ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

[ntezy]

ΜΑΚΑΡΙ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ,ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΟΛΙΣ ΠΕΡΑΣΕΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ,ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΗΝΑ ΣΑΝ ΚΗΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.ΔΕΝ ΤΑ ΑΝΤΕΧΩ.

[ntezy]

ΕΤΣΙ ΝΙΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΠΑΝΤΑ.ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΤΑ ΤΑΙΡΙΑ ΑΥΤΩΝ ,ΟΠΩΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ,ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ.ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΛΙΑ.ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΝΑ ΠΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΟΣ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΩΡΑ.ΞΕΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ ΕΦΥΓΕ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΟΤΙ ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ.ΑΣΕ.

[Deleted-member171215]

ΕΤΣΙ ΝΙΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΠΑΝΤΑ.ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΤΑ ΤΑΙΡΙΑ ΑΥΤΩΝ ,ΟΠΩΣ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ,ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ.ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΛΙΑ.ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΝΑ ΠΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΟΣ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΩΡΑ.ΞΕΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ ΕΦΥΓΕ,ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΟΤΙ ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ.ΑΣΕ.

Kοιταξε το εζησα μολις πριν απο 9 μηνες .... Εγω εχασα τον πατερα μου πριν 8 χρονια , ο κολλητος μου πριν 3 χρονια .... Φετος πεθανε η μητερα του απο το μαραζι της γιαυτο και ανεφερα τα ταιρια.....

[pinko8]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ. ΜΕ ΛΕΝΕ ΝΤΙΝΑ.ΕΙΜΑΙ ΝΕΟ ΜΕΛΟΣ.ΠΡΙΝ 10 ΠΕΡΙΠΟΥ ΜΗΝΕΣ ΕΧΑΣΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ,ΑΠΟ ΑΝΑΚΟΠΗ.ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΕΣΑ ΣΕ 2 ΛΕΠΤΑ,Ο ΠΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΒΑΣΤΑΧΤΟΣ ΚΙ ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ.ΚΛΑΙΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ,ΝΙΜΟΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ.ΠΑΡΑΚΑΛΑΩ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΘ ΚΙ ΟΜΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΘΩΣ ΑΝΑΒΑ ΤΟ ΚΕΡΑΚΙ ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΤΙ,ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΡΑΔΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑ.ΜΟΘ ΓΕΛΟΥΣΕ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΜΑΙ ....ΝΟΜΙΣΑ ΟΤΙ ΤΟΝ ΕΙΔΑ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΝΙΩΘΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΙ ΕΚΛΑΙΓΑ.ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΝΟΜΙΖΩ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ,ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΚΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΟΥ..ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΘΑ ΤΟΝ ΔΩ ΚΙ ΑΥΤΟ ΚΑΠΩΣ ΜΕ ΠΑΡΗΓΟΡΕΙ.ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΘΕΛΩ ΤΟΣΑ ΝΑ ΤΟΘ ΠΩ ΚΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.ΝΙΩΘΩ ΤΕΛΕΤΑΙΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΩ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑΤΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΤΙ. ΜΠΑΜΠΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ,ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ.ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΠΟΛΥ,ΕΦΥΓΕΣ ΠΟΛΥ ΞΑΦΝΙΚΑ ΜΠΑΜΠΑ.ΓΙΑΤΙ??ΣΑΓΑΠΩ.......ΝΤΙ ΝΑ

ντινα καλημερα κ καλο μηνα να σου ευχηθω!!!!!
Θέλω να σου πω οτι σε καταλαβενω,σε νιωθω πολυ καλά...έχασα κ γω τον δικο μου μπαμπα πριν 6 μηνες περιπου υστερα από σκληρη μάχη που έδινε με τον καρκινο...πάλευε 3 χρόνια και τον εζησα να δινει καθημερινα αγωνα σκληρο κ ανισο..πάλεψε ηρωικα και παλικαρισια..όπως όλα αυτά τα χρόνια στην ζωή του...δεν ξέρω αν ποτε το συτνειδοτοποιησα πραγματαικα οτι καποια μερα θα εχανε τη μαχη παρολο που τον τελευταιο καιρο είχε χασει τις δυναμεις του...ημουν στο πλευρο του οταν ξεψυχουσε..ακομα κ τωρα δεν ξερω αν καταλαβένω πληρως τι έχει συμβει...ίσως να χρειαζομαι περισσοτερο χρονο..στην αρχη ημουν χαμενη,δεν είχα εντονα ξεσπασματα..ουτε κλαμματα..απλα χαμενη..υπηρξε λυτρωτικη μια συζητηση που εκανε,οταν άκουσα " αν πιστευεις στο Θέο να εισαι σιγουρη οτι είναι εκεί..πάλεψε κ βασανιστηκε για να ειναι εκει..."απο κει κ επειτα έπαψα να στεναχωριεμαι..το μονο που με φοβιζει είναι οτι εγω δεν ξερω αν θα μαι αξια να τον συναντησω μετα πο δω...δεν στεναχωριέμαι,απλά λειπει η παρουσια απο το σπιτι μας,είναι αδειο..όπως επίσης ξέρω οτι ποτε δεν θα μπορέσω να βιώσω απόλυτη χαρά...σε οποια φαση κ αν είμαι...αφου έχεις οικογενεια δωσε ολη την αγαπη σου εκει..να προσευχεσαι να είναι καλά κ να μην στεναχωρίεσαι..αυτου που φεύγουν,είναι καλα..είμαι σιγουρη γιαυτο..το πιστευω...!!!!!να είσαι δυνατηή!!!καλή σου μέρα...

