ ΑΝ ΑΚΟΥΓΟΜΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ,ΟΜΩΣ ΑΥΤΗ Η ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ "ΧΑΙΔΕΥΕΙ" ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ,ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕ ΒΟΗΘΑ. ΖΕΙΤΕ ΩΣ ΘΥΜΑΤΑ,ΟΜΩΣ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ! ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΗΡΞΑΤΕ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΨΕΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ!

  11. #11
    ΡΙΞΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΕΔΩ ΑΝ ΘΕΣ: ΑΥΤΟΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΞΕΡΟΥΝ: http://www.help-net.gr/Themes/Kakopeiisi.htm
    http://www.astynomia.gr/index.php?op...temid=421&lang

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2012
    Posts
    520
    Σακη θα σου μιλησει τωρα, το πλεον απαισιοδοξο και καταθλιπτικο πλασμα στον πλανητη.
    οι καταστασεις που βιωσες και βιωνεις ειναι οντως παρα πολυ δυσκολες και μπραβο για το κουραγιο σου.
    θα ηθελα να σταθω στο οτι εχεις εναν αδερφο που σε λατρευει και τον λατρευεις.
    ΜΕΓΑΛΟ ΑΤΟΥ!
    αυτο στο λεω γιατι ολοι οι ανθρωποι στη ζωη, ακομα και αυτοι που νοσουν απο ανιατες ασθενεις (οπως εγω), απο καπου "πιανονται".
    κατι τους κραταει στη ζωη.
    εσενα αυτο το κατι πιστευω πως ειναι αυτη η υπεροχη σχεση που εχεις με τον αδερφο σου.
    δεν το εχουν ολοι.
    αλλοι δεν εχουν τιποτα.
    εχω γνωρισει ατομα που δεν μιλιουνται με τα αδερφια τους.
    σου ευχομαι ολοψυχα να συνεχισετε τον αγωνα σας πλαι-πλαι.
    προς Θεου δεν υποτιμω σε καμια περιπτωση τον γολγοθα σου, απλα ηθελα να σε κανω να δεις μια αχτιδα φωτος.
    "ΟΠΟΙΟΣ ΓΛΥΤΩΝΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΥΨΩΝΕΙ ΕΝΑ ΜΕΤΡΟ ΤΟ ΜΠΟΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ"

Similar Threads

  1. Replies: 39
    Last Post: 12-10-2011, 08:11
  2. δεν αντεχω αλλο τους γονεις μου
    By πολυμνια in forum Συμβουλευτική Γονέων
    Replies: 3
    Last Post: 24-10-2008, 14:29
  3. Ψυχολογικός εκβιασμός "παιδιών" (μετά την ενηλικίωση) από γονείς
    By akritziab in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 3
    Last Post: 10-06-2008, 15:19
  4. τα κυριοτερα λαθη των δυσλεκτικων παιδιων
    By Alkmeon in forum Διαταραχές Μάθησης - Μαθησιακές Δυσκολίες
    Replies: 18
    Last Post: 28-05-2008, 12:21
  5. Φόβος για τους γονείς
    By christos2004 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 4
    Last Post: 03-08-2006, 12:47

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •