Κρίσεις πανικού, Αγοραφοβία - Αυτοτιμωρία

[xart]

ioanni2 έχω καλές σπουδές και καλή προϋπηρεσία. Απλά η ανεργία στην παρούσα φάση με την κρίση με κάνει εξαιρετικά απαισιόδοξο αφού δεν υπάρχουν δουλειές ούτε για δείγμα! Είμαι σε σχέση 14 χρόνια τώρα.

Φωτεινή δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς. Ότι μας έγιναν συνήθεια τα "ψυχολογικά" μας και αυτό δυσκολεύει την απαλλαγή μας από αυτά ή ότι τα συμπτώματα σκάνε (πες το και μεγεθύνονται) όταν γίνονται αλλαγές στη ζωή μας. Θα ήθελα να μου το διευκρινίσεις σε παρακαλώ. Εγώ πιστεύω ότι ισχύουν και τα δύο.

[Φωτεινη!]

ναι αυτο εννοω οτι μας εχουνε γινει δευτερο πετσι τα ψυχολογικα μας κι οτι μολις αρχισουμε να το νιωθουμε οτι κατι πρεπει να κανουμε για να απαλλαγουμε,τοτε σκανε τα συμπτωματα..βλεπε κρισεις,καταθλιψη κτλ..
η συνηθεια μας κραταει δεμενους με τα θεματακια μας κι ετσι η κινηση που πρεπει να γινει,φανταζει δυσκολη κι εμεις παλευουμε αναμεσα στο "βολεμα" και το "ξεβολεμα"..