Κακοποίηση

[kami]

Επίσης αν είσαι εγκλωβισμένος σε μια κατάσταση και αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι για να ξεφύγεις είναι μια οικονομική άνεση, μια δουλειά, ένα σπίτι άλλο η άλλη σχέση ο ψυχολόγος δεν θα σου τα βρει απλά θα σε κορόιδεψει με χάπια.

Αν πιστεύεις οτι αποκτώντας τα παραπάνω, θα επιλυθεί το πρόβλημα, τότε μήπως βασανίζεσαι από άλλα προβλήματα (ίσως πιο επίκαιρα) αλλά ξεσπάς στο συγκεκριμένο γεγονός της ζωής σου, ώστε να αποδώσεις τις ευθύνες κάπου; στο λέω μήπως και αυτό σε βοηθήσει να δεις τι φταίει, αν φταίει κάτι άλλο. Τα πράγματα είναι ωραία ναι μεν που αναφέρεις, αλλά δεν επουλώνουν μία τραυματική εμπειρία ...άρα ή μετατοπίζεις τα προβλήματα φορτώνοντας άδικα παραπάνω τον εαυτό σου ή αναζητάς παρηγοριά σε λάθος πράγματα...ή αυτή κατά βάση δεν είναι πολύ τραυματική.

Επίσης αναφέρεις τα χάπια που σου έδωσε ο ψυχολόγος; το λες κυριολεκτικά ή παραδειγματικά;

Για το περιστατικό που περιγράφεις δεν μπορώ όσο και ακούγεται περίεργο να καταδικάσω το αγοράκι. Δεν πιστεύω στα 9 του χρόνια να ήθελε συνειδητά να σου κάνει κακό και να σε βιάσει. Αυτό δεν αναιρεί την πράξη, αλλά αν το δεις οτί η πρόθεση του ήταν καθαρά λόγω μίας παρέκκλισις από τη φυσιολογική συμπεριφορά, ίσως αυτό να σε ανακουφίσει αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Το θέμα είναι εσύ τώρα να είσαι καλά με τη ζωή σου και να προχωρήσεις, κατανοώντας οτι δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν, αλλά μπορείς να μην αφήνεις να σου ορίζει το παρόν και μέλλον. Εύχομαι να πάνε όλα καλύτερα στη ζωή σου από εδώ και πέρα.

[nikiii]

Ναι υπάρχουν προβλήματα επίκαιρα (όπως η σχέση που εχω) αφού η ζωή δεν σταματά σε ηλικία 5 χρόνων κι όσο προχωρά και αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε υπάρχουν κι άλλα. Δεν αποδίδω κάπου ευθύνες αυτό έγινε και δεν αλλάζει και έζησα με αυτό όλη την παιδική μου ηλικία. Όπως γράφω και πιο πριν δεν αδικώ κανέναν. Ας μη θεωρούμε όμως τα παιδάκια αγγελάκια μέχρι εκεί που είναι μωρά είναι καλά. Ξέρετε εγώ τι τράβηξα γιατί ήμουν κάπως ήσυχη από παιδάκια δημοτικού και γυμνασίου; εντάξει φυσικά αυτό έχει σχέση και με την διαπαιδαγώγηση τους. Χάπια ναι εχω πάρει σε μια στιγμή της ζωής μου που δεν ήθελα να νιώθω τίποτα και να κοιμάμαι μόνο. Όσον αφορά τους ψυχολόγους κι εγώ θα το πρότεινα σε άλλους απλά εγώ δεν βοηθήθηκα όσο θα ήθελα. Εγώ δεν βρίσκω και το θάρρος να μιλήσω φυσικά άλλοι που το έχουν ίσως να τους βοηθούσε περισσότερο

[Λια]

Μαριάνθη μου είχα και γω μία παρόμοια εμπειρία στην ίδια ηλικία μόνο που ευτυχώς δεν έγινε ολοκληρωμένα..
καταλαβαίνω ότι ντρέπεσαι φρικτά γιαυτό που σου συνέβη, ωστόσο σκέψου πως δεν έχεις καμία απολύτως ευθύνη. Τα χρόνια πέρασαν αλλά οι πληγές έμειναν και απότι φαίνεται δουλεύουν ακόμα μέσα σου και σε δυσκολεύουν ακόμα και στην καθημερινότητα. Είναι πολύ βαρύς ο σταυρός που σηκώνεις και είσαι μόνη σε όλο αυτό! Δεν έχει σημασία πως το αντιμετώπισα εγώ (το παρόμοιο που μου συνέβει) ο καθένας βρίσκει μέσα του τις λύσεις και τον τρόπο του, ενημερωτικά απλά σου λέω πως λόγω των σπουδών μου αναγκάστηκα και έκανα κάποιες συνεδρείες με έναν προσωποκεντρικό θεραπευτή και ένωσα πολύ καλύτερα!
Απόσα γράφεις καταλαβαίνω ότι νιώθεις κάπως εγκλωβισμένη και ότι όλο αυτό είναι πολύ φρέσκο μέσα σου.
Αναρωτιέμαι ωστόσο πως το διαχειρίζεσαι όλο αυτό και τι επιπλέον συναισθήματα σου βγαίνουν.

[Frini]

Μαριάνθη άλλαξες όνομα?έγινες Νίκη?

[nikiii]

Ναι ήθελα να κάνω αλλαγή ονόματος. Είχα κάποιους λόγους

[nikiii]

Δεν ορίζει πια τη ζωή μου αυτό με κάποιο τρόπο. Έκανα προσπάθειες να μην το σκέφτομαι. Αισθάνομαι πιο καλά. Όμως κάπου μέσα μου υπάρχει. Τα συναισθήματα τα εχω αναφέρει απλά αν θα κάνω παιδί κάποια στιγμή στη ζωή μου θα το προσέχω περισσότερο. Σε εσένα τι ηλικίας ήταν;

[Frini]

Ναι ήθελα να κάνω αλλαγή ονόματος. Είχα κάποιους λόγους

Νο problem, απλα να ξέρουμε πως θα σε λέμε

[nikiii]

Ίσως γι'αυτό μου είναι δύσκολο να μιλάω για μένα όταν εχω απέναντι μου τον άλλον γιατί συνέβει στην αρχή της ζωής μου κι έμαθα να κρύβομαι. Επίσης βλέπω τους άντρες πιο καχύποπτα και γενικά τους ανθρώπους. Όμως προσπαθώ να μην το αισθάνομαι αυτό. Είχα κι άλλες πιέσεις τέτοιου είδους αργότερα στη ζωή μου από αγοράκια και άντρες με άσχημο τρόπο χωρίς να προχωρήσουν αλλά αυτό ήταν διαφορετικό

[mstrouf]

πρώτη φορά, μετά απο χρόνια διαβάζω ολόκληρο ποστ κ η αλήθεια είναι οτι το διαβάζω για να δω πως αισθάνθηκε κ κάποιος άλλος που έχει υποστεί κάτι τέτοιο. εγω, πλέον στα 30 μου δεν έχω κάνει τόσο μεγάλους διαχωρισμούς στο ''τι'' συνέβη τότε, ούτε έχω αποβάλλει την ενοχή που νιώθω - ντροπή. το μόνο που έχω καταφέρει είναι στο να δικαιολογήσω την μετέπειτα συνέχεια για να προσδιορίσω τη μη φυσιολογική ζωή για την ηλικία μου τότε. μετά απο χρόνια θεραπείες (ψυχοθεραπείες κ φαρμακευτικές αγωγές), μπόρεσα απλά, να διαχωρίσω παρελθόν - παρόν κ μέλλον. δεν πιστεύω πως οτι στο καλό κ αν κάνεις θα μπορεσεις ολοκληρωτικά να το αποβάλλεις, παρα μόνο υπάρχει περίπτωση να συμφιλιωθείς μ' αυτό κ να μάθεις να ζεις χωρίς να καταριέσαι τον εαυτό σου που υπάρχεις. σίγουρα ένας ψυχολόγος που θα σου ταιριάξει κ θα κερδίσει την εμπιστοσύνη σου, θα σε κάνει να δεις πως δεν είναι τραγικό να μοιράζεσαι το τι σου συνέβη κ οτι οι ευθύνες δεν βαραίνουν ποτε ένα 5χρονο παιδί. ξέρω πολύ καλά οτι συμπεριφορές ανθρωπων - καταστάσεων, σου φερνουν στο μυαλο εναν πονο αβασταχτο που διαπερνά όλο το κορμί σου κ αισθάνεσαι την ψυχή σου να αιμορραγεί, χωρίς να έχεις την δυνατότητα να αντικρίσεις τον ίδιο σου τον εαυτό κ να πάρεις ανάσα. προσωπικά ένα πράγμα ψάχνω όλα αυτά τα χρόνια, να νιώσω ανακούφιση απ' το βάρος που κουβαλώ κ να πάψω να μισώ ανθρωπινες συμπεριφορές (ακόμα κ μυρωδιές - τοποθεσίες) που με στέλνουν στην ίδια μου την κολαση. ένα πράγμα μπορώ να περιγράψω σαν αντίδοτο, να αισθανθείς αποδοχή κ σεβασμό για το άτομό σου. υπομονή κ δύναμη γιατί χρειάζεται χρόνο να διαχειριστείς όλα όσα αισθάνεσαι.

[nikiii]

Επανέρχομαι στο θέμα για τον 9χρόνο να πω κάτι που έμαθα σήμερα. Γνώριζα ότι τον χρόνο που πέρασε έχασε τον παππού του και πρόσφατα την γιαγιά του. Αυτό που έμαθα είναι ότι χώρισε με την γυναίκα του γιατί αυτός έχει γκόμενα κι ότι και η μάνα του απατά τον πατέρα του. Μέχρι που ζούσαν οι παππούδες όλα καλά και τίποτα δεν είχε ακουστεί γι'αυτούς.

[nikiii]

Χάρηκα κάπως για να πω την αλήθεια. Φαντασιωνομουν πολλές φορές πως θα καταστρέψω αυτην την τελειότητα που έβγαζαν προς τα έξω σαν οικογένεια και ειδικά αυτός θεωρούνταν από τα καλύτερα παιδιά

[kerasi]

Νικη με το παλικαρι απο θεσνικη τι γινεται? Πας μενεις εκει τωρα?

[nikiii]

Όχι νωρίς είναι για να μείνω μαζί του.

[kerasi]

Ειναι καλο παιδι παντως κ ευκαιρια να φυγεις απ το χωριο. Δεν πιστευω να κολλας που σου ειπε να σκουπισεις?

[nikiii]

Όχι αυτό έγινε και τελείωσε. Το θέμα είναι ότι ήταν αγενής. Στο τηλέφωνο μου μιλάει μια χαρά εγώ όλη αυτην την εβδομάδα δεν ήμουν τόσο καλά για όσα έγιναν στο σπίτι του. Θα παω τρίτη φορά και η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι λίγο γιατί είναι κάτι άλλο όταν θέλει. Θα δω την κατάσταση και θα αποφασίσω αν θα δώσω συνέχεια