Μοναξιά και απογοήτευση... δεν μπορώ να το διαχειριστώ πλέον...
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 19
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    16

    Μοναξιά και απογοήτευση... δεν μπορώ να το διαχειριστώ πλέον...

    Λοιπόν, καταρχήν γεια σε όλους! Ήρθα και γω για να γράψω το πρόβλημα μου. Μπορεί να σας φανεί μυθιστόρημα γιατί θα είναι τεράστιο αλλά συγγνώμη με τρώνε οι σκέψεις… επίσης επειδή οι σκέψεις μου είναι σκόρπιες μπορεί να μπερδέψει, ΟΠΟΤΕ προετοιμαστείτε! Με λένε Γιώργο, είμαι 21 χρονών φοιτητής(και σαν άνθρωπος συναισθηματικός και ντροπαλός!) και με ταλαιπωρεί το γεγονός της μοναξιάς υπερβολικά τον τελευταίο καιρό. Το παράξενο είναι ότι δεν έχω κάνει τίποτα με κοπέλα, ούτε καν φιλί στο στόμα… απολύτως τίποτα. Καταλαβαίνετε την τραγικότητα της υπόθεσης δηλαδή… Μέχρι πέρσι ήμουν κομπλέ με το γεγονός αυτό αλλά φέτος λόγω συγκυριών το όλο θέμα με έχει τρελάνει. Γενικά ήμουν χαρούμενος άνθρωπος, όχι πάντα, αλλά σε γενικές γραμμές ήμουν. Δεν αντιμετώπισα ούτε σοβαρά προβλήματα ούτε δυσκολίες, και κάποιος θα έλεγε δεν μου λείπει τίποτα. Έχω περάσει σε μια πολύ καλή σχολή(αν και χρωστάω αρκετούτσικα μαθήματα), έχω 2 πολύ καλούς φίλους που τους ξέρω από το δημοτικό(και αν και είναι μακριά με στηρίζουν), δεν είμαι ο πιο κοινωνικός άνθρωπος αλλά εδώ που σπουδάζω έχω κάνει παρέες και γενικά περνάω αρκετά καλά, είμαι αρκετά εμφανίσιμος πιστεύω, ασχολούμαι με γυμναστήριο και αθλητισμό αρκετά χρόνια και γενικά έχω ασχολίες που με γεμίζουν, δόξα το θεό ούτε οικονομικά προβλήματα ούτε οικογενειακά προβλήματα έχω. Αλλά η ψυχολογία μου τελευταία έχει πάρει την κάτω βόλτα. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Όλα άρχισαν από έναν τραυματισμό που είχα στον ώμο τον Μάρτιο, και για 1,5 μήνα έκοψα κάθε αθλητική δραστηριότητα και από τότε κατάλαβα ότι αυτό ήταν η μόνη «πραγματική» μου διέξοδος από την μοναξιά. Η ψυχολογία μου ήταν χάλια για 1 μήνα… ευτυχώς είχα 2 άτομα να βγαίνουμε και να συζητάμε και με στήριξαν και το ξεπέρασα. Όλα καλά λοιπόν αλλά κατάλαβα ότι ήθελα και γω μια σχέση επιτέλους. Δεν άντεχα άλλο τη μοναξιά. Έβλεπα φίλους και άγνωστους με τις κοπέλες τους και ένιωθα άσχημα με τον εαυτό μου που δεν έχω και γω κάποιο άτομα να μοιραστώ τη ζωή μου. Είδα πως καταφεύγω σε ασχολίες μόνο και μόνο για να γεμίζω τον ελεύθερο μου χρόνο και να ανεβάζω την ανύπαρκτη αυτοπεποίθηση μου. Κατάλαβα τελικά πως με ότι ασχολιόμουν, ήμουν τελειομανής και φανατικός σε φάση αηδίας. Είτε είναι διάβασμα, είτε είναι οι προπονήσεις μου, είτε είναι κάτι απλό σαν ένα βιντεοπαιχνίδι… Και όλα αυτά γιατί δεν ήμουν καλός ποτέ στην επικοινωνία μου με τους ανθρώπους και ιδιαίτερα στην επικοινωνία μου με το αντίθετο φίλο. Όταν ήμουν μικρός πάντα ερωτευόμουν εύκολα, ποτέ δεν προσέγγιζα τις κοπέλες όμως και έμενε ο έρωτας ανεκπλήρωτος. Ήμουν γεμάτος ανασφάλειες και αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει από τότε που ήμουν στο γυμνάσιο. Βέβαια μετά από χρόνια είχα και γω μερικές ευκαιρίες για one night stand… αλλά ποτέ δεν με γέμιζε αυτό το πράγμα, οπότε ποτέ δεν τις άρπαξα αυτές τις ευκαιρίες. Όπως επίσης υπήρχαν και κοπέλες που έδειχναν ενδιαφέρον αλλά δεν άρεσαν σε εμένα(είμαι και επιλεκτικός τρομάρα μου…). Γεύτηκα την απόρριψη αλλά ποτέ δεν μου έπεσε η ψυχολογία πολύ, γιατί ούτε είχα αναπτύξει δυνατούς δεσμούς με τις κοπέλες που τους εξέφρασα τα συναισθήματα μου ούτε τίποτα. Ήμουν χάλια για μερικές μέρες αλλά τίποτα το σοβαρό. Και επειδή όλο αυτό το παραλήρημα με το background μου έχει κουράσει, επιστρέφω λίγο στα γεγονότα. Αφού ξεπερνάω την ψυχολογική ισοπέδωση με τον τραυματισμό και καταλαβαίνω ότι θέλω και γω μια σχέση, ΤΥΧΑΙΝΕΙ, μετά από λίγο καιρό να βγούμε μεταξύ κοινών γνωστών με μια κοπέλα(20 χρονών), που την είχα γνωρίσει σε ένα κλαμπ πριν 2 μήνες αλλά δεν έδωσα σημασία. Τελικά παρατηρώ πως επρόκειται για την πιο όμορφή, γλυκιά και συμπαθητική κοπέλιτσα που έχω γνωρίσει. Είχαμε βγει μόνο για κάνα 2 ώρες και ένιωσα απίστευτη έλξη. Είχε στυλ γυναίκας αλλά ταυτόχρονα ήταν ένα κοριτσάκι… με είχε ξετρελάνει! Να προσθέσω πως την ίδια μέρα έμαθα πως είχε χωρίσει πριν 2 μήνες μετά από 2 χρόνια σχέση, οπότε ήταν και ελεύθερη. Να μην τα πολυλογώ κλείνει η βραδιά και όταν γυρίζω σπίτι νιώθω ότι πρέπει να ξαναβγούμε. Την επόμενη μέρα με παίρνει τηλέφωνο μια φίλη μου(η κοπέλα ενός φίλου μου) και μου λέει ότι η Μ(ας την λέμε Μ) είπε ότι της άρεσες πολύ κα θα ήθελε να ξαναβγούμε. Από μέσα μου ένιωσα τρομερή χαρά. Και αυτή η μέρα ήταν η μέρα που φαινομενικά τουλάχιστον ένιωσα την ζωή μου να αλλάζει. Ξαναβγαίνουμε μετά από λίγες μέρες με την Μ(εγώ, αυτή, ο φίλος μου και η δικιά του). Όλα κύλησαν ωραία, πήρα τηλέφωνο, φαινόταν να υπάρχει αμοιβαία έλξη. Στο τέλος την συνοδεύω σπίτι και μετά από προτροπή πιο πριν του φίλου μου να την φιλήσω πάω και κάνω κάτι καταστροφικό(όταν δεν έχεις ξαναφιλήσει έτσι πάει...). Την πλησιάζω και την ρωτάω αν θέλει να με φιλήσει και μου λέει ένα «τι εννοείς;» και κομπλάρω απίστευτα. Τελικά φιληθήκαμε στο μάγουλο και καληνυχτίσαμε. Την επόμενη μέρα ευτυχώς έμαθα από τη φίλη μου ότι της άρεσα πολύ και η Μ της είπε να συνεχίσουμε να βγαίνουμε 4αδα για αρχή μέχρι να νιώσει έτοιμη να βγούμε οι δυο μας. Να μην τα πολυλογώ, βγήκαμε μία φορά για καφέ και μία για ποτό. Την ξανασυνοδεύω σπίτι και της ζητάω συγγνώμη για την άτσαλη μου συμπεριφορά την προηγούμενη φορά και ότι θα ήθελα να βγούμε οι δυο μας. Εκείνη συμφώνησε. Όμως είχε φύγει για 1 βδομάδα οπότε το κανονίσαμε για την άλλη βδομάδα. Ενώ ήταν μακριά, μιλούσαμε με μυνήματα και όλα τέλεια. Βέβαια παράλληλα είχα ένα πρόβλημα με το γαστρεντερικό μου(γαστρίτιδα) το οποίο με ταλαιπωρούσε αρκετά και άρχισα να παίρνω χάπια… κάτι που κράτησε για 1 μήνα. Τέλοσπαντων, δεν με απασχολούσε αυτό όσο σκεφτόμουν τη Μ και ήξερα πως υπάρχει ένα κορίτσι που με σκέφτεται. Όταν γύρισε, συναντηθήκαμε βγήκαμε οι δυο μας για καφέ και όλα ωραία. Στο τέλος βέβαια ήρθε την πήρε μια φίλη της. Μετά από 2 μέρες πήγαμε για τρέξιμο οι δυο μας, και τυχαίνει να έχω χάλια διάθεση επειδή μάλωσα με έναν φίλο μου, οπότε δεν μου έβγαινε να κάνω κίνηση να τη φιλήσω(ή απλά δεν είχα το θάρρος ακόμα… δεν ξέρω πραγματικά). Το αφήνω για λίγο καιρό και ξαναβγαίνουμε για καφέ με μια φίλη της και 2 φίλους μου με δική της προτροπή μετά από 5 μέρες. Όλα κύλησαν ωραία, πειραζόμασταν κτλ κτλ και όλα ήταν καλά. Η τελευταία φορά που όλα ήταν καλά. Από την επόμενη μέρα κιόλας όλα ΣΤΡΑΒΩΣΑΝ… Άρχισε να με ακυρώνει για να μην βρεθούμε με δικαιολογίες ότι είχε διάβασμα(είχε αρχίσει και η εξεσταστική βλέπετε). Όλο έλεγε αύριο αύριο αλλά όταν ερχόταν το αύριο τίποτα δεν γινόταν. Άρχισε εντομεταξύ και τρελές αργοπορίες στα μυνήματα τύπου 2-3ωρου(και παλιά αργούσε αλλά ποτέ πάνω από μία ώρα). Τελικά φτάνω σε σημείο να της ζητήσω εξηγήσεις γιατί δεν θέλει να με δει και τι τρέχει… Μου απαντάει ότι απλά φταίει το διάβασμα και μία εργασία που έκαναν εκείνη την εποχή με κάτι συμφοιτήτριές της. Έδειξε απολογιτική και ότι απλά δεν γίνεται αυτές τις μέρες και μου λέει πως νιώθει άσχημα που μου λέει καθημερινά όχι. Και όντως την πίστεψα γιατί γενικά ήταν διαβαστερό κορίτσι. Περνάει 1 βδομάδα και ούτε ένα SMS έστειλε. Εγώ να έχω πέσει ψυχολογικά γιατί ειχα και το θέμα της γαστρίτιδας… Δεν είχα όρεξη να διαβάσω ούτε να δώσω μάθημα. Αφού δεν άντεχα άλλο της στέλνω να βρεθούμε να μιλήσουμε για 10 λεπτά. Την πήρα και τηλέφωνο και έδειξε πολύ δεκτική. Αλλά όταν ήρθε η μέρα να συναντηθούμε ούτε απαντούσε σε μηνύματα ούτε σε τηλέφωνα. Τελικά, χωρίς άλλες ελπίδες να τη δω από κοντά, της στέλνω το τι νιώθω σε SMS. Μου απαντάει ότι και εγώ της αρέσω απλά πρόσφατα είχε βγει από σχέση και δεν την παίρνει να προχωρήσει ακόμα, και ότι θα ήθελε περισσότερο χρόνο ή περισσότερο να με γνωρίσει καλύτερα. Της απαντάω πως αφιερώνω όσο χρόνο θέλει να γνωριστούμε και να κάνουμε παρέα, αρκεί να θέλει και αυτή να το προσπαθήσει. Απάντηση δεν πήρα. Και εκεί είναι που πεισμώνω. Η ψυχολογία μου και ο εγωισμός μου είχαν πιάσει πάτο αλλά ήθελα να τα ακούσω από κοντά. Με τα χίλια ζόρια καταφέρνουμε να βγούμε με φίλους σε κλαμπ και όταν γυρνάμε κάτω από το σπίτι της, της λέω θέλω να μιλήσουμε για 5 λεπτά μόνο. Αυτή κατηγορηματική ότι δεν είναι η ώρα για τέτοιες συζητήσεις και ότι θα μου στείλει να συναντηθούμε να μιλήσουμε αύριο ή μεθαύριο. Κάτι που δεν έγινε. Τελικά με συνάντησε κατά τύχη στο γήπεδο όταν έτρεχα. Και αφού τρέξαμε παρέα, της ανοίχτηκα και της είπα πως ξέρω ότι με αποφεύγει και μάλλον δεν θα την ξαναδώ πριν το καλοκαίρι αφού έφευγε σε 1 βδομάδα για την πόλη της, και θα ήθελα τουλάχιστον να μιλήσουμε και να πάρω μια ειλικρινή απάντηση για το τι παίζει. Συμφωνεί και στο δρόμο ενώ γυρίζαμε μιλούσαμε και καταλήξαμε στο ότι «ναι θέλει να με γνωρίσει καλύτερα και να βγαίνουμε σαν παρέα στην αρχή μέχρι να νιώσει πιο άνετα, και ότι και εγώ της άρεσα από την πρώτη στιγμή που με είδε, και απλά είχε πέσει πολύ διάβασμα αυτήν την περίοδο και δεν βλεπόμασταν» και μόνη της είπε ότι δεν με αποφεύγει και ότι θα μου στείλει σίγουρα να βγούμε πριν φύγει. Κάτι που δεν έγινε βέβαια και εγώ να νιώθω χώμα, άχρηστος και να μην έχω όρεξη να μιλήσω με κανέναν. Αναρωτιόμουν γιατί μπορεί κάποιος να σε κοροιδεύει στα μούτρα σου… Τις στέλνω ένα μήνυμα ότι δεν ξέρω γιατί δεν είναι ειλικρινής μαζί μου και γιατί μου λέει συνέχεια δικαιολογίες και ψέματα και ότι απλά μπορούσε να πει ότι δεν σε γουστάρω και τέλος. Απάντησε δεν πήρα. Μετά από λίγες μέρες πριν φύγει, τη συναντάει τυχαία ένας φίλος μου και μιλάνε και καταλήγουν στο ότι ενώ της αρέσω και είμαι το πιο καλό παιδί που ξέρει, είμαι πολύ ντροπαλός και δεν έχω αυτοπεποίθηση και δεν νιώθει άνετα μαζί μου και αυτή θέλει κάποιον με αυτοπεποίθηση για αυτό δεν προχώρησε το θέμα και ότι απλά το έχω πάρει πολύ στα σοβαρά. Ε και γω καταλαβαίνω πως έληξε το θέμα. (συνεχίζεται στο επόμενο ποστ!)

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    16
    Είχα μισήσει τον εαυτό μου γιατί δεν είχα το θάρρος να την φιλήσω όταν είχα την ευκαιρία και σκεφτόμουν συνέχεια πως μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί τα πράγματα. Την αποχαιρετώ για καλοκαίρι ζητώντας της συγγνώμη μέσω τηλεφώνου και η ίδια αφού μου ζήτησε συγγνώμη που δεν ήταν ξεκάθαρη από την αρχή λέει πως θα μιλάμε και μέσα στο καλοκαίρι(κάτι που δεν πίστεψα και βέβαια κάτι που δεν έγινε). Επιστρέφω και γω λοιπόν στην επαρχιακή μου πόλη και πέρα από λίγες καλές μέρες, τις υπόλοιπες κατηγορούσα την ανικανότητα μου να τα φτιάξω με μία κοπέλα που αρχικά με γούσταρε. Έκανα συνειρμούς και φαντασιώσεις για το πώς θα ήταν τα πράγματα αν την είχα φιλήσει… Τυχαίνει ταυτόχρονα και ένα θέμα με τα οικονομικά και ούτε διακοπές πήγα να ξεσκάσω. Σάπισα σε μία μικρή πόλη που μισούσα από μικρός όλο το καλοκαίρι. Όλη την μέρα σκεφτόμουν την μοναξιά μου και την ανικανότητα μου… Δεν είχα κλειστεί στο σπίτι, αλλά και έξω που έβγαινα δεν βοηθούσε γιατί ήξερα πως καταβάθος έχω ένα κενό. Σταδιακά την Μ άρχισα να μην τη σκέφτομαι, αλλά απλά έριχνα καντήλια στον εαυτό μου κάθε μέρα γιατί έχω μεταφέρει τα άγχη των 15χρονων(πρώτο φιλί, έρωτες κτλ) στα 21 μου. Με την Μ μου δόθηκε μια ευκαιρία αλλά εγώ ήθελα περισσότερο χρόνο για να κάνω την πολυπόθητη κίνηση αλλά με έφαγε το άγχος μου. Είχα τις καλύτερες προθέσεις για αυτήν την κοπέλα αλλά τελικά δεν μέτρησε τίποτα. Μετά από κάνα μήνα βέβαια είχα χαλαρώσει και δεν τα πολυσκεφτόμουν και η ψυχολογία μου είχε ανεβεί και όλα ωραία. Μέχρι που μετά από 2 μήνες μηδενικής επαφής μου στέλνει μήνυμα η Μ ρωτώντας με πως περνάω κτλ. Απαντάω και γω και μιλάμε λίγο με sms. Με έβαλε σε σκέψεις, μου θύμισε ξανά ότι την θέλω, μου αναζωπύρωσε ελπίδες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Μετά από προτροπή φίλου, της στέλνω μήνυμα μετά από 1 βδομάδα και εκεί που μιλούσαμε(φάνηκε δεκτική αφού και ερωτησούλες και φατσούλες κτλ έστελνε)… μπαμ… καμιά απάντηση. Της ζητώ το λόγο την άλλη μέρα και μου λέει μια από τις δικαιολογίες της και ότι σκόπευε να μου στείλει σήμερα. Αλλά όταν απαντάω πάλι δεν παίρνω απάντηση. Αφού πέρασαν 2 βδομάδες και γυρίσαμε στην πόλη που σπουδάζουμε της έστειλα ένα μήνυμα πάλι να δω τι κάνει και αν γύρισε αλλά πάλι απάντηση δεν πήρα. Γιατί θέλει να με ταλαιπωρεί πάλι;… Η εξεταστική άρχισε και δεν έχω όρεξη για τίποτα. Δεν έχω κουράγιο να ανοίξω βιβλίο. Νιώθω ότι μόνο μια κοπέλα θα μου έφτιαχνε τι διάθεση… δεν αντέχω άλλο τη μοναξιά ρε παιδιά. Βαρέθηκα να είμαι μόνος μου και θέλω να έχω ένα άτομο να μοιραστώ τη ζωή μου. Και πάνω από όλα αυτά, μας θυμήθηκε(όχι για πολύ όμως) και η άλλη και μου ρίχνει πάλι την ψυχολογία… πφφφφφφφ! 2 μήνες με ταλαιπωρούσε και μετά το καλοκαίρι μάλλον θέλει άλλους τόσους… Μήπως υπερβάλλω; Μήπως είμαι ψυχάκιας και αισθάνομαι έτσι χωρίς να υπάρχει λόγος; Μήπως έπρεπε να το πάρω πιο χαλαρά το θέμα με την Μ; Μήπως έχω λανθασμένες προτεραιότητες; Μήπως έχω άδικο που νιώθω μόνος και ότι δεν έχω ζήσει αυτό που ζουν όλοι τριγύρω μου; Μήπως… μήπως… μήπως… Από την μία βγαίνω για καφέ και είμαι αποχαμένος, δεν έχω επαφή με το περιβάλλον, σκέφτομαι συνέχεια την κατάντια μου και η διάθεση μου είναι χάλια. Και η βλακεία είναι πως με βλέπουν έτσι χάλια και τα άλλα παιδιά και τους χαλάει και αυτούς η διάθεση... και δεν φταίνε και σε τίποτα! Από την άλλη υπάρχει η επιλογή να κάθομαι σπίτι αλλά δεν αντέχω! Τι να κάνω… Με ότι ασχολούμαι πλέον μου φαίνεται ανούσιο γιατί δεν έχω ζήσει βασικά πράγματα. Υποφέρω. Ντρέπομαι πραγματικά. Όποιος είχε το κουράγιο να το διαβάσει ας απαντήσει κιόλας! Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2012
    Posts
    192
    Eγω το διαβασα ολο..θες να σου πω την αληθεια η να σου πω λογια παρηγοριας που λενε οι πιο πολλοι εδω μεσα στυλ απεκτησε αυτοπεποιθηση κλπ?

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    16
    Quote Originally Posted by mr bubbles View Post
    Eγω το διαβασα ολο..θες να σου πω την αληθεια η να σου πω λογια παρηγοριας που λενε οι πιο πολλοι εδω μεσα στυλ απεκτησε αυτοπεποιθηση κλπ?
    Την άποψη σου θέλω, όχι να μου χαιδέψεις τα αυτιά!

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    May 2012
    Posts
    903
    Κρίμα είναι που δεν έγινε κάτι, αλλά από την άλλη, θα μπορούσε να κάνει κι εκείνη το πρώτο βήμα... Δεν φταις μόνο εσύ.

  6. #6
    ...είναι λογικό να τα βλεπεις όλα τόσο υπερβολικά...:)
    Είναι στην ουσία η πρώτη σου επαφή με κοπέλα που όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά και στην πορεία στράβωσαν.
    Κοίτα, δεν φταίει ούτε το φιλί ούτε τίποτε άλλο. Απλά το ενδιαφέρον της ήταν μέχρι ενός σημείου, δεν της έγινε το κλικ με λίγα λόγια.
    Δεν φταις εσύ φυσικά γι αυτό. Πρόκειται για την ανθρωπινη χημεία που κάποια στιγμή θα συναντήσεις σε μια άλλη κοπέλα και θα καταλάβεις τι εννοώ.
    Αν το καλοσκεφτείς, όλα όσα σε πονούν σε αυτή τη φάση έχουν να κάνουν με σένα και όχι με εκείνη ;)

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2009
    Posts
    28
    Τελικα βλεπω οτι ειμαστε αρκετοι που νιωθουμε το ιδιο! Αν ειδες εχω ανοιξει κι εγω ενα θεμα με την "ατιμη συναισθηματικη μοναξια" που με ταλαιπωρει χρονια τωρα. Να ξερεις οτι ετσι λειτουργουν οι κοπελες, ξενερωνουν ευκολα αν δεν κανεις κινηση. Το εχω παθει κι εγω αυτο με μια κοπελα πιο παλια. Εννοειται οτι πρεπει να εχεις αυτοπεποιθηση, να δειχνεις οτι εισαι ανετος, οτι δεν κολλας, δεν ντρεπεσαι, ουτε κανεις σαν τρελος για καποια, αλλα απο την αλλη να εισαι και σωστος μαζι της και ευγενικος. Και φυσικα θα κανεις την κινηση σου στο 3ο-4ο ραντεβου (αναλογος και την κατασταση βεβαια). Ολα αυτα που σου λεω κι εγω ο ιδιος μη νομιζεις οτι τα πετυχαινω, κι εγω δεν εχω αυτοπεποιθηση αφου με εχουν απορριψει αρκετες (αν διαβασεις το θεμα μου θα δεις) αλλα προσπαθω να δειχνω τουλαχιστον ανετος οσο γινεται και με αυτοπεποιθηση γιατι οι κοπελες το καταλαβαινουν αμεσως αν ο αλλος δεν εχει... Παντως ακομα εισαι μικρος εχεις χρονο να τα φτιαξεις ολα αυτα, αλλα να αρχισεις απο σημερα κιολας! Εχε υπομονη και πιστη στον εαυτο σου και θα πανε ολα καλα.

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2011
    Posts
    114
    κατ' εμέ το λάθος σου δεν ήταν που δεν τη φίλησες όταν σού δόθηκε η ευκαιρία, αλλά που φάνηκες τόσο πιεστικός στη συνέχεια με μηνύματα του τύπου ¨γιατί δεν απαντάς, γιατί δε θες να βγούμε, θέλω να μιλήσουμε" κτλ. αν αυτή ήθελε να προχωρήσετε, θα έπαιρνε πρωτοβουλία όπως έκανε και στην αρχή μέσω των κοινών σας φίλων, από τη στιγμή που αποφάσισε να βάλει πάγο στην υπόθεση, έπρεπε και συ να το πάρεις λίγο πιο χαλαρά, με πίεση συνήθως δε γίνεται τίποτα, όπως και δεν έγινε τελικά.
    το μήνυμα που σου'στειλε το καλοκαίρι ήταν μία κίνηση καλής θέλησης βέβαια, αλλά έδειξε τελικά ότι δεν είχε σκοπό να το συνεχίσει. θα σου έλεγα να μην ξανακάνεις κάποια κίνηση, άλλωστε γνωρίζει καλά τις προθέσεις σου και το πως αισθάνεσαι, είναι στο χέρι της δηλ. είτε να ξεκινήσει μία κατάσταση μεταξύ σας, είτε να την αφήσει εκεί που είναι.
    και μόνο αν τελικά αποφασίσει εκείνη ότι θέλει να δώσει συνέχεια σε αυτό που έχει ξεκινήσει μεταξύ σας, θα της ξεκαθάριζα απλά ότι περιμένω μια πιο συνεπή συμπεριφορά (δηλ. τέλος στα αναπάντητα μηνύματα, τηλέφωνα και στις εξαφανίσεις).
    άντε μη στενοχωριέσαι και όλα θα πάνε καλά, είτε μ' αυτή, είτε με την επόμενη!

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    16
    Quote Originally Posted by Θεοφανία View Post
    ...είναι λογικό να τα βλεπεις όλα τόσο υπερβολικά...:)
    Είναι στην ουσία η πρώτη σου επαφή με κοπέλα που όλα έδειχναν να πηγαίνουν καλά και στην πορεία στράβωσαν.
    Κοίτα, δεν φταίει ούτε το φιλί ούτε τίποτε άλλο. Απλά το ενδιαφέρον της ήταν μέχρι ενός σημείου, δεν της έγινε το κλικ με λίγα λόγια.
    Δεν φταις εσύ φυσικά γι αυτό. Πρόκειται για την ανθρωπινη χημεία που κάποια στιγμή θα συναντήσεις σε μια άλλη κοπέλα και θα καταλάβεις τι εννοώ.
    Αν το καλοσκεφτείς, όλα όσα σε πονούν σε αυτή τη φάση έχουν να κάνουν με σένα και όχι με εκείνη ;)
    Σαφώς και έχω απογοητευτεί με τον εαυτό μου κυρίως. Αλλά ρίχνω και ένα φταίξιμο στην άλλη γιατί με τραβολογούσε άδικα ενώ έστω ένα τελειωτικό μύνημα θα αρκούσε. Βέβαια έπρεπε και γω να το ψιλιαστώ από την αρχή πως ήταν φρεσκοχωρισμένη και δεν είχε και πολύ όρεξη γενικά. Τέλοσπάντων, αυτή τη χρονιά έπεσαν απλά πολλά μαζεμένα και δεν άντεξα και γω. Και τώρα τρέχω να μαζέψω τα σπασμένα... αλλά δεν βλέπω να τα καταφέρνω και πολύ καλά.

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    16
    Quote Originally Posted by amelie♥ View Post
    κατ' εμέ το λάθος σου δεν ήταν που δεν τη φίλησες όταν σού δόθηκε η ευκαιρία, αλλά που φάνηκες τόσο πιεστικός στη συνέχεια με μηνύματα του τύπου ¨γιατί δεν απαντάς, γιατί δε θες να βγούμε, θέλω να μιλήσουμε" κτλ. αν αυτή ήθελε να προχωρήσετε, θα έπαιρνε πρωτοβουλία όπως έκανε και στην αρχή μέσω των κοινών σας φίλων, από τη στιγμή που αποφάσισε να βάλει πάγο στην υπόθεση, έπρεπε και συ να το πάρεις λίγο πιο χαλαρά, με πίεση συνήθως δε γίνεται τίποτα, όπως και δεν έγινε τελικά.
    το μήνυμα που σου'στειλε το καλοκαίρι ήταν μία κίνηση καλής θέλησης βέβαια, αλλά έδειξε τελικά ότι δεν είχε σκοπό να το συνεχίσει. θα σου έλεγα να μην ξανακάνεις κάποια κίνηση, άλλωστε γνωρίζει καλά τις προθέσεις σου και το πως αισθάνεσαι, είναι στο χέρι της δηλ. είτε να ξεκινήσει μία κατάσταση μεταξύ σας, είτε να την αφήσει εκεί που είναι.
    και μόνο αν τελικά αποφασίσει εκείνη ότι θέλει να δώσει συνέχεια σε αυτό που έχει ξεκινήσει μεταξύ σας, θα της ξεκαθάριζα απλά ότι περιμένω μια πιο συνεπή συμπεριφορά (δηλ. τέλος στα αναπάντητα μηνύματα, τηλέφωνα και στις εξαφανίσεις).
    άντε μη στενοχωριέσαι και όλα θα πάνε καλά, είτε μ' αυτή, είτε με την επόμενη!
    Όλο αυτό που περιγράφω αφότου στράβωσαν όλα, έγινε σε μια περίοδο 1 μήνα(Ιούνιο). Πιεστικός δεν νομίζω να ήμουνα, τις έστελνα 1 φορά τη βδομάδα, άντε το πολύ 2. Με εξαίρεση μόνο όταν μου ακύρωνε το τρέξιμο και η ίδια μου έλεγε πάμε αύριο αλλά αύριο όταν της έστελνα πάλι τα ίδια. :(

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2012
    Posts
    192
    Quote Originally Posted by giwrgaras View Post
    Την άποψη σου θέλω, όχι να μου χαιδέψεις τα αυτιά!
    λοιπον αυτα που θα πω ειναι η αποψη μου,εισαι 21 λες που αυτο σημαινει οτι ο χαρακτηρας σου διαμορφωθηκε,δεν εχεις αυτο που θελουνε οι γυναικες οπως κι εγω και πολλοι αλλοι εδω μεσα ειτε γιατι ετσι μεγαλωσαμε,μαθαμε αλλιως,επηρεαστηκαμε για κατι οταν ειμασταν πιο μικροι,δεν εχουν σχεση ουτε τα λεφτα ουτε η ομορφια.ελπιδες θα σου συνιστουσα να μην εχεις γι αυτο το θεμα γιατι οι ελπιδες ξερεις ειναι επικινδυνο πραμα και μπορει να σε τρελανουν.οποτε συναναστρεφεσαι με γυναικες ουτε καν να σου περναει στο μυαλο για γκομενιλικια και τετοια γιατι ετσι δεν θα εισαι ο εαυτος σου,μην το κυνηγας δηλαδη και μπορει να βρεθεις με γυναικα χωρις να το καταλαβεις αλλα μεχρι να γινει αυτο για να αισθανεσαι καλυτερα μην εχεις ελπιδες για καμια γυναικα ακομα κι αν σου χαμογελαει κλπ.αυτα δεν τα βγαζω απο το μυαλο μου προσωπικες εμπειριες λεω οπως αλλωστε το διαπιστωσες κι εσυ.ελπιδα να εχεις μονο για μια αλλη καλυτερη ζωη.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2012
    Posts
    128
    πιστευω πως φανηκες αρκετα πιεστικος επειδη της εστελνες τοσα μηνυματα ...προσωπικη μου αποψη οταν καποια ενδιαφερεται απανταει στα μηνυματα δεν τον αφηνει τον αλλον χωρις απαντηση ...θα πρεπε να καταλαβεις οτι για να μην σου απανταει σημαινει οτι δεν θελει να σου μιλησει οποτε θα επρεπε να σταματησεις εκει ...να ξερεις παντως πως υπαρχουνε κοπελες που περιμενουμε απο τον αντρα να κανει κινηση βεβαια αν δουμε πως ντρεπεται τοσο πολυ ε καπως θα τα φερουν οι συγκιριες θα ερθετε πολυ κοντα ε και εκει επιτελους θα πρεπει να κανεις κινηση ...η κοπελα λαθος σου ελεγε πως θα σε παρω θα συναντηθουμε κ τελικα τιποτα απο αυτα δεν εκανε απλα απο οτι καταλαβαινω ηθελε να σε αποφυγει προφανως δεν μπορουσε να στο πει προσωπο κατα προσωπο κ αυτο ειναι δυσκολο μπορει να σκεφτοταν πως θα σε κανε να στενοχωρηθεις ωστοσο κ με αυτη της την συμπεριφορα σε στενοχωρησε ..εισαι 21 ναι οκ δεν εχεις κανει κατι με κοπελα ενταξει ωστοσο δεν θα πρεπει να οριζεις αυτο ως κριτηριο ωστε να εισαι χαρουμενος στην ζωη σου πρωτα απο ολα και ( μακαρι να το κατορθωνα και γω αυτο ) ειναι να νιωθεις καλα εσυ με τον εαυτο σου ωστε να μπορεις να ανταπεξελθεις σε διαφορες καταστασεις ...το εκανα κ γω και δεν ξερω αν θα το ξανα κανω κατα πιανομουν πολυ απο το αν ειμαι με καποιον οταν ημουν στην σχεση ενιωθα καλυτερα κ ξεχνουσα την ασχημη εικονα που ειχα για τον εαυτο μου αυτο ειναι λαθος ομως πρεπει να μαθουμε να γινομαστε χαρουμενοι με το καθετι που εχουμε και προπαντως να αποδεχτουμε τον εαυτο μας ...μονο τοτε θα μπορεσουμε πραγματικα να γινουμε ευτυχισμενοι...και ολα τα αλλα ερχονται 21 εισαι δεν εισαι 50 ...εισαι ακομα στην αρχη καποια στιγμη θα σου ερθει κ η κοπελα που θελεις και ισως εκεινη να εχει την υπομονη να σε γνωρισει και να σε κανει να νιωσεις ανετα ...

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    5,780
    Σε βλεπει φιλικα. Συνακολουθα ησουν συνεχως διαθεσιμος να την κυνηγας. Ο,τι μας παρεχεται εν αφθονεια, χανει βαθμιαια την αξια του.
    Πρεπει να μαθεις να φλερταρεις. Σιγα σιγα θ αποκτησεις εμπειρια και μεσα απο δοκιμη και λαθος και θα μαθεις. Επισης επρεπε να αντιληφθεις τα σημαδια πιο νωρις. Συνηθως καμμια κοπελα δε σου λεει στην ψυχρα οτι δε της αρεσεις και δεν θελει συνεχεια, αλλα λεει καποιες δικαιολογιες. Αστην λοιπον, μη της στειλεις ξανα κατι.
    Επισης οφειλεις να φτιαξεις ολους τους τομεις της ζωης σου. Απ οσα λες στα θεματα εμφανισης, σπουδες, δουλεια, φιλοι, ασχολιες κλπ εισαι κομπλε.
    Το inner game θα κοιταξεις λοιπον. Πιστεψε τα στοιχεια της προσωπικοτητας και οι ποιοτητες που μπορεις να επικοινωνησεις μετρουν περισσοτερο απ το συμβατικο πακετο που επιτασσουν οι συμβατικες κοινωνικες νορμες. Κ παψε να αυτομαστιγωνεσαι και να μυρηκαζεις το τι εγινε. Δεν ωφελει σε κατι, το αντιθετο μαλιστα. Αντιληφθηκες την κατασταση και τα λαθη σου, παμε τωρα για την αξιοποιηση του μαθησιακου κεφαλαιου απο την εν λογω εμπειρια, προκειμενου να πετυχεις το στοχο σου. Και οχι, δε φταιει που δε τη φιλησες, φταιει οτι εν γενει ελεγες και φεροσυν σαν φιλος, οποτε δε δημιουργειται αυτο που λεμε ερωτικη χημεια. Και να τη φιλουσες τοτε, σου εγγυωμαι οτι μετα παλι θα χαλαγε το γλυκο. Ανασυνταξη λοιπον και τελος η κλαψα.

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    16
    Quote Originally Posted by kerasi View Post
    Σε βλεπει φιλικα. Συνακολουθα ησουν συνεχως διαθεσιμος να την κυνηγας. Ο,τι μας παρεχεται εν αφθονεια, χανει βαθμιαια την αξια του.
    Πρεπει να μαθεις να φλερταρεις. Σιγα σιγα θ αποκτησεις εμπειρια και μεσα απο δοκιμη και λαθος και θα μαθεις. Επισης επρεπε να αντιληφθεις τα σημαδια πιο νωρις. Συνηθως καμμια κοπελα δε σου λεει στην ψυχρα οτι δε της αρεσεις και δεν θελει συνεχεια, αλλα λεει καποιες δικαιολογιες. Αστην λοιπον, μη της στειλεις ξανα κατι.
    Επισης οφειλεις να φτιαξεις ολους τους τομεις της ζωης σου. Απ οσα λες στα θεματα εμφανισης, σπουδες, δουλεια, φιλοι, ασχολιες κλπ εισαι κομπλε.
    Το inner game θα κοιταξεις λοιπον. Πιστεψε τα στοιχεια της προσωπικοτητας και οι ποιοτητες που μπορεις να επικοινωνησεις μετρουν περισσοτερο απ το συμβατικο πακετο που επιτασσουν οι συμβατικες κοινωνικες νορμες. Κ παψε να αυτομαστιγωνεσαι και να μυρηκαζεις το τι εγινε. Δεν ωφελει σε κατι, το αντιθετο μαλιστα. Αντιληφθηκες την κατασταση και τα λαθη σου, παμε τωρα για την αξιοποιηση του μαθησιακου κεφαλαιου απο την εν λογω εμπειρια, προκειμενου να πετυχεις το στοχο σου. Και οχι, δε φταιει που δε τη φιλησες, φταιει οτι εν γενει ελεγες και φεροσυν σαν φιλος, οποτε δε δημιουργειται αυτο που λεμε ερωτικη χημεια. Και να τη φιλουσες τοτε, σου εγγυωμαι οτι μετα παλι θα χαλαγε το γλυκο. Ανασυνταξη λοιπον και τελος η κλαψα.
    Μάλιστα, για δώσε μια επεξήγηση σε αυτό!

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    5,780
    Οταν πρωτοβγηκατε βολτα, τι λεγατε? Για ποια θεματα? Και που πηγατε? Και γενικα οταν βγαινατε τι λεγατε?
    Τωρα τι επαφη εχετε? Τελευταια φορα ποτε μιλησατε? Σου χε στειλει αυτη?
    πσ πολυτεχνειο εισαι?

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. ...και αρρωστοφοβικη πλέον!
    By VickyK in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 7
    Last Post: 15-05-2012, 09:12
  2. Δεν μπορώ να διαχειριστώ το άγχος μου
    By noangel in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 10
    Last Post: 16-10-2011, 15:14
  3. δυσκολεύομαι να διαχειριστώ τον ΙΔΨ του συντρόφου μου
    By agapimeg in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
    Replies: 16
    Last Post: 05-09-2011, 16:39
  4. Πως να διαχειριστω τον εγωισμο μου?????
    By Kandy in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 13
    Last Post: 04-01-2011, 20:59
  5. Μοναξια και απογοήτευση
    By petranas in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 6
    Last Post: 23-07-2010, 12:43

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •