Υπάρχει λύση?
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 3 of 3
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    1

    Υπάρχει λύση?

    Υπάρχει λύση?

    Καλησπέρα σε όλους.

    Ειμαι 23 ετών και ένα βήμα πριν επισκεφθώ κάποιον ψυχολόγο είπα να δημοσιεύσω με αυτόν τον τρόπο το πρόβλημα μου.

    Εδώ και επτά χρόνια έχω σχέση.
    Μια ωραία σχέση με τις ωραίες και τις άσχημες στιγμές της.
    Το μόνο σημαντικό πρόβλημα που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, ήταν όταν συμμετείχα σε πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών (και ενώ συμφοιτούσαμε μαζί στην ίδια σχολή) και έφυγα για 5 μήνες. Δυστυχώς έκανα και λάθη (εννοώ γυναίκες )στο εξωτερικό όσον αφορά τα πλαίσια της σχέσης μου συν το ότι με έκανε πιο επιρεπή στην ανυσηχία για έναν διαφορετικό από τον έως εκείνο το διάστημα τρόπο ζωής.
    Βέβαια επέστρεψα με αρκετές δυσκολίες στην σχέση μου, ωστόσο άλλαξα αρκετά χωρίς όμως -και το τονίζω- να επηρεάζω την ισορροπία της σχέσης μου με την συμπεριφορά μου.
    Το τελευταίο καιρό, και έχοντας πολλές ανυσηχίες για το αν θα πρέπει να συνεχίσω μαζί της γιατί έχω το στρατιωτικό και κάποιες σπουδές που θέλω να συνεχίσω ενώ αυτή είναι κάθετη, έφυγα με κάτι φίλους για 4 μέρες (δεκτόν ότι είναι λάθος όταν έχεις σχέση να κάνεις κατι τέτοιο, ωστόσο αναλογιστείτε και την διάρκεια που είμαστε μαζί και την υπάρχουσα κατάσταση) και όταν επέστρεψα μου ζήτησε να μείνουμε χώρια για λίγο καιρό για να δεί τι θέλει απο την ζωή της. Δεν με πείραξε καθως το ξαναεπιχείρησαμε άδοξα όμως. Κατάλαβα όμως πως κάτι συμβαίνει στην ζωή της που την απασχολεί ιδιαίτερα και αμέσως της ζήτησα να μου ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Με τα πολλά μου ζήτησε ή να δεσμευτούμε κατά κάποιον τρόπο ή να χωρίσουμε γιατί έχω να παω φαντάρος και θέλω να κάνω και μεταπτυχιακό και θέλει να νιώσει μια κάποια ασφάλεια όσον αφορά την σχέση της, για να μην επιθυμεί να γνωρίσει κάτι – κάποιον άλλο στην ζωή της.
    Και φτάνουμε στο πρόβλημα....είμαι θετικός να την δώσω τον λόγο μου καθώς νιώθω ότι την θέλω δίπλα μου και δυσκολεύομαι πραγματικά να χωρίσω, όμως οι φιλοδοξίες μου και ο τρόπος ζωής μου δεν συμφωνούν με αυτήν την ιδέα. Γιατί:::
    Γιατί απλά φοβάμαι οτι αν δεσμευτώ κατα αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να περιορίστώ σημαντικά μέσα στην σχέση και να σταματήσω οποιουδήποτε είδους λαλακία που κατεβαίνει στο κεφάλι μου σε αυτήν την ηλικία . Από την άλλη ανυσηχώ και μήπως η επιθυμία της να γνωρίσει κάτι άλλο είναι πιο έντονη από την επιθυμία να συνεχίσει μαζί μου πέρα από οποια δυσκολία.
    Επίσης υπάρχει και ένα άλλο δεδομένο που με κάνει να ανυσηχώ για την απόφαση μου…ότι θα ήταν ευκαιρία όταν θα είμαι φαντάρος να γνωρίσει και η ίδια το τι ακριβώς θέλει και να αποτοξινοθούμε ο ένας από τον άλλο ουτος ώστε να μας βοηθήσει η ιδέα της μοναξιάς, όμως αυτή θέλει ότι γίνει να γίνει πρωτού φύγω φαντάρος και πιο σύντομα.
    Δεν την βρίσκω εύκολα την άκρη και με απασχολεί ιδιαίτερα αυτές τις μέρες.
    Νομίζω πως και εγώ ο ίδιος δεν ξέρω τι θέλω….
    Ευχαριστώ όποιον διάβασε την ιστορία μου και προκαταβολικά για όποια απάντηση

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2007
    Posts
    482
    Προφανώς ήρθε η ώρα να χωρίσεις. Μπορεί να μη γίνει αμέσως, θα περιπαίετε για ένα διάστημα, αλλά θα γίνει. Είστε 23, έχετε 7 χρόνια σχέση, σαφώς αγαπιέστε, είστε ο ένας για τον άλλο ο άνθρωπός του, αλλά όσο να\'ναι και οι δύο φαίνεται να μη νιώθετε ότι είστε 100% σίγουροι για τη σχέση σας.

    Η ανάγκη της για δέσμευση από τώρα ενώ σαφώς για να παντρευτείτε θα περάσουν χρόνια δείχνει ανασφάλεια τόσο για το πως θα βλέπεις εσύ το μέλλον όσο και πως θα το βλέπει αυτή. Και χρησιμοποιεί τη δέσμευση για να της δώσει μια αίσθηση ασφάλειας στην αβεβαιότητα που βλέπει μπροστά της.

  3. #3
    Banned
    Join Date
    May 2004
    Location
    στις στεπες του Καυκασου
    Posts
    10,933
    προσπαθω αλλα δεν μπορω να προσδιορισω το προβλημα.....
    εχεις μια σχεση χωρις ηχηρα προβληματα αλλα παρολα αυτα κατι δεν σου παει καλα.
    Νομιζω αγχωνεσαι αδικα και κακως ψαχνεις τοσο αγχωμενα το μελλον της σχεσης σου.
    Ασρ την σχεση να τσουλησει οπως παει και οσο παει.

    Γενικα να εχεις υποψη σου οτι πηγαινοντας στο στρατο, τα πραγματα μπορει να μην ειναι οπως θα τα αφησεις....
    αυτο ομως δεν ειναι κακο για κανενα, αντιθετως θα ελεγα.
    Προς το παρον θα προτεινα να χαρεις αυτο που εχεις χωρις να ασχολησε με κατι αλλο.

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •