Ο άνδρας μου δεν με ''θέλει''

[deleted-member141015]

Ντανιέλα, καταρχήν μπράβο που μπήκατε σιγά σιγά σε μια διαδικασία συζήτησης, καθώς και κοινών δραστηριοτήτων. Μην ξεχνάς όμως πως συχνά χρειάζεται χρόνος, υπομονή, προσπάθεια και καλή διάθεση για να αλλάξουν τα πράγματα. Μαζί βέβαια με μια ξεκάθαρη επιθυμία, όχι για έρωτα ή σεξ ή βοήθεια στο σπίτι, αλλά για έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, σαν σύνολο. Αν λοιπόν εσύ μέσα σου ξέρεις ότι θέλεις πράγματι τον συγκεκριμένο άνθρωπο, όχι μόνο σαν σύζυγο ή πατέρα του παιδιού σας, τότε άφησε λιγο το χρόνο να κυλήσει. Θα σου έλεγα ότι ακόμα κι αν μέσα σου είσαι αβέβαιη, πάλι να δώσεις λίγο χρόνο, στον εαυτό σου προπάντων, γιατί τα κάνατε όλα πολύ πολύ γρήγορα... σχέση, γάμος, παιδί, κι αυτή τη στιγμή είναι μόλις 3 μήνες από τη γέννα.

Το ερωτικό ενδιαφέρον κι η ερωτική ζωή είναι σίγουρα πολύ σημαντικά... όμως μέσα σε σταθερές σχέσεις, με συνθήκες γύρω τους που αλλάζουν (γάμος, παιδί, οικονομικά κλπ), δεν είναι καθόλου εύκολο το σεξ κι ο έρωτας να είναι συνέχεια σταθερά και όμορφα. Υπάρχουν σκαμπανεβάσματα και φάσεις και δεν είναι ασυνήθιστο με μια εγκυμοσύνη και μετά με ένα μωρό μόλις 3 μηνών (με όσα αυτό συνεπάγεται) να πιάσει πάτο η ερωτική ζωή και να υπάρχουν εντάσεις και δυσκολίες συνεννόησης σε καθημερινά ζητήματα. Καλά κάνεις βέβαια και δεν αφήνεις την κατάσταση να χρονίζει, αλλά μην αγχώνεσαι για άμεσα αποτελέσματα. Κάντε κάποιες συζητήσεις, θέστε όρια, λύστε τα μικρά προβλήματα που κατά καιρούς παρουσιάζονται και περάστε όμορφα με κάθε μικρή ευκαιρία.

Για όσα σου είπε, λάβε τα υπόψη κι αντιμετώπισε τα σαν να είναι πράγματι σοβαρά και άξια λόγου, γιατί αλλιώς θα περιφέρονται μόνιμα ανάμεσα σας. Επίσης, επειδή κάπου ανέφερες το θέμα των οικονομικών, μην πληρώνεις από μόνη σου λογαριασμούς χωρίς να το γνωρίζει. Βάλτε κάτω τα κοινά έξοδα κι αποφασίστε από κοινού ποιος θα διαχειρίζεται το 'ταμείο' και πόσα θα βάζει ο καθένας κάθε μήνα, κι αν προκύψει κάτι εξτρα συζητήστε το. Γενικά οτιδήποτε νιώθεις πως είναι πάνω από τις δυνάμεις σου, πες του το και βρείτε μια πρακτική λύση. Το λέω γιατί κάπου είπες ότι νιώθεις πολύ σκλάβα... κάτσε λοιπόν και σκέψου τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις έτσι. Είναι η έλλειψη βοήθειας? Πες το. Είναι η έλλειψη διάθεσης? Δώσε χρόνο και στους δυο σας να προσαρμοστείτε στη νέα κατάσταση. Είναι η κούραση? Κάνε τα μισά, αλλά κάντα με χαμόγελο. Είναι μήπως η σύγκριση με άλλους? Αν έχετε άλλα ζευγάρια στον κύκλο σας σε παρόμοια φάση ζωής, συζητήστε μαζί τους πως εκείνοι το διαχειρίζονται. Όποτε κάτι σε δυσκολεύει πολύ, άσε ένα μικρό διάστημα να δεις πώς θα πάει και μετά πες του το, μην αφήνεσαι σε σιωπηρές σκέψεις τύπου 'κατάντησα υπηρέτρια'.

Και... θα συμφωνήσω με τα παραπάνω μέλη που αναρωτήθηκαν γιατί τον απέρριψες, όταν επιτέλους σε πλησίασε ερωτικά. Είναι απολύτως ανθρώπινο να μην έχεις διάθεση κάποιες φορές, από την άλλη όμως, ίσως εκείνος προσπάθησε να ανταποκριθεί σε αυτό ακριβώς που του ζήτησες. Όπως κι εσύ προσπάθησες να μαγειρέψεις παραπάνω και να 'τρέξεις σαν τον Βέγγο' για να ανταποκριθείς στα όσα σου εξέφρασε ως παράπονα. Μην ακυρώνεις λοιπόν την όλη προσπάθεια τώρα στο ξεκίνημα της :)

[void]

Εγώ θεωρώ οτι οταν ενα ζευγαρι οταν ειναι καλα δεν μπαινει σε τετοιες δυλώσεις... στις αρχες της σχεσης μου.. δεν ειχαμε τετοια θεματα.. με ευχαριστούσε να κάνω τα πάντα για αυτον.. να καθαρίζω, να μαγειρευω.. τα πάντα !! και οταν ειχα πολύ δουλεια απλα δεν τα εκανα.. αλλα και πάλι δεν υπήρχε ζήτημα.. και αυτός εκανε δουλείες στο σπίτι.. μπορει ποιο λιγες λλα εκανε.. μετα τον γαμο αλλαξε τελειως

Και εγω 3 μηνες εχω που γεννησα.. δεν λέω πέρασα απο δυσκολη φάση.. μεχρι να μπω μεαυτηριο δουλευα.. και σε συνδιαζμό με τις ορμονες μου που βαραγαν κόκκινο.... και την επιλόχια κατάθληψη.. αστα :-(
Τωρα που παω να συνέλθω λίγο ήρθαν και αυτα..

Ντανιέλα καλημέρα.
Παντρεμένη δεν είμαι όπως εσύ..παρολαυτά έχω μια συγκεκριμένη άποψη την οποία εφαρμόζω στη συμβίωσή μου με το σύντοφό μου, επειδή ακριβώς -δυστυχώς- το σπίτι μας είναι στον κάτω όροφο από το οικογενειακό τους.
Η μητέρα του, ο πατέρας του και όλο του το σοι έχουν περιορισμένη πρόσβαση μέσα σο σπίτι.
Όπως και οι δικοί μου άλλωστε.
Μη δέχεσαι βρε να σου κρατάει το παιδί η μάνα του. Ούτε καν η δικιά σου.
Οι γιαγιάδες είναι το πολύ για καμμια βόλτα στο πάρκο...μετά περιμένεις να μην έχει επίπτωση στο γάμο η παρέμβασή της;;;
προσπαθήστε να μοιράσετε τις δουλειές στο σπίτι, διότι είναι λογικό να φρικάρεις όταν και δουλεύεις και έχεις υπ'ευθύνη σου τόσα πολλά πράγματα..
Με το ωράριό σου μπορεί αν γίνει κάτι;
πάντως πραγματικά στο λέω...όσοι γάμοι ξέρω ότι έχουν διαλυθεί ήταν από εξωγενείς παράγοντες, τύπου λόγια συμπεθέρων...και φυσικά από ανωριμότητα των ίδιων των εμπλεκόμενων.
Ίσως να τον ενοχλεί η όλη κατάσταση που είναι εκτός ορίων στο σπίτι σας, και δεν ξέρει τι ακριβώς του φταίει..
Εγώ δεν έχω καταλάβει εντέλει τι ζητάς από αυτόν.
Να κάνετε σεξ;να βάλει όριο στη μάνα του; να γίνει όπως πριν το γάμο;

[wstyron]

γεια ντανιελα . αυτα που νιωθεις ειναι οτι ποιο φυσιολογικο !τα εχω νιωσει κγω ......... εχω ζησει αναλογες καταστασεις .το οτι μια φορα που σου την επεσε κ συ δεν εδωσες σημασια δεν θα δημιουργησει προβλημα .... αν ο αντρας σου θελει πραγματι να προσπαθησει θα δειξει κατανοηση .εξαλλου ηρθε η σειρα του να προσπαθησει για το γαμο του
μη περιμενεις να ξεκαθαρισει η ολη κατασταση μεσα σε μια βδομαδα απο τοτε που κανατε την συζητηση .ειναι αναμενομενο να χεις αναμικτα αισθηματα απο την στιγμη που επι τοσο καιρο ο αντρας σου φεροταν τοσο χαλια κ παραλιγο να τα τιναξει ολα στον αερα ποιος ξερει για ποιον λογο ??? κ απο την στιγμη που η απαντησεις που σου εδωσε δεν σε ικανοποιησαν ..... εγω πιστευω οτι αυτο που θες ειναι να σωθει ο γαμος σου το οτι εχεις αναμικτα αισθηματα δε το αναιρει ... ειναι αναμενομενα μετα απο τοσα που εζησες σου ειπα σε προηγουμενο μην μου κ το ξαναλεω ασε την κατασταση να κυλησει να δεις αν η συμπεριφορα του αντρα σου αλλαξει κ πως θα νιωθεις εσυ ... περιμενε 2 3 βδομαδες ενα μηνα κ η κατασταση μπορει να ξεκαθαρισει ...... δε πιστευω οτι ακυρωνεις την ολη προσπαθεια σου :o
προβλημα μεγαλο που κρατησε πολυ καιρο δε λυνεται μεσα σε λιγες μερες .

[zoltar]

Γρήγορη Λύση :
1.Παίρνεις τα παιδια, υποβάλλεις αίτηση αφαλιστικών μέτρων με την αιτιολογία οτι είναι α) υπο την επήρεια ή β) ψυχασθενής - και δεν βλέπει τα κουτσούβελα για κανα εξάμμηνο, οπότε τα παίζει.
2.Τον σέρνεις σε ενα συνενετικό διαζύγιο (αλλος ενας χρόνος) του παίρνεις και το 40% των εισοδημάτων του για διατροφή και τελικά του επιτρέπεις να βλέπει τα παιδιά του δυο φορές τον μήνα εφόσον τα σκάει. (τωρα τον έχεις...)
3. Τον απειλείς συνέχεια οτι θα βγάλεις τα 'απλυτα στην φόρα" και αν δεν είναι καλό παιδί το κάνεις με την βοήθεια των φιλενάδων σου και του νέου γκόμενου (ων). Σίγουρα οι πρώτοι που το μαθαίνουν ειναι οι συναδελφοί του. π.χ "τον παίρνει ο Κώστας, έχω και βίντεο"
4. Παντρεύεσαι ξανά και αναγκάζεις τα παιδιά σου να κάνουν παρέα με τα παιδιά του "καινούργιου μπαμπά" γιατι 37αρα σιγά μη βρεις κανα τεκνό........
5. Δεν του δίνεις λογαριασμό, ο δικηγόρος σου ειναι stand-by, απαιτείς την διατροφή σου
6. Ξανάφτιαξες την ζωή σου, επιτέλους
7. Τα παιδιά σου μεγαλώσανε, και σε φτύνουνε στα μούτρα, εσένα και τον "καινούργιο" αλλα εσυ την ξαν΄φτιαξες την ζωή σου, ετσι δεν είναι?

[zoltar]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

[Ντανιέλα]

Ντανιέλα καλησπέρα,
ο σύζυγος είναι μοναχοπαίδι; Πάντως, αν η πεθερά είναι παρεμβατική χρειάζεται να την περιορίσεις στο ρόλο της, που είναι αυτός της γιαγιάς
και της όποιας βοήθειας θέλει να σας προσφέρει! Από κει και πέρα, αν έχει άποψη χωρίς να της την ζητάτε, καλύτερα να την κρατάει για τον εαυτό της,
ειδικά εάν δημιουργεί προβληματισμούς.. Εννοείται ότι την σέβεσαι, αλλά επειδή ο σεβασμός κερδίζεται, η ευθύνη αρχικά γι' αυτό, βαραίνει περισσότερο
τον μεγαλύτερο! Και βέβαια η λύση βρίσκεται, αν υπάρχει από κοινού διάθεση και μόνο αν δεις, από που ξεκίνησε το πρόβλημα. Καλή συνέχεια! :)

Καλησπέρα,
οχι έχει και μια αδερφη, αλλα μενει στο εξωτερικό. Μπαμπά δεν έχει γιατι εχει πεθάνει χρόνια πριν και ετσι η πεθερα μου εχει μονο τον ανδρα μου στην Αθήνα. Και πως μπορώ να ατην κάνω να κρατήσει την γνώμη της μόνο για τον εαυτό της? Αφού μιλάνε κάθε μέρα μερικές φορες στο τηλ.. και ο δικός μου της λέει τα πάντα! Πότε έκλασε το παιδί.. τι φωνούλες έβγαλε.. τα πάντα!! Και ρωτάει την άποψη της για τα πάντα.. και μετα μου τα μεταφέρει... Η μάνα μου ειπε αυτο και αυτο...

[Ντανιέλα]

Αυτό το θεωρώ μεγάλο λάθος και συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ. Το να παρασυρόμαστε από τον ενθουσιασμό μας και να κάνουμε περισσότερα από αυτά που φυσιολογικά μπορούμε ή συνηθίζουμε να κάνουμε, συχνά έχει αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που αναμένουμε.
Δεν μας εκτιμάνε περισσότερο όταν συνεχώς δίνουμε πολλά, αντίθετα μας υποτιμάνε.
Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα σ' αυτά που δίνουμε και σ' αυτά που εισπράττουμε. Κάποιες φορές, εμείς θα κρίνουμε πότε, μπορούμε να κάνουμε υπερβάσεις, αλλά όχι συνεχώς.
Αυτή είναι η άποψή μου, όχι μόνο σε ότι αφορά το σπίτι και τη σχέση μας, αλλά και τον επαγγελματικό τομέα και γενικότερα τη ζωή.
Γιατί σχεδόν πάντα, ο άλλος παίρνει σαν δεδομένο ότι έτσι θα είναι τα πράγματα. Οπότε, όταν κάποια στιγμή θα κουραστούμε, θα βαρεθούμε δεν θα έχουμε την ίδια διάθεση και αντοχές, αυτός που μας συνήθισε αλλιώς θα διαμαρτυρηθεί. Θα διαπιστώσει ότι κάτι άλλαξε και θα του κακοφανεί.
Συχνά μάλιστα θα σκεφτεί "τα έκανε όλα αυτά στην αρχή για να με ξεγελάσει, να μου δείξει κάτι άλλο".
Και πολλές φορές αυτό είναι αλήθεια.

Μάλλον εγώ δεν εκφράστηκα σωστα..
Στης αρχες τις σχέσεις μας, καταρχήν δεν υπήρχε το παιδί (αρα απο την μεριά μου ειχα πολύ ποιο πολύ ελεύθερο χρόνο να ασχοληθώ με άλλα πράγματα). Χωρίς αυτό να παει να πει οτι καθάριζα οληντην ωρα.. Οι δουλιες του σπιτιού γεινόντουσαν και απο τις 2 μεριες.. 60-40 σε αναλογία περιπου.. Αλλα ποτε δεν ηπήρχε θεμα..ουτε το θήξαμε ποτε... απλος μας εβγαινε αυτοματα.. Πριν με γνωρίσει εμενε μονος για 1 χρονο και το σπίτι του ηταν πεντακάθαρο (ειχε καθε εβδομμαδα γυναικα). Απλα εκενε συντηρηση μονος του και μαγειρευε κιολας οταν ειχα διαθεση.. αλλιως ντελιβερι..

Δεν νομίζω να άλλαξα κατι απο την μερια μου.. πάντα μου αρεσει να προσφέρω οσο μπορω στον αλλον.. χωρις καμμια υπερβολή.. Δεν είμαι απο τις γυναικες που πιστευουν οτι οι δουλιες του σπιτιου ειναι γυναικια υπόθεση.. σε καμια περίπτωση. Και ιδικά οταν η γυναικα εργάζεται οποως ο άνδρας η και ποιο πολλές ωρες (όπως εγω)

[Ντανιέλα]

Πάνω σ' αυτό που σου είπε η marian θα σου μεταφέρω το εξής που διάβασα:
"kάθε ερωτική σχέση βασίζεται σε άγραφες συμβάσεις που οι εραστές τις κλεινουν απροσεκτα τις πρώτες βδομάδες της αγάπης τους.
Βρίσκονται ακόμα σε ονειρική κατάσταση αλλά συναμα, χωρίς να το ξέρουν, συντάσσουν σαν αδιάλλακτοι δικηγόροι τις λεπτομέρειες του συμβολαίου.
Τα μάτια σας δεκατέσσερα σ' αυτές τις επίκινδυνες πρώτες μέρες. Αν σερβίρετε στο σύντροφό σας το πρόγευμα στο κρεβάτι, θα πρέπει να το συνεχίσετε για πάντα,
αν δεν θέλετε να κατηγορηθείτε αργότερα για έλλειψη αγάπης και προδοσία"

Όπως απάντησα και πριν στην marian δεν νομίζω οτι έσφαλα σε αυτό.. δεν του εδωσα τέτοια αντύπωση... ισα ισα.. που στις αρχές ειμουν πολύ ποιο απελευθερωμένη γυναικα με την δουλεια της και τις ασχολίες της.. Καμια σχεση να τον τυλίξω και να του δείξω κατι αλλα απο αυτο που ειμαι..

[Ντανιέλα]

Μετά από όλη αυτή την συζήτηση γιατί τον αποθάρρυνες; τον βάζεις να σκεφτεί ότι ή δεν εννούσες αυτό που κατάλαβε (που καλά κατάλαβε) ή ότι όσο και αν προσπαθήσει δεν θα πάρει την αντίστοιχη εκτίμηση, άρα και γιατί να προσπαθήσει; για να φάει χυλόπιτα;

άποψη μου έπρεπε να τον επιβραβεύσεις και να κάνεις την ανταλλαγή: στην πέφτει το βράδυ, του κάνεις εσύ το αγαπημένο του φαγάκι, τον επαινείς...

το να δίνεις χωρίς να παίρνεις είναι δώρο άδωρον...

Βρε παιδιά την παρασκευή απλά κοιμήθηκε σπίτι γιατι θα πηγαίναμε το πρωί στην πίστα.. η σχέση αναμεσα μας ηταν ακόμα υπο συζήτηση που θα κάναμε το Σάββατο που θα ειχαμε μια μερα μονο για μας.. Απλα κοιμήθηκε σπιτι μας γιατι θα ξυπνάγαμε στι 5 το πρωι, μονο για πρακτικούς λόγους!! Είμουν τόσο χαλια που δεν κοιμήθηκα ολο το βραδι.. οπως και τις προηγούμενες μερες.. με ποια διάθεση να του κάτσω?? Ένιωθα χάλια!!!

[Ντανιέλα]

ντανιελα εχεις ξεκαθαρισει στο μυαλο σου τι ακριβως επιθυμεις να συμβει?
θελεις να τον εκδικηθεις αλλα στην πορεια να εισαστε οπως πριν?
θελεις να τον εκδικηθεις και να χωρισετε?
πραγματι το να τον απονθαρρυνεις δεν βοηθαει ιδιαιτερα οταν του ζητας η ιδια να κανει προσπαθειες..
και λεω να τον εκδικηθεις γιατι φαινεται σαν να μην τον εχεις συγχωρεσει..
αν εχεις ψυχθραθει μαζι του κι εχεις τελιωσει μεσα σου,ειναι ανωφελο να καθεσαι λογο του παιδιου..
αυτα που θα εισπραξει αυτο το παιδι συναισθηματικα ειναι πολυ χειροτερα απο εναν χωρισμο γιατι αν δεν νιωθεις τιποτα ολο αυτο θα σου βγει σε επιθεση και μενος και θα εχεις τοτε αυτο ακριβως που δεν ηθελες:εναν λευκο γαμο..
αν και παλι αποφασισες να τον συγχωρησεις απλα κανε το..
με εκτιμηση παντα

ΟΧΙ!! Δεν θελω να τον εκδικηθώ... να με αγαπάει θέλω και να μου το δείχνει!! Απλά δεν ειμαι ρομπότ για να πατήσω το κουμπί και να κάνω σεξ την ώρα που με εχει κάνει να αμφιβάλω σαν γυναικα σν ανθρωπος.. την ωρα που νιώθω και ξερω οτι πήγε να γκρεμίσει την οικογενεια του επειδη η καθαριοτητα στο σπίτι δεν τον ευχαριστει!!!

Πώς να υποκρυθώ ευχαριστηση??? Ήθελα και την επόμενη μερα να του πώ αυτά που σκέφτηκα μετα απο αυτα που μου ειπε.. Δεν ειχε τελειώσει ακομα η σθζήτηση μας.. απλα το σκεφτικό ηταν, να περασουμε καποιες ωρες ευχαριστα μαζι και μετα ... με θετική αυρα (που τοσο μας εχει λείψει) να συνεχήσουμε την συζήτηση απο εκει που την ειχαμε αφησει την πέμπτη...

[Frini]

Ντανιέλα μου αυτο που σου είπαμε παραπάνω δεν έχει να κάνει με κάτι φτιαχτο, οτι προσπάθησες να δειξεις κάτι άλλο απ' αυτο που είσαι με απωτερο σκοπο να τον τυλίξεις. Προσωπικα μιλουσα και λιγο πιο γενικά, ότι στην αρχή της σχέσης δίνουμε τον καλύτερο εαυτο μας όχι απο σκοπιμότητα αλλά επειδή είμαστε ερωτευμένοι και μας βγαίνει αυτο..μετά με την καθημερινότητα αφηνόμαστε και ο σύντροφος μας αισθάνεται κατά κάποιο τρόπο "προδομένος" γιατι θεωρεί ότι αλλάξαμε.
Να σε ρωτήσω...δεν κοιμαται ο άντρας σου δηλαδη σπίτι τώρα?

[Ντανιέλα]

Ντανιέλα, καταρχήν μπράβο που μπήκατε σιγά σιγά σε μια διαδικασία συζήτησης, καθώς και κοινών δραστηριοτήτων. Μην ξεχνάς όμως πως συχνά χρειάζεται χρόνος, υπομονή, προσπάθεια και καλή διάθεση για να αλλάξουν τα πράγματα. Μαζί βέβαια με μια ξεκάθαρη επιθυμία, όχι για έρωτα ή σεξ ή βοήθεια στο σπίτι, αλλά για έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, σαν σύνολο. Αν λοιπόν εσύ μέσα σου ξέρεις ότι θέλεις πράγματι τον συγκεκριμένο άνθρωπο, όχι μόνο σαν σύζυγο ή πατέρα του παιδιού σας, τότε άφησε λιγο το χρόνο να κυλήσει. Θα σου έλεγα ότι ακόμα κι αν μέσα σου είσαι αβέβαιη, πάλι να δώσεις λίγο χρόνο, στον εαυτό σου προπάντων, γιατί τα κάνατε όλα πολύ πολύ γρήγορα... σχέση, γάμος, παιδί, κι αυτή τη στιγμή είναι μόλις 3 μήνες από τη γέννα.

Το ερωτικό ενδιαφέρον κι η ερωτική ζωή είναι σίγουρα πολύ σημαντικά... όμως μέσα σε σταθερές σχέσεις, με συνθήκες γύρω τους που αλλάζουν (γάμος, παιδί, οικονομικά κλπ), δεν είναι καθόλου εύκολο το σεξ κι ο έρωτας να είναι συνέχεια σταθερά και όμορφα. Υπάρχουν σκαμπανεβάσματα και φάσεις και δεν είναι ασυνήθιστο με μια εγκυμοσύνη και μετά με ένα μωρό μόλις 3 μηνών (με όσα αυτό συνεπάγεται) να πιάσει πάτο η ερωτική ζωή και να υπάρχουν εντάσεις και δυσκολίες συνεννόησης σε καθημερινά ζητήματα. Καλά κάνεις βέβαια και δεν αφήνεις την κατάσταση να χρονίζει, αλλά μην αγχώνεσαι για άμεσα αποτελέσματα. Κάντε κάποιες συζητήσεις, θέστε όρια, λύστε τα μικρά προβλήματα που κατά καιρούς παρουσιάζονται και περάστε όμορφα με κάθε μικρή ευκαιρία.

Για όσα σου είπε, λάβε τα υπόψη κι αντιμετώπισε τα σαν να είναι πράγματι σοβαρά και άξια λόγου, γιατί αλλιώς θα περιφέρονται μόνιμα ανάμεσα σας. Επίσης, επειδή κάπου ανέφερες το θέμα των οικονομικών, μην πληρώνεις από μόνη σου λογαριασμούς χωρίς να το γνωρίζει. Βάλτε κάτω τα κοινά έξοδα κι αποφασίστε από κοινού ποιος θα διαχειρίζεται το 'ταμείο' και πόσα θα βάζει ο καθένας κάθε μήνα, κι αν προκύψει κάτι εξτρα συζητήστε το. Γενικά οτιδήποτε νιώθεις πως είναι πάνω από τις δυνάμεις σου, πες του το και βρείτε μια πρακτική λύση. Το λέω γιατί κάπου είπες ότι νιώθεις πολύ σκλάβα... κάτσε λοιπόν και σκέψου τι είναι αυτό που σε κάνει να νιώθεις έτσι. Είναι η έλλειψη βοήθειας? Πες το. Είναι η έλλειψη διάθεσης? Δώσε χρόνο και στους δυο σας να προσαρμοστείτε στη νέα κατάσταση. Είναι η κούραση? Κάνε τα μισά, αλλά κάντα με χαμόγελο. Είναι μήπως η σύγκριση με άλλους? Αν έχετε άλλα ζευγάρια στον κύκλο σας σε παρόμοια φάση ζωής, συζητήστε μαζί τους πως εκείνοι το διαχειρίζονται. Όποτε κάτι σε δυσκολεύει πολύ, άσε ένα μικρό διάστημα να δεις πώς θα πάει και μετά πες του το, μην αφήνεσαι σε σιωπηρές σκέψεις τύπου 'κατάντησα υπηρέτρια'.

Και... θα συμφωνήσω με τα παραπάνω μέλη που αναρωτήθηκαν γιατί τον απέρριψες, όταν επιτέλους σε πλησίασε ερωτικά. Είναι απολύτως ανθρώπινο να μην έχεις διάθεση κάποιες φορές, από την άλλη όμως, ίσως εκείνος προσπάθησε να ανταποκριθεί σε αυτό ακριβώς που του ζήτησες. Όπως κι εσύ προσπάθησες να μαγειρέψεις παραπάνω και να 'τρέξεις σαν τον Βέγγο' για να ανταποκριθείς στα όσα σου εξέφρασε ως παράπονα. Μην ακυρώνεις λοιπόν την όλη προσπάθεια τώρα στο ξεκίνημα της :)

Συμφωνο απόλυτα με αυτά που λες..

Και τις τελευταιες μερες προσπαθώ πολύ μεσα στο σπίτι και σήμερα φώναξα και γυναικα να κανει τα 'χοντρα" .
Το εχει και αυτός παραδεχτει απο την μερια του και μου ειπε οτι δεν θελει μια γυναικα καθαριστρια ολην την ωρα και οτι δεν χρειάζεται να τρελαθώ.. Αλλα απο την μερια του η κατάσταδη δεν εχει αλλάξει ιδιαίτερα.. Εγώ θα τον πλησιάσω να κατσουμε στον καναπε μαζι.. εγώ θα του πώ.. 'Ελα να μου πεις τα νέα σου σημερα, πως τα περασες, και ασε το λαπτοπ για λιγο' κλπ..
Την πέμπτη το μεσημέρι μου ειπε οτι θέλει να παει να παιξει μπαλα με κατι φίλους του την παρακευη.. Και εγώ του είπα:

Δεν εχω κανένα πρόβλημα να πας .. αλλά εσυ το βλέπεις σωστό οτι έχω να βγώ απο το σπίτι απο την κυριακή.. και περιμένω μπας και κανουμε κατι μαζί καποια στιγμη το σαββ/κο? Δεν εννοώ να βγούμε μόνο, γιατι κατι τετοιο το γνωρίζω ειναι δύσκολο με το παιδί.. αλλα εστω να καλέσουμε καποιον στο σπίτι η κατι.. ολην μερα ειμαι μόνη μου σπίτι, δουλεια, μωρο και εσύ γυρνας το βραδι αργά.. Περίμενα μπας και οργανωσουμε κατι να περασουμε ομορφα γιατι το εχω ανάγκη πσκ.. Στην καλήτερη περίπτωση θεωρώ οτι δεν με σέβεσαι.. 5 μερες κλεισμένη μεσα στο σπίτι.. (όλα αυτα τα είπα σε πολύ χαλαρούς τόνους)


ΔΕν αντέχω να με αγνοεί για όλους τους άλλους!! Θέλω να καταλάβει αυτά που του είπα.. Είμαι μόνη και ετσι με κανει να νιώθω! Του ειπα οτι ειναι πολύ λογικό να θέλει να βγεί με φίλους του κάποια στιγμή! αλλα την ιδια νάγκη την έχω και εγώ!! Θα μπορούσαμε να κανωνήσουμε να κρατησει το μωρο μια γυναικα και να βγει ο καθένας με την παρεα του αλλα νομίζω οτι αυτον τον καιρο που η σχεση μας περναει κρίση .. δεν ειναι οτι καλύτερο αυτο..

Έβαλα τα κλάματα...

[Ντανιέλα]

Ντανιέλα καλημέρα.
Παντρεμένη δεν είμαι όπως εσύ..παρολαυτά έχω μια συγκεκριμένη άποψη την οποία εφαρμόζω στη συμβίωσή μου με το σύντοφό μου, επειδή ακριβώς -δυστυχώς- το σπίτι μας είναι στον κάτω όροφο από το οικογενειακό τους.
Η μητέρα του, ο πατέρας του και όλο του το σοι έχουν περιορισμένη πρόσβαση μέσα σο σπίτι.
Όπως και οι δικοί μου άλλωστε.
Μη δέχεσαι βρε να σου κρατάει το παιδί η μάνα του. Ούτε καν η δικιά σου.
Οι γιαγιάδες είναι το πολύ για καμμια βόλτα στο πάρκο...μετά περιμένεις να μην έχει επίπτωση στο γάμο η παρέμβασή της;;;
προσπαθήστε να μοιράσετε τις δουλειές στο σπίτι, διότι είναι λογικό να φρικάρεις όταν και δουλεύεις και έχεις υπ'ευθύνη σου τόσα πολλά πράγματα..
Με το ωράριό σου μπορεί αν γίνει κάτι;
πάντως πραγματικά στο λέω...όσοι γάμοι ξέρω ότι έχουν διαλυθεί ήταν από εξωγενείς παράγοντες, τύπου λόγια συμπεθέρων...και φυσικά από ανωριμότητα των ίδιων των εμπλεκόμενων.
Ίσως να τον ενοχλεί η όλη κατάσταση που είναι εκτός ορίων στο σπίτι σας, και δεν ξέρει τι ακριβώς του φταίει..
Εγώ δεν έχω καταλάβει εντέλει τι ζητάς από αυτόν.
Να κάνετε σεξ;να βάλει όριο στη μάνα του; να γίνει όπως πριν το γάμο;

Μακάρι να μου εφταναν τα λεφτα και να έβαζα μια γυναικα που και που να κραταει τον μπέμπη αλλα..... Και η μανα μου ειναι εκτος αθηνων.. Αδιέξοδο η λύση με την πεθερα

Το πρόβλημα μου ειναι οτι δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ μας.. Δεν με προσεγγίζει σαν άνδρας, δεν ειναι τρυφερός και με εχει κανει να νιώθω οτι προτημάει να κανει πράγματα με όλους τους υπόλοιπους παρα με μενα.. Το πρόβλημα μου ειναι οτι με εχει κανει να νιωθω ανασφαλής για την κοινη μας ζωή και του παιδιού!! Δεν του εχω ποια εμπιστοσύνη και δεν μπορώ να ζήσω ετσι..

[kami]

τώρα είστε μαζί; ξαναγύρισε; δεν καταλαβαίνω σε τι στάδιο είστε... είπατε οτι θα ξαναπροσπαθήσετε; συμφωνήσατε σε κάτι και κάνεις όλες αυτές τις προσπάθειες; δεν καταλαβαίνω συνολικά σε τι κατάσταση είστε..

[Ντανιέλα]

γεια ντανιελα . αυτα που νιωθεις ειναι οτι ποιο φυσιολογικο !τα εχω νιωσει κγω ......... εχω ζησει αναλογες καταστασεις .το οτι μια φορα που σου την επεσε κ συ δεν εδωσες σημασια δεν θα δημιουργησει προβλημα .... αν ο αντρας σου θελει πραγματι να προσπαθησει θα δειξει κατανοηση .εξαλλου ηρθε η σειρα του να προσπαθησει για το γαμο του
μη περιμενεις να ξεκαθαρισει η ολη κατασταση μεσα σε μια βδομαδα απο τοτε που κανατε την συζητηση .ειναι αναμενομενο να χεις αναμικτα αισθηματα απο την στιγμη που επι τοσο καιρο ο αντρας σου φεροταν τοσο χαλια κ παραλιγο να τα τιναξει ολα στον αερα ποιος ξερει για ποιον λογο ??? κ απο την στιγμη που η απαντησεις που σου εδωσε δεν σε ικανοποιησαν ..... εγω πιστευω οτι αυτο που θες ειναι να σωθει ο γαμος σου το οτι εχεις αναμικτα αισθηματα δε το αναιρει ... ειναι αναμενομενα μετα απο τοσα που εζησες σου ειπα σε προηγουμενο μην μου κ το ξαναλεω ασε την κατασταση να κυλησει να δεις αν η συμπεριφορα του αντρα σου αλλαξει κ πως θα νιωθεις εσυ ... περιμενε 2 3 βδομαδες ενα μηνα κ η κατασταση μπορει να ξεκαθαρισει ...... δε πιστευω οτι ακυρωνεις την ολη προσπαθεια σου :o
προβλημα μεγαλο που κρατησε πολυ καιρο δε λυνεται μεσα σε λιγες μερες .

Σε ευχαριστώ!!! Μακάρι να έχεις δίκιο!! Πρέπει να κανω υπομονή