Ειμαι κλεισμένος στο σπίτι εδώ και 4 χρόνια.

[Bizarro]

Πάνω κάτω έτσι όπως τα λες είναι, εγώ πάντως έχω καταλάβει ότι δεν πρόκειται να κάνω νέους φίλους, αλλά να σου πω την αλήθεια αυτό είναι το τελευταίο που με απασχολεί. Σας ευχαριστώ για την κουβέντα, εγώ θα συνεχίσω αύριο, πάω για ύπνο. Φυσικά αν κάποιος έχει να γράψει κάτι για εμψύχωση ή κάποια πρόταση μπορεί να το γράψει από τώρα και να το δω αύριο. Ευχαριστώ για όλα.

[NamelessOne]

Καληνύχτα ρε! Και μη σε παίρνει από κάτω.

[Bizarro]

Λοιπόν επανέρχομαι στο θέμα, συγνώμη που δεν είπα κάτι αλλά εκείνη την ώρα την προηγούμενη φορά ήταν λίγο αργά και είμουν κουρασμένος και δεν είχα διάθεση να συνεχίσω. Όσον αφορά τους φίλους μου στο χωριό, οι περισσότεροι φίλοι που είχα ήταν προφανώς και οι συμμαθητές μου αφού με αυτούς περνούσα τις περισσότερες ώρες (σχολείο και φροντηστήρια). Δυστηχώς την τελευταία χρονιά στην 3η λυκείου είχε γίνει ένα μπέρδεμα στο οποίο έφταιγα και εγώ (καμιά σχέση με την κατάθλιψη που την έπαθα πολύ αργότερα), με αποτέλεσμα να μην μιλάμε πλέον. Φυσικά το γεγονός ξεχάστηκε εντελώς μετά από 1-2 χρόνια αλλά μετά από αυτό δεν μιλούσαμε και τόσο πολύ με τους πρώην πλέον φίλους μου. Φυσικά έκανα άλλους φίλους αλλά μετά την κατάθληψη σταμάτησα την εποικεινωνία και με αυτούς.

[athanasoudaki]

δες το σαν ενα μαθημα οτι πρεπει να σου φτανουν και τα λιγα και εγω ετσι το σκεφτομαι που τη μιση βδομαδα ειμαι στο χωριο μου με τη μαμα μου και την αλλη μιση στη πολη με τον τραμπουκο μπαμπα μου :P δεν εχει το χωριο σου χειρονακτικες εργασιες να ασχοληθεις??θα κανει και καλο στη γραμμη σου εμενα η μαμα μου με ψηνει αγρια να παω να την βοηθησω με τις ελιες και ψηνομαι...ξερω περνας δυσκολα αλλα δες και λιγο απο την αστεια πλευρα....

[Bizarro]

Κάποιες δουλειές υπάρχουν, σε χωράφια, καφετέριες κλπ, αλλά ο καθένας κοιτάει να βολέψει τους δικούς του με αποτέλεσμα να δουλεύουν όσοι έχουν τον συγγενή "βύσμα". Εμένα μου έχουν πει πολλές φορές για δουλειά και έχω ρωτήσει και εγώ αλλά στο τέλος με γράφουνε και παίρνουν κάποιον ποιό κοντινό γνωστό τους. Ίσως και να βλέπουν ότι είμαι παχουλός και πιστεύουν ότι δεν θα μπορώ να παίρνω τα πόδια μου σε περίπτωση χειρωνακτικής εργασίας.

[δελφίνι]

Αχ δεν ξέρω αν σε παρηγορεί αυτό αλλά εγώ είμαι 37 χρονών και είμαι ακριβώς στα ίδια. Νοιώθω άχρηστη και ανίκανη και δεν ξέρω αν υπάρχει μέλλον για μένα έτσι όπως έγινα γιατί έγινα και εγώ υπέρβαρη και γαμπρό όσο και να ψάχνω δεν βρήσκω και έχει πέσει και η ψυχολογία μου...μου λένε όμως ότι χιλιάδες κόσμος στην Ελλάδα τουλάχιστον είναι σε αυτήν την κατάσταση σαν εμάς.

[deleted-member30-03]

και τι σε κανει να πιστευεις πως αν ζουσες στη πολη θα ειχες ευκαιριες ? εγω αν και λιγο μεγαλυτερος σου, ζω στην Αθηνα και ειμαι αντικοινωνικος κι ανεργος επισης. κυκλοφορω μονο οταν υπαρχει καποια δουλεια να κανω ή καποιο ατομο που θελει να βγουμε. κι ενω θελω να αλλαξω και να βγαινω καθημερινα, τις πιο πολλες φορες δεν υπαρχουν ατομα διαθεσιμα που να θελουν να βγουν κι αυτα, κι ο καθενας ειτε χανεται στο μικροκοσμο του-ειτε εχει προβληματα και τρεχει αλλου-ειτε δεν εχει λεφτα ή ορεξη. αφου και λογο περιβαλλοντος εδω με τη φασαρια και τη βρωμα, μα και με τους ξενους που εχει γεμισει ο τοπος και δε ξερεις απο που θα σου ρθει, δεν αντεχετε. οι τελευταιοι ευθυνονται και για την ανεργια, αφου και απλα σαν ντελιβερι να θες να δουλεψεις, λενε μονο πακιστανια κι αλμπανια. οποτε μη νομιζεις πως θα αλλαζαν και πολλα, μπορει να ησουν και χειροτερα. ολοι τα βγαζουμε περα δυσκολα πλεον, τυχεροι οσοι βρηκαν εναν ανθρωπο να τους συντροφευει και να τους βοηθαει. οι υπολοιποι ή το παιρνουμε αποφαση και τολμαμε για κατι διαφορετικo, ή οσο αντεξουμε.

[Bizarro]

Όσο νάναι όμως, από το χωριό καλύτερα σε πόλη, μην νομίζεις και εδώ έχουμε γεμίσει με αλβανούς. Εδώ στο χωριό δεν υπάρχει δουλειά ούτε για δείγμα, να σου δώσω να καταλάβεις ζήτησα σε 2-3 τοπικές επειχηρήσεις να έρθω να δουλέψω με πολύ λίγα χρήματα ή ακόμη και αφειλοκερδώς προκυμένου να μαζέψω προυπηρεσία ώστε στο μέλλον να βρω κάτι καλύτερο, αλλά τζίφος. Κοιτάω και για άσχετες δουλειές με αυτό που έχω σπουδάσει, πχ σερβιτόρος ή εργάτης αλλά δεν παίρνουνε. Ότι υπάρχει από θέσεις εργασίας έχουν καλυφθεί πλήρως μιας και οι περισσότερες επειχηρήσεις είναι οικογενιακές και πλέον τις βαστάνε μόνοι τους. Ενώ σε μεγάλες πόλεις (δεν μιλάω απαραίτητα μόνο για Αθήνα), όλο και κάτι θα προκύψει. Το θέμα είναι ότι τα οικονομικά της οικογενειάς μου δεν μου το επειτρέπουν να πάω κάπου αλλού.

[deleted-member30-03]

ναι αλλα το προβλημα σου δεν ειναι μονο η ανεργια (οπως και σχεδον ολης της χωρας), μα και η κοινωνικοτητα. ακομα και να συμφωνισω μαζι σου για τις ευκαιριες, παλι αν δυσκολευεσαι εκει με τις παρεες, φαντασου πως θα ησουν σε μια πολη που γινεται ο χαμος, ειδικα στην αρρωστη Αθηνα. και δουλεια να βρεις, με ασχημες συνθηκες και δυσαρεστο περιβαλλον, ολους να ειναι αδιαφοροι και να τρεχουν (αν οχι να κοιτανε πως να σε φανε), ποσο να αντεξεις ?

υπαρχει μια παροιμια που λεει καλυτερα πρωτος στο χωριο, παρα δευτερος στη πολη. δε πιστευω πως την βγαλαν χωρις λογο. ετσι κι εγω θα προτιμουσα να φυγω μονιμα οπουδηποτε εκτος Αθηνων, να φτιαξω την επιχειρηση μου, να βρω και μια κοπελιτσα να παντρευτω (γιατι οι Αθηναιες με τοσες επιλογες χωριζουν για πλακα), να ησυχασει και το κεφαλι μου που γινεται καζανι (γιατι εδω ξερεις τα αυτοκινητα δε σταματουν ουτε το βραδυ).

τωρα εσυ εχωντας ζησει εκει τη ζωη σου ολη θα εχεις μαθει σε ηρεμους ρυθμους. γι'αυτο προτεινω να προσπαθησεις να ξαναγινεις οσο μπορεις κοινωνικος. προσπαθησε να κυκλοφορεις περισσοτερο, κανε γνωριμιες. και ηλπιζε στη πορεια να φτιαξουν τα πραγματα και να εχεις ευκαιριες. διαφορετικα παρτο αποφαση, μαζεψε τα ολα, βρες οσα λεφτα μπορεις, και σηκω και φυγε.

[Bizarro]

Κοίτα, όπως ανέφερα σε προηγούμενο μύνημα, πλέον το να κάνω παρέες είναι το τελευταίο που με απασχολεί, αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι να βρω δουλειά και να χάσω κιλά, άντε να βρω και καμιά κοπέλα, ως εκεί. Παρέες το έχω πάρει απόφαση ότι δεν θα κάνω και πλέον δεν με ενδιαφέρει να κάνω. Το θέμα είναι ότι χωρίς χρήμα δεν κινήται τίποτα, ας βρω δουλειά και με τα λεφτά που θα παίρνω θα πηγαίνω καμιά καφετέρια, κανα γυμναστήριο, θα γνωρίσω κόσμο εκεί.

[deleted-member30-03]

κατανοητο, θες να προχωρησεις χωρις να βασιζεσαι στους αλλους. κι εμενα πλεον με εχουν απογοητευσει οι ανθρωποι. το προβλημα ομως ειναι, πως σε τουτη τη χωρα, ολοι μεσω των γνωστων πανε μπροστα. απο το να σε προτιμησουν σε μια δουλεια και της πλακας ακομα, μεχρι και το να βρεις συντροφο. ολοι εχουν τις παρεες τους κι αυτους επιλεγουν. γι'αυτο σου προτεινα να γινεις λιγο πιο κοινωνικος.

[Konstantinoss]

Για αρχή προσπάθησε να χάσεις κάποια κιλά, είναι βασικό γιατι θα σου τονώσει την αυτοεκτίμηση και θα σου ανεβάσει τη διάθεση να βρείς μιά κοπέλα, κατα δεύτερον το οτι είσαι άνεργος μην σε απασχολεί, είσαι μικρός σχετικά, ευκαιρίες καριέρας θα σου δωθούν. Εγώ στη θέση σου θα προσπαθούσα να κάνω γνωριμίες έστω κ μέσω ίντερνετ ατόμων απο άλλη περιοχή, ακόμη καλύτερα και απο πόλη, αυτο στο λέω γιατί εκτός του οτι θα σου κάνει καλό να κάνεις νέες γνωριμίες μπορεί να γνωρίσεις κ κάποια κοπέλα απο πόλη με ότι σημαίνει αυτο. Μην απελπίζεσαι, και μείς στη πόλη τί νομίζεις κάνουμε? Οι δουλειές μετρημένες και οι σχέσεις δύσκολες. Μην απελπίζεσαι πάντως γιατί και εγώ πολλές φορές λέω "τι κάνω?", ούτε κοπέλα έχω, ούτε δουλειά, οι φίλοι εξαφανίστηκαν με τα δικά τους κ έφτασα 32 να μένω με τους γονείς μου με συντροφιά τον σκύλο μου... ξαφνικά όμως μέσα σε ένα μήνα και κοπέλα βρήκα και καλή δουλειά! Τροχός είναι και γυρνάει για όλους... ΠΑΝΤΑ! Θετική σκέψη και προσπάθεια θέλει!

[Bizarro]

Παιδιά για να χάσω κιλά έχω κάνει πολλές προσπάθειες αυτά τα χρόνια αλλά κάθε φορά απελπίζομαι και τα παρατάω. Όπως είχα αναφέρει σε προηγούμενο μύνημα είχα φτάσει 95 κιλά (από 65) και με τα χίλια ζόρια έφτασα στα 83. Ευτηχώς δεν τα πήρα πίσω αλλά έμεινα στάσιμος εκεί, δεν έχω καταφέρει να χάσω άλλα. Επειδής βλέπω ότι πολλοί λέτε να ξεκινήσω με τα κιλά, θα κάνω παραπάνω προσπάθειες, ότι μπορώ τέλος πάντων εντώς των ορίων του χωριού μου.

[Bizarro]

Παιδιά επανέρχομαι πάλι με το θέμα. Αφότου άνοιξα αυτό το θέμα και διάβασα τις απαντήσεις σας, μπήκα σε βαθιά σκέψη με αποτέλεσμα να σκέφτομαι το μέλλον μου και να με ποιάνει απελπισία, τίποτα νέο δηλαδή. Μόνο που βασικά τώρα κάτι άλλαξε, τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να κοιμηθώ, ενώ είμαι κουρασμένος και ξαπλώνω στο κρεβάτι, με ποιάνουν βαθιές σκέψεις με αποτέλεσμα να με κρατάνε ξύπνιο. Συνήθως πέφτω για ύπνο πριν τις 12 και κοιμάμαι αμέσως. Τα πρωινά ξυπνάω γύρω στις 8 με 8.30 χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία (με βοηθάει και το ξυπνητήρι). Αλλά τις τελευταίες μέρες έχει παραγίνει το κακό, με δυσκολία κοιμάμαι πριν τις 2 την νύχτα, μερικές φορές πάει και 3, και χθες πήγε ακόμη και 4 τα ξημερώματα. Με παίρνει ο ύπνος μόνο αφού έχω εξαντληθεί πάρα πολύ από την αυπνία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δυσκολεύομαι να ξυπνήσω τα πρωινά ακόμη και με ξυπνητήρι. Δεν ξέρω τι να κάνω, με έχει αποσυντονίσει εντελώς αυτό το θέμα.

[alenxaderkontin]

Μην αναβάλλεις τίποτα για το αύριο.. Κάνε μια νέα αρχή. Από αύριο το πρωί! Κάνε μερικούς φίλους. Μην ξεχνάς πως εσύ επιλεγείς τους φίλους σου. Κατα την γνωμη μου δεν πρέπει να πιέζεσαι πολύ για τα κιλά.. όπως τα απέκτησες έτσι και θα τα χάσεις. βγες απο το σπιτι.. Τωρα..