[ntezy]

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ.ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΣΥ.ΝΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΔΥΝΑΤΗ,ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ.ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΥΛΟ ΜΟΥ.ΛΕΙΠΕΙ ΠΟΛΥ,ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.ΞΕΡΕΙΣ.ΚΙ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΠΟΤΕ ΧΑΡΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ.ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΛΕΩ ΝΑ ΗΤΑΝ ΕΔΩ ΝΑ ΕΒΛΕΠΕ ΘΑ ΧΑΙΡΟΤΑΝ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ,ΚΙ ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ.ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΟΜΙΖΩ ΘΑ ΤΡΕΛΑΘΩ ΟΣΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΔΩ.ΚΛΑΙΩ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ...ΠΩΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑΤΡΕΥΕΙ΄΄

[δελφίνι]

Τα συλληπητηριά μου,

Θα το ξεπεράσεις το όλο γεγονός σύντομα πιστεύω και θα έχει μια ανάμνηση ότι ποτέ δεν πέθανε ο άνθρωπός σου και ότι είναι πάντα μαζί εκεί δίπλα σου. Αυτό αισθανόμουνα εγώ όταν πέθανε ο παπούς μου. Ότι είναι πάντα μαζί μας ότι δεν πέθανε ότι ζει και μας περιμένει να πάμε στο χωριό να τον δούμε. Αλήθεια πόσο χρονών πέθανε ο μπαμπάς σου;

[ntezy]

ΗΤΑΝ 68 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ.ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΩ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΛΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΕΩ ΑΝΤΕ ΤΩΡΑ ΚΡΑΤΗΣΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΕΡΘΕΙ.ΜΙΠΩΣ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ ΛΕΩ ΜΕΤΑ.ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.ΑΣΧΗΜΟ ΠΟΛΥ.ΔΟΥΛΕΥΕ ΑΠΟ 12 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΙΧΕ ΒΓΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ.ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ.ΜΕ ΣΤΕΝΟΧΩΡΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΣΙ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙ.ΕΦΥΓΕ ΠΟΛΥ ΞΑΦΝΙΚΑ.

[julias]

ΗΤΑΝ 68 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ.ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΩ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΛΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΕΩ ΑΝΤΕ ΤΩΡΑ ΚΡΑΤΗΣΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΕΡΘΕΙ.ΜΙΠΩΣ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ ΛΕΩ ΜΕΤΑ.ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.ΑΣΧΗΜΟ ΠΟΛΥ.ΔΟΥΛΕΥΕ ΑΠΟ 12 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΙΧΕ ΒΓΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ.ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ.ΜΕ ΣΤΕΝΟΧΩΡΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΣΙ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙ.ΕΦΥΓΕ ΠΟΛΥ ΞΑΦΝΙΚΑ.

Εμενα ο πατερας μου πεθανε 35 ετων, ημουν 6. Για πολλα χρονια, στις γνωριμιες που εκανα δεν ελεγα οτι ο πατερας μου εχει πεθανει, σαν να τον περιμενα..Δεν μπορουσα ουτε να ξεστομισω την εκφραση, ουτε να αισθανομαι ορφανο...Ετσι ολος ο πονος εμεινε μεσα μου και με επνιξε. Χρειαστηκαν χρονια ψυχοθεραπειας για να ανασανω..

[ntezy]

ΕΣΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΗΣΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΑΣΧΗΜΑ.ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ.......ΤΩΡΑ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ΄,

[Deleted-member171215]

ωπα αλλου ηθελα να βαλω το μηνυμα , χιλια συγνωμη ......

[athanasios-davalas]

Είμαι 39 ετών και και έχασα τον πατέρα μου στα 18. Για να συνέλθω πλήρως (σχήμα λόγου το πλήρως) χρειάστηκε η γέννηση του γιου μου πριν 9 χρόνια περίπου.Σου εύχομαι δύναμη και αντοχή μέσα από την καρδιά μου

[pinko8]

ΗΤΑΝ 68 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ.ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΩ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΛΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΛΕΩ ΑΝΤΕ ΤΩΡΑ ΚΡΑΤΗΣΕ ΠΟΛΥ ΝΑ ΕΡΘΕΙ.ΜΙΠΩΣ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ ΛΕΩ ΜΕΤΑ.ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ.ΑΣΧΗΜΟ ΠΟΛΥ.ΔΟΥΛΕΥΕ ΑΠΟ 12 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΕΙΧΕ ΒΓΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ.ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΣ.ΜΕ ΣΤΕΝΟΧΩΡΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΣΙ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙ.ΕΦΥΓΕ ΠΟΛΥ ΞΑΦΝΙΚΑ.

μεσα στην στεναχωριςρια κ τον πονο να θυμασαι οτι τον εβλεπες παντα γερο,δεν τον ειδες να υποφερει...κ επισης εχεις οικογενεια...ειναι παραααα πολυ σημαντικο αυτο..
εγω τον εβλεπα μερα μερα να δινει ενα αγωνα ανισο κ αδικο...μαραζωνε στον καναπε του σπιτιου μας χωρις καν να ακουσεις ενα αχ...ενα γιατι θεε μου σε μενα...το πιο λαμπρο παραδειγμα ζωης πηρα...κ εγω δεν εχω κοτσια να τα βγαλω περα με καθημερινες δυσκολιες...κ ειμαι μονη...ενοοω χωρις δικη μου οικογενεια...θελω κ πιστευω οτι θα ειναι καλα..και θα γελαει οπως παντα με αυτο το βλεμμα που σημαινε,παλι βλακεια κανεις..παλι ανοιγεις το στομα σου κ δεν σκεφτεσαι..

[julias]

ΕΣΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΗΣΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΑΣΧΗΜΑ.ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ.......ΤΩΡΑ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ΄,

Aρκετα καλυτερα,ειμαι πιο συνειδητοποιημενη .....και τωρα ξερω σιγουρα οτι και εκεινος θα με ηθελε καλα, γιατι με αγαπουσε πολυ. Και προσπαθω προς αυτην την κατευθυνση..

[ntezy]

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ.ΗΤΑΝΕ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΞΑΝΑ ΚΗΔΕΙΑ,ΤΟΣΟ ΑΣΧΗΜΑ.

[PsychoOrnot]

Καλησπέρα.
Νιώθω όπως εσύ αλλά με λίγο διαφορετική οπτική γωνία. Τι εννοώ...ήμουν 3 χρονών όταν τον έχασα. Δεν τον γνώρισα ουσιαστικά παρόλο που θυμάμαι κάποιες στιγμές μαζί.
Έφυγε από καρκίνο. Αν γινόταν σήμερα θα τον έσωζαν..Να ξέρεις κάτι..μπορεί να σου φανεί αστείο, χαζό, κοινό, κενό....λόγια. Όμως να ξέρεις ότι εσύ είσαι τυχερή που τον έζησες.
Έίχες την ευκαιρία να τον φωνάξεις μπαμπά, να σε αγκαλιάσει, να δεις το πρόσωπό του και να δει το δικό σου...να γνωρίσει έναν φίλο σου και να ακούσεις την φωνή του πως είναι όταν φωνάζει. Είχες την ευκαιρια να ακούσεις το όνομα σου από αυτόν. Να τον φιλήσεις, να τσακωθείς μαζί του. Να κάνεις όλα τα ανθρώπινα πράγματα που κάνουν οι γονείς με τα παιδιά του.

Ακόμα και η υπόλοιπη ζωή σου είναι διαφορετική γιατί είχες ένα ανδρικό πρότυπο. Αυτό που έχεις να κάνεις είναι να τον κρατήσεις μέσα σου όσο καλά μπορείς. Να κλάψεις όταν θες. είναι υγεία το κλάμα. Να σου λείψει....να τον αναζητήσεις και να του μιλάς. Μην χαλάσεις την ζωή σου όμως γιατί αυτό δεν το θέλει. θελει να βλεπει έναν άνθρωπο πουνιώθει χαρά, αγάπη, θλίψη, στεναχώρια, θυμό, έρωτα κλπ. έναν δηλαδή ολοκληρο άνθρωπο με όλα του τα συναισθήματα. θε΄λει νασυνεχίσεις να ζεις γιατί αυτος σου εδωσε αγαπη και ζωή και εσύ θα πρεπει να τον κρατήσεις ζωντανό μέσα από σενα.

Αυτά μπορώ να σου πω μόνο και εύχομαι ο πόνος σου να μειωθεί όσο γίνεται.

Μαρία